Seks
alle pijlers
is dit ok?
woensdag 13 september 2017 om 09:31
EDIT: gezien het verloop van het hele verhaal en de huidige situatie reflecteert de OP niet wat er op dit moment aan de hand is
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
Goedemorgen,
ik ben al een lange tijd meelezer maar nu dus toch een eigen topic, wat ik daarmee wil, geen idee, beetje reflectie.
De situatie: Mijn man en ik zijn inmiddels 10 jaar getrouwd, eigenlijk geen noemenswaardige problemen in ons huwelijk. Op seksueel gebied ging ook alles goed, we hadden regelmatig seks en die vonden we allebei prettig.
gisteren avond echter was het anders. Mijn man is normaal wel enigszins de dominantere partij op seksueel gebied, maar gisteren was hij opens heel erg dominant. Ik ben zelf niet preuts en durf best iets uit te proberen maar dit was anders. Ik vind het moeilijk om het duidelijk uit te leggen maar ik doe een poging. Wat hij wilde (en ook deed) was gewoon ontzettend hard, het is wellicht belangrijk om erbij te vermelden dat mijn man en ik een vrij groot lengte en gewichtsverschil hebben. Ik ben klein en tenger, mijn man is lang en doet aan kracht sport (om dat concreet te maken: ik weeg 61 kilo, hij 110) .
Ik was op dat moment zelf eigenlijk bang voor hem. Het was qua handelingen niet anders dan dat we normaal doen maar dan nog voelde het anders. Normaal pijp ik ook, maar grijpt hij me niet hard aan mijn hoofd vast en duwt hij zijn penis niet hard in mijn keel, normaal doen we ook verschillende standjes, maar dan draait hij me om en zwiept me niet een soort van over het bed heen. Normaal gaat hij ook nooit met zo ontzettend veel kracht bij mij naar binnen. Het was echt ontzettend hard.
Laten we zeggen dat ik het fysiek nogal een uitdaging vond, en het echt lastig vond om het fysiek bij te benen. Op een bepaald punt 'vloog' ik praktisch naar voren (hij zat achter mij, op zijn hondjes) en moest hij me dus echt met zijn armen klem zetten om ervoor te zorgen dat ik niet naar voren vloog. Ben dus ook helemaal blauw (maar ik wordt snel blauw) en het deed ook echt pijn. Niet zozeer de seks zelf, want ik had in eerste instantie wel zin, maar alles wat erom heen kwam.
Waar het nu op neerkomt, ik weet niet wat ik hiermee moet. Ik heb op geen enkel moment 'nee' gezegd, ik ben dus gewoon erin meegegaan zonder protest, waarom ik dat deed, geen idee, ik weet het echt niet. Aan de ene kant heb ik zoiets van, ach je mag best eens wat uit proberen, en misschien vind hij het soms op die manier wel lekker. Voor mij was het fysiek moeilijk en vond ik het op sommige punten ook pijn doen, hij is groot en ik kon op een gegeven moment geen kant meer op, hij had me letterlijk klem gezet. Daarnaast was ik ook echt bang voor hem en dat vind ik geen fijn gevoel, dat heb ik nooit bij hem gehad.
We hebben het er niet over gehad (hij viel in slaap) en vanochtend ging hij eerder werken dan ik. Ik kreeg wel nog een heel gewoon appje, dus volgens mij heeft hij oprecht niet in de gaten dat ik me hier een beetje ongemakkelijk bij voel.
Nogmaals, ik weet niet wat ik met dit topic wil, maar wat reflectie zou leuk zijn.
isabelles wijzigde dit bericht op 11-10-2017 09:01
2.19% gewijzigd
maandag 4 december 2017 om 11:07
Ja koffie date geweest, was hele lunch date zelfs..
Het was echt heel fijn, beetje bijgepraat, lekker gelunched, door de stad gewandeld, als andere mensen ons zouden zien zouden ze denken 'leuk stel doet kerstinkopen'.
Ik had het alleen stervens koud, wat eigenlijk wel gezellig was, en ook leidde tot 'knuffel om het weer warm te krijgen' en dat was eigenlijk ook wel lekker. Eigenlijk ging alles gewoon goed.
Wat wel een beetje vreemd is, of misschien ook niet is het volgende. Ik ben normaal altijd gewoon fatsoenlijk gekleed en verzorgd, dus zie er gewoon netjes uit zeg maar. En ik had nu echt een beetje het 'date gevoel' (niet dat ik nog weet hoe dat voelt, want is al te lang geleden). Dus in plaats van gewoon douchen, kleren aan etc, was het toch echt even van 'wat zou ik aantrekken', 'lekker geurtje op' etc.
Aan de ene kant is dat logisch want ik moet van de therapeut met mijn lichaam bezig zijn en dus 'uit mijn hoofd komen', maar dit was anders, ik wilde er ook gewoon leuk uitzien voor de date (niet dat ik er normaal als slons bijloop). Ik kan het niet zo goed uitleggen maar volgens mij is het progressie. Man vond in elk geval ook dat ik er leuk uitzag, vroeg zelfs of ik wat nieuws aanhad (wat ook zo was) en vroeg vervolgens of ik na de date met hem nog een andere afspraak had. (wat niet zo was).
Ik kreeg een beetje de indruk dat hij dacht of bang was dat ik me moeite had gedaan voor een andere afspraak. Ik hou niet van spelletjes en ben ook niet iemand die spelletjes speelt maar stiekem vond ik het heel even leuk dat hij op een bepaalde manier jaloers was, of bang was dat hij jaloers moest zijn. Vind het echt heel slecht van mezelf.
Geen idee wat ik daar verder mee moet, niet met het feit dat ik dat zelf wilde voor de date, en ook niet met zijn reactie. Maar het voelde goed.
Het was echt heel fijn, beetje bijgepraat, lekker gelunched, door de stad gewandeld, als andere mensen ons zouden zien zouden ze denken 'leuk stel doet kerstinkopen'.
Ik had het alleen stervens koud, wat eigenlijk wel gezellig was, en ook leidde tot 'knuffel om het weer warm te krijgen' en dat was eigenlijk ook wel lekker. Eigenlijk ging alles gewoon goed.
Wat wel een beetje vreemd is, of misschien ook niet is het volgende. Ik ben normaal altijd gewoon fatsoenlijk gekleed en verzorgd, dus zie er gewoon netjes uit zeg maar. En ik had nu echt een beetje het 'date gevoel' (niet dat ik nog weet hoe dat voelt, want is al te lang geleden). Dus in plaats van gewoon douchen, kleren aan etc, was het toch echt even van 'wat zou ik aantrekken', 'lekker geurtje op' etc.
Aan de ene kant is dat logisch want ik moet van de therapeut met mijn lichaam bezig zijn en dus 'uit mijn hoofd komen', maar dit was anders, ik wilde er ook gewoon leuk uitzien voor de date (niet dat ik er normaal als slons bijloop). Ik kan het niet zo goed uitleggen maar volgens mij is het progressie. Man vond in elk geval ook dat ik er leuk uitzag, vroeg zelfs of ik wat nieuws aanhad (wat ook zo was) en vroeg vervolgens of ik na de date met hem nog een andere afspraak had. (wat niet zo was).
Ik kreeg een beetje de indruk dat hij dacht of bang was dat ik me moeite had gedaan voor een andere afspraak. Ik hou niet van spelletjes en ben ook niet iemand die spelletjes speelt maar stiekem vond ik het heel even leuk dat hij op een bepaalde manier jaloers was, of bang was dat hij jaloers moest zijn. Vind het echt heel slecht van mezelf.
Geen idee wat ik daar verder mee moet, niet met het feit dat ik dat zelf wilde voor de date, en ook niet met zijn reactie. Maar het voelde goed.
maandag 4 december 2017 om 11:23
"maar het voelde goed."
And that's all you need to know!!
Heb je hem nog wel even gerustgesteld: dat je geen 'andere' date had?
Het zal hem ook goed doen denk ik, dat jij zin had in net even wat extra aan jezelf doen voordat je hem ging zien.
Jouw lichaam reageert steeds vertrouwder op zijn lichaam. Dat lijkt me een erg fijn en geruststellend teken. De eerst vluchtreactie is er niet (meer), en dat geeft heel veel hoop!
And that's all you need to know!!
Heb je hem nog wel even gerustgesteld: dat je geen 'andere' date had?
Het zal hem ook goed doen denk ik, dat jij zin had in net even wat extra aan jezelf doen voordat je hem ging zien.
Jouw lichaam reageert steeds vertrouwder op zijn lichaam. Dat lijkt me een erg fijn en geruststellend teken. De eerst vluchtreactie is er niet (meer), en dat geeft heel veel hoop!
maandag 4 december 2017 om 11:25
ja hoor, meteen gezegd dat ik geen andere afspraken had, uitgezonderd die met de bank en Netflix. Hij weet dat ik eerlijk ben, dus hij twijfelt daar ook niet aan als ik dat zeg.
Ik had ook gezegd dat ik zin had in me een beetje op te tutten voor onze date, vond hij leuk.
Er zit bij hem volgens mij gewoon nog de angst in dat ik wel wil scheiden en mezelf een beetje 'op de markt' aan het zetten ben, hij zegt het niet met zoveel woorden maar ik merk het gewoon. En dat is natuurlijk helemaal niet het geval
Ik had ook gezegd dat ik zin had in me een beetje op te tutten voor onze date, vond hij leuk.
Er zit bij hem volgens mij gewoon nog de angst in dat ik wel wil scheiden en mezelf een beetje 'op de markt' aan het zetten ben, hij zegt het niet met zoveel woorden maar ik merk het gewoon. En dat is natuurlijk helemaal niet het geval
isabelles wijzigde dit bericht op 04-12-2017 11:27
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
30.35% gewijzigd
maandag 4 december 2017 om 11:37
woensdag 6 december 2017 om 15:51
ja was het ook.
Hij appte net of hij ook kerstboom bij mij moest komen brengen of dat ik er geen of een kleintje zou nemen (krijg zo'n enorme boom met geen geweld naar binnen of de trap op)
Deed wel effe zeer, kerstboom versieren was altijd iets van ons samen. In elk geval, hij brengt er zaterdag een en zorgt dat dat ding ook feitelijk op de plek in huis komt waar hij moet komen. Ben eigenlijk een beetje aan het twijfelen of ik zou vragen of hij dan nog even blijft. Wil het eigenlijk wel, maar dat afspreken op neutraal terrein beviel eigenlijk ook wel.
Hij appte net of hij ook kerstboom bij mij moest komen brengen of dat ik er geen of een kleintje zou nemen (krijg zo'n enorme boom met geen geweld naar binnen of de trap op)
Deed wel effe zeer, kerstboom versieren was altijd iets van ons samen. In elk geval, hij brengt er zaterdag een en zorgt dat dat ding ook feitelijk op de plek in huis komt waar hij moet komen. Ben eigenlijk een beetje aan het twijfelen of ik zou vragen of hij dan nog even blijft. Wil het eigenlijk wel, maar dat afspreken op neutraal terrein beviel eigenlijk ook wel.
woensdag 6 december 2017 om 15:58
Isabelles daar zou ik niet teveel over nadenken. Als hij zaterdag de kerstboom om z'n plek heeft en jij voelt je comfortabel met hem in huis, dan vraag je of hij nog even een kopje koffie wil. Als het té onwennig voelt vraag je het niet.
Wat Doreia aanreikt vind ik wel een goed advies om de druk er nog een beetje af te halen. Hem vertellen (dat kan gewoon sec) dat je voelt dat je stapje voor stapje meer naar hem toetrekt en dat je dat prettig vindt om te constateren.
Wat Doreia aanreikt vind ik wel een goed advies om de druk er nog een beetje af te halen. Hem vertellen (dat kan gewoon sec) dat je voelt dat je stapje voor stapje meer naar hem toetrekt en dat je dat prettig vindt om te constateren.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 6 december 2017 om 16:05
Klopt helemaal, ik was net aan het bedenken dat ik eigenlijk wel erg veel drama over een kopje thee aan het maken was in mijn eigen hoofd. (kom net uit die EMDR dus alles lijkt even wat groter dan het is). Zat even in de:
*ja maar wat als ik a zeg en dan dat toch niet wil....en als hij dan denkt....maar misschien .....* modus en dat werkt natuurlijk helemaal nergens voor.
Ga hem terug appen dat als het goed voelt hij nog even kopje thee kan blijven drinken.
Werkt het beste zo, eerlijk, duidelijk en hij weet ook waar hij aan toe is.
*ja maar wat als ik a zeg en dan dat toch niet wil....en als hij dan denkt....maar misschien .....* modus en dat werkt natuurlijk helemaal nergens voor.
Ga hem terug appen dat als het goed voelt hij nog even kopje thee kan blijven drinken.
Werkt het beste zo, eerlijk, duidelijk en hij weet ook waar hij aan toe is.
woensdag 6 december 2017 om 16:10
Als het bezoek prettig is, dan vraag je hem om nog even te blijven. Valt dat goed, dan versier je samen alsnog de kerstboom.
Dit soort symbolische gewoontes uit jullie relatie, zoals samen de kerstboom versieren, zijn misschien juist de dingen die jullie samen zouden kunnen ondernemen om onderling jullie band te bevestigen. Het heeft voor jou een betekenis, hoe hij het altijd heeft ervaren weet je natuurlijk niet met zekerheid, maar nu kan het ervaren worden als een teken dat jullie beiden nog steeds werken aan herstel.
Denk er eens over. Maar maak het niet iets dat ineens zwaar gaat wegen, want dat kan averechts werken. Juist doordat zulk soort sporadische-gewoontes die als iets speciaals voor jullie samen gezien kan worden, er emotioneel heel onverwachts heel hard in kunnen hakken. Wat op zich niet slecht is, want dat is een teken van bewustwording van de situatie, maar die wel regie vereisen met betrekking op hoe beide daar dan eventueel mee omgaan. (Zie: knuffel na inbraak)
Dit soort symbolische gewoontes uit jullie relatie, zoals samen de kerstboom versieren, zijn misschien juist de dingen die jullie samen zouden kunnen ondernemen om onderling jullie band te bevestigen. Het heeft voor jou een betekenis, hoe hij het altijd heeft ervaren weet je natuurlijk niet met zekerheid, maar nu kan het ervaren worden als een teken dat jullie beiden nog steeds werken aan herstel.
Denk er eens over. Maar maak het niet iets dat ineens zwaar gaat wegen, want dat kan averechts werken. Juist doordat zulk soort sporadische-gewoontes die als iets speciaals voor jullie samen gezien kan worden, er emotioneel heel onverwachts heel hard in kunnen hakken. Wat op zich niet slecht is, want dat is een teken van bewustwording van de situatie, maar die wel regie vereisen met betrekking op hoe beide daar dan eventueel mee omgaan. (Zie: knuffel na inbraak)
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 7 december 2017 om 01:12
Hoi Isabelles,
Ik heb je hele topic gelezen en het raakte me enorm. De manier hoe je het bagatelliserend beschreef in eerste instantie en de ernst die het later blijkt te zijn, vormt zo'n enorm contrast. Dat was echt je survival-modus, hoe jij hebt gereageerd tijdens het gebeurde en erna was echt overleven en de enige manier hoe je het op dat moment kon doen. Ook dat je schrijft dat je nadacht dat je geen nee had gezegd vind ik zo typerend. Jij voelde juist goed aan op dat moment dat het beter was om dat niet te doen! En dat bevestigt je man achteraf ook nog eens, super creepy. Jij voelde heel goed aan wat je in dat moment moest doen om jezelf te redden uit de gevaarlijke situatie. Mag je eigenlijk best trots op zijn juist
Daarnaast is het zeer logisch dat je man sneller vooruitgang boekt dan jij, want een slachtoffer is per definitie meer geschaad dan een dader.
Dat was even mijn persoonlijke psychologische inzichten, ik hoop dat je er wat aan hebt.
En wat een ontzettend dappere en krachtige vrouw ben je! Ik vind het ook ontzettend ontroerend om te lezen hoe jullie samen werken om de relatie weer beter te maken. Dit incident is verschrikkelijk, en ik hoop oprecht dat jullie er samen goed uitkomen, en dat jullie beide gelukkig worden, apart of samen. Maar als ik het zo lees krijg ik er wel vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen met jullie, en aan de inzet kan het niet liggen, ongelofelijk!
Volg je gevoel lieve Isabelles, je mag wat meer vertrouwen op jezelf. Laat gewoon lekker dat koffiedrinken op het moment afhangen. Geef ook van te voren even duidelijk aan dat je het echt van het moment af laat hangen. En voel je niet schuldig om hem de deur te wijzen! Komt tijd komt raad. Het komt goed, je mag wat meer op je gevoel vertrouwen.
Dankjewel dat je dit deelt, ik vond het erg bijzonder om te lezen. (Zelf heb ik mensen met schizofrenie in de familie die in een psychose iets kunnen doen wat compleet over de streep gaat, maar wat ze zelf helemaal niet willen, dus ik kan me wel een beetje inleven in de situatie. Al is een psychiatrische stoornis wel heel iets anders dan een eenmalige enorm uit de hand gelopen overdosis drugs)
Lange post! Ik hoop dat je blijft updaten!
Ik heb je hele topic gelezen en het raakte me enorm. De manier hoe je het bagatelliserend beschreef in eerste instantie en de ernst die het later blijkt te zijn, vormt zo'n enorm contrast. Dat was echt je survival-modus, hoe jij hebt gereageerd tijdens het gebeurde en erna was echt overleven en de enige manier hoe je het op dat moment kon doen. Ook dat je schrijft dat je nadacht dat je geen nee had gezegd vind ik zo typerend. Jij voelde juist goed aan op dat moment dat het beter was om dat niet te doen! En dat bevestigt je man achteraf ook nog eens, super creepy. Jij voelde heel goed aan wat je in dat moment moest doen om jezelf te redden uit de gevaarlijke situatie. Mag je eigenlijk best trots op zijn juist
Daarnaast is het zeer logisch dat je man sneller vooruitgang boekt dan jij, want een slachtoffer is per definitie meer geschaad dan een dader.
Dat was even mijn persoonlijke psychologische inzichten, ik hoop dat je er wat aan hebt.
En wat een ontzettend dappere en krachtige vrouw ben je! Ik vind het ook ontzettend ontroerend om te lezen hoe jullie samen werken om de relatie weer beter te maken. Dit incident is verschrikkelijk, en ik hoop oprecht dat jullie er samen goed uitkomen, en dat jullie beide gelukkig worden, apart of samen. Maar als ik het zo lees krijg ik er wel vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen met jullie, en aan de inzet kan het niet liggen, ongelofelijk!
Volg je gevoel lieve Isabelles, je mag wat meer vertrouwen op jezelf. Laat gewoon lekker dat koffiedrinken op het moment afhangen. Geef ook van te voren even duidelijk aan dat je het echt van het moment af laat hangen. En voel je niet schuldig om hem de deur te wijzen! Komt tijd komt raad. Het komt goed, je mag wat meer op je gevoel vertrouwen.
Dankjewel dat je dit deelt, ik vond het erg bijzonder om te lezen. (Zelf heb ik mensen met schizofrenie in de familie die in een psychose iets kunnen doen wat compleet over de streep gaat, maar wat ze zelf helemaal niet willen, dus ik kan me wel een beetje inleven in de situatie. Al is een psychiatrische stoornis wel heel iets anders dan een eenmalige enorm uit de hand gelopen overdosis drugs)
Lange post! Ik hoop dat je blijft updaten!
maandag 11 december 2017 om 09:17
dank jullie wel, jullie tekst doet een mens goed.
Kerstboom staat, was geweldig leuk ook nog. Man was boom komen brengen en omdat hij toch al met die boom moest zeulen had ik bedacht dat hij ook best even de dozen met kerstspullen van de zolder kon halen.
Hij stond daar een beetje raar te kijken van 'moet ik nou weer weg' en toen heb ik gevraagd of hij mee wilde helpen. Was eigenlijk een best vreemd moment want de boom opzetten en het huis versieren was altijd echt 'ons ding'.
In elk geval het voelde eigenlijk gewoon goed, was gezellig, het voelde zoals het eerder ook voelde, net of we het heel even allemaal vergeten waren. En dat was echt super fijn. Daarna nog even thee gedronken (en de boom bewonderd) en toen is hij weer naar zijn huis gegaan. Dat was eigenlijk gewoon echt een naar moment. Want het was zo gezellig, en toen waren we weer allebei alleen.
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het voor nu het beste is zo, maar het voelde wel even 'leeg'.
Ik heb woensdag al mijn laatste EMDR en in het nieuwe jaar gaan we in relatie therapie. Ik heb er eigenlijk wel heel veel vertrouwen in, en dat is fijn.
Het kerstplan is inmiddels opgelost, ik ga niet mee naar zijn ouders, ik heb zijn moeder gebeld en een prettig gesprek met haar gehad. En tweede kerstdag komt hij bij mij eten.
Kerstboom staat, was geweldig leuk ook nog. Man was boom komen brengen en omdat hij toch al met die boom moest zeulen had ik bedacht dat hij ook best even de dozen met kerstspullen van de zolder kon halen.
Hij stond daar een beetje raar te kijken van 'moet ik nou weer weg' en toen heb ik gevraagd of hij mee wilde helpen. Was eigenlijk een best vreemd moment want de boom opzetten en het huis versieren was altijd echt 'ons ding'.
In elk geval het voelde eigenlijk gewoon goed, was gezellig, het voelde zoals het eerder ook voelde, net of we het heel even allemaal vergeten waren. En dat was echt super fijn. Daarna nog even thee gedronken (en de boom bewonderd) en toen is hij weer naar zijn huis gegaan. Dat was eigenlijk gewoon echt een naar moment. Want het was zo gezellig, en toen waren we weer allebei alleen.
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het voor nu het beste is zo, maar het voelde wel even 'leeg'.
Ik heb woensdag al mijn laatste EMDR en in het nieuwe jaar gaan we in relatie therapie. Ik heb er eigenlijk wel heel veel vertrouwen in, en dat is fijn.
Het kerstplan is inmiddels opgelost, ik ga niet mee naar zijn ouders, ik heb zijn moeder gebeld en een prettig gesprek met haar gehad. En tweede kerstdag komt hij bij mij eten.
maandag 11 december 2017 om 09:21
Hoi Isabelles,
Ik heb niet meer gereageerd de laatste tijd, maar ben nog steeds een meelezer. Wat fijn om te lezen dat jullie toch samen de kerstboom hebben opgezet en dat het goed voelde. Ik vind dat jullie zoveel vooruitgang boeken en ik geloof echt dat het uiteindelijk weer goed komt tussen jullie. Fijn ook dat het kerstplan is opgelost.
Fijne feestdagen alvast en geniet van je kerstboom!
Ik heb niet meer gereageerd de laatste tijd, maar ben nog steeds een meelezer. Wat fijn om te lezen dat jullie toch samen de kerstboom hebben opgezet en dat het goed voelde. Ik vind dat jullie zoveel vooruitgang boeken en ik geloof echt dat het uiteindelijk weer goed komt tussen jullie. Fijn ook dat het kerstplan is opgelost.
Fijne feestdagen alvast en geniet van je kerstboom!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 11 december 2017 om 09:57
Ben blij om je update weer te lezen.
Goede oplossing voor kerst trouwens!
Was het gesprek met zijn moeder de eerste sinds haar brief aan jou? Het lijkt me in ieder geval een lief en meelevend mens met heel veel begrip voor jouw gevoelens en iemand die jou ook alle ruimte gunt die je nodig hebt.
Succes met de laatste EMDR alvast. Toch snel gegaan....alhoewel het nu ook alweer 3 maanden geleden is geweest dat je hele wereld op z'n kop is gezet.
Goede oplossing voor kerst trouwens!
Was het gesprek met zijn moeder de eerste sinds haar brief aan jou? Het lijkt me in ieder geval een lief en meelevend mens met heel veel begrip voor jouw gevoelens en iemand die jou ook alle ruimte gunt die je nodig hebt.
Succes met de laatste EMDR alvast. Toch snel gegaan....alhoewel het nu ook alweer 3 maanden geleden is geweest dat je hele wereld op z'n kop is gezet.
maandag 11 december 2017 om 10:08
maandag 11 december 2017 om 12:19
maandag 11 december 2017 om 13:54
maandag 11 december 2017 om 19:03
Doreia typt weer eens voor twee 
Sluit me er helemaal bij aan. Isabelles ik hoop zo dat de laatste 'solo' therapie goed gaat en dat je het eerste stuk af kunt sluiten. Mooie oplossing voor de Kerstdagen, ik hoop dat jullie er allemaal van kunnen genieten. En ik weet hoe fijn het is om een schoonmoeder te hebben als de jouwe. Zo waardevol!
Sluit me er helemaal bij aan. Isabelles ik hoop zo dat de laatste 'solo' therapie goed gaat en dat je het eerste stuk af kunt sluiten. Mooie oplossing voor de Kerstdagen, ik hoop dat jullie er allemaal van kunnen genieten. En ik weet hoe fijn het is om een schoonmoeder te hebben als de jouwe. Zo waardevol!
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
dinsdag 12 december 2017 om 15:32
echt he, schoonmoeder word ik erg blij van, als je dan soms ziet wat mensen voor een heks van een schoonmoeder hebben mag ik me erg gelukkig prijzen.
Ik heb er zelf eigenlijk ook wel vertrouwen in, het gaat allemaal niet heel snel, maar dat is ook prima eigenlijk.
Wat ik eigenlijk ook ontzettend fijn vond is dat mijn man zaterdag ook zei dat hij nu in therapie merkte (had geleerd) dat het voor hem heel duidelijk was dat hij dit niet alleen deed omdat hij zich schuldig voelde maar dat hij dit deed omdat hij echt wilde dat onze relatie zich voort zou zetten, omdat hij echt bij mij wil zijn. Deed me ontzettend veel goed.
Ook fysiek gaat het wel aardig, nog niet meer gedaan dan kleine knuffel maar toen we de piek in de boom gingen zetten vroeg hij of ik dat wilde doen (we hebben het altijd zo gedaan dat hij mij optilt en ik die piek erin zet, boom is groter dan hij, hij is groter dan ik). Dus hij tilt mij op voor die piek en ik vond het eigenlijk heel vertrouwd aanvoelen. De weerstand die ik eerder had dat iemand me aanraakt (en ik bedoel dus een gewone aanraking) lijkt eigenlijk wel gezakt te zijn.
in elk geval: goede hoop dus, zaterdag uiteten (en ja, ik voel me dus weer een tiener die aan het daten is....en dat is best leuk, al het leuke van het daten zonder al het 16 jarige onzekere gestress)
Ik heb er zelf eigenlijk ook wel vertrouwen in, het gaat allemaal niet heel snel, maar dat is ook prima eigenlijk.
Wat ik eigenlijk ook ontzettend fijn vond is dat mijn man zaterdag ook zei dat hij nu in therapie merkte (had geleerd) dat het voor hem heel duidelijk was dat hij dit niet alleen deed omdat hij zich schuldig voelde maar dat hij dit deed omdat hij echt wilde dat onze relatie zich voort zou zetten, omdat hij echt bij mij wil zijn. Deed me ontzettend veel goed.
Ook fysiek gaat het wel aardig, nog niet meer gedaan dan kleine knuffel maar toen we de piek in de boom gingen zetten vroeg hij of ik dat wilde doen (we hebben het altijd zo gedaan dat hij mij optilt en ik die piek erin zet, boom is groter dan hij, hij is groter dan ik). Dus hij tilt mij op voor die piek en ik vond het eigenlijk heel vertrouwd aanvoelen. De weerstand die ik eerder had dat iemand me aanraakt (en ik bedoel dus een gewone aanraking) lijkt eigenlijk wel gezakt te zijn.
in elk geval: goede hoop dus, zaterdag uiteten (en ja, ik voel me dus weer een tiener die aan het daten is....en dat is best leuk, al het leuke van het daten zonder al het 16 jarige onzekere gestress)
dinsdag 12 december 2017 om 17:41
Het gaat stiekem veel sneller dan je denkt Isabelles! Dat optil-moment is een belangrijke! Niet alleen raakte je man je aan, je vertrouwde hem 'in de lucht'. Je gaf hem 'controle' over jouw lijf. En je was niet bang want jij en je lijf wisten dat hij goed voor je zou zorgen, dat hij je weer veilig op je eigen benen zou zetten.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
donderdag 14 december 2017 om 10:21
Wat superfijn om de laatste updates van je te lezen, het raakt me heel erg hoe jij hem weer toe aan het laten bent en durft te vertrouwen. Prachtig hoe hier boven al werd beschreven dat iedereen het beste wil voor elkaar en elkaar respecteert! Ik wens je hele warme feestdagen toe en een nieuw jaar vol nieuwe kansen voor jullie relatie. Dat jullie hier allebei als een beter mens uit mogen komen. 
