Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 29.
zaterdag 9 mei 2015 om 18:23
Al 28 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
.
vrijdag 11 september 2015 om 08:21
vrijdag 11 september 2015 om 08:29
Ik ben vaak met minnaars naar een PC geweest, ook nog nooit een bekende tegengekomen terwijl we het vaak niet ver van huis zochten.
Eens per week daten gaat van alles doen met je kop maar ik ga ervan uit dat Amante daar zelf tegenaan gaat lopen. Heb zo het idee dat onze "waarschuwingen" niet zoveel gaan uithalen hier.
Eens per week daten gaat van alles doen met je kop maar ik ga ervan uit dat Amante daar zelf tegenaan gaat lopen. Heb zo het idee dat onze "waarschuwingen" niet zoveel gaan uithalen hier.
.
vrijdag 11 september 2015 om 08:29
vrijdag 11 september 2015 om 08:34
quote:Rooss4.0 schreef op 11 september 2015 @ 08:29:
Eens per week daten gaat van alles doen met je kop maar ik ga ervan uit dat Amante daar zelf tegenaan gaat lopen. Heb zo het idee dat onze "waarschuwingen" niet zoveel gaan uithalen hier.Tja sommige mensen willen alleen het goede horen. De risico's zijn een zorg voor later. Het enige wat je kan doen is ze waarschuwen en hopen dat ze het van harte nemen Rooss.
Eens per week daten gaat van alles doen met je kop maar ik ga ervan uit dat Amante daar zelf tegenaan gaat lopen. Heb zo het idee dat onze "waarschuwingen" niet zoveel gaan uithalen hier.Tja sommige mensen willen alleen het goede horen. De risico's zijn een zorg voor later. Het enige wat je kan doen is ze waarschuwen en hopen dat ze het van harte nemen Rooss.
vrijdag 11 september 2015 om 09:29
quote:Rooss4.0 schreef op 10 september 2015 @ 23:36:
Ik heb met singles gedate, met openrelatiemannen en met vreemdgangers. Ik vind daten met vreemdgangers trouwens niet spannender, het is vooral gedoe. En ik kon de vrouw achter het verhaal nooit compleet loskoppelen van mijn daden, daarvoor heb ik waarschijnlijk ook iets teveel verantwoordelijkheidsgevoel. Ik lees hier heel vaak "ja eeeeh dat is lekker zijn zaak, doei zoek het uit". Dat snap ik maar voor mij werkt het niet volledig zo. Ik ben me altijd zeer bewust geweest van het feit dat ik het faciliteerde. Dus nee, zo'n enorm dikke huid heb ik niet.
Ik heb het idee dat je het beestje alleen een andere naam geeft. Wat de een als schuldgevoel ziet, betitel jij als verantwoordelijkheidsgevoel. Wat is het verschil voor jou?
Ik heb ook zowel singles, vreemdgangers en open relatie meneren gedate. Ik heb het liefst iemand zoals in mijn eigen situatie. De single had wel heel veel mogelijkheden en dat maakte mij gevoelsmatig de remmende factor. En bij een vreemdganger heb ik bij tijd en wijle ook wel dat knaagje. Allebei een gedoogconstructie werkt voor mij op dit moment het best. Het partners in crime idee, zonder dat je bang hoeft te zijn dat je een relatie verkloot.
Hier geen minnaars en pc's. Ik ben meer van de 1 op 1, of 2. Wel eens bekenden in een hotel tegen gekomen. Maar minnaar was toen in pak en ik was ook netjes gekleed en we kwamen langs de vergaderzalen dus dat was met "hee, jij ook een meeting hier?" ook wel weer opgelost.
Ik heb met singles gedate, met openrelatiemannen en met vreemdgangers. Ik vind daten met vreemdgangers trouwens niet spannender, het is vooral gedoe. En ik kon de vrouw achter het verhaal nooit compleet loskoppelen van mijn daden, daarvoor heb ik waarschijnlijk ook iets teveel verantwoordelijkheidsgevoel. Ik lees hier heel vaak "ja eeeeh dat is lekker zijn zaak, doei zoek het uit". Dat snap ik maar voor mij werkt het niet volledig zo. Ik ben me altijd zeer bewust geweest van het feit dat ik het faciliteerde. Dus nee, zo'n enorm dikke huid heb ik niet.
Ik heb het idee dat je het beestje alleen een andere naam geeft. Wat de een als schuldgevoel ziet, betitel jij als verantwoordelijkheidsgevoel. Wat is het verschil voor jou?
Ik heb ook zowel singles, vreemdgangers en open relatie meneren gedate. Ik heb het liefst iemand zoals in mijn eigen situatie. De single had wel heel veel mogelijkheden en dat maakte mij gevoelsmatig de remmende factor. En bij een vreemdganger heb ik bij tijd en wijle ook wel dat knaagje. Allebei een gedoogconstructie werkt voor mij op dit moment het best. Het partners in crime idee, zonder dat je bang hoeft te zijn dat je een relatie verkloot.
Hier geen minnaars en pc's. Ik ben meer van de 1 op 1, of 2. Wel eens bekenden in een hotel tegen gekomen. Maar minnaar was toen in pak en ik was ook netjes gekleed en we kwamen langs de vergaderzalen dus dat was met "hee, jij ook een meeting hier?" ook wel weer opgelost.
vrijdag 11 september 2015 om 09:55
Oh, voor mij zit er een wereld van verschil tussen verantwoordelijkheidsgevoel en schuldgevoel. Schuldgevoel knaagt en brokkelt af, het is er zonder dat je er iets mee doet, volslagen onconstructief en wordt vaak gebruikt als excuus (ja ik doe dat maar voel me wel heel schuldig).
Je verantwoord voelen voor een persoon of een situatie laat je tot nadenken en daden komen, het is leerzaam en helend. Verantwoording ligt bij mij, schuldgevoel klinkt als iets collectiefs. Als straf en hel en schuld.
Je verantwoord voelen voor een persoon of een situatie laat je tot nadenken en daden komen, het is leerzaam en helend. Verantwoording ligt bij mij, schuldgevoel klinkt als iets collectiefs. Als straf en hel en schuld.
.
vrijdag 11 september 2015 om 10:01
Hm, als je wel verantwoordelijkheid voelt, maar je blijft doodleuk vreemdgangers daten, dan doe je er toch ook niks mee?
Schuldgevoel heb je in vele gradaties. Ik zie jouw verantwoordelijkheidsgevoel eerder als vorm van schuldgevoel eigenlijk. Die straf en hel enzo koppeling heb ik niet. Het is het gevoel wat ik heb als consequenties van mijn daden. Ik heb geen verantwoordelijkheid voor de daden van mijn minnaar. Ik kan me er wel schuldig over voelen dat ik meewerk aan iets wat kan resulteren in een crisis. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel zegt mij dan ermee te stoppen. Zoiets.
Leuk hè, taal en interpretaties.
Schuldgevoel heb je in vele gradaties. Ik zie jouw verantwoordelijkheidsgevoel eerder als vorm van schuldgevoel eigenlijk. Die straf en hel enzo koppeling heb ik niet. Het is het gevoel wat ik heb als consequenties van mijn daden. Ik heb geen verantwoordelijkheid voor de daden van mijn minnaar. Ik kan me er wel schuldig over voelen dat ik meewerk aan iets wat kan resulteren in een crisis. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel zegt mij dan ermee te stoppen. Zoiets.
Leuk hè, taal en interpretaties.
vrijdag 11 september 2015 om 10:10
Pc heb ik nog nooit gedaan en heb er ook zeker geen behoefte aan.
Ik voel me niet verantwoordelijk voor het leven en de daden van no2, wellicht ook omdat we allebei in hetzelfde schuitje zitten van een gezin + geen open relatie. Dus als ik in die zin niet de verantwoordelijkheid neem voor mezelf en m'n eigen leven, waarom zou ik het dan voor hem doen.
Ik voel me niet verantwoordelijk voor het leven en de daden van no2, wellicht ook omdat we allebei in hetzelfde schuitje zitten van een gezin + geen open relatie. Dus als ik in die zin niet de verantwoordelijkheid neem voor mezelf en m'n eigen leven, waarom zou ik het dan voor hem doen.
vrijdag 11 september 2015 om 10:11
Vaak zet je een gedachte niet onmiddellijk om in een daad, ik merk aan mezelf dat een idee moet rijpen, sudderen, ik moet een plafond bereiken om tot daadkracht te komen. Dat betekent dat het verantwoordelijkheidsgevoel in mij aan het groeien is maar dat het nog wat tijd nodig heeft.
Het kan een taalding zijn maar ik denk dat er echt een structureel verschil zit tussen schuld en verantwoordelijkheid. Ik heb een licht gelovige achtergrond, wellicht heeft dat er iets mee te maken.
Schuld is iets waar je in kan achteroverleunen, waar je in kan laven en wentelen, niet alleen op dit vlak maar ook op het vlak van wereldgebeurtenissen (ik zie, voel me schuldig en doe vervolgens niks). Het is prima hoor, ik probeer daar geen oordeel over te hebben maar ik probeer me daar zelf wel bewust van te zijn. Ik ga niet voor onconstructieve schuldgevoelens.
Het kan een taalding zijn maar ik denk dat er echt een structureel verschil zit tussen schuld en verantwoordelijkheid. Ik heb een licht gelovige achtergrond, wellicht heeft dat er iets mee te maken.
Schuld is iets waar je in kan achteroverleunen, waar je in kan laven en wentelen, niet alleen op dit vlak maar ook op het vlak van wereldgebeurtenissen (ik zie, voel me schuldig en doe vervolgens niks). Het is prima hoor, ik probeer daar geen oordeel over te hebben maar ik probeer me daar zelf wel bewust van te zijn. Ik ga niet voor onconstructieve schuldgevoelens.
.
vrijdag 11 september 2015 om 10:17
Ha, ik ben een rasechte agnost, dat zal het verschil zijn
Voor mij is schuld een gevoel als consequentie van je daden. En dat kan dan weer effect hebben op je verantwoordelijkheidsgevoel. Dut sudderen en groeien herken ik dan wel weer. Schuldig voelen kun je ook prima negeren omdat het gevoel van genot nog steeds groter is dan je gevoel van schuld.
Ik hartje dit forum. Blijf het leuk vinden om te ontdekken hoe verschillend we kunnen denken.
Voor mij is schuld een gevoel als consequentie van je daden. En dat kan dan weer effect hebben op je verantwoordelijkheidsgevoel. Dut sudderen en groeien herken ik dan wel weer. Schuldig voelen kun je ook prima negeren omdat het gevoel van genot nog steeds groter is dan je gevoel van schuld.
Ik hartje dit forum. Blijf het leuk vinden om te ontdekken hoe verschillend we kunnen denken.
vrijdag 11 september 2015 om 10:22
Theemok, Marana en Roos bedankt voor het advies. Mijn verstand zegt me dat ik er veel te veel inga en dit verkeerd gaat aflopen, mijn gevoel zegt me dat ik moet genieten en me geen zorgen moet maken.
Ik ga wel serieus met minnaar praten, wat heeft hij aan deze vorm van daten als hij weet dat ik toch nooit een relatie met hem wil. Dit moet voor hem toch ook niks uithalen, waarom zoveel energie in iemand stoppen. We hebben ook dagelijks contact en ik begin hem te missen. Weet niet of het de sex is, of dat ik hem mis. Hij is niet mijn type qua levensinvulling, het is puur fysieke aantrekkingskracht...
Het verbaasd me wel dat het contact met minnaar uit het buitenland totaal is verdwenen, en dat na meer dan 7 jaar contact. Ik heb zijn contactgegevens verwijderd dus ook al zou ik hem willen benaderen, dat kan niet meer.
Ik ben niet bang om bekenden tegen te komen in pc, ik kan altijd doen alsof ik een dubbelganger ben.
Ik ga wel serieus met minnaar praten, wat heeft hij aan deze vorm van daten als hij weet dat ik toch nooit een relatie met hem wil. Dit moet voor hem toch ook niks uithalen, waarom zoveel energie in iemand stoppen. We hebben ook dagelijks contact en ik begin hem te missen. Weet niet of het de sex is, of dat ik hem mis. Hij is niet mijn type qua levensinvulling, het is puur fysieke aantrekkingskracht...
Het verbaasd me wel dat het contact met minnaar uit het buitenland totaal is verdwenen, en dat na meer dan 7 jaar contact. Ik heb zijn contactgegevens verwijderd dus ook al zou ik hem willen benaderen, dat kan niet meer.
Ik ben niet bang om bekenden tegen te komen in pc, ik kan altijd doen alsof ik een dubbelganger ben.
vrijdag 11 september 2015 om 10:26
vrijdag 11 september 2015 om 10:28
quote:Rooss4.0 schreef op 11 september 2015 @ 10:26:
Ik zie schuldgevoel als zelfkwelling, mensen denken vaak verschrikkelijk slecht over zichzelf en schuld voedt dat. Je mag best lief voor jezelf zijn en goed over jezelf denken, ook als je "slechte" dingen doet.Hier geloof ik ook wel in. Heb in het verleden dingen gedaan, en nu nog wel eens, die ik achteraf doe om aan mezelf te laten zien 'zie je wel dat je slecht/zo bent'. Klinkt misschien een beetje vaag, maar een soort bevestiging aan jezelf.
Ik zie schuldgevoel als zelfkwelling, mensen denken vaak verschrikkelijk slecht over zichzelf en schuld voedt dat. Je mag best lief voor jezelf zijn en goed over jezelf denken, ook als je "slechte" dingen doet.Hier geloof ik ook wel in. Heb in het verleden dingen gedaan, en nu nog wel eens, die ik achteraf doe om aan mezelf te laten zien 'zie je wel dat je slecht/zo bent'. Klinkt misschien een beetje vaag, maar een soort bevestiging aan jezelf.
vrijdag 11 september 2015 om 10:32
quote:Rooss4.0 schreef op 11 september 2015 @ 10:26:
En ik ben geloofsgroeiende dus schuldgevoel is een enorm onderwerp van gesprek!
Ik zie schuldgevoel als zelfkwelling, mensen denken vaak verschrikkelijk slecht over zichzelf en schuld voedt dat. Je mag best lief voor jezelf zijn en goed over jezelf denken, ook als je "slechte" dingen doet.
Eh... Natuurlijk mag je lief voor jezelf zijn, ook als je soms eens slechte dingen doet. Maar het is ook niet verkeerd om je naar te voelen om de dingen die je bewust verkeerd hebt gedaan, dat je je geweten voelt. Dat maakt je niet een slecht mens. Niemand is perfect. Maar je mag je er best bewust van zijn.
Nou ja, beetje off topic dit. Maar wel reuze interessant vind ik.
En ik ben geloofsgroeiende dus schuldgevoel is een enorm onderwerp van gesprek!
Ik zie schuldgevoel als zelfkwelling, mensen denken vaak verschrikkelijk slecht over zichzelf en schuld voedt dat. Je mag best lief voor jezelf zijn en goed over jezelf denken, ook als je "slechte" dingen doet.
Eh... Natuurlijk mag je lief voor jezelf zijn, ook als je soms eens slechte dingen doet. Maar het is ook niet verkeerd om je naar te voelen om de dingen die je bewust verkeerd hebt gedaan, dat je je geweten voelt. Dat maakt je niet een slecht mens. Niemand is perfect. Maar je mag je er best bewust van zijn.
Nou ja, beetje off topic dit. Maar wel reuze interessant vind ik.
vrijdag 11 september 2015 om 10:33
