Seks
alle pijlers
Minnaar, deel 33
donderdag 22 september 2016 om 21:07
Al 32 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen. Mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
edit: PAK staat voor Porneau Aftel Kalender.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen. Mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
edit: PAK staat voor Porneau Aftel Kalender.
vrijdag 25 november 2016 om 22:53
quote:Oranjexxx schreef op 25 november 2016 @ 22:40:
Wat wil je van ons bevestigd zien, Chachacha? Dat het allemaal goedkomt? Volgens mij voel je zelf al aan dat je je gevoelens niet meer in de hand hebt. Leg eens uit wat de concrete situatie is waarom je hier bent gaan schrijven?Er is niks gaande hoor maar ik vraag me af hoe je zoiets gaande houd zonder gevoelens te krijgen voor je minnaar en dat je thuis nog gewoon jezelf bent en niet afgeleid. Hoe gaat die knop om, om je niet schuldig te voelen?
Wat wil je van ons bevestigd zien, Chachacha? Dat het allemaal goedkomt? Volgens mij voel je zelf al aan dat je je gevoelens niet meer in de hand hebt. Leg eens uit wat de concrete situatie is waarom je hier bent gaan schrijven?Er is niks gaande hoor maar ik vraag me af hoe je zoiets gaande houd zonder gevoelens te krijgen voor je minnaar en dat je thuis nog gewoon jezelf bent en niet afgeleid. Hoe gaat die knop om, om je niet schuldig te voelen?
zaterdag 26 november 2016 om 09:43
zaterdag 26 november 2016 om 09:55
Chacha, er komt hier maar zelden iemand meeschrijven die barst van het schuldgevoel. Dat komt meestal pas als het is uitgekomen. Als je al een poosje meeleest, dan ken je de methodes om het voor jezelf goed te praten: 'Ik heb dit nodig' 'ik word er een leuker mens van' 'mijn man profiteert er ook van want ik heb veel meer zin in seks'. Om er maar een paar te noemen.
Het minnaren is ook niet voor iedereen weggelegd, niet iedereen kan thuis een pokerface opzetten. En ook niet iedereen krijgt gevoelens voor haar minnaar/zijn minnares. Er zijn hier genoeg voorbeelden van mensen die dat prima kunnen scheiden. Iedereen is weer anders.
En wat Oranje zegt: wat is jouw verhaal?
Het minnaren is ook niet voor iedereen weggelegd, niet iedereen kan thuis een pokerface opzetten. En ook niet iedereen krijgt gevoelens voor haar minnaar/zijn minnares. Er zijn hier genoeg voorbeelden van mensen die dat prima kunnen scheiden. Iedereen is weer anders.
En wat Oranje zegt: wat is jouw verhaal?
zaterdag 26 november 2016 om 10:06
hoi dames. Ik lees al een poosje mee met jullie avonturen. Ik heb een jaar een minnaar gehad (mijn eerste liefde). Helemaal hotel-de-botel waren we..
Na een aantal dates begon ik me schuldiger en schuldiger te voelen naar mijn gezin en besloot een punt te zetten achter mijn relatie met mijn minnaar. Hier was hij echter niet van gediend en er volgde een periode van chantage en manipulatie. Het sloopte me..
Er was maar 1 manier of mijn ex-minnaar te laten stoppen en dat was alles opbiechten. Godzijdank heeft mijn man me uiteindelijk vergeven.
Zijn jullie niet bang dat het uitkomt? Merken jullie echtgenoten iets aan jullie gedrag?
Na een aantal dates begon ik me schuldiger en schuldiger te voelen naar mijn gezin en besloot een punt te zetten achter mijn relatie met mijn minnaar. Hier was hij echter niet van gediend en er volgde een periode van chantage en manipulatie. Het sloopte me..
Er was maar 1 manier of mijn ex-minnaar te laten stoppen en dat was alles opbiechten. Godzijdank heeft mijn man me uiteindelijk vergeven.
Zijn jullie niet bang dat het uitkomt? Merken jullie echtgenoten iets aan jullie gedrag?
zaterdag 26 november 2016 om 10:09
Heftig Jootje! Niet alleen van die stalkende minnaar (gruwel) maar vooral de gevolgen voor je gezin. Het zal vast geen makkelijke periode zijn geweest. Je man heeft het je vergeven, maar kun je werkelijk zeggen dat alles weer bij het oude is?
Ik ken stellen waarbij de relatie na vreemdgaan niet is verbroken. Maar voor zover ik weet is er voor altijd iets veranderd.
Ik ken stellen waarbij de relatie na vreemdgaan niet is verbroken. Maar voor zover ik weet is er voor altijd iets veranderd.
zaterdag 26 november 2016 om 10:16
quote:Chachacha81 schreef op 25 november 2016 @ 22:53:
[...]
Er is niks gaande hoor maar ik vraag me af hoe je zoiets gaande houd zonder gevoelens te krijgen voor je minnaar en dat je thuis nog gewoon jezelf bent en niet afgeleid. Hoe gaat die knop om, om je niet schuldig te voelen?
Hoe? Gevoelens voor minnaar zijn mijns inziens iets wat erbij hoort. Mezelf thuis zijn ook nog geen problemen mee gehad. Wel eens afgeleid, maar dat raak ik ook van werk, familie perikelen, etc.
Schuldig? Dat was geen knop, gewoon nooit last van gehad. Waarschijnlijk wel als het uitkomt, wat canvas ook zegt.
[...]
Er is niks gaande hoor maar ik vraag me af hoe je zoiets gaande houd zonder gevoelens te krijgen voor je minnaar en dat je thuis nog gewoon jezelf bent en niet afgeleid. Hoe gaat die knop om, om je niet schuldig te voelen?
Hoe? Gevoelens voor minnaar zijn mijns inziens iets wat erbij hoort. Mezelf thuis zijn ook nog geen problemen mee gehad. Wel eens afgeleid, maar dat raak ik ook van werk, familie perikelen, etc.
Schuldig? Dat was geen knop, gewoon nooit last van gehad. Waarschijnlijk wel als het uitkomt, wat canvas ook zegt.
zaterdag 26 november 2016 om 10:23
Poeh nee het was op z'n zachts gezegd best heftig . Uiteindelijk heeft mijn ex-minnaar daadwerkelijk mijn man een berichtje gestuurd via fb en fietste constant langs mijn ouders ..
En klopt helemaal, het minnaren is niet voor iedereen weg gelegd, ik ben er geen ster in haha.
Nee, niet alles is terug bij het oude hoor, en dat wil ik ook niet want ik was doodongelukkig ????.
We krijgen intensieve therapie.. en dat helpt ons.
En klopt helemaal, het minnaren is niet voor iedereen weg gelegd, ik ben er geen ster in haha.
Nee, niet alles is terug bij het oude hoor, en dat wil ik ook niet want ik was doodongelukkig ????.
We krijgen intensieve therapie.. en dat helpt ons.
zaterdag 26 november 2016 om 13:43
Bedankt iedereen voor de reacties. Het maakt het allemaal wat duidelijker. Denk idd ook dat het niet voor iedereen weggelegd is en zeker niet als jeje al schuldig voelt bij het idee. En het verhaal van joootje is ook een scenario om rekening mee te houden. Niet iedereen zou zoiets kunnen vergeven. Maar voor de mensen die het kunnen en ermee wegkomen zou ik zeggen geniet ervan.
zaterdag 26 november 2016 om 18:09
Poeh, tot stalken aan toe zeg, da's heftig
Schuldgevoel heb ik niet, totaal niet. Misschien ene gebrek aan geweten, ik weet het niet, maar ik kan moeiteloos een pokerface opzetten. Niemand weet het van Rollo, man niet, vrienden niet, nada. Als Rollo zou willen, zou hij me kapot kunnen maken. Oh my, daar vrees ik wel eens voor; stel je voor dat hij al onze berichtjes aan iemand laat lezen
Maar daar ga ik niet vanuit...
En de date was heerlijk! Eerst lekker wat gedronken ergens en bijgekletst. Net al altijd; we waren immers eerst vrienden, en dat zijn we in het café nog steeds
Maar daarna; poeh! Ik kan bijna niet meer zitten, zo schraal als ik ben, gheheheh...
Ik gloei nog even verder na.......
Schuldgevoel heb ik niet, totaal niet. Misschien ene gebrek aan geweten, ik weet het niet, maar ik kan moeiteloos een pokerface opzetten. Niemand weet het van Rollo, man niet, vrienden niet, nada. Als Rollo zou willen, zou hij me kapot kunnen maken. Oh my, daar vrees ik wel eens voor; stel je voor dat hij al onze berichtjes aan iemand laat lezen
Maar daar ga ik niet vanuit...En de date was heerlijk! Eerst lekker wat gedronken ergens en bijgekletst. Net al altijd; we waren immers eerst vrienden, en dat zijn we in het café nog steeds
Maar daarna; poeh! Ik kan bijna niet meer zitten, zo schraal als ik ben, gheheheh...
Ik gloei nog even verder na.......
zaterdag 26 november 2016 om 19:10
Ik kon dat niet... iedereen had me door... m'n ouders , m'n beste vriendinnen en echtgenoot vonden dat ik me zo anders gedroeg.. Toen ik het vertelde zeiden ze dat ze dat vermoeden al hadden..
Ook niet bang om toevallig een bekende tegen te komen? Of je telefoon per ongeluk ergens laten liggen?
En klinkt heerlijk.. hihi
Ook niet bang om toevallig een bekende tegen te komen? Of je telefoon per ongeluk ergens laten liggen?
En klinkt heerlijk.. hihi
zondag 27 november 2016 om 20:08
Hoi allemaal,
Weet niet of mijn verhaal hier gepast is, maar wil het toch kwijt!
Ik heb zelf een korte affaire gehad met een man die 10 jaar in een relatie is. Op de werkvloer leren kennen, maanden was er wat spanning en werd er geflirt al kon ik er moeilijk hoogte van krijgen (hij was de baas, ik assistent, hoe cliché.) Toen hij van werkplek wisselde nummers uitgewisseld. Drie dagen later de eerste app en die avond al direct afgesproken. Van het een kwam het ander.. Die avond gezoend met elkaar. Daarna toch maar de vraag gesteld; heb je een vriendin.. Jup, al 10 jaar. Ben er toen zelf in meegegaan en heb er voor gekozen door te gaan. Nog een aantal keren afgesproken dus en uiteindelijk ook sex gehad. We zouden een nachtje samen ergens heengaan maar een paar dagen daarvoor krabbelde hij ineens terug. We appten en belden een maand lang vrijwel iedere dag en ineens werd dat minder. Begreep er niks van! Uiteindelijk na een hoop gedoe te horen gekregen dat zijn vriendin zwanger is, hij zegt dit niet geweten te hebben.
Het is klaar nu.. Maar ik merk dat ik er zelf moeite mee heb. Niet jegens zijn vriendin, maar jegens mezelf. Ik vind die lul namelijk nog leuk ook. Bah! Uiteindelijk is de situatie tussen ons helemaal geëscaleerd en zijn we niet goed uit elkaar gegaan. Hij dreigend naar mij dat hij me kapot maakt als ik maar iets vertel (heb dit nooit gezegd te doen), ik vervolgens hysterisch tegen hem.. Heel classy op de parkeerplaats, not. Enfin.. Zijn nu een maandje verder en het slijt wel wat, maar merk dat ik het liefst gewoon verder zou willen waar we waren. De stiekeme gestolen uurtjes deden me goed. Ook al was het heel fout natuurlijk. Maar als het alleen sex was geweest, was het makkelijker. Maar we hadden uren lang leuke en diepgaande gesprekken, konden lachen met elkaar. Uren gepassioneerd zoenen, de sex was intens. Dit bevestigde hij ook vaak uit zichzelf, óók toen hij al wist dat zijn vriendin zwanger is. Dat begrijp ik gewoon niet. Had liever gehad dat het gewoon voor de sex was geweest voor hem. Maar toen ik tegen hem zei; 'zo, jij hebt gewoon een keer buiten de deur geneukt en klaar' werd hij enorm boos want 'dat was helemaal niet zo!' Het is toch niet gek dat ik daarvan in de war raak...?
Weet niet of mijn verhaal hier gepast is, maar wil het toch kwijt!
Ik heb zelf een korte affaire gehad met een man die 10 jaar in een relatie is. Op de werkvloer leren kennen, maanden was er wat spanning en werd er geflirt al kon ik er moeilijk hoogte van krijgen (hij was de baas, ik assistent, hoe cliché.) Toen hij van werkplek wisselde nummers uitgewisseld. Drie dagen later de eerste app en die avond al direct afgesproken. Van het een kwam het ander.. Die avond gezoend met elkaar. Daarna toch maar de vraag gesteld; heb je een vriendin.. Jup, al 10 jaar. Ben er toen zelf in meegegaan en heb er voor gekozen door te gaan. Nog een aantal keren afgesproken dus en uiteindelijk ook sex gehad. We zouden een nachtje samen ergens heengaan maar een paar dagen daarvoor krabbelde hij ineens terug. We appten en belden een maand lang vrijwel iedere dag en ineens werd dat minder. Begreep er niks van! Uiteindelijk na een hoop gedoe te horen gekregen dat zijn vriendin zwanger is, hij zegt dit niet geweten te hebben.
Het is klaar nu.. Maar ik merk dat ik er zelf moeite mee heb. Niet jegens zijn vriendin, maar jegens mezelf. Ik vind die lul namelijk nog leuk ook. Bah! Uiteindelijk is de situatie tussen ons helemaal geëscaleerd en zijn we niet goed uit elkaar gegaan. Hij dreigend naar mij dat hij me kapot maakt als ik maar iets vertel (heb dit nooit gezegd te doen), ik vervolgens hysterisch tegen hem.. Heel classy op de parkeerplaats, not. Enfin.. Zijn nu een maandje verder en het slijt wel wat, maar merk dat ik het liefst gewoon verder zou willen waar we waren. De stiekeme gestolen uurtjes deden me goed. Ook al was het heel fout natuurlijk. Maar als het alleen sex was geweest, was het makkelijker. Maar we hadden uren lang leuke en diepgaande gesprekken, konden lachen met elkaar. Uren gepassioneerd zoenen, de sex was intens. Dit bevestigde hij ook vaak uit zichzelf, óók toen hij al wist dat zijn vriendin zwanger is. Dat begrijp ik gewoon niet. Had liever gehad dat het gewoon voor de sex was geweest voor hem. Maar toen ik tegen hem zei; 'zo, jij hebt gewoon een keer buiten de deur geneukt en klaar' werd hij enorm boos want 'dat was helemaal niet zo!' Het is toch niet gek dat ik daarvan in de war raak...?
zondag 27 november 2016 om 20:39
Waar raak je precies van in de war, Mimo? Je klinkt alsof je vindt dat hij gevoelens moet hebben, alsof je daar ook bewijzen voor zoekt en in bevestigt wil worden. Misschien was je niet zomaar een neukertje, misschien ook wel. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit, hij wordt vader en jullie zijn geschiedenis. Maakt het nog heel veel uit wat het betekende voor hem?
Hier na een woelig weekend en een bijna verbroken minnaarrelatie even een goed gesprek gehad en de neuzen voor zolang het duurt weer één kant op gekregen. Ik vind Boris een lastige man en ik denk dat hij mij een lastige vrouw vindt. We hebben de zaken op de weegschaal gegooid, uitgesproken dat we elkaar lastig vinden maar toch ook te leuk om te stoppen en door maar weer.
Ik heb nog nooit een minnaar gehad enkel voor de leuk en de neuk, geen idee hoe dat werkt, ik pak er altijd een zooi gedoe en geneuzel bij, ik stort me erin met een vaart van 160 km per uur en heb gewoon werkelijk geen idee hoe het anders moet. Wat nou ouwe rot in 't vak
Ik denk dat ik verder gewoon een heel saai leven heb. Zo fijn om iemand te hebben waar ik fijntjes mee kan ruziën.
Hier na een woelig weekend en een bijna verbroken minnaarrelatie even een goed gesprek gehad en de neuzen voor zolang het duurt weer één kant op gekregen. Ik vind Boris een lastige man en ik denk dat hij mij een lastige vrouw vindt. We hebben de zaken op de weegschaal gegooid, uitgesproken dat we elkaar lastig vinden maar toch ook te leuk om te stoppen en door maar weer.
Ik heb nog nooit een minnaar gehad enkel voor de leuk en de neuk, geen idee hoe dat werkt, ik pak er altijd een zooi gedoe en geneuzel bij, ik stort me erin met een vaart van 160 km per uur en heb gewoon werkelijk geen idee hoe het anders moet. Wat nou ouwe rot in 't vak
Ik denk dat ik verder gewoon een heel saai leven heb. Zo fijn om iemand te hebben waar ik fijntjes mee kan ruziën.
.
zondag 27 november 2016 om 20:58
