Minnaar deel 35

26-04-2017 18:47 3006 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 34 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.



Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?



Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.



Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.



Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.

Een PAK is een porneauw aftel kalender.

Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.

Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)

Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.



Hou het gezellig.

Of niet

Geen idee canvas... ik weet dat ook ff niet gewoon
Alle reacties Link kopieren
Aardbeitje zou (is) geen uitzondering zijn als ze zou redeneren zoals ze nu doet.
In mijn beleving zijn er legio stellen die bij elkaar zijn, maar waar (enige) intimiteit ver te zoeken is.
En dat er daarnaast voldoende legitieme redenen zijn om toch bij elkaar te blijven (kinderen/financiën/etc) is voor iedereen weer anders...
Bimzarellio...what else
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het 'knap' als je dat kan. Mijn eerste minnaar deed het al jaren buiten de deur, ik trok het na 3 maanden erg moeilijk, maar misschien ook omdat er bij mij dus wel gevoel bij komt kijken. Toen kwam ik wel tot het besef het is of uit elkaar gaan met mijn vriend dus of accepteren dat mijn relatie is zoals hij is. Maar jarenlang stiekem doen daar ben ik niet voor gemaakt denk. Het slurpte al mijn energie op....
Bim, het kan nooit kwaad om daar eens even bij na te denken, toch? (en niet zomaar gelijk 'Leuk!!!' te roepen...) Het is zo makkelijk om te denken: 'ik zoek mijn heil wel buiten de deur, dan kom ik niks meer te kort', maar zo werkt het echt niet altijd op de lange termijn. Dat er allerlei externe factoren zijn is logisch (hypotheek en kinderen), maar je mag best eens even stilstaan bij wat je nu eigenlijk aan het doen bent. En in hoeverre dit nu ècht een oplossing is.
Alle reacties Link kopieren
Bimzarellio schreef:
07-08-2017 13:18
Aardbeitje zou (is) geen uitzondering zijn als ze zou redeneren zoals ze nu doet.
Weet ik.
En ik weet ook dat iedereen zijn of haar redenen heeft om vreemd te gaan en/of juist bij elkaar te blijven maar dan nog ben ik wel benieuwd naar de beweegredenen voor beiden.
Mensen hebben van die romantische ideeën over geluk. Ik lees het hier constant, "ik kan hem niet meer gelukkig maken, ik ben zooo gelukkig sinds ik vreemdga, joepiedepoepie". Waar komt dat geluk najagen vandaan vraag ik me af, hoe komt het dat voor jou (of voor wie dan ook) gewoon basic een ongeluksgevoel met zich mee lijkt te brengen. Wat verwachtte je (ooit) van je partner, van het gezinsleven en hoe komt het dat juist dat je op den duur zo ongelukkig lijkt te maken. En dan neuk je een keer met een vreemde en ben je helemaal over the moon. Wat vult diegene in dat je nodig lijkt te hebben. En hoe voelt dat op den duur want ook met dit exemplaar komt de klad erin, gaan de berichtjes, de aandacht minder worden, komt de onzekerheid (en daarmee dus weer het enorme ongeluksgevoel?) om de hoek kijken. En dan begint het circus van voor af aan.

Nou ja, zomaar wat hersenspinsels.
.
Alle reacties Link kopieren
Eens met je Roos, maar het allerbelangrijkste is dat je gelukkig, tevreden bent met jezelf, ik merk dat als ik dit ben ik overal tevredener/ gelukkiger over ben, en natuurlijk zijn er uitzonderingen dat snap ik ook wel, maar dan moet jezelf een keuze maken en uiteindelijk toch voor jezelf kiezen. En mensen en relaties verranderen gedurende de jaren, je kunt naar elkaar toegroeien, maar ook uit elkaar groeien door andere behoeftes, ook dan moet je weer samen kijken, hoe nu verder..
Vandaag besluit ik alleen maar te genieten.
Alle reacties Link kopieren
Tevreden, precies, daar gaat het over.

Jaren geleden zag ik een musical: "sneeuwwitje en de 7 gangsters", ik was zwaar onder de indruk van de spirituele boodschap in deze musical, zo geinig want de opvoerende groep achters hadden geen idee natuurlijk maar de schrijver van dit stuk moet een meesterbrein hebben. Het ging over het najagen van geluk, sneeuwwitje roept op een bepaald moment gefrustreerd uit: "ik wil gelukkig wórden, ik wil het niet altijd zijn want als ik het altijd ben voel ik het niet meer". Meesterlijk. Vind ik.
En dat is wat ik een ieder zie doen (mezelf incluis natuurlijk) iets najagen van wat er nu schijnbaar niet is en eigenlijk is dat jammer. Want in het hier en nu kiezen voor tevredenheid, compleetheid en dus geluk is een groot goed.

Nah, ik ga maar eens wat nuttigs doen, sorry voor de krochtdiarree ;-)
.
Alle reacties Link kopieren
*Breekt even in. Heel dankbaar voor jullie verhelderende inzichten! Net als jouw verhaal over het aandachtsmonster Roos. Jullie vatten de koe regelmatig bij de horens en ik ben heel blij met die kritische noten. Blijf vooral schrijven. Dank!
Alle reacties Link kopieren
Ja, goed was die hè?
Voor mijzelf overigens ook een eyeopener hoor, ik heb briljante spinsels in de bus altijd. Ik gebruik m nog steeds, mooi om te herkennen en hij relativeert ook meteen. Lekker belangrijk zo'n berichtje! :biggrin:
.
Alle reacties Link kopieren
Herken deels wat je zegt aardbeitje, en heb er net als jij ook geen zinnig antwoord op.
Zit nu twee jaar in een minnaarsrelatie, ben met vlagen dol verliefd op hem en hou ook van hem.
Ook van mn vriend, en van wat we samen wel hebben. Daarin verschilt het wat met jou verhaal. Ik weet nog steeds niet wat ik wil.
Ik geniet enorm van M wanneer dat lukt. Maar zie er nooit tegenop om weer naar huis te gaan.
Tja... en wat nou makkelijker is..
Alle reacties Link kopieren
Wat bedoel je? Gaan of blijven?
.
Wanneer je nog heel veel van je partner houdt.. volgens mij is je schuldgevoel dan veel groter
Verschil tussen hoesje en mij zeg maar..
Aardbeitje, er zijn hier zat schrijfsters die naar eigen zeggen een prima relatie hebben (wat dan bij nader onderzoek wel weer mee blijkt te vallen, maar dat terzijde), en totaal geen schuldgevoel hebben. Meestal komt dat schuldgevoel pas als het bedrog uitkomt. Een enkeling laat zich erdoor weerhouden, maar de meesten verliezen zich in de hormonen en schakelen het schuldgevoel uit.
Alle reacties Link kopieren
-Aardbeitje- schreef:
07-08-2017 16:01
Wanneer je nog heel veel van je partner houdt.. volgens mij is je schuldgevoel dan veel groter
Hou je niet meer van je partner?
.
Rooss4.0 schreef:
07-08-2017 16:05
Hou je niet meer van je partner?
Ik geef om hem..
Alle reacties Link kopieren
Dat doe ik om de buurman ook.
.
Rooss4.0 schreef:
07-08-2017 16:10
Dat doe ik om de buurman ook.
Ik niet
Alle reacties Link kopieren
Ik de buurvrouw ;-)
you can't handle the truth
Alle reacties Link kopieren
Maar goed, de eigenlijke vraag is natuurlijk waarom je jezelf in deze positie hebt gemanoeuvreerd, je bevindt je nu in een zo goed als liefdeloos huwelijk als ik het goed begrijp want ja, geven om, dat doe je ook om je cavia toch? En ik neem aan dat je met je man geen caviarelatie wilt.
Je stond al met één been buiten het huwelijk en moest toen heel hard huilen en uiteindelijk toch maar weer voor elkaar gekozen om welke reden dan ook en nu vindt je jezelf terug als vreemdgangster.
Waarom heb je toen de knoop niet doorgehakt?
.
Omdat ik het niet kon doorzetten toen.. ik was op.. het was een hel hier... ik kon het gewoon niet aan...
En hij is vreselijk veranderd (ten goede) en ik hoopte dat mijn gevoel wel terug zou gaan komen.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn hele volksstammen die vreemd gaan en in een oke relatie zitten, daar bewust voor hebben gekozen en dat prima
voor zichzelf kunnen verantwoorden en voor de buitenwereld kunnen verbergen. En uiteindelijk gewoon en min of meer gelukkig oud worden met hun geliefde.

Ik kan aardbeitje wel begrijpen. Het is op dit moment makkelijker om vreemd te gaan en voor een deel te kiezen voor wat genot en misschien zelfs wat geluk, dan andere beslissingen te nemen die ze nu niet aankan. En dat is oke,
Het is haar keuze.
Aardbeitje, ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten. Ik hield niet meer van mijn man, deed vreselijk mijn best (hij ook), in de hoop dat het weer goed zou komen. Veel tijd met elkaar doorgebracht, maar uiteindelijk samen geconcludeerd dat de koek echt op was. Wat een opluchting was dat...

Ik snap dat je man dit echt niet wil, maar hij zou het ook echt niet willen dat jij je genoegdoening buiten de deur vindt en niet bij hem. En zolang jij je heil bij een ander zoekt, is de kans dat je gevoel voor je man terugkomt nihil. Als je ècht een poging zou willen wagen je relatie op de rails te krijgen, moet je met je lover stoppen, en samen desnoods in relatietherapie (hoewel ik denk dat dat hier ook weinig nut zal hebben... jullie hebben al zoveel gepraat). Maar het lijkt me echt onmogelijk je relatie nieuw leven in te blazen terwijl jij met een ander je fantasieën uitleeft.
Het zand smaakt momenteel gewoon erg lekker.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven