Minnaar deel 11

Met mijn ex had ik een huwelijk wat meer op een toevallig samen wonen leek. Het was niet goed en niet slecht.

We zijn nu beiden blij dat we gekozen hebben om te scheiden.



Nu heb ik een betere relatie dan toen. Toch vraag ik me steeds af of er meer is.



bds, het is moeilijk voor je en in deze sta je er alleen voor. Jij bepaalt!

Yep,.. wij proberen dat met percentages aan te geven (vraag me niet waarom) Ik zal met nr1 nooit op 100% komen. Er is te veel wat hij me niet kan geven, het gevoel dat hij me mist, het gevoel dat hij voor 100% van me houdt, het gevoel dat hij niet zonder me kan. En met sv wel op dat punt aan gekomen.

noem me een zeikerd, maar ik ga toch zeggen wat ik denk, namelijk: ga je 2 relaties niet met elkaar vergelijken, maar kijk enkel en aleen naar jezelf. wat heb jij nodig, wat mis jij? wat heb jij nodig om gelukkig te worden? Trek het los van je beider relaties en hou het bij jezelf lieverd...

Tuur, ik heb de beslissing eerder genomen, zelfde relatie als jij met ex had. Toevalligheid van omstandigheden, en samen besloten uit elkaar te gaan. Daarna relatie met huidige nr1 nu meer dan 10 jaar. En dat wat ik dacht gevonden te hebben.. wist ook niet of er meer was, me dat ook niet echt bewust afgevraagd. Echter nu wel gevonden. Vandaar toch angst, angst dat het toch niet 100% Angst dat we dingen opgeven die te veilig zijn.. angst mensen pijn te doen van wie we houden.



Van alles wat er door me heen kan gaan, van 'wat zullen anderen zeggen' "hoe doen we dat op werk" is ... "hoe doe ik dit zonder een ander pijn te doen" het gene wat me radeloos maakt

Dan kan het tijd zijn om met nr1 te breken. Een moeilijk besluit om te nemen. Het geeft je kans op een nieuwe start.



En dan proberen voor een tijdje afstand te nemen van je sv. Misschien kijk je anders naar hem als je los bent van je nr1.

bkstr, hoe kan ik me losmaken van dat wat me gelukkig maakt?

Tuur, nog niet zolang geleden heb ik gevraagd aan sv om afstand te nemen, hij trok dat echt niet..

Je kiest ervoor om zelf de pijn te ontvangen. Het leven kan pijnlijk zijn. Hoe is de situatie nu voor je nr1? Heeft hij nu geen pijn?

Ik ben het met bkstr eens.

Nee, nr1 gaat lekker zeg maar.. heeft ook geen problemen met alleen zijn. Dat is hij voor mij ook altijd geweest. Is echt iemand die niemand anders nodig heeft om compleet te zijn.



Ik denk dat ik beter kan gaan slapen en gesprek met sv morgen afwacht. Zodra we echt alle gevoelens op tafel hebben zal het duidelijker worden voor ons. En dan proberen objectieve beslissingen te nemen.

Nu snappen jullie overigens ook wellicht mijn onderschrift..

Ik wens je van harte een goede nacht. Droom fijn en kijk wat de dag van morgen brengt.



Welterusten.



Ik had al een paar dagen een gevoel bij je onderschrift. Slaap lekker.

Dank je.. slaap lekker! Jij ook Bkstr!!

droom zacht BDS: je komt er vanzelf uit

quote:bkstr schreef op 05 augustus 2010 @ 23:50:

what's going on dan BDS?



Ik zit hier lichtelijk teleurgesteld te wezen, omdat ik nu eindelijk internet heb @ landhuis, en er niemand reageert

Daarbij heb ik, dacht ik toch, een behoorlijke bom gedropt door te melden dat er wellicht meer dan iets leuks op zou kunnen bloeien tussen minnaar en mij, waar ik toch ook wel (als een kleuter die op zijn lolly zit te wachten) een reactie op had gehoopt



*bkstr zit even in de sim-modus.. gaat vanzelf over*Jaaaaa, het viel me meteen op dat je hem minnaar noemde! Alleen toen je de bom dropte was ik op weg naar werk, (en daar kan ik niet typen) en nu net pas klaar en thuis. Ik vind het bijzonder bkstr

BDS wat ontzettend moeilijk allemaal! Zowel van nr1 als sv afstand nemen lijkt me nauwelijks op te brengen. Ik heb een andere vraag voor je; Als je wist dat het je nr1 geen pijn zou doen, zou je dan wel de relatie verbreken om 100% met je sv verder te kunnen gaan?

quote:toytje schreef op 06 augustus 2010 @ 04:21:

[...]





Jaaaaa, het viel me meteen op dat je hem minnaar noemde! Alleen toen je de bom dropte was ik op weg naar werk, (en daar kan ik niet typen) en nu net pas klaar en thuis. Ik vind het bijzonder bkstr



ik ook wel een beetje (thnx)



goeie vraag van Toy aan BDS...

hahaha, wanneer de tijd rijp is zal ik minnaar vertellen over dit forum, en over al zijn voorbij gekomen namen Wie weet hoe het loopt met minnaar; ik vind het iig allemaal erg fijn, leuk, lekker, lief, maar ook spannend en nieuw allemaal weer.

Ik ben nog niet helemaal gewend aan alle geluidjes hier in Landhuis Bkstr; werd vanochtend wakker van een of ander onbestemd geluid om 8u terwijl ik er ook pas rond 2u in lag. Beetje brak hier ook wel

Bkstrtje ik had dat natuurlijk al lang door van jou en minnaar! Ik ben echt blij voor je, en hoe jullie dit aanpakken.. Geniet er van!



Ik lag gisteren om 1 uur weer in mn bed na date met Minnaar en was zooo uitgeput (nadenken en huilen en sexen kost bakken energie), maar nu zit ik klaarwakker in mn bedje. Bah.



Het was duizend dingen tegelijk, probeer het ook voor mezelf een beetje op een rijtje te zetten terwijl ik het aan jullie vertel



(scroll naar sterretjes bij gebrek aan tijd/inlevingsvermogen/zin)



Het begin was heerlijk, een combi van sex en bijkletsen en lachen en uitdagen. Heerlijk. Hoe we op ons best zijn. En toen vroeg hij iets of zei hij iets (geen idee meer wat) en toen moest ik zooo onbedaarlijk hard huilen. NIet zo'n mooie maxima-traan, maar echt snikken, schokkende schouders, rood vlekkerig gezicht.

Geen idee waarom die emoties al weken zo ontzettend hoog zitten als het om minnaar gaat, maar damn.

En toen hebben we heel lang, buiten in elkaars armen tegen de auto geleund, met elkaar gepraat. En ja, ik moest weer beginnen, en dat is 1 van de dingen die ik hem ook heb verteld. Dat ik mijn hart op mijn tong heb liggen, is iets waar ik niet mee zit. Ik ben graag eerlijk. ik zeg de dingen niet om een reactie bij hem uit te lokken, maar om elke keer de enige te zijn, of een reactie te krijgen waar ik niets mee kan, daar ben ik een beetje klaar mee.

Voor de vakantie gaf hij aan dat hij niet gelukkig was in veel dingen, maar (he daar heb je er weer 1!) vaak dingen op zn beloop liet. Geen keuzes maken, maar wel klagen. Workwise snap ik het, relatiewise ook (want kinderen). Maar hij kwam er op eens zelf mee, dat het zo niet langer kon, dat hij goed bij zichzelf ten rade moest. Nou prima.

Terug van vakantie ging het alleen maar over koetjes en kalfjes en over hoe IK me voelde. Qua vakantie kwam hij niet verder dan: kinderen hadden het leuk.

Ik weet dat ik het 'recht' niet heb om van hem te verwachten dat hij mij deelgenoot maakt van zijn gevoelens, maar het is wel iets wat me opbreekt. Het eenrichtingsverkeer. En dat heb ik er gisteren dus allemaal uitgegooid. En toen opende hij, stukje bij beetje. Dat hij veel dingen niet met mij wil delen, omdat hij kan begrijpen dat ik niets over zn relatie wil weten. Heb hem ook gezegd dat ik de precieze inhoud niet hoef te weten, maar alleen het idee al dat hij nadenkt. Ik weet wel veel over zn relatie, zal ik hier niet te veel over uitweiden, over hun gezamenlijke twijfels ook of ze elkaar wel gelukkig maken. Heel heftig.

Ik heb aangegeven dat ik deze situatie niet lang meer 'volhou'. Hij was een en al begrip, hij begrijpt hoe ingewikkeld het is voor mij, en dat is nou precies waar ik niks mee kan. Hij kan niet voor me vechten en ik heb dat nodig.

(Zijn relatie en mij loszien van elkaar lukt hem volgens mij aardig overigens, voor hoever dat kan)



Dat was het geloof ik een beetje.



Oh en een heleboel lieve dingen die hij heeft gezegd. Wat dan weer dubbel is... Ik ga over een paar weken verhuizen, smst hij: dan wil ik wel een grotere tv, anders kan ik geen voetbal bij je kijken

WOW. Minnaar in mijn huis ...kut alleen minnaar en geen date....



*****************



We hebben niets afgesproken, maar zullen elkaar (vooralsnog) blijven zien, smsen en chatten op een lager pitje. Sowieso heb ik een nieuwe klus waardoor ik veel minder tijd heb, ook om af te spreken.

Het enige waar ik nu vanochtend ineens over nadenk: ik zie bij hem eigenschappen die ik moeilijk vind, hij is bijvoorbeeld heel erg gesloten, wat in vergelijking met mij niet zo moeilijk is en ik weet dingen die zijn ouders en beste vrienden niet eens weten, maar toch, ik moet het er vaak uit trekken, waarom ben ik dan zo ontzettend verliefd op deze man? Op alles? (ook zijn sokken stew! die heb ik gisteren zelfs aangetrokken bij m). Waarom lijk ik het zo zeker te weten dat hij mij gelukkig kan maken en ik hem?

@BDS, ik snap dat minnaar zo diep in je leven zit dat je hem denkt niet te kunnen missen. Maar is het niet een must, welke kant je leven ook op gaat? Een must om te zien of er met nr1 genoeg is, een must als je alleen verder gaat en uiteindelijk misschien met hem?

Nu lijkt het net alsof je eerst zeker wil weten of jullie het samen zouden redden, voordat je je nr1 verlaat. Heb je enig idee hoe oneerlijk deze strijd dan voor je nr1 is?

crea: wat een verhaal meid! Hartstikke knap dat je het eruit hebt gegooid, hoewel het erop lijkt dat het eerder met overlopen van emoties te maken heeft. Nog steeds knap overigens!

Ook moeilijk, tegelijkertijd zeg! Begrijp je dilemma, en de uitzichtloosheid van de situatie.

De laid-back eigenschap van sv is ook de eigenschap waar ik bij exnr1 tegenaan liep. Mij heeft het opgebroken. De situatie is natuurlijk niet te vergelijken, bij jou spelen zulke andere dynamieken een rol (vrouw, kinderen, jij single, verliefd enz) maar ik herken je gevoel. Succes meid! NOg plannen vandaag?

De ikea

Ikea: altijd lekker om je uit te kunnen leven, en shoppen helpt!

Mijn gevoel mbt jouw sv crea gaat wel een beetje richting de post van stew, hoewel je dat misschien liever niet wilt horen? De karaktertrekken van sv (ja suzy, toch hou ik het op karakter) in combinatie met zijn gebonden leven, kinderen en de hele mikmak, maken dat ik niet verwacht dat hij voor je kán vechten; noch vanuit karakter noch vanuit de situatie. Ik begrijp dat je nu (nog?) niet bij hem vandaan wilt of kunt; het gevoel is te sterk, of de lusten wegen (nog) op tegen de lasten. Maar ik hoop zo dat je er niet qua gevoel aan onderdoor zal gaan meid. Sterkte!