Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?

17-03-2013 19:15 2437 berichten
Hallo allemaal,



Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.

Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.

Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?

Schrijf het hier van je af!



Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend



Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.

Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.



Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:

Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Alle reacties Link kopieren
Dames, hoe gaat het bij jullie? Bij mij is er na een goed gesprek waarin hij beterschap beloofde, niets veranderd. Ik neem nu zelf geen initiatief meer. Eens kijken hoe lang dit nu gaat duren (zit nu op een paar weken). Het duurt niet lang meer en ik ga weer een gesprek aan. Als hij aangeeft dat ik zelf ook geen initiatief neem nu, vertel ik eerlijk dat ik niet blíjf trekken aan een dood paard. Mijn gevoel voor hem hierdoor zakt steeds verder weg. En dat komt puur hierdoor. Dit ga ik hem ook vertellen. Ik voel me echt verschrikkelijk.

Daar komt bij dat het gewoon niet zo kán zijn dat hij zelf niets doet. Het moet er immers een keer uit om het maar zo even plat te zeggen. Wáárom komt hij dan niet bij mij? Van mijn ex wist ik dat hij porno keek en ik heb hier werkelijk nooit een probleem van gemaakt omdat ik weet dat dit los staat van seks met mij. We maakten er zelfs vaak grappen over en ik kon me er totaal niet druk om maken. Maar in dit geval is het anders. Als hij wel porno kijkt of de hand aan zichzelf slaat (wat ik wel zeker weet, kan gewoon niet anders, het is een man). Waarom dan niet bij mij komen. Volgens mij heeft hij echt niet door dat ik er zo erg mee zit. Ik ga het gesprek maar weer eens aan om hem dit heel duidelijk te maken... Ik voel me er gewoon dagelijks heel verdrietig over en merk dat ik verander als persoon.
Alle reacties Link kopieren
Krantenknipsel, wat jij zegt klinkt zooo bekend! Ook dat hij dan gaat zeggen dat IK geen initiatief (meer) neem. Nouja, na bijna elke keer afgewezen te worden heb ik inderdaad niet veel zin meer om seks te initiëren, neen.. En dan nog, soms neem ik wil initiatief (als ik ergens de moed vind, haha), draait hij zich om en gaat slapen. Het voelt echt rot, hij kan echt 100 keer zeggen dat ik mooi ben en wel aantrekkelijk (ik geloof hem wel, en zonder vreselijk arrogant te klinken: ik kan dat ook best van mezelf vinden, en andere mensen duidelijk ook), maar ik voel echt géén passie. Niks. Ook als we wel vrijen, heb ik meer 't gevoel 'O jij had een stijve en ik was in de buurt, dus dat kwam jou goed uit'.



Ik ben er gisteravond ook voor de miljoenste keer over begonnen, straks even verder over praten. Hoe pak jij dat aan, zo'n gesprek? Misschien kan ik er nog iets uit leren, want blijkbaar doe ik iets fout
Hoi iedereen, ik wil dit topic graag even uppen. Ik lees al een hele tijd mee, maar durfde nooit te reageren. Ik zit niet in zo'n lange relatie als de meesten, maar ik herken wel heel veel van wat ik lees.



Inmiddels heb ik een jaar een relatie met een hele leuke jongen. We hadden vanaf het begin al niet heel veel seks, maar dit is alleen maar minder geworden. Het eerste half jaar woonden we allebei nog bij onze ouders. Hij vindt het niet fijn om seks te hebben als er andere mensen in huis zijn. Als we op onszelf zouden wonen zou het goed komen. Heb daarna een half jaartje op mezelf gewoond, maar we woonden toen verder van elkaar af en zagen elkaar daardoor minder vaak. Als we elkaar zagen hadden we ook niet veel seks, Als we elkaar weer vaker zagen, dan zouden we ook wel weer vaker seks hebben... Niet dus. Nu woon ik weer terug bij mijn ouders sinds eind januari. We zien elkaar zeer regelmatig en we slapen veel bij elkaar... en nog maar 2x seks gehad... (hoewel dat veel is vergeleken met wat ik hier lees, zijn wij nog maar een jaar samen en daarom maak ik me wel zorgen... als het nu al zo weinig is, hoe moet dat dan in de toekomst worden?).



Het initiatief komt dat van hem af en dat vind ik wel fijn. De seks is zelfs fantastisch! We knuffelen en zoenen ook gewoon veel. Er is echt nog wel passie. Maar ik ben zo vaak afgewezen dat ik onzeker ben geworden. De laatste keer dat hij zin had, voelde ik me niet lekker en had ik eigenlijk geen zin. Maar ik was zó blij om weer eens seks te hebben. Achteraf gezien heb ik er niet zo van genoten. Er ligt teveel druk op, omdat ik wil dat het écht fijn is en ik moet er echt van genieten van mezelf. Dat maakt dat ik erg gespannen ben op zo'n moment. Ik ben hier erg van geschrokken.



Ik ben nu erg in de war en weet het niet meer zo goed. Heb ook veel moeten huilen de afgelopen dagen. Ik ben nog steeds verliefd op hem en voor de rest gaat het ook hartstikke goed. De seks is fantastisch, maar ik vind het te weinig.



Ik ben een lastige prater, maar we hebben het er al wel vaak over gehad. Hij beloofd beterschap en kan genoeg redenen opnoemen waarom het niet zo vaak lukt (niet lekker in z'n vel, teveel mensen in huis, etc.). Hij zegt absoluut geen laag libido te hebben. Maar klaarkomen tijdens de seks lukt ook zelden. Daar hebben we over gepraat en ik heb daar geen problemen mee. Maar ik vraag me wel af of dat misschien verband heeft met elkaar.



Ik durf er niet meer over te praten. Het zit me momenteel ook te hoog. In het begin probeerde ik nog vaak initiatief te nemen en trok ik iets moois aan etc. Nu durf ik dat niet meer. Hij reageert er ook niet op als ik bijv. een sexy slipdress aantrek. Hij heeft vanaf het begin al gezegd dat lingerie etc. hem niks interesseert. Ik weet niet hoe ik hem kan verleiden, voor mijn gevoel heb ik al heel veel geprobeerd. Daar komt ook nog bij dat ik de afgelopen tijd ben aangekomen, dus ik voel me sowieso al niet meer zo mooi.



Binnenkort gaat hij op zichzelf wonen. Dan zullen we wel vaker seks hebben, want geen ouders meer in de buurt etc., aldus hem. Ik hoop het echt... de komende tijd nog even op m'n handen zitten...
Gebruikt hij misschien medicijnen die zijn libido verminderen?
quote:Antoon69 schreef op 25 februari 2015 @ 22:53:

Gebruikt hij misschien medicijnen die zijn libido verminderen?Nee, ook dat is het niet. Was het maar zo... dan kon ik het makkelijker van me afzetten denk ik. (Hoewel ik heel blij ben dat mijn vriend lichamelijk en emotioneel gezond is hoor)
Alle reacties Link kopieren
Hoi meldepel,



Herkenbaar wat je schrijft. Ook al schrik ik ervan hoe weinig seks jullie hebben, en jullie zijn nog zo kort samen.



Bij ons was het vergelijkbaar. Maar in het begin wél veel seks. Daarna steeds minder, en nu is het zo dat ik eigenlijk mag juichen als het 1x per anderhalve week is. Net als jij durf ik ook geen initiatief te nemen. Waarom zou ik ook, als het toch allemaal niks waard is.



Ook ik heb leuke lingerie gekocht, nul komma nul reactie. Ik ben ook dikker geworden waardoor zelfvertrouwen gekelderd is. Hoewel hij nu wel iets vaker zegt dat hij me mooi vindt, geloof ik er niet zoveel van. Vraag me eerder af wat er aan de hand is dat hij dat zegt.



En het irritante is, soms komen er wel opmerkingen van hem. Dan knijp ik hem plagend in zijn ballen of zo, en dan zegt hij lachend "doe dat eens met je mond". Ik vraag dan bloedserieus waarom. Want als het gebeurt boeit het hem volgens mij echt heel weinig. Dus waarom in godsnaam zulke opmerkingen maken, maar ALS ik dan daadwerkelijk daar bezig ben met mijn mond, nul komma nul interesse of opwinding of überhaupt laten blijken dat hij het fijn vindt??? Of me zo snel mogelijk omhoog trekken?? Of als het niet fijn ís, vertellen hoe hij het wel wil?



Of, vroeger dan, opmerkingen over mooie lingerie. Daarna heb ik die dus idd aangeschaft. Geen interesse of überhaupt een reactie. Ik had net zo goed een vuilniszak aan kunnen doen. Of nee, dán had ik wel een reactie gehad waarschijnlijk.



Probleem is gewoon dat je heel gefrustreerd wordt van een problematisch seksleven. Je kunt praten wat je wilt, dat helpt gewoon niet.



Succes met op je handen zitten en vriend-van-meldepel: zet 'm op! :p
quote:truffles schreef op 26 februari 2015 @ 13:04:

Hoewel hij nu wel iets vaker zegt dat hij me mooi vindt, geloof ik er niet zoveel van. Vraag me eerder af wat er aan de hand is dat hij dat zegt.



En het irritante is, soms komen er wel opmerkingen van hem. Dan knijp ik hem plagend in zijn ballen of zo, en dan zegt hij lachend "doe dat eens met je mond". Ik vraag dan bloedserieus waarom. Want als het gebeurt boeit het hem volgens mij echt heel weinig. Dus waarom in godsnaam zulke opmerkingen maken, maar ALS ik dan daadwerkelijk daar bezig ben met mijn mond, nul komma nul interesse of opwinding of überhaupt laten blijken dat hij het fijn vindt??? Of me zo snel mogelijk omhoog trekken?? Of als het niet fijn ís, vertellen hoe hij het wel wil?



Probleem is gewoon dat je heel gefrustreerd wordt van een problematisch seksleven. Je kunt praten wat je wilt, dat helpt gewoon niet.



Jeetje... alsof ik mezelf lees! Zoals ik het lees ben jij nog steeds samen met hem? Hoelang zijn jullie inmiddels al bij elkaar als ik vragen mag?



Dat jij er niet zoveel van gelooft als hij zegt dat hij je mooi vindt herken ik wel. Ik merk echt wel dat hij gek op me is hoor, maar iets met woorden en daden. In het begin kon hij nog intens genieten van mijn lichaam (z'n handen over mijn lichaam laten gaan, de manier waarop zijn ogen dan gingen stralen bijvoorbeeld), ik mis dat enorm. Je gaat jezelf toch afvragen of er misschien iets verandert is aan jezelf.



Die opmerkingen, ja daar heeft mijn vriend ook een handje vol van. Ook als hij met vrienden is bijvoorbeeld, even laten zien hoeveel testosteron hij heeft lijkt het wel. Als er blote tieten op tv zijn zet hij z'n grootste glimlach op, roept 'BOOBIES!' en steekt zijn handen in de lucht, zo van: . Maar ik moet het doen met af en toe een knijpje



Heb jij er al vaak over gevraagd met hem? Hoe reageerde hij daarop? Welke stappen ben je nu van plan te nemen?



Het komt goed!
Alle reacties Link kopieren
quote:meldepel schreef op 26 februari 2015 @ 15:10:

[...]





Jeetje... alsof ik mezelf lees! Zoals ik het lees ben jij nog steeds samen met hem? Hoelang zijn jullie inmiddels al bij elkaar als ik vragen mag?



Dat jij er niet zoveel van gelooft als hij zegt dat hij je mooi vindt herken ik wel. Ik merk echt wel dat hij gek op me is hoor, maar iets met woorden en daden. In het begin kon hij nog intens genieten van mijn lichaam (z'n handen over mijn lichaam laten gaan, de manier waarop zijn ogen dan gingen stralen bijvoorbeeld), ik mis dat enorm. Je gaat jezelf toch afvragen of er misschien iets verandert is aan jezelf.



Die opmerkingen, ja daar heeft mijn vriend ook een handje vol van. Ook als hij met vrienden is bijvoorbeeld, even laten zien hoeveel testosteron hij heeft lijkt het wel. Als er blote tieten op tv zijn zet hij z'n grootste glimlach op, roept 'BOOBIES!' en steekt zijn handen in de lucht, zo van: . Maar ik moet het doen met af en toe een knijpje



Heb jij er al vaak over gevraagd met hem? Hoe reageerde hij daarop? Welke stappen ben je nu van plan te nemen?



Het komt goed!



Ja, wij zijn nog steeds samen. Het fijne bij ons is dat we er wel goed over kunnen praten, en dat hij daarin soms ook het initiatief neemt. Wij zijn nu iets meer dan 2 jaar samen. Ook nog kort dus.



Ja ik herken precies wat je schrijft over genieten van je lichaam en hoe dat ineens veranderd is. Vroeger kreeg ik ook soms een waarderende opmerking over mijn lichaam, of vond hij het veel fijner om aan me te zitten, gewoon strelen of in me knijpen. Of masseren, kan me niet eens herinneren wanneer dat voor het laatst is gebeurd. Ook niet van mijn kant trouwens. Inderdaad, hij kan wel zoveel zeggen maar ik merk er niets van.



Whahhaha ook dat met vrienden zo herkenbaar. Of als er iets op tv is. Of zelfs met mijn broers soms van die opmerkingen dat ik echt bijna wil zeggen "nu heb je wel een grote bek". Soms zeg ik dat ook wel hoor als we alleen zijn. Soms ben ik ook echt gewoon zo teleurgesteld dat ik zeg "sinds wanneer ben jij daarin geïnteresseerd dan?" 1x was ik ook echt verdrietig dat ik merkte dat bij zijn geschiedenis een pornosite stond, terwijl hij bij mij zo a-seksueel doet. Laat ook nooit merken dat hij aan seks denkt, maakt vrij weinig spannende of flirterige opmerkingen, sms'jes van die aard ook nooit gehad. En dan zie ik bij verstuurde e-mails wel een foto van zijn stijve pik staan (lang voor onze relatie hoor). Dan word ik gewoon zo verdrietig, waarom kan het bij anderen ineens wel?



Wij hebben het er al echt vaak over gehad. Hij durft ook vrij weinig initiatief te nemen uit angst afgewezen te worden. Dat begrijp ik wel want ik hoef ook steeds minder vaak. Hij zegt wel "ik zou wel elke dag seks met je willen hebben", waarom merk ik daar niks van dan.... Eerlijk gezegd weet ik niet meer welke stappen ik kan ondernemen. Denken dat het zo prima is, denk ik. Voor de rest is de relatie redelijk goed. Alleen dit werpt er zo'n schaduw op.
Echt mega herkenbaar allemaal! Ik wijs hem nooit af, ben bang dat we alleen maar minder seks gaan hebben als hij zich afgewezen voelt. Tegelijkertijd zegt hij regelmatig als ik (op welke manier dan ook) aangeef dat ik zin heb, dat ik áltijd zin heb. Hij neemt me daarom minder serieus. Ik word daar weer onzekerder door, want ik wil helemaal niet als een hondje achter hem aanlopen. Als vrouw 'hoor' je je toch bescheiden op te stellen en de man je te laten verleiden... Soms denk ik weleens dat ik gewoon meer hard to get moet zijn. Nu ben ik na een tijd droogstaan bij de eerste de beste aanraking al bloedjegeil. Logisch, maar zo is er niks aan voor hem denk ik. Wat denk jij?



Hij zegt geen laag libido te hebben, maar zo komt het wel over. Ik kan daar ook verdrietig over worden... want het komt dan toch over alsof het aan mij ligt als hij verder geen laag libido heeft...



Heel fijn dat jullie er goed over kunnen praten! Dat scheelt al een hele hoop frustratie. Dat hij wel initiatief neemt laat zien dat hij wel gemotiveerd is en het ook wil! Het kost zoveel energie dat gepieker. Het loslaten en het zo prima vinden is dan inderdaad wel een logisch besluit.



Uiteindelijk blijven er nog maar twee opties over, accepteren of weggaan. Weggaan om zoiets is eigenlijk te gek voor woorden als de rest van de relatie gewoon goed is. Maar als ik voor mezelf spreek, ik ben 20. Vriendinnen van mij vertellen honderduit over hun avontuurtjes en nachtenlange seks. Dan denk ik, fuck, als ik me erbij neerleg zal ik ook moeten accepteren dat ik dat soort dingen gewoon moet gaan blijven missen. Terwijl ik voor de rest hartstikke gelukkig ben.
Alle reacties Link kopieren
quote:meldepel schreef op 26 februari 2015 @ 15:52:

Echt mega herkenbaar allemaal! Ik wijs hem nooit af, ben bang dat we alleen maar minder seks gaan hebben als hij zich afgewezen voelt. Tegelijkertijd zegt hij regelmatig als ik (op welke manier dan ook) aangeef dat ik zin heb, dat ik áltijd zin heb. Hij neemt me daarom minder serieus. Ik word daar weer onzekerder door, want ik wil helemaal niet als een hondje achter hem aanlopen. Als vrouw 'hoor' je je toch bescheiden op te stellen en de man je te laten verleiden... Soms denk ik weleens dat ik gewoon meer hard to get moet zijn. Nu ben ik na een tijd droogstaan bij de eerste de beste aanraking al bloedjegeil. Logisch, maar zo is er niks aan voor hem denk ik. Wat denk jij?



Hij zegt geen laag libido te hebben, maar zo komt het wel over. Ik kan daar ook verdrietig over worden... want het komt dan toch over alsof het aan mij ligt als hij verder geen laag libido heeft...



Heel fijn dat jullie er goed over kunnen praten! Dat scheelt al een hele hoop frustratie. Dat hij wel initiatief neemt laat zien dat hij wel gemotiveerd is en het ook wil! Het kost zoveel energie dat gepieker. Het loslaten en het zo prima vinden is dan inderdaad wel een logisch besluit.



Uiteindelijk blijven er nog maar twee opties over, accepteren of weggaan. Weggaan om zoiets is eigenlijk te gek voor woorden als de rest van de relatie gewoon goed is. Maar als ik voor mezelf spreek, ik ben 20. Vriendinnen van mij vertellen honderduit over hun avontuurtjes en nachtenlange seks. Dan denk ik, fuck, als ik me erbij neerleg zal ik ook moeten accepteren dat ik dat soort dingen gewoon moet gaan blijven missen. Terwijl ik voor de rest hartstikke gelukkig ben.



Jouw eerste alinea, zo heb ik ook een tijd gedacht. Ik was er altijd klaar voor en had altijd zin. Als hij me maar aanraakte dan werd ik ook al geil. Voor hem was er dan misschien niets meer aan omdat hij geen moeite hoefde te doen. Maar ja, als zogezegd de kroeg maar 1x in de maand open is, dan zuip je tot je moet kruipen. Dan zeg je niet, nah ik ga niet. Op een gegeven moment vond ik het heel vervelend worden dat hij bepaalde wanneer er gesekst werd. Dus hoefde ik niet meer. Ook echt letterlijk niet, ik bepaalde voor mezelf dat het niet meer gebeurde en daar werd ik gewoon een veel leuker mens van. Ik had nu de controle namelijk, niet hij. Mijn vriend wilde natuurlijk niet dat het HELEMAAL niet meer gebeurde en zei daar wat van. Toen heb ik het hem uitgelegd en ook wat dat met een mens kan doen. Daarna wel twee weken verbetering gezien hoor, maar ja uiteindelijk komt het weer neer op maximaal 1x per anderhalve week. Voor mij is dat te weinig. Om een band te kunnen voelen en opbouwen met mijn partner en om mijn seksleven bevredigend te kunnen noemen.



Ook wat jij zegt, ik vind mezelf hier te jong voor. Dus ja, het kan in de toekomst hierop stuklopen, ik weet het niet.



Ik zou als ik jou was wel een knoop doorhakken als er geen zichtbare verbetering is wanneer hij op zichzelf woont (wat hij je wel beloofd heeft). Dan zou, mijns inziens, het gewoon betekenen dat hij simpelweg niet wil. Hij wil niet vaker, en jij wel. Dan pas je in dat opzicht gewoon niet bij elkaar, aan jou om dat te accepteren of om op zoek te gaan naar een partner die seksueel wel bij je past.
Dankjewel!! Je laatste reactie heeft mijn ogen wel geopend. Ik moet gewoon nog even een tijdje geduld hebben en als er dan geen zichtbare veranderingen zijn dan wordt het tijd voor een heel goed gesprek.
Alle reacties Link kopieren
quote:meldepel schreef op 26 februari 2015 @ 16:23:

Dankjewel!! Je laatste reactie heeft mijn ogen wel geopend. Ik moet gewoon nog even een tijdje geduld hebben en als er dan geen zichtbare veranderingen zijn dan wordt het tijd voor een heel goed gesprek.



Goed zo.



Voeg wel daad bij woord. Je kunt wel steeds dreigen met weggaan, maar als je het niet doet hecht je vriend er ook geen waarde aan. Met andere woorden: bij dat hele goede gesprek zou ik wel duidelijk maken dat het nu echt zat is, dat je weggaat als er niets verandert. Zeg ook wat je hier vertelt, dat je jezelf te jong vindt om hier nog jaren mee te blijven soebatten. En voeg daad bij woord als er ook inderdaad niets verandert. Je hoeft je dan ook helemaal niet schuldig te voelen, mocht je dat denken. Want laten we eerlijk wezen: als hij je wel zo belangrijk vond, had hij er allang wat aan gedaan of op z'n minst gezegd dat het er bij hem niet inzit en dat jullie dus beter uit elkaar kunnen gaan, in plaats van je steeds aan het lijntje houden met beloftes van beterschap.
Alle reacties Link kopieren
Succes allemaal met deze rotsituatie! Ik ben van de "oude garde" hier, heb deze situatie gelukkig al 4 jaar geleden achter me gelaten. Maar ik denk er nog best wel eens aan en ik leef nog steeds met iedereen mee. Sterkte, hopelijk komen jullie tot een keuze die jullie op termijn weer gelukkig gaat maken.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook een "oud gediende "



Wat ben ik blij dat ik na 5 vrijwel seksloze jaren de knoop 3 jaar geleden heb doorgehakt.

Achteraf gezien had ik er nooit aan die relatie moeten beginnen , of iig er niet zo lang mee door moeten gaan.

Maar je blijft proberen , alles uit de kast halen , om tot de conclusie te komen dat je eerste ingeving van ik moet hier mee stoppen de juiste was.

Want er is een moment al vrij snel in de relatie dat je die twijfel hebt , het is toch op zijn minst vreemd dat een man geen seks wil als je elkaar net kent , en dat daar dan ook nog eens geen verbetering in komt.

En dan wordt het steeds lastiger ermee te stoppen , je houdt van elkaar , hij is verder heel lief blablabla.....maar ja bovenstaande relatievormen heb ik met mijn vrienden ook , dat ene wat een relatie bijzonder maakt , anders dan alle andere vormen van een relatie is seks en dat is er niet.





Succes.
Alle reacties Link kopieren
Lilith:



Hoe gaat het met je?? Nog steeds met die ene toch wel leuke man??

Ik ben inmiddels bijna drie jaar samen met mijn vriend. Helaas ook wel wat relatieproblemen met hem, maarrr.... hij heeft wel een gezonde dosis mannelijke drive
Alle reacties Link kopieren
En wat je zegt is oh zo waar:



"En dan wordt het steeds lastiger ermee te stoppen , je houdt van elkaar , hij is verder heel lief blablabla.....maar ja bovenstaande relatievormen heb ik met mijn vrienden ook"



Nooit meer!!
Alle reacties Link kopieren
Hé Koolmeesje,



Nee ik ben vorig jaar zomer met die "leuke " man gestopt .

De seks was waanzinnig daar denk ik nog met regelmaat aan terug.

Punt was , hij was knetter verliefd ik helemaal niet , best jammer.



Ben dus alweer een tijd alleen , maar wie weet wat deze lente/zomer gaat brengen



Heerlijk een man die een normale drive heeft...wat een verademing na een seksloze relatie....idd...NOOIT MEER.
Alle reacties Link kopieren
Ik breek even in ;)



Ik dacht lange tijd vooral, wil ik bij hem blijven. De vraag die mij enorm helpt is, wat als we 5 jaar verder zijn en hij gaat zelf weg,

Zou je dan niet ontzettende spijt hebben dat je al die tijd je eigen gevoelens hebt moeten onderdrukken? Jezelf voor je kop slaan.

Stop met zoeken naar redenen waarom het voor de ander niet werkt, zorg dat het gaat veranderen of kies voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit topic opgezocht, speciaal voor jullie. Hopelijk neemt men mij mijn reactie niet kwalijk.



Maar ik en mijn partner hebben een sexleven wat niet altijd over rozengeur en maneschijn gaat. Ik heb een traumatisch verleden op sexueel gebied en heb een soort terugval meegemaakt in mijn problematiek. Reden laat ik even in het midden, als jullie dat goed vinden. Maar de laatste tijd gaat het wat beter met me.



Mijn vriend heeft een normaal libido, al is die wel afgezwakt door medicatiegebruik. Ik vond het een tijdje goed dat hij prostituees bezocht omdat ik op slot zat. Nu doet hij dat niet meer. Reden, hij vindt mij leuker dan de prostituees die hij ontmoet heeft. En ik ben van de financiele administratie hier dus ja, dat weet ik zeker. Hij wil ook graag weer opstarten. Ik vind dat moeilijker dan hem.



Maar ik weet ook wel dat intimiteit belangrijk is voor de band die je hebt. We hebben trouwens ook periodes gehad dat we wel veel sex hadden en het niet gek genoeg kon. Nu ligt het stil maar dat gaan we dus veranderen.



En toen ik dit topic las, raakte ik geinspireerd om wat meer na te gaan denken over hoe nader tot elkaar te komen en ons sexleven weer op te starten. Die ligt nu dus stil maar die periodes hebben we vaker meegemaakt en overleefd. We zijn aankomende 21 maart 23 jaar samen. En zeker drie, vier sexloze periodes gehad. Ik maak me er intussen geen zorgen meer over dat ons sexleven ons op zal breken. Maar leuk is anders.



En toen moest ik ineens denken aan een aflevering van South Park over de shake weight. Dat is een apparaat wat je moet schudden voor gespierde armen. Het grapje daarin zit 'm in het feit dat de beweging die je maakt met een shake weight, lijkt op de beweging die je maakt bij aftrekken, masturbatie dus. En ik vond de afsluiting van die aflevering geweldig. Randy werkt zich over de kop en is mega gestrest. Zijn vrouw ziet hem niet meer zo zitten vanwege zijn lompe gedrag. Die ging maar alleen op vakantie met haar shake weight. Dus vrijen, hebben beide geen zin in.



En dan heeft de shake weight, die kan praten, het is wel fictie natuurlijk, een heel wijs advies. When the chips are down, give your man an old fashioned. Met old fashioned bedoelen ze dat je je partner aftrekt.



Kun je raar vinden of niet hetzelfde als neuken. En dat is waar. Het kan een beetje raar voelen en het is geen neuken. Maar het is wel sex, je doet het wel samen en het bevredigt toch ook een behoefte. Kun je ook pijpen natuurlijk. Maar waar het mij om gaat, dan gebeurt er tenminste niet helemaal niks. En, het kan uitdraaien op neuken.



Maar ik heb er nu behoefte aan dat ik bepaal wanneer dat gebeurt. En zo blijven we er wel mee bezig. Als ik geen zin heb in of moeite heb met neuken, en bij mij draait het daar wel een beetje om, kan ik hem toch blij maken en hebben we wel intimiteit. En ik negeer zijn behoeftes dan ook niet.



Misschien hebben jullie er ook wat aan. Daarom heb ik dit topic opgezocht want ik vind dat er veel wijsheid zit in het advies van de shake weight, ook al is South Park een tekenfilm (voor volwassenen dan). Er zijn meer wegen naar Rome iig. Iedereen sterkte en een goed sexleven toegewenst.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
Alle reacties Link kopieren
Dames, ik vind dat jullie wel een punt maken over 'gebrek aan sex'. Er is nog wel meer dan dat. Een relatie kan ook heel goed gaan zonder nöken. Al jaren - denk inmiddels wel 12 - hebben mijn vriendin en ik geen sex meer. Het kwam er niet meer van en we hebben ons er bij neergelegd. Gaat prim, we hebben een leuk, warm en liefdevol (respectvolle) relatie,mallen doen we het niet. Mogelijk dat leeftijd er wel iets mee te maken heeft, zij is 46 en ik zes jaar ouder. Op deze leeftijd doe je het gewoon minder..
Alle reacties Link kopieren
Dames, overdrijven jullie niet wat? Een relatie zonder nöken kan ook heel respectvol zijn, alleen is er geen intimiteit. Nou en?
Alle reacties Link kopieren
dubbel
Alle reacties Link kopieren
Prima als het voor beiden zo werkt wamozart maar behoorlijk frustrerend als de een niet of veel minder wil en de ander een gezonde drive heeft.
Dank je Gladoortje, het is fijn om te lezen hoe jullie het samen oplossen. Ik heb ook respect voor je openheid en toegeeflijkheid naar je partner, zoals je hem hebt toegestaan om prostituees te bezoeken. Dat hij dat nu niet meer doet en de reden waarom hij dat niet meer doet, tekent de prachtige band die jullie met elkaar hebben. En hoe jij zo je best doet om toch de intimiteit weer terug te brengen in je relatie zonder dat je jezelf fysiek of psychologisch te ver onder druk zet. Daar heb ik grote bewondering voor.
Alle reacties Link kopieren
Gladoortje, je advies is dus eigenlijk: "trek je partner af als hij behoefte heeft aan seks/intimiteit"?



Wamozart, jouw stelling kennen we nu zo ondertussen wel. Dat jij en je partner volslagen seksloos zijn en daar oké mee zijn betekent niet dat een ieder zich neer kan leggen bij gebrek aan seks en intimiteit.

Jij vindt seks vies dus het zal je ongetwijfeld goed uitkomen dat je partner ook geen drive heeft. Voor mij is seks belangrijk, ik kies dus beslist niet voor seksloos. En dat is mijn goed recht.
.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven