Seks
alle pijlers
Geen gelegenheid voor sex als ouder.
dinsdag 29 juli 2008 om 09:39
dinsdag 29 juli 2008 om 15:26
Je gaat vrijen terwijl je kind wakker in de huiskamer zit? Een beetje vreemd in mijn ogen... maar dat kan aan mij liggen.
Ook hier 2 tot 3 keer per maand seks (maar dan wel fantastisch). We nemen de tijd en kunnen elkaar al een hele week gek maken. Maar we houden wel rekening met het feit dat zoonlief niet doorslaapt, 's nachts vaak wakker is en 's morgen rond 5 uur alweer wakker is. Dus we moeten vroeg aan de slag om op een redelijke tijd te kunnen gaan slapen. En als hij ziek is is het niet meer dan een vluggertje anders is de kans te groot dat hij wakker wordt.
Maar Dutchbelg ik bedenk me net dat ik vermoed dat jij (slechte zinsopbouw) waarschijnlijk totaal andere sexuele behoeftes heb dan je vrouw. Denk dat daar het grootste probleem ligt en niet in het feit dat je kinderen hebt en geen oppas.f
dinsdag 29 juli 2008 om 22:14
@Maroetje: natuurlijk heb je gelijk. Ik heb andere behoeften dan mijn vrouw. Maar de sex die we hadden is pas gaan opdrogen na de bevalling. We vonden elkaar gewoon niet meer. En ja dat is meer dan alleen de aanwezigheid van een kind. Punt blijft dat ALS we beiden zin hebben er dus andere prioriteiten zijn.
Maarre ben ik nu ECHT de enige die hier problemen mee heeft?
Dat ontbreken van spontaniteit?
Maarre ben ik nu ECHT de enige die hier problemen mee heeft?
Dat ontbreken van spontaniteit?
woensdag 30 juli 2008 om 05:02
DB even een kleine reactie van mij. Ik heb geen kinderen, ben single dus van de hele problematiek heb ik geen kaas gegeten, maar wat mij opvalt in jouw verhaal ligt het hem naar mijn idee niet zo zeer in het feit dat er kinderen zijn, maar meer in het feit dat jij en je vrouw (en niet het vrouwtje!) sex op een andere manier ervaren. Je schrijft dat voor haar sex in bed hoort en niet op de bank of waar dan ook en voor ligt het toch anders. De spontaniteit is dan natuurlijk een beetje weg.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 30 juli 2008 om 06:33
Ik herken het wel hoor. de spontaniteit is er af zeker als de kinderen groter zijn en later opblijven. Tegen tijd dat je dan in bed ligt wil je ook slapen en komt er van plannen niets meer terecht.
Valt me daarom ook op dat juist die stellen van tegen de veertig en daarboven zo ruim vertegenwoordigd zijn in parenclubs. Thuis kun je niet meer in je sexy kleding elkaar verleiden als er kinderen rond lopen. Een avondje even sexen is er niet meer bij als het vaak pas kan als zij naar bed zijn. Dat maakte dat het spontane wel weg ging. al het geregeld (waarbij er dan vaak toch nog iets tussen kwam of dat je op moment dat het kon helemaal geen zin meer had) maakte ook dat het bij ons op laag pitje heeft gestaan.
En bij ons was het dan misschien niet zo belangrijk dat we daar alles voor over hadden. Kwamen de kinderen toch wat meer op die eerste plaatst.
Valt me daarom ook op dat juist die stellen van tegen de veertig en daarboven zo ruim vertegenwoordigd zijn in parenclubs. Thuis kun je niet meer in je sexy kleding elkaar verleiden als er kinderen rond lopen. Een avondje even sexen is er niet meer bij als het vaak pas kan als zij naar bed zijn. Dat maakte dat het spontane wel weg ging. al het geregeld (waarbij er dan vaak toch nog iets tussen kwam of dat je op moment dat het kon helemaal geen zin meer had) maakte ook dat het bij ons op laag pitje heeft gestaan.
En bij ons was het dan misschien niet zo belangrijk dat we daar alles voor over hadden. Kwamen de kinderen toch wat meer op die eerste plaatst.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 30 juli 2008 om 08:55
Maar hoe zat 't dan voor er kinderen kwamen? Was je vrouw toen wel spontaan qua seks, of wilde ze toen ook alleen maar in bed? Kan me voorstellen als je een speelse vrouw leert kennen waarmee je allerlei spannende dingen mag je lelijk op je neus kijkt als dat verandert naarmate er getrouwd wordt of kinderen komen. Maar als je voorheen ook al weinig avontuurlijks deed, dan is dat toch in te schatten?
Overigens als single zonder kids ben ik al veel getrouwde mannen tegengekomen die buiten de deur op zoek zijn naar vrouwelijke aandacht omdat de eigen vrouw al haar tijd in de baby steekt en geen zin meer heeft en altijd moe is zodat er dus geen qualitytime meer gestoken wordt in de relatie. Je bent dus niet de enige die tegen dat probleem aanloopt.
woensdag 30 juli 2008 om 09:13
Zeker na het krijgen van een eerste kind moet je jezelf weer een beetje hervinden in sex, vrouw zijn, partner zijn. En het sluipt er makkelijk in om alleen maar moeder te zijn. Er zijn een hoop veranderingen en je hoeft je als vrouw niet te vervelen in die periode. Zeker als je alles uit handen neemt van een man en wel ff als moedertje opstelt (doet niet iedereen, maar wel veel en ben er zelf ook schuldig aan geweest) dan kan ik me voorstellen hoe Dutchbelg voelt.
Als er met een vrouw niet over te praten valt, is het best heel erg lastig. Ik ken er zat die compleet de interesse in sex verliezen. Dat heb ik gelukkig nooit gehad.
Het was meestal, welliswaar heel voorzichtig of niet meteen de daad zelf, binnen drie weken terug.
Het is tricky. Een vrouw zelf kan de neiging hebben op te gaan in de kinderen en een man zijn vrouw niet meer als moedertje te zien en rond te kijken. Niet bepaald de oplossing. Maar je bent er beiden bij.
Wat betreft DB, sex alleen in bed. Als dat altijd al zo was dan behoef je weinig verandering te verwachten. Anders komt het na verloop van tijd meestal wel goed. Vraagje meteen, je vrouw kan sowieso nooit voldoen aan de spanning buitenshuis die je in je leven haalt. Is dat een eerlijke strijd voor haar? Ofwel, heeft het zin voor haar om van alles uit de kast te trekken voor een man die het makkelijk elders zoekt als het hem niet bevalt?
Niet als kritiek bedoeld, maar iets om over na te denken.
Als er met een vrouw niet over te praten valt, is het best heel erg lastig. Ik ken er zat die compleet de interesse in sex verliezen. Dat heb ik gelukkig nooit gehad.
Het was meestal, welliswaar heel voorzichtig of niet meteen de daad zelf, binnen drie weken terug.
Het is tricky. Een vrouw zelf kan de neiging hebben op te gaan in de kinderen en een man zijn vrouw niet meer als moedertje te zien en rond te kijken. Niet bepaald de oplossing. Maar je bent er beiden bij.
Wat betreft DB, sex alleen in bed. Als dat altijd al zo was dan behoef je weinig verandering te verwachten. Anders komt het na verloop van tijd meestal wel goed. Vraagje meteen, je vrouw kan sowieso nooit voldoen aan de spanning buitenshuis die je in je leven haalt. Is dat een eerlijke strijd voor haar? Ofwel, heeft het zin voor haar om van alles uit de kast te trekken voor een man die het makkelijk elders zoekt als het hem niet bevalt?
Niet als kritiek bedoeld, maar iets om over na te denken.
woensdag 30 juli 2008 om 09:15
DB, ik denk zeker niet dat je de enige bent. Bij een bevriend stel van ons is er ook al in geen tijden meer wat actie gesignaleerd in de slaapkamer (of bank, of wasmachine of waar je ook wil). Sinds de tweede er is bij hen.
Hoe kijkt je vrouw tegen het gebrek aan sex aan? Mist ze het wel of is de behoefte helemaal weg? Hoe lang is het geleden dat er kinderen kwamen? Hebben jullie het er wel eens over?
Hoe kijkt je vrouw tegen het gebrek aan sex aan? Mist ze het wel of is de behoefte helemaal weg? Hoe lang is het geleden dat er kinderen kwamen? Hebben jullie het er wel eens over?
woensdag 30 juli 2008 om 10:03
Dat gebeurt bij ons ook wel dan heb ik gewoon zin om lekker even
op de bank te hangen en even helemaal niks doen.
Gelukkig spelen ze veel buiten en dan gaan wij wel eens naar boven want papa moet mama even helpen met de wasmachine oid
Of we springen samen onder de douche
Ik heb zelf als kind mijn ouders 1x betrapt
op een zondag ochtend ze hebben het zelf gelukkig niet gemerkt.
Maar ik had het toch liever niet gezien
Daarom let ik zelf ook wel goed op dat dat bij ons niet gebeurt.
woensdag 30 juli 2008 om 14:13
woensdag 30 juli 2008 om 16:09
Heb hier een collega, die 4 maanden getrouwd is en het over zijn "vrouwtje" heeft. Aaaaah. En ze zijn 25 en 26....
En vanmorgen ging het over kinderen, zegt hij "Het zou mij niet verbazen als ze daar al mee bezig is, en dat ze gestopt is met de pil".....
"het zou mij niet verbázen!!!" Hij wéét dus niet eens of ze daar al mee bezig is! 25 en 26 jaar, mannetje werkt, vrouwtje bepaalt of ze aan kinderen beginnen. Booooooeeeeh dat bestaat nog in dit land.
nou dat moest ik even kwijt.
En vanmorgen ging het over kinderen, zegt hij "Het zou mij niet verbazen als ze daar al mee bezig is, en dat ze gestopt is met de pil".....
"het zou mij niet verbázen!!!" Hij wéét dus niet eens of ze daar al mee bezig is! 25 en 26 jaar, mannetje werkt, vrouwtje bepaalt of ze aan kinderen beginnen. Booooooeeeeh dat bestaat nog in dit land.
nou dat moest ik even kwijt.
woensdag 30 juli 2008 om 16:27
Wat is daar nou zo vreemd aan....... zij zijn toch niet zelf in de huiskamer bezig....... en tja, langdurige vrijpartijen...... die moeten effe wachten, maar effe vlug.....moet altijd kunnen.....
kun je ook nog in twee ronden doen ook, eerst komt de een aan zijn/haar trekken, en dan een aantal uren later, de ander, tussentijds kun je elkaar 'warmhouden'.......
woensdag 30 juli 2008 om 17:02
Seks als de kinderen wakker zijn... ach ja, dan moet je wat rustiger aan doen wellicht. Ik kan heel goed een knop omdraaien van moeder zijn en slet in bed ff grof gezegd. Dus als ik de kinderen hoor, ff snel sussen (voor dat ze bij mij zijn) en daarna weer fijn verder. Als je dat niet kunt, dan is het lastig want je loopt nu eenmaal het risico dat ze je storen.
donderdag 7 augustus 2008 om 13:38
Laat me raden..... Dora???
Wij sexen ook 'savonds als de kinderen in bed liggen. Of op zondagmorgen als ze beneden voor de tv zitten. De miepjes zijn 8 en 5. Wat bij ons nog wel eens gebeurt, is dat als één van ons twee bijna het hoogtepunt bereikt, er één onder aan de trap staat: Mamaaaa, miep doet dit of dat. Alsof ze het voelen
donderdag 7 augustus 2008 om 20:33
Ik zal zo eens de laatste bladzijde reacties lezen, dus ben niet helemaal bij.
Maar wat ik me nog heel goed kon herinneren van een oom van mij, was dat toen ik zwanger was van mijn dochter, dat hij zei dat het vanaf nu mijn kind op de 1e plaats kwam en dan ergens onderaan het lijstje mijn vriend. Ik begreep dat niet en reageerde nogal scpetisch terug "hoezo dan, dat ligt toch aan jezelf hoe je daar me omgaat?" Toen vertelde mijn oom dat dat nu eenmaal de werking was van vrouwen. Zodra er een baby in zicht was, verdween al het andere op de achtergrond. Ik reageerde een beetje meesmuilend dat hij dat dan vast uit eigen ervaring zo had meegemaakt (wat hij bevestigde) en dat ik niet dacht dat ik zo zou worden. "Wacht maar af", zei mijn oom.
Tot op de dag van vandaag ben ik het nog steeds niet met mijn oom eens en dochter is al drie. Sterker, ben het niet alleen niet eens, maar tis ook gewoon niet zo. Mijn vriend is voor mij anders, maar evenzogoed hartstikke belangrijk ik mijn leven en ik heb toch geen kind gekregen om mijn vriend als wissel materiaal te gebruiken. Tuurlijk liggen zorgbelangen bij dochter, want die kan het niet zelf. Maar mijn vriend is minstens even belangrijk en alle aandacht die we onderling aan elkar te vergeven hebben, proberen we gewoon een beetje eerlijk te verdelen. Waarbij ook wij heus wel weten dat een peutertje nog moet leren wat geduld is en daardoor mag zij meer natuurlijk. Het zou wat zijn als vriend stampvoetend zijn claim komt opeisen. Maar goed, men snapt wel wat ik bedoel?
Dat betekend dus ook dat ik het seksuele aspect nog net zo belangrijk vind als daarvoor. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat er wel wat veranderd is, maar niet per se ten slechtste. Het eerste jaar na de bevalling gingen we op oude voet door (babys slapen met een beetje geluk toch de halve dag) en pas na het eerste jaar begon vermoeidheid een beetje chronisch te worden, waardoor we beiden meer moeite moesten doen om het te laten gebeuren. Er is vooral bij mij wat verandert, in die zin dat ik eigenlijk altijd wel kon vrijen en het vroeger wat mij betreft vaker mocht dan behoefte van vriend. Tegenwoordig ben ik door verminderde vermoeidheid op hetzelfde niveau van vriend uitgekomen. Da's dus handiger en voelt eigenlijk ook wel "eerlijker" (gelijker initiatief voelt fijner). En we vrijen op de meest gekke momenten. Uiteraard in bed (meestal 's avonds, want dochter komt ons 's ochtends wakker maken), maar ook wel eens snel onder de douche als dochter op haar kamer speelt (5 meter verderop) of beneden in de kamer als ze middagslaap doet. Je moet toch wat he ; )
Maar wat ik me nog heel goed kon herinneren van een oom van mij, was dat toen ik zwanger was van mijn dochter, dat hij zei dat het vanaf nu mijn kind op de 1e plaats kwam en dan ergens onderaan het lijstje mijn vriend. Ik begreep dat niet en reageerde nogal scpetisch terug "hoezo dan, dat ligt toch aan jezelf hoe je daar me omgaat?" Toen vertelde mijn oom dat dat nu eenmaal de werking was van vrouwen. Zodra er een baby in zicht was, verdween al het andere op de achtergrond. Ik reageerde een beetje meesmuilend dat hij dat dan vast uit eigen ervaring zo had meegemaakt (wat hij bevestigde) en dat ik niet dacht dat ik zo zou worden. "Wacht maar af", zei mijn oom.
Tot op de dag van vandaag ben ik het nog steeds niet met mijn oom eens en dochter is al drie. Sterker, ben het niet alleen niet eens, maar tis ook gewoon niet zo. Mijn vriend is voor mij anders, maar evenzogoed hartstikke belangrijk ik mijn leven en ik heb toch geen kind gekregen om mijn vriend als wissel materiaal te gebruiken. Tuurlijk liggen zorgbelangen bij dochter, want die kan het niet zelf. Maar mijn vriend is minstens even belangrijk en alle aandacht die we onderling aan elkar te vergeven hebben, proberen we gewoon een beetje eerlijk te verdelen. Waarbij ook wij heus wel weten dat een peutertje nog moet leren wat geduld is en daardoor mag zij meer natuurlijk. Het zou wat zijn als vriend stampvoetend zijn claim komt opeisen. Maar goed, men snapt wel wat ik bedoel?
Dat betekend dus ook dat ik het seksuele aspect nog net zo belangrijk vind als daarvoor. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat er wel wat veranderd is, maar niet per se ten slechtste. Het eerste jaar na de bevalling gingen we op oude voet door (babys slapen met een beetje geluk toch de halve dag) en pas na het eerste jaar begon vermoeidheid een beetje chronisch te worden, waardoor we beiden meer moeite moesten doen om het te laten gebeuren. Er is vooral bij mij wat verandert, in die zin dat ik eigenlijk altijd wel kon vrijen en het vroeger wat mij betreft vaker mocht dan behoefte van vriend. Tegenwoordig ben ik door verminderde vermoeidheid op hetzelfde niveau van vriend uitgekomen. Da's dus handiger en voelt eigenlijk ook wel "eerlijker" (gelijker initiatief voelt fijner). En we vrijen op de meest gekke momenten. Uiteraard in bed (meestal 's avonds, want dochter komt ons 's ochtends wakker maken), maar ook wel eens snel onder de douche als dochter op haar kamer speelt (5 meter verderop) of beneden in de kamer als ze middagslaap doet. Je moet toch wat he ; )