Minnaar deel 28.

17-02-2015 13:08 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 27 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

.
Alle reacties Link kopieren
Bambhigs, zou je mij even willen mailen als je goesting hebt? roosss4@gmail.com



Je bent je gevoel aan het uitpluizen, je probeert te achterhalen wat precies bij je minnaar hoort, wat precies bij jou hoort en wat bij jullie relatie. Ik lees je angst voor verliefdheid, alsof er geen weg terug is als je eenmaal verliefd bent. Schijnveiligheid want het heftige gevoel is er nu eenmaal en het maakt ergens geen barst uit of het verlust, verliefd of spanning is. Je zit niet niet in de gevarenzone als je niet verliefd bent. (das 3 keer niet en dus wel)



Het is supergoed om afspraken te maken over dates en frequentie. Weten waar je aan toe bent om in die tussentijd de benen bij elkaar op de grond te houden. Dat zouden meer minnaressen moeten doen!
.
Alle reacties Link kopieren
Het is niet zo zeer angst om verliefd te worden, of te zijn, het is dat ik weet dat we er beide niets mee kunnen omdat we in een zelf gecreëerde fantasie bubbel van lust en sex leven. En niet in de echte wereld.

De wereld van kinderen, Albert heijn, katoenen veel te grote maar comfortabele slipjes, schoonouders, griep, de staat van mijn hoofd als ik wakker word...



Nu leven we in de wereld van luxe, prachtige gekapte haartjes, hoge hakken, hoerige lingerie en geen afleiding whatsoever...
...
Alle reacties Link kopieren
Ik snap dat je het in je hoofd prima kunt scheiden, leven versus bubbel. Maar dat zegt mij nog steeds heel weinig over de gescheiden gevoelens die daarbij zouden moeten horen.



Gevoel hoort niet bij een situatie, het hoort bij jou. En dan lees ik toch de veiligheid van het scheiden, angst dus.

Geeft niet hoor, ik had gewoon zin om het even uit te kauwen
.
Nieuw topic!



Ana, ik had niet veel last van stress. Had ook eigenlijk bar weinig schuldgevoelens naar ex. Wel gek genoeg naar mijn ouders, zo van 'als jullie toch wisten wat ik uitvreet, zo hebben jullie mij niet opgevoed, wat zouden jullie schrikken'.
Alle reacties Link kopieren
Roos, zou je hem voor mij iets verder uit kunnen kauwen? Ik begrijp het denk ik nog niet helemaal maar vind het wel heel interessant!



So far : gevoel hoort idd bij mij, maar is dan weer niet perse voor hem ,eerder voor het beeld en dus de situatie die hij schept. In dat geval kan het gevoel dus wel VAN mij zijn maar VOOR de situatie?



Kan iemand de makkelijk liggende bank voor mij en de praatstoel voor Roos naar binnen rijden? 😆 ik boek graag een sessie!
...
De onrust, de pijn, de verliefdheid, de aandacht, de domper. Als je uit de diepste dalen kwam, kun je dan weer stijgen, in je oude, taaie relatie? Ik twijfel daar aan. Maar ik word nooit weer een (geheime) minnaar.
Alle reacties Link kopieren
*neemt plaats*



Ik zie in je eerste bericht van vandaag een soort opluchting omdat je voor jezelf hebt kunnen beredeneren dat je niet verliefd bent op de man an sich maar op de situatie zoals jullie die met zijn tweetjes aangaan.

Plat gezegd, je zou dit gevoel ook kunnen hebben met een andere man. Of 2 andere mannen of 3.



Mijn antwoord daarop is dat je dus aan het redeneren bent. Je trekt situaties en gevoelens uit elkaar uit angst dat je stiekem toch wél verliefd bent op nr 2. En dat mag niet, dat zorgt voor rood alarmlicht en een tweetonige sirene want dat komt akelig dicht in de buurt van een relatie.

Maar het is en blijft jouw gevoel, hoe je ook redeneert en hoe je ook dingen uit elkaar trekt.



Je had een kort poosje geleden een date en hij kwam dichtbij. Je wist ook waarom het anders voelde, het was het lievige waar je verward over raakte. Vanaf dat moment ben je gaan analyseren met als conclusie dat je *Bam wist voorhoofd* niet verliefd op hem bent maar op de bel. Veiligheid.

En tegenover veiligheid staat altijd angst.



Smalltalk, ik denk dat je gelijk hebt. Eenmaal geproefd van lekker kun je niet terug naar spruitjes. Sommigen proberen het (lees de post van Diver) maar er blijft iets knagen.
.
Alle reacties Link kopieren
Secr, ik herken het appen over koetjes en kalfjes. Ook wij hebben het nooit over onze thuissituatie. Ik hou dat ook instand. Vind het prima. Wij in ons eigen gecreëerde wereldje . In de loop van de tijd ga je wel steeds meer van elkaar weten. En worden ook de gespreken met meer diep gang. Wij zijn daar langzaam ingegroeid.



Bamh, en psyg roos haha. Goede analyse. Ach wat maakt het uit hoe je het voor jezelf verkoopt als het maar goed voelt en rust geeft. Een minaars situatie is wel heel erg gekoppeld aan de minaar. Ik weet ook niet of verliefdheid op situatie of persoon dan ook los van elkaar gezien kunnen worden. Bij mij niet in elk geval.
Alle reacties Link kopieren
Goeiemorgen iedereen

Er is hier al heel wat bijgeschreven. Ik ga straks eens bijlezen. De laatste dagen heb ik me wat afgesloten van de buitenwereld.

De scheiding is uitgesproken, mijn bijna ex-man is aan het verhuizen. Langs de ene kant voel ik opluchting maar het is ook heel pijnlijk. Bovendien kwamen er allerlei zaken aan het licht die tijdens mijn huwelijk zijn gebeurd en waarvan ik niets wist, mijn ex had veel geheimen (relaties met andere vrouwen, een grote schuldenberg...)

Mijn nr2 gedraagt zich ook raar, in eerste instantie was hij heel begripvol, belde me elke dag, steunde en troostte me... Ik had vertrouwen in hem en was dankbaar om wat hij voor mij deed. De laatste dagen neemt hij amper nog contact, zegt afspraken af op het laatste nippertje. Ik ben heel onzeker en wantrouwig door wat ik in het verleden meemaakte. Nu heb k schrik dat nr2 me in de steek laat. Gisteren zei hij een afspraak af en sindsdien hoorde ik niets meer. Belachelijk natuurlijk om onmiddellijk te panikeren, er is vast wel een goede reden, dat probeer ik me alvast wijs te maken.



Ik moet mezelf opvegen en doorzetten, de kids hebben me nodig in deze moeilijke tijden.



Veel nr2 plezier voor iedereen!
Alle reacties Link kopieren
Jouw bijna-ex vond het kennelijk nodig om op de valreep nog even uit de school klappen over zijn escapades? Waarom in godsnaam?

En ook met 2 wil het niet erg lukken op dit moment. Ik ben wel heel erg benieuwd naar jouw communicatieskills als ik eerlijk ben, heb je 2 om duidelijkheid gevraagd? Je gevoel hierover al eens op tafel gelegd?

Deze situatie kost je veel te veel energie, energie die je inderdaad beter in je kinderen kan steken, in je scheiding, in het herinrichting van je leven.

Wat verwacht je nog van 2?
.
Alle reacties Link kopieren
Er is geen communicatie meer, mijn advocaat ploos dit allemaal uit en het kwam voor rechtbank.

Communicatie verloopt nu via advocaat.



Wat 2 betreft, sinds zijn bizarre gedrag, hebben we elkaar niet meer gezien. Zo'n zaken kan je niet via foon bespreken. Naar mijn gevoel wil hij van me af. Zijn gedrag geeft weinig blijk van interesse. Maar ik zit er erg mee en kan me moeilijk op andere zaken concentreren.
Alle reacties Link kopieren
Getver, wat een narigheid. Wat doen mensen elkaar toch aan terwijl ze ooit van elkaar gehouden hebben, ik kan er niet bij.



Waarom vraag je niet aan 2 hoe het zit? Misschien wil hij van je af, dan weet je dat maar. Wonden likken en schouders naar achteren. Kom op. Grow some balls. Je kan ze wel gebruiken in deze tijd hoor!
.
Alle reacties Link kopieren
Life is a bitch! Ik was bijna 25 jaar gehuwd. Scheiding is hard maar alles werd in mijn voordeel uitgesproken. Nu is het tijd om opnieuw te beginnen.



Mss krijgt nr2 het te benauwd, ook goed maar ik verwacht eerlijkheid. We willen beide (voorlopig) geen vaste relatie. Hij wil genieten van zijn vrijgezellenbestaan en ik heb rust nodig.

Hij beweert te willen doorgaan zoals alles nu is maar zijn gedragingen vertellen iets anders. Na de gecancelde afspraak niets meer gehoord. Ik wacht nog even af.
Alle reacties Link kopieren
Ik kruip nog even van onder mijn steen.

Aangezien de breuk met mijn nr2 heb ik mij even verwijderd van het forum.

Ik had rust nodig.



Mijn excuses maar ik ben niet meer mee met de ontwikkelingen van jullie relaties.



Ik kom eigenlijk terug omdat er wat ontwikkelingen zijn geweest bij ex nr2 thuis.

Zijn partner heeft sinds enige tijd terug contact met haar ex. En in een fase waarbij gesprekken via de mobiel worden gewist, berichten worden gewist. Maar zij zegt hem (mijn ex nr2) dat hij er niets moet achter zoeken...

Ondertussen haalt ze blijkbaar alles uit de kast om het hem moeilijk te maken.

Door het gebrek aan sex tussen hen vraagt ze nu al maanden tergend of hij homo zou zijn en maakt ook kwetsende opmerkingen in die aard.

Vorig weekend is het hem blijkbaar te veel geworden na de zoveelste uitlach-partij en heeft hij bekend mij te hebben (niettegenstaande het eigenlijk zo niet meer is)

Ze was woedend, heeft hem uitgescholden en voor de keuze gesteld. Hij kiest voor mij of voor zijn kinderen. Want als hij weg zou gaan van bij haar ontneemt ze hem het recht om zijn kinderen te zien.



Hij nam terug contact op met mij om dat te zeggen en heeft aangegeven steun te zoeken bij mij.

Ik heb hem echter gezegd dat hij zelf moet zoeken wat hij wil. Dat hij een periode van rust en bezinning nodig heeft.



Benieuwd waar dit op zal uitdraaien.

Ik vermoed dat hij zal inzien dat hij beter blijft voor de kinderen en dat het contact dan volledig voorbij zal zijn.

Niettegenstaande ik voel dat hij me echt wel wil.



Ondertussen leef ik mijn leven verder zonder hem. Als we bestemd zijn voor elkaar dan komt het wel goed zeker? En indien niet, dan niet
Alle reacties Link kopieren
Gisteren een denk/droom/pieker-dag. Er ging ontzettend veel door mijn hoofd. Hoe ik in de relatie sta met mijn vriend. Hoe hij er in staat. Wat mij stoort in mijn leven en de mannen daarin. Hoe dat zit met nummer 2. Waar het heen moet met dat steeds closer worden. Hoe ik zelf in het leven sta. Wat ik wil. Enz. enz. enz. Het was best een stressvolle/emotionele/confronterende dag. Dus of een affaire stress geeft? Soms wel.
Alle reacties Link kopieren
Nell, is over niet gewoon over? Volgens mij schreef je hier al een poosje geleden over de escapades van vrouw van jouw ex nr 2. Laat hem lekker in zijn sop gaar koken joh, wat wil je nog met die sufferd.



Hint, piekers kunnen ook vruchtbaar zijn. Zeker als er ook nog wat uit komt!
.
Alle reacties Link kopieren
Diver: jouw verhaal raakt me, vooral het stukje dat je schreef over nu geen teleurstelling meer voelen. Het is hard werken voor je en vooral is het moeilijk om besluiten te nemen over een eventuele scheiding wanneer er kinderen betrokken zijn. Met name wanneer, zoals jij schrijft, het kind het al niet gemakkelijk heeft gehad. Ik heb zelf dan altijd veel aan de uitspraak van Brene Brown: 'Children are wired for struggle'.



Ana-Isabel: ik heb wel degelijk last van stress (gehad) van het feit dat er nog iemand anders in mijn leven was naast mijn man. Ik merkte dat doordat ik meer ging snoepen, toch een soort 'afreageren' van deze stress.



Blauwe vrouw: pittig besef wanneer je je realiseert dat je de neiging hebt om mannen aan je te binden en daarin, als ik het goed lees, aan jezelf voorbij te gaan.



Secr: ik had daar soms ook moeite mee, wanneer het alleen over koetjes en kalfjes ging op de mail. Maar dat kwam voornamelijk doordat wij op inhoud en diepgang in de eerste instantie een klik hadden en niet primair vanuit lust.

Het is erg balanceren denk ik wanneer er meer diepgang komt in gesprekken en ook de sex beter wordt. Dan wordt de verbinding misschien ook sterker?



We gaan voortaan niet naar de psycholoog maar naar de Psycho-roos



Hier is het een stuk rustiger. Nr 2 kon niet zo snel tot beantwoorden van mijn vragen komen die ik nog heb gesteld. Het moest nog bezinken schreef hij en zou een dezer dagen een mail schrijven. Omdat ik merkte dat het mij stress gaf om dat af te wachten heb ik hem gevraagd om twee weken rust omdat ik er anders zelf moeilijker los van kom. Het gevoel dat er misschien die dag een mail komt met voor mij antwoorden waar ik veel waarde aan hecht is op dit moment energie slurpend.

Uiteraard was mijn verzoek oke voor hem en mailt hij me over twee weken. En daardoor kan ik beter loslaten nu en me door het rouwproces heen werken. Gelukkig heb ik de afgelopen nachten aardig goed geslapen. En dat scheelt heel veel.

Af en toe is er een golf van verdriet en die laat ik dan even rollen. Vannacht zo'n moment: om 2.00 ineens klaarwakker en het gevoel van gemis, pijn en verdriet raasde door me heen. Door het gewoon even toe te laten was het ook vrij snel weer voorbij en kon ik weer verder slapen.

Zometeen lekker werken, late dienst, is altijd wel gezellig.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat je wat rust hebt Detox. En wat goed dat je hem om die stilte hebt gevraagd! Petje af.

Dat geeft rust in je hoofd, anders ga je zitten wachten op dat mailtje, open je met een hartslag van 239 elke keer je mailbox met de bijbehorende teleurstelling als het er nog niet is. Goed hoor.



En af en toe zal het je aanvliegen, echt liefdesverdriet. Pijnlijk maar de tijd zal het helen.
.
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames,

Ik ben nieuw hier. Wat fijn om hier je hart te kunnen luchten. Juist omdat je dat niet zo makkelijk kan doen bij je naasten omdat het hebben van een minnaar voor velen een schande zou zijn. Ik heb veel gehad aan jullie verhalen en ik herken zoveel dingen. Ik heb alleen zo'n pech. Ik heb het 2 weken geleden uitgemaakt met nummer 2 omdat ik bepaalde dingen niet kon handelen. Hij bood aan om ipv uitmaken een pauze in te lassen waarmee ik akkoord ben gegaan. Het ging met name om het contact wat steeds van zijn kant minder werd wat mij steeds onzekerheid bracht. Zo erg dat ik er echt last van begon te krijgen. Het er met hem over hebben hielp nauwelijks. Dan gaat het weer even heel leuk maar dan wordt het weer minder. Ik denk voor de meesten hier wel herkenbaar. En nu lees ik veel uitspraken, voornamelijk van Roos en zie ik dingen nu met andere ogen. Achteraf gezien had ik het dus zo slecht nog niet, too bad. Had ik deze topic maar eerder ontdekt. Ik hoop dat hij contact met me opneemt.



Ik leef met jullie mee.
Alle reacties Link kopieren
Hai Krobia. Zitten jullie nu nog in die pauze of is het over, uit en sluiten?
.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop nog in de pauze-stand. Maar als hij niks meer van zich laat horen, dan snap ik dat wel. Ik heb me een paar keer behoorlijk aangesteld. Wat een wereld! Eerste minnaar, wat heb ik een hoop geleerd. Ik mis hem enorm. Ruim een jaar is mijn wereld op z'n kop geweest. Wat heb jij een hoop wijsheden Roos. Ik geloof dat je hier onmisbaar bent geworden. Even kijken hoe het hier allemaal werkt. Lastig op mijn mobiel.
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel meisje.

Niemand is onmisbaar hoor, misschien is dit wel het laatste deel waarin ik meeschrijf, ik hoor hier al heel lang niet meer eigenlijk.



Je mag je nieuwe inzichten ook gewoon delen met je nr 2 toch. Je hoeft niet te wachten tot hij weer wat laat horen, je mag hem gewoon schrijven dat je vindt dat de pauze wel lang genoeg heeft geduurd.

En wat het contact betreft, daar kan je afspraken over maken, bij sommige minnaars werkte bv het "geen nieuws is goed nieuws" prima.

En ook daarvoor geldt, jij mag zelf ook contact opnemen, al is het maar een roep om aandacht.
.
Alle reacties Link kopieren
Weet je waar ik me over verbaas? Het hebben van geen contact kan ook een bepaalde rust geven. Ondanks dat ik hem mis, geniet ik ook van mijn rust. Het mag wat mij betreft wel langer duren deze pauze. Ik weet niet of dit gevoel normaal is. Heerlijk om niet steeds op mijn mobiel te hoeven kijken of er wel of geen berichtje binnen is gekomen. Herkenbaar? Ik had dit nooit verwacht van mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat is herkenbaar.

Een poosje geleden besloot ik om alle stekkers uit alle minnaarrelaties te trekken. Het gevoel wat overheerste was "hèhè, mijn gedachten zijn weer van mij".

Wat een verademing.
.
Alle reacties Link kopieren
Wauw, herkenbaar allemaal.



Ook hier even een pauze. Met de schoolvakantie in het vooruitzicht (hier geen kinderen bij nr2 wel), even een pauze ingelast. Het contact is dan steeds wat minder en ik merk dat ik dat soms lastig vind. Even rust en inderdaad even los van de mobiele telefoon.



Detox, respect! Wat een verhaal en wat ontzettend knap!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven