Seks
alle pijlers
De Orgasmonauten
zaterdag 20 september 2008 om 01:16
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
zaterdag 29 augustus 2009 om 22:19
Verwachtingsvol liepen ze richting de toegangsdeur. Hela klopte aan en er viel een voorzichtige streep licht op de stoep. Een nors gezicht keek hun aan.
Beide dames showden hun pasverworven tattoo's en zonder verdere vragen werd de deur verder geopend.
Hela kijk gespannen achterom en zag het gezicht van Stew gespannen, maar ook verwachtingsvol terug kijken.
Vanuit het licht van het halletje stapten ze een donkere lange gang in, slechts verlicht door wat fakkels. De bastonen werden indringender bij elke stap die ze verder de gang in zetten en zowel Hela als Stew voelden dat hun hartslag zich aanpaste aan het hoge tempo van de beat.
Plotseling botste Stew tegen Hela aan. Hela stond vol verbijstering te kijken naar wat ze voor zicht zag.
Een grote ruimte met kleine schaars verlichte nissen. In die ruimte dansten mensen in outfits die ze nog nooit ergens gezien had, lak, leer, latex, allerlei futuristische stoffen, staal, kettingen, maar met zulke zorg samengesteld dat het leek alsof deze mensen onderweg waren naar een gala.
Stew nam Hela bij de hand en liep met haar de ruimte in. De mensen die ze passeerden maakten kort oogcontact en keken weer weg, alsof ze niet gezien mochten worden.
De nissen toonden verschillende schouwspelen. Voor één van de nissen bleven ze staan. Een kluwen van lichamen stelde zicht ten toon. Een prachtige vrouw kuste een andere vrouw, terwijl een man zich binnendrong in haar binnenste en kreunend in haar stootte. Weer een andere man dwong de vrouw haar gezicht om te draaien en zijn penis diep in haar mond te nemen en onderhand ontfermde een andere man zich over het lichaam van de vrouw die alleen achterbleef.
Handen leken overal te zijn, er klonk een kakofonie van gekreun. De man die gepijpt werd keek Stew en Hela aan en nodigde hen met zijn ogen uit om zich bij de warme, glanzende lichamen te voegen.
Stew voelde haar clit kloppen en deed een stap richting de man met de uitnodigende ogen. Op dat moment trok Hela haar mee uit de nis.
Ze boog zich naar Stew en fluisterde: "We hebben hier een taak te volbrengen."
Kreunend van protest liep Stew achter Hela aan.
De volgende nis gaf een heel ander beeld. Een man hing aan een Andreaskruis en zijn rug werd door een vrouw in strak leer en op enorme hakken bewerkt.
Haar teennagels waren felrood gelakt en haar prachtige rode haar bewoog mee met elke beweging die ze maakte.
Net toen ze door wilden lopen maakte de vrouw de man los en liet hem knielen. Door de veranderende houding ving de man zijn gezicht wat licht. Antonio!
Zo te zien was hij voorlopig niet aanspreekbaar en dus besloten Hela en Stew door te lopen.
Ineens zag Hela aan haar linkerhand een deur, half verborgen achter allerlei attributen.
Ze trok Stew mee en opende voorzichtig de deur. Nog een donkere gang. Toen de deur zich achter hen sloot overviel hen een doodse stilte. Deze gang bleek volledig geluidsdicht.
Stilletjes liepen ze op hun tenen door, zodat het geklik van hun hakken niet hoorbaar zou zijn. Stew knikte naar een raam aan hun rechterkant. Ze naderden en zorgden dat ze buiten het licht bleven wat vanuit de ruimte achter het raam de gang in viel.
Wat ze daar zagen benam hun de adem en liet de angst door hun lichaam gieren.
Een groep gemaskerde mannen dwong een man tot seksuele handelingen. Om hen heen waren camera's opgesteld die elke handeling nauwkeurig leken te registreren.
De man die op handen en knieën op de grond zat verzette zich hevig, maar kon niet op tegen de overmacht van de 10 mannen die zich met hem bezig hielden. Zijn rug werd gesierd door striemen, zo te zien aangebracht door een zware zweep.
Ineens trok 1 van de omringende mannen een plastic zak over het hoofd van de man op de grond. Om beurten namen de mannen bezit van zijn lichaam, terwijl de man steeds meer ademnood leek te krijgen. Stuipentrekkend viel hij voorover op de grond. Een camera kwam dichter bij. De man op de grond lag inmiddels doodstil en toen de zak van zijn hoofd af werd getrokken proefde Hela het zuur van haar maag in haar mond. Daar lag Q-Q, zijn lippen blauw en zijn lichaam levenloos, terwijl de overige mannen zijn lichaam met hun zaad besprenkelden.
Stew leek als versteend. Hela trok haar mee terug de gang in en struikelend renden ze terug naar de gecapitioneerde deur om zich weer tussen de dansende mensen te begeven in de hoop niet ontdekt te worden.
"We moeten Antonio spreken. En heel snel." fluisterde Hela tegen een in shock verkerende Stew.
Beide dames showden hun pasverworven tattoo's en zonder verdere vragen werd de deur verder geopend.
Hela kijk gespannen achterom en zag het gezicht van Stew gespannen, maar ook verwachtingsvol terug kijken.
Vanuit het licht van het halletje stapten ze een donkere lange gang in, slechts verlicht door wat fakkels. De bastonen werden indringender bij elke stap die ze verder de gang in zetten en zowel Hela als Stew voelden dat hun hartslag zich aanpaste aan het hoge tempo van de beat.
Plotseling botste Stew tegen Hela aan. Hela stond vol verbijstering te kijken naar wat ze voor zicht zag.
Een grote ruimte met kleine schaars verlichte nissen. In die ruimte dansten mensen in outfits die ze nog nooit ergens gezien had, lak, leer, latex, allerlei futuristische stoffen, staal, kettingen, maar met zulke zorg samengesteld dat het leek alsof deze mensen onderweg waren naar een gala.
Stew nam Hela bij de hand en liep met haar de ruimte in. De mensen die ze passeerden maakten kort oogcontact en keken weer weg, alsof ze niet gezien mochten worden.
De nissen toonden verschillende schouwspelen. Voor één van de nissen bleven ze staan. Een kluwen van lichamen stelde zicht ten toon. Een prachtige vrouw kuste een andere vrouw, terwijl een man zich binnendrong in haar binnenste en kreunend in haar stootte. Weer een andere man dwong de vrouw haar gezicht om te draaien en zijn penis diep in haar mond te nemen en onderhand ontfermde een andere man zich over het lichaam van de vrouw die alleen achterbleef.
Handen leken overal te zijn, er klonk een kakofonie van gekreun. De man die gepijpt werd keek Stew en Hela aan en nodigde hen met zijn ogen uit om zich bij de warme, glanzende lichamen te voegen.
Stew voelde haar clit kloppen en deed een stap richting de man met de uitnodigende ogen. Op dat moment trok Hela haar mee uit de nis.
Ze boog zich naar Stew en fluisterde: "We hebben hier een taak te volbrengen."
Kreunend van protest liep Stew achter Hela aan.
De volgende nis gaf een heel ander beeld. Een man hing aan een Andreaskruis en zijn rug werd door een vrouw in strak leer en op enorme hakken bewerkt.
Haar teennagels waren felrood gelakt en haar prachtige rode haar bewoog mee met elke beweging die ze maakte.
Net toen ze door wilden lopen maakte de vrouw de man los en liet hem knielen. Door de veranderende houding ving de man zijn gezicht wat licht. Antonio!
Zo te zien was hij voorlopig niet aanspreekbaar en dus besloten Hela en Stew door te lopen.
Ineens zag Hela aan haar linkerhand een deur, half verborgen achter allerlei attributen.
Ze trok Stew mee en opende voorzichtig de deur. Nog een donkere gang. Toen de deur zich achter hen sloot overviel hen een doodse stilte. Deze gang bleek volledig geluidsdicht.
Stilletjes liepen ze op hun tenen door, zodat het geklik van hun hakken niet hoorbaar zou zijn. Stew knikte naar een raam aan hun rechterkant. Ze naderden en zorgden dat ze buiten het licht bleven wat vanuit de ruimte achter het raam de gang in viel.
Wat ze daar zagen benam hun de adem en liet de angst door hun lichaam gieren.
Een groep gemaskerde mannen dwong een man tot seksuele handelingen. Om hen heen waren camera's opgesteld die elke handeling nauwkeurig leken te registreren.
De man die op handen en knieën op de grond zat verzette zich hevig, maar kon niet op tegen de overmacht van de 10 mannen die zich met hem bezig hielden. Zijn rug werd gesierd door striemen, zo te zien aangebracht door een zware zweep.
Ineens trok 1 van de omringende mannen een plastic zak over het hoofd van de man op de grond. Om beurten namen de mannen bezit van zijn lichaam, terwijl de man steeds meer ademnood leek te krijgen. Stuipentrekkend viel hij voorover op de grond. Een camera kwam dichter bij. De man op de grond lag inmiddels doodstil en toen de zak van zijn hoofd af werd getrokken proefde Hela het zuur van haar maag in haar mond. Daar lag Q-Q, zijn lippen blauw en zijn lichaam levenloos, terwijl de overige mannen zijn lichaam met hun zaad besprenkelden.
Stew leek als versteend. Hela trok haar mee terug de gang in en struikelend renden ze terug naar de gecapitioneerde deur om zich weer tussen de dansende mensen te begeven in de hoop niet ontdekt te worden.
"We moeten Antonio spreken. En heel snel." fluisterde Hela tegen een in shock verkerende Stew.
vrijdag 4 september 2009 om 00:37
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
vrijdag 11 september 2009 om 22:33
... ze naakt aan de voorplecht van een schip hing.
Onmiddellijk sloot ze haar ogen, misselijk van de enorme vlakte om zich heen, en ademde diep in.
Ze proefde de zilte lucht op haar lippen terwijl de wind met haar lange haren speelde. Haar lichaam voelde vreemd en groot aan, alsof het niet helemaal van haar was.
Voorzichtig opende Stew haar ogen en keek om zich heen. Ze was zich vaag bewust van de vreemde sensaties in haar lichaam, maar kon ze niet plaatsen. De wind blies haar lange haren in haar ogen en met een onbewust gebaar veegde ze het weg.
Haar vingertoppen raakten de huid in haar gezicht. Het voelde anders... Nogmaals streek ze langs haar gezicht en weer voelde haar huid anders tegen haar vingers. Ze streek de topjes langs elkaar terwijl ze haar hand liet zakken om hem te bekijken.
Wat ze zag ging haar besef te boven.
Haar lichaam hing aan de boeg van een schip, niet als lichaam, maar als onderdeel. Ze was het boegbeeld!
Stew begon te gillen en gelijk voelde ze beroering op het dek van het schip. Mannen riepen dingen naar elkaar, voetstappen dreunden over het hout. Ze voelde iemand naderen.
Stew bleef gillen, niet meer in staat om zichzelf onder controle te houden en in volledige paniek.
Voordat ze aangeraakt werd voelde ze de handen al komen. Voorzichtig legde een man zijn handen op haar schouders en boog zich voorover over de boeg.
"Liefste, ik ben er. Alles komt goed." fluisterde een zwoele en vertrouwde stem in haar oor.
"Waar ben ik? Wie ben ik? " luidde de hese stem van Stew in antwoord op de geruststellende woorden van de man.
"Je bent bij mij Liefste, op zee. Jij bent mijn liefde, mijn schip." En terwijl hij dit uitsprak kwamen er beelden in haar hoofd. Beelden van een man die een vrouw liefkoosde. De man was groot, gespierd, zijn huid getaand door jaren leven op zee.
Ineens besefte ze dat dit beelden waren die de man haar gaf. Ze verzette zich, maar zijn geruststellende handen leken dit verzet te breken. Ze gaf zich aan hem over en liet zich meevoeren door de beelden en sensaties die hij haar gaf.
Hij liefkoosde haar, ging met zijn mond over elk stukje van haar lichaam en wist feilloos alle gevoelige plekjes te vinden van het vrouwenlichaam, haar lichaam!
Hij kuste haar mond, gezicht, hals, borsten en tepels terwijl zijn handen haar rug streelden. Hij nam haar in zijn mond en proefde haar zilte smaak terwijl het lichaam onder hem de rug kromde om dichter bij hem te zijn.
Loom genoot hij van haar genot, haar geluidjes, haar lichaamsgeur. En net toen ze dacht niet meer te kunnen verdragen drong hij diep in haar. Op dat moment vonden hun monden elkaar weer en kusten ze elkaar zo intens dat hun lichamen één leken te worden. Zijn genot nam toe door de warmte en vochtigheid van haar lichaam.
Hij leek in haar te verdrinken en stootte dieper en sneller, met als doel nog dichter bij haar te komen. Ze slaakte kreetjes van genot, haar ademhaling versnelde in zijn oor. Hij voelde de spanning toenemen, zich tot een hoogtepunt bundelen terwijl haar lichaam zich verstrakte en hem opeiste. Kreunend voelde hij de spanning en opwinding door zijn lichaam schieten, heel even hield hij het vast, wachtend op haar en gezamenlijk lieten ze de spanning los, hun lichamen volledig uitgeput, hun zielen één.
Onmiddellijk sloot ze haar ogen, misselijk van de enorme vlakte om zich heen, en ademde diep in.
Ze proefde de zilte lucht op haar lippen terwijl de wind met haar lange haren speelde. Haar lichaam voelde vreemd en groot aan, alsof het niet helemaal van haar was.
Voorzichtig opende Stew haar ogen en keek om zich heen. Ze was zich vaag bewust van de vreemde sensaties in haar lichaam, maar kon ze niet plaatsen. De wind blies haar lange haren in haar ogen en met een onbewust gebaar veegde ze het weg.
Haar vingertoppen raakten de huid in haar gezicht. Het voelde anders... Nogmaals streek ze langs haar gezicht en weer voelde haar huid anders tegen haar vingers. Ze streek de topjes langs elkaar terwijl ze haar hand liet zakken om hem te bekijken.
Wat ze zag ging haar besef te boven.
Haar lichaam hing aan de boeg van een schip, niet als lichaam, maar als onderdeel. Ze was het boegbeeld!
Stew begon te gillen en gelijk voelde ze beroering op het dek van het schip. Mannen riepen dingen naar elkaar, voetstappen dreunden over het hout. Ze voelde iemand naderen.
Stew bleef gillen, niet meer in staat om zichzelf onder controle te houden en in volledige paniek.
Voordat ze aangeraakt werd voelde ze de handen al komen. Voorzichtig legde een man zijn handen op haar schouders en boog zich voorover over de boeg.
"Liefste, ik ben er. Alles komt goed." fluisterde een zwoele en vertrouwde stem in haar oor.
"Waar ben ik? Wie ben ik? " luidde de hese stem van Stew in antwoord op de geruststellende woorden van de man.
"Je bent bij mij Liefste, op zee. Jij bent mijn liefde, mijn schip." En terwijl hij dit uitsprak kwamen er beelden in haar hoofd. Beelden van een man die een vrouw liefkoosde. De man was groot, gespierd, zijn huid getaand door jaren leven op zee.
Ineens besefte ze dat dit beelden waren die de man haar gaf. Ze verzette zich, maar zijn geruststellende handen leken dit verzet te breken. Ze gaf zich aan hem over en liet zich meevoeren door de beelden en sensaties die hij haar gaf.
Hij liefkoosde haar, ging met zijn mond over elk stukje van haar lichaam en wist feilloos alle gevoelige plekjes te vinden van het vrouwenlichaam, haar lichaam!
Hij kuste haar mond, gezicht, hals, borsten en tepels terwijl zijn handen haar rug streelden. Hij nam haar in zijn mond en proefde haar zilte smaak terwijl het lichaam onder hem de rug kromde om dichter bij hem te zijn.
Loom genoot hij van haar genot, haar geluidjes, haar lichaamsgeur. En net toen ze dacht niet meer te kunnen verdragen drong hij diep in haar. Op dat moment vonden hun monden elkaar weer en kusten ze elkaar zo intens dat hun lichamen één leken te worden. Zijn genot nam toe door de warmte en vochtigheid van haar lichaam.
Hij leek in haar te verdrinken en stootte dieper en sneller, met als doel nog dichter bij haar te komen. Ze slaakte kreetjes van genot, haar ademhaling versnelde in zijn oor. Hij voelde de spanning toenemen, zich tot een hoogtepunt bundelen terwijl haar lichaam zich verstrakte en hem opeiste. Kreunend voelde hij de spanning en opwinding door zijn lichaam schieten, heel even hield hij het vast, wachtend op haar en gezamenlijk lieten ze de spanning los, hun lichamen volledig uitgeput, hun zielen één.
