Seks
alle pijlers
Geen Sex en dan..... (vraag van een man)
dinsdag 1 december 2009 om 07:47
Beetje eng wel, maar goed, dit is mijn eerste bericht, nadat ik vanwege de titel even heb meegelezen op dit forum (als man zijnde).
Ik ben 20 jaar getrouwd met een schat van een vrouw en ondanks alles wat ik hieronder schrijf blijf ik bij haar, want ik houd van haar! Daarnaast hebben we ook 2 schatten van kinderen, rest my case. Maar, ze wil geen sex, want ze heeft totaal geen zin erin en laatste keren (omdat ze het voor mij dan toch een keer wil) had ze pijn. Nu heeft ze nooit zo'n zin gehad en ik wel, maar daar kon ik goed mee omgaan. Zeg maar gemiddeld laatste jaren 1xmaand en voor de rest doe ik het zelf en dat vind ze niet erg. Aangezien ze zelf ook nauwelijks daar behoefte aan heeft. Verder praten we daar wel over en doen we leuke dingen. Bijv. laatste jaren zijn we gaan stijldansen en dit geeft een goed gevoel ook bij de zuidamerikaanse stijlen met goed lijfelijk gevoel, maar geen sex.
Dit jaar geeft ze aan, ook vanwege overgang, druk op werk, met opleiding bezig, dat de behoefte compleet weg is. Dan is het voor mij ook onmogelijk om alleen voor eigen genot haar vragen het toch te doen, want ik wil juist ook geven (en dat zeg ik niet zomaar, natuurlijk wil ik ook mijn eigen genot ervaren, laat ik daar eerlijk over zijn). Door dit alles is het lijfelijke ook iets minder, omdat ze geen aanleiding wil geven en dat is een gemis.
Mijn vrouw zegt dat ik misschien voor sex maar buiten de deur moet kijken/doen, MAARRR een relatie is onacceptabel en ze wil het helemaal niet weten eigenlijk, oftewel doe het maar betaald want dat is veiliger. Dit druist tegen mijn gevoel in, dat ik misschien vanwege de sexuele drang best wel met een andere getrouwde vrouw een sexuele relatie zou kunnen hebben als we beiden in hetzelfde schuitje zitten, maar ik moet wel iets voelen voor die ander en dat ik dan gelijk het gevaar. En betaald trekt me totaal niet, omdat je niet weet waar je je mee inlaat (heeft ook te maken met mijn totale onbekendheid hiervan, anders dan erover lezen).
Dit is een heel verhaal en ben benieuwd wat jullie hiervan vinden, zonder dat ik een excuus zoek voor het 1 of ander, maar vooral in adviezen richting hoe kan ik weer sex hebben met mijn vrouw resp. wat dan te doen?
Ik ben 20 jaar getrouwd met een schat van een vrouw en ondanks alles wat ik hieronder schrijf blijf ik bij haar, want ik houd van haar! Daarnaast hebben we ook 2 schatten van kinderen, rest my case. Maar, ze wil geen sex, want ze heeft totaal geen zin erin en laatste keren (omdat ze het voor mij dan toch een keer wil) had ze pijn. Nu heeft ze nooit zo'n zin gehad en ik wel, maar daar kon ik goed mee omgaan. Zeg maar gemiddeld laatste jaren 1xmaand en voor de rest doe ik het zelf en dat vind ze niet erg. Aangezien ze zelf ook nauwelijks daar behoefte aan heeft. Verder praten we daar wel over en doen we leuke dingen. Bijv. laatste jaren zijn we gaan stijldansen en dit geeft een goed gevoel ook bij de zuidamerikaanse stijlen met goed lijfelijk gevoel, maar geen sex.
Dit jaar geeft ze aan, ook vanwege overgang, druk op werk, met opleiding bezig, dat de behoefte compleet weg is. Dan is het voor mij ook onmogelijk om alleen voor eigen genot haar vragen het toch te doen, want ik wil juist ook geven (en dat zeg ik niet zomaar, natuurlijk wil ik ook mijn eigen genot ervaren, laat ik daar eerlijk over zijn). Door dit alles is het lijfelijke ook iets minder, omdat ze geen aanleiding wil geven en dat is een gemis.
Mijn vrouw zegt dat ik misschien voor sex maar buiten de deur moet kijken/doen, MAARRR een relatie is onacceptabel en ze wil het helemaal niet weten eigenlijk, oftewel doe het maar betaald want dat is veiliger. Dit druist tegen mijn gevoel in, dat ik misschien vanwege de sexuele drang best wel met een andere getrouwde vrouw een sexuele relatie zou kunnen hebben als we beiden in hetzelfde schuitje zitten, maar ik moet wel iets voelen voor die ander en dat ik dan gelijk het gevaar. En betaald trekt me totaal niet, omdat je niet weet waar je je mee inlaat (heeft ook te maken met mijn totale onbekendheid hiervan, anders dan erover lezen).
Dit is een heel verhaal en ben benieuwd wat jullie hiervan vinden, zonder dat ik een excuus zoek voor het 1 of ander, maar vooral in adviezen richting hoe kan ik weer sex hebben met mijn vrouw resp. wat dan te doen?
donderdag 17 december 2009 om 01:40
Minny, dat is waar.Soms komt het niet aan, of je het nu influistert tijdens seks, als fantasie brengt, of bespreekt.. Die ervaring heb ik ook. Ik heb heus ook wel geprobeerd het anders te krijgen, meer zoals ik het zou willen, voorzichtig. Aan sommige dingen kon hij niks veranderen (als je zo niet bent), maar andere dingen wel, om rekening mee te houden (bijv dat ik meer tijd nodig had, voorbereidingstijd, dat vond hij al niet spontaan, maar spontaan lukt mij al niet). Of even hij de honden zou uitlaten zodat ik ff kon voorbereiden, scheren, schoon en in de mood zijn, niet afgeleid van "wat nog allemaal moet"..
Soms pikken ze subtiele en minder subtiele signalen gewoon niet op. Dat is jammer. Ik weet ook niet waarom. En dan later klagen dat het niet vaak genoeg gebeurt.. het moet vaak zoals zij dat willen en als "spontaan" zien. Ik wou meer op "afspraak" met enige voorbereidingstijd, om in de mood te komen.Of op een andere dag, vanwege privacy en wat meer tijd/minder moe. Ik kon nooit begrijpen waarom dat niet kon, immers dekwaliteit en zin erin zou met sprongen vooruit gaan..
En dat alleen maar omdat mensen zo vaak uitgaan van hun eigen kicks en behoeften. Terwijl je het zo leuk kan hebben, samen.
Soms pikken ze subtiele en minder subtiele signalen gewoon niet op. Dat is jammer. Ik weet ook niet waarom. En dan later klagen dat het niet vaak genoeg gebeurt.. het moet vaak zoals zij dat willen en als "spontaan" zien. Ik wou meer op "afspraak" met enige voorbereidingstijd, om in de mood te komen.Of op een andere dag, vanwege privacy en wat meer tijd/minder moe. Ik kon nooit begrijpen waarom dat niet kon, immers dekwaliteit en zin erin zou met sprongen vooruit gaan..
En dat alleen maar omdat mensen zo vaak uitgaan van hun eigen kicks en behoeften. Terwijl je het zo leuk kan hebben, samen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 17 december 2009 om 07:32
In het nieuwe nummer van Psychologie Magazine staat een goed artikel over de afnemende sexbehoefte van vrouwen. Het schijnt een natuurlijk ding te zijn. Naarmate de binding en intimiteit in een relatie toeneemt neemt de sexbehoefte bij vrouwen af. Omdat ze sex onbewust gebruiken om een man voor zich te winnen. Dus zolang ze het gevoel hebben dat de relatie nog niet 100% zeker of gesetteld is, blijft de behoefte aan sex. Daarna neemt die af.
Advies aan de mannen is om hun vrouw altijd een beetje in onzekerheid te laten over de status van de relatie. Daarom hebben players en foute mannen meer sex in een relatie dan lieve betrouwbare sukkels die het hun vrouw naar de zin proberen te maken.
Advies aan de mannen is om hun vrouw altijd een beetje in onzekerheid te laten over de status van de relatie. Daarom hebben players en foute mannen meer sex in een relatie dan lieve betrouwbare sukkels die het hun vrouw naar de zin proberen te maken.
donderdag 17 december 2009 om 19:46
quote:Suzy65 schreef op 17 December 2009 @ 00:25:
Stormbrenger, sorry, maar ik vind dat een nogal egoistische houding van je vrouw. Zij geen behoefte aan seks DUS moet jij dat ook maar vergeten. Ik begrijp dit gewoon niet. En dan moet JIJ nog bewijzen dat je genoeg van haar houdt?? En dan moet jij ook maar ophouden met leven, genoegen nemen met samenleven als goede vrienden/broer-zus en het ergste is dat het gepresenteerd wordt als normaal en jij abnormaal?
Ik vind het nogal triestig om te lezen van jou: ach ja, misschien leef ik niet zo lang meer, swah, wat maakt het uit?. Hoe krijgen die vrouwen het toch voor elkaar, dat je nu al half ophoudt te leven en dit maar op moet geven in naam van de "liefde"?? Waarom geldt wat zij ervan vindt en haar ideeen hierover zo sterk, boven je eigen ideeen hierover? Ben je al zo gehersenspoeld dat je er bijna net zo over denkt? Zie je toch geen mogelijkheden en heb je je maar bij neergelegd (dat kan ik me nog voorstellen trouwens)..
Valt me wel elke keer weer op dat degene die geen behoefte aan seks heeft, of heel weinig, dat als normaal en uitgangspunt presenteert. Tuurlijk, degene die nee zegt, heeft het voor het zeggen. Maar de arrogantie daarvan soms.. dat jij soort overseksed bent als je normale behoeften hebt, dat vind ik wel erg.
Het IS een belangrijke pijler en het voornaamste verschil tussen vriendschap en geliefden.
Stormbrenger, ik wou voor je dat het anders was!
Dankjewel Suzy.
Ben maar niet bezorgd mijn hersenen zijn niet gespoeld (wel deels afgestorven maar dat is een ander verhaal). Verder is het vooral een kwestie van "if life deals you lemons you make lemonade" en bedenk ook dat ik eer dat ik met mijn vrouw was ook nooit sex had dus ik ben het gewend om geen sex te hebben echt heel bevredigend is dat niet maar dat zijn zo van die kleine dingetjes in het leven waar iedereen weleens tegenaan loopt. En wat Blob schreef over dat artikel in Psychologie Magazine dat artikel lijkt de conclusie die ik zelf ook al bereikt had te onderschrijven. On a positive note: toch hebben mijn vrouw en ik zeker nog wel lol samen vanmiddag hebben we nog gespeeld in de sneeuw godsamme wat is dat spul koud.
En voor wat betreft m'n te verwachten levensduur zoals de meeste mensen weet ik niet wanneer ik zal sterven ik merk het vanzelf wel maar het lijkt me zeker een interessante ervaring en ik heb er geen vrees voor.Tot het zover is modder ik rustig voort (ik ben het verschrikkelijke moddermonster hoor mij brullen - aargh!).
Stormbrenger, sorry, maar ik vind dat een nogal egoistische houding van je vrouw. Zij geen behoefte aan seks DUS moet jij dat ook maar vergeten. Ik begrijp dit gewoon niet. En dan moet JIJ nog bewijzen dat je genoeg van haar houdt?? En dan moet jij ook maar ophouden met leven, genoegen nemen met samenleven als goede vrienden/broer-zus en het ergste is dat het gepresenteerd wordt als normaal en jij abnormaal?
Ik vind het nogal triestig om te lezen van jou: ach ja, misschien leef ik niet zo lang meer, swah, wat maakt het uit?. Hoe krijgen die vrouwen het toch voor elkaar, dat je nu al half ophoudt te leven en dit maar op moet geven in naam van de "liefde"?? Waarom geldt wat zij ervan vindt en haar ideeen hierover zo sterk, boven je eigen ideeen hierover? Ben je al zo gehersenspoeld dat je er bijna net zo over denkt? Zie je toch geen mogelijkheden en heb je je maar bij neergelegd (dat kan ik me nog voorstellen trouwens)..
Valt me wel elke keer weer op dat degene die geen behoefte aan seks heeft, of heel weinig, dat als normaal en uitgangspunt presenteert. Tuurlijk, degene die nee zegt, heeft het voor het zeggen. Maar de arrogantie daarvan soms.. dat jij soort overseksed bent als je normale behoeften hebt, dat vind ik wel erg.
Het IS een belangrijke pijler en het voornaamste verschil tussen vriendschap en geliefden.
Stormbrenger, ik wou voor je dat het anders was!
Dankjewel Suzy.
Ben maar niet bezorgd mijn hersenen zijn niet gespoeld (wel deels afgestorven maar dat is een ander verhaal). Verder is het vooral een kwestie van "if life deals you lemons you make lemonade" en bedenk ook dat ik eer dat ik met mijn vrouw was ook nooit sex had dus ik ben het gewend om geen sex te hebben echt heel bevredigend is dat niet maar dat zijn zo van die kleine dingetjes in het leven waar iedereen weleens tegenaan loopt. En wat Blob schreef over dat artikel in Psychologie Magazine dat artikel lijkt de conclusie die ik zelf ook al bereikt had te onderschrijven. On a positive note: toch hebben mijn vrouw en ik zeker nog wel lol samen vanmiddag hebben we nog gespeeld in de sneeuw godsamme wat is dat spul koud.
En voor wat betreft m'n te verwachten levensduur zoals de meeste mensen weet ik niet wanneer ik zal sterven ik merk het vanzelf wel maar het lijkt me zeker een interessante ervaring en ik heb er geen vrees voor.Tot het zover is modder ik rustig voort (ik ben het verschrikkelijke moddermonster hoor mij brullen - aargh!).
Het enige dat het leven draaglijk maakt is de wetenschap dat het tijdelijk is.
vrijdag 18 december 2009 om 11:46
Stormbrenger: knap van je dat je er zo mee omgaat. Ik vind het nog steeds niet een vd kleine dingetjes waar je tegenaanloopt, maar goed, er zijn idd andere dingen ook, die je samen wel deelt. Als je kan kijken naar wat je wel hebt, is dat een zeer positieve levenshouding! En samen lol kan hebben is ook heel belangrijk!
Fijne dagen en geniet maar lekker van de sneeuw. Hier ook prachtig, met zonnetje erop! Kan ik ook erg van genieten, deze uitzichten. Gisteravond ff naar ijsbaan met zoontje, in de sneeuw, lichtjes erop, erg leuk en hij genoot ook. Ik moet ze een weekje missen hierna, dus even extra leuke avond van gemaakt.
Fijne dagen en geniet maar lekker van de sneeuw. Hier ook prachtig, met zonnetje erop! Kan ik ook erg van genieten, deze uitzichten. Gisteravond ff naar ijsbaan met zoontje, in de sneeuw, lichtjes erop, erg leuk en hij genoot ook. Ik moet ze een weekje missen hierna, dus even extra leuke avond van gemaakt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 18 december 2009 om 20:57
Ach Suus relativeren zit me on het bloed volgens mij ben ik in staat gaten in massief beton te relativeren; ik moet daarmee uitkijken want je weet maar nooit wat er zich aan de andere kant van de muur bevindt, voordat ik nou onbedoeld een onschuldige voorbijganger z'n kop van z'n romp relativeer en leg dat dan maar 's uit aan oom agent.En van die kleine dingen, van die sex vind ik jammer maar onvoldoende reden om een overigens goede vrouw weg te doen; toen ik gehandicapt raakte was dat voor haar ook niet leuk voor mij evenmin maar gaf mijn vrouw geen aanleiding om mij weg te doen. Weet je wat sex betreft mag ik dan een achtergebleven en onderontwikkeld gebied zijn maar toch denk ik dat ik in veel opzichten beter af ben dan de meeste andere mensen.
Ik wens jou ook fijne dagen pak je goed in tegen de koude.
Ik wens jou ook fijne dagen pak je goed in tegen de koude.
Het enige dat het leven draaglijk maakt is de wetenschap dat het tijdelijk is.
vrijdag 18 december 2009 om 21:21
Haha, Stormbrenger. Mooi dat je dat zo zegt. En je hebt gelijk ook. Ik ga nu heel goed ingepakt naar de kroeg. Laarzen met vacht aan binnenkant, warme jas, heerlijk. En daar met rode oortjes aan het bier, van eerst kou en dan opwarmen, haha. Opletten met terugzwalken, 
Is mijn 1e avond van een weekje "vrij". Kan pas echt relaxen als mijn gezin veilig op bestemming is aangekomen. Blijf een moeder in hart en nieren, he? Maar thuis tussen 4 muren heb ik ook geen zin in.
Jij ook fijne dagen!
Is mijn 1e avond van een weekje "vrij". Kan pas echt relaxen als mijn gezin veilig op bestemming is aangekomen. Blijf een moeder in hart en nieren, he? Maar thuis tussen 4 muren heb ik ook geen zin in.
Jij ook fijne dagen!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 19 december 2009 om 17:44
quote:Suzy65 schreef op 17 december 2009 @ 01:40:
Minny, dat is waar.Soms komt het niet aan, of je het nu influistert tijdens seks, als fantasie brengt, of bespreekt.. Die ervaring heb ik ook. Ik heb heus ook wel geprobeerd het anders te krijgen, meer zoals ik het zou willen, voorzichtig. Aan sommige dingen kon hij niks veranderen (als je zo niet bent), maar andere dingen wel, om rekening mee te houden (bijv dat ik meer tijd nodig had, voorbereidingstijd, dat vond hij al niet spontaan, maar spontaan lukt mij al niet). Of even hij de honden zou uitlaten zodat ik ff kon voorbereiden, scheren, schoon en in de mood zijn, niet afgeleid van "wat nog allemaal moet"..
Soms pikken ze subtiele en minder subtiele signalen gewoon niet op. Dat is jammer. Ik weet ook niet waarom. En dan later klagen dat het niet vaak genoeg gebeurt.. het moet vaak zoals zij dat willen en als "spontaan" zien. Ik wou meer op "afspraak" met enige voorbereidingstijd, om in de mood te komen.Of op een andere dag, vanwege privacy en wat meer tijd/minder moe. Ik kon nooit begrijpen waarom dat niet kon, immers dekwaliteit en zin erin zou met sprongen vooruit gaan..
En dat alleen maar omdat mensen zo vaak uitgaan van hun eigen kicks en behoeften. Terwijl je het zo leuk kan hebben, samen.Ja, en dan klagen dat partner geen zin meer heeft... Nou de zin vergaat je op een gegeven moment wel als je steeds seks hebt op een manier die je niet fijn vindt/je niks doet. "Laat dan ook maar" is daar vaak de gedachte bij. Logisch ook, als de ander alleen maar roept "IK wil...".
Minny, dat is waar.Soms komt het niet aan, of je het nu influistert tijdens seks, als fantasie brengt, of bespreekt.. Die ervaring heb ik ook. Ik heb heus ook wel geprobeerd het anders te krijgen, meer zoals ik het zou willen, voorzichtig. Aan sommige dingen kon hij niks veranderen (als je zo niet bent), maar andere dingen wel, om rekening mee te houden (bijv dat ik meer tijd nodig had, voorbereidingstijd, dat vond hij al niet spontaan, maar spontaan lukt mij al niet). Of even hij de honden zou uitlaten zodat ik ff kon voorbereiden, scheren, schoon en in de mood zijn, niet afgeleid van "wat nog allemaal moet"..
Soms pikken ze subtiele en minder subtiele signalen gewoon niet op. Dat is jammer. Ik weet ook niet waarom. En dan later klagen dat het niet vaak genoeg gebeurt.. het moet vaak zoals zij dat willen en als "spontaan" zien. Ik wou meer op "afspraak" met enige voorbereidingstijd, om in de mood te komen.Of op een andere dag, vanwege privacy en wat meer tijd/minder moe. Ik kon nooit begrijpen waarom dat niet kon, immers dekwaliteit en zin erin zou met sprongen vooruit gaan..
En dat alleen maar omdat mensen zo vaak uitgaan van hun eigen kicks en behoeften. Terwijl je het zo leuk kan hebben, samen.Ja, en dan klagen dat partner geen zin meer heeft... Nou de zin vergaat je op een gegeven moment wel als je steeds seks hebt op een manier die je niet fijn vindt/je niks doet. "Laat dan ook maar" is daar vaak de gedachte bij. Logisch ook, als de ander alleen maar roept "IK wil...".
zondag 20 december 2009 om 12:59
Ik was even weg/stil als "aanstichter" van dit topic en ik ben ook onder de indruk van van de veel gemeende indrukwekkende stukjes die hier geschreven zijn. Op 1 of andere manier helpt het me wel, lees hieronder maar eens dat het toch bijna een kant op ging die mogelijk onomkeerbaar was.
Ik en nu ook mijn vrouw hebben het er erg moeilijk mee, want ondanks mijn teksten hier en plannen etc, ging het toch de andere kant op. Voor alle duidelijkheid heb ik met mijn vrouw een heel goede band, alleen is er geen seks. Ook niet nadat we hier over gesproken hadden en "verbeteracties". Ik vul dit nu in door doe-het-zelven en laatste tijd dmv contacten op internet aan te gaan chatten, virtuele dates EN een eerste date (zonder seks). Dit klikte behoorlijk ook omdat we allebei hetzelfde zoeken: getrouwd en geen seks, dan maar met iemand anders, echter we moeten wel iets voor elkaar voelen, mag niet plat zijn.
Het is nu toch gisteren ter sprake gekomen (ik kan en wil niet liegen) en dit was een moeilijk en zwaar langdurig gesprek, want mijn vrouw is nu nog meer geschrokken, want nu is het echt. Zij heeft eerder gezegd, misschien kun je "het" ergens anders vinden, maar een andere vrouw met een vorm van relatie is voor haar niet te hanteren, want mogelijk komt daar meer uit etc.
Ondanks mijn goede plannen had ik voor mezelf als "veroorloving" bepaald dat ik mijn vrouw geen kwaad doe, als ik maar een paar uur per week besteed om het genot ergens anders vandaan te krijgen. Klinkt plannerig en was het ook. Maar besef gezien het gevoel dat ik bij de eerste korte date had, dat je dit niet altijd in de hand kan hebben.
Wij hebben nu gezamenlijk besloten om toch (wederom) dat waakvlammetje te zoeken/te laten ontbranden. Ik stop met chatten/daten, zij gaat direct naar de gynaecoloog om fysieke klachten te onderzoeken, wij gaan trachten wekelijks een vorm van seks (hoeft niet all the way) te hebben ("if you don't use it you loose it" gedachte) en wij gaan op zoek naar relatie/sekstherapie. Dat laatste is belangrijk want mijn behoeftes waren altijd al heel anders dan bij mijn vrouw, maar hoeven ook niet ultiem te worden ingevuld. Nader tot elkaar komen is hier het idee. Het is dus een gezamenlijk probleem en niet alleen van mijn vrouw. Mocht het zo zijn dat zij toch niet invulling kan geven aan de seks, dan wil ze best meedenken/experimenteren aan andere invullingen (vrouw erbij, parenclub, ...), alleen daar wel bij betrokken zijn (controle).
We zijn er dus nog niet.
Ik hoor graag adviezen, oa wie er ervaringen heeft met relatie/seks therapie met oorzaak groot verschil in behoefte?
Waar vind je een goede therapeut op dit vlak?
Of raden jullie het af en moet je het gewoon zelf uitdokteren of ..?
Ik en nu ook mijn vrouw hebben het er erg moeilijk mee, want ondanks mijn teksten hier en plannen etc, ging het toch de andere kant op. Voor alle duidelijkheid heb ik met mijn vrouw een heel goede band, alleen is er geen seks. Ook niet nadat we hier over gesproken hadden en "verbeteracties". Ik vul dit nu in door doe-het-zelven en laatste tijd dmv contacten op internet aan te gaan chatten, virtuele dates EN een eerste date (zonder seks). Dit klikte behoorlijk ook omdat we allebei hetzelfde zoeken: getrouwd en geen seks, dan maar met iemand anders, echter we moeten wel iets voor elkaar voelen, mag niet plat zijn.
Het is nu toch gisteren ter sprake gekomen (ik kan en wil niet liegen) en dit was een moeilijk en zwaar langdurig gesprek, want mijn vrouw is nu nog meer geschrokken, want nu is het echt. Zij heeft eerder gezegd, misschien kun je "het" ergens anders vinden, maar een andere vrouw met een vorm van relatie is voor haar niet te hanteren, want mogelijk komt daar meer uit etc.
Ondanks mijn goede plannen had ik voor mezelf als "veroorloving" bepaald dat ik mijn vrouw geen kwaad doe, als ik maar een paar uur per week besteed om het genot ergens anders vandaan te krijgen. Klinkt plannerig en was het ook. Maar besef gezien het gevoel dat ik bij de eerste korte date had, dat je dit niet altijd in de hand kan hebben.
Wij hebben nu gezamenlijk besloten om toch (wederom) dat waakvlammetje te zoeken/te laten ontbranden. Ik stop met chatten/daten, zij gaat direct naar de gynaecoloog om fysieke klachten te onderzoeken, wij gaan trachten wekelijks een vorm van seks (hoeft niet all the way) te hebben ("if you don't use it you loose it" gedachte) en wij gaan op zoek naar relatie/sekstherapie. Dat laatste is belangrijk want mijn behoeftes waren altijd al heel anders dan bij mijn vrouw, maar hoeven ook niet ultiem te worden ingevuld. Nader tot elkaar komen is hier het idee. Het is dus een gezamenlijk probleem en niet alleen van mijn vrouw. Mocht het zo zijn dat zij toch niet invulling kan geven aan de seks, dan wil ze best meedenken/experimenteren aan andere invullingen (vrouw erbij, parenclub, ...), alleen daar wel bij betrokken zijn (controle).
We zijn er dus nog niet.
Ik hoor graag adviezen, oa wie er ervaringen heeft met relatie/seks therapie met oorzaak groot verschil in behoefte?
Waar vind je een goede therapeut op dit vlak?
Of raden jullie het af en moet je het gewoon zelf uitdokteren of ..?
dinsdag 22 december 2009 om 12:18
Beste ontdekker,
Zo te zien gaat het de goede kant op met jou en je vrouw. Jij bent in staat om je behoeftes onder woorden te brengen en dat op een zo niet-verwijtend mogelijke manier te doen. En je vrouw komt er, getuige je laatste post, steeds meer achter dat seks niet per definitie iets triviaals is dat je zomaar achterwege kunt laten - zoals sommige forummers hier lijken te suggereren.
Aan die forummers: het doet er niet toe hoe triviaal jullie seks vinden, het gaat erom hoe Ontdekker er tegen aan kijkt. Voor hem is seks en de intimiteit die daarbij hoor belangrijk. En dat is niet een vreemde of egoistische positie, maar simpel feit.
Ik heb gelukkig nooit meegemaakt wat jij meemaakt. Maar ik heb wel een tip. In een tijd dat ik en mijn vrouw problemen hadden - wat zich ook uitte in een gebrek aan seks en intimiteit - hebben we op een gegeven moment intimiteits-uurtjes afgesproken. Dat betekende dat we een uur afsproken - bijvoorbeeld op zaterdagavond - waarop we in bed gingen liggen (vaak naakt), en alleen maar aandacht voor elkaar hadden. Geen mail, geen telefoon, geen boek, niets. Die aandacht mocht van alles zijn en moest niets. Aanraking, seks, maar ook gewoon praten of zelfs kijken. Aan de ene kant is dat heel intiem vanzichzelf, maar het is ook een soort oefening in intimiteit en in vertrouwen. En je creeert er ook een soort ruimte mee waarin niets hoeft maar wel alles kan en mag.
Shepherd
Zo te zien gaat het de goede kant op met jou en je vrouw. Jij bent in staat om je behoeftes onder woorden te brengen en dat op een zo niet-verwijtend mogelijke manier te doen. En je vrouw komt er, getuige je laatste post, steeds meer achter dat seks niet per definitie iets triviaals is dat je zomaar achterwege kunt laten - zoals sommige forummers hier lijken te suggereren.
Aan die forummers: het doet er niet toe hoe triviaal jullie seks vinden, het gaat erom hoe Ontdekker er tegen aan kijkt. Voor hem is seks en de intimiteit die daarbij hoor belangrijk. En dat is niet een vreemde of egoistische positie, maar simpel feit.
Ik heb gelukkig nooit meegemaakt wat jij meemaakt. Maar ik heb wel een tip. In een tijd dat ik en mijn vrouw problemen hadden - wat zich ook uitte in een gebrek aan seks en intimiteit - hebben we op een gegeven moment intimiteits-uurtjes afgesproken. Dat betekende dat we een uur afsproken - bijvoorbeeld op zaterdagavond - waarop we in bed gingen liggen (vaak naakt), en alleen maar aandacht voor elkaar hadden. Geen mail, geen telefoon, geen boek, niets. Die aandacht mocht van alles zijn en moest niets. Aanraking, seks, maar ook gewoon praten of zelfs kijken. Aan de ene kant is dat heel intiem vanzichzelf, maar het is ook een soort oefening in intimiteit en in vertrouwen. En je creeert er ook een soort ruimte mee waarin niets hoeft maar wel alles kan en mag.
Shepherd
dinsdag 22 december 2009 om 12:59
Hallo Ontdekker
Het is begrijpelijk dat je nieuwsgierig bent geworden naar iemand anders, maar ik kan me ook voorstellen dat je schrikt van het effect dat zo'n ander contact op je kan hebben.
Heel goed dat je op de rem hebt getrapt en nog beter dat je er eerlijk over bent geweest. De intentie is er in elk geval om het thuis weer helemaal naar jullie zin te krijgen. Het is een gezamenlijk probleem, waar je samen aan moet werken.
Met relatietherapie heb ik geen ervaring; wij hebben het zelf weer in orde gekregen (zie mijn verhaal hierboven, en ook mijn bericht op vriend niet sexueel ingesteld. Misschien heb jij (of je vrouw!) daar wat aan?
Succes!
Het is begrijpelijk dat je nieuwsgierig bent geworden naar iemand anders, maar ik kan me ook voorstellen dat je schrikt van het effect dat zo'n ander contact op je kan hebben.
Heel goed dat je op de rem hebt getrapt en nog beter dat je er eerlijk over bent geweest. De intentie is er in elk geval om het thuis weer helemaal naar jullie zin te krijgen. Het is een gezamenlijk probleem, waar je samen aan moet werken.
Met relatietherapie heb ik geen ervaring; wij hebben het zelf weer in orde gekregen (zie mijn verhaal hierboven, en ook mijn bericht op vriend niet sexueel ingesteld. Misschien heb jij (of je vrouw!) daar wat aan?
Succes!
dinsdag 22 december 2009 om 20:47
quote:Ontdekker schreef op 20 december 2009 @ 12:59:
Ik vul dit nu in door doe-het-zelven en laatste tijd dmv contacten op internet aan te gaan chatten, virtuele dates EN een eerste date (zonder seks). Dit klikte behoorlijk ook omdat we allebei hetzelfde zoeken: getrouwd en geen seks, dan maar met iemand anders, echter we moeten wel iets voor elkaar voelen, mag niet plat zijn.
...
Ondanks mijn goede plannen had ik voor mezelf als "veroorloving" bepaald dat ik mijn vrouw geen kwaad doe, als ik maar een paar uur per week besteed om het genot ergens anders vandaan te krijgen. Klinkt plannerig en was het ook. Maar besef gezien het gevoel dat ik bij de eerste korte date had, dat je dit niet altijd in de hand kan hebben.
Even hierboven op reageren: de kans dat je meer gaat voelen voor een partner, anders dan je huwelijkspartner, is zeer groot. Als ik je relaas lees, dan besef je dit zelf ook.
Ik vind het zó geweldig en knap dat jullie eerlijk en open naar elkaar zijn! Respect!
Ik vul dit nu in door doe-het-zelven en laatste tijd dmv contacten op internet aan te gaan chatten, virtuele dates EN een eerste date (zonder seks). Dit klikte behoorlijk ook omdat we allebei hetzelfde zoeken: getrouwd en geen seks, dan maar met iemand anders, echter we moeten wel iets voor elkaar voelen, mag niet plat zijn.
...
Ondanks mijn goede plannen had ik voor mezelf als "veroorloving" bepaald dat ik mijn vrouw geen kwaad doe, als ik maar een paar uur per week besteed om het genot ergens anders vandaan te krijgen. Klinkt plannerig en was het ook. Maar besef gezien het gevoel dat ik bij de eerste korte date had, dat je dit niet altijd in de hand kan hebben.
Even hierboven op reageren: de kans dat je meer gaat voelen voor een partner, anders dan je huwelijkspartner, is zeer groot. Als ik je relaas lees, dan besef je dit zelf ook.
Ik vind het zó geweldig en knap dat jullie eerlijk en open naar elkaar zijn! Respect!
donderdag 21 januari 2010 om 08:33
quote:Ontdekker schreef op 20 december 2009 @ 12:59:
Wij hebben nu gezamenlijk besloten om toch (wederom) dat waakvlammetje te zoeken/te laten ontbranden. Ik stop met chatten/daten, zij gaat direct naar de gynaecoloog om fysieke klachten te onderzoeken, wij gaan trachten wekelijks een vorm van seks (hoeft niet all the way) te hebben ("if you don't use it you loose it" gedachte) en wij gaan op zoek naar relatie/sekstherapie. Dat laatste is belangrijk want mijn behoeftes waren altijd al heel anders dan bij mijn vrouw, maar hoeven ook niet ultiem te worden ingevuld. Nader tot elkaar komen is hier het idee. Het is dus een gezamenlijk probleem en niet alleen van mijn vrouw. Mocht het zo zijn dat zij toch niet invulling kan geven aan de seks, dan wil ze best meedenken/experimenteren aan andere invullingen (vrouw erbij, parenclub, ...), alleen daar wel bij betrokken zijn (controle).Ontdekker: lees je nog mee? We zijn nu een maand verder. Hoe is het inmiddels met jullie relatie? Hebben jullie al relatietherapie?
Wij hebben nu gezamenlijk besloten om toch (wederom) dat waakvlammetje te zoeken/te laten ontbranden. Ik stop met chatten/daten, zij gaat direct naar de gynaecoloog om fysieke klachten te onderzoeken, wij gaan trachten wekelijks een vorm van seks (hoeft niet all the way) te hebben ("if you don't use it you loose it" gedachte) en wij gaan op zoek naar relatie/sekstherapie. Dat laatste is belangrijk want mijn behoeftes waren altijd al heel anders dan bij mijn vrouw, maar hoeven ook niet ultiem te worden ingevuld. Nader tot elkaar komen is hier het idee. Het is dus een gezamenlijk probleem en niet alleen van mijn vrouw. Mocht het zo zijn dat zij toch niet invulling kan geven aan de seks, dan wil ze best meedenken/experimenteren aan andere invullingen (vrouw erbij, parenclub, ...), alleen daar wel bij betrokken zijn (controle).Ontdekker: lees je nog mee? We zijn nu een maand verder. Hoe is het inmiddels met jullie relatie? Hebben jullie al relatietherapie?
zondag 31 januari 2010 om 14:02
quote:soulsinger schreef op 21 januari 2010 @ 08:33:
[...]
Ontdekker: lees je nog mee? We zijn nu een maand verder. Hoe is het inmiddels met jullie relatie? Hebben jullie al relatietherapie?
Soulsinger: Ik was even niet online. Inderdaad een maand verder en er is al veel "goeds" gebeurd: We zijn al een maand zeer intiem met elkaar, raken elkaar aan, kusjes geven, samen in bad, tegen elkaar aan liggen, wel een aantal keer ook enige (voorzichtige) erotisch handelingen, maar geen sex-daad. Dit kan nu omdat er geen sex-daad hoeft te volgen (bij mij even de knop om, bij mijn vrouw ook omdat het niet "moet"). Zelfbevrediging, soms in bijzijn van mijn vrouw, vervult de rest. Dit is al zo goed en lekker, komt ook veel positiefs uit.
Relatietherapie/sekstherapie zijn we sinds begin januari mee gestart en hebben nu een paar sessies gehad. Het helpt ons wel, aangezien we toch zaken bespreekbaar kunnen maken, die anders (geworden) zijn dan we dachten. Oftewel je praat er soms niet meer over, omdat het na 20 jaar huwelijk altijd zo was. Aan andere kant zijn we al zelf op de goede weg en we kijken hoelang therapie nog nodig is.
Vanwege de therapie is mijn vrouw na lang "dralen" naar de huisarts geweest vanwege oa de pijn bij het vrijen en gemis aan libido. Omdat zij liever door een vrouwelijke gynaecoloog onderzocht wilde worden zijn wij "samen" bij Alantvrouw (oa in Bilthoven) geweest. Dit was erg positief (en dus een gouden tip van onze therapeut). Men luistert vooral goed naar alle klachten, neemt de tijd, etc. Mijn vrouw heeft nu (hormonale) medicijnen gekregen voor vaginale droogte/irritatie, anti-obstipatie middel en gaat vanaf nu bekkenbodemspieren therapie krijgen. Dit alles zal niet gelijk de zin in seks verhogen, maar voor mij is ook 1 ding zeker, dat de zin zeker niet bevorderd wordt als deze problemen blijven bestaan.
Kortom, we zijn op de goede weg. Dit voelt gewoon goed en nu maar zorgen dat de "drang" om te snel/teveel te willen in de tang gehouden wordt, doordat het nu al goed voelt en tevens de verwachtingen/hoop dat er toch nog vele mogelijkheden in het verschiet liggen.
[...]
Ontdekker: lees je nog mee? We zijn nu een maand verder. Hoe is het inmiddels met jullie relatie? Hebben jullie al relatietherapie?
Soulsinger: Ik was even niet online. Inderdaad een maand verder en er is al veel "goeds" gebeurd: We zijn al een maand zeer intiem met elkaar, raken elkaar aan, kusjes geven, samen in bad, tegen elkaar aan liggen, wel een aantal keer ook enige (voorzichtige) erotisch handelingen, maar geen sex-daad. Dit kan nu omdat er geen sex-daad hoeft te volgen (bij mij even de knop om, bij mijn vrouw ook omdat het niet "moet"). Zelfbevrediging, soms in bijzijn van mijn vrouw, vervult de rest. Dit is al zo goed en lekker, komt ook veel positiefs uit.
Relatietherapie/sekstherapie zijn we sinds begin januari mee gestart en hebben nu een paar sessies gehad. Het helpt ons wel, aangezien we toch zaken bespreekbaar kunnen maken, die anders (geworden) zijn dan we dachten. Oftewel je praat er soms niet meer over, omdat het na 20 jaar huwelijk altijd zo was. Aan andere kant zijn we al zelf op de goede weg en we kijken hoelang therapie nog nodig is.
Vanwege de therapie is mijn vrouw na lang "dralen" naar de huisarts geweest vanwege oa de pijn bij het vrijen en gemis aan libido. Omdat zij liever door een vrouwelijke gynaecoloog onderzocht wilde worden zijn wij "samen" bij Alantvrouw (oa in Bilthoven) geweest. Dit was erg positief (en dus een gouden tip van onze therapeut). Men luistert vooral goed naar alle klachten, neemt de tijd, etc. Mijn vrouw heeft nu (hormonale) medicijnen gekregen voor vaginale droogte/irritatie, anti-obstipatie middel en gaat vanaf nu bekkenbodemspieren therapie krijgen. Dit alles zal niet gelijk de zin in seks verhogen, maar voor mij is ook 1 ding zeker, dat de zin zeker niet bevorderd wordt als deze problemen blijven bestaan.
Kortom, we zijn op de goede weg. Dit voelt gewoon goed en nu maar zorgen dat de "drang" om te snel/teveel te willen in de tang gehouden wordt, doordat het nu al goed voelt en tevens de verwachtingen/hoop dat er toch nog vele mogelijkheden in het verschiet liggen.
zondag 31 januari 2010 om 19:22
Hallo Ontdekker
Wat heerlijk voor jullie dat het al de goede kant op gaat. Het zal al ontzettend schelen voor je vrouw dat de druk eraf is. En wat betreft die vaginale droogte: dat is niet alleen een kwestie van hormonen, maar ook van verminderde doorbloeding. En die wordt weer veroorzaakt doordat de vrouw niet meer opgewonden wordt. Dan gaat het pijn doen, waardoor je nog minder zin krijgt. Op het laatst heb je zo weinig seks dat het steeds verder weg raakt en dat het letterlijk allemaal niet meer werkt.
Zo kom je in een neergaande spiraal waar je steeds verder in wegzakt, maar waar wel degelijk een weg omhoog terug mogelijk is. Eén van de oplossingen is het "gewoon" weer voorzichtig te gaan doen, maar wel met veel glijmiddel. En alleen als ze genoeg zin heeft gekregen en zonder dat er druk op staat. Uit ervaring weet ik dat dan niet alleen de zin in seks terugkomt, maar dat je lijf er ook weer op reageert en weer volop meedoet (doorbloeding, vochtig worden, reageren op prikkels etc).
Ik wens jullie nog veel succes op de weg terug.
Wat heerlijk voor jullie dat het al de goede kant op gaat. Het zal al ontzettend schelen voor je vrouw dat de druk eraf is. En wat betreft die vaginale droogte: dat is niet alleen een kwestie van hormonen, maar ook van verminderde doorbloeding. En die wordt weer veroorzaakt doordat de vrouw niet meer opgewonden wordt. Dan gaat het pijn doen, waardoor je nog minder zin krijgt. Op het laatst heb je zo weinig seks dat het steeds verder weg raakt en dat het letterlijk allemaal niet meer werkt.
Zo kom je in een neergaande spiraal waar je steeds verder in wegzakt, maar waar wel degelijk een weg omhoog terug mogelijk is. Eén van de oplossingen is het "gewoon" weer voorzichtig te gaan doen, maar wel met veel glijmiddel. En alleen als ze genoeg zin heeft gekregen en zonder dat er druk op staat. Uit ervaring weet ik dat dan niet alleen de zin in seks terugkomt, maar dat je lijf er ook weer op reageert en weer volop meedoet (doorbloeding, vochtig worden, reageren op prikkels etc).
Ik wens jullie nog veel succes op de weg terug.
maandag 23 augustus 2010 om 08:58
Een positieve update na 7 maanden.
Na alle problematiek lijkt het me goed om dit geluid ook te laten horen. Ik ben praktisch in de 7de hemel, ok iets overdreven, maar het kan dus toch!
Sinds ruim een maand hebben wij seks zoals ik dit nog niet in mijn 20 jarig huwelijk heb meegemaakt. Het is eigenlijk geen seks, het is pure liefde, genieten van elkaar. Het is echte intimiteit, soms zelfs uren (?).
Waarom dan nu wel?
In 6 maanden tijd zijn meeste problematieken bij mijn vrouw minder gaan worden en de druk om te moeten was weg, waardoor er in ieder geval intimiteit kon blijven bestaan.
In die periode had ik vele zwakke momenten, vanwege mijn sterke behoefte naar pure seks. Ik heb erotische fantasie verhalen geschreven en gepubliceerd. De drang verwerkt met eigen liefde. Ik heb virtuele contacten gehad die bijna (ja weer) tot dates zouden leiden, omdat er zo weinig verbetering te bespeuren was (geen penetratie mogelijk).
Plotseling een omslag 2 maanden geleden. Zodra we vreeën zonder druk, zonder dat er een resultaat gescoord moest worden en zonder dat het moest, kon het ineens wel. En niet 1 keer, maar in eerste 2 weken wel 7 keer en niet snel, maar relaxt, ontspannen en tegelijk super opwindend. Het gaat niet om aantal, of duur, maar vooral om de intense beleving die ineens wel mogelijk is.
Natuurlijk ontstaat er ook verwarring, van hoe kan dat dan.
Ik wil dit natuurlijk handhaven, maar moet me inhouden, want voor je het weet komt de drang en dwang weer. Het leuke hiervan is dat je beseft (ook al is het soms moeilijk) dat het dus totaal niet om het bereiken van orgasmes gaat, maar om het intens kunnen genieten van elkaar en dan komen die orgasmes, mocht dat nog nodig zijn ook wel.
O o wat ben ik blij dat ik erin ben blijven geloven en dat ik me toch beheerst heb om "het" niet buitenshuis te zoeken. En dank ik natuurlijk diegene die mij hierbij hier gesteund hebben. Gezamenlijk die waakvlam weer tot branden hebben gekregen ........
Hoe nu verder? Genieten natuurlijk.
maandag 23 augustus 2010 om 09:31
Beste ondekker,
Geweldig voor jullie!
Goed dat je erin bent blijven geloven en dat alles nu zo'n wending heeft gekregen! Goed ook dat je je eigen "valkuilen" (als ik ze zo mag noemen) inziet, zodat het daarmee niet meer de mist ingaat!
Ik kan alleen maar zeggen geniet ervan, maar volgens mij is dat geheel overbodig om te melden!
Geweldig voor jullie!
Goed dat je erin bent blijven geloven en dat alles nu zo'n wending heeft gekregen! Goed ook dat je je eigen "valkuilen" (als ik ze zo mag noemen) inziet, zodat het daarmee niet meer de mist ingaat!
Ik kan alleen maar zeggen geniet ervan, maar volgens mij is dat geheel overbodig om te melden!
dinsdag 24 augustus 2010 om 01:09
Beste Ontdekker,
Geweldig: die omslag bij je vrouw, dat ze weer kan genieten van haar lichaam en van seks en erotiek. En ook super dat dit het gewenste effect heeft op jullie relatie.
Heerlijk dat jullie zo'n omslag ook mogen meemaken! Bij ons duurt het na 1 jaar en 4 maanden nog steeds voort!
Geniet ervan met volle teugen!
Geweldig: die omslag bij je vrouw, dat ze weer kan genieten van haar lichaam en van seks en erotiek. En ook super dat dit het gewenste effect heeft op jullie relatie.
Heerlijk dat jullie zo'n omslag ook mogen meemaken! Bij ons duurt het na 1 jaar en 4 maanden nog steeds voort!
Geniet ervan met volle teugen!
