Seks
alle pijlers
Ervaring vaginisme
maandag 25 november 2019 om 09:50
Halloo,
Beetje gek berichtje maar aangezien ik nooit echt een positief berichtje kon vinden over vaginisme op het internet toen ik er zelf last van had (en dat dat me soms een beetje bang maakte), wou ik laten weten dat ik er zelf vanaf ben nu. En als er mensen zijn die vragen hebben of mn verhaal willen horen ofzo, ik help graag.
Groetjes!
Beetje gek berichtje maar aangezien ik nooit echt een positief berichtje kon vinden over vaginisme op het internet toen ik er zelf last van had (en dat dat me soms een beetje bang maakte), wou ik laten weten dat ik er zelf vanaf ben nu. En als er mensen zijn die vragen hebben of mn verhaal willen horen ofzo, ik help graag.
Groetjes!
donderdag 5 december 2019 om 00:19
Dat lijkt toch ook wel op Vulvair Vestibulitis. Ik hoop dat je straks kunt zeggen dat je operatie geholpen heeft. Al lijkt het me een zeer pijnlijke plek om te verdoven. Weten ze ook hoe de huid ontstoken raakt?aquake82 schreef: ↑04-12-2019 23:25Ik heb ook vulvodynie. Mocht het haalbaar zijn, dan kan ik UZ Gent aanraden, daar hebben ze er heel veel ervaring mee. Ik ben vorige maand geopereerd nadat zalfjes en pillen niet hielpen (wel eerst een aantal jaar geprobeerd). Kort gezegd komt het erop neer dat ze de pijnlijke gedeeltes wegsnijden en de rest aan elkaar hechten. Ze hebben wat ze weggesneden hebben getest en het was chronisch ontstoken dus dat gaat niet zomaar weg. Ga aub naar een specialist hiervoor, een gewone gynaecoloog kent hier te weinig van. Ik weet nog niet of het bij mij geholpen heeft, daarvoor is het nog te vroeg, maar met de operatie kunnen ze 60% van de vrouwen die dat hebben helpen. De overige 40% herbegint met de zalf e.d. en daarvan is er uiteindelijk 20% bij wie niks helpt. Er bestaat als alternatief ook botox injecties.
Voor wie het niet kent: bij vulvodynie heb je bij penetratie het gevoel dat je over een schaafwond zit te wrijven. Dit is aan de ingang van je vagina. En nadien heb je er nog een tijd last van.
donderdag 5 december 2019 om 10:13
Toevallig ga ik al naar het UZ Gent! Werd doorgestuurd door de gynaecoloog in mijn eigen ziekenhuis. Ze zei dat ze daar wat gespecialiseerder waren. Ben op dit moment nog bij dr. De Zutter (mocht je die naam toevallig ook kennen), maar die gaat weg half december. Heb nog 1 afspraak bij haar staan, 10 december.aquake82 schreef: ↑04-12-2019 23:25Ik heb ook vulvodynie. Mocht het haalbaar zijn, dan kan ik UZ Gent aanraden, daar hebben ze er heel veel ervaring mee. Ik ben vorige maand geopereerd nadat zalfjes en pillen niet hielpen (wel eerst een aantal jaar geprobeerd). Kort gezegd komt het erop neer dat ze de pijnlijke gedeeltes wegsnijden en de rest aan elkaar hechten. Ze hebben wat ze weggesneden hebben getest en het was chronisch ontstoken dus dat gaat niet zomaar weg. Ga aub naar een specialist hiervoor, een gewone gynaecoloog kent hier te weinig van. Ik weet nog niet of het bij mij geholpen heeft, daarvoor is het nog te vroeg, maar met de operatie kunnen ze 60% van de vrouwen die dat hebben helpen. De overige 40% herbegint met de zalf e.d. en daarvan is er uiteindelijk 20% bij wie niks helpt. Er bestaat als alternatief ook botox injecties.
Voor wie het niet kent: bij vulvodynie heb je bij penetratie het gevoel dat je over een schaafwond zit te wrijven. Dit is aan de ingang van je vagina. En nadien heb je er nog een tijd last van.
Ja het zalfje (mn tweede), ik weet niet goed of het helpt. Ja, ik kan met 2 a 3 vingers naar binnen (soms!), maar glijmiddel of niet, achteraf doet t ook zeer, beetje branderig pijn. En als ik iets te veel aan de randjes kom van de ingang zegmaar, dan doet het alsnog veel pijn.. nog altijd zeker 8 op 10.
Ik had wel gelezen over zo een operatie, maar kwam overal tegen dat ze dat in nederland eigenlijk niet echt doen. En botox soms, maar dat dat eerder voor de spieren zelf was? Heb er pas net van gehoord dat dat een optie was dus nog niet veel over opgezocht.
Zo’n operatie, doet dat niet enorm veel zeer? En hoe lang moet dat genezen? Want het klinkt wel nogal heftig (al zou ik het wel overwegen want ik word hier gek van. Ik heb vorige week die dildo naar binnen “geduwd” (letterlijk) om te testen en dat voel ik nu nog altijd wanneer ik de zalf aanbreng.. Ze mogen wat mij betreft dat randje gewoon permanent verdoven, het is toch niet belangrijk tijdens de seks. T zal alleen zo makkelijk niet zijn gok ik
Ik wil gewoon niet nog jaren aanmodderen. Ja ik ben jong maar dat is ook juist een argument. Plus ik loop hier al zo lang mee. Ben er he le maal klaar mee
donderdag 5 december 2019 om 14:30
Ik denk dat het daar zo gevoelig is omdat er teveel zenuwen zijn die te goed werken. Maar of het daardoor ook ontstoken raakt, geen idee.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
donderdag 5 december 2019 om 14:42
Dr. De Zutter ken ik ja, ga ook bij haar. Ik moet 17/12 op controle, wist niet dat ze wegging.BlueBlueRoses schreef: ↑05-12-2019 10:13Toevallig ga ik al naar het UZ Gent! Werd doorgestuurd door de gynaecoloog in mijn eigen ziekenhuis. Ze zei dat ze daar wat gespecialiseerder waren. Ben op dit moment nog bij dr. De Zutter (mocht je die naam toevallig ook kennen), maar die gaat weg half december. Heb nog 1 afspraak bij haar staan, 10 december.
Ja het zalfje (mn tweede), ik weet niet goed of het helpt. Ja, ik kan met 2 a 3 vingers naar binnen (soms!), maar glijmiddel of niet, achteraf doet t ook zeer, beetje branderig pijn. En als ik iets te veel aan de randjes kom van de ingang zegmaar, dan doet het alsnog veel pijn.. nog altijd zeker 8 op 10.
Ik had wel gelezen over zo een operatie, maar kwam overal tegen dat ze dat in nederland eigenlijk niet echt doen. En botox soms, maar dat dat eerder voor de spieren zelf was? Heb er pas net van gehoord dat dat een optie was dus nog niet veel over opgezocht.
Zo’n operatie, doet dat niet enorm veel zeer? En hoe lang moet dat genezen? Want het klinkt wel nogal heftig (al zou ik het wel overwegen want ik word hier gek van. Ik heb vorige week die dildo naar binnen “geduwd” (letterlijk) om te testen en dat voel ik nu nog altijd wanneer ik de zalf aanbreng.. Ze mogen wat mij betreft dat randje gewoon permanent verdoven, het is toch niet belangrijk tijdens de seks. T zal alleen zo makkelijk niet zijn gok ik
Ik wil gewoon niet nog jaren aanmodderen. Ja ik ben jong maar dat is ook juist een argument. Plus ik loop hier al zo lang mee. Ben er he le maal klaar mee
Idd precies wat je beschrijft, branderige pijn. En die rand ook. Heb je ook het gevoel dat je te nauw bent, dat het niet genoeg meerekt?
De operatie werd eerder aangeraden, botox doet naar 't schijnt ook geen deugd, zijn blijkbaar gemene prikken.
De eerste 2-3 dagen zijn het ergst, vooral omdat je die plaats totaal niet kunt ontwijken. Of je nu zit of ligt, je leunt erop en dat doet pijn. En als je stapt, trekt het tegen. Tegen mij hadden ze dan nog gezegd enkel paracetamol, geen ibuprofen, maar dat hielp niks dus ik heb halverwege de nacht toch maar ibuprofen genomen en 's ochtends gebeld naar UZ Gent en het mocht toch, is vooral voor je maag dat ze dat zeggen.
Enne ... als je gevoelig bent aan misselijk zijn na de verdoving, zeker zeggen. Bij mij hebben ze heel hun arsenaal tegen me aan gegooid en met succes, niks van misselijkheid of overgeven.
Zelf loop ik er al 15 jaar mee, na 11 jaar uiteindelijk in UZ Gent terechtgekomen. Mijn gynaecoloog zei dat ze wist dat het vulvodynie was maar dat je daar niet veel aan kunt doen. Kwaad dat ik was! Al die jaren die me bespaard hadden kunnen blijven, dat ik eerder geholpen had kunnen worden of toch een poging tot. Kan het geloven dat je het beu bent, ik had op den duur geen zin meer, omdat ik wist dat ik mijn man toch niet kon geven wat hij het liefst wou. Gelukkig heb ik een super begripvolle man die me in niks forceert. Ik vond het heel confronterend als je dan op tv bvb ziet dat dit de normaalste zaak van de wereld is en dat het bij mij niet lukt. Ik hoop echt dat het opgelost raakt want idd, als je daar nog zoveel jaar mee moet rondlopen ... Ik hoop voor jou dat de zalf het oplost, anders is er ook nog medicatie mogelijk. Ze proberen alleszins een tijd hoor voor ze over een operatie praten, bij mij was dat een jaar of 3. Ik heb een jaar gewacht omdat ik het niet zag zitten. : -$
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
dinsdag 10 december 2019 om 01:23
Oh dat is wel echt lang, al 15 jaar.. Ik hoop toch dat het bij mij niet zo lang gaat duren. Zal morgen (of stiekem is het al vandaag) wel laten weten wat ze nu erover zegt.aquake82 schreef: ↑05-12-2019 14:42Dr. De Zutter ken ik ja, ga ook bij haar. Ik moet 17/12 op controle, wist niet dat ze wegging.
Idd precies wat je beschrijft, branderige pijn. En die rand ook. Heb je ook het gevoel dat je te nauw bent, dat het niet genoeg meerekt?
De operatie werd eerder aangeraden, botox doet naar 't schijnt ook geen deugd, zijn blijkbaar gemene prikken.
De eerste 2-3 dagen zijn het ergst, vooral omdat je die plaats totaal niet kunt ontwijken. Of je nu zit of ligt, je leunt erop en dat doet pijn. En als je stapt, trekt het tegen. Tegen mij hadden ze dan nog gezegd enkel paracetamol, geen ibuprofen, maar dat hielp niks dus ik heb halverwege de nacht toch maar ibuprofen genomen en 's ochtends gebeld naar UZ Gent en het mocht toch, is vooral voor je maag dat ze dat zeggen.
Enne ... als je gevoelig bent aan misselijk zijn na de verdoving, zeker zeggen. Bij mij hebben ze heel hun arsenaal tegen me aan gegooid en met succes, niks van misselijkheid of overgeven.
Zelf loop ik er al 15 jaar mee, na 11 jaar uiteindelijk in UZ Gent terechtgekomen. Mijn gynaecoloog zei dat ze wist dat het vulvodynie was maar dat je daar niet veel aan kunt doen. Kwaad dat ik was! Al die jaren die me bespaard hadden kunnen blijven, dat ik eerder geholpen had kunnen worden of toch een poging tot. Kan het geloven dat je het beu bent, ik had op den duur geen zin meer, omdat ik wist dat ik mijn man toch niet kon geven wat hij het liefst wou. Gelukkig heb ik een super begripvolle man die me in niks forceert. Ik vond het heel confronterend als je dan op tv bvb ziet dat dit de normaalste zaak van de wereld is en dat het bij mij niet lukt. Ik hoop echt dat het opgelost raakt want idd, als je daar nog zoveel jaar mee moet rondlopen ... Ik hoop voor jou dat de zalf het oplost, anders is er ook nog medicatie mogelijk. Ze proberen alleszins een tijd hoor voor ze over een operatie praten, bij mij was dat een jaar of 3. Ik heb een jaar gewacht omdat ik het niet zag zitten. : -$
Het is ergens misschien wel een voordeel dat ik geen vriendje heb, want ik denk niet dat iedere jongen/man daar zoveel begrip voor zou hebben. Ik merk wel dat ik het alsmaar lastiger begin te vinden. Had laatst weer wat 'pikante' gesprekjes met mijn FWB, waarin we ook fantasien enzo mogen vertellen. Maar toen het erover ging dat hij hem graag naar binnen zou willen doen en etc etc.. het was maar een klein stukje vergeleken met de rest, maar ik werd er ineens stil van, en bewust dat dat gewoon niet zou gaan. En in plaats van uit te leggen waarom dat niet zou gaan, heb ik het speels afgewezen, en geprobeerd hem een andere richting in te sturen.
Terwijl ik op m'n bed zat te janken.. Want ik wil niet anders zijn, waarom kan ik niet normaal zijn? dat dacht ik alleen maar. Ik werd uiteindelijk stiller en hij had toen al het gevoel dat er iets niet goed was.
Ik voelde me wel schuldig dat ik deels zijn bui had verpest, maar ik zei dat hij het allemaal maar moest vergeten en dat het gewoon even aan mij lag. Voordeel van de geschreven gesprekjes is dat je niet echt kan zien hoe de ander erbij zit. Ik voelde me zo naar, maar ik kon het ook niet over mijn hart verkrijgen niks meer te zeggen. Het is wel vreemd want ik heb er niet altijd moeite mee om er over na te denken. Maar nu leek het ineens bijna realiteit te worden, waarin ik dus of het zou moeten ondergaan, of zeggen dat het niet ging..
"Heb je ook het gevoel dat je te nauw bent, dat het niet genoeg meerekt?" Ja, precies dat! Ik dacht dus echt heel lang dat mijn maagdenvlies gewoon nog intact was en dat dat gewoon nog even moest scheuren. En later dacht ik dat ik misschien wel anatomisch niet goed in elkaar zat en dat het gewoon echt te nauw was (want dat kan blijkbaar ook). Maar toen de gynaecoloog zei dat er niks mis was op dat vlak had ik echt zoiets van, jamaar het voelt wel te krap!
En die operatie, heeft dat bij jou dan wel gewerkt? Of is het nog niet heel lang geleden. Want ik heb ergens ook constant een stemmetje dat zegt dat ik waarschijnlijk net die ene zal zijn waar het niet bij opgelost kan worden..
dinsdag 10 december 2019 om 13:50
Na de beruchte wattenstaafjestest bleek opmerkelijk genoeg dat ik van een 9 naar een 8 en zelfs een plek 7/6 was gegaan (op de pijnschaal). Dus ik heb een receptje voor dezelfde zalf maar dan meteen dubbel zo zwaar, omdat het toch wel iets doet.BlueBlueRoses schreef: ↑10-12-2019 01:23Zal morgen (of stiekem is het al vandaag) wel laten weten wat ze nu erover zegt.
Daarnaast krijg ik een of andere anti-depressiva, want dat zou ook helpen (somehow) en dat kan samen met de pillen die ik al neem. En wie weet doet het ook iets voor het mentale, zou win-win zijn
Ze zei, snel een operatie is vooral als het met een paar dingetjes gewoon totaal 0 verbeterd, maar aangezien ik toch wel al puntjes omlaag was, dacht ze dat dat niet nodig ging zijn. Je weet t nooit maar hopelijk heeft ze gelijk.
Feit blijft wel, en daar had ze wel gelijk in, dat ik in t begin kwam met te strakke spieren en door t randje net een vinger erin kreeg. Maar dat mn bekkenbodem gewoon heel goed is nu, en dat die ene dunne dildo er wel in gaat (ik zag dat erop stond “voor beginnend anaal” doe maar beginnend wat anders). En die is volgens de verpakking 1inch ofwel 2,54 cm dik. Das wel al een stuk meer dan een vinger. Dus er zit wel wat vooruitgang in denk ik ja.
En de volgende keer moet ik bij een andere vrouw, iets met “-hoven” eindigt haar achternaam dacht ik. Die andere had pas plek in april en das toch wel heel lang
dinsdag 10 december 2019 om 15:46
Dit heb ik ook heel erg. Ik vind dat er meer voorlichting over problemen met seks gegeven zou moeten worden, ook op scholen en in de boekjes. Want in je puberteit word je verteld dat je niet bang moet zijn of hij er wel in past. Van welk formaat dan ook. Dat de vagina heel rekbaar is. En als het niet lukt de vrouw dan vast niet genoeg opgewonden is. Of dat het met glijmiddel wel zal lukken. Maar dat gaat niet voor iedereen op.
Ik heb zelf ook altijd het gevoel gehad dat ik gewoon te nauw ben. Toen ik dit jaar voor plasklachten naar de HA ging, bekeek ze dat hele gebied en vond het er wel nauw/strak uitzien. Maar niet TE nauw. Wat ik wel raar vond is dat ze vroeg of ik een schaamlipcorrectie had laten doen. Nee, dat heb ik niet. Ik was te overrompeld om te kunnen reageren. Maar ik denk wel: Is wat ik heb dan zo zeldzaam? En vinden mannen het erg als het er daar kinderlijk uitziet?
woensdag 11 december 2019 om 18:43
Is nog maar geleden van 15 november dus nog een beetje te vroeg. Ik zit er ook wel mee in dat ik bij die groep zal horen bij wie niks werkt. Nu, als de operatie niet helpt is het nog niet einde verhaal hoor. Dan beginnen ze gewoon opnieuw met zalf, medicatie ... De operatie zelf helpt 60%. De overige 40% start opnieuw met therapie en daarvan kunnen ze uiteindelijk 20% niet helpen. Ik hoop dat bij mij de operatie geholpen heeft, vind dat ik dat wel verdiend heb. Het moest nadat de draadjes verwijderd waren op 26/11 nog 4-5 weken genezen, ik denk niet dat alle draadjes eruit zijn en één plek doet ook nog pijn als ik eraan kom. Betrekkingen mogen sowieso nog niet maar dat was ik niet van plan. Het uithalen van de draadjes is ook een gemeen moment. Ik ging daar zowat huppelend naartoe omdat het na mijn keizersnede totaal geen pijn deed (die drain die ze na 2 dagen eruit trekken daarentegen, au!) maar dat viel vies tegen. Vooral de 2e deed echt pijn. Niet om je te ontmoedigen maar mss wel handig dat je het weet mocht het nodig zijn.BlueBlueRoses schreef: ↑10-12-2019 01:23En die operatie, heeft dat bij jou dan wel gewerkt? Of is het nog niet heel lang geleden. Want ik heb ergens ook constant een stemmetje dat zegt dat ik waarschijnlijk net die ene zal zijn waar het niet bij opgelost kan worden..
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
woensdag 11 december 2019 om 20:54
Fysiek te nauw is dus helemaal niet zo zeldzaam als vaak beweerd wordt. Ik geloofde dat toch al niet zo. Er zijn zelfs vrouwen zonder vagina, dus dan vast ook wel met een te nauwe of te korte, lijkt me.
Missionaris vind ik ook absoluut geen fijne houding. Omdat hij dan meer op die pijnlijke plek leunt.
Het is dat ik nu geen bedpartner heb om mee te oefenen. Maar hoop niet er pas na jaren achter te komen dat ik alsnog te nauw ben.
Missionaris vind ik ook absoluut geen fijne houding. Omdat hij dan meer op die pijnlijke plek leunt.
Het is dat ik nu geen bedpartner heb om mee te oefenen. Maar hoop niet er pas na jaren achter te komen dat ik alsnog te nauw ben.
woensdag 11 december 2019 om 21:40
Hierop ging ik nog reageren, is dat toevallig een seksuoloog? Wij zijn daar ook een tijd naartoe geweest maar ik kon nooit haar naam onthouden.BlueBlueRoses schreef: ↑10-12-2019 13:50En de volgende keer moet ik bij een andere vrouw, iets met “-hoven” eindigt haar achternaam dacht ik. Die andere had pas plek in april en das toch wel heel lang
Het is ook belangrijk dat je, naast het fysieke aspect, aan je relatie werkt. Wij moesten een beetje opnieuw ontdekken wat ons in the mood bracht en we hebben daar echt wel iets aan gehad. Want ik wou zelfs niet meer dat hij me vastnam omdat ik bang was dat hij zin zou krijgen en ik hem dat toch niet kon geven. Maar nogmaals, op dat vlak kan ik écht niet klagen, hij is enorm begripvol en dat vind ik wel knap want het moet voor hem ook frustrerend zijn.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
vrijdag 13 december 2019 om 11:40
woensdag 18 december 2019 om 14:28
Ik heb geen idee of het een seksuoloog is haha. Ik ga naar een seksuoloog in mijn eigen woonplaat, naar Gent is vooral het fysieke gedeelte. Maar kan best hoor, weet ik niet.aquake82 schreef: ↑11-12-2019 21:40Hierop ging ik nog reageren, is dat toevallig een seksuoloog? Wij zijn daar ook een tijd naartoe geweest maar ik kon nooit haar naam onthouden.
Het is ook belangrijk dat je, naast het fysieke aspect, aan je relatie werkt. Wij moesten een beetje opnieuw ontdekken wat ons in the mood bracht en we hebben daar echt wel iets aan gehad. Want ik wou zelfs niet meer dat hij me vastnam omdat ik bang was dat hij zin zou krijgen en ik hem dat toch niet kon geven. Maar nogmaals, op dat vlak kan ik écht niet klagen, hij is enorm begripvol en dat vind ik wel knap want het moet voor hem ook frustrerend zijn.
Ik heb geen relatie-relatie, het is een FWB. Maar het is wel de eerste keer dat ik oprecht opgewonden kan worden. Alleen geef ik hem nu telkens oraal, dat vindt hij toch fijn, omdat ik nog altijd niet de moed heb verzameld te zeggen dat het nu gewoon nog niet gaat. Van de week kwam ik ermee weg omdat ik ongesteld was
Ben wel weer op tinder en weetikhetallemaal bezig, niet voor een one-night-stand, maar voor wat meer. Is lastig, maar volgens vriendinnen is het wel echt mogelijk. En na al die verhalen over vriendjes/echtgenoten die er toch heel begripvol onder zijn, durf ik toch wel weer te daten. Hopelijk tref ik dan ook wel net zo iemand...
woensdag 18 december 2019 om 14:32
Ik ging er al niet van uit dat het pijnloos zou zijn hoor haha. Maar het is dan nog best een tijdje voor je weet of het veel geholpen heeft ja of nee. Lijkt me toch ook wel frustrerend.aquake82 schreef: ↑11-12-2019 18:43Is nog maar geleden van 15 november dus nog een beetje te vroeg. Ik zit er ook wel mee in dat ik bij die groep zal horen bij wie niks werkt. Nu, als de operatie niet helpt is het nog niet einde verhaal hoor. Dan beginnen ze gewoon opnieuw met zalf, medicatie ... De operatie zelf helpt 60%. De overige 40% start opnieuw met therapie en daarvan kunnen ze uiteindelijk 20% niet helpen. Ik hoop dat bij mij de operatie geholpen heeft, vind dat ik dat wel verdiend heb. Het moest nadat de draadjes verwijderd waren op 26/11 nog 4-5 weken genezen, ik denk niet dat alle draadjes eruit zijn en één plek doet ook nog pijn als ik eraan kom. Betrekkingen mogen sowieso nog niet maar dat was ik niet van plan. Het uithalen van de draadjes is ook een gemeen moment. Ik ging daar zowat huppelend naartoe omdat het na mijn keizersnede totaal geen pijn deed (die drain die ze na 2 dagen eruit trekken daarentegen, au!) maar dat viel vies tegen. Vooral de 2e deed echt pijn. Niet om je te ontmoedigen maar mss wel handig dat je het weet mocht het nodig zijn.
Over die keizersnede, als ik dat mag vragen, was dat een bewuste keuze vooraf of was dat omdat het niet ging? Want ik heb me ook altijd afgevraagd, wat als het nooit lukt en ik kinderen wil (van mezelf).. Erin is nog te doen maar eruit?
donderdag 19 december 2019 om 15:59
Ik kan uitstrijkjes ook niet verdragen hoor. Papillotten wel, al kost dat ook wel veel oefening. Met mijn toenmalige vriend ging 't ook goed, maar daar kwam wel veel vertrouwen en een gevoel van veiligheid/comfortabelheid bij kijken, hij deed niets zonder dat ik zei dat het oké was.alongwiththesunshine schreef: ↑25-11-2019 23:02Hoi TO, lief dat je anderen wilt helpen. Ik heb vaginisme. Ik kan me eigenlijk in geen enkel verhaal vinden, omdat heel veel vrouwen ontzettend lijken te lijden onder het hele gebeuren en zich daarbij ook nog eens minder vrouw kunnen voelen. Daar heb ik dan weer geen last van.
Tegelijkertijd lees/hoor ik verhalen van vrouwen die weinig last hebben van weerstand tijdens het oefenen en met papillotten aan de slag kunnen. Ik heb die weerstand wel heel erg, en bij mij doet een uitstrijkje al pijn.
Maar uitstrijkjes, gynaecologische onderzoeken, enz, die kan ik nog steeds niet. Ik denk omdat het komt omdat ik a) het niet zelf mag doen en b) ik een wildvreemde moet vertrouwen dat ze me niet pijn doen. En tot nu toe ging het vaker mis dan goed, dus dat vind ik lastig..
zaterdag 21 december 2019 om 15:53
Goh, eerlijk gezegd loop ik er al zo lang mee rond dat het me niet echt stoort. Een paar weken valt nog mee in vergelijking met 15 jaar.BlueBlueRoses schreef: ↑18-12-2019 14:32Ik ging er al niet van uit dat het pijnloos zou zijn hoor haha. Maar het is dan nog best een tijdje voor je weet of het veel geholpen heeft ja of nee. Lijkt me toch ook wel frustrerend.
Over die keizersnede, als ik dat mag vragen, was dat een bewuste keuze vooraf of was dat omdat het niet ging? Want ik heb me ook altijd afgevraagd, wat als het nooit lukt en ik kinderen wil (van mezelf).. Erin is nog te doen maar eruit?
De keizersnede was omdat ons zoontje in stuit lag en de gynaecoloog wou het risico niet nemen. Was wel blij, mag er niet aan denken dat het hoofdje vast zit of zo ...
Ik ben ondertussen op controle geweest, er zitten nog een paar draadjes in maar die lossen uit zichzelf op. Heb nog 1 pijnlijke plek. Moet niet meer teruggaan, wel bekkenbodemoefeningen doen omdat die spieren blijkbaar nogal gespannen zijn.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
zondag 22 december 2019 om 12:59
Ik denk ook niet dat ik volledig ga kunnen ontspannen bij een arts ofzo, is toch een vreemde en is meestal niet met een leuke reden.
@aquake82, ow ja dan is keizersnede wel veiliger inderdaad. En wel fijn dat je niet meer terugmoet, als alleen bekkenbodemfysio Hoop echt dat het snel goed zal gaan bij je.
Zelf heb ik ook wel een positieve vooruitgang. Heb van de seksuoloog van die ehm staven(?) gekregen, bepaalde diktes, om te proberen. En een tip, waarvoor mn moeder zich verontschuldigde dat ze dat nooit goed heeft verteld vroeger, dat ik het met mijn andere hand zelf eerst soortvan open moet duwen. Want anders kon er vel meegaan ofzoiets en dat is uiteraard zo naar als t klinkt.
Dus ik naar huis met een 26, 28 en 30mm. Heb ze gister voor het eerst getest en of het komt door het zalfje(s), de medicijnen of de tip, ze gingen er warempel allemaal in! (Niet tegelijk he ) Wel een klein beetje branderig op een gegeven moment, maar niet het gevoel alsof ik ging scheuren.
Mijn fwb is wel groter dan 30, dus ben er nog niet, en zelf is makkelijker dan van een ander, met omstandigheden en al. Maar ben wel echt blij en trots dat ik 30 al haal! (Vond 28 wel fijner maar alles in stapjes natuurlijk)
Misschien heb ik te vroeg gedacht dat het nooit zou lukken en ik alleen en seksloos zou sterven
@aquake82, ow ja dan is keizersnede wel veiliger inderdaad. En wel fijn dat je niet meer terugmoet, als alleen bekkenbodemfysio Hoop echt dat het snel goed zal gaan bij je.
Zelf heb ik ook wel een positieve vooruitgang. Heb van de seksuoloog van die ehm staven(?) gekregen, bepaalde diktes, om te proberen. En een tip, waarvoor mn moeder zich verontschuldigde dat ze dat nooit goed heeft verteld vroeger, dat ik het met mijn andere hand zelf eerst soortvan open moet duwen. Want anders kon er vel meegaan ofzoiets en dat is uiteraard zo naar als t klinkt.
Dus ik naar huis met een 26, 28 en 30mm. Heb ze gister voor het eerst getest en of het komt door het zalfje(s), de medicijnen of de tip, ze gingen er warempel allemaal in! (Niet tegelijk he ) Wel een klein beetje branderig op een gegeven moment, maar niet het gevoel alsof ik ging scheuren.
Mijn fwb is wel groter dan 30, dus ben er nog niet, en zelf is makkelijker dan van een ander, met omstandigheden en al. Maar ben wel echt blij en trots dat ik 30 al haal! (Vond 28 wel fijner maar alles in stapjes natuurlijk)
Misschien heb ik te vroeg gedacht dat het nooit zou lukken en ik alleen en seksloos zou sterven
zondag 22 december 2019 om 15:03
Ik volg dit topic even.
Ben een vrouw van midden 20, heb al sinds de eerste keer tampons pijn bij het inbrengen en later penetratie.
Is dan ook nooit echt gelukt, teveel pijn.
Heb een pijnlijk randje als ik daar zachtjes op druk doet het heel veel pijn. Ik kan gewoon met mijn vingers helemaal erin want het komt niet langs dat randje.
Ik ben al bij heel veel gynaecologen geweest en ze roepen allemaal wat anders. De ene zegt dat ik een stevig restvlies heb, de ander zegt weer dat dit complete onzin is en dat ze niks kan vinden, weer de ander zegt dat het aan mn bekken ligt en je voelt wat gespannen.
Ben al bij bekkenfysio geweest, niks helpt. Ik kan gewoon mezelf inwendig laten onderzoeken bij de gyna met een normal size eendenbek, de meeste zeggen dat ze ook geen spanning voelen en niet snappen hoe het komt.
Ben het echt zat. Ik heb nog geen verdovende zalf geprobeerd. Heb binnenkort weer een afspraak met een nieuwe gynaecoloog en dan ga ik vragen om dat zalf.
Ben een vrouw van midden 20, heb al sinds de eerste keer tampons pijn bij het inbrengen en later penetratie.
Is dan ook nooit echt gelukt, teveel pijn.
Heb een pijnlijk randje als ik daar zachtjes op druk doet het heel veel pijn. Ik kan gewoon met mijn vingers helemaal erin want het komt niet langs dat randje.
Ik ben al bij heel veel gynaecologen geweest en ze roepen allemaal wat anders. De ene zegt dat ik een stevig restvlies heb, de ander zegt weer dat dit complete onzin is en dat ze niks kan vinden, weer de ander zegt dat het aan mn bekken ligt en je voelt wat gespannen.
Ben al bij bekkenfysio geweest, niks helpt. Ik kan gewoon mezelf inwendig laten onderzoeken bij de gyna met een normal size eendenbek, de meeste zeggen dat ze ook geen spanning voelen en niet snappen hoe het komt.
Ben het echt zat. Ik heb nog geen verdovende zalf geprobeerd. Heb binnenkort weer een afspraak met een nieuwe gynaecoloog en dan ga ik vragen om dat zalf.
zondag 22 december 2019 om 17:11
Er kunnen hier al 2 mensen de gynaecoloog in Gent aanbevelen, die doen er tenminste wat aanAlelszz schreef: ↑22-12-2019 15:03Ben al bij bekkenfysio geweest, niks helpt. Ik kan gewoon mezelf inwendig laten onderzoeken bij de gyna met een normal size eendenbek, de meeste zeggen dat ze ook geen spanning voelen en niet snappen hoe het komt.
Ben het echt zat. Ik heb nog geen verdovende zalf geprobeerd. Heb binnenkort weer een afspraak met een nieuwe gynaecoloog en dan ga ik vragen om dat zalf.
En de zalf die ik heb is van iets gemaakt dat Pregabaline heet ofzo? Mocht er zoiets ter sprake komen.
Maar die vrouw in Gent (en de apotheker in Nederland) zei dat ze die zalf niet maken in Nederland van die capsules. Maar het kostte mij maar 40 euro in België (en als dat het oplost heb ik er nog veel euro's meer voor over)
Hopelijk zegt die nieuwe gynaecoloog wel iets dat helpt.
maandag 23 december 2019 om 00:03
Idd, UZ Gent is zeker aan te raden. In de zalf zit idd Pregabaline. Was dit vergeten maar nu je het zegt, weet ik het weer.BlueBlueRoses schreef: ↑22-12-2019 17:11Er kunnen hier al 2 mensen de gynaecoloog in Gent aanbevelen, die doen er tenminste wat aan
En de zalf die ik heb is van iets gemaakt dat Pregabaline heet ofzo? Mocht er zoiets ter sprake komen.
Maar die vrouw in Gent (en de apotheker in Nederland) zei dat ze die zalf niet maken in Nederland van die capsules. Maar het kostte mij maar 40 euro in België (en als dat het oplost heb ik er nog veel euro's meer voor over)
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
zaterdag 4 januari 2020 om 18:31
Nog nooit van gehoord, maar dat is wel die opening ook.
Hoop dat de zalf werkt! Ik merk bij mij al heel veel verschil, dus hopelijk bij jou ook.
donderdag 9 januari 2020 om 13:17
Lidocaine vaseline deed niet veel, maar gister heb ik voor het eerst lidocaine prilocaine 25mg gebruikt. En het is een wondermiddel! Volledige penetratieve gemeenschap zonder een schijntje pijn!BlueBlueRoses schreef: ↑04-01-2020 18:31Nog nooit van gehoord, maar dat is wel die opening ook.
Hoop dat de zalf werkt! Ik merk bij mij al heel veel verschil, dus hopelijk bij jou ook.
donderdag 9 januari 2020 om 16:56
Gewoon uit nieuwsgierigheid: had je daarna nog pijn? Ik heb nog verdovende zalf gebruikt waardoor het moment zelf meeviel, maar achteraf had ik evenveel last als anders.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.