Minnaar deel 37

20-11-2018 18:26 3018 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn berichten weggehaald, wil mijn verhaal delen opzoek naar herkenning maar voelt ondanks dat het anoniem is toch wat te open op een plek waar iedereen mee kan lezen. De situatie waarin ik zit is vrij uniek en levert logischerwijze meer vragen dan herkenning op. Daarom toch niet helemaal de plek voor mij om mijn verhaal te doen.. Ik blijf wel meelezen.
Ik lees al een paar weken mee en wil graag meeschrijven. Ik heb sinds een maand een minnaar. Ik heb hem ontmoet via een datingsite. De derde man die ik ontmoette - en we zijn beiden al heel snel verliefd geworden. Heerlijk en intens en ook onrustig en veel verlangen.
We zijn beiden getrouwd en hebben kinderen. Ik ben gelukkig met mijn man en gezin en niet van plan hem te verlaten. Maar de seks is altijd moeizaam geweest: ik wilde (veel) vaker dan hij. Veel gesprekken over gehad, veel tranen gevloeid. Ik voelde me altijd abnormaal en het is al heel fijn geweest hier meer verhalen te lezen van vrouwen die ook een hoger libido hebben dan hun man.
Ik was er lang ook heel onzeker door. Vond mezelf lelijk en niet de moeite waard. Want tsja, anders zou mijn man wel seks met me willen toch...
Nu ik bijna 50 ben vond ik het een schrikbeeld zo door te gaan. Tot mijn dood vier keer per jaar seks...
En dus een minnaar gezocht. We hebben tot nog toe elke week afgesproken (vier dates gehad) en nu een week niet. De volgende date is nu over ruim een week. Elke week gaan we niet blijven volhouden met werk en gezin. We mailen wel veel en proberen ook af en toe te bellen. Ik heb nu nog geen directe vraag maar dat komt vast nog wel. Het is echt zo nieuw voor me. Had nooit gedacht dat ik dit zou doen.
Sorry dat ik zo kom binnenvallen.
De minnaar waar ik dit topic ooit mee binnen kwam is niet meer in the picture.
Met hem had ik een vaste plaats om af te spreken, maar nu ik iemand anders zie niet meer.
Mijn man is wel op de hoogte, maar wil terecht niet dat ik thuis af spreek.
Omdat het nu om korte dates gaat, van maximaal een paar uur, zoek ik naar ideeën of plekken om toch samen wat privacy te hebben. Hoe doen jullie dat?
Alle reacties Link kopieren
Dagkamer in n hotel, en we gaan ook regelmatig naar n privé sauna. Ook erg leuk om te doen. Je hebt er héle mooie bij.
Bij ons ook altijd korte dates van maar n paar uurtjes. We moeten t altijd tussendoor plannen. Daarna gaan we allebij weer gewoon aan t werk ;)
Wij zijn een keer gaan wandelen, een keer in de auto op een stil plekje in een bos, en twee keer een hotelkamer inderdaad. Dat is best een bedrag elke keer maar ik heb het er wel voor over. Een stuk fijner dan in de auto :)
Alle reacties Link kopieren
Toch weg
elegantic wijzigde dit bericht op 06-02-2019 13:25
98.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Elegantic, altijd lastig in te vullen hoe een ander iets ervaart. Misschien zou je nog wel kunnen vragen of hij je vragen wil beantwoorden zodat je het goed af kunt sluiten samen. Misschien heeft jou beëindiging eerder toch meer te weeg gebracht dan je dacht, of is hij gaan twijfelen en heeft hij dit niet uitgesproken. Ik zou het er behalve vragen om antwoorden verder bij laten, blijkbaar liep het eerder en al langer niet lekker. Dus jezelf oppakken en verder kijken, alles lijkt me beter dan een knipperlicht relatie, de angst dat een van twee er plots weer een punt achter zet blijft dan bestaan en dan is het onmogelijk om het goed te houden. Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Nee vragen stellen is absoluut geen optie. Het heeft het vrijdag verteld als statement, zaterdag heb ik nog een berichtje gestuurd maar dit is genegeerd. Gisteren nog iets gestuurd, dat hij eerlijk kan zijn. Hier heeft hij wel op gereageerd, dat dit is wat hij bedoelde en hij rust wilde. Hij vind dus dat ik te veel praat. Wat niet het geval is, want ik kan niet zo vaak appen of bellen oid. Hooguit in de avond "hoe was je dag". Eindstand wilde hij waarschijnlijk puur en alleen seks en dan weer gaan zonder contact. Terwijl we echt fijne momenten en gesprekken hebben zonder de seks, dus ik snap het niet..

Ik zal 100% beter af zijn, maar ik had niet verwacht dat het hem zo weinig zou doen.
Alle reacties Link kopieren
Wat een botte hark!
Het minst dat ie kan doen is het fatsoenlijk beëindigen. Zeggen dat ie je alleen leuk vond voor seks zal ie toch niet toegeven, maar je op deze manier aan de kant zetten is een andere uiterste.

Ben je zelf deze relatie aangegaan puur voor seks of in begin duidelijk geweest dat je iets anders of meer zocht? Hoe stond hij daarin? Misschien dacht hij dat jij ook alleen seks wilde en werd t hem te heet onder zijn voeten?
Evengoed had hij dit wat tactischer kunnen aanpakken, je negeren en het vervolgens bij jou neerleggen is wel erg gemakkelijk.
Alle reacties Link kopieren
Hij wist dat ik 'meer' wilde. Ik hoef echt niet uitgebreid op date maar wat interesse tonen in mijn leven had ik wel gewaardeerd. Dit deed hij dan ook wel (achter misschien als verplichting?) waardoor ik dan wel weer tevreden was en door ging. Ik heb het ook 2x beëindigd met die reden, maar dan was het weer hoe leuk hij me vond en me niet kwijt wilde. Daar trapte ik dan weer in :facepalm:

Gek genoeg was het vorige week ook echt fijn samen. Heb hem die dagen erna met rust gelaten omdat ik wist dat hij een drukke werkweek had. Toen ik vroeg hoe het ging kwam het hoge woord eruit..
Ook meteen zo heel zakelijk, als we een contract stop zetten, heel vreemd.

Hopelijk gaat dit gevoel snel weg, ik wéét dat ik beter verdien, maar zo voelt het nu niet.
Alle reacties Link kopieren
Misschien dat je inderdaad steeds wat te snel (weer) tevreden was en te gemakkelijk in mooie praatjes bent getrapt? Heb je nu niks meer aan maar wellicht volgende keer de lat wat hoger leggen? Niet meer gaan voor iets minder dan wat je werkelijk zoekt, en zeker niet in iets blijven hangen dat niet goed voelt, of toch maar weer terug gaan. Je verdient beter!
Ik denk dat er veel mannen zijn die voornamelijk gaan voor seks, prima als dat wederzijds is, maar niet als iemand willens en wetens de ander er voor gebruikt. Kortom: heb voor jezelf helder wat je wilt en waar de grens ligt en ben voorzichtig in je keuze een eventuele volgende keer.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor je reacties Lisanne! Fijn om het even eruit te typen.
Ik zou in de toekomst wel weer een minnaar willen, maar dan wel een uit de leuke verhalen die ik hier lees. Qua seks heb ik het ook echt nodig, maar er moet wel wat gevoel bij komen
Alle reacties Link kopieren
Graag gedaan hoor!
Ik ben zelf helemaal van t gevoel, seks vind ik bijkomstigheid. Er zijn mannen die dit ook zo zoeken, maar om deze te vinden moet je vaak door massa mannen met voornamelijk enkel de voorkeur voor seks. Het is soms lastig uit alle mooie praatjes iemand te vinden die ook de voorkeur veel breder heeft liggen, maar ik weet dat t kan. :-) Vertrouw op je intuïtie en ga niet voor minder (lees: laat je niet gebruiken ;) ) !
Mooie woorden Lisanne en ik denk ook heel waar.
Elegantic wat heeft hij jou laten zitten zeg. Woont hij in de buurt dat je hem nog eens kan tegenkomen of is de afstand groot genoeg? Ik zou toch op de een of andere manier verhaal willen halen geloof ik.

Qua plekken moeten we maar op zoek naar een hotel die aan dagkamers doet. Hij komt uit Friesland en ik Drenthe en het liefst ga ik zijn kant op. Er is daar alleen zo weinig.
Alle reacties Link kopieren
@wiekjes ik geloof niet dat je in het noord-oosten veel gaat vinden m.b.t. dagkamers
De afstand (in km en tijd) tussen mij en mn sv was te groot. Daar hielp zelfs n dagkamer in omgeving Utrecht niet aan.
Bimzarellio...what else
Daar ben ik ook bang voor Bimzarellio. Lastig.
Ik wil ook graag meeschrijven, ik lees al een tijdje mee. Ik ben 9 jaar samen met mijn man, getrouwd en kinderen. Vooropgesteld, ik heb de allerliefste man. We hebben een heel harmonieus leven, hij draagt me op handen en doet ongelofelijk veel in huis en met de kinderen zodat ik carrière kan maken.

Wel is het zo dat we al vanaf het begin van onze relatie een verschil in libido hebben. Mijn man is vaak moe en als ik niet een of twee keer per maand om seks zou “zeuren”, dan zouden we het nooit doen. Ik probeer er al jaren over te praten, en vaak gaat het dan een maand beter en dan zakt het weer in. Het zit er gewoon niet in, al heb ik het idee dat mijn man dat nooit gaat toegeven.

Een open relatie is onbespreekbaar. En op zich ben ik ook nog nooit in de verleiding gekomen, omdat ik mijn man nog altijd de allerleukste vind.

Afgelopen december heb ik bijna met een leuke andere man gezoend die ik via mijn werk ken. We werken niet samen, maar komen elkaar wel eens tegen (eens per twee maanden ofzo). Hij is gescheiden en volgens mij niet heel erg op zoek naar een relatie.

Sindsdien heb ik hem niet meer gezien. We appen heel af en toe, maar dat is sinds de bijna-zoen niet anders dan anders. Ik heb weken getobd wat ik ermee moet. Er is heel veel aantrekkingskracht, maar ik ben niet verliefd op hem.

We zouden eind januari allebei op dezelfde conferentie zijn. We hadden afgesproken dat we dan na het plenaire gedeelte en het etentje nog wat zouden gaan drinken in de hotelbar. Ik had in aanloop ernaartoe een sterk voorgevoel dat we op een hotelkamer zouden belanden, maar uiteindelijk was hij ziek en daardoor helemaal niet op de conferentie :-D

Ergens was ik ook opgelucht. Er is nog niks gebeurd, er is nog niemand gekwetst. Ik kan nog terug. Nu ga ik hem aankomende week zien en ik weet gewoon niet wat ik wil. Aan de ene kant wil ik niemand kwetsen en voel ik me een enorm Prinsesje Nooitgenoeg dat ik überhaupt overweeg iets te gaan doen. Aan de andere kant heb ik wel een behoefte waarin mijn man niet zal gaan voorzien, en is dit een veilige optie omdat ik dit wel een leuke en aantrekkelijke man vind, maar het niet iemand is met wie ik dag en nacht in mijn hoofd bezig ben.

Wat te doen...?
Alle reacties Link kopieren
Wat te doen is helemaal aan jou Isolde. Er kan gezegd worden dat je het moet doen of juist niet moet doen maar wat heb je aan het advies van iemand (die je niet kent)?
koekies zijn lekker
Ik twijfel zo, want het is wel een grens die ik over ga als ik het doe. Ik heb nog nooit geheimen voor m’n man gehad. Ik weet dat ik genoeg zelfbeheersing heb om me in te houden als het moet. Dat was ook toen hij me probeerde te zoenen, ik kón het niet, maar wilde het wel. Waarop hij zei: “Het geeft niet, ik weet dat jij het ook voelt.” Het is gewoon verwarrend en ik dacht dat tijd wel duidelijkheid zou scheppen. Maar twee maanden later ben ik voor m’n gevoel nog niks wijzer in wat ik hiermee wil.

Soms denk ik: het leven is te kort. Maar als ik aan de lange termijn denk, dan wil ik mijn huwelijk ook niet in gevaar brengen. Als man en ik seks hebben, dan is het wel goed. Alleen ik ben het soms zo beu dat het zo weinig is, en ik weet dat het niet aan de kinderen ligt want voordat we kinderen hadden was het niet anders.
Alle reacties Link kopieren
Wiekjes schreef:
05-02-2019 23:50
Mooie woorden Lisanne en ik denk ook heel waar.
Elegantic wat heeft hij jou laten zitten zeg. Woont hij in de buurt dat je hem nog eens kan tegenkomen of is de afstand groot genoeg? Ik zou toch op de een of andere manier verhaal willen halen geloof ik.

Hij woont in dezelfde woonplek als ik, maar ik ben hem eigenlijk nog nooit 'spontaan' ergens tegengekomen. Ik wil heel graag verhaal halen maar ik denk dat ik mezelf dat alleen voor gek zou zetten. Aangezien het voor hem klaar is en hij me echt niet meer wilt spreken volgens mij..
Ik moet er maar vrede mee hebben dat ik nooit echt antwoorden ga krijgen en niet ga weten of het überhaupt iets voor hem betekende. Hij zei op het eind wel dat hij het er moeilijk mee ging hebben om me te vergeten, maar dat kan ook alleen zijn om mij wat beter te laten voelen.
Alle reacties Link kopieren
Verstandige keuze om geen verhaal te gaan halen Elegantic. Je zal je daar ook heus niet beter door gaan voelen denk ik.
koekies zijn lekker
Isolde wat herkenbaar
Ik houd ook veel van mijn man. Na 25 jaar bewust op zoek gegaan naar een minnaar - en vooral omdat ik denk dat anders ons huwelijk eraan gaat door ons verschil in libido. Maar het is niet leuk om een geheim te hebben en het vrijen met iemand doet me veel meer dan ik had verwacht. Tot nu toe lijkt het geen gevaar voor mij relatie maar ik ben nog erg groen hierin. En iedereen waarschuwt er wel altijd voor - dus wie weet ben ik naïef.
Benieuwd naar andere ervaringen. Lukt het om het thuis goed te houden en een geheime minnaar te hebben?
en vooral omdat ik denk dat anders ons huwelijk eraan gaat door ons verschil in libido

Marrel, even een klein stukje gequote uit jouw post. Toevallig hadden minnaar en ik het 2 weken geleden over zijn huwelijk en daarnaast het hebben van een minnares. Ook hij zei: “om eerlijk te zijn, ik denk dat jij er op dit moment voor zorgt dat mijn huwelijk stabiel is”. Ik begrijp dat deels ook wel, want ook hij houdt erg veel van zijn vrouw en wil haar absoluut niet kwijt, maar de weinige intimiteit zorgde wel voor meer frictie in hun relatie.

En natuurlijk heeft hij zo nu en dan ook last van zijn geweten, omdat hij niet eerlijk is naar haar, maar dat weerhoudt hem er niet van om al 2 jaar met enige regelmaat naar mij te komen.

Bij hem lukt het tot nu toe dus goed om het te scheiden, ik weet niet of ik dat ook zou kunnen?! We staan er allebei ook vrij relaxed in en dat komt mss omdat onze uitgangspunten duidelijk zijn. Hij gaat zijn vrouw niet verlaten voor mij en ik wil niet dat hij zijn vrouw verlaat voor mij gezien ik absoluut niet op zoek ben naar een vaste relatie. En natuurlijk hebben wij ook weleens wat mindere periodes, want er zit vanuit beide kanten gevoel, maar dat praten wij dan ook uit, geen opgekropte emoties zeg maar.
Alle reacties Link kopieren
Isolde, ik snap je dilemma, ook ik heb wat af getwijfeld alvorens ik deze keuze heb gemaakt, al had ik wel een andere drijfveer dan jij. Uiteindelijk heb ik toch de knoop doorgehakt en is het achteraf gezien de juiste keuze geweest. Mijn beweegreden om het wel te doen waren vooral omdat ik dat stukje wat ik mis niet voor de rest van mijn leven wil blijven missen, het leven kort is en je uiteindelijk toch zelf verantwoordelijk bent voor je eigen geluk en invulling. Ik had een sterk verlangen om mijn leven 'glans' te geven, zonder alles dat ik heb opgebouwd rigoureus aan de wilgen te hangen.
Waar jij het beste voor kiest kan niemand je vertellen.. volg daarin je eigen verstand en gevoel.

Elegantic, je hebt t volste recht om verhaal te gaan halen, maar ik zou dat ook niet doen en hem loslaten, even op jezelf focussen en tot rust komen en op zoek gaan naar iemand die jou wel kan geven wat je zoekt. ;-)
Mijn vriend dacht destijds ook dat hij zijn huwelijk nog wel een paar jaar langer vol zou houden met een minnares ernaast. Binnen een jaar na onze ontmoeting zette hij zijn scheiding in gang.

Ook zijn er hier al genoeg verhalen langsgekomen van mensen die dachten met een minnaar hun huwelijk een boost te geven of wel getrouwd te kunnen blijven, die alsnog gescheiden zijn omdat hun partner het ontdekte of omdat ze het zelf niet meer volhielden.

Als je echt nooit wilt scheiden moet je niet gaan minnaren, er zijn er maar weinig die dat zonder troubles jaren volhouden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven