Seks
alle pijlers
Genieten vs schuldgevoel
zaterdag 7 november 2015 om 09:12
Goedemorgen,
Soms twijfel ik zo aan mezelf, voel ik me een rare dus vandaar dit topic.
Ben getrouwd, leuke baan, kinderen...heel doorsnee dus. Man en ik hebben een open relatie, wat voor ons inhoudt dat wij, los van elkaar, contact hebben met anderen.
Ik heb een vaste fwb die ik regelmatig zie. Man en hij hebben elkaar inmiddels ook kort ontmoet. Allemaal prima dus.
Vorige week iemand ontmoet op tinder. Ik heb bepaalde voorkeuren die zowel man als fwb niet helemaal delen. Ze doen hun best qua dingen uitproberen maar het zit niet in hun karakter dus het voelt als spel. Wat het natuurlijk ook is, maar toch...
Tinder-meneer is helemaal van die voorkeur van mij dus leverde leuke gesprekken op. Gisteren met hem afgesproken. Wat erg goed is bevallen.
Nu, weer nuchter in de dagelijkse sleur van alledag, denk ik bij mezelf: waarom doe ik dit, waarom zo op zoek naar mijn grenzen en spanning? Ik heb absoluut geen spijt, dat niet, maar bedenk me wel dat ik risico's loop hierin. Details daargelaten maar ik zat gisteravond alleen in een bos met blinddoek. Gevoel was goed bij tinder-man, man had zijn contactgegevens dus wel iets van veiligheid ingebouwd. Las laatst topic over moeder die swinger is en hoe moeilijk dat soms gevonden wordt. Mijn kinderen zijn nog jong, speelt hier dus niet, en mijn intentie is dat zij er ook nooit iets over horen. Maar knaagt nu toch wel ofzo als ik naar ze kijk. Want hoe je het ook wendt of keert...ik neem wel risico's.
Niet echt een vraag dus. Wel benieuwd of er herkenning is. Het jezelf afvragen waarom. Want ik heb een leuke man, leuke kinderen, leuke baan...waarom dan toch zoekende blijven?
Soms twijfel ik zo aan mezelf, voel ik me een rare dus vandaar dit topic.
Ben getrouwd, leuke baan, kinderen...heel doorsnee dus. Man en ik hebben een open relatie, wat voor ons inhoudt dat wij, los van elkaar, contact hebben met anderen.
Ik heb een vaste fwb die ik regelmatig zie. Man en hij hebben elkaar inmiddels ook kort ontmoet. Allemaal prima dus.
Vorige week iemand ontmoet op tinder. Ik heb bepaalde voorkeuren die zowel man als fwb niet helemaal delen. Ze doen hun best qua dingen uitproberen maar het zit niet in hun karakter dus het voelt als spel. Wat het natuurlijk ook is, maar toch...
Tinder-meneer is helemaal van die voorkeur van mij dus leverde leuke gesprekken op. Gisteren met hem afgesproken. Wat erg goed is bevallen.
Nu, weer nuchter in de dagelijkse sleur van alledag, denk ik bij mezelf: waarom doe ik dit, waarom zo op zoek naar mijn grenzen en spanning? Ik heb absoluut geen spijt, dat niet, maar bedenk me wel dat ik risico's loop hierin. Details daargelaten maar ik zat gisteravond alleen in een bos met blinddoek. Gevoel was goed bij tinder-man, man had zijn contactgegevens dus wel iets van veiligheid ingebouwd. Las laatst topic over moeder die swinger is en hoe moeilijk dat soms gevonden wordt. Mijn kinderen zijn nog jong, speelt hier dus niet, en mijn intentie is dat zij er ook nooit iets over horen. Maar knaagt nu toch wel ofzo als ik naar ze kijk. Want hoe je het ook wendt of keert...ik neem wel risico's.
Niet echt een vraag dus. Wel benieuwd of er herkenning is. Het jezelf afvragen waarom. Want ik heb een leuke man, leuke kinderen, leuke baan...waarom dan toch zoekende blijven?
zaterdag 7 november 2015 om 10:17
Je blijft jezelf maar verdedigen deze man had alles met je kunnen doen (dat is vast je fantasie) en je overal kunnen achter laten ook (half) dood. Hij had ook een paar vrienden kunnen uitnodigen in het bos. Gelukkig heb je een aardig te vertrouwen iemand getroffen maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.
Ik vind dit net zo een groot risico als op een festival drugs nemen van een random dealer terwijl de kinderen bij opa en oma zijn. Bij ADE zijn er toch altijd een handvol mensen die niet meer thuis komen of in een kist. Oa een jongentje van 12 is vorig jaar zijn moeder verloren.
Waarom heb je dit niet allemaal gedaan voordat je een gezin had?
Ik vind dit net zo een groot risico als op een festival drugs nemen van een random dealer terwijl de kinderen bij opa en oma zijn. Bij ADE zijn er toch altijd een handvol mensen die niet meer thuis komen of in een kist. Oa een jongentje van 12 is vorig jaar zijn moeder verloren.
Waarom heb je dit niet allemaal gedaan voordat je een gezin had?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 7 november 2015 om 10:20
Misschien heb je een grens van jezelf gevonden. Je fantasie leek leuk, het was spannend en geil, maar nu bekruipt je het gevoel: waar ben ik mee bezig? Herkenbaar. Ik ga geen oordeel uitspreken of je wel of niet te ver bent gegaan, dat bepalen jij en je man, niet wij.
Doe een stapje terug, hou het bij je vaste fwb en je man. Of desnoods alleen even bij je man, even terug naar de basis. Je hebt deze ervaring gehad, leer ervan.
Doe een stapje terug, hou het bij je vaste fwb en je man. Of desnoods alleen even bij je man, even terug naar de basis. Je hebt deze ervaring gehad, leer ervan.
zaterdag 7 november 2015 om 10:23
quote:Theemok1 schreef op 07 november 2015 @ 10:20:
Misschien heb je een grens van jezelf gevonden. Je fantasie leek leuk, het was spannend en geil, maar nu bekruipt je het gevoel: waar ben ik mee bezig? Herkenbaar. Ik ga geen oordeel uitspreken of je wel of niet te ver bent gegaan, dat bepalen jij en je man, niet wij.
Doe een stapje terug, hou het bij je vaste fwb en je man. Of desnoods alleen even bij je man, even terug naar de basis. Je hebt deze ervaring gehad, leer ervan.
Heel zinnig dit. Ik denk dat je ook net je eigen grens over bent gegaan en dat voelt niet zo fijn.
Zomaar dingen doen zonder over de gevolgen na te denken is er gewoon niet bij in de levensfase waar jij in zit. Dat kun je wel forceren, maar dan krijg je dit. Ik herken het ook wel, voel je niet gestoord of raar, je bent hoogstens opener over wat je beweegt dan een ander en experimenteler ingesteld. Dat is geen misdaad en dat maakt je geen slechte moeder.
Misschien heb je een grens van jezelf gevonden. Je fantasie leek leuk, het was spannend en geil, maar nu bekruipt je het gevoel: waar ben ik mee bezig? Herkenbaar. Ik ga geen oordeel uitspreken of je wel of niet te ver bent gegaan, dat bepalen jij en je man, niet wij.
Doe een stapje terug, hou het bij je vaste fwb en je man. Of desnoods alleen even bij je man, even terug naar de basis. Je hebt deze ervaring gehad, leer ervan.
Heel zinnig dit. Ik denk dat je ook net je eigen grens over bent gegaan en dat voelt niet zo fijn.
Zomaar dingen doen zonder over de gevolgen na te denken is er gewoon niet bij in de levensfase waar jij in zit. Dat kun je wel forceren, maar dan krijg je dit. Ik herken het ook wel, voel je niet gestoord of raar, je bent hoogstens opener over wat je beweegt dan een ander en experimenteler ingesteld. Dat is geen misdaad en dat maakt je geen slechte moeder.
zaterdag 7 november 2015 om 10:30
Het is al genoemd, maar jou veiligheidsmaatregelen stellen niets voor. Als zo een man je iets aandoet kan hij misschien opgespoord worden, maar je kinderen hebben geen moeder meer, je man geen vrouw van wie hij blijkbaar zoveel houdt dat hij zover meegaat, je ouders geen dochter. Je kinderen die de rest van hun leven eraan herinnerd blijven "mama deed een seksspelletje in het bos".
Het kan 9 van die 10 keer super goed gaan tot het die ene keer misgaat en je de klok niet terug kan draaien. Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand voor een seksspelletje in een bos afspreekt en voor dood of vermoord wordt achtergelaten.
Ieder zijn eigen voorkeur en eigen grenzen. Je bepaalt zelf hoe ver die voor jou ligt, maar uiteindelijk is er een grens.
Ik zou ook een heel heel goed gesprek met je man aangaan. Wat hij er oprecht, uit het diepste van zijn hart van vindt. Realiseer je, dat als hij hierin echt alleen voor jou in mee gaat, dat hij vroeg of laat zijn grens bereikt.
Heeft hij ook dit soort seksdates of een scharrel?
Het kan 9 van die 10 keer super goed gaan tot het die ene keer misgaat en je de klok niet terug kan draaien. Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand voor een seksspelletje in een bos afspreekt en voor dood of vermoord wordt achtergelaten.
Ieder zijn eigen voorkeur en eigen grenzen. Je bepaalt zelf hoe ver die voor jou ligt, maar uiteindelijk is er een grens.
Ik zou ook een heel heel goed gesprek met je man aangaan. Wat hij er oprecht, uit het diepste van zijn hart van vindt. Realiseer je, dat als hij hierin echt alleen voor jou in mee gaat, dat hij vroeg of laat zijn grens bereikt.
Heeft hij ook dit soort seksdates of een scharrel?
zaterdag 7 november 2015 om 10:32
quote:Aneso schreef op 07 november 2015 @ 09:42:
Weet je, ik merk aan mezelf dat ik de neiging heb mezelf te verdedigen dus blijkbaar raken jullie gevoelig punt. Als ik er een poll bij gedaan had, stond de score op 100% raar. Dat neem ik heus mee.
Naakt in een bos, geblinddoekt, als vrouw, verteld op een niet SM gericht forum is ook wel ergens een beetje provocatie natuurlijk.
Niet iedereen kan meegaan in jouw fantasiewereld.
Nu kan ik wel gaan zeggen dat het mij niks uitmaakt en zo (is feitelijk ook zo, ik ben van het type 'lekker doen wat je niet laten kunt') maar ik snap wel dat dit aankomt bij mensen.
Het is heftig om te lezen als je met dit soort dingen geen ervaring hebt of dit soort fantasieën niet kent.
Probeer niet in de verdediging te schieten, hoeft niet, wat jij doet in je vrije tijd is jouw zaak. Wat een ander daar ook van vindt. Jij en de tinderman zijn 18+. Ik neem inderdaad maar aan dat jullie je spel speelden op een plek waar anderen er geen hinder van ondervonden.
Je schuldgevoel, ja, ik zou niet weten waaarom je dat hebt.
Misschien omdat je fantasie een beetje losstaat van je persoonlijkheid.
Misschien dat je je zélf niet zo goed voor kunt stellen waarom je onderdanig wil zijn en daar vrij extreem in bent. Een fantasie is meestal niet iets waar je een prijs voor hoeft te ontvangen. Mijne zijn ook wel eens van het kaliber 'nou, nou, sjonge, jonge' maar in mijn geval blijft het wel een fantasie. Meer niet.
Jij hebt je fantasie beleefd en kijkt er nu op terug met vragen over jezelf.
Volgens mij kun je twee dingen doen:
1) op zoek gaan naar de antwoorden op die vragen.
2) genieten van het idee dat je beleefd hebt waar je over fantaseerde.
Weet je, ik merk aan mezelf dat ik de neiging heb mezelf te verdedigen dus blijkbaar raken jullie gevoelig punt. Als ik er een poll bij gedaan had, stond de score op 100% raar. Dat neem ik heus mee.
Naakt in een bos, geblinddoekt, als vrouw, verteld op een niet SM gericht forum is ook wel ergens een beetje provocatie natuurlijk.
Niet iedereen kan meegaan in jouw fantasiewereld.
Nu kan ik wel gaan zeggen dat het mij niks uitmaakt en zo (is feitelijk ook zo, ik ben van het type 'lekker doen wat je niet laten kunt') maar ik snap wel dat dit aankomt bij mensen.
Het is heftig om te lezen als je met dit soort dingen geen ervaring hebt of dit soort fantasieën niet kent.
Probeer niet in de verdediging te schieten, hoeft niet, wat jij doet in je vrije tijd is jouw zaak. Wat een ander daar ook van vindt. Jij en de tinderman zijn 18+. Ik neem inderdaad maar aan dat jullie je spel speelden op een plek waar anderen er geen hinder van ondervonden.
Je schuldgevoel, ja, ik zou niet weten waaarom je dat hebt.
Misschien omdat je fantasie een beetje losstaat van je persoonlijkheid.
Misschien dat je je zélf niet zo goed voor kunt stellen waarom je onderdanig wil zijn en daar vrij extreem in bent. Een fantasie is meestal niet iets waar je een prijs voor hoeft te ontvangen. Mijne zijn ook wel eens van het kaliber 'nou, nou, sjonge, jonge' maar in mijn geval blijft het wel een fantasie. Meer niet.
Jij hebt je fantasie beleefd en kijkt er nu op terug met vragen over jezelf.
Volgens mij kun je twee dingen doen:
1) op zoek gaan naar de antwoorden op die vragen.
2) genieten van het idee dat je beleefd hebt waar je over fantaseerde.
zaterdag 7 november 2015 om 10:35
Het is niet dat het raar is, dat maakt mij niet uit. Het is heel onveilig en risico vol. Heel iets anders dan een man die je een tijdje kent en waar je mee in hotel afspreekt (wat mij betreft heb je dan dropveterseks, met een blinddoek/handboeien het zal mij een biet zijn?. Natuurlijk kan er dan ook iets gebeuren, maar dit is een sollicitatie naar onheil.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 7 november 2015 om 10:36
TO,
even for the record. Ik vind je geen slecht mens of slechte moeder.
Eerlijk is eerlijk, we doen als mens of als moeder allemaal wel eens dingen waarvan je achteraf denkt dat je het beter niet gedaan had.
Jij bent jij en wie is een ander dan? Als jij je goed voelt met deze levensstijl, dan moet je vooral zo doorgaan.
Maar blijf je altijd bewust van gevaar als je met een wildvreemde afspreekt om wat dan ook te doen. Je bent niet meer alleen, je hebt de zorg voor anderen. En daar heb ik eigenlijk alles mee gezegd. Ik hoop dat je snel een oplossing vindt.
even for the record. Ik vind je geen slecht mens of slechte moeder.
Eerlijk is eerlijk, we doen als mens of als moeder allemaal wel eens dingen waarvan je achteraf denkt dat je het beter niet gedaan had.
Jij bent jij en wie is een ander dan? Als jij je goed voelt met deze levensstijl, dan moet je vooral zo doorgaan.
Maar blijf je altijd bewust van gevaar als je met een wildvreemde afspreekt om wat dan ook te doen. Je bent niet meer alleen, je hebt de zorg voor anderen. En daar heb ik eigenlijk alles mee gezegd. Ik hoop dat je snel een oplossing vindt.
zaterdag 7 november 2015 om 10:42
zit me ineens te bedenken:
je hebt je fantasie nu beleefd.
Kan het zijn dat je schuldgevoel daar iets mee te maken heeft? In die zin dat je je fantasie werkelijk hebt gemaakt en dat het tegenviel?
In het dagelijkse leven ben je een moeder met de zorg voor kinderen. Dat is iets. Maar toch is er die fantasie die ineens werkelijkheid wordt en dat strookt intern niet met de moederkant. Ik weet niet precies hoe ik het moet omschrijven. Iets met het Maria vs hoer complex of zo. Ik weet niet precies hoe dat nou weer heet maar je begrijpt wel wat ik bedoel hoop ik.
je hebt je fantasie nu beleefd.
Kan het zijn dat je schuldgevoel daar iets mee te maken heeft? In die zin dat je je fantasie werkelijk hebt gemaakt en dat het tegenviel?
In het dagelijkse leven ben je een moeder met de zorg voor kinderen. Dat is iets. Maar toch is er die fantasie die ineens werkelijkheid wordt en dat strookt intern niet met de moederkant. Ik weet niet precies hoe ik het moet omschrijven. Iets met het Maria vs hoer complex of zo. Ik weet niet precies hoe dat nou weer heet maar je begrijpt wel wat ik bedoel hoop ik.
zaterdag 7 november 2015 om 10:49
Een veilige keuze noem ik het ook niet. De risico's heb ik zoveel mogelijk beperkt door zelf locatie te bepalen, man die heel dichtbij was en hem vooraf aan zag komen. Locatie gedeeld op meter nauwkeurig en geen boeien/touw of whatever. Gegevens van man vooraf gecontroleerd op "echtheid" Blinddoek heb ik met zorg uitgezocht, kon er iets doorheen zien, en zo nog een aantal dingen. Sluit ik hiermee alles uit? Nee, absoluut niet. Maar ook met eens ons die je in de kroeg ontmoet loop je risico. Maar nu ben ik weer eea aan het rechtbreien voor mezelf 
zaterdag 7 november 2015 om 10:50
quote:CaptainJaneway schreef op 07 november 2015 @ 10:36:
TO,
even for the record. Ik vind je geen slecht mens of slechte moeder.
Eerlijk is eerlijk, we doen als mens of als moeder allemaal wel eens dingen waarvan je achteraf denkt dat je het beter niet gedaan had.
We spreken allemaal weleens met een wildvreemde via internet af op een afgelegen plek.
Zelf zonder kinderen en thuis/bij die ander doet een weldenkend mens dat niet eens en spreek je af in een kroeg o.i.d.
Maar dit? En dan ook nog terwijl je kinderen hebt.
Zoiets doe je toch alleen als je iemand kent?
Verder inderdaad wat Viva Amber hierboven (10.35) zegt.
TO,
even for the record. Ik vind je geen slecht mens of slechte moeder.
Eerlijk is eerlijk, we doen als mens of als moeder allemaal wel eens dingen waarvan je achteraf denkt dat je het beter niet gedaan had.
We spreken allemaal weleens met een wildvreemde via internet af op een afgelegen plek.
Zelf zonder kinderen en thuis/bij die ander doet een weldenkend mens dat niet eens en spreek je af in een kroeg o.i.d.
Maar dit? En dan ook nog terwijl je kinderen hebt.
Zoiets doe je toch alleen als je iemand kent?
Verder inderdaad wat Viva Amber hierboven (10.35) zegt.
