Seks
alle pijlers
is denken aan sex met een ander vreemdgaan?
maandag 20 oktober 2008 om 20:46
[quote]Zeno2 schreef op 20 oktober 2008 @ 18:39:
[...]
Helemaal mee eens: wat je ook doet, als je het aan je partner kunt vertellen (en dat ook doet), dan is het geen vreemdgaan meer.
doordenkertje;
Geldt dit alleen voor vreemdgaan? Kan je over andere dingen binnen een relatie wel geheimen hebben voor je partner en is dat dan minder erg of erger?
[...]
Helemaal mee eens: wat je ook doet, als je het aan je partner kunt vertellen (en dat ook doet), dan is het geen vreemdgaan meer.
doordenkertje;
Geldt dit alleen voor vreemdgaan? Kan je over andere dingen binnen een relatie wel geheimen hebben voor je partner en is dat dan minder erg of erger?
maandag 20 oktober 2008 om 22:08
ja dat zou kunnen alleen noem je het dan denk ik geen vreemdgaan. Ik weet bv dat er vrouwen zijn die bv het zoveelste paar schoenen in de kast verbergen omdat ze weten dat ze anders commentaar krijgen dat ze weer schoenen hebben gekocht. Als ze dan later gedragen worden is het "die had ik al lang schat"
Even als voorbeeldje, maar het is ook een vorm van niet eerlijk zijn en een vorm van bedrog. Alleen als het gaat om erotiek, intimiteit of sex met andere noemen we het vreemdgaan.
simpele manier om je af te vragen of iets onder vreemdgaan valt is die vraag je stellen, zou ik dit zonder problemen aan mijn partner kunnen vertellen, kun je dat niet dan weet je in feite al dat je bang bent voor het antwoord en dat je al op het randje van vreemdgaan zit.
Toch vind ik dat met fantaseren toch wel wat anders. Daar is geen wezelijk contact met een andere partij, het speelt in je hoofd af, maar ik kan me wel voorstellen dat als je weet dat je partner er van overstuur raakt je het gaat verzwijgen, En dat lijkt me geen goede basis.
Even als voorbeeldje, maar het is ook een vorm van niet eerlijk zijn en een vorm van bedrog. Alleen als het gaat om erotiek, intimiteit of sex met andere noemen we het vreemdgaan.
simpele manier om je af te vragen of iets onder vreemdgaan valt is die vraag je stellen, zou ik dit zonder problemen aan mijn partner kunnen vertellen, kun je dat niet dan weet je in feite al dat je bang bent voor het antwoord en dat je al op het randje van vreemdgaan zit.
Toch vind ik dat met fantaseren toch wel wat anders. Daar is geen wezelijk contact met een andere partij, het speelt in je hoofd af, maar ik kan me wel voorstellen dat als je weet dat je partner er van overstuur raakt je het gaat verzwijgen, En dat lijkt me geen goede basis.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 20 oktober 2008 om 23:07
Ik schaam me diep. Ik weet dat fantaseren over sex met een ander helemaal niet erg hoef te zijn. Daar ga je niet van vreemd. Daarvoor hoef je geen slecht sexleven te hebben. Dat kan gewoon zo af en toe gebeuren. Niets ergs aan. Moet je niets achter zoeken, moet je niet erger maken dan het is. Geen spoken zien.
Alleen al bij de gedachten krimpt mijn hart samen en krijg ik braakneigingen.
Verstand & gevoel. Twee zulke verschillende dingen.
Alleen al bij de gedachten krimpt mijn hart samen en krijg ik braakneigingen.
Verstand & gevoel. Twee zulke verschillende dingen.
DTEEZ!
dinsdag 21 oktober 2008 om 01:14
[quote]doddie schreef op 20 oktober 2008 @ 22:08:
ja dat zou kunnen alleen noem je het dan denk ik geen vreemdgaan.. Alleen als het gaat om erotiek, intimiteit of sex met andere noemen we het vreemdgaan.
De vraag was eigenlijk is oneerlijk zijn (of verzwijgen) van iets dat niet met erotiek, intimiteit of sex met anderen te maken heeft dan meer of minder belangrijk in een relatie?
Moet je alles aan je partner vertellen of mag je ook geheimen hebben of dingen achterhouden omdat je denkt dat dat andere er boos om wordt..of is dat alleen zo als het over sex gaat? En waarom dan wel?
ja dat zou kunnen alleen noem je het dan denk ik geen vreemdgaan.. Alleen als het gaat om erotiek, intimiteit of sex met andere noemen we het vreemdgaan.
De vraag was eigenlijk is oneerlijk zijn (of verzwijgen) van iets dat niet met erotiek, intimiteit of sex met anderen te maken heeft dan meer of minder belangrijk in een relatie?
Moet je alles aan je partner vertellen of mag je ook geheimen hebben of dingen achterhouden omdat je denkt dat dat andere er boos om wordt..of is dat alleen zo als het over sex gaat? En waarom dan wel?
dinsdag 21 oktober 2008 om 02:47
quote:mian schreef op 21 oktober 2008 @ 01:14:
[quote]doddie schreef op 20 oktober 2008 @ 22:08:
ja dat zou kunnen alleen noem je het dan denk ik geen vreemdgaan.. Alleen als het gaat om erotiek, intimiteit of sex met andere noemen we het vreemdgaan.
De vraag was eigenlijk is oneerlijk zijn (of verzwijgen) van iets dat niet met erotiek, intimiteit of sex met anderen te maken heeft dan meer of minder belangrijk in een relatie?
Moet je alles aan je partner vertellen of mag je ook geheimen hebben of dingen achterhouden omdat je denkt dat dat andere er boos om wordt..of is dat alleen zo als het over sex gaat? En waarom dan wel?Voor mij betekent eerlijkheid dat je alles aan elkaar zou kunnen vertellen. Niet dat je elkaar minitieus verslag doet van je doen en je denken (alsof je daar de tijd voor zou hebben ), maar wel met het vertrouwen dat als het de ander aangaat, je het gewoon deelt. Omdat de ander er recht op heeft om te weten wat er op zijn terrein speelt binnen de relatie.
Het gaat mij om de basishouding dus. Als je werkelijk een paar schoenen verbergt en erover liegt, dan vind ik dat net zo kwalijk en respectloos tegenover je partner als wanneer je over grotere / seksuele dingen liegt.
Daar tegenover staat dat ik óók vind dat je recht hebt op privacy binnen je relatie. Op gebied van seksualiteit ligt dat in je fantasie bijvoorbeeld en in hoe, wanneer en waarom je masturbeert. Op gebied van geld en aankopen ligt dat in de beschikking over eigen geld, dat je naar eigen inzicht mag besteden (bijvoorbeeld aan het 387e paar schoenen). Ik vind niet dat je alles maar te allen tijde moet verantwoorden, dan sla je volgens mij een relatie hartstikke dood. Maar met het omgekeerde: dingen voor elkaar verzwijgen, óók. Het maakt in mijn ogen niet uit om welk onderwerp dit gaat. Het gaat om een basishouding die je hebt binnen een relatie, in mijn ogen, van volwassen gelijkwaardigheid en vertrouwen. Openheid omdat je je daartoe uitgenodigd voelt, niet als verplichting.
Dat laatste vraagt overigens ook aan de "ontvangende partij" van die openheid om een open, neutrale en respectvolle houding.
[quote]doddie schreef op 20 oktober 2008 @ 22:08:
ja dat zou kunnen alleen noem je het dan denk ik geen vreemdgaan.. Alleen als het gaat om erotiek, intimiteit of sex met andere noemen we het vreemdgaan.
De vraag was eigenlijk is oneerlijk zijn (of verzwijgen) van iets dat niet met erotiek, intimiteit of sex met anderen te maken heeft dan meer of minder belangrijk in een relatie?
Moet je alles aan je partner vertellen of mag je ook geheimen hebben of dingen achterhouden omdat je denkt dat dat andere er boos om wordt..of is dat alleen zo als het over sex gaat? En waarom dan wel?Voor mij betekent eerlijkheid dat je alles aan elkaar zou kunnen vertellen. Niet dat je elkaar minitieus verslag doet van je doen en je denken (alsof je daar de tijd voor zou hebben ), maar wel met het vertrouwen dat als het de ander aangaat, je het gewoon deelt. Omdat de ander er recht op heeft om te weten wat er op zijn terrein speelt binnen de relatie.
Het gaat mij om de basishouding dus. Als je werkelijk een paar schoenen verbergt en erover liegt, dan vind ik dat net zo kwalijk en respectloos tegenover je partner als wanneer je over grotere / seksuele dingen liegt.
Daar tegenover staat dat ik óók vind dat je recht hebt op privacy binnen je relatie. Op gebied van seksualiteit ligt dat in je fantasie bijvoorbeeld en in hoe, wanneer en waarom je masturbeert. Op gebied van geld en aankopen ligt dat in de beschikking over eigen geld, dat je naar eigen inzicht mag besteden (bijvoorbeeld aan het 387e paar schoenen). Ik vind niet dat je alles maar te allen tijde moet verantwoorden, dan sla je volgens mij een relatie hartstikke dood. Maar met het omgekeerde: dingen voor elkaar verzwijgen, óók. Het maakt in mijn ogen niet uit om welk onderwerp dit gaat. Het gaat om een basishouding die je hebt binnen een relatie, in mijn ogen, van volwassen gelijkwaardigheid en vertrouwen. Openheid omdat je je daartoe uitgenodigd voelt, niet als verplichting.
Dat laatste vraagt overigens ook aan de "ontvangende partij" van die openheid om een open, neutrale en respectvolle houding.
dinsdag 21 oktober 2008 om 14:20
Zolang ik een ander niet seksueel aanraak vind ik het geen vreemdgaan. Zoenen is al het begin voor mij, maar fantaseren of porno is niet vreemdgaan. Als een man verlangt naar een ander maar toch alleen met mij sekst, vind ik dat juist heel trouw van hem.
Bovendien, je kan er toch niets aan doen waarnaar je verlangt?
Bovendien, je kan er toch niets aan doen waarnaar je verlangt?
dinsdag 21 oktober 2008 om 22:30
quote:qwertu schreef op 21 oktober 2008 @ 02:47:
[...]
Voor mij betekent eerlijkheid dat je alles aan elkaar zou kunnen vertellen. Niet dat je elkaar minitieus verslag doet van je doen en je denken (alsof je daar de tijd voor zou hebben ), maar wel met het vertrouwen dat als het de ander aangaat, je het gewoon deelt. Omdat de ander er recht op heeft om te weten wat er op zijn terrein speelt binnen de relatie.
Het gaat mij om de basishouding dus. Als je werkelijk een paar schoenen verbergt en erover liegt, dan vind ik dat net zo kwalijk en respectloos tegenover je partner als wanneer je over grotere / seksuele dingen liegt.
Daar tegenover staat dat ik óók vind dat je recht hebt op privacy binnen je relatie. Op gebied van seksualiteit ligt dat in je fantasie bijvoorbeeld en in hoe, wanneer en waarom je masturbeert. Op gebied van geld en aankopen ligt dat in de beschikking over eigen geld, dat je naar eigen inzicht mag besteden (bijvoorbeeld aan het 387e paar schoenen). Ik vind niet dat je alles maar te allen tijde moet verantwoorden, dan sla je volgens mij een relatie hartstikke dood. Maar met het omgekeerde: dingen voor elkaar verzwijgen, óók. Het maakt in mijn ogen niet uit om welk onderwerp dit gaat. Het gaat om een basishouding die je hebt binnen een relatie, in mijn ogen, van volwassen gelijkwaardigheid en vertrouwen. Openheid omdat je je daartoe uitgenodigd voelt, niet als verplichting.
Dat laatste vraagt overigens ook aan de "ontvangende partij" van die openheid om een open, neutrale en respectvolle houding.
Moeilijk toch
Mijn vriend die een fervent voorstander is van grote openheid en eerlijkheid binnen een relatie, maar met wie ik ook een computer deel, wist systematisch zijn browsergeschiedenis na elke internetsessie.
Is mij opgevallen omdat ik ook mijn eigen geschiedenis zo kwijt was.
Sindsdien let ik er op want het zit me dwars en ik weet eigenlijk niet hoe ik hier moet mee omgaan...
[...]
Voor mij betekent eerlijkheid dat je alles aan elkaar zou kunnen vertellen. Niet dat je elkaar minitieus verslag doet van je doen en je denken (alsof je daar de tijd voor zou hebben ), maar wel met het vertrouwen dat als het de ander aangaat, je het gewoon deelt. Omdat de ander er recht op heeft om te weten wat er op zijn terrein speelt binnen de relatie.
Het gaat mij om de basishouding dus. Als je werkelijk een paar schoenen verbergt en erover liegt, dan vind ik dat net zo kwalijk en respectloos tegenover je partner als wanneer je over grotere / seksuele dingen liegt.
Daar tegenover staat dat ik óók vind dat je recht hebt op privacy binnen je relatie. Op gebied van seksualiteit ligt dat in je fantasie bijvoorbeeld en in hoe, wanneer en waarom je masturbeert. Op gebied van geld en aankopen ligt dat in de beschikking over eigen geld, dat je naar eigen inzicht mag besteden (bijvoorbeeld aan het 387e paar schoenen). Ik vind niet dat je alles maar te allen tijde moet verantwoorden, dan sla je volgens mij een relatie hartstikke dood. Maar met het omgekeerde: dingen voor elkaar verzwijgen, óók. Het maakt in mijn ogen niet uit om welk onderwerp dit gaat. Het gaat om een basishouding die je hebt binnen een relatie, in mijn ogen, van volwassen gelijkwaardigheid en vertrouwen. Openheid omdat je je daartoe uitgenodigd voelt, niet als verplichting.
Dat laatste vraagt overigens ook aan de "ontvangende partij" van die openheid om een open, neutrale en respectvolle houding.
Moeilijk toch
Mijn vriend die een fervent voorstander is van grote openheid en eerlijkheid binnen een relatie, maar met wie ik ook een computer deel, wist systematisch zijn browsergeschiedenis na elke internetsessie.
Is mij opgevallen omdat ik ook mijn eigen geschiedenis zo kwijt was.
Sindsdien let ik er op want het zit me dwars en ik weet eigenlijk niet hoe ik hier moet mee omgaan...
vrijdag 24 oktober 2008 om 13:50
quote:xana schreef op 21 oktober 2008 @ 22:33:
@ Mian: Ik heb het standaard ingesteld staan dat zodra ik mijn computer afsluit mijn browsergeschiedenis verdwijnt. Een computerfanaat heeft mij uitgelegd dat je computer hier sneller door wordt.
Zou dat een mogelijke verklaring kunnen zijn?
Nee hij staat zo ingesteld dat 1dag wordt bijhouden. Maar daar gaat het niet echt om.
Waar ik mee zit is waar is nu de dunne grens tussen bedrog en privacy?.
Zowat iedereen hier lijkt het er over eens te zijn dat, of het nu echt is of fantaseren er alleen bedrog is als je het je partner niet vertelt (wil, kan, durft vertellen).
Maar waarom vinden de meeste mensen dat verzwijgen dat je fantaseert over sex met een ander een vorm van bedrog en verzwijgen van dingen die niet met sex te maken hebben eerder als een deel van iemands privacy?
Zelf vind ik het niet vertellen van allerlei fantasieen over sex nogal normaal, (je zou er inderdaad de tijd niet voor hebben!) tenzij het over dwingende fantasieen gaat die je je ook echt waar wil maken.Ik maak me meer zorgen over de relatie als nieuwe schoenen verstopt worden of de browsergeschiedenis systematisch wordt gewist want dit is een duidelijke uiting van wantrouwen.
@ Mian: Ik heb het standaard ingesteld staan dat zodra ik mijn computer afsluit mijn browsergeschiedenis verdwijnt. Een computerfanaat heeft mij uitgelegd dat je computer hier sneller door wordt.
Zou dat een mogelijke verklaring kunnen zijn?
Nee hij staat zo ingesteld dat 1dag wordt bijhouden. Maar daar gaat het niet echt om.
Waar ik mee zit is waar is nu de dunne grens tussen bedrog en privacy?.
Zowat iedereen hier lijkt het er over eens te zijn dat, of het nu echt is of fantaseren er alleen bedrog is als je het je partner niet vertelt (wil, kan, durft vertellen).
Maar waarom vinden de meeste mensen dat verzwijgen dat je fantaseert over sex met een ander een vorm van bedrog en verzwijgen van dingen die niet met sex te maken hebben eerder als een deel van iemands privacy?
Zelf vind ik het niet vertellen van allerlei fantasieen over sex nogal normaal, (je zou er inderdaad de tijd niet voor hebben!) tenzij het over dwingende fantasieen gaat die je je ook echt waar wil maken.Ik maak me meer zorgen over de relatie als nieuwe schoenen verstopt worden of de browsergeschiedenis systematisch wordt gewist want dit is een duidelijke uiting van wantrouwen.
