Seks
alle pijlers
Dacht dat ik er vanaf was..
maandag 6 september 2010 om 11:15
Hoi allemaal,
Ik heb weleens vaker mijn verhaal hier verteld. Ik zit met een probleem waar ik graag jullie mening over wil horen. Het begint allemaal jaren geleden. Ik was nog maagd en kreeg mijn eerste vriendje. Na een half jaar besloten we verder te gaan, hiervoor probeerde hij eigenlijk nooit wat, dus mede daardoor vertrouwde ik hem heel erg. Die eerste keer ging echter heel anders, hij ging zo snel dat ik er nog niet klaar voor was en het erg veel pijn deed. Ik wilde daarom stoppen en hier werd hij erg boos om, gelukkig stopte hij uiteindelijk wel. De volgende dag kreeg ik nog een smsje dat het gelijk de laatste keer was.
Hierna sprak ik nog weleens met jongens af, maar hoe leuk ze ook waren, wanneer ze na een tijdje verder wilden verbrak ik altijd het contact. Ik besloot daarom heel stom na 1,5 jaar weer contact op te nemen met mijn ex. Ik dacht als ik nu even door die pijn heen ga als we bezig zijn hoef ik het er verder met niemand over te hebben. Achteraf lukte dit natuurlijk niet. Het deed weer pijn en hij reageerde weer erg bot. Hierna heb ik hem ook nooit meer gesproken.
Na een jaar ongeveer leerde ik mijn vriend kennen. Met hem heb ik het weer geprobeerd, zonder dat hij wat van mijn situatie wist. In het begin lukte het helemaal niet, na een tijdje ging het al wel wat beter, maar het doet bij mij nog wel pijn. Raakte soms zelfs in paniek en reageer dat dan op mijn vriend af.
Nu een maand geleden deed het ineens een keer geen pijn, niet dat ik het lekker vond, maar ik was echt heel blij dat ik van de pijn af was. Helaas weet ik niet wat er toen anders ging. Het heeft helaas ook maar 3 keer geduurd en hierna begon de pijn weer. Ik lig hier vaak 's nachts wakker van en Ik ben bang dat dit ten koste van onze relatie gaat. Daarom wil ik eigenlijk dst mijn vriend alles weet en me begrijpt, ik vind het alleen erg moeilijk om hierover te praten en zeg daarom vaak dat er niks is, terwijl hij natuurlijk heel goed weet dat er wel iets is. Aan de ene kant schaam ik me er best wel voor dat ik nog zo met die eerste keer in mijn hoofd zit, ik was toen 18 nu 23. Hebben jullie misschien tips hiervoor?
Alvast bedankt,
Liefs Sanne
Ik heb weleens vaker mijn verhaal hier verteld. Ik zit met een probleem waar ik graag jullie mening over wil horen. Het begint allemaal jaren geleden. Ik was nog maagd en kreeg mijn eerste vriendje. Na een half jaar besloten we verder te gaan, hiervoor probeerde hij eigenlijk nooit wat, dus mede daardoor vertrouwde ik hem heel erg. Die eerste keer ging echter heel anders, hij ging zo snel dat ik er nog niet klaar voor was en het erg veel pijn deed. Ik wilde daarom stoppen en hier werd hij erg boos om, gelukkig stopte hij uiteindelijk wel. De volgende dag kreeg ik nog een smsje dat het gelijk de laatste keer was.
Hierna sprak ik nog weleens met jongens af, maar hoe leuk ze ook waren, wanneer ze na een tijdje verder wilden verbrak ik altijd het contact. Ik besloot daarom heel stom na 1,5 jaar weer contact op te nemen met mijn ex. Ik dacht als ik nu even door die pijn heen ga als we bezig zijn hoef ik het er verder met niemand over te hebben. Achteraf lukte dit natuurlijk niet. Het deed weer pijn en hij reageerde weer erg bot. Hierna heb ik hem ook nooit meer gesproken.
Na een jaar ongeveer leerde ik mijn vriend kennen. Met hem heb ik het weer geprobeerd, zonder dat hij wat van mijn situatie wist. In het begin lukte het helemaal niet, na een tijdje ging het al wel wat beter, maar het doet bij mij nog wel pijn. Raakte soms zelfs in paniek en reageer dat dan op mijn vriend af.
Nu een maand geleden deed het ineens een keer geen pijn, niet dat ik het lekker vond, maar ik was echt heel blij dat ik van de pijn af was. Helaas weet ik niet wat er toen anders ging. Het heeft helaas ook maar 3 keer geduurd en hierna begon de pijn weer. Ik lig hier vaak 's nachts wakker van en Ik ben bang dat dit ten koste van onze relatie gaat. Daarom wil ik eigenlijk dst mijn vriend alles weet en me begrijpt, ik vind het alleen erg moeilijk om hierover te praten en zeg daarom vaak dat er niks is, terwijl hij natuurlijk heel goed weet dat er wel iets is. Aan de ene kant schaam ik me er best wel voor dat ik nog zo met die eerste keer in mijn hoofd zit, ik was toen 18 nu 23. Hebben jullie misschien tips hiervoor?
Alvast bedankt,
Liefs Sanne
maandag 6 september 2010 om 11:25
maandag 6 september 2010 om 11:25
Mede door die eerste rotervaring, raak je gewoon steeds (onbewust) verkrampt. Zo lang je hier niet over durft te praten, blijft dit spelen in jullie relatie. Dus pak de moed bij elkaar en vertel het jouw vriend, zodat hij er rekening mee kan houden. En misschien moet je toch even langs een arts, voor dat het vaginisme wordt...
maandag 6 september 2010 om 11:26
maandag 6 september 2010 om 11:34
Bedankt voor jullie reacties.
Ik verwacht ook niet dat mijn vriend er moeilijk over gaat doen, maar vind het erg lastig om erover te beginnen. Als ik niet bij hem ben denk ik altijd dat ik het gwn moet vertellen, maar als ik bij hem ben begin ik er toch maar weer niet over, ook wel uit schaamte denk ik en omdat ik weet dat ik ga huilen als ik het vertel.
Ik verwacht ook niet dat mijn vriend er moeilijk over gaat doen, maar vind het erg lastig om erover te beginnen. Als ik niet bij hem ben denk ik altijd dat ik het gwn moet vertellen, maar als ik bij hem ben begin ik er toch maar weer niet over, ook wel uit schaamte denk ik en omdat ik weet dat ik ga huilen als ik het vertel.
maandag 6 september 2010 om 11:38
Hoi Sanne er zijn echt veel meer vrouwen die er slechte ervaringen mee hebben.
En als je het niet zegt dan blijf je gespannen.
En misschien kan je ook wel een paar keer met elkaar vrijen zonder dat hij bij je naar binnen gaat er zijn genoeg andere manieren. Maar als je niks zegt en steeds meer de sex gaat ontlopen zal hij het steeds vervelender gaan vinden.
Want dan krijgt hij geen hoogte van je.
En als je het niet zegt dan blijf je gespannen.
En misschien kan je ook wel een paar keer met elkaar vrijen zonder dat hij bij je naar binnen gaat er zijn genoeg andere manieren. Maar als je niks zegt en steeds meer de sex gaat ontlopen zal hij het steeds vervelender gaan vinden.
Want dan krijgt hij geen hoogte van je.
maandag 6 september 2010 om 11:44
maandag 6 september 2010 om 11:50
Kan je het niet in een brief of mail zetten die je hem laat lezen? Dan is de spanning van het eerste zeggen er wel af en kan je het mogelijk daarna erover hebben. Waarschijnlijk merkt hij al dat seks je weinig plezier geeft en dat is voor hem normaal gesproken ook niet zijn ideaal. Daarnaast is er ook goede hulp te krijgen voor de problemen die je hebt en het is voor iedereen zonde om er niets aan te doen.
maandag 6 september 2010 om 12:04
Sanne, heel goed dat je hier komt met je vragen. Als jouw ex kwaad op je wordt omdat je het vrijen wil afbreken, dan is hij gewoon een eikel!! Hij kan heel goed nagaan dat er iets aan de hand is, en hij moet dan de tijd nemen om dat rustig uit te zoeken, als hij serieus verder met je wil. Als hij alleen maar op een pleziertje of een probleemloze vriendin uit is, dan is dat zijn probleem.
Ik zou toch even verder informatie zoeken en evt. een seksuologe (een vrouw) raadplegen. Misschien is het iets relatief onschuldigs, zoals dat jij gespannen bent, dan kan je er misschien overheen komen door het heel rustig aan te doen met een sexpartner, en inderdaad glijmiddel te gebruiken (dat doen zoveel stellen). Als er iets meer aan de hand is, dan kan een seksuologe je vast helpen. Je hoeft ook helemaal geen groot probleem te hebben om een deskundige te raadplegen, en waarom zou je dat niet doen als je dit als vervelend ervaart? Ze zijn ervoor.
Het klinkt wel alsof je moeite hebt om over sex te praten, dat je je schaamt of ongemakkelijk voelt op sexueel gebied. Ik heb dit twee keer eerder gezien bij 2 vrouwen die iets hadden wat op vaginisme leek (de ene noemde het zelf ook zo). Van de ene weet ik dat ze overheen is gekomen, de andere heb ik daarna nooit meer gesproken.
Ik zou toch even verder informatie zoeken en evt. een seksuologe (een vrouw) raadplegen. Misschien is het iets relatief onschuldigs, zoals dat jij gespannen bent, dan kan je er misschien overheen komen door het heel rustig aan te doen met een sexpartner, en inderdaad glijmiddel te gebruiken (dat doen zoveel stellen). Als er iets meer aan de hand is, dan kan een seksuologe je vast helpen. Je hoeft ook helemaal geen groot probleem te hebben om een deskundige te raadplegen, en waarom zou je dat niet doen als je dit als vervelend ervaart? Ze zijn ervoor.
Het klinkt wel alsof je moeite hebt om over sex te praten, dat je je schaamt of ongemakkelijk voelt op sexueel gebied. Ik heb dit twee keer eerder gezien bij 2 vrouwen die iets hadden wat op vaginisme leek (de ene noemde het zelf ook zo). Van de ene weet ik dat ze overheen is gekomen, de andere heb ik daarna nooit meer gesproken.
maandag 6 september 2010 om 15:26
Goed dat je het hier komt vragen. Dat is toch al een eerste stapje. Zelf had ik vroeger pijn bij de seks als er langer dan een paar dagen tussenzat. Deden we het vaak dan had ik geen pijn. Merk je daar verschil in? Bij mij was het opgelost na aanschaf van een vibrator. Toen leerde ik ontspannen tijdens de seks (kon zelf oefenen) en ik 'leerde' ook klaarkomen. Misschien een ideetje dus, maar vooral; praat erover!
dinsdag 7 september 2010 om 00:05
Bedankt voor de reacties!
@ ik doe het: daar merk ik niet echt verschil in. Leerde je dan ook vaginaal klaarkomen? De keren dat het geen pijn deed vond ik namelijk niet lekker aanvoelen.
@ hollandsroem73: ja hij merkt het wel, al weet ik het soms ook wel goed te verbergen. Hij stopt ook als hij merkt dat het niet gaat. Maar wanneer hij er naar vraagt klap ik best vaak dicht en zeg ik maar dat er niks is. Hij is nu gestopt om ernaar te vragen.
@ ik doe het: daar merk ik niet echt verschil in. Leerde je dan ook vaginaal klaarkomen? De keren dat het geen pijn deed vond ik namelijk niet lekker aanvoelen.
@ hollandsroem73: ja hij merkt het wel, al weet ik het soms ook wel goed te verbergen. Hij stopt ook als hij merkt dat het niet gaat. Maar wanneer hij er naar vraagt klap ik best vaak dicht en zeg ik maar dat er niks is. Hij is nu gestopt om ernaar te vragen.
dinsdag 7 september 2010 om 09:19
quote:sanne21x schreef op 07 september 2010 @ 00:05:
Bedankt voor de reacties!
@ hollandsroem73: ja hij merkt het wel, al weet ik het soms ook wel goed te verbergen. Hij stopt ook als hij merkt dat het niet gaat. Maar wanneer hij er naar vraagt klap ik best vaak dicht en zeg ik maar dat er niks is. Hij is nu gestopt om ernaar te vragen.Mag ik zeggen dat ik vind dat je daarmee - behalve jezelf - ook HEM onrecht doet. Ik vind dat je vriend recht heeft op de waarheid en je moet niet een situatie willen waarbij jullie ophouden met vragen stellen aan elkaar...
Bedankt voor de reacties!
@ hollandsroem73: ja hij merkt het wel, al weet ik het soms ook wel goed te verbergen. Hij stopt ook als hij merkt dat het niet gaat. Maar wanneer hij er naar vraagt klap ik best vaak dicht en zeg ik maar dat er niks is. Hij is nu gestopt om ernaar te vragen.Mag ik zeggen dat ik vind dat je daarmee - behalve jezelf - ook HEM onrecht doet. Ik vind dat je vriend recht heeft op de waarheid en je moet niet een situatie willen waarbij jullie ophouden met vragen stellen aan elkaar...
dinsdag 7 september 2010 om 10:22
quote:sanne21x schreef op 06 september 2010 @ 12:53:
maar moet er idd toch maar aan geloven.
Dat ligt echt heel erg ver weg van de beleving die je van seks zou kunnen hebben. Het zou plezier en ontspanning moeten zijn.
Allereerst, er is geen reden tot schaamte en zoals eerder gezegd hierboven, speel open kaart met je vriend. Hij verdient het om deze info te weten want vrijen doe je met z'n 2en. Hij voelt duidelijk aan als jij met tegenzin in bed ligt, dat is voor hem ook geen pretje.
Dat gezegd, zou ik je aanraden om professionele hulp te zoeken en naar de huisarts te gaan. Heel veel vrouwen hebben hier last van en tegen vaginisme is goede behandeling mogelijk. Misschien is het niet eens zo ernstig en kun je hopenlijk snel genieten van seks.
maar moet er idd toch maar aan geloven.
Dat ligt echt heel erg ver weg van de beleving die je van seks zou kunnen hebben. Het zou plezier en ontspanning moeten zijn.
Allereerst, er is geen reden tot schaamte en zoals eerder gezegd hierboven, speel open kaart met je vriend. Hij verdient het om deze info te weten want vrijen doe je met z'n 2en. Hij voelt duidelijk aan als jij met tegenzin in bed ligt, dat is voor hem ook geen pretje.
Dat gezegd, zou ik je aanraden om professionele hulp te zoeken en naar de huisarts te gaan. Heel veel vrouwen hebben hier last van en tegen vaginisme is goede behandeling mogelijk. Misschien is het niet eens zo ernstig en kun je hopenlijk snel genieten van seks.
dinsdag 7 september 2010 om 11:46
dinsdag 7 september 2010 om 16:19
Hoi Sanne,
Ik heb maar vluchtig kunnen lezen (geen tijd, wel interesse en herkenning).
In "mijn" topic over slapende lust zijn dit soort problemen momenteel ook aan de orde. Als je eens (veel) tijd hebt, kan dit je verder helpen. Veelal mensen die eea onderdrukt en verzwegen hebben, en daar hun relatie vele jaren later op zien stranden (of net niet)..
Je kan dit overwinnen (zie de posts daar van vandaag) en ik hoop van harte dat je hier en nu en op deze leeftijd besluit dat je een keuze hebt wat je hieraan gaat doen. En open communiceert met je partner, hoe eng ook!! (dat wordt niet makkelijker, maar moeilijker met de jaren).
Ik hoop dat je dit wil overwinnen, want dan gaan allerlei deuren voor je open.. hoe eerder je van het leven echt kan genieten, hoe beter!
Veel succes in elk geval, alles is mogelijk!
Ik heb maar vluchtig kunnen lezen (geen tijd, wel interesse en herkenning).
In "mijn" topic over slapende lust zijn dit soort problemen momenteel ook aan de orde. Als je eens (veel) tijd hebt, kan dit je verder helpen. Veelal mensen die eea onderdrukt en verzwegen hebben, en daar hun relatie vele jaren later op zien stranden (of net niet)..
Je kan dit overwinnen (zie de posts daar van vandaag) en ik hoop van harte dat je hier en nu en op deze leeftijd besluit dat je een keuze hebt wat je hieraan gaat doen. En open communiceert met je partner, hoe eng ook!! (dat wordt niet makkelijker, maar moeilijker met de jaren).
Ik hoop dat je dit wil overwinnen, want dan gaan allerlei deuren voor je open.. hoe eerder je van het leven echt kan genieten, hoe beter!
Veel succes in elk geval, alles is mogelijk!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
