Seks
alle pijlers
Ervaring vaginisme
maandag 25 november 2019 om 09:50
Halloo,
Beetje gek berichtje maar aangezien ik nooit echt een positief berichtje kon vinden over vaginisme op het internet toen ik er zelf last van had (en dat dat me soms een beetje bang maakte), wou ik laten weten dat ik er zelf vanaf ben nu. En als er mensen zijn die vragen hebben of mn verhaal willen horen ofzo, ik help graag.
Groetjes!
Beetje gek berichtje maar aangezien ik nooit echt een positief berichtje kon vinden over vaginisme op het internet toen ik er zelf last van had (en dat dat me soms een beetje bang maakte), wou ik laten weten dat ik er zelf vanaf ben nu. En als er mensen zijn die vragen hebben of mn verhaal willen horen ofzo, ik help graag.
Groetjes!
dinsdag 26 november 2019 om 00:05
Fijn dat je er vanaf bent gekomen. Ik heb Vaginisme en Vulvair Vestibultis. Hierdoor scheurt mijn huid makkelijk. De oorzaak weet ik niet precies. Maar ik denk verschillende dingen. Altijd heel onzeker over mijn lichaam geweest. Nogal klein en tenger gebouwd en daardoor de angst dat ik dan te krap zou zijn. Door die onzekerheid kon ik niet goed ontspannen. Mijn bedpartner was een FWB. We waren beiden nog maagd en hebben beiden Autisme. We kwamen beiden niet aan een partner maar waren wel nieuwsgierig naar seks. Omdat we al goede vrienden waren voor we aan seks begonnen hoopten we dat het zou lukken. Maar elke keer was pijnlijk en hij kon er maar een klein stukje in.
Ik ben naar een seksuoloog geweest en heb ook een uitstrijkje voor bevolkingsonderzoek gehad. Beiden zeiden dat ik fysiek in orde was. Omdat ik maar 1 bedpartner heb gehad én niet verliefd was, weet ik niet of ik het ook met een ander heb. Ik vermoed van wel. Maar heb nog geen verdere stappen genomen. Omdat ik niet weet of ik nog wel iemand ga tegenkomen. Ik ben nogal introvert en gereserveerd.
Ik ben naar een seksuoloog geweest en heb ook een uitstrijkje voor bevolkingsonderzoek gehad. Beiden zeiden dat ik fysiek in orde was. Omdat ik maar 1 bedpartner heb gehad én niet verliefd was, weet ik niet of ik het ook met een ander heb. Ik vermoed van wel. Maar heb nog geen verdere stappen genomen. Omdat ik niet weet of ik nog wel iemand ga tegenkomen. Ik ben nogal introvert en gereserveerd.
woensdag 27 november 2019 om 11:45
Wat fijn voor je zeg! Ik heb er ook last van gehad en vond het ook heel naar. Ik was vooral bang dat m'n vriend iemand anders zou gaan zoeken omdat hij de seks miste, al zei hij en liet hij mij ook echt wel merken dat hij dat nooit zou doen, ik was er gewoon heel onzeker over. Na vaak proberen bij hem thuis, omdat hij op zichzelf woont, lukte het steeds niet omdat het heel veel pijn bleef doen... Toen probeerde we het een keer zonder dat het echt gepland was bij mij thuis en misschien omdat ik me meer vertrouwd voelde in deze omgeving dat het toen opeens wel lukte! Het klopt wel dat ik me nu wel iets meer vrouw voel, maar vindt 't vooral ook fijn dat ik nu ook op deze manier kan genieten met m'n vriend.
woensdag 27 november 2019 om 16:23
Wij planden onze vrijpartij ook altijd. We waren beiden nogal van het plannen met alles. We gingen ook nooit spontaan bij de ander op bezoek. Qua pijn maakte het niet uit of we het bij mij thuis of bij hem deden. Ik vraag me af of het echt scheelt als je spontaan seks hebt. Ik heb het al een aantal jaar niet meer geprobeerd, niemand meer tegengekomen. En maakt het bij jullie trouwens uit of je bedpartner je geliefde is of een FWB, qua pijn?
donderdag 28 november 2019 om 18:30
Warning voor lang verhaal.. Gehe
Ik had zelf ook niet het gevoel dat ik minder vrouw was, maar ik las veel deprimerende berichtjes van anderen, dus ik dacht dat ik er nooit vanaf zou komen en dat maakte me soms wel verdrietig. Het is denk ik ontstaan door een tampon die ik indeed terwijl ik dat super eng vond, toen zat ie er half in en door de spanning deed het zoveel pijn en kreeg ik hem niet uit. Vanaf toen deed aanraken al pijn, ik wist ook nooit zo goed waar mn vagina zat en ik dacht dat er misschien wat mis was bij mij. Papilotten zou bij mij ook echt niet gelukt zijn, maar mij lijkt het nog steeds niet fijn om zoiets erin te stoppen.. Tampon probeerde ik wel vaker, maar ik werd al helemaal misselijk als ik het wou proberen.
Ik denk dat veel vrouwen die vaginisme krijgen teveel spanning hebben en al angstig zijn voor de pijn (bijvoorbeeld bang zijn dat het niet past) en dan onbewust aanspannen, dan een pijnervaring hebben en daarna de spieren als een soort van reflex al aanspannen als er iets in de buurt komt. Deze spieren die de pijn veroorzaken zitten volgens mij ongeveer 1 vingerkootje diep, dus als je er dan langsheen bent, ben je al ver op weg.
Ik denk dat je deze reflex ook af kan leren door langzaam meer te proberen. Wij deden eerst gewoon andere dingen dan penetratie tijdens de seks en langzaam probeerden we eerst een vinger. Aanraken deed al pijn maar toen we andere dingen tegelijk probeerden kon ik meer concentreren op wat ik wel fijn vond en toen begon het een stuk beter te gaan. Na een tijdje lukte een vingerkootje ver misschien. Het deed wel vaak veel pijn maar na misschien 3.5 maand lukte een vinger. Op het begin tijdens het proberen deed dat pijn elke keer, maar toen het helemaal lukte was de pijn meteen weg. Ik wist op dat moment dat het wel paste en geen pijn deed en mijn lichaam ontspande vanaf dat moment. Vanaf toen ging het heel snel en misschien na een maand lukte 2 vingers en seks (ook al vind ik 2 vingers nu niet fijn ofzo). Toen deed seks altijd in het begin pijn maar lukte het en ging de pijn meteen weg. Ik kon zelf nog steeds geen vinger erin krijgen, want ik vertrouwde mezelf minder in dat het zou lukken dan mijn vriend. Ook zou ik zelf niet verder gegaan zijn, als het een beetje pijn zou doen.
Maar iedereen is natuurlijk anders en misschien is het voor anderen wel beter om het zelf te proberen.. Je moet wel een afweging maken met hoeveel pijn je ermee doorgaat natuurlijk. Want veel te veel pijn betekent meer aanspanning van je spieren..
Nu na ongeveer 2 maand doet de seks helemaal geen pijn meer en lukt een tampon zelfs.
En maakt het bij jullie trouwens uit of je bedpartner je geliefde is of een FWB, qua pijn?
En bij dit denk ik dat als je je meer op je gemak voelt bij een geliefde, dat je dan zeker wel meer ontspannen bent en dat het dan wel eens beter zou kunnen lukken.
Sorry voor een lang en gedetailleerd verhaal haha.
Ik had zelf ook niet het gevoel dat ik minder vrouw was, maar ik las veel deprimerende berichtjes van anderen, dus ik dacht dat ik er nooit vanaf zou komen en dat maakte me soms wel verdrietig. Het is denk ik ontstaan door een tampon die ik indeed terwijl ik dat super eng vond, toen zat ie er half in en door de spanning deed het zoveel pijn en kreeg ik hem niet uit. Vanaf toen deed aanraken al pijn, ik wist ook nooit zo goed waar mn vagina zat en ik dacht dat er misschien wat mis was bij mij. Papilotten zou bij mij ook echt niet gelukt zijn, maar mij lijkt het nog steeds niet fijn om zoiets erin te stoppen.. Tampon probeerde ik wel vaker, maar ik werd al helemaal misselijk als ik het wou proberen.
Ik denk dat veel vrouwen die vaginisme krijgen teveel spanning hebben en al angstig zijn voor de pijn (bijvoorbeeld bang zijn dat het niet past) en dan onbewust aanspannen, dan een pijnervaring hebben en daarna de spieren als een soort van reflex al aanspannen als er iets in de buurt komt. Deze spieren die de pijn veroorzaken zitten volgens mij ongeveer 1 vingerkootje diep, dus als je er dan langsheen bent, ben je al ver op weg.
Ik denk dat je deze reflex ook af kan leren door langzaam meer te proberen. Wij deden eerst gewoon andere dingen dan penetratie tijdens de seks en langzaam probeerden we eerst een vinger. Aanraken deed al pijn maar toen we andere dingen tegelijk probeerden kon ik meer concentreren op wat ik wel fijn vond en toen begon het een stuk beter te gaan. Na een tijdje lukte een vingerkootje ver misschien. Het deed wel vaak veel pijn maar na misschien 3.5 maand lukte een vinger. Op het begin tijdens het proberen deed dat pijn elke keer, maar toen het helemaal lukte was de pijn meteen weg. Ik wist op dat moment dat het wel paste en geen pijn deed en mijn lichaam ontspande vanaf dat moment. Vanaf toen ging het heel snel en misschien na een maand lukte 2 vingers en seks (ook al vind ik 2 vingers nu niet fijn ofzo). Toen deed seks altijd in het begin pijn maar lukte het en ging de pijn meteen weg. Ik kon zelf nog steeds geen vinger erin krijgen, want ik vertrouwde mezelf minder in dat het zou lukken dan mijn vriend. Ook zou ik zelf niet verder gegaan zijn, als het een beetje pijn zou doen.
Maar iedereen is natuurlijk anders en misschien is het voor anderen wel beter om het zelf te proberen.. Je moet wel een afweging maken met hoeveel pijn je ermee doorgaat natuurlijk. Want veel te veel pijn betekent meer aanspanning van je spieren..
Nu na ongeveer 2 maand doet de seks helemaal geen pijn meer en lukt een tampon zelfs.
En maakt het bij jullie trouwens uit of je bedpartner je geliefde is of een FWB, qua pijn?
En bij dit denk ik dat als je je meer op je gemak voelt bij een geliefde, dat je dan zeker wel meer ontspannen bent en dat het dan wel eens beter zou kunnen lukken.
Sorry voor een lang en gedetailleerd verhaal haha.
maandag 2 december 2019 om 01:26
Ik heb nog altijd veel pijn. Ik heb geen vriend, dus eigenlijk geen seks, maar heb een soort friend with benefits aangezien ik toch wel bepaalde drang heb. Het is niet verder gekomen dan bj's en een keer oraal langs zijn kant, maar het is frustrerend dat niet meer gaat. Hij weet er wel van, maar denkt dat het een vertrouwen-dingetje is. Ik stel al constant uit om te vertellen dat dat het dus echt niet is..
Ik ben net "klaar" bij de bekkenbodemfysio, ik kan heel goed aanspannen en ontspannen, dat is niet het probleem zei ze. De seksuoloog zegt dat ik minder moet nadenken voor/tijdens/na intiem zijn en dat het dan wel gaat lukken. En de gynaecoloog had het weer over zenuwpijn waar ik een zalfje voor heb gekregen.
Het zijn gewoon echt de randjes die pijn doen, of ik nou droog oefen, opgewonden probeer..
Ik denk dat ik wel verbeterd ben, want 2 vingers gaan (als ik opgewonden ben of heel bewust ontspan) en mijn spieren binnenin doen ook geen pijn meer (was in het begin wel zo, waarschijnlijk door constant onbewust aanspannen). Ik heb ook een dildo (life-like) om te testen of er al iets wil. Laatste keer duwde ik door om te kijken hoeveel pijn het nou echt deed en daar heb ik een paar dagen "plezier" van gehad..
Het gaat allemaal zo enorm traag.. Ik stoot ook onbewust anderen af omdat ik al direct bang ben voor pijn. Ik wou dat ze gewoon er een spuit in konden zetten, permanent die randjes verdoven of iets.
Maar ik word er gewoon erg depressief van als ik lees over mensen waarbij het nooit lukt. Naast het feit dat ik ook gewoon 'normaal' wil zijn, is het ook dat ik het zelf gewoon wil. Dus ik ben blij dat er mensen zijn bij wie het wel over is gegaan. Heb ik toch weer een beetje hoop.
Ik ben net "klaar" bij de bekkenbodemfysio, ik kan heel goed aanspannen en ontspannen, dat is niet het probleem zei ze. De seksuoloog zegt dat ik minder moet nadenken voor/tijdens/na intiem zijn en dat het dan wel gaat lukken. En de gynaecoloog had het weer over zenuwpijn waar ik een zalfje voor heb gekregen.
Het zijn gewoon echt de randjes die pijn doen, of ik nou droog oefen, opgewonden probeer..
Ik denk dat ik wel verbeterd ben, want 2 vingers gaan (als ik opgewonden ben of heel bewust ontspan) en mijn spieren binnenin doen ook geen pijn meer (was in het begin wel zo, waarschijnlijk door constant onbewust aanspannen). Ik heb ook een dildo (life-like) om te testen of er al iets wil. Laatste keer duwde ik door om te kijken hoeveel pijn het nou echt deed en daar heb ik een paar dagen "plezier" van gehad..
Het gaat allemaal zo enorm traag.. Ik stoot ook onbewust anderen af omdat ik al direct bang ben voor pijn. Ik wou dat ze gewoon er een spuit in konden zetten, permanent die randjes verdoven of iets.
Maar ik word er gewoon erg depressief van als ik lees over mensen waarbij het nooit lukt. Naast het feit dat ik ook gewoon 'normaal' wil zijn, is het ook dat ik het zelf gewoon wil. Dus ik ben blij dat er mensen zijn bij wie het wel over is gegaan. Heb ik toch weer een beetje hoop.
maandag 2 december 2019 om 07:37
De seksuoloog zegt dat je er gewoon minder over moet nadenken? Lekker makkelijk gezegd van de seksuoloog.. Ik denk dus wat ik al eerder zei dat het een soort van reflex is geworden, want bij mij maakte het echt niks uit waar ik aan dacht.
Ik vind het echt wel super knap dat 2 vingers al lukken eigenlijk! Hoe lang lukt dat al? Je moet anderen echt niet afstoten en als je een leuk iemand tegenkomt, zou ik na een tijdje het gewoon eerlijk vertellen, zodat je het langzaam aan kan doen en eerst gewoon kan ontspannen bij hem. Als ie dat niet zou accepteren, dan is ie het niet waard. Ik denk dat je er echt wel vanaf komt! En ik zou ook niet meteen proberen om seks te hebben, maar dan wel beetje opbouwen zeg maar. Maar die tips heb je vast al eerder gehoord.
Een huisgenootje zei tegen mij ook over 2 jaar weet je geen eens meer hoe het was om dit te hebben waarschijnlijk, ik kon dat toen ook niet geloven. Je bent echt wel normaal en er zijn heel veel vrouwen die pijn hebben bij de seks of waarbij de seks niet lukt (en ook bij mannen), maar ik snap wat je bedoelt.
Ik heb trouwens wel eens gelezen over een behandeling met botox, dan spuiten ze botox in de spier, zodat die ontspannen wordt. Toch zou ik eerst nog even zonder botox proberen.
Ik vind het echt wel super knap dat 2 vingers al lukken eigenlijk! Hoe lang lukt dat al? Je moet anderen echt niet afstoten en als je een leuk iemand tegenkomt, zou ik na een tijdje het gewoon eerlijk vertellen, zodat je het langzaam aan kan doen en eerst gewoon kan ontspannen bij hem. Als ie dat niet zou accepteren, dan is ie het niet waard. Ik denk dat je er echt wel vanaf komt! En ik zou ook niet meteen proberen om seks te hebben, maar dan wel beetje opbouwen zeg maar. Maar die tips heb je vast al eerder gehoord.
Een huisgenootje zei tegen mij ook over 2 jaar weet je geen eens meer hoe het was om dit te hebben waarschijnlijk, ik kon dat toen ook niet geloven. Je bent echt wel normaal en er zijn heel veel vrouwen die pijn hebben bij de seks of waarbij de seks niet lukt (en ook bij mannen), maar ik snap wat je bedoelt.
Ik heb trouwens wel eens gelezen over een behandeling met botox, dan spuiten ze botox in de spier, zodat die ontspannen wordt. Toch zou ik eerst nog even zonder botox proberen.
maandag 2 december 2019 om 11:23
Die 2 vingers, en in zeldzame gevallen 3, lukken eigenlijk pas sinds dit jaar, sinds ik dus ben begonnen met al die therapieën. Meer qua breedte gaat nu nog niet, terwijl lengte niks uitmaakt (wat ik dus ook niet had verwacht).
Ik probeer dus ook wel voorzichtig op te bouwen maar het gaat zo langzaam allemaal.. Ik heb liever een quick fix. Maar ik denk niet dat de gynaecoloog me direct de 'heftigere' oplossingen gaat geven. Het is nu mijn derde zalfje, steeds wat zwaarder, omdat de lichtere versie niet werkte. Ben nog jong, dus iets als spuiten (of heb zelfs over opereren gelezen) gaan ze echt niet doen.
Probleem is ook wel dat ik een slechte ervaring heb gehad met een jongen toen ik 16 was, en sindsdien is contact met jongens altijd spannend. Ik ben nu 25 en ben er echt letterlijk pas een maand achter dat als een man een stijve krijgt van je, dat hij niet direct je bespringt maar ook best kan gaan slapen zonder je te dwingen om hem te helpen klaarkomen.
Nou neem dat, en de pijn, en je hebt een lastig geval als ik. De fysio zei dat ik daarom al mijn spieren aan het aanspannen was, maar dat is gelukkig verholpen nu. (tot het moment dat ik het zou proberen, dan is het denk ik weer enorm spannend).
Ja de mensen die ik het heb verteld, inclusief artsen, zeggen dat er genoeg vrouwen ook kampen met pijn tijdens seks, en dat er ook zijn zoals ik. Is vast om mij niet raar te laten voelen, dat ik niet de enige ben, maar schiet er zo weinig mee op. En ik ben dan ook altijd een klein beetje chagrijnig, want die weten helemaal niet hoe het voelt, dus ze moeten maar hun mond houden. Al weet ik dat ze er alleen maar goed mee bedoelen..
Als je een vriend hebt kan je nog een beetje andere dingen proberen (al zou ik dus niet weten wat), maar one-night-stands of fwb's zijn zo veel lastiger omdat het dus niet gaat. Zoveel fantasieën, maar iedere keer weer teleurstelling.
Maar misschien omdat ik er nu meer mee bezig ben dat het sneller gaat.
Ik probeer dus ook wel voorzichtig op te bouwen maar het gaat zo langzaam allemaal.. Ik heb liever een quick fix. Maar ik denk niet dat de gynaecoloog me direct de 'heftigere' oplossingen gaat geven. Het is nu mijn derde zalfje, steeds wat zwaarder, omdat de lichtere versie niet werkte. Ben nog jong, dus iets als spuiten (of heb zelfs over opereren gelezen) gaan ze echt niet doen.
Probleem is ook wel dat ik een slechte ervaring heb gehad met een jongen toen ik 16 was, en sindsdien is contact met jongens altijd spannend. Ik ben nu 25 en ben er echt letterlijk pas een maand achter dat als een man een stijve krijgt van je, dat hij niet direct je bespringt maar ook best kan gaan slapen zonder je te dwingen om hem te helpen klaarkomen.
Nou neem dat, en de pijn, en je hebt een lastig geval als ik. De fysio zei dat ik daarom al mijn spieren aan het aanspannen was, maar dat is gelukkig verholpen nu. (tot het moment dat ik het zou proberen, dan is het denk ik weer enorm spannend).
Ja de mensen die ik het heb verteld, inclusief artsen, zeggen dat er genoeg vrouwen ook kampen met pijn tijdens seks, en dat er ook zijn zoals ik. Is vast om mij niet raar te laten voelen, dat ik niet de enige ben, maar schiet er zo weinig mee op. En ik ben dan ook altijd een klein beetje chagrijnig, want die weten helemaal niet hoe het voelt, dus ze moeten maar hun mond houden. Al weet ik dat ze er alleen maar goed mee bedoelen..
Als je een vriend hebt kan je nog een beetje andere dingen proberen (al zou ik dus niet weten wat), maar one-night-stands of fwb's zijn zo veel lastiger omdat het dus niet gaat. Zoveel fantasieën, maar iedere keer weer teleurstelling.
Maar misschien omdat ik er nu meer mee bezig ben dat het sneller gaat.
maandag 2 december 2019 om 13:54
Ik had ook geen moeite met 2 vingers van mijn FWB. Hoewel hij vrij dunne vingers had voor een man. Maar zijn penis (gemiddelde maat) was altijd een probleem. De 1e keer was ik nog trots dat hij er een klein stukje in kon. We hadden nog helemaal niks gedaan op seksgebied voorheen. Dus vond het toen niet gek dat het niet goed lukte. Maar het bleef pijn doen de keren daarna dat ik er niet meer in geloofde dat het met die FWB ging lukken. We zijn toen met de hele seks gestopt. Ooit hoop ik iemand te vinden met wie het een keer echt lukt. Dat ik me niet de rest van mijn leven een halve maagd moet voelen. Maar dan moet ik wel iemand superleuk vinden. En dat voel ik tot nu toe niet.
maandag 2 december 2019 om 18:54
Als dat sinds dit jaar lukt, is dat al wel goede vooruitgang. De lengte maakt inderdaad niet uit, want de spieren die samentrekken zitten alleen aan het begin.. Vervelend dat je een nare ervaring hebt gehad. Ja inderdaad, mannen kunnen een stijve krijgen, maar hoeven daar niet per se iets mee te doen haha. En mannen kunnen ook een stijve krijgen als ze geneens aan seks denken of wanneer ze wakker worden. Ik denk dat als je vaginisme hebt, je beter geen one night stands kan doen nee, het is beter om iemand te hebben waar je je bij vertrouwt. Andere dingen die je kan doen is natuurlijk oraal en handwerk 
. En wat je zegt over dat bespringen, als je iemand vertrouwt ben je veel meer ontspannen en omdat je al 2 of 3 vingers in kan brengen, gaat een penis dan ook wel lukken uiteindelijk. Je reflex van aanspannen als iets in de buurt komt, is eigenlijk al weg lijkt mij, maar de angst in je hoofd laat je nog aanspannen, waardoor je nog pijn hebt. Bij mij lukte het misschien sneller omdat ik na het afleren van deze reflex niet bang was voor een piemel, maar bij mij een tampon of zelf iets inbrengen mn angst was (vond het altijd zo'n stroef ding en eng om erin te doen en wist niet wat ik moest doen, maar vertrouwde mn vriend wel want die had meer ervaring).. Maar goed dat is hoe ik erover denk, weet niet of je er iets aan hebt..
. En wat je zegt over dat bespringen, als je iemand vertrouwt ben je veel meer ontspannen en omdat je al 2 of 3 vingers in kan brengen, gaat een penis dan ook wel lukken uiteindelijk. Je reflex van aanspannen als iets in de buurt komt, is eigenlijk al weg lijkt mij, maar de angst in je hoofd laat je nog aanspannen, waardoor je nog pijn hebt. Bij mij lukte het misschien sneller omdat ik na het afleren van deze reflex niet bang was voor een piemel, maar bij mij een tampon of zelf iets inbrengen mn angst was (vond het altijd zo'n stroef ding en eng om erin te doen en wist niet wat ik moest doen, maar vertrouwde mn vriend wel want die had meer ervaring).. Maar goed dat is hoe ik erover denk, weet niet of je er iets aan hebt..
maandag 2 december 2019 om 19:07
Ik zou als ik jou was wachten op een leuk iemand, dan beginnen met de dingen om seks heen, want die zijn ook super leuk en daarnaast gewoon 1 vinger en als je het fijn vindt 2 vingers blijven oefenen. Dan na een tijdje wanneer dat gewoon goed gaat en je heel veel zin hebt met glijmiddel erbij proberen. Als dat eerst een paar keer niet zou lukken, niet ervan balen en gefrustreerd raken, maar gewoon de andere dingen die ook leuk zijn blijven doen en penetratie blijven proberen!hondenmens schreef: ↑02-12-2019 13:54Ik had ook geen moeite met 2 vingers van mijn FWB. Hoewel hij vrij dunne vingers had voor een man. Maar zijn penis (gemiddelde maat) was altijd een probleem. De 1e keer was ik nog trots dat hij er een klein stukje in kon. We hadden nog helemaal niks gedaan op seksgebied voorheen. Dus vond het toen niet gek dat het niet goed lukte. Maar het bleef pijn doen de keren daarna dat ik er niet meer in geloofde dat het met die FWB ging lukken. We zijn toen met de hele seks gestopt. Ooit hoop ik iemand te vinden met wie het een keer echt lukt. Dat ik me niet de rest van mijn leven een halve maagd moet voelen. Maar dan moet ik wel iemand superleuk vinden. En dat voel ik tot nu toe niet.
maandag 2 december 2019 om 22:23
Ik vind oraal ook wel leuk, om te geven, maar ben bang dat het voor hem zo gaat.. vervelen ofzo. Er zijn standjes en dingetjes genoeg als je wel kan penetreren, maar een blowjob is een blowjob..
Tampons zijn inderdaad nog wel een dingetje, alleen de eerste dag als ik echt veel vloei gaat het heel soepel, en eruit vind ik ook maar niks. Maar dat is misschien gewoon omdat je dat met een ander doel en gevoel doet.
Ik hoopte eigenlijk wel dat ik met die dildo sneller vooruitgang zou boeken, omdat ik het dan zelf volledig in de hand heb (ook letterlijk
). Maar dat lukt ook nog niet. Ik zal geduld moeten hebben ben ik bang.. En als de fwb dan vastloopt, tja dan is dat wel te begrijpen. Misschien gaat het wel met iemand waar ik overal kriebels van krijg.
Tampons zijn inderdaad nog wel een dingetje, alleen de eerste dag als ik echt veel vloei gaat het heel soepel, en eruit vind ik ook maar niks. Maar dat is misschien gewoon omdat je dat met een ander doel en gevoel doet.
Ik hoopte eigenlijk wel dat ik met die dildo sneller vooruitgang zou boeken, omdat ik het dan zelf volledig in de hand heb (ook letterlijk
). Maar dat lukt ook nog niet. Ik zal geduld moeten hebben ben ik bang.. En als de fwb dan vastloopt, tja dan is dat wel te begrijpen. Misschien gaat het wel met iemand waar ik overal kriebels van krijg.
maandag 2 december 2019 om 23:22
Ik bedoelde het in ieder geval voor in mijn geval. Heb wel eens wat geprobeerd, kijken hoe ver iets erin kon, en als ik dat vergelijk met de gemiddelde lengte van een erecte penis dan is dat niet een probleem.hondenmens schreef: ↑02-12-2019 23:15Wat bedoelen jullie precies met dat lengte niks uitmaakt? Niet elke vrouw is toch even diep?
Maar ik denk dat er wel vrouwen zijn waarbij niet iedere lengte even prettig is?
dinsdag 3 december 2019 om 18:25
Dat in principe de spieren alleen in het begin van de vagina zitten die zich aanspannen, waardoor seks niet lukt en het pijn doet.
Maar het kan wel zo zijn dat-->
'Bij grote opwinding wordt het diepste deel van de vagina langer en wijder en verlopen hartslag en ademhaling sneller'.
'Sommige vrouwen ervaren pijn bij diep doorstoten van de penis. Vaak treedt deze pijn alleen op bij een bepaalde houding.
De diepe pijn kan ontstaan doordat de penis tegen de baarmoedermond aan stoot. Soms geeft dit een onaangenaam of pijnlijk gevoel.'
Dit kan ook nog altijd als je pijn hebt, dus dat je te diep gaat (of misschien niet opgewonden genoeg zijn??) . Ik heb dat ook wel soms gevoeld en dat voelt niet heel fijn, maar het is niet hetzelfde als de sterke pijn van vaginisme..
Maar het kan ook natuurlijk dat je wel deze pijn hebt, omdat je het eng vindt om je vinger dieper in te brengen en daarom elke keer aanspant. Dat had ik ook op het begin een tijdje. Weet niet of je nu begrijpt wat ik bedoel..
Maar het kan wel zo zijn dat-->
'Bij grote opwinding wordt het diepste deel van de vagina langer en wijder en verlopen hartslag en ademhaling sneller'.
'Sommige vrouwen ervaren pijn bij diep doorstoten van de penis. Vaak treedt deze pijn alleen op bij een bepaalde houding.
De diepe pijn kan ontstaan doordat de penis tegen de baarmoedermond aan stoot. Soms geeft dit een onaangenaam of pijnlijk gevoel.'
Dit kan ook nog altijd als je pijn hebt, dus dat je te diep gaat (of misschien niet opgewonden genoeg zijn??) . Ik heb dat ook wel soms gevoeld en dat voelt niet heel fijn, maar het is niet hetzelfde als de sterke pijn van vaginisme..
Maar het kan ook natuurlijk dat je wel deze pijn hebt, omdat je het eng vindt om je vinger dieper in te brengen en daarom elke keer aanspant. Dat had ik ook op het begin een tijdje. Weet niet of je nu begrijpt wat ik bedoel..
dinsdag 3 december 2019 om 18:40
Maar @blueblueroses
Heb je al gezegd tegen je FWB dat het vaginisme is? Of heb je geen close band met hem ofzo?
Als je dat wel hebt, zou ik het gewoon vertellen.. Ik bedoel of het lukt nog niet en hij denkt dat het een vertrouwendingetje is of het lukt nog niet en hij weet dat het dit is en dat je er vanaf kan komen. Heeft hij al gewoon met een vinger geprobeerd? Ik weet natuurlijk helemaal niet hoe jouw band is met die jongen en voor mij is het makkelijk praten natuurlijk, maar je zou kunnen vragen om dat eerst te proberen langzaam omdat je het nog beetje spannend vindt (als je hem goed vertrouwt) . Als je zelf al 2 of 3 vingers in kan krijgen en ook soms een tampon, zou dit vast na een tijdje oefenen ook wel met 1 van hem lukken. En het is een goede stap. Ik deed dat terwijl ik de hand van mn vriend vastpakte zodat ik altijd kon tegenhouden. En dan dat als eerste stap proberen. En daarna 2 en daarna vertrouw je hem misschien beter en kan je daarna gewoon penetratie proberen. En veel glijmiddel gebruiken, ook met vinger! Kan wel tijdje duren voordat het lukt, maar ik geloof er wel in.
Heb je al gezegd tegen je FWB dat het vaginisme is? Of heb je geen close band met hem ofzo?
Als je dat wel hebt, zou ik het gewoon vertellen.. Ik bedoel of het lukt nog niet en hij denkt dat het een vertrouwendingetje is of het lukt nog niet en hij weet dat het dit is en dat je er vanaf kan komen. Heeft hij al gewoon met een vinger geprobeerd? Ik weet natuurlijk helemaal niet hoe jouw band is met die jongen en voor mij is het makkelijk praten natuurlijk, maar je zou kunnen vragen om dat eerst te proberen langzaam omdat je het nog beetje spannend vindt (als je hem goed vertrouwt) . Als je zelf al 2 of 3 vingers in kan krijgen en ook soms een tampon, zou dit vast na een tijdje oefenen ook wel met 1 van hem lukken. En het is een goede stap. Ik deed dat terwijl ik de hand van mn vriend vastpakte zodat ik altijd kon tegenhouden. En dan dat als eerste stap proberen. En daarna 2 en daarna vertrouw je hem misschien beter en kan je daarna gewoon penetratie proberen. En veel glijmiddel gebruiken, ook met vinger! Kan wel tijdje duren voordat het lukt, maar ik geloof er wel in.
woensdag 4 december 2019 om 16:44
Ja, we hebben eigenlijk een echt hechte band met elkaar. Onze 'verliefdheid' is langs elkaar heen gelopen (hij eerst op mij, bij mij kwam het pas later/te laat), vandaar dat we wel goed klikken en ook de benefits willen met elkaar.
Ik weet niet exact zeker meer hoe ik het heb verteld, maar ik had het wel over dat ik een slechte ervaring had gehad, mannen dus slechte vertrouwde, dat er niks in ging zonder veel pijn, en dat ik daarvoor bij een seksuoloog en gynaecoloog en fysio liep. Echt het woord 'vaginisme' heb ik niet genoemd, maar dat was deels ook omdat ik toen niet goed wist hoe ik het moest benoemen. Alledrie de artsen zeiden het weer anders, en als ik ging googlen zag ik dat het vaak ook spieren was. De gynaecoloog zei bijvoorbeeld weer wat anders, iets met zenuwen en randjes (het was een lastig verhaal).
Het was eigenlijk voor mij al een hele stap dat ik opgewonden kon raken van iemand. Mijn vorige FWB deed het allemaal heel rustig aan, probeerde wat dingen en vond het geen probleem, maar toch kon ik niet heel opgewonden raken. Met deze kan ik dat laatste wel, maar hij heeft vrij weinig (lees: heel weinig) tijd om op het gemakje seks te hebben. Hij is meer van de vluggertjes. En dan is het wel handig als je wat kan, want dan hoef je niet meer zo voorzichtig langzaam te proberen..
Ik moet gewoon even een vriend vinden
Maar aangezien ik met alles zo langzaam en/of moeilijk ben, zie ik dat ook nog niet zo snel gebeuren. Dus het zal vooral veel solo-werk worden om te proberen hoe ver ik kan..
Glijmiddel heb ik wel ja, is soms niet echt nodig maar ik gebruik het wel eens. Is vooral zodat ik erna niet zo'n beetje branderig gevoel heb
Ik weet niet exact zeker meer hoe ik het heb verteld, maar ik had het wel over dat ik een slechte ervaring had gehad, mannen dus slechte vertrouwde, dat er niks in ging zonder veel pijn, en dat ik daarvoor bij een seksuoloog en gynaecoloog en fysio liep. Echt het woord 'vaginisme' heb ik niet genoemd, maar dat was deels ook omdat ik toen niet goed wist hoe ik het moest benoemen. Alledrie de artsen zeiden het weer anders, en als ik ging googlen zag ik dat het vaak ook spieren was. De gynaecoloog zei bijvoorbeeld weer wat anders, iets met zenuwen en randjes (het was een lastig verhaal).
Het was eigenlijk voor mij al een hele stap dat ik opgewonden kon raken van iemand. Mijn vorige FWB deed het allemaal heel rustig aan, probeerde wat dingen en vond het geen probleem, maar toch kon ik niet heel opgewonden raken. Met deze kan ik dat laatste wel, maar hij heeft vrij weinig (lees: heel weinig) tijd om op het gemakje seks te hebben. Hij is meer van de vluggertjes. En dan is het wel handig als je wat kan, want dan hoef je niet meer zo voorzichtig langzaam te proberen..
Ik moet gewoon even een vriend vinden
Maar aangezien ik met alles zo langzaam en/of moeilijk ben, zie ik dat ook nog niet zo snel gebeuren. Dus het zal vooral veel solo-werk worden om te proberen hoe ver ik kan..Glijmiddel heb ik wel ja, is soms niet echt nodig maar ik gebruik het wel eens. Is vooral zodat ik erna niet zo'n beetje branderig gevoel heb
woensdag 4 december 2019 om 18:05
@BlueBlueRoses: Hoe oud ben je als ik vragen mag?
Ik ben 34 en ook met alles langzaam en/of moeilijk. Het liefst wil ik wachten op een leuke man, maar heb het gevoel dat ik dat niet verdien. Dat niemand op iemand als ik zit te wachten. Zelf ben ik ook kieskeurig en voel me niet gauw op mijn gemak bij iemand. Ik wil ook graag "normaal" zijn, maar ben ook erg benieuwd naar fijne penetratie. Vind het een akelig idee dat ik aan het einde van mijn leven dat alleen maar heb kunnen afvragen. Soms wilde ik dat ik gauw verliefd, mooi was en kon flirten. Dan had het vast sneller gegaan.
Ik ben 34 en ook met alles langzaam en/of moeilijk. Het liefst wil ik wachten op een leuke man, maar heb het gevoel dat ik dat niet verdien. Dat niemand op iemand als ik zit te wachten. Zelf ben ik ook kieskeurig en voel me niet gauw op mijn gemak bij iemand. Ik wil ook graag "normaal" zijn, maar ben ook erg benieuwd naar fijne penetratie. Vind het een akelig idee dat ik aan het einde van mijn leven dat alleen maar heb kunnen afvragen. Soms wilde ik dat ik gauw verliefd, mooi was en kon flirten. Dan had het vast sneller gegaan.
woensdag 4 december 2019 om 22:23
hondenmens schreef: ↑04-12-2019 18:05@BlueBlueRoses: Hoe oud ben je als ik vragen mag?
Ik ben 34 en ook met alles langzaam en/of moeilijk. Het liefst wil ik wachten op een leuke man, maar heb het gevoel dat ik dat niet verdien. Dat niemand op iemand als ik zit te wachten. Zelf ben ik ook kieskeurig en voel me niet gauw op mijn gemak bij iemand. Ik wil ook graag "normaal" zijn, maar ben ook erg benieuwd naar fijne penetratie. Vind het een akelig idee dat ik aan het einde van mijn leven dat alleen maar heb kunnen afvragen. Soms wilde ik dat ik gauw verliefd, mooi was en kon flirten. Dan had het vast sneller gegaan.
Ik ben 24 (over 9 dagen 25
) En ja ik weet het, "dat is nog jong joh, tijd zat", maar de tijd gaat snel en ik word er soms echt depressief van als ik denk aan mijn vrienden enzo die a) een relatie hebben en b) "gewoon" seks kunnen hebben.Ja ik ben ook soms socially awkward, kan heel verlegen zijn en ik heb flirten ook nooit door want ik ga er toch van uit dat niemand me leuk vindt. M'n moeder zegt dan wel eens "tja, wat wil je, allemaal relaties van een paar weken en daar iedere keer ruzie of verdriet van, of gewoon wachten tot je iemand vindt die wel echt bij je past?" Maar soms denk ik ook het eerste, ik heb nog nooit een vriendje gehad dus ik heb het gevoel dat ik enorm achterloop. En dan nog dat kutprobleem erbij..
woensdag 4 december 2019 om 22:26
Ik heb het nog even opgezocht op de formulieren, en zij noemt het 'vulvodynie'. Dat ging vaak gepaard met dat aanspannen en mentaal, vandaar dat ik bij de seksuoloog en fysio ook terecht kwam. Maar echt die randjes, daar heb ik maar een zalfje voor gekregen. Er was ook niet veel bekend over dus echt een snelle fix wist ze niet. Ze was in ieder geval zelf wel ervan overtuigd dat het over zou gaan dus zal ik ook maar moeten zijn dan?BlueBlueRoses schreef: ↑04-12-2019 16:44De gynaecoloog zei bijvoorbeeld weer wat anders, iets met zenuwen en randjes
woensdag 4 december 2019 om 23:25
Ik heb ook vulvodynie. Mocht het haalbaar zijn, dan kan ik UZ Gent aanraden, daar hebben ze er heel veel ervaring mee. Ik ben vorige maand geopereerd nadat zalfjes en pillen niet hielpen (wel eerst een aantal jaar geprobeerd). Kort gezegd komt het erop neer dat ze de pijnlijke gedeeltes wegsnijden en de rest aan elkaar hechten. Ze hebben wat ze weggesneden hebben getest en het was chronisch ontstoken dus dat gaat niet zomaar weg. Ga aub naar een specialist hiervoor, een gewone gynaecoloog kent hier te weinig van. Ik weet nog niet of het bij mij geholpen heeft, daarvoor is het nog te vroeg, maar met de operatie kunnen ze 60% van de vrouwen die dat hebben helpen. De overige 40% herbegint met de zalf e.d. en daarvan is er uiteindelijk 20% bij wie niks helpt. Er bestaat als alternatief ook botox injecties.BlueBlueRoses schreef: ↑04-12-2019 22:26Ik heb het nog even opgezocht op de formulieren, en zij noemt het 'vulvodynie'. Dat ging vaak gepaard met dat aanspannen en mentaal, vandaar dat ik bij de seksuoloog en fysio ook terecht kwam. Maar echt die randjes, daar heb ik maar een zalfje voor gekregen. Er was ook niet veel bekend over dus echt een snelle fix wist ze niet. Ze was in ieder geval zelf wel ervan overtuigd dat het over zou gaan dus zal ik ook maar moeten zijn dan?
Voor wie het niet kent: bij vulvodynie heb je bij penetratie het gevoel dat je over een schaafwond zit te wrijven. Dit is aan de ingang van je vagina. En nadien heb je er nog een tijd last van.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
woensdag 4 december 2019 om 23:52
Ik heb niet al deze reacties gelezen maar de topic sprak me aan.
Ik heb er ook veel last van gehad 3 jaar geleden met toen mijn vriendje in die periode. En t was al beetje van dat ik wel wilde ontdekken om seks te hebben maar het nog niet perse wilde. Helaas dwinge hij me er lichtelijk in met aah je wil toch voor je 18e verjaardag toch ontmaagd worden en je wil wel en je hebt wel zin.
Hierdoor sloot ik mezelf eigenlijk af maar wilde hem dus niet kwijt raken waardoor ik toch seks ging proberen. En het werkte maar niet .. gek werd ik er van. Voelde me zo waardeloos er door en ondanks ik me toch elke keer probeerde te relaxen ging het maar niet.
Toen is dat uit gegaan en na een half jaar kwamen we weer bij elkaar en nog steeds werkte het niet en had ik de angst.. toen besloot ik de huisarts in te lichten van hoe pak ik dit aan. Met een eendenbek heeft ze gekeken en alles zag er gewoon prima uit er was niks, geen erge vaginisme, alleen klein maar dat was volkomen normaal.
Maar helaas nog steeds een erge pijn. Soms had ik een moment dat het even niet ernstig pijn deed maar als hij bewoog tijdens de seks deed het weer echt pijn.
Toen dat weer over was, begon ik beetje te kijken naar fwb, helaas mislukte dat ook.
Tot in het jaar 2018, ik was over mijn ex heen en toen ik iemand echt begon te vertrouwen en het goed voelde werkte het opeens wel. Ik had nergens last van. Heel af en toe een keertje dat het een klein pijnigheidje gaf maar het werkte, ik was zo gelukkig.
Daarna (periode van +9 maand) ben ik naar het buitenland gegaan en had ik nergens meer last van, omdat ik eindelijk kon genieten zonder pijn. Ik heb nog wel eens de opmerking dat het strak is daar beneden maar dat is gewoon toch de spanning bij een nieuwe gozer of je tinder date
maar ik maak me er niet druk om. Dat ben ik nu eenmaal en weet gewoon dat als het niet chill voelt ik gewoon moet stoppen en me niks moet aantrekken van wat een ander wilt of vindt.
Ontspanning en een vetrouwde omgeving zijn een van de belangrijkste dingen tijdens seks soms. Als je hier mee begint kom je hopelijk een stap dichterbij voor de mensen die er moeite mee hebben.
Daarnaast is het ook deels jezelf maak er geen groot probleem van ga er niet teveel mee zitten en teveel over nadenken. Laat het op je af komen. Wordt zen in je hoofd.
Hierdoor ontspan ik, nergens bang voor zijn.
Natuurlijk is elk persoon anders en elk lichaam anders. Dit was mijn ervaring en wie weet helpt het voor de een. Probeer van alles uit maar denk wel aan jezelf. Maak jezelf niet kapot. Je tijd komt
Ps ik bevredig mezelf niet, soms geven ze je dit als tip om je eigen lichaam te ontdekken maar als je hier zelf (nog) niet oke mee bent hoef dat ook niet, zoek diegene waarbij je goed voelt om er over heen te komen
Ik heb er ook veel last van gehad 3 jaar geleden met toen mijn vriendje in die periode. En t was al beetje van dat ik wel wilde ontdekken om seks te hebben maar het nog niet perse wilde. Helaas dwinge hij me er lichtelijk in met aah je wil toch voor je 18e verjaardag toch ontmaagd worden en je wil wel en je hebt wel zin.
Hierdoor sloot ik mezelf eigenlijk af maar wilde hem dus niet kwijt raken waardoor ik toch seks ging proberen. En het werkte maar niet .. gek werd ik er van. Voelde me zo waardeloos er door en ondanks ik me toch elke keer probeerde te relaxen ging het maar niet.
Toen is dat uit gegaan en na een half jaar kwamen we weer bij elkaar en nog steeds werkte het niet en had ik de angst.. toen besloot ik de huisarts in te lichten van hoe pak ik dit aan. Met een eendenbek heeft ze gekeken en alles zag er gewoon prima uit er was niks, geen erge vaginisme, alleen klein maar dat was volkomen normaal.
Maar helaas nog steeds een erge pijn. Soms had ik een moment dat het even niet ernstig pijn deed maar als hij bewoog tijdens de seks deed het weer echt pijn.
Toen dat weer over was, begon ik beetje te kijken naar fwb, helaas mislukte dat ook.
Tot in het jaar 2018, ik was over mijn ex heen en toen ik iemand echt begon te vertrouwen en het goed voelde werkte het opeens wel. Ik had nergens last van. Heel af en toe een keertje dat het een klein pijnigheidje gaf maar het werkte, ik was zo gelukkig.
Daarna (periode van +9 maand) ben ik naar het buitenland gegaan en had ik nergens meer last van, omdat ik eindelijk kon genieten zonder pijn. Ik heb nog wel eens de opmerking dat het strak is daar beneden maar dat is gewoon toch de spanning bij een nieuwe gozer of je tinder date
maar ik maak me er niet druk om. Dat ben ik nu eenmaal en weet gewoon dat als het niet chill voelt ik gewoon moet stoppen en me niks moet aantrekken van wat een ander wilt of vindt.Ontspanning en een vetrouwde omgeving zijn een van de belangrijkste dingen tijdens seks soms. Als je hier mee begint kom je hopelijk een stap dichterbij voor de mensen die er moeite mee hebben.
Daarnaast is het ook deels jezelf maak er geen groot probleem van ga er niet teveel mee zitten en teveel over nadenken. Laat het op je af komen. Wordt zen in je hoofd.
Hierdoor ontspan ik, nergens bang voor zijn.
Natuurlijk is elk persoon anders en elk lichaam anders. Dit was mijn ervaring en wie weet helpt het voor de een. Probeer van alles uit maar denk wel aan jezelf. Maak jezelf niet kapot. Je tijd komt
Ps ik bevredig mezelf niet, soms geven ze je dit als tip om je eigen lichaam te ontdekken maar als je hier zelf (nog) niet oke mee bent hoef dat ook niet, zoek diegene waarbij je goed voelt om er over heen te komen
