Je verbonden voelen met elkaar tijdens de seks

Ik ben een beetje huiverig om hier een topic te openen omdat ik niet al teveel van mijn privéleven op het forum wil gooien, maar mijn vriend en ik komen er zelf niet uit en hier vind ik hopelijk de grootst mogelijke groep ervaringsdeskundigen



Wat achtergrondinformatie:



Meneer Zonderes en ik delen nu zo'n 3,5 jaar het bed (waarvan we 3 jaar ook daadwerkelijk een relatie hebben). In het begin 'mocht' het eigenlijk niet, omdat een eerdere poging tot een relatie was gestrand en het ons verstandiger leek om als vrienden door het leven te gaan. De aantrekkingskracht tussen ons was echter te groot om dat vol te houden en na een tijdje friends with benefits te zijn geweest, besloten we het toch samen te proberen. Dat is nu drie jaar geleden. We hebben wel eens wat moeilijke periodes, maar over het algemeen hebben we het hartstikke leuk samen.



Voor hem had ik al meerdere langere relaties gehad (maar niet zo lang als deze); ik ben echter zijn eerste vriendin en ook zijn eerste seksuele partner. Ik weet uit mijn eerdere relaties dat ik op seksgebied vrij snel 'inkak': in het begin is het allemaal geweldig spannend en sexy, maar al vrij snel (na een paar maanden?) hapert mijn libido, of komt het, beter gezegd, terug op het gebruikelijke niveau, waarin ik in goede weken soms twee keer seks wil en dan weer een paar weken niet (dit hangt grotendeels samen met mijn cyclus). Mijn vriend heeft 'eigenlijk altijd wel zin'. In de praktijk komen we uit op ongeveer één keer seks per week.



We verschillen erg in onze interpretatie van seks. Voor hem is het een manier om, naast zijn lust, zijn liefde te uiten; voor mij is het eigenlijk vaak meer een 'moetje' omdat ik hem een plezier wil doen. Ik ervaar onze seks ook niet als het bedrijven van de liefde; ik voel geen diepere connectie, geen echte klik, tussen ons als we in bed liggen. Het sneue is dat ik me dat uit mijn vorige relatie wel herinner... tot op het punt dat mijn libido helemaal de geest gaf. Wat dat betreft is het nu een stuk beter: ik heb niet zo vaak zin als mijn vriend of ikzelf zou willen, maar ik heb af en toe wel echt uit mezelf zin in seks. Ik denk zelf dat ik misschien - onder andere - weinig zin heb omdat ik me tijdens de seks niet echt verbonden voel met mijn vriend. En nu is mijn, en zijn, vraag dus: kunnen we dat nog veranderen, kunnen we dat leren? En weet iemand hoe?

Ehm, eigenlijk kijken wij allebei nauwelijks televisie dus programma's daarover zijn aan ons voorbij gegaan Heb je misschien wat voorbeelden van boeken? Bedankt voor je reactie in ieder geval

Oh, BGB, crosspost!



Wat ik mis... ehmm, even denken. Misschien vooral het elkaar aanvoelen. We willen niet helemaal hetzelfde in bed.



Edit: en dat hebben we ook al wel besproken, het komt er eigenlijk een beetje op neer dat hij vooral wensen heeft op het gebied van de frequentie waar ik me niet zo in kan vinden en andersom dat ik wensen heb op het gebied van de inhoud waar hij zich dan weer niet in kan vinden...



Hmpf, nu moet ik helemaal met de billen bloot zeker Ik word moeilijk opgewonden, kom ook niet makkelijk klaar, en vaak heb ik daardoor ook niet veel zin om het zelfs maar te proberen. Als hij mij probeert te bevredigen, heb ik daar niet altijd zin in of vind ik het moeilijk om me te concentreren en ga ik liever zo snel mogelijk over tot penetratie, omdat ik het idee heb dat hij daar het meest aan heeft en ik doe het toch vooral voor hem.



Ik zei laatst al tegen hem: ik wou dat dit de jaren vijftig waren, dan was het tenminste normaal dat ik er zo over dacht (is eigenlijk niet grappig)