hij wil anale seks, ik absoluut niet!!!!!!!!

Nu kan iedereen TO's man wel kinderachtig noemen, maar het is blijkbaar wel iets wat hij heel erg graag wil en heel belangrijk vindt.

Dus het lijkt me de relatie ook geen goed te doen als TO beslist dat ze geen anale seks hebben, want daarmee zit het er voor hem natuurlijk ook niet meer in. Maar goed ieder zijn grenzen natuurlijk.

Risico's

Anale seks draagt wel risico's. De wand van de anus is erg dun en de dichtheid van bloedvaten is erg groot, zodat een binnendringende penis makkelijk een wondje kan veroorzaken. Hierdoor is de kans op het oplopen van soa's erg groot. Het feit dat HIV en AIDS zich aan het begin van de jaren '80 van de vorige eeuw zich in de westerse wereld relatief zeer sterk verspreidden in homoseksuele kringen wordt wel toegeschreven dat homoseksuelen relatief veel anale (en onbeschermde) seks hadden . Ook is de huid van de eikel zeer dun en kwetsbaar, terwijl in een anus massa's bacteriën zitten. Het gebruik van een condoom in combinatie met glijmiddel op waterbasis is dan ook zeer aan te bevelen.



Verder worden door anale seks de spieren in de anus opgerekt, zodat het moeilijk kan worden om de ontlasting nog op te houden. Dit probleem kan men oplossen door diverse keren per dag de anusspieren aan te spannen, alsof men ontlasting ophoudt. Na een paar weken onthouding van anale penetratie herstellen de spieren zich dan weer.

Dit is voor visje78 ja ik heb er vrede mee dat er niet gepijpt werd. Sterker nog door ziekte is er bijna een jaar geen sex geweest, als je echt van elkaar houdt..... Ja bij mij werkt dat nog echt zo. Zelfs niet vreemdgegaan in die tijd. Ook niet op internet naar porno gezocht, wel naast haar liggen masturberen. Dat kon nog wel.

quote:visje78 schreef op 10 mei 2010 @ 07:38:

Hoi Suzy. Bedankt voor je reactie. Ja dat oefenen heeft hij ook al gezegd, zo van prbeer het eens voorzichtigmet je dildo, of streel je anus zelf eens. Maar ik vind het echt niks. Hij leest er ook over op internet, inderdaad vrouwen die het eerst niks vonden maar nu niks anders meer willen. Tijdens het voorspel heeft hij het er ook over, van dat ik moet denken dat ik anaal geneukt wordt. Niet iedere keer overigens, mar toch... En het gekke is dat hij er al die jaren nog nooit ovr gehad heeft. Toch een midlife crisis dan? Hij stuurt me ook mails waarin hij zijn fantasie vertelt: uiteraard dat hij mij anaal neukt (9 van de 10 keer gaat het hier nl over). Grrrr..... Nog maar eens proberen het hem duidelijk te maken dan, weet echt niet meer hoe.... Ga zo uitloggen, moet naar het werk....



Zou je man te veel porno hebben gekeken? Als verklaring voor de plotselinge wens?



De wens vind ik niet zo gek maar zijn opdringerigheid gaat veel te ver. Ik vind je man echt volkomen respectloos.

Mijn man is ook helemaal idolaat van anaal. Als sinds het begin van onze relatie (22 jaar geleden). Hij heeft 22 jaar moeten wachten om z'n droom eindelijk eens te zien uitkomen. Ik vond het ook echt helemaal niks, ben er nog steeds niet kapot van, maar weet dat hij het echt lekker en geil vind en doe hem dus zo heel af en toe dat plezier.

Wij zijn heel langzaam begonnen: eerst met een vinger. En dat vind ik dus wel echt heel lekker. Haha, ik denk dus dat ik m'n G-spot in mijn anus heb.

Met dit verhaal wil ik dus absoluut niet zeggen dat to het maar moet blijven proberen, maar soms is er wel een tussenweg ipv de deur helemaal dicht te gooien, kan je 'm ook op een kier laten. Dat zal je relatie zeker ten goede komen.

Ik ben weleens benieuwd wat voor rol de veranderde samenleving hierin speelt. En de beschikbaarheid van porno, elk moment op internet bijv. Ook de porno is nl veranderd. In hoeverre komen mensen op ideeen, die oorspronkelijk niet uit zichzelf kwamen (als fantasie)? En iedereen krijgt zo het idee dat er op elk potje wel een dekseltje past. Die wetenschap maakt het thuis moeilijker, te weten dat er genoeg zijn buitenshuis die dat wel willen doen met je..



En die zijn ook nog makkelijk te vinden tegenwoordig (voor elke voorkeur is wel een chatbox of site, waar je mensen kan leren kennen). Die openheid alom kan ook tot ontevredenheid en verleiding leiden.En dat in combinatie met "je bent verantwoordelijk voor je eigen geluk" (en je partner voor zijn/haar geluk, dus niet mijn verantwoordelijkheid).



Die invloed is in van alles merkbaar: kaal scheren, doorslikken of juist over je heen spuiten, anaal wat in de mode lijkt te zijn.. en omdat alles normaler wordt, wordt het dan misschien ook verwacht (in eigen relatie). En ben je de "zeikerd" of geremd of wat dan ook als je iets niet wil.Ik weet soms niet wie nu beter af is: degene die nog kan genieten van "gewone lieve seks" of diegene die alleen nog kan genieten van bepaalde voorkeuren om het spannend te maken/houden. En blijft dat spannend of gaat dat steeds verder, naarmate de mogelijkheden steeds verder gaan?



(de generatie boven mij (uizonderingen daargelaten) kwam niet eens op het idee dat je seks ook overdag kon doen, dat pijpen bestond, tot in de jaren '70 de mythe dat vrouwen niet klaarkwamen, enz.. binnen 1 generatie staat alles ineens in het teken van kunnen genieten en weten waarvan en voor alles in zijn?!). En een mix van conservatievere mensen en zij, die pornoseks lekker vinden en ook mensen die obsessief hun voorkeuren moeten beleven? En daartussen veel lovers, die in seks niet (langer) matchen?



Hoe groter het aanbod, hoe minder tevreden als je niet 100% krijgt wat je zoekt?

quote:robbie75 schreef op 10 mei 2010 @ 21:59:

Nu kan iedereen TO's man wel kinderachtig noemen, maar het is blijkbaar wel iets wat hij heel erg graag wil en heel belangrijk vindt.

Dus het lijkt me de relatie ook geen goed te doen als TO beslist dat ze geen anale seks hebben, want daarmee zit het er voor hem natuurlijk ook niet meer in. Maar goed ieder zijn grenzen natuurlijk.



Dus dan moet ze het tegen haar zin in doen?

Haar man kan dat blijkbaar niet schelen, als hij maar lekker anaal kan neuken. Dat hij blijkbaar zijn fantasien kan uitvoeren ten koste van zijn eigen vriendin.Omdat hij het heel belangrijk vindt? Nou en?!!! dat hij het heel belangrijk vindt, voor TO is het heel belangrijk dat met respect behandelt wordt.



Is het juist niet opwindender om te vrijen met iemand die ook opgewonden is? ipv iemand anaal te neuken die pijn heeft en zich niet prettig voelt?



Ik vind het op chantage lijken als je als man zegt 'Ja maar IK vind anaal heel belangrijk en als jij dat niet voor me over hebt zal dat onze relatie geen goed doen. Straks gaat ie nog zeggen 'ja, maar IK vind een trio met een andere vrouw erbij heel belangrijk, dus als je van me houdt doe je dat voor me.



@Robbie, ik kan me zo kwaad maken om zo'n instelling. Ga je straks ook nog zeggen dat ze dan maar moet accepteren dat hij het buiten de deur gaat zoeken?

@Merle, TO's man heeft een bepaalde (seksuele) behoefte en heeft daarmee niets fout gedaan.



In een monogame relatie ben je op het gebied van seks toch 100% op elkaar aangewezen. Daarom denk ik dat je zeker op dat gebied je uiterste best moet doen om je partner tegemoet te komen, te zoeken naar een oplossing of tot een compromis te komen.



Maar zoals ik al zei ieder zijn grenzen natuurlijk. Dus als TO het echt niet wil, moet ze het echt niet doen. Maar TO's man heeft dan een behoefte die nooit zal worden vervuld en ik denk dat daar wel zorgvuldig mee omgegaan moet worden.

Ik ben het wel een beetje eens met robby, als je een monogame relatie hebt ben je van je partner afhankelijk om bepaalde wensen op sexgebied ingevuld te zien. Een nee betekend dan gelijk dat je partner het wel kan vergeten (en dat zijn hele gehuwde leven lang)



Je zou dan op zijn minst je best kunnen doen om te zien of je in die verlangens tegemoet kan komen, en te vaak komt een partner die meer wil eraf met een "daar heb ik geen zin in" of " daar heb ik niets mee"



Uiteraard moet het niet je te veel tegen staan of te veel pijn doen, en ik vind het dan ook heel goed dat TO het op zijn minst geprobeerd heeft.



Maar feit blijft dat je partner het kan bekijken met een sexuele voorkeur/verlangens als hij (zij) trouw wil blijven en zijn partner er niet in mee wil of kan gaan.



In een liefdevolle relatie wil je niet iets dat je partner tegen staat of pijn doet, maar aan andere kant wil je ook denk ik graag verlangens van je partner vervullen.

@Robbie. Waar ik over val is dat dat zijn behoefte om anaal te willen neuken hier bijna heilig wordt verklaard. Moet je als man wel willen dat je vrouw pijn lijdt en iets tegen haar zin in doet. Anaal genomen worden is niet zomaar iets, misschien moet hij het eerst zelf maar eens ervaren hoe hoe voelt om met een dildo in z'n anus geramd worden. TO heeft het geprobeert en ze vond het niet prettig. Nu moet ze volgens hem en sommige andere posters oefenen en het lekker leren vinden. Een soort opleiding tot seksslaafje dus.

Goh, ze zijn nog steeds bezig



Voor mij persoonlijk hoort anale seks tot SM. Die behoefte voel ik niet. Door alle verheerlijking de laatste tijd, heb ik het nogmaals bekeken en ben het even gaan volgen. Net als in de reclame lijkt het leuk.



Ik heb een gat in de markt ontdekt! De kunst-anus.

Hoelang duurt het nog voordat deze op de markt komt?

Met excuses aan degenen die dit een vies plaatje vinden, maar het is er al...

1 google was genoeg om deze te vinden.

Dus mannen, er is een oplossing!!!!

@Merle: "nu moet TO oefenen van sommige posters".. dat is iig niet wat ik schrijf, alleen dat ik uit ervaring weet dat het niet pijnlijk HOEFT te blijven en (als het niet tegenstaat) 2 keer proberen soms een verkeerde indruk geeft dat het altijd pijnlijk blijft. Dus erbij gezegd: als dat het is, (pijn die tegenstaat) dan hoeft dat niet, dat is te oefenen.



Dus niet dat dat moet. En ook onder voorbehoud, dat als het helemaal niks voor je is, je vooral niks tegen je zin moet doen of laten aanpraten, puur om de ander te pleasen..

quote:merle78 schreef op 13 mei 2010 @ 12:23:

@Robbie. Waar ik over val is dat dat zijn behoefte om anaal te willen neuken hier bijna heilig wordt verklaard. Moet je als man wel willen dat je vrouw pijn lijdt en iets tegen haar zin in doet. Anaal genomen worden is niet zomaar iets, misschien moet hij het eerst zelf maar eens ervaren hoe hoe voelt om met een dildo in z'n anus geramd worden. TO heeft het geprobeert en ze vond het niet prettig. Nu moet ze volgens hem en sommige andere posters oefenen en het lekker leren vinden. Een soort opleiding tot seksslaafje dus.

Off Topic:

Het is mij inderdaad ook opgevallen dat anale seks hot is. (maar misschien is dat het altijd wel geweest en is het mij niet opgevallen omdat het mijn dingetje niet is)



On Topic:

TO zegt ook al zou het geen pijn doen, ik heb er niks mee en ik wil het echt niet. Dan kun je je natuurlijk afvragen of hij het wel moet willen terwijl zij er echt geen zin in heeft. Maar je kunt je net zo goed afvragen of zij het hem moet willen onthouden terwijl hij er echt wel behoefte aan heeft.



Daarom zou voor mij in deze situatie een compromis voor de hand liggen (uitgaande dat de pijn met oefeningen te voorkomen is). Misschien 1x in de maand ofzo.



Maar zoals gezegd als dit een breekpunt is voor TO dan houdt het natuurlijk op. Ik denk wel dat (teveel) breekpunten een relatie onder druk kunnen zetten. (wellicht hecht ik teveel waarde aan compromissen)

van mij part huurt ze 1 x per jaar een excort en zegt "hier schat voor je vaderdag ga je gang'

Fijn dat er ook mannen zoals @pianoman zijn.

quote:doddie schreef op 13 mei 2010 @ 14:18:

van mij part huurt ze 1 x per jaar een excort en zegt "hier schat voor je vaderdag ga je gang' :-)Maar dan wel na gebruik goed ontsmetten, toch?

Als die eikel buiten de deur gaat neuken is TO daar ook mooi vanaf. Beetje aangerand worden op elke willekeurige plek in je huis en seksueel lastig gevallen worden met e-mails. Als dit iets is waar je voor de lieve vrede compromissen van 1x/maand over moet maken, kun je je hele relatie wel opgeven. Ik zou er helemaal klaar mee zijn en nergens meer zin in hebben.

Feit, TO heeft het voor man geprobeerd

Feit, TO vindt het nix

Feit, man is een respectloze Lul de behanger dat hij het probeert af te dwingen.

Grappig! Jij bent een vrouw die het niet aanspreekt, je vent wel. Bij ons thuis exact hetzelfde! Maar m.b.v. (o.a.) dit Internet-forum hebben wij het een paar keer geprobeerd. Onder de douche (zij gebukt, ik achterlangs) werd door haar beter (lees: minder pijnlijk) ontvangen dan in bed. Ook de mate van opwinding speelt hier heel erg veel mee! Ik vond het geweldig, kan met anale sex mijn orgasme ook beter uitstellen. En door gelijktijdig haar ook clitoraal te stimuleren was het ook plezant(er) voor haar.



Toevallig hadden we het pas nog over. Zij is er nog steeds niet stuk van. Of het nog een gevolg gaat krijgen? Ik weet het niet. Ik hoop het wel, maar het hangt uiteraard ook van haar af.



Mijn idee? Praat er rustig over en neem er de tijd voor. Vermits je er überhaupt nog voor openstaat, uiteraard. Suggesties m.b.t. glijmiddel en voorbereiding vind je op dit forum genoeg. Maar vooral rust is erg belangrijk!

Mijn hemel, wat een discussie.



Wat mij betreft is het zo dat een ieder voor zichzelf bepaalt hoe ver hij met zijn seksuele aktiviteiten gaat.



Het is overigens niet zo dat het pijn doet. Als je zonder voorspel er iets in duwt, dan doet het zeer. Maar in een spel met veel glijmiddel een beetje duwen op de anus... pink er in (nee, dat doet niet zeer...) dan een vingertopje... steeds iets verder... dan een keer de duim...



En dan op een gegeven moment kan (met veel glijmiddel) manlief echt wel zonder pijn bij haar naar binnen. Als ze maar ontspannen is en aan het gevoel gewend is geraakt door het voorspel.



Maar goed, als ze niet wil, dan houdt het op! Je kunt je dan wel afvragen of jullie wel bij elkaar passen. Dat de een meer zin heeft in experimenteren dan de ander...



Succes !

@Bertislief: denk niet dat je het zo moet zien.. omdat het toevallig in de mode is, wil nog niet zeggen dat anaal onder "gewoon experimenteren" valt. Je kan er een voor- of afkeur van hebben en tot voor kort was gewoon vrijen nog totaal normaal. Daar komen laatste decennia allerlei dingen bij, die nu "normaler" worden, dus ook opeens allerlei "eisen" in een relatie aan seksualiteit.



De vraag wordt niet meer gesteld of alles normaal is, wat anderen kennelijk zgn allemaal doen. Vroeger was verliefdheid en liefde (wat bazadigder) en tevredenheid normaal, nu moet je seksueel ook nog eens passen (aan alles wat de ander aan voorkeuren heeft of eens zou willen proberen??), anders ben je niet in voor experimenteren en spannender seks?



Hoewel ik daar allemaal zelf (tegenwoordig) wel van ben, vind ik niet dat je die conclusies kan trekken. De vrouw van TO staat misschien voor heel andere dingen wel open. Hier is geen "gelijk" in te halen.. gaat om verschillen en overeenkomsten en kan je daar OOK nog tevreden mee zijn? Dat je dan seksueel niet helemaal past, moet dat bepalend worden, vraag ik me af, als het qua liefde, hechting, zorgzaamheid wel snor zit?



De conclusies ook van sommigen, op allerlei topics, dat DUS dan de relatie niet goed is (als er seksuele issues of verschillen spelen), onderschrijf ik dan ook niet. Als we gaan zoeken naar iemand die in alles moet matchen, kan je lang zoeken.. dat de een van voetbal (kijken) of Chinees eten, bergwandelvakanties houdt en de ander niet, vinden we normaal, maar verschillen in seks wordt alsmaar meer een reden om uit elkaar te gaan.



Ik heb daar nog steeds mijn vraagtekens bij. Hoe meer we willen (en niet kan) hoe meer nadruk op frustraties en met scheve ogen naar elkaar kijken, zeker omdat we nu opener zijn hierin en altijd (op internet oa) te krijgen is wat je mist thuis.. Of die hele instelling van "ik heb recht op mijn voorkeuren" een vooruitgang is, weet ik zo net nog niet..



En dan krijg je dat.. plus een hoop ellende erbij en blijkt het gras vaak toch niet groener en mis je weer andere dingen. En zo lopen we alsmaar achter dingen aan die niet kunnen of niet bestaan. Maar ja, dan heb je wel die seks die je nodig had, misschien.. of tijdelijk..



De vraag is dus maar waar je prioriteiten liggen. En of we seks (of wat men onder "goede seks" verstaat) niet overidealiseren.. hoe belangrijk ook. Seks uit liefde is al niet meer genoeg binnen relaties, moet ook blijvend passioneel en wat men daaronder verstaat is zo divers..



Dus ofwel moeten we leren accepteren dat dat niet in 1 persoon te vinden is (dus afstappen van monogamie als uitgangspunt) ofwel dat niet alles kan en de blik op "wat hebben we wel samen allemaal voor moois en fijns".. Ik neig naar dat laatste. Ik ben vrij als een vogel, maar weet ook dat als je alsmaar kijkt naar wat iemand niet heeft, wat jij nodig hebt of denkt te hebben, je er niet gelukkiger op maakt. Dan groeit de "eisenlijst" en zal nooit iemand 100% passen (en ga je op den duur weer kijken naar wat er niet is, wat je mist, wat je mist in de ander).



Denk wel dat we steeds egocentrischer worden en dat gaat ten koste van geluk. Ik hoor zoveel ontevredenheid en nadruk op wat voor jezelf belangrijk is, daar word ik weleens bang van. En denk ik: wat je allemaal wil krijgen van de ander, geef je dat zelf ook, wat die ander belangrijk vindt? Ligt de nadruk niet veel te veel op bepaalde handelingen van seks, ipv bepaalde waarden als liefdevolle blik, betrouwbaarheid en respect voor de ander? Veel te veel op "wat hij of zij mist of verschilt of "fout" in is, waar het niet past/overeenkomt ??



We kunnen elkaar ook heel ongelukkigheid en gebrek en waar je "recht op hebt" aanpraten!

Suzy65, wat zeg je toch altijd wijze dingen. Serieus, altijd een plezier om te lezen.

@susy Een heel mooi stuk. Hier ga ik ook voor de 100% in mee !



Je kunt niet verwachten dat iedereen (dus ook je partner) maar meegaat in de "algemeen geldende tendens". En ook niet op het gebied van seks.



Waar het mij om ging is dat het probleem dat TO schetst van dien aard lijkt (beiden zijn erg standvastig en star in hun standpunt) dat dit wel een groot probleem is en zal blijven. Daar hebben ze dus echt een verschil in opvatting over wat ze graag willen in hun seksuele relatie.



Ze zullen zich dan echt moeten gaan afvragen wat ze willen. Hij moet zich er bij neer leggen. Of ze moeten ook naar een meer open relatie toe zodat hij evt. bij een ander kan vinden wat hij bij TO niet kan vinden.



Hij lijkt zich er niet bij neer te kunnen leggen, dus laatste optie (as bovenstaande niet lukt) Is dan beeindiging van de relatie van zijn kant uit.



Ik hoop natuurlijk van harte dat dit niet nodig is...

Tja, Bertislief.. ik zwabber in dit opzicht nog heen en weer. Ergens denk ik dat de tijden rijp zijn om monogamie als streven en verwachting van mensen bij te stellen. Dat is een deel van het verdriet (van de bedrogen partner, of die als eerste "niet voldoet in dat opzicht)", als dat niet levenslang wordt volgehouden. Maar als je dat loslaat ook een reden voor meer egoisme en ongebreideld zoeken naar kicks om tevreden te kunnen zijn en volledige behoeftenbevrediging, nu alles kan en mag en altijd wel iemand voor te porren is..



Ook het vergelijken neemt toe, met alle openheid en internet. De buurvrouw doet het wel, dus waarom jij niet?! En we vergelijken al zoveel met de buren/omgeving/media en "wat hoort"..

Naast alle eisen over elkaar qua uiterlijk en innerlijk, status en geld en spullen, komen daar nu je "seksuele capaciteiten" ook nog eens bij. Het wordt een ingewikkeld verhaal zo, tenzij we accepteren dat je je hobby's ook met anderen deelt, dus waarom seks dan exclusief levenslang omdat je ooit op je 25e verliefd werd en ging houden van die Ene Ware. En dan te denken dat die alles invult wat jij nodig hebt. Dat idee leeft al zo in andere opzichten, en dat wordt volgens mij streven naar een perfecte partner die niet bestaat in 1 persoon..



En die teleurstelling, (omdat we dat allemaal geloven, dat De Ware ergens toch bestaat) komt bij iedereen hard aan, maakt ontevreden over de eigen partner, en gaat ook overheersen wat de verschillen zijn. En dan het idee dat een ander dat wel wil, wakkert dat nog meer aan. De verleiding is dus ook groter!



Okee, vroeger kon je dat ook op de werkvloer ontmoeten, (vreemdgaan met de secretaresse bijv) maar dan ging het niet zozeer over voorkeuren, maar thuis ingedut en spanning/verliefdheid elders. Nu moet zoveel meer kloppen in de partner, alleen al denk ik dat het aantal scheidingen en te snel concluderen/opgeven voortkomt doordat het ook KAN tegenwoordig. En hoe meer mensen dat doen, hoe minder je vooraf al verwacht dat het voor altijd is.



En of dat nu beter is?! Hoeveel happy singles zijn niet op zoek, allemaal met hun eisenlijst in de hand, en niet vinden, want die blijken toch niet te bestaan, hoe hard je ook "zoekt" en positief denkt?! Hoeveel komen er niet achter dat aan iedereen wel wat "mankeert" en hoe minder mensen echt nog onbevangen verliefd worden?