Seks
alle pijlers
Mijn vriendin heeft geen zin in seks
zaterdag 9 mei 2009 om 00:21
Het zal niet de eerste post zijn met dit onderwerp en geloof me ik heb soortgelijke verhalen allemaal doorgelezen om maar een glimps van een oplossing op te vangen.
Ik heb nu vijf jaar met mijn lieve vriendin, we doen veel leuke dingen samen, hebben inmiddels ons droomhuisje leuk ingericht. We wonen nu een half jaar samen. Dat gaat allemaal goed, ons seksleven daar gaat het eigenlijk al twee jaar minder en de laatste zes maanden eigenlijk dramatisch. Vier keer seks in een half jaar vind ik ongezond weinig.
En natuurlijk hebben we het er al meerdere keer over gehad, maar er komt zo weinig terug. En ondanks alle toezeggingen blijft het gewoon hetzelfde: geen zin in seks. Ik heb alles al aangekaart als mogelijke oorzaak, maar ze geeft zelf toe dat het aan haar ligt. Als ik dan doorvraag, krijg ik te horen dat ze het gewoon niet zo belangrijk vind.
Het probleem is duidelijk, ik heb echter geen enkel idee meer hoe we dit op kunnen lossen.
Seks heeft bij haar geen prioriteit (dat is wel anders geweest). Wat ze altijd naar mijn hoofd slingert dat je seks niet kan plannen. En ik ben echt niet zo’n neanderthaler die denkt dat je geilheid aan en uit kan zetten. Dat wil ik ook niet. Ik ben een knuffelkont en ben dol om lekker bij elkaar te liggen (en dat hoeft echt niet elke keer te resulteren in sex). Maar knuffelen vind zij al voldoende en ze laat zich daarna niet meeslepen tot seks.
Ik weet het gewoon echt niet meer......
Ik heb nu vijf jaar met mijn lieve vriendin, we doen veel leuke dingen samen, hebben inmiddels ons droomhuisje leuk ingericht. We wonen nu een half jaar samen. Dat gaat allemaal goed, ons seksleven daar gaat het eigenlijk al twee jaar minder en de laatste zes maanden eigenlijk dramatisch. Vier keer seks in een half jaar vind ik ongezond weinig.
En natuurlijk hebben we het er al meerdere keer over gehad, maar er komt zo weinig terug. En ondanks alle toezeggingen blijft het gewoon hetzelfde: geen zin in seks. Ik heb alles al aangekaart als mogelijke oorzaak, maar ze geeft zelf toe dat het aan haar ligt. Als ik dan doorvraag, krijg ik te horen dat ze het gewoon niet zo belangrijk vind.
Het probleem is duidelijk, ik heb echter geen enkel idee meer hoe we dit op kunnen lossen.
Seks heeft bij haar geen prioriteit (dat is wel anders geweest). Wat ze altijd naar mijn hoofd slingert dat je seks niet kan plannen. En ik ben echt niet zo’n neanderthaler die denkt dat je geilheid aan en uit kan zetten. Dat wil ik ook niet. Ik ben een knuffelkont en ben dol om lekker bij elkaar te liggen (en dat hoeft echt niet elke keer te resulteren in sex). Maar knuffelen vind zij al voldoende en ze laat zich daarna niet meeslepen tot seks.
Ik weet het gewoon echt niet meer......
anoniem_85516 wijzigde dit bericht op 12-05-2009 22:38
Reden: Privacy
Reden: Privacy
% gewijzigd
zondag 17 mei 2009 om 00:24
[quote]heelveelknuffels schreef op 11 mei 2009 @ 17:07:
Joblo het is geen botte vraag, het was het eerste wat in me opkwam. Feit is dat we alletwee wat zwaarder zijn geworden. (ik ben overigens een groot deel van dat gewicht weer kwijt). Ik weeg 110 kilo, zij nu in de negentig. Ze zweert overigens dat ze me nog steeds aantrekkelijk vind.
Tamelijk belangrijk "detail" lijkt me dit zo. Hoe lang zijn jullie? Lijkt me logisch dat wanneer de lichamen van twee partners zo veranderen, hun relatie/gedrag/lust/verlangen ook verandert.
Joblo het is geen botte vraag, het was het eerste wat in me opkwam. Feit is dat we alletwee wat zwaarder zijn geworden. (ik ben overigens een groot deel van dat gewicht weer kwijt). Ik weeg 110 kilo, zij nu in de negentig. Ze zweert overigens dat ze me nog steeds aantrekkelijk vind.
Tamelijk belangrijk "detail" lijkt me dit zo. Hoe lang zijn jullie? Lijkt me logisch dat wanneer de lichamen van twee partners zo veranderen, hun relatie/gedrag/lust/verlangen ook verandert.
zondag 17 mei 2009 om 00:37
en gewoon aangeven dat het je onzeker maakt? vragen hoe ze zich voelt in jullie relatie? stel jezelf kwetsbaar op. Werkt dit niet? geef dan eens wat aandacht aan vrouwen in je omgeving, benoem je toch wel hele leuke collega etc. zodat ze inziet dat ze je er mee kan verliezen. heel gemeen, maar bij mij gaf dit een omslag...........
zondag 17 mei 2009 om 16:09
...
Hoop voor je dat jullie er uitkomen. Want het alternatief...
Zelf had ik het ook. Bijna 6 jaar samen, waarvan 2,5 jaar samenwonend en ik had geen zin meer in sex. (speelde ook al langer.) Uiteindelijk de knoop doorgehakt en aan mezelf toegegeven dat ik me het prettigst voelde bij een broer-zus relatie. Natuurlijk werkt dat niet als de andere partij daar anders in staat.
Ik was op een dood punt aangekomen waarop ik me realiseerde dat ik gewoon alles had gedaan wat ik kon, maar dat het er gewoon niet meer in zat. Ik was er klaar mee hem telkens te moeten afwijzen en mezelf schuldig te voelen over het missen van bepaalde gevoelen. Ook wij hadden het buiten dit probleem om erg goed en gezellig en hij was zeker mijn maatje. Toch heb ik besloten om het uit te maken en weer op mezelf te gaan wonen. Dat is nu een paar maanden geleden en ik ben erg blij dat ik de stap genomen heb. Ik waardeer mijn ex nog steeds voor alles wie hij is, maar mijn god, wat ben ik blij dat ik die frustraties van toen niet meer heb. En ik weet nu ook zeker dat ik die speciale gevoelens nooit meer had kunnen krijgen en dat ik er goed aan heb gedaan om weg te gaan.
Alle tips die ik even in de gauwigheid heb gelezen hadden bij mij zeker niet gewerkt. Als het er echt niet (meer) is, kun je het simpelweg geen nieuw leven meer inblazen. En ja, praten kun je dan nog, maar op een gegeven moment ben je gewoon uitgepraat. Misschien kun je je vriendin vragen of ze zich niet prettiger zou voelen bij een broer-zus relatie. Vraag haar eerlijk te zijn en te luisteren naar dat stemmetje diep in haar hart.
Hoop voor je dat jullie er uitkomen. Want het alternatief...
Zelf had ik het ook. Bijna 6 jaar samen, waarvan 2,5 jaar samenwonend en ik had geen zin meer in sex. (speelde ook al langer.) Uiteindelijk de knoop doorgehakt en aan mezelf toegegeven dat ik me het prettigst voelde bij een broer-zus relatie. Natuurlijk werkt dat niet als de andere partij daar anders in staat.
Ik was op een dood punt aangekomen waarop ik me realiseerde dat ik gewoon alles had gedaan wat ik kon, maar dat het er gewoon niet meer in zat. Ik was er klaar mee hem telkens te moeten afwijzen en mezelf schuldig te voelen over het missen van bepaalde gevoelen. Ook wij hadden het buiten dit probleem om erg goed en gezellig en hij was zeker mijn maatje. Toch heb ik besloten om het uit te maken en weer op mezelf te gaan wonen. Dat is nu een paar maanden geleden en ik ben erg blij dat ik de stap genomen heb. Ik waardeer mijn ex nog steeds voor alles wie hij is, maar mijn god, wat ben ik blij dat ik die frustraties van toen niet meer heb. En ik weet nu ook zeker dat ik die speciale gevoelens nooit meer had kunnen krijgen en dat ik er goed aan heb gedaan om weg te gaan.
Alle tips die ik even in de gauwigheid heb gelezen hadden bij mij zeker niet gewerkt. Als het er echt niet (meer) is, kun je het simpelweg geen nieuw leven meer inblazen. En ja, praten kun je dan nog, maar op een gegeven moment ben je gewoon uitgepraat. Misschien kun je je vriendin vragen of ze zich niet prettiger zou voelen bij een broer-zus relatie. Vraag haar eerlijk te zijn en te luisteren naar dat stemmetje diep in haar hart.
zondag 17 mei 2009 om 16:12
Misschien wordt ze gewoon niet meer geil van je. Word jij nog wel geil van haar nu haar lichaam is veranderd? Vrouwen zijn intuitieve wezens, als jij stiekem denkt 'wat een dikke zeug', zou je wel eens onbewust signale kunnen uitzenden. Voor veel vrouwen geldt dat als ze zich sexy, mooi en verleiderlijk voelen, de zin ook wel komt.
woensdag 27 mei 2009 om 23:04
Helaas is dit bij mij ook zo, wij vrijen vrijwel nooit meer, en als het gebeurt is het op mijn initiatief. Ik heb er regelmatig met mijn vrouw over gesproken, en dan geeft ze ook wel toe dat we het weinig doen en dat alle initiatief van mij moet komen, en dan belooft ze verandering. Maar uiteindelijk verandert er niets.
Ik mis enorm de intimiteit van het samenzijn, en de frequente afwijzingen doen geen goed aan onze relatie. Ze wil ook niet knuffelen, of lekker bij me op de bank zitten als we een leuke film kijken.
Ik heb meer het idee samen te wonen met gewoon een goede bekende dan met mijn vrouw. En dat was toch niet de bedoeling van ons huwelijk, tenminste niet de mijne.
Langzaamaan begin ik dan ook te twijfelen of we wel bij elkaar moeten blijven, ik voel me ongelukkig zo.
Ik mis enorm de intimiteit van het samenzijn, en de frequente afwijzingen doen geen goed aan onze relatie. Ze wil ook niet knuffelen, of lekker bij me op de bank zitten als we een leuke film kijken.
Ik heb meer het idee samen te wonen met gewoon een goede bekende dan met mijn vrouw. En dat was toch niet de bedoeling van ons huwelijk, tenminste niet de mijne.
Langzaamaan begin ik dan ook te twijfelen of we wel bij elkaar moeten blijven, ik voel me ongelukkig zo.
woensdag 27 mei 2009 om 23:21
wat een ontroerende post Alex. Heb je het zo ook al eens besproken met je vrouw?
Het niet willen knuffelen herken ik wel, het kan zijn dat ze "bang" is dat je meer wilt.
Zou je vrouw deze post eens laten lezen, misschien krijgt ze dan meer in de gaten wat het met je doet. Sterkte.
Het niet willen knuffelen herken ik wel, het kan zijn dat ze "bang" is dat je meer wilt.
Zou je vrouw deze post eens laten lezen, misschien krijgt ze dan meer in de gaten wat het met je doet. Sterkte.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
donderdag 28 mei 2009 om 18:06
heren,
ik sluit me aan bij Pien 252 die al aangeeft of je vrouw/vriendin aan de pil is.
Na geboorte van ons kind was ik niet meer in de stemming te krijgen.
Eens in de week ging nog wel maar dat werd steeds minder.
Aangezien dat voor geen enkele relatie goed is besloot ik te gaan zoeken wat er aan de hand was,mijn gehele hormoonhuishouding was verstoord geraakt.
Ik ben toen met de pil gestopt en na 2 maanden ongeveer was ik weer helemaal in de stemming.Dit ook mede dankzij accupunctuur om de hormoonhuishouding weer in balans te krijgen.
Nu vind ik het raar als ik een dag geen sex heb gehad.
Haha.
Het is natuurlijk niet te zeggen dat het bij alle vrouwen welke geen zin hebben de oorzaak is,echter heb ik al verschillende keren gehoord dat het er wel mee te maken kan hebben.
Mijn advies aan de vrouwen die geen zin meer hebben:
stoppen met de pil en weer lekker jezelf kunnen zijn.
ik sluit me aan bij Pien 252 die al aangeeft of je vrouw/vriendin aan de pil is.
Na geboorte van ons kind was ik niet meer in de stemming te krijgen.
Eens in de week ging nog wel maar dat werd steeds minder.
Aangezien dat voor geen enkele relatie goed is besloot ik te gaan zoeken wat er aan de hand was,mijn gehele hormoonhuishouding was verstoord geraakt.
Ik ben toen met de pil gestopt en na 2 maanden ongeveer was ik weer helemaal in de stemming.Dit ook mede dankzij accupunctuur om de hormoonhuishouding weer in balans te krijgen.
Nu vind ik het raar als ik een dag geen sex heb gehad.
Haha.
Het is natuurlijk niet te zeggen dat het bij alle vrouwen welke geen zin hebben de oorzaak is,echter heb ik al verschillende keren gehoord dat het er wel mee te maken kan hebben.
Mijn advies aan de vrouwen die geen zin meer hebben:
stoppen met de pil en weer lekker jezelf kunnen zijn.
freedom is beijing yourself
vrijdag 29 mei 2009 om 10:53
quote:AlexUitBrabant schreef op 27 mei 2009 @ 23:04:
en dan belooft ze verandering. Maar uiteindelijk verandert er niets.
Ik mis enorm de intimiteit van het samenzijn, en de frequente afwijzingen doen geen goed aan onze relatie. Ze wil ook niet knuffelen, of lekker bij me op de bank zitten als we een leuke film kijken.
Ik heb meer het idee samen te wonen met gewoon een goede bekende dan met mijn vrouw. En dat was toch niet de bedoeling van ons huwelijk, tenminste niet de mijne.
Ik voel me ongelukkig zo.
Tjee, dit had ik kunnen schrijven......
Ook al koop ik er niets voor, het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben.
Mijn man wil wel zeer regelmatig sex, maar dan alleen 'hem er even in planten' zoals hij het zelf zegt. Dat is zijn voorspel, mij op mijn schouder tikken, zijn stijve laten zien en dan dat zeggen. Tot structureel meer heb ik hem in de 10+ jaar dat we nu bij elkaar zijn niet kunnen bewegen. Alles geprobeerd wat binnen mijn mogelijkheden lag, zonder blijvend resultaat. Ik raak daar soms vreselijk gefrustreerd van, waardoor ik over flutdingen ga zitten zeuren die dan de sfeer in huis weer niet ten goede komen.
Het zit niet in hem, intimiteiten delen, en het zal er dus nooit uitkomen. Terugkijkend is het nooit heel goed geweest, maar ik heb al die tijd gedacht dat het op een of andere manier aan mij lag. Tot ik in een bui van opperste frustratie, en de juiste persoon op de juiste plek, bij een ander in bed belandde.
TO, alle sterkte bij het nemen van beslissingen. Het enige wat je aan de situatie kunt veranderen is je eigen gevoel bij het geen sex hebben. Als je het écht wilt kun je zonder sex, je eigen behoefte aan intimiteit kún je negeren als je dat wilt, dat weet ik uit ervaring maar dat is niet altijd makkelijk.......
en dan belooft ze verandering. Maar uiteindelijk verandert er niets.
Ik mis enorm de intimiteit van het samenzijn, en de frequente afwijzingen doen geen goed aan onze relatie. Ze wil ook niet knuffelen, of lekker bij me op de bank zitten als we een leuke film kijken.
Ik heb meer het idee samen te wonen met gewoon een goede bekende dan met mijn vrouw. En dat was toch niet de bedoeling van ons huwelijk, tenminste niet de mijne.
Ik voel me ongelukkig zo.
Tjee, dit had ik kunnen schrijven......
Ook al koop ik er niets voor, het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben.
Mijn man wil wel zeer regelmatig sex, maar dan alleen 'hem er even in planten' zoals hij het zelf zegt. Dat is zijn voorspel, mij op mijn schouder tikken, zijn stijve laten zien en dan dat zeggen. Tot structureel meer heb ik hem in de 10+ jaar dat we nu bij elkaar zijn niet kunnen bewegen. Alles geprobeerd wat binnen mijn mogelijkheden lag, zonder blijvend resultaat. Ik raak daar soms vreselijk gefrustreerd van, waardoor ik over flutdingen ga zitten zeuren die dan de sfeer in huis weer niet ten goede komen.
Het zit niet in hem, intimiteiten delen, en het zal er dus nooit uitkomen. Terugkijkend is het nooit heel goed geweest, maar ik heb al die tijd gedacht dat het op een of andere manier aan mij lag. Tot ik in een bui van opperste frustratie, en de juiste persoon op de juiste plek, bij een ander in bed belandde.
TO, alle sterkte bij het nemen van beslissingen. Het enige wat je aan de situatie kunt veranderen is je eigen gevoel bij het geen sex hebben. Als je het écht wilt kun je zonder sex, je eigen behoefte aan intimiteit kún je negeren als je dat wilt, dat weet ik uit ervaring maar dat is niet altijd makkelijk.......
vrijdag 29 mei 2009 om 23:51
