Ik zie het niet zitten.

Dit moet ik even kwijt en ik voel me er heel rot over. Maar het is waar, ik geef totaal niks om seks. Ik heb een libido van niks en vind het ook helemaal niet belangrijk. Heb er ook zelfs bijna een afkeer van.

In het begin van de relaties die ik had vond ik het juist wel fijn, maar later werd dat steeds minder. Bij exen was dat het geval omdat er geen intimiteit en liefde meer was, we vervreemden van elkaar. We knuffelden ook niet meer en waren ook niet meer blij om elkaar te zien op het laatst. Maar bij mijn huidige vriend is dit nog wel het geval. We knuffelen elkaar meerdere malen per dag, ik ben dolblij als ik hem weer zie en vind hem nog steeds net zo aantrekkelijk als toen. Ik denk dan van: "Daar loopt die mooie knappe man, ik ben zo blij dat hij mijn vriend is!" Het enige probleem is dus, weer, geen zin meer in seks. Ik vind het gewoon vies om het zo maar te zeggen, hoe raar dat ook klinkt.

Ik weet niet of het veel zin heeft om een seksuoloog om hulp te vragen. Heb ook wel eens gedacht aan de mooie kanten van seks met je partner, maar dat helpt niet. De afkeer blijft. We hebben nog wel eens seks, maar voor mij hoeft het niet. En als ik lig te genieten van wat mijn vriend doet, voel ik me een slet. Daar begrijp ik ook niets van want zo veel relaties heb ik niet gehad, in die relaties had ik weinig seks en ze duurden allemaal zeker langer dan een jaar.



Voel me ook heel rot tegenover mijn vriend. Ik heb het er wel eens met hem over gehad en hij wil mij evengoed nog. Vind het knap van hem dat hij het volhoudt.



Herkent iemand van jullie dit?

Penetratie doet mij ook totaal niks, ik voel inderdaad alleen de penis die in me zit, maar verder ook niets. Zoals jij, geen stimulatie. Ik zie daarom het nut van penetratie niet in.



Ik beleef een beetje plezier aan seks. Maar zo weinig dat het eigenlijk niets voorstelt. Ik hoop dat die instantie me echt vooruit kan helpen!