Seks
alle pijlers
Even mijn verhaal kwijt
zondag 18 oktober 2009 om 13:55
Hallo allemaal,
Een lang verhaal, maar hopelijk kunnen jullie mij hierbij helpen, want ik zit hier best erg mee.
Toen ik 18 was (ben nu 22) ging ik voor het eerst met een jongen naar bed. Ik had toen een half jaar met hem en dacht dat het goed zat. Ook omdat hij er nooit om vroeg om verder te gaan. Toen we het er na ongeveer een half jaar over hadden zei hij dat hij het graag wilde en mij niet wilde pushen. Ik vertrouwde hem dus echt.
De eerste keer was alleen echt helemaal niks. Ik wilde het wel maar op het moment ging hij veel te snel. We waren alleen nog maar wat aan het zoenen en hij stopte hem er al in. Dit deed erg veel pijn. Ik wilde stoppen, hij zei dat het toch wel pijn zou gaan doen , Hij ging nog een keer naar binnen en merkte toen dat het echt niet ging en stopte gelukkig ook,
Hierna was hij erg boos omdat ik niet verder ging en zei dat dit ook gelijk de laatste keer was.
Na een tijdje sprak ik weleens met andere jongens af. Soms klikte dit erg goed, maar op het moment dat ze iets meer wilde durfde ik dit niet. Ik had ook nooit zin om erover te praten dus negeerde ik ze en liet ik niks meer van me horen. (best heel gemeen)
1,5 jaar na die eerste keer was ik zo stom om te denken dat ik het misschien nog een keer met mijn ex moest proberen. Ik hoefde dan niemand wat uit te leggen en ik dacht bij mezelf dat als het dan zou lukken ik overal vanaf zou zijn, Ik wilde verder absoluut niks meer met hem. Ik sprak hem toen een keer op msn aan en hij begon gelijk dat hij er spijt van had, dit geloofde ik natuurlijk niet maar we spraken nog wel een keer af. Ook gingen we die avond verder. Het deed weer erg veel pijn, ik ging nog wel wat langer door tot het echt niet meer ging. Hij deed toen weer erg bot over dat ik weer stopte.
Ongeveer 1.5 jaar geleden heb ik een jongen leren kennen. In het begin was ik erg bang voor sex en kreeg ik hem er ook niet in. Na heel veel proberen lukte dit. Het doet alleen vaak erg veel pijn.Wanneer het een keer even geen pijn doet kan ik het ook echt niet lekker vinden. Tegen mijn vriend heb ik alleen gezegd dat de eerste keer niet echt fijn was. Ik vind het erg lastig om hierover te praten en ben soms ook bang dat hij denkt dat ik me aanstel. Hebben jullie misschien tips hoe ik hier toch over kan beginnen of hoe ik me misschien meer kan ontspannen?
Alvast bedankt,
Liefs Sanne
Een lang verhaal, maar hopelijk kunnen jullie mij hierbij helpen, want ik zit hier best erg mee.
Toen ik 18 was (ben nu 22) ging ik voor het eerst met een jongen naar bed. Ik had toen een half jaar met hem en dacht dat het goed zat. Ook omdat hij er nooit om vroeg om verder te gaan. Toen we het er na ongeveer een half jaar over hadden zei hij dat hij het graag wilde en mij niet wilde pushen. Ik vertrouwde hem dus echt.
De eerste keer was alleen echt helemaal niks. Ik wilde het wel maar op het moment ging hij veel te snel. We waren alleen nog maar wat aan het zoenen en hij stopte hem er al in. Dit deed erg veel pijn. Ik wilde stoppen, hij zei dat het toch wel pijn zou gaan doen , Hij ging nog een keer naar binnen en merkte toen dat het echt niet ging en stopte gelukkig ook,
Hierna was hij erg boos omdat ik niet verder ging en zei dat dit ook gelijk de laatste keer was.
Na een tijdje sprak ik weleens met andere jongens af. Soms klikte dit erg goed, maar op het moment dat ze iets meer wilde durfde ik dit niet. Ik had ook nooit zin om erover te praten dus negeerde ik ze en liet ik niks meer van me horen. (best heel gemeen)
1,5 jaar na die eerste keer was ik zo stom om te denken dat ik het misschien nog een keer met mijn ex moest proberen. Ik hoefde dan niemand wat uit te leggen en ik dacht bij mezelf dat als het dan zou lukken ik overal vanaf zou zijn, Ik wilde verder absoluut niks meer met hem. Ik sprak hem toen een keer op msn aan en hij begon gelijk dat hij er spijt van had, dit geloofde ik natuurlijk niet maar we spraken nog wel een keer af. Ook gingen we die avond verder. Het deed weer erg veel pijn, ik ging nog wel wat langer door tot het echt niet meer ging. Hij deed toen weer erg bot over dat ik weer stopte.
Ongeveer 1.5 jaar geleden heb ik een jongen leren kennen. In het begin was ik erg bang voor sex en kreeg ik hem er ook niet in. Na heel veel proberen lukte dit. Het doet alleen vaak erg veel pijn.Wanneer het een keer even geen pijn doet kan ik het ook echt niet lekker vinden. Tegen mijn vriend heb ik alleen gezegd dat de eerste keer niet echt fijn was. Ik vind het erg lastig om hierover te praten en ben soms ook bang dat hij denkt dat ik me aanstel. Hebben jullie misschien tips hoe ik hier toch over kan beginnen of hoe ik me misschien meer kan ontspannen?
Alvast bedankt,
Liefs Sanne
zondag 18 oktober 2009 om 14:04
Hi Sanne,
Sex moet altijd iets zijn waar je jezelf prettig bij voelt en op het moment dat je dingen moet gaan 'proberen' gaan ze dus niet vanzelf. Op dat moment is er maar een iemand die aan kan geven 'tot hier en niet verder' en dat ben jij zelf.
Op het moment dat je vriend dan niet goed naar je luistert moet je hem eerst vriendelijk duidelijk maken, werkt dat niet dan trap je hem uit bed en spreek je nooit meer met hem af.
Ga gewoon zover dat het fijn en goed voor jou voelt en leer iemand vertrouwen, is dat alleen strelen, kussen en naakt tegen elkaar liggen dan is dat zo en moet de ander dat accepteren en het fijn vinden dat je zover met hem wilt gaan.
Als de basis en het vertrouwen er dan is kun je altijd nog kijken of je verder wilt gaan.
Sex moet altijd iets zijn waar je jezelf prettig bij voelt en op het moment dat je dingen moet gaan 'proberen' gaan ze dus niet vanzelf. Op dat moment is er maar een iemand die aan kan geven 'tot hier en niet verder' en dat ben jij zelf.
Op het moment dat je vriend dan niet goed naar je luistert moet je hem eerst vriendelijk duidelijk maken, werkt dat niet dan trap je hem uit bed en spreek je nooit meer met hem af.
Ga gewoon zover dat het fijn en goed voor jou voelt en leer iemand vertrouwen, is dat alleen strelen, kussen en naakt tegen elkaar liggen dan is dat zo en moet de ander dat accepteren en het fijn vinden dat je zover met hem wilt gaan.
Als de basis en het vertrouwen er dan is kun je altijd nog kijken of je verder wilt gaan.
speel de lotto
zondag 18 oktober 2009 om 14:52
Word je wel nat Sanne? Ik kan me voorstellen dat je door die eerste vervelende ervaringen (waar je niet eens tijd kreeg om opgewonden te raken) zo nerveus bent dat je ook niet nat wordt. Misschien komt het daardoor dat het pijn doet? Dan zou glijmiddel kunnen helpen.
Is je huidige vriend wel begripvol en geduldig? Hoe is het voor jou om tegen hem te zeggen dat je iets (nog) niet wilt? En hoe reageert hij daarop?
Is je huidige vriend wel begripvol en geduldig? Hoe is het voor jou om tegen hem te zeggen dat je iets (nog) niet wilt? En hoe reageert hij daarop?
Ga in therapie!
zondag 18 oktober 2009 om 15:04
Bedankt voor jullie reacties!
Ja ik word wel gewoon nat, maar denk tijdens de sex wel vaak aan die eerste keer waardoor ik erg gespannen ben.
Ik merk aan mijn vriend wel dat hij graag wilt, maar hij reageerd wel begripvol (al heb ik het idee dat hij het niet echt begrijpt) en stopt ook gewoon als ik dat wil.
Ik vind het zelf wel lastig om aan te geven wat ik wil. Klinkt misschien een beetje raar maar een tijdje geleden zei ik bijvoorbeeld een keer dat we er beter even een tijdje mee konden stoppen en toen ik een week later naast hem lag dacht ik juist weer van misschien kunnen we het toch nog een keer proberen (het moet toch ooit overgaan?) terwijl dat achteraf weer erg tegenviel.
Ja ik word wel gewoon nat, maar denk tijdens de sex wel vaak aan die eerste keer waardoor ik erg gespannen ben.
Ik merk aan mijn vriend wel dat hij graag wilt, maar hij reageerd wel begripvol (al heb ik het idee dat hij het niet echt begrijpt) en stopt ook gewoon als ik dat wil.
Ik vind het zelf wel lastig om aan te geven wat ik wil. Klinkt misschien een beetje raar maar een tijdje geleden zei ik bijvoorbeeld een keer dat we er beter even een tijdje mee konden stoppen en toen ik een week later naast hem lag dacht ik juist weer van misschien kunnen we het toch nog een keer proberen (het moet toch ooit overgaan?) terwijl dat achteraf weer erg tegenviel.
zondag 18 oktober 2009 om 18:57
zondag 18 oktober 2009 om 21:13
Sanne,
Ik denk dat het voor jou (en jullie) belangrijk is dat je het langzaam opbouwt. Je hebt namelijk geen leuke ervaring met sex, en dus kun je je niet volledig ontspannen.. en, zoals je zelf al aangeeft, je denkt dan continu aan de eerste keer.
Praat erover met je vriend. Als hij begripvol is en naar je luistert, dan kun je het heel goed bespreken met hem. Je kunt op een rustige manier er naartoe werken. Verken elkaars lichaam. Op het moment dat je denkt dat je er klaar voor bent, dan gaat het vanzelf en ben je ontspannen.. Ik denk dat je er nu nog niet helemaal klaar voor bent..
Succes ermee!
Ik denk dat het voor jou (en jullie) belangrijk is dat je het langzaam opbouwt. Je hebt namelijk geen leuke ervaring met sex, en dus kun je je niet volledig ontspannen.. en, zoals je zelf al aangeeft, je denkt dan continu aan de eerste keer.
Praat erover met je vriend. Als hij begripvol is en naar je luistert, dan kun je het heel goed bespreken met hem. Je kunt op een rustige manier er naartoe werken. Verken elkaars lichaam. Op het moment dat je denkt dat je er klaar voor bent, dan gaat het vanzelf en ben je ontspannen.. Ik denk dat je er nu nog niet helemaal klaar voor bent..
Succes ermee!
maandag 19 oktober 2009 om 00:14
Wat vervelend voor je Sanne.
Je klachten klinken als vaginisme.
Nu is vaginisme behoorlijk zeldzaam, klachten die daarop lijken maar voortkomen uit een geestelijke blokkade zijn dat niet.
Gezien jouw eerste ervaring met seks is die geestelijke blokkade ook zeker niet ondenkbaar.
Aangezien je nog nooit echt van seks genoten hebt, ga ik er een beetje van uit dat je ook niet masturbeert.
En juist dat zou denk ik zo goed zijn voor jou.
Eerst gewoon met je vingers. Uitvinden wat voor jou prettige plekjes zijn om aan te raken. Je bent dan alleen, dus er is geen druk.
Later zou je kunnen proberen of je, nadat je jezelf behoorlijk opgewonden krijgt met je vingers, een kleine vibrator of dildo met veel glijmiddel kan inbrengen.
Zo kun je elke keer een stapje verder gaan, tot je hopelijk voldoende kunt ontspannen zodat het geen pijn meer doet.
Ik hoop voor je dat je met voldoende positieve ervaringen (eerst met jezelf) de negatieve ervaringen achter je kunt laten.
Je klachten klinken als vaginisme.
Nu is vaginisme behoorlijk zeldzaam, klachten die daarop lijken maar voortkomen uit een geestelijke blokkade zijn dat niet.
Gezien jouw eerste ervaring met seks is die geestelijke blokkade ook zeker niet ondenkbaar.
Aangezien je nog nooit echt van seks genoten hebt, ga ik er een beetje van uit dat je ook niet masturbeert.
En juist dat zou denk ik zo goed zijn voor jou.
Eerst gewoon met je vingers. Uitvinden wat voor jou prettige plekjes zijn om aan te raken. Je bent dan alleen, dus er is geen druk.
Later zou je kunnen proberen of je, nadat je jezelf behoorlijk opgewonden krijgt met je vingers, een kleine vibrator of dildo met veel glijmiddel kan inbrengen.
Zo kun je elke keer een stapje verder gaan, tot je hopelijk voldoende kunt ontspannen zodat het geen pijn meer doet.
Ik hoop voor je dat je met voldoende positieve ervaringen (eerst met jezelf) de negatieve ervaringen achter je kunt laten.
maandag 19 oktober 2009 om 09:20
Heel erg bedankt voor jullie reacties.
Ja ik masturbeer soms wel en vind dit ook wel fijn, maar ga dan eigenlijk nooit met mijn vingers naar binnen. Als ik dit langzaam probeer lukt dit wel, maar ik voel hier niet echt veel bij. Dit hebben meer vrouwen toch?
Ja ik ga inderdaad maar eens proberen om er met hem over te praten.
Liefs Sanne
Ja ik masturbeer soms wel en vind dit ook wel fijn, maar ga dan eigenlijk nooit met mijn vingers naar binnen. Als ik dit langzaam probeer lukt dit wel, maar ik voel hier niet echt veel bij. Dit hebben meer vrouwen toch?
Ja ik ga inderdaad maar eens proberen om er met hem over te praten.
Liefs Sanne
maandag 19 oktober 2009 om 13:21
Hoi Sanne... ik schrok even van de eerste reactie over 'vaginisme'. Natuurlijk kun jij dat evengoed hebben als ieder ander, maar omdat nu gelijk als uitgangspunt te nemen...
Inderdaad,... zorg dat je een prettige situatie hebt om sex te hebben. Een fijne avond, dat je je op je gemak voelt. Dat je ook echt opgewonden bent.
Ik hoef m er ook niet in te hebben als ik nog niet 'opgewarmd' ben. Dan kan manlief nog zo graag willen, maar sex is iets wat je samen leuk moet vinden!
Om eerlijk te zijn vind ik het ook nogal lomp van je ex. Ik snap dat ie in zn enthousiasme m er ineens in wil duwen, maar gaat het niet, dan gaat het niet. Hoef je verder niet boos om te worden, naar mijn idee. Gewoon lekker van elkaar genieten en een ander keertje nog eens proberen.
Wat masturberen betreft... je moet doen wat jij fijn vindt. Je hoeft niet klaar te komen van penetratie (met jouw vingers of vibrator). Je kunt ook met stimulatie van je clitoris klaarkomen. Maar of penetratie lukt of niet, of pijn doet of niet is een heel ander ding. Probeer het eens met een dildo als je al lekker nat bent. En dan zachtjes een stukje. Ga ontspannen liggen. Misschien kom je zo over je angst heen.
Goed dat je er hier over durft te praten! Succes.
Inderdaad,... zorg dat je een prettige situatie hebt om sex te hebben. Een fijne avond, dat je je op je gemak voelt. Dat je ook echt opgewonden bent.
Ik hoef m er ook niet in te hebben als ik nog niet 'opgewarmd' ben. Dan kan manlief nog zo graag willen, maar sex is iets wat je samen leuk moet vinden!
Om eerlijk te zijn vind ik het ook nogal lomp van je ex. Ik snap dat ie in zn enthousiasme m er ineens in wil duwen, maar gaat het niet, dan gaat het niet. Hoef je verder niet boos om te worden, naar mijn idee. Gewoon lekker van elkaar genieten en een ander keertje nog eens proberen.
Wat masturberen betreft... je moet doen wat jij fijn vindt. Je hoeft niet klaar te komen van penetratie (met jouw vingers of vibrator). Je kunt ook met stimulatie van je clitoris klaarkomen. Maar of penetratie lukt of niet, of pijn doet of niet is een heel ander ding. Probeer het eens met een dildo als je al lekker nat bent. En dan zachtjes een stukje. Ga ontspannen liggen. Misschien kom je zo over je angst heen.
Goed dat je er hier over durft te praten! Succes.
dinsdag 20 oktober 2009 om 10:57
Dankje! Ik denk ook niet dat ik vaginisme heb en anders misschien een hele lichte vorm hiervan als dat bestaat.
Ik ben echt blij met jullie serieuze reacties. Op zo een forum praten gaat toch een stuk makkelijker.
Ik ga inderdaad maar even een stuk rustiger aan doen en wat meer stap voor stap proberen.
Liefs Sanne
Ik ben echt blij met jullie serieuze reacties. Op zo een forum praten gaat toch een stuk makkelijker.
Ik ga inderdaad maar even een stuk rustiger aan doen en wat meer stap voor stap proberen.
Liefs Sanne
vrijdag 23 oktober 2009 om 15:19
Hoi Sanne21,
Ik ken precies het gevoel dat je dicht klapt, en dat het dan allemaal niet meer wil.
Ik ben in het verleden sexueel misbruikt en daar heb ik ook erg veel moeite mee gehad.. Ook komt dat af en toe weer is boven.
Gelukkig heb ik een super lieve vriend waar ik nu 4 jaar mee samen ben, die gewoon echt heel veel begrip heeft voor de situatie.
Ik had ook nooit verwacht dat ik plezier kon hebben in sex, en heb ook met vorige vriendjes nooit een fijn gevoel gehad.
Dat komt ook omdat je jezelf gewoon niet helemaal kunt geven. Vaak werd ik dan emotioneel en wou het allemaal niet meer.
Toen ik wat met mijn vriend kreeg heb ik het hem allemaal precies uitgelegd waar ik mee zat, juist omdat ik het eigenlijk helemaal niet zag zitten om sex te hebben.
Toen ik van hem het gevoel kreeg dat hij het allemaal accepteerde en het 'moeten' er van af was..
Wilde ik het eigenlijk graag proberen! juist omdat het niet hoefte...
En daar wil ik eigenlijk mee zeggen dat het voor jou ook vast wel komt dat je er van kunt genieten.. je moet jezelf gewoon even de tijd geven en iemand volledig kunnen vertrouwen...
Ik hoop dat je hier wat aan hebt....
Ik ken precies het gevoel dat je dicht klapt, en dat het dan allemaal niet meer wil.
Ik ben in het verleden sexueel misbruikt en daar heb ik ook erg veel moeite mee gehad.. Ook komt dat af en toe weer is boven.
Gelukkig heb ik een super lieve vriend waar ik nu 4 jaar mee samen ben, die gewoon echt heel veel begrip heeft voor de situatie.
Ik had ook nooit verwacht dat ik plezier kon hebben in sex, en heb ook met vorige vriendjes nooit een fijn gevoel gehad.
Dat komt ook omdat je jezelf gewoon niet helemaal kunt geven. Vaak werd ik dan emotioneel en wou het allemaal niet meer.
Toen ik wat met mijn vriend kreeg heb ik het hem allemaal precies uitgelegd waar ik mee zat, juist omdat ik het eigenlijk helemaal niet zag zitten om sex te hebben.
Toen ik van hem het gevoel kreeg dat hij het allemaal accepteerde en het 'moeten' er van af was..
Wilde ik het eigenlijk graag proberen! juist omdat het niet hoefte...
En daar wil ik eigenlijk mee zeggen dat het voor jou ook vast wel komt dat je er van kunt genieten.. je moet jezelf gewoon even de tijd geven en iemand volledig kunnen vertrouwen...
Ik hoop dat je hier wat aan hebt....
