Duivels dilemma: matige seks met vriend

Dag allemaal, ik ben nieuw op dit forum en heb me aangemeld omdat ik ergens enorm mee zit en ik graag mijn verhaal kwijt wil. Ik hoop dat ook op serieuze reacties.

Vooropgesteld: ik hou veel van m'n vriend en zou het heel erg vinden als ik hem kwets. We kennen elkaar nu bijna tien jaar en hebben twee kinderen van 4 en 7. Toen we voor het eerst seks hadden, viel dat behoorlijk tegen. Ten eerste is hij niet zo groot geschapen en daarnaast heeft hij ook nog eens de pech dat hij een chronische (niet-levensbedreigende) ziekte heeft waardoor zijn erectie soms niet lang stand houdt. Destijds was ik daar bijna op afgeknapt, maar buiten de seks om klikte het zo ontzettend goed en voelde ik me zó op mijn gemak bij hem, dat had ik nog bijna nooit met iemand gehad. De keren daarna ging het al wat beter en ik besloot dat ik er gewoon voor wilde gaan, ook al zou de seks nooit mindblowing zijn misschien. Nu kom ik sowieso niet klaar van penetratie en eigenlijk überhaupt niet door toedoen van een man; ik heb daar zo mijn eigen manieren voor. Maar ik hield altijd wel echt van de penetratie, ik kon wel echt geil worden van een keiharde pik (klinkt een beetje plat, maar zo is het nou eenmaal).

Met m'n vriend is het echter (bijna) altijd een beetje behelpen, hij wordt snel slap en trekt zichzelf dan vaak tussendoor af om hem weer stijf te maken. Omdat hij ook niet zo groot geschapen is, zijn er veel standjes die gewoon niet lukken. Standjes die ik met andere mannen wel heb gedaan en waar ik echt van kon genieten. Ik heb me altijd zo veel mogelijk gefocust op wat wel kon en we hadden het verder ook gewoon best goed samen, we hebben in elk geval verschillende dingen uitgeprobeerd.

Na de geboorte van de kinderen was m'n libido echter onder het nulpunt gezakt en de afgelopen jaren heb ik mezelf eigenlijk altijd voorgehouden dat dit aan mezelf lag. Misschien door hormonale veranderingen, vermoeidheid of wat dan ook. We hebben dan ook al jaren weinig seks. Eens per maand denk ik gemiddeld. Hij maakt wel vaker avances, maar ik ga daar niet altijd op in. Als we eenmaal bezig zijn, krijg ik wel weer zin, maar door de onderbrekingen vergaat de zin me ook snel weer. Ook pijpen of aftrekken doe ik bijna nooit meer, want hij wordt daar vaak alsnog niet echt stijf van en ik word ook niet geil van een slappe lul in m’n hand/mond. Daarom doet hij het meestal zelf.

We hebben het er af en toe wel over dat we het echt weer eens wat vaker moeten doen en hij laat mij duidelijk merken dat hij me nog aantrekkelijk en sexy vindt. Andersom vroeg hij me laatst of ik hem nog wel aantrekkelijk vindt en an sich is dat wel zo, alleen z’n piemel dus niet. Maar dat zei ik er natuurlijk niet bij. Na dat gesprekje ben ik wel eens goed bij mezelf te rade gegaan wat nou eigenlijk het probleem is. Het vloog me ineens ontzettend aan dat ik nog niet eens halverwege mijn leven ben (hoop ik) en ik misschien wel nooit meer echt lekker gepenetreerd ga worden zoals ik het fijn vind. Ik betrapte mezelf erop terug te denken aan seks met eerdere bedpartners of te fantaseren over seks met een andere man. Terwijl ik echt geen andere man wil verder; het zou dan alleen om de seks gaan. Ik vind het heel erg dat ik zulke gedachten heb en ik word ook erg verdrietig bij het idee dit mijn vriend aan te willen doen. En een ander stemmetje zegt dan weer: maar jij bent er ook nog!

Kortom: ik weet even helemaal niet wat ik hiermee moet. De ene keer denk ik: gewoon voor je houden, het is niet anders. En de andere keer denk ik: ik ga het met hem bespreken. Maar als ik dit eenmaal heb gezegd, is er geen weg terug en zal het nooit meer hetzelfde zijn. En hij kan er weinig aan veranderen verder. Ik heb nog wel gedacht aan hulpmiddelen zoals een penissleeve, ik weet nauwelijks wat dat is en hoe het werkt, maar misschien bied dit nog uitkomst?

Heeft iemand tips of adviezen voor me? Ik weet het even niet meer.

Wauw ik had even gemist dat er alweer zoveel reacties bij waren gekomen. Ik lees ook dingen waarvan ik me afvraag hoe mensen erbij komen. Wij kijken echt nooit porno, dus geen idee waar dat vandaan komt. Toevallig ben ik er afgelopen week wel even in gedoken om wat research te doen.

@ Rubelientje: ik mag hopen dat je als seksuoloog inderdaaad niet zulke aannames doet steeds. Lijkt me erg storend.

'Hij moet erin, anders is het geen seks' gaat ook niet op. Maar zoals iemand anders ook al zei: af en toe is het wel lekker om eens wat dieper gepenetreerd te worden zonder onderbrekingen. Na wat onderzoek heb ik wel goede hoop voor een penis sleeve of (holle) voorbinddildo eigenlijk. Want ik wil natuurlijk ook helemaal geen andere man, verder past hij perfect bij me. En ik heb zelf ook zo mijn kwaaltjes en genoeg imperfecties.

Ook lees ik ergens dat hij het vermijdt, wat ook niet zo is. Er was twee dagen wat afstand en daarna zijn we weer nader tot elkaar gekomen. En is er zelfs alweer sprake geweest van wat seksuele handelingen. Maar de echte vervolgstappen gaan we binnenkort zetten.

Een open relatie is sowieso wat hem betreft geen optie, maar ik zou me daar zelf ook ontzettend ongemakkelijk bij voelen. Dus dat idee gaat in de ijskast en misschien blijft het daar wel voorgoed.

Nog even een kleine update. We hebben wat leuke spullen gekocht inmiddels, waaronder de holle voorbind dildo. Deze hebben we dit weekend voor het eerst uitgeprobeerd. Ik moest er eerst erg aan wennen, het is best hard plastic en het voelt wat koud aan. Maar vandaag nog een keer geprobeerd en toen voelde het al beter en was het eigenlijk wel heel geil om weer eens zo lekker diep genomen te worden. Mn vriend is er ook wel enthousiast over (al wil hij niet helemaal vervangen worden natuurlijk). Ik ga misschien nog wel op zoek naar een iets zachter materiaal, maar we zijn lekker aan het expirimenteren dus. Blij dat ik er destijds over begonnen ben.