Minnaar deel 36.

Ach...leven en laten leven zeg ik altijd maar. Hij kan n heel arsenaal aan hengels uitgooien als ie wil, dan hoeft ie nog niet "beet" te krijgen
Ik weet t...hij is giga zwaar geschapen en n fantastisch minnaar...ach ja
Ik had m ook geregistreerd....de hengelpoging. Maar ik voel dan hooguit mn mondhoeken omhoog gaan Dat negeer je dan toch gewoon

Daar heb je zeker gelijk in. persoonlijk ben ik niet zo van de felle sneren, een karakter dingetje denk ik. Heb er soms moeite mee, maar je hebt gelijk...ook dat is leven en laten leven

Hoewel erg direct en persoonlijk in plaats van inhoudelijk, voel ik me niet snel geraakt door zo’n uitlatingen van frustratie. Het leidt enkel de aandacht af van de feitelijke discussie, waar mijn enige intentie ligt er aan bij te dragen. Wees gerust, aan kansen tot seks geen gebrek overigens.

Fijn weekend allen!

Charles_Gentle28 schreef: ↑

26-10-2018 17:57

Hoewel erg direct en persoonlijk in plaats van inhoudelijk, voel ik me niet snel geraakt door zo’n uitlatingen van frustratie. Het leidt enkel de aandacht af van de feitelijke discussie, waar mijn enige intentie ligt er aan bij te dragen. Wees gerust, aan kansen tot seks geen gebrek overigens.

Fijn weekend allen!

Die toevoeging maakt het nou juist zo irritant... En daardoor word je minder serieus genomen als je het eens een keer serieus bedoelt.
Beetje hopeloos, zo komt het over.

MokThee schreef: ↑

26-10-2018 21:59

Beetje hopeloos, zo komt het over.

Dit soort waardeoordelen is er ver over. Sommigen menen zich werkelijk dergelijke persoonlijke uitlatingen te kunnen permitteren online, welnu het is geenszins gepast noch uitgelokt door mijn bijdrages. Neen Roos, ze raken met niet fel en ja, ik vind ze compleet irrelevant.

naar de oude garde. Remember me?

Ik heb vannacht het hele 36e deel doorgelezen en zag nog wat oudgedienden af en toe oppoppen. Wat heb ik veel aan dit topic gehad!

Ha wat leuk dat je nog eens iets post! Jij was al een oudgediende toen ik nog aan het minnaren was, 5-6 jaar geleden

En dat terwijl ik nu pas 33 ben
Toch, als ik toen even in de toekomst had kunnen kijken, zeker tijdens de nasleep..
Ex-minnaar is namelijk nog steeds in mijn leven, als collega, en dat gaat eigenlijk zo wonderbaarlijk makkelijk. Tijd tijd tijd. T wordt hier vaak genoeg gezegd maar zo werkt het echt

Enne

ik ben ontzettend verliefd aan t worden op een bezette man. Dus ik lees ook even terug om mezelf er aan te herinneren dat ik niet het type ben voor zo'n 'relatie'

Kan alleen de echt oude topics niet terugvinden helaas..

@creabea, zie je privepostvak

Charles_Gentle28 schreef: ↑

27-10-2018 15:35

Dit soort waardeoordelen is er ver over. Sommigen menen zich werkelijk dergelijke persoonlijke uitlatingen te kunnen permitteren online, welnu het is geenszins gepast noch uitgelokt door mijn bijdrages. Neen Roos, ze raken met niet fel en ja, ik vind ze compleet irrelevant.

Prima hoor als jij je stoort aan het zogenaamd off-topic zijn. Maar als iemand zich hier kwetsbaar opstelt, waardoor je weet dat ze nu in een moeilijke situatie zit, en jij komt er met een bericht overheen of een stevige neukpartij niet zou kunnen helpen, dan denk ik dat mijn bericht geheel on-topic is. Dat het jou stoort als ik een mogelijke prooi voor je neus wegjaag door duidelijk te maken hoe vaak ik je dat al heb zien proberen, dan maakt me dat eerlijk gezegd geen bal uit. Wat jij ervan vindt is voor mij dan weer compleet irrelevant.

Roosss!!! Goed onthouden, dat was 4 jaar in n notendop
Ex is nu nog steeds met de vrouw met wie hij toen vreemdging.

Heb gisteren (dit forum is nu alweer slecht voor Mn nachtrust) mezelf geloept en alles nagelezen. Ik was bijna vergeten hoe het toen begon. En hoe jong ik toen was. En onbezonnen.En hoe duidelijk t is als je t achteraf leest...
ik blijf t trouwens wel mega interessante materie vinden. Nu ook weer, wat is verliefdheid, wat is aandacht/lust, waarom is t soms zo moeilijk om t Niet op te zoeken?

Maar Roos, hoe is t nu met jou?toen ging je scheiden geloof ik, hoe is t nu? Ben je gelukkig?

Oh wat klinkt dat goed Roos. Good for you! Hoe kijk je dan achteraf terug op het wel nodig hebben van een minnaar? Ik beschouwde jou wel als iemand die het nodig had en bij wie het prima naast elkaar kon bestaan.....

En waarom ik weer voor een bezet iemand val. Ik weet niet of het iets zegt over wie ik ben.... In de afgelopen jaren zijn er allerlei mannen voorbij gekomen.... vrijgezelle mannen met wie het om allerlei redenen niets werd, scharrels, goede vrienden voor wie ik gevoelens kreeg, man in het buitenland (met woeste sex).
En als er iemand in mijn leven kwam die al een relatie had kon ik het altijd heel gemakkelijk vergeten. Van deze man ken ik nu een jaartje, kom hem af en toe tegen en toen er laatst ineens een vonkje was heb ik contact gezocht. Toen bleek dat hij een relatie had en heb ik het laten rusten (door een hilarisch misverstand wist hij toen wel dat ik geinteresseerd was... maar verder niets) En nu komen we elkaar ineens in een andere situatie heel vaak tegen en kunnen we het zo goed met elkaar vinden dat ik er ontzettend van in de war raak. Vorige week kwamen we elkaar ergens tegen en dan is het zo 3 uur later. En onze gesprekken zijn niet flirterig, maar zo ontzettend leuk en gezellig en ik merk dat we dan allebei niet naar huis willen.
Nu is de situatie zo dat we elkaar de komende tijd bijna dagelijks gaan zien (we hebben allebei zonder het van elkaar te weten een klus aangenomen) en aan de ene kant heb ik daar superveel zin in, want goede professional met zelfde werkinstelling.. maar aan de andere kant weet ik hoe gevaarlijk het is. En ik weet ook waar ik NIET in wil belanden. Dus ik strijd in mijn hoofd. Het gevoel kan ik niet uitschakelen maar er niet naar handelen, dat ben ik eigenlijk wel aan mezelf verplicht.

Hallo allemaal,

Even van mij afschrijven:
misschien weten sommigen in dit topic dat ik had geschreven dat ik verliefd ben op mijn minnaar en mij afvroeg of hij ook (sterke) gevoelens voor mij heeft.

Inmiddels is het zo dat ik denk dat hij wel gevoelens voor mij heeft. Hij gaat volgens mij wel af en toe met zijn vrouw naar bed, maar vind het het vrijen met mij fijn, vanwege de grote klik die wij hebben op seksueel gebied (passie, overgave). Die klik mist hij bij zijn vrouw. Volgens hem laat zij sex met hem toe, omdat het nu eenmaal moet of erbij hoort.
Ze zijn verder wel dol op elkaar, doen alles samen, zij valt s'avonds in bed in zijn armen in slaap. Ik moet bekennen dat ik daar wel jaloers op ben.
Ik probeer de zaak voor mezelf onder controle te houden. Ik hou van hem en als ik hem niet kwijt wil moet ik accepteren dat het is zoals het is. Maar het is niet altijd makkelijk, de ene dag kan ik er beter mee omgaan dan de andere dag (op rotdagen voel ik mij kl@*# als ik aan ze denk. Ik troost mezelf met de gedachte: ik wil dat hij gelukkig is en als dit de manier is dan gun ik hem dat. Ook al vind ik dat wel eens moeilijk. Ik wil hem graag blijven zien. Hij heeft aan de andere kant gezegd dat hij wil dat zowel zijn vrouw als ik gelukkig zijn....

Ik wilde dit even van me afschrijven. Thanks

trisha123 schreef: ↑

27-09-2018 16:14

Even een update . Ik weet nu zo ongeveer hoe ik het e.e.a. onder controle kan houden, plezier hebben met elkaar. Op het forum las ik een tip: minnaarschap is voor de leuk en de neuk, dus dat probeer ik te onthouden en mijn hoofd niet te verliezen.

Trisha, ik moest even loepen om te kijken hoe jouw verhaal ook alweer is, of jij zelf een man hebt of niet (ja dus). Ik kwam bovenstaande post van jou tegen, anderhalve maand geleden.
Je laatste bericht klinkt alsof het je niet gelukt is wat je je anderhalve maand geleden voornam.

Ik herhaal maar weer wat adviezen van september: hou je niet bezig met of je minnaar van jou houdt of niet. Hij is duidelijk, jullie hebben alleen een minnaarsrelatie, meer niet. Hij blijft bij zijn vrouw.

Ik vraag me af waarom je het belangrijk vindt om te weten of hij nog seks heeft met zijn vrouw en hoe vaak. Waarom heb je het daarover met hem?

En hoe zit het tussen jou en je man? Jullie vallen niet in elkaars armen in slaap? Is er bij jullie nog wel sprake van liefde?

Hij vertelde mij in het begin dat hij maanden geen sex had met zijn vrouw. Inmiddels is dat dus iets veranderd. Hij zegt trouwens zelf dat hij van mij houdt, ook al vraag ik er niet naar. Hij zegt van 2 vrouwen te houden en dat hij nooit gedacht had dat dat bij hem mogelijk was, omdat hij altijd vond dat hij maar van 1 vrouw moest houden. Hij maakt mij dus ook een beetje in de war....

Mijn man is: veiligheid, dak boven hoofd, vriendschap, gezamenlijke geschiedenis. Bij mijn man kan ik helemaal mezelf zijn en hij houdt veel van mij. Alleen hebben wij geen sex helaas, omdat het op dat gebied niet echt klikt tussen ons en hij een laag libido heeft. Het heeft tussen mijn man en mij nooit zo geklikt op sexueel vlak. En bij mijn minnaar is de klik wel heel groot.

En ja, Marana, wat jij aanhaalt (minnaarschap voor leuk en neuk) is in de praktijk voor mij toch niet altijd makkelijk. Ben misschien ook niet geschapen voor het minnaarschap? Maar gebrek aan sex met mijn man heeft mij gedreven in de armen van mijn minnaar. Vervolgens zijn er gevoelens bij gekomen.....

Maar dank je Marana. Het is goed om dit in mijn hoofd te prenten: wij hebben alleen een minnaarsrelatie, meer niet.

Ik snap je wel heel goed hoor! Het is heel natuurlijk om die gevoelens te hebben. Hormonen doen dat gewoon met je, en die hormonen worden wakker geschud door die goeie seks. En ik snap ook dat je een minnaar zoekt als je man thuis je niets kan bieden wat dit betreft, maar verder nog wel een fijne man is.
Maar het is wel goed om je dat te blijven bedenken: het is een minnaarsrelatie, je minnaar houdt ook van zijn vrouw, net zoals jij ook van jouw man houdt, en jullie worden nooit meer dan minnaars, een echte relatie is het gewoon niet en hoeft het ook niet te worden, want je hebt immers al een relatie.

hmm.. vol fascinatie een deeltje van deze thread zitten lezen. Ik ben dus nieuw hier, en vooral hier om mijn verhaal een beetje van me af te schrijven.

Na lang compleet single te zijn geweest ben ik sinds enige tijd weer 'op de markt'. Natuurlijk was het niet waar ik naar op zoek was, maar ik ben in contact gekomen met een man die al 2 jaar een LAT relatie heeft met een vrouw die amper tijd voor hem heeft en maakt, en als ze elkaar dan wel zien, hebben ze vrijwel nooit seks, en mag hij bijvoorbeeld vaak niet eens blijven slapen. Hij dacht in eerste instantie dat hij het aankon om iemand 'erbij' te hebben om toch aan zijn trekken te komen, en ik dacht dat ik zo stoer was dat ik mezelf tot op zekere hoogte kon loskoppelen en hem puur voor het genot zo af en toe kon zien. Na een behoorlijk onstuimige maand, verbrak zijn vriendin ineens de relatie. Niet omdat ze van mijn wist, maar omdat er kennelijk meer niet goed zat. Daarop kreeg ik stiekem toch hoop dat hij en ik in ieder geval een paar hele leuke maanden konden gaan beleven, waarin niet alles supergeheim hoefde te gebeuren. Heel lang verhaal kort gemaakt; binnen 2 weken waren ze weer terug bij elkaar. Toen hij me 2 weken geleden nog 1 keer uitnodigde voor 'afscheidsseks' heb ik iets gedaan waar ik mezelf nooit sterk genoeg voor zou hebben geacht: We dronken eerst wat, en op het moment dat hij avances begon te maken, ben ik opgestaan en zei ik dat hij zijn keuze had gemaakt, en dat hij daar dan ook maar mee zou moeten leven. En daarop ben ik, juichend van trots op mezelf, naar huis gegaan.

Nou, dat heeft dus een beetje gewerkt als een rode lap op een stier; in eerste instantie stond hij met zijn bek vol tanden, de dag erna vond hij het heel jammer, maar wel een klasse actie van me, en in de week erna werden zijn berichtjes toch steeds meer gericht op toch weer een nieuwe ontmoeting. En gisteravond zijn we dus toch weer samen geweest.

Hij blijft erbij dat hij van haar houdt, en een toekomst met haar wil, maar tegelijk is hij gewoon een gezonde vent met een behoorlijk libido, en heeft hij dus bepaalde behoeften. Hij vindt mij lekker, en onze seks ook, en dat is absoluut wederzijds, maar hij krijgt toch wel behoorlijk last van zijn geweten, ondanks dat hij dus wel enorm in me opgaat als hij met me is, en ook absoluut bevredigd is als we klaar zijn.

Ik weet dat ik hem eigenlijk gewoon uit mijn systeem moet zetten, maar ik ben eigenlijk gewoon te belust op hem om dat ook te doen. Niet verliefd. Natuurlijk krijg je even van die verwarrende gevoelens, als je voor het eerst in jaren met iemand hebt gesekst, en daardoor heb ik wel wat emotionele reacties gehad, in die eerste weken. Maar dat alles heeft nu zijn plekje wel gevonden, en ik besef me dat hij vooral spannend is, en heel goed weet hoe hij mij kan laten genieten, en ik hem ook, maar dat er voor ons geen serieuze toekomst is. Maar als we elkaar toch af en toe kunnen helpen om een bepaalde behoefte te stillen, is daar dan echt zoveel verkeerds aan?

En dus heb ik me gisteren door hem laten leiden. Ik begin zelf niet over seks met hem, en al helemaal niet over elkaar weer zien. Alsnog liep onze chat daar gisteren wel weer op uit, en ben ik dus om 11 uur 's avonds nog in de auto gestapt en hebben we nog een spannende avond gehad. Niet nadat ik hem nog heel duidelijk had gevraagd of hij er zelf wel achter stond, of dat hij zich toch weer volledig liet leiden door hormonen. Uiteindelijk vind ik dat zijn probleem en zijn zorg. Hij is midden 40 en zou oud genoeg moeten zijn om zelf met de consequenties van zijn acties te leven. Toch?!

Het geeft me wel een soort van goed gevoel, eigenlijk, dat hij bij mij kennelijk zo aan zijn trekken komt dat hij me op een bepaalde manier toch ook niet achter kan laten, en na al die seksloze jaren kom ik eindelijk weer aan mijn trekken, zonder de dramas van prille verliefdheid en nieuwe liefde. Dus ergens voel ik me super 'empowered'... en ergens voel ik me ook wel een beetje een stiekeme rat, als jullie begrijpen hoe ik dat bedoel. En toch, zolang er niemand in mijn leven is die mij wel op de eerste plaats zet, denk ik dat ik me maar gewoon lekker even laat meeslepen in dit avontuur. Ik besef me wel dat het tricky is, en dat ik uiteindelijk alleen maar een specifiek doel in zijn leven dien.

Herkennen jullie wat meer ervaren mensen mijn tweestrijd een beetje? Zakt dat weg?