Seks
alle pijlers
Ik wil niet en voel de behoefte ook niet
zaterdag 11 juli 2015 om 14:58
EDIT:
Inmiddels is het bijna een jaar geleden dat ik dit topic opende. (originele verhaal hieronder) Kind heeft ondertussen de eerste verjaardag gevierd, maar hier nog steeds geen seks.
Ik voel nog steeds hetzelfde: geen behoefte aan intimiteit, ik vind het vervelend als hij aan mij zit en wijs hem altijd af. Gevolg is dat hij gestopt is met proberen (logisch, want niemand vindt het leuk om continu afgewezen te worden)
Wij hebben het echt heel leuk met elkaar en met ons kind. Allen het 'geen seks' verhaal komt steeds meer tussen ons in te staan. Ik twijfel of ik professionele hulp moet zoeken.
Heeft iemand een idee?
Originele post:
Nu, twee maanden na de geboorte van ons kind, merk ik dat mijn man wel weer toe is aan seks. Ik daarentegen moet er niet aan denken. Ik heb er geen aanwijsbare reden voor. De zwangerschap is prima verlopen, de bevalling was ook ok (voorzover een bevalling ok kan zijn) maar ik wil gewoon niet dat hij aan me zit. Dat is niet het enige, ik voel ook helemaal de behoefte aan seksuele intimiteit niet. Knuffelen en zoenen: prima, maar op het moment dat hij meer probeert hou ik de boot af, omdat ik gewoon echt niet wil.
Man is heel geduldig en lief, maar ik merk dat nu drie maanden zonder seks (de laatste weken van de zwangerschap vond hij het eng om seks te hebben) wel lang genoeg is voor hem. Dus gisteravond dacht ik ondanks mijn weerstand er gewoon voor te gaan. Dacht inderdaad, want op het moment dat hij daadwerkelijk aan me begon te zitten voelde ik in mijn hele lichaam zodanig weerstand dat het feest niet door ging. Ik heb vervolgens wel geprobeerd hem zijn plezier te geven, maar man was zo teleurgesteld dat dat voor hem ook niet hoefde.
Ik begrijp dat hij behoefte heeft aan liefde en intimiteit. Ik snap ook echt dat seks daar een wezenlijk onderdeel van is, maar ik wil gewoon niet. Zin maken lukt me gewoon niet. Ik vind het vooral vervelend voor hem en vraag me af of dit normaal is en of mijn seksdrive weer terug zal komen.
Iemand ervaring?
Inmiddels is het bijna een jaar geleden dat ik dit topic opende. (originele verhaal hieronder) Kind heeft ondertussen de eerste verjaardag gevierd, maar hier nog steeds geen seks.
Ik voel nog steeds hetzelfde: geen behoefte aan intimiteit, ik vind het vervelend als hij aan mij zit en wijs hem altijd af. Gevolg is dat hij gestopt is met proberen (logisch, want niemand vindt het leuk om continu afgewezen te worden)
Wij hebben het echt heel leuk met elkaar en met ons kind. Allen het 'geen seks' verhaal komt steeds meer tussen ons in te staan. Ik twijfel of ik professionele hulp moet zoeken.
Heeft iemand een idee?
Originele post:
Nu, twee maanden na de geboorte van ons kind, merk ik dat mijn man wel weer toe is aan seks. Ik daarentegen moet er niet aan denken. Ik heb er geen aanwijsbare reden voor. De zwangerschap is prima verlopen, de bevalling was ook ok (voorzover een bevalling ok kan zijn) maar ik wil gewoon niet dat hij aan me zit. Dat is niet het enige, ik voel ook helemaal de behoefte aan seksuele intimiteit niet. Knuffelen en zoenen: prima, maar op het moment dat hij meer probeert hou ik de boot af, omdat ik gewoon echt niet wil.
Man is heel geduldig en lief, maar ik merk dat nu drie maanden zonder seks (de laatste weken van de zwangerschap vond hij het eng om seks te hebben) wel lang genoeg is voor hem. Dus gisteravond dacht ik ondanks mijn weerstand er gewoon voor te gaan. Dacht inderdaad, want op het moment dat hij daadwerkelijk aan me begon te zitten voelde ik in mijn hele lichaam zodanig weerstand dat het feest niet door ging. Ik heb vervolgens wel geprobeerd hem zijn plezier te geven, maar man was zo teleurgesteld dat dat voor hem ook niet hoefde.
Ik begrijp dat hij behoefte heeft aan liefde en intimiteit. Ik snap ook echt dat seks daar een wezenlijk onderdeel van is, maar ik wil gewoon niet. Zin maken lukt me gewoon niet. Ik vind het vooral vervelend voor hem en vraag me af of dit normaal is en of mijn seksdrive weer terug zal komen.
Iemand ervaring?
anoniem_64bb983aaa6ed wijzigde dit bericht op 27-05-2016 09:28
Reden: Aangepast aan huidige situatie
Reden: Aangepast aan huidige situatie
% gewijzigd
vrijdag 27 mei 2016 om 09:53
quote:broodje_pom schreef op 27 mei 2016 @ 09:35:
[...]
Ben ik geweest (wel een half jaar geleden). Die zegt dat iedereen in zijn eigen tempo weer zin heeft, dus adviseerde me af te wachten en vooral leuke dingen met elkaar te doen, ook zonder kind. Dat doen we, ongeveer 1x per maand, maar daar blijft het bij.Moet jezelf weten TO, ik ga je alleen zeggen dat je nu pijn aan je vriend doet. Eerder of later zal hij van de pijn af willen komen.
[...]
Ben ik geweest (wel een half jaar geleden). Die zegt dat iedereen in zijn eigen tempo weer zin heeft, dus adviseerde me af te wachten en vooral leuke dingen met elkaar te doen, ook zonder kind. Dat doen we, ongeveer 1x per maand, maar daar blijft het bij.Moet jezelf weten TO, ik ga je alleen zeggen dat je nu pijn aan je vriend doet. Eerder of later zal hij van de pijn af willen komen.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:03
quote:Rooss4.0 schreef op 11 juli 2015 @ 15:11:
Ach, neem toch je tijd!
Bij de geboorte van een kind wordt ook een moeder geboren en je hebt tijd nodig om weer in de plooi van echtgenote, minnares enz te raken. Ik herken het enorm, zeker toen ik BV gaf kon ik hem niet aan mijn lijf verdragen, ik was moeder en geen seksgodin. Jammer voor man, hij heeft gewoon even op zijn "beurt"(pun) moeten wachten.
Een drammende man-kleuter vind ik ook behoorlijk ongeil trouwens. Natuurlijk snap ik zijn teleurstelling maar het is even wat het is. Leg hem uit dat je nog in je ontzwangerfase zit. Twee maanden is echt kort.Een jaar is het nu.
Ach, neem toch je tijd!
Bij de geboorte van een kind wordt ook een moeder geboren en je hebt tijd nodig om weer in de plooi van echtgenote, minnares enz te raken. Ik herken het enorm, zeker toen ik BV gaf kon ik hem niet aan mijn lijf verdragen, ik was moeder en geen seksgodin. Jammer voor man, hij heeft gewoon even op zijn "beurt"(pun) moeten wachten.
Een drammende man-kleuter vind ik ook behoorlijk ongeil trouwens. Natuurlijk snap ik zijn teleurstelling maar het is even wat het is. Leg hem uit dat je nog in je ontzwangerfase zit. Twee maanden is echt kort.Een jaar is het nu.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:17
Inderdaad: voor mij hoeft het niet zo. Ik ben vaak moe, maak lange dagen op werk en heb dan gewoon echt geen zin in 'gedoe' aan mijn lijf. Ik heb geprobeerd me er overheen te zeggen, wat resulteerde in een enorme huilbui toen hij bovenop mij klom. Ik voelde zo enorm veel weerstand dat ik me schuldig voelde en daar werd ik heel verdrietig van.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
vrijdag 27 mei 2016 om 10:20
quote:broodje_pom schreef op 27 mei 2016 @ 10:17:
Inderdaad: voor mij hoeft het niet zo. Ik ben vaak moe, maak lange dagen op werk en heb dan gewoon echt geen zin in 'gedoe' aan mijn lijf. Ik heb geprobeerd me er overheen te zeggen, wat resulteerde in een enorme huilbui toen hij bovenop mij klom. Ik voelde zo enorm veel weerstand dat ik me schuldig voelde en daar werd ik heel verdrietig van.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?Ja.
Inderdaad: voor mij hoeft het niet zo. Ik ben vaak moe, maak lange dagen op werk en heb dan gewoon echt geen zin in 'gedoe' aan mijn lijf. Ik heb geprobeerd me er overheen te zeggen, wat resulteerde in een enorme huilbui toen hij bovenop mij klom. Ik voelde zo enorm veel weerstand dat ik me schuldig voelde en daar werd ik heel verdrietig van.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?Ja.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:21
Een jaar geen seks is extreem lang. Mij gaat het te ver. Ik ben/heb nog niet zwanger geweest/bevallen/borstvoeding gegeven dus ik weet niet hoe dat is en hoe het je lichaam/hormonen etc veranderd. Dus misschien ga ik nu te kort door de bocht.
Maar... Ik gun het werkelijk waar helemaal NIEMAND om een jaar geen seks te hebben. En al helemaal niet als ze wel een partner hebben, maar die heeft "geen zin". Ik vind het echt een marteling voor je partner en ik snap niet hoe je dat een jaar lang kan laten gebeuren. Ik heb helaas geen tips om je lust weer aan te wakkeren. Neem aan dat je alle tips die op internet te vinden zijn al hebt geprobeerd? Alleen af en toe samen uit eten gaan lijkt mij echt niet genoeg.
Maar... Ik gun het werkelijk waar helemaal NIEMAND om een jaar geen seks te hebben. En al helemaal niet als ze wel een partner hebben, maar die heeft "geen zin". Ik vind het echt een marteling voor je partner en ik snap niet hoe je dat een jaar lang kan laten gebeuren. Ik heb helaas geen tips om je lust weer aan te wakkeren. Neem aan dat je alle tips die op internet te vinden zijn al hebt geprobeerd? Alleen af en toe samen uit eten gaan lijkt mij echt niet genoeg.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:21
quote:broodje_pom schreef op 27 mei 2016 @ 10:17:
maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?Vind je het hebben van een seksleven wel nuttig?
maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?Vind je het hebben van een seksleven wel nuttig?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:38
vrijdag 27 mei 2016 om 10:40
quote:Rooss4.0 schreef op 27 mei 2016 @ 10:38:
[...]
Of niet.
Je kunt het hele gebeuren ook gewoon skippen en een andere oplossing zoeken. Hij zoekt een seksmaatje, zij hoeft geen weerstand en schuldgevoel meer te ervaren.
Geen schoonheidsprijs, wel een oplossing.Ik denk dat de wereld te klein zal worden als TO's man met een ander zou liggen krikken.
[...]
Of niet.
Je kunt het hele gebeuren ook gewoon skippen en een andere oplossing zoeken. Hij zoekt een seksmaatje, zij hoeft geen weerstand en schuldgevoel meer te ervaren.
Geen schoonheidsprijs, wel een oplossing.Ik denk dat de wereld te klein zal worden als TO's man met een ander zou liggen krikken.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:40
quote:broodje_pom schreef op 27 mei 2016 @ 10:17:
Inderdaad: voor mij hoeft het niet zo. Ik ben vaak moe, maak lange dagen op werk en heb dan gewoon echt geen zin in 'gedoe' aan mijn lijf. Ik heb geprobeerd me er overheen te zeggen, wat resulteerde in een enorme huilbui toen hij bovenop mij klom. Ik voelde zo enorm veel weerstand dat ik me schuldig voelde en daar werd ik heel verdrietig van.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
Dit klinkt heel hard maar er is een kans dat als het langer doorgaat het er wel op neerkomt: wat heb je liever, praten met een vreemde of dat je man seks heeft met een vreemde? Niet dat dat de enige opties zijn, er is een groot grijs gebied, maar het is wel wat er in het uiterste geval kan gebeuren.
Je wil gewoon niet, maar zo te horen is het niet zo dat je er niet aan wil werken. Helaas zit je nu op een punt dat wat je geprobeert hebt, geen resultaat heeft. En dan kan je kiezen, zo doorgaan met alle mogelijke gevolgen van dien, of toch hulp van buitenaf inschakelen. En dan een specialist, niet een huisarts die zegt dat je gewoon eens op date moet (wat geen slecht idee is, maar bij jullie dus niet toerijkend).
Kijk eens of er en seksuoloog in de buurt zit. Jullie zijn niet de eerste, enige, of laatste die met een dergelijk probleem zitten en zij zijn ervoor opgeleid met zulke problemen te helpen. Het lijkt me ook een prettigere manier om eraan te werken dan jezelf te dwingen het toch steeds weer te proberen met alle gevolgen van dien (huilen, je rot voelen etc.). Geef het in ieder geval een kans, als je je er echt niet fijn bij voelt er met een ander over te praten kan je altijd nog stoppen, maar dan kan je wel zeggen dat je ook dat geprobeerd hebt. Ook voor je man lijkt het me fijn als hij ziet dat je het graag op wil lossen en op een andere manier dan dat zijn vrouw in tranen naast hem ligt.
Klinkt heel lastig maar ik denk dat als je er open instapt, het niet onoverkomelijk is.
Inderdaad: voor mij hoeft het niet zo. Ik ben vaak moe, maak lange dagen op werk en heb dan gewoon echt geen zin in 'gedoe' aan mijn lijf. Ik heb geprobeerd me er overheen te zeggen, wat resulteerde in een enorme huilbui toen hij bovenop mij klom. Ik voelde zo enorm veel weerstand dat ik me schuldig voelde en daar werd ik heel verdrietig van.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
Dit klinkt heel hard maar er is een kans dat als het langer doorgaat het er wel op neerkomt: wat heb je liever, praten met een vreemde of dat je man seks heeft met een vreemde? Niet dat dat de enige opties zijn, er is een groot grijs gebied, maar het is wel wat er in het uiterste geval kan gebeuren.
Je wil gewoon niet, maar zo te horen is het niet zo dat je er niet aan wil werken. Helaas zit je nu op een punt dat wat je geprobeert hebt, geen resultaat heeft. En dan kan je kiezen, zo doorgaan met alle mogelijke gevolgen van dien, of toch hulp van buitenaf inschakelen. En dan een specialist, niet een huisarts die zegt dat je gewoon eens op date moet (wat geen slecht idee is, maar bij jullie dus niet toerijkend).
Kijk eens of er en seksuoloog in de buurt zit. Jullie zijn niet de eerste, enige, of laatste die met een dergelijk probleem zitten en zij zijn ervoor opgeleid met zulke problemen te helpen. Het lijkt me ook een prettigere manier om eraan te werken dan jezelf te dwingen het toch steeds weer te proberen met alle gevolgen van dien (huilen, je rot voelen etc.). Geef het in ieder geval een kans, als je je er echt niet fijn bij voelt er met een ander over te praten kan je altijd nog stoppen, maar dan kan je wel zeggen dat je ook dat geprobeerd hebt. Ook voor je man lijkt het me fijn als hij ziet dat je het graag op wil lossen en op een andere manier dan dat zijn vrouw in tranen naast hem ligt.
Klinkt heel lastig maar ik denk dat als je er open instapt, het niet onoverkomelijk is.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:44
quote:broodje_pom schreef op 27 mei 2016 @ 10:17:
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
Ja dat moet je inderdaad zeggen. En als het jullie helpt in de relatie, dan lijkt het mij zeker nut hebben. Volgens mij heb je 3 keuzes:
1: niets doen en je man gaat vanzelf vreemd, weg en/of de relatie zal er niet leuker op worden;
2: hulp zoeken en zeggen: "Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf. Hoe komen we hieruit"
3: of met je man afspreken dat hij het buiten de deur mag gaan zoeken.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
Ja dat moet je inderdaad zeggen. En als het jullie helpt in de relatie, dan lijkt het mij zeker nut hebben. Volgens mij heb je 3 keuzes:
1: niets doen en je man gaat vanzelf vreemd, weg en/of de relatie zal er niet leuker op worden;
2: hulp zoeken en zeggen: "Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf. Hoe komen we hieruit"
3: of met je man afspreken dat hij het buiten de deur mag gaan zoeken.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:52
Pas als je de hulp zoekt merk je wat je daar zegt en of dat helpt. Waarschijnlijk bespreken jullie dan ook hoe jullie seksleven eerder was, hoe jullie daar tegenaan keken, of jij nu overbelast bent en hoe dat opgelost zou kunnen worden, welke hele kleine aanrakingen je nog wel fijn zou vinden en hoe je man overal tegenaan kijkt.
Ik zou terug gaan naar de HA, het is nu een half jaar later en dus een ander probleem omdat het al veel langer duurt nu. Je krijgt vast een door verwijzing naar een goede psycholoog of seksuoloog.
Ik zou terug gaan naar de HA, het is nu een half jaar later en dus een ander probleem omdat het al veel langer duurt nu. Je krijgt vast een door verwijzing naar een goede psycholoog of seksuoloog.
Het is zoals het is
vrijdag 27 mei 2016 om 10:55
ik weet wel uit eigen ervaring dat hoe langer je wacht hoe groter de weerstand wordt. Ik heb me toen toch eens laten overhalen, voor mijn man want voor mezelf hoefde het niet. Ik wilde gewoon snel snel, hoe eerder voorbij hoe beter maar hij nam juist de tijd. En echt, de laatste paar minuten voelde het ineens niet zo vervelend meer en achteraf was het toch wel fijn. We hebben toen weer een voorzichtige start gemaakt met ons seksleven en sindsdien is mijn zin ook weer terug. En het gaat weer goed.
Pauze was bij ons geen jaar, bij een vriendin wel (2 jaar) en ook dat kwam goed.. maar zij zijn wel naar een therapeut geweest.
Pauze was bij ons geen jaar, bij een vriendin wel (2 jaar) en ook dat kwam goed.. maar zij zijn wel naar een therapeut geweest.
vrijdag 27 mei 2016 om 10:59
quote:broodje_pom schreef op 27 mei 2016 @ 10:17:
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?Wat zie jij zelf dan als oplossing voor deze situatie? Je wilt niet met een seksuoloog gaan praten en je wilt ook geen seks. Wil je je relatie voortzetten, dan zul je toch actie moeten gaan ondernemen. De kans dat jouw man op een gegeven moment schoon genoeg heeft van jouw gebrek aan bereidheid iets te doen aan het probleem, is heel reëel. Wat wil jij doen om dit te voorkomen? Of wil je het eigenlijk helemaal niet voorkomen en vind je het allemaal wel prima zo? Zo ja, neem je dan ook de consequentie dat dit het einde van je gezin kan betekenen voor lief?
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?Wat zie jij zelf dan als oplossing voor deze situatie? Je wilt niet met een seksuoloog gaan praten en je wilt ook geen seks. Wil je je relatie voortzetten, dan zul je toch actie moeten gaan ondernemen. De kans dat jouw man op een gegeven moment schoon genoeg heeft van jouw gebrek aan bereidheid iets te doen aan het probleem, is heel reëel. Wat wil jij doen om dit te voorkomen? Of wil je het eigenlijk helemaal niet voorkomen en vind je het allemaal wel prima zo? Zo ja, neem je dan ook de consequentie dat dit het einde van je gezin kan betekenen voor lief?
vrijdag 27 mei 2016 om 11:12
Ik vind dit echt heel shockerend om te lezen zeg...
Nee iets tegen je zin in zou je niet moeten doen, zeker iets seksueels niet. Maar... Je probeert het dus niet eens? Je bent 1x bij de huisarts geweest en vond dat antwoord wel prima. Dus je beslist voor je man dat hij dan maar al ruim een jaar tegen zijn zin in geen seks heeft. Er gaan stellen uit elkaar door minder.
Ik denk dat jullie seksleven, of in ieder geval jouw zin in seks al nooit echt hoogtijden gekend heeft en dat je het nu allemaal wel prima vindt zo. Of zit ik daar ver naast? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je vroeger wel de sterren van de hemel neukte en nu 180 graden gedraaid bent en bent veranderd in een ijskonijn.
Als seks jou zo tegenstaat en je hebt er echt geen zin in maar jullie relatie is verder helemaal goed dan zou ik toch echt voor de optie gaan om je man toe te staan een minnares te nemen of naar een prostituee te gaan. Staat dat idee je tegen? Waarom dan? Want jij wilt het niet met hem wil niet dat hij toenadering zoekt, dan ben je er met die oplossing toch mooi vanaf? Ik zou het niet als vreemdgaan zien want die vrouw geeft hem dan iets wat jij niet wil
Of kan. Je kunt gewoon niet van iemand blijven verlangen om zijn seksleven onvrijwillig op te geven.
Nee iets tegen je zin in zou je niet moeten doen, zeker iets seksueels niet. Maar... Je probeert het dus niet eens? Je bent 1x bij de huisarts geweest en vond dat antwoord wel prima. Dus je beslist voor je man dat hij dan maar al ruim een jaar tegen zijn zin in geen seks heeft. Er gaan stellen uit elkaar door minder.
Ik denk dat jullie seksleven, of in ieder geval jouw zin in seks al nooit echt hoogtijden gekend heeft en dat je het nu allemaal wel prima vindt zo. Of zit ik daar ver naast? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je vroeger wel de sterren van de hemel neukte en nu 180 graden gedraaid bent en bent veranderd in een ijskonijn.
Als seks jou zo tegenstaat en je hebt er echt geen zin in maar jullie relatie is verder helemaal goed dan zou ik toch echt voor de optie gaan om je man toe te staan een minnares te nemen of naar een prostituee te gaan. Staat dat idee je tegen? Waarom dan? Want jij wilt het niet met hem wil niet dat hij toenadering zoekt, dan ben je er met die oplossing toch mooi vanaf? Ik zou het niet als vreemdgaan zien want die vrouw geeft hem dan iets wat jij niet wil
Of kan. Je kunt gewoon niet van iemand blijven verlangen om zijn seksleven onvrijwillig op te geven.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
vrijdag 27 mei 2016 om 11:28
Van mij mag iedereen een open relatie nemen als hij/zij daar zin in heeft, maar de tip aan TO om haar man maar een minnares te laten zoeken is natuurlijk belachelijk.
Zonder moralistisch te doen (en zonder de man van TO te kennen), seks binnen een relatie is heel iets anders dan een potje neuken. Als de man van TO behoefte heeft aan een orgasme, kan hij er vast zelf ook wel een slinger aan geven. Maar binnen een liefdesrelatie is seks een logische behoefte, een bindmiddel. En helaas geldt hiervoor: "use it or lose it". Het advies van je huisarts om af te wachten tot de zin terugkomt, is dus na zoveel tijd echt een slecht advies.
Een aantal jaren geleden waren man en ik ook in zo'n impasse geraakt. Geen zin van mijn kant, en als het er al eens van kwam, was ik er ook niet echt van onder de indruk, man die de moed opgegeven had. Op mijn voorstel zijn we naar een seksuoloog gegaan en dat was echt een van de betere beslissingen in mijn leven. Natuurlijk is het best even maf om te praten over hoe, hoe vaak, wat je voelt etc. maar je praat met iemand die daar echt wel heel lang voor gestudeerd heeft en die al wel gekkere dingen gehoord heeft dan 'we hebben geen seks meer'. De gesprekken waren erg verhelderend en al heel snel zagen we resultaat, niet alleen tussen de lakens maar in onze hele relatie, want de kern van het probleem was dat ik me niet gewaardeerd en gezien voelde. Sinds die tijd is ons seksleven sterk verbeterd, wel in de loop van een langere tijd, zodat we nu, beiden rond de 50, voor het eerst sinds onze allereerste verkering echt de sterren van de hemel neuken. En dat is vast wel tof voor mijn man, maar minstens zo belangrijk, het is ook voor mij een verrijking. Seks doe je niet alleen om hem te plezieren, dus ga je ook niet naar de seksuoloog om hem tegemoet te komen of aan je te binden. Echt, geloof me, je wordt er gelukkiger van als je een leuk seksleven hebt en de therapie bij een seksuoloog is lang niet zo eng als je denkt.
Zonder moralistisch te doen (en zonder de man van TO te kennen), seks binnen een relatie is heel iets anders dan een potje neuken. Als de man van TO behoefte heeft aan een orgasme, kan hij er vast zelf ook wel een slinger aan geven. Maar binnen een liefdesrelatie is seks een logische behoefte, een bindmiddel. En helaas geldt hiervoor: "use it or lose it". Het advies van je huisarts om af te wachten tot de zin terugkomt, is dus na zoveel tijd echt een slecht advies.
Een aantal jaren geleden waren man en ik ook in zo'n impasse geraakt. Geen zin van mijn kant, en als het er al eens van kwam, was ik er ook niet echt van onder de indruk, man die de moed opgegeven had. Op mijn voorstel zijn we naar een seksuoloog gegaan en dat was echt een van de betere beslissingen in mijn leven. Natuurlijk is het best even maf om te praten over hoe, hoe vaak, wat je voelt etc. maar je praat met iemand die daar echt wel heel lang voor gestudeerd heeft en die al wel gekkere dingen gehoord heeft dan 'we hebben geen seks meer'. De gesprekken waren erg verhelderend en al heel snel zagen we resultaat, niet alleen tussen de lakens maar in onze hele relatie, want de kern van het probleem was dat ik me niet gewaardeerd en gezien voelde. Sinds die tijd is ons seksleven sterk verbeterd, wel in de loop van een langere tijd, zodat we nu, beiden rond de 50, voor het eerst sinds onze allereerste verkering echt de sterren van de hemel neuken. En dat is vast wel tof voor mijn man, maar minstens zo belangrijk, het is ook voor mij een verrijking. Seks doe je niet alleen om hem te plezieren, dus ga je ook niet naar de seksuoloog om hem tegemoet te komen of aan je te binden. Echt, geloof me, je wordt er gelukkiger van als je een leuk seksleven hebt en de therapie bij een seksuoloog is lang niet zo eng als je denkt.
vrijdag 27 mei 2016 om 11:43
Het is duidelijk dat je fenomeen minnares niet snapt, Sassafras maar dat geeft niet. Alleen al het feit dat je seks met een vriendinnetje vergelijkt met er zelf een slinger aan geven.
Bij jou is het goed gekomen, good for you, bij TO lijkt elke bereidheid tot seks en de weg ernaartoe te ontbreken.
Ik schrijf dat het geen schoonheidsprijs verdient, natuurlijk is het beter om samen en route te gaan maar als ook die zin ontbreekt kan een seksvriendin een oplossing zijn.
Accepteren dat hij vreemdgaat kan ook maar dat lijkt mij persoonlijk nog onwenselijker.
Bij jou is het goed gekomen, good for you, bij TO lijkt elke bereidheid tot seks en de weg ernaartoe te ontbreken.
Ik schrijf dat het geen schoonheidsprijs verdient, natuurlijk is het beter om samen en route te gaan maar als ook die zin ontbreekt kan een seksvriendin een oplossing zijn.
Accepteren dat hij vreemdgaat kan ook maar dat lijkt mij persoonlijk nog onwenselijker.
.
vrijdag 27 mei 2016 om 12:13
quote:Rooss4.0 schreef op 27 mei 2016 @ 11:43:
Het is duidelijk dat je fenomeen minnares niet snapt, Sassafras maar dat geeft niet. Alleen al het feit dat je seks met een vriendinnetje vergelijkt met er zelf een slinger aan geven. .
Wanneer een minnares als oplossing voor het gebrek aan seks binnen een relatie voorgesteld wordt, dan is die minnares in mijn ogen een zeer gecompliceerde manier van masturberen, ja. Wat ik er in mijn omgeving van gezien heb, zijn er twee opties: de minnares is slechts om mee te neuken, prettiger dan rukken of hoeren, en optie 2, de relatie is slecht en door verliefd te worden op een ander (eerst in het geniep, als minnaars) wordt de relatie beëindigd.
Maar hé, ik ben vast heel bekrompen en narrowminded, als ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, terwijl ik niet eens zoveel moeite zou hebben met een keertje buiten de pot piesen.
Het is duidelijk dat je fenomeen minnares niet snapt, Sassafras maar dat geeft niet. Alleen al het feit dat je seks met een vriendinnetje vergelijkt met er zelf een slinger aan geven. .
Wanneer een minnares als oplossing voor het gebrek aan seks binnen een relatie voorgesteld wordt, dan is die minnares in mijn ogen een zeer gecompliceerde manier van masturberen, ja. Wat ik er in mijn omgeving van gezien heb, zijn er twee opties: de minnares is slechts om mee te neuken, prettiger dan rukken of hoeren, en optie 2, de relatie is slecht en door verliefd te worden op een ander (eerst in het geniep, als minnaars) wordt de relatie beëindigd.
Maar hé, ik ben vast heel bekrompen en narrowminded, als ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, terwijl ik niet eens zoveel moeite zou hebben met een keertje buiten de pot piesen.
vrijdag 27 mei 2016 om 12:22
quote:sassafras schreef op 27 mei 2016 @ 12:13:
[...]
Wanneer een minnares als oplossing voor het gebrek aan seks binnen een relatie voorgesteld wordt, dan is die minnares in mijn ogen een zeer gecompliceerde manier van masturberen, ja. Wat ik er in mijn omgeving van gezien heb, zijn er twee opties: de minnares is slechts om mee te neuken, prettiger dan rukken of hoeren, en optie 2, de relatie is slecht en door verliefd te worden op een ander (eerst in het geniep, als minnaars) wordt de relatie beëindigd.
Maar hé, ik ben vast heel bekrompen en narrowminded, als ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, terwijl ik niet eens zoveel moeite zou hebben met een keertje buiten de pot piesen.Als jij totaal geen zin in seks zou hebben, dan zou ik zeggen: onacceptabel of niet, je verliest door geen seks te willen eigenlijk het recht om daar nog iets van te vinden. Tenzij je natuurlijk oprecht zou proberen er iets aan te veranderen - maar dat zie ik bij TO niet.
[...]
Wanneer een minnares als oplossing voor het gebrek aan seks binnen een relatie voorgesteld wordt, dan is die minnares in mijn ogen een zeer gecompliceerde manier van masturberen, ja. Wat ik er in mijn omgeving van gezien heb, zijn er twee opties: de minnares is slechts om mee te neuken, prettiger dan rukken of hoeren, en optie 2, de relatie is slecht en door verliefd te worden op een ander (eerst in het geniep, als minnaars) wordt de relatie beëindigd.
Maar hé, ik ben vast heel bekrompen en narrowminded, als ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, terwijl ik niet eens zoveel moeite zou hebben met een keertje buiten de pot piesen.Als jij totaal geen zin in seks zou hebben, dan zou ik zeggen: onacceptabel of niet, je verliest door geen seks te willen eigenlijk het recht om daar nog iets van te vinden. Tenzij je natuurlijk oprecht zou proberen er iets aan te veranderen - maar dat zie ik bij TO niet.
IMHO
vrijdag 27 mei 2016 om 12:25
Ik begin me eigenlijk af te vragen of hier andere dingen meespelen. Iemand zei al: ik kan me niet voorstellen dat het seksleven voor het kind nou zo denderend was. Zou het kunnen dat je sowieso een nogal negatief beeld hebt van seks, TO? Dat je vindt dat het niet 'hoort', zeker niet nu je moeder bent? Heeft het misschien te maken met een idee van moederschap of een goede vrouw dat je hebt? Slechte ervaringen in je jeugd?
IMHO
vrijdag 27 mei 2016 om 12:27
quote:sassafras schreef op 27 mei 2016 @ 12:13:
[...]
Wanneer een minnares als oplossing voor het gebrek aan seks binnen een relatie voorgesteld wordt, dan is die minnares in mijn ogen een zeer gecompliceerde manier van masturberen, ja. Wat ik er in mijn omgeving van gezien heb, zijn er twee opties: de minnares is slechts om mee te neuken, prettiger dan rukken of hoeren, en optie 2, de relatie is slecht en door verliefd te worden op een ander (eerst in het geniep, als minnaars) wordt de relatie beëindigd.
Maar hé, ik ben vast heel bekrompen en narrowminded, als ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, terwijl ik niet eens zoveel moeite zou hebben met een keertje buiten de pot piesen.
Dat laatste snap ik niet helemaal. Je bedoelt dat je jezelf niet te goed zou vinden om een keer vreemd te gaan terwijl je je partner dat niet zou gunnen?
Heel menselijk hoor. Beslist oneerlijk maar heel menselijk.
Dat eerste is jouw ervaring. Ik heb andere ervaringen. Mijn minnaar en ik zijn niet verliefd en ik ben ook zeker geen ruksubstituut, gelukkig kent grijs vele tinten. Ik ben ook absoluut geen relatiebedreiging en voor de minnaar van mijn minnaars vriendin (snap je het nog?) geldt hetzelfde.
Nogmaals, ik gun TO een spectaculair seksleven met haar vent. Maar het begint bij willen.
[...]
Wanneer een minnares als oplossing voor het gebrek aan seks binnen een relatie voorgesteld wordt, dan is die minnares in mijn ogen een zeer gecompliceerde manier van masturberen, ja. Wat ik er in mijn omgeving van gezien heb, zijn er twee opties: de minnares is slechts om mee te neuken, prettiger dan rukken of hoeren, en optie 2, de relatie is slecht en door verliefd te worden op een ander (eerst in het geniep, als minnaars) wordt de relatie beëindigd.
Maar hé, ik ben vast heel bekrompen en narrowminded, als ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, terwijl ik niet eens zoveel moeite zou hebben met een keertje buiten de pot piesen.
Dat laatste snap ik niet helemaal. Je bedoelt dat je jezelf niet te goed zou vinden om een keer vreemd te gaan terwijl je je partner dat niet zou gunnen?
Heel menselijk hoor. Beslist oneerlijk maar heel menselijk.
Dat eerste is jouw ervaring. Ik heb andere ervaringen. Mijn minnaar en ik zijn niet verliefd en ik ben ook zeker geen ruksubstituut, gelukkig kent grijs vele tinten. Ik ben ook absoluut geen relatiebedreiging en voor de minnaar van mijn minnaars vriendin (snap je het nog?) geldt hetzelfde.
Nogmaals, ik gun TO een spectaculair seksleven met haar vent. Maar het begint bij willen.
.
vrijdag 27 mei 2016 om 12:45
ik wil het topic niet kapen, dus dit is mijn laatste reactie:
@Roos: waar lees jij dat ik vreemd zou (willen) gaan? Ik schrijf dat ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, maar dat ik over een keertje vreemdgaan nog wel heen zou kunnen stappen. Van hem dus. Sterker nog, dat heb ik ook gedaan, lang geleden. Maar als dat keertje vreemd gaan een relatie geweest was, dus met geheime afspraakjes, je verheugen op de tijd die je doorbrengt met de minnares ipv met mij, dan doe ik niet meer mee.
En precies omdat dit voor mij geen optie is, heb ik dus het initiatief voor therapie genomen. Nu is het aan TO om te bedenken wat zij in de toekomst wil, en of ze over haar schroom voor therapie heen kan zetten. En ik denk dat de meeste vrouwen er niet voor kiezen om hun man moedwillig richting minnares te sturen, ook al is dat jouw levensstijl, dat is toch echt een uitzondering.
@Roos: waar lees jij dat ik vreemd zou (willen) gaan? Ik schrijf dat ik een minnares voor mijn man onacceptabel vind, maar dat ik over een keertje vreemdgaan nog wel heen zou kunnen stappen. Van hem dus. Sterker nog, dat heb ik ook gedaan, lang geleden. Maar als dat keertje vreemd gaan een relatie geweest was, dus met geheime afspraakjes, je verheugen op de tijd die je doorbrengt met de minnares ipv met mij, dan doe ik niet meer mee.
En precies omdat dit voor mij geen optie is, heb ik dus het initiatief voor therapie genomen. Nu is het aan TO om te bedenken wat zij in de toekomst wil, en of ze over haar schroom voor therapie heen kan zetten. En ik denk dat de meeste vrouwen er niet voor kiezen om hun man moedwillig richting minnares te sturen, ook al is dat jouw levensstijl, dat is toch echt een uitzondering.
vrijdag 27 mei 2016 om 13:05
Oh dat bedoel je, buiten de pot pissen van hem. Zoals je kunt lezen schreef ik al dat ik het niet snapte en nu heb je het dus uitgelegd, dank je.
Ik ben geen uitzondering maar dat maakt niet uit.
Er zijn vele relaties zoals die van mijn minnaar en als die er niet is wordt erover gefantaseerd. Verder is het inderdaad en TO en man om te zien hoe. Dit opgelost kan worden.
Ik ben geen uitzondering maar dat maakt niet uit.
Er zijn vele relaties zoals die van mijn minnaar en als die er niet is wordt erover gefantaseerd. Verder is het inderdaad en TO en man om te zien hoe. Dit opgelost kan worden.
.
vrijdag 27 mei 2016 om 13:47
quote:broodje_pom schreef op 27 mei 2016 @ 10:17:
Inderdaad: voor mij hoeft het niet zo. Ik ben vaak moe, maak lange dagen op werk en heb dan gewoon echt geen zin in 'gedoe' aan mijn lijf. Ik heb geprobeerd me er overheen te zeggen, wat resulteerde in een enorme huilbui toen hij bovenop mij klom. Ik voelde zo enorm veel weerstand dat ik me schuldig voelde en daar werd ik heel verdrietig van.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
Zoals anderen hier ook al hebben aangegeven: doe er iets mee of dit komt niet goed. Als je begrijpt dat je zo niet verder kan, stel je dan ook niet aan door jezelf af te vragen of het dan wel nuttig is om met "een vreemde" te gaan praten. Je opties slinken namelijk mettertijd.
Of jullie doen er samen iets aan, en aangezien dat niet lijkt te werken op jullie eentje: zoe daarbij professionele hulp.
Of je geeft hem de goedkeuring om buitenhuis te krijgen wat hij bij jou niet krijgt (met de reële risico's die daarbij horen.
Of je speelt hem vroeger of later kwijt.
Optie 2 is risicovol en eigenlijk geen concrete oplossing (swingen/open relaties om een eigen relatie te redden is nooit een goed idee), optie 1 is zinvol en heeft kansen op slagen. Optie 3 is een evidentie en zelf een automatisch gegeven als je optie 1 niet serieus neemt.
Inderdaad: voor mij hoeft het niet zo. Ik ben vaak moe, maak lange dagen op werk en heb dan gewoon echt geen zin in 'gedoe' aan mijn lijf. Ik heb geprobeerd me er overheen te zeggen, wat resulteerde in een enorme huilbui toen hij bovenop mij klom. Ik voelde zo enorm veel weerstand dat ik me schuldig voelde en daar werd ik heel verdrietig van.
Natuurlijk begrijp ik dat we zo niet verder kunnen, maar ik weet niet zo goed of ik het nuttig vind om met een vreemde te praten over ons seksleven. Wat moet ik zeggen dan? Ik heb geen zin, voel die behoefte niet en wil gewoon geen gedoe aan mijn lijf?
Zoals anderen hier ook al hebben aangegeven: doe er iets mee of dit komt niet goed. Als je begrijpt dat je zo niet verder kan, stel je dan ook niet aan door jezelf af te vragen of het dan wel nuttig is om met "een vreemde" te gaan praten. Je opties slinken namelijk mettertijd.
Of jullie doen er samen iets aan, en aangezien dat niet lijkt te werken op jullie eentje: zoe daarbij professionele hulp.
Of je geeft hem de goedkeuring om buitenhuis te krijgen wat hij bij jou niet krijgt (met de reële risico's die daarbij horen.
Of je speelt hem vroeger of later kwijt.
Optie 2 is risicovol en eigenlijk geen concrete oplossing (swingen/open relaties om een eigen relatie te redden is nooit een goed idee), optie 1 is zinvol en heeft kansen op slagen. Optie 3 is een evidentie en zelf een automatisch gegeven als je optie 1 niet serieus neemt.
