Minnaar deel 37

Oranjexxx schreef: ↑

14-02-2019 22:57

Hi Silver, wij zijn volgens mij ongeveer tegelijkertijd binnen gekomen hier, samen met ene Noa ofzo. Voor mij was het deel 17 ofzo. Was jij niet degene met de wordfeudminnaar?

Oh, ik zit helemaal in de nostalgie, met de verhalen van de trioman die hier door zijn vriendin betrapt werd en vele andere verhalen. Er zijn zoveel verhalen waarvan ik heel nieuwsgierig ben hoe het af is gelopen...

Oooohhhh, ik word bijna nieuwsgierig naar alle verhalen

Vanzai schreef: ↑

14-02-2019 22:57

[...]

Mijn gevoelens zijn die van warmte en liefde, Vanzai. Enkel warmte en liefde.

Rooss4.0 schreef: ↑

14-02-2019 23:04

Mijn gevoelens zijn die van warmte en liefde, Vanzai. Enkel warmte en liefde.

Het gaat dus uitsluitend over jou.

Oranjexxx schreef: ↑

14-02-2019 22:57

Oh, ik zit helemaal in de nostalgie, met de verhalen van de trioman die hier door zijn vriendin betrapt werd en vele andere verhalen. Er zijn zoveel verhalen waarvan ik heel nieuwsgierig ben hoe het af is gelopen...

Ja, mooi hè?
Hoe ons verhaal eindigde weet je. De glorieuze triangel ging hopeloos ten onder maar de meiden bleven "friends for life"!

Ik zou ook wel willen weten hoe het de dames -ooit hier- nu vergaat.

@roos ja, dat is mooi en herkenbaar, zelf heel zijn. Dan hoeft de ander geen gat te vullen

Ik heb gelukkig een heel vol en rijk leven. Mijn minnaar hoeft alleen het gemis aan seks te geven, liefde vriendschap en vervulling genoeg van anderen. Ik hoef niet met m uit eten of naar de film, zonde van de tijd . Maar het is niet alleen lust wat ik voel, ook verliefdheid. Dat maakt de seks wel leuker. En doordat hij zo verliefd op mij is hoef ik niet onzeker te worden.
Ik neem het zoals het komt nu en kijk intussen naar mezelf en hoop zo mijn hoofd erbij te houden. Actief richten op andere dingen helpt me om niet te veel op te gaan in het verlangen.

Marrel, omdat hij verliefd op jou is hoef je niet onzeker te worden? Dus als die verliefdheid wat minder wordt, als de spanning er wat af is en als er andere dingen gaan gebeuren in zijn priveleven waardoor hij minder tijd voor jou heeft, word je wel onzeker?

Ik minnaar (in een open relatie) al jaren, heb diverse mannen een plaats in bed en mijn hart gegund, maar er kwamen eigenlijk altijd wel momenten dat het schuurde en ik wel onzeker werd, of onrustig.

Het verdriet vind ik op zich niet zo erg trouwens, zonder dieptepunten geen hoogtepunten. Ik geef toch graag een stukje van mijn hart. Maar het grootste deel van dat hart is voor mijn man. Met al zijn gebreken is desondanks bij ons het gras nog steeds het groenste.

Marre het was een heftige , maar heel intense date en toch ook afscheid.
Een film die even voorbij kwam van de afgelopen jaren. De grappige momenten, ook moeilijke momenten.
Hij gaat voor de laatste poging aan de slag met zijn huwelijk. Of daar nog wat in zit ( ik ga daar alleen niet meer op wachten ). Dat hebben we ook besproken.
Ik weet dat hij nog nooit iemand zo dichtbij heeft laten komen. We zijn ook echt dikke maatjes. Dat zullen we ook blijven wat er gebeurd.
Hij zal me nooit veroordelen en ik hem ook niet. En elkaars keuze respecteren.

We moeten even los, want anders kunnen we beide niet verder. Hierin blijven hangen worden we beide niet gelukkig van.

Ik ben ook gewoon niet goed in minnaren. Ik zal het dus ook niet meer doen. Ik kan mn hart en hoofd niet scheiden. Ik ben dus ook vanuit het verkeerde oogpunt gaan minnaren. Huwelijk was achteraf al gewoon klaar , verliefd geworden en werd echt een tweede relatie.
Het gemis , gedoe , stiekem... voor mij nooit meer.

Weet even niet meer wie, maar ik heb ook in de afgelopen maand meer tranen gelaten om minnaar dan toen mijn relatie strandde. Dus dat was al veel langer klaar. Toch heb ik geen minuut spijt gehad van mijn verbroken lange relatie.

Ik heb geen idee hoe het verder gaat.
Maar ik wil mn leven weer in mn eigen hand hebben en niet meer in de ‘ wacht ‘ staan.

Roos! Leuk je te lezen!

Knap Hartje...Ik kan ook zeggen dat scheiden de beste beslissing was...Ik ben 100 X gelukkiger nu.

Wauw wat een mooie toevoeging Roos, Spontaneous, Silver en Marvis. Interessant om te lezen hoe jullie er nu in staat. Ik was al begonnen met wat oude topics teruglezen en daar ga ik nog even mee door. Ben benieuwd naar jullie verhalen. Ok stalker much, sorry haha.. Ik denk dat wat jullie schrijven ook zeker waar is. Het is geen oplossing voor de lange termijn. Misschien als het inderdaad lukt om seks als seks te zien en al het andere te bewaren voor je nummer 1 partner dan zou het kunnen, maar al die gevoelens maken het intens en verwarrend en daar ga je op de lange termijn niet gelukkig van worden.

Wat mijn situatie betreft, ik voel echt wel meer voor N2 dan alleen lust, maar naast dat ik weet dat het op lange termijn hoogstwaarschijnlijk op niks uit zou gaan draaien zouden we ook een relatie beginnen op leugens en bedrog. Allemaal leuk en aardig een sprookje van twee mensen die verliefd op elkaar zijn geworden, maar de realiteit is dat we op dit moment tegen iedereen in onze omgeving liegen en zodra dit uitkomt is het hele sprookje weg en zullen we op de blaren moeten zitten. Dat is wel verdiend misschien, maar daar bouw je nooit een fijne toekomst op. Dat besef houdt me ook op aarde. Waarom ik er dan niet gewoon mee kan stoppen en beginnen aan die toekomst met mijn vriend dat weet ik niet. Als iemand vorig jaar had gezegd dat de situatie er zo voor zou staan (-N2) had ik een gat in de lucht gesprongen, dit is toch waar ik zo lang van heb gedroomd, mijn relatie is stabiel en mijn vriend wil een gezin starten. Maar nu ren ik het liefst heel hard weg en vluchten naar N2 is te makkelijk. Ik ben die grens over gegaan en het is net als met roken als je er eenmaal van hebt geproefd is het heel moeilijk te stoppen. Met al deze informatie zou je zeggen meid doe jezelf en je vriend een lol, maak het uit en kies voor jezelf. En ik weet echt wel dat dat misschien de meest logische en beste keuze zou zijn en ik dat ik heel zwak ben dat ik dat niet doe. Maar mijn gevoel zegt nog steeds dat mijn vriend en ik een hele mooie toekomst samen gaan hebben. Ik merk dat we steeds meer naar elkaar toe groeien en sterker worden als stel, ik vraag me vaak af of dat ook gebeurt was als ik nog de brave Rory van een jaar geleden was.

Het is voor mij veel meer dan alleen seks en lust. En het is te makkelijk om er mee door te gaan. Te leuk, te lekker, te fijn, te alles. Een open relatie lijkt me op dit moment best aantrekkelijk. Toen ik gisteren met mijn number 1 Temptation Island aan het kijken was heb ik er een paar subtiele hints in gegooid. We grapte erover en het werd niet direct afgekapt. Een trio met een tweede vrouw erbij gaat er ooit wel een keer komen, daar fantaseren we al langer over samen. Dus wie weet kunnen we ooit dingen open gooien. En wie weet gaat dat juist hetgene zijn dat ons uit elkaar drijft, want zoveel verleidingen en zoveel gevoelens, kunnen we daar wel mee omgaan?

Ik ben me er heel erg van bewust dat wat ik doe niet ok is. Of het nou angst is voor het starten van een gezin, twijfels over mijn relatie of verliefd op iemand anders. Uiteindelijk zijn het allemaal excuses en neem ik mijn verantwoordelijkheid niet om vol te gaan voor mijn relatie met mijn number one. Want, zo voelt het nu voor mij, als ik dat wel ga doen is het leven niet meer leuk en spannend en heeft het geen glans meer om het zo maar te zeggen.

Mijn N2 grapt ondertussen lekker over potentiële N3. Want als je dat doet Rory ben je echt te erg. Of hij het nou doet om mij alleen te plagen, een punt te maken of omdat hij bang is ingeruild te worden weet ik niet. Maar het heeft effect, en ik ben het wel met hem eens, dus potentiële N3 is voor nu aan de kant geschoven. Ik sluit niks uit en mocht ik hem nog een keer tegen komen in de stad en die klik is er nog steeds kan het zomaar op meer uitdraaien, maar dan kan ik het lot de schuld geven .. Voor nu blijf ik even dromen en houd ik het bij mijn number 1 en de achtbaan met mister N2.

Met mij en mijn minnaar gaat het nog steeds goed. Al blijft het lastig om het in balans te houden. We zitten in ons 7e jaar en zijn dol op elkaar. We hadden gisteren een fantastische date en ik vond het jammer dat hij naar huis moest. Helaas voor hem is er bij hem thuis crisis uitgebroken omdat zijn vrouw voelt, denkt dat ik er ben.
Dit zal voor een afstand zorgen tussen ons , hij eerst thuis weer de boel sussen en ik wil het niet op de spits drijven.
Altijd kan een keer de laatste keer zijn.

Marvis idd jouw eerdere post had ik kunnen schrijven. Was voor mij heel herkenbaar!

Loui 7 jaar. Ik weet ook na 3 jaar hoe dol je op elkaar kunt zijn! Maar altijd is daar dat zwaard boven je hoofd. Het kan altijd de laatste keer zijn, bijvoorbeeld als het dan uit de hand loopt thuis.

Oranjexxx schreef: ↑

14-02-2019 22:57

Hi Silver, wij zijn volgens mij ongeveer tegelijkertijd binnen gekomen hier, samen met ene Noa ofzo. Voor mij was het deel 17 ofzo. Was jij niet degene met de wordfeudminnaar?

Oh, ik zit helemaal in de nostalgie, met de verhalen van de trioman die hier door zijn vriendin betrapt werd en vele andere verhalen. Er zijn zoveel verhalen waarvan ik heel nieuwsgierig ben hoe het af is gelopen...

Jaa ik was met minaar die ik op Wordfeud opgepikt heb, het onschuldige spelletje ...
Volgens mij idd deel 17 of 18 ja.
Vooral in het begin veel geschreven en gelezen, erg veel aan gehad.
Wij zagen elkaar vaak elke 3 wkn in het begin en toen ik eenmaal single was wekelijks, deelden erg veel en net wat roos al aangaf sex was maar een deel.
Gingen weekendjes weg samen maar toch altijd in het geheim .
Juist dat werd lastig voor me, wilde op een gegeven moment iemand die ik altijd kon bellen spreken en zien zonder dat daar afspraken voor gemaakt moesten worden .
Afkappen was vreselijk moeilijk, zo tegen mijn gevoel in, maar wel de juiste keuze .
Altijd zal hij een plekje in mijn hart hebben mede doordat ik ook door hem inzag wat ik wel nodig had.
Nu met partner een heerlijke relatie, alles klopt op alle gebieden.
Ben ontzettend gelukkig met hem.
Dit maakt ook duidelijk dat ook zonder minnaar mijn huwelijk uiteindelijk zou stranden, ik was niet gelukkig en verandering was onmogelijk van man uit.
Na die jaren lees je hier dan nog en zie je soms het onheil al aankomen van verre bij sommige schrijfsters terwijl anderen er nuchter en rustig in staan op het oog.
Bijzonder ook om te zien dat sommigen al jaren hun minnaar hebben en dat een heerlijke aanvulling is en gewoon goed loopt.

Ja ben ook zo benieuwd hoe het met sommigen is afgelopen maar veel hebben een andere naam dus de link leg je niet zo.
De berichtjes van mannen die hengelden en iedereen hetzelfde stuurden , trioman herinner ik me ook nog idd

Roos: Ik ben van mening dat je bij te veel ellende beter kan breken, dan lange tijd in een ongezond patroon te gaan zitten waarbij je jezelf langzaam afbreekt.
Een cirkel van liefde en pijn, wachtend en smachtend op kleine genotsshots maakt je totaal afhankelijk, dan ben je zeker niet compleet en ontbreekt het aan zelfrespect. Iedereen verdient het beste.. maar je moet het wel zelf doen en er zelf voor gaan staan. Het is bijna zelfkwelling om jezelf dat niet te gunnen, terwijl de wereld wel open ligt, er is zoveel mogelijk, mits je maar bereid bent niet voor minder te gaan dan wat je jezelf waardig acht.
Pijn hoort bij alles wat je lief hebt, maar als je jezelf ook lief hebt, stel je daarin wel grenzen. Dan maar de boel zelf kapot kijlen, even door het stof bijten en verder.. waar deuren dicht gaan, gaan andere (betere) weer open, maar alleen als je jezelf dat gunt en waard vind. Juist dáárom

Marre, we hebben veel overeenkomsten, ook ik ben mezelf de afgelopen maanden tegengekomen en onzekerheden ontdekt die ik voorheen nooit had, soms voel ik me net een verliefde puber, en doe dingen die ik anders nooit zou doen.. Het heeft ook wel iets bijzonders, als ik zie hoe we in het begin waren, kan ik er heel erg om lachen.. liefde doet gekke dingen en je leert jezelf van een hele andere kant kennen

Hartje, heel veel sterkte met je verlies en verwerking.
Ik heb begrepen dat er ook een single man is die op je wacht.. Ik hoop dat je voor jezelf kiest en laat hem niet lopen omdat je in verdriet blijft hangen om iemand die ook niet voor jou kiest.

Louiloui...
Dat is ook mijn angst, om hem om dit soort reden tijdelijk/ gedeeltelijk of helemaal te verliezen Hopelijk is het kort en tijdelijk en daarna weer op de rails!

Toevallig heeft in mijn situatie zijn vrouw gisteren hem ook aangesproken dat hij wel erg vaak weg is, en dingen anders doet de laatste tijd.
Laatste wat ik wil is iemand te veel zijn of in de weg staan, dus ik geef sowieso alle ruimte. Nu heeft dit (nog) geen grote consequenties, heeft hij zich eruit gepraat en voelt het volgens hem nog prima, maar mocht nodig zijn, dan zet ik zelf stappen terug. Niemand kan er wat aan doen, hij ook niet, maar ik zou geen 'speelbal' willen zijn, afhankelijk van wat er bij hem thuis wel of niet gaande is.. dan liever zelf (even) terugtrekken en onafhankelijk van hem voor mezelf bezinnen hoe verder. Ik ben er ook wel bang voor, wil hem niet kwijt.. Het zou heel jammer en pijnlijk zijn als het daarop stuk zou lopen, maar wel een risico dat ik niet uitsluit. Als nodig is trek ik liever zelf de stekker eruit.. Zoals ik ook al aan Roos schreef, ik het ga mezelf niet aan doen in een cirkel van liefde en pijn te belanden waarin zijn vrouw (terecht!) onbewust de macht in handen heeft en de hoofdrol speelt in de mogelijkheden ..

Ik ben stapelgek op hem en over het algemeen gaat het heel goed, maar ik vraag me vanaf het begin, en hier lezende wel regelmatig wel af of ik wel voldoende geschikt ben voor deze 'rol'.

Ik zal even heel kort mijn situatie schetsen, wel zo vriendelijk naar de verse garde,

In 2008 kwam ik hier op viva schrijven, puur uit verveling. Ik was mijn baan kwijt, mijn exman kampte met vrij hevige depressies en ik was het onderbroeken strijken beu. Op viva kwam ik in contact met allerlei stoute mevrouwen en meneren en dat vond ik hartstikke spannend! De PB functie werkte niet maar als we iemand leuk vonden strooiden we even ons emailadres neer om dat -na lezen- weer weg te poefen.
MSN vierde hoogtijdagen in die tijd.

Ik kwam in contact met een hele spannende meneer en ik besprak het met mijn man. Mijn man (nu ex dus hè?) vond dat allemaal eigenlijk ook best heel spannend en gaf groen licht. In eerste instantie voor een geile chat, daarna voor een meet en in een later stadium voor seks. Mijn ex heeft een flinke subkant, bleek achteraf en het delen van zijn vrouw vond hij megajoekelspannend en geil. (Vanzai, lees je mee?)

Dat was de start van ongeveer 9 jaar lang minnares zijn. Er zijn veel mannen de revue gepasseerd, meestal single, soms in open relatie en af en toe vreemdgangers. Zelf ging ik dus niet vreemd, mijn man wist en in een later stadium werd man ex. In die 9 jaar zijn er ongeveer 4 mannen geweest waar ik echt gek op was, waarbij jaloezie en moeilijke gevoelens wel eens een rol speelde, mannen die ik ook wel als vluchtmethode heb gezien om uit mijn lastige, depressieve huwelijk te ontsnappen. Ik was niet heel eerlijk tegen mezelf, dacht dat ik gelukkig getrouwd of happy single was, dacht dat ik geen goesting had naar vers relatiegeluk. Pas op het eind kon ik mezelf toegeven dat ik "een man voor mezelf" best aantrekkelijk vond.
En toen kwam H.
In eerste instantie als gebonden minnaar in een open relatie, later ging zijn lief bij hem weg en ontdekte hij zijn talenten als ware man-slut. Ik wist dat trouwens toentertijd niet.
Op het moment dat hij open kaart speelde, omdat zijn gevoelens naar mij behoorlijk verdiept waren- hebben we het lastig gehad, heel lastig. Dit alles is nu ruim een jaar geleden, mijn minnaar werd mijn Dominant en iets daarna vroeg ik hem verkering in de Ikea. En nu ervaar ik waar relatiegeluk.

Rooss in een notedop.

Rooss.. Verkering ontstaan in de Ikea?? Serieus???


In de Ikea meestal vechtende stellen.. ik heb het nooit gezien als platform voor een romatisch aanzoek

Jazeker! Het is een hilarisch verhaal.
Om onze fukkering "not for granted" (ja, vergeef me af en toe die stomme engelse termen, bij een ander erger ik me hier altijd wild aan maar sommige terminologie bekt in het engels gewoon stukken beter) te nemen doen we jaarlijks "een ikeaatje", dat betekent dat we teruggaan naar de plek des onheils om het afgelopen jaar te determineren en te beoordelen of we er nog een jaar aan vastplakken. Afgelopen jaar kozen we trouwens voor onze favoriete whiskykroeg. Dit, omdat de ikea geen whisky blijkt te schenken, belachelijk.

Hartje, het is over met je minnaar dus. Hmm, hoe voel je je nu? Heb je echt last van liefdesverdriet of kun je het goed relativeren?

Hai Loui! Al ruim 7 jaar, poeh hee! Net een relaasie!

Rory, ik denk dat je de belangrijkste reden om niet voor NR 2 te kiezen over hebt geslagen. Want weet je, die vrienden, die familie, het gebroken hart van je lief, daar kom je wel overheen. Als het goed zit, als er sprake is van echte liefde, dan "doe" je al die geschokten in je omgeving "er even bij".
In mijn optiek is NR 2 gewoon absoluut geen relatiemateriaal, hij is een player, hij geniet ervan om jou zo af en toe van je kerel af te troggelen, dat zorgt bij hem voor een kanjer van een ego erectie. Hij gaat niet voor jou.
Ik denk dat het belangrijk is om juist dát stukje goed voor ogen te houden!

Rory, ik ben het met Roos eens.. Ik denk dat hij ook een player is die geniet van zijn vrijheid en niet voldoende om je geeft om echt voor je te gaan.. Misschien ben jij zelfs wel een trofee voor hem omdat jij de vriendin bent van..
Als hij echt gevoelens voor je zou hebben, zou hij niet zo reageren.

Lisanne, ik ben blij dat je voor een éénkleurig blommetje hebt gekozen. Ik werd -vooral vlak na het wakker worden- een beetje peu-ne-veus van je ava. Zegt meer over mij dan over jou hoor, begrijp me goed!

Denk je niet dat minnaars vrouw wat achterdochtig zou kunnen zijn omdat hij een wat blijer gemoed heeft de laatste tijd? Vrouwen zijn in de regel wat wakkerder dan mannen, ik vrees ook dat mannen vaker op vreemdgaan betrapt worden, wij zijn nu eenmaal geraffineerder en ook wat manipulatiever. Daar komt bij dat we een neus hebben voor kleine veranderingen.

Dat je je afvraagt of je geschikt bent voor deze rol is een goede. Jij staat wat open, bent wat gevoelig voor wat je jezelf en anderen "aandoet". Ik herken het wel. Bij andere dames heb ik me altijd afgevraagd waar ze die gesloten, ietwat nonchalante levenshouding vandaan halen. Dat lees ik bv bij Blomke en ook bij Lotje. Niks ten nadelen van hen hoor, gewoon een constatering. Ik kan dat niet zo best inleven zeg maar, al heb ik er op een bepaalde manier wel bewondering voor. Volgens mij zijn mensen met een dusdanige levenshouding ook beter in het minnaren. Omdat alles niet zo rauw binnenkomt.

Lisanne er wacht idd een single meneer . Hij vindt me echt leuk en ik vind hem zeker aantrekkelijk en kan met hem lachen. Alleen zit minnaar nog zo diep, dat ik even niet weet of het eerlijk is naar hem toe...
Hij vindt mij wel heel leuk , dat merk ik aan alles.
Grappig vind ik wel dat hij qua uiterlijk helemaal niet lijkt op minnaar , maar qua karakter zie ik best wat overeenkomsten. Beide ook gewoon in het ‘wild’ tegengekomen.

Roos ik ben heel erg moe. Ik slaap al weken slecht en ik voel me vandaag beetje als kater. Ik ben niet heeeeel verdrietig , dat ben ik de afgelopen weken in aanloop al geweest. Het kan niet anders.
Denk dat we zeker wel in elkaars leven blijven. Sowieso als heel goede vrienden.
Toch heb ik ook het gevoel dat dit niet ons einde gaat zijn. Maar voor nu neem ik wel afstand en ga wel verder.

Mag ik deze hier posten
Niet ten nadele van de minnaar, maar wel herkenbare uitspraken

relaties/lijst-met-smoezen/list_messages/27739

Rooss4.0 schreef: ↑

15-02-2019 12:16

Bij andere dames heb ik me altijd afgevraagd waar ze die gesloten, ietwat nonchalante levenshouding vandaan halen. Dat lees ik bv bij Blomke en ook bij Lotje. Niks ten nadelen van hen hoor, gewoon een constatering. Ik kan dat niet zo best inleven zeg maar, al heb ik er op een bepaalde manier wel bewondering voor. Volgens mij zijn mensen met een dusdanige levenshouding ook beter in het minnaren. Omdat alles niet zo rauw binnenkomt.

Grappig om te lezen. Ik denk niet dat ik n nonchalante levenshouding heb nml. Zeker niet wat mijn familie en geliefden betreft.
Die nonchalante houding heb ik dan weer wel naar mijn nr 2 idd. Ik wil me niet in hem verliezen, dat weiger ik gewoon Dat wil niet zeggen dat ik geen warme gevoelens voor hem heb hoor. Die heb ik in die 2 jaar dat ik hem ken echt wel ontwikkeld. Ik zou me anders nooit zo compleet aan hem over kunnen geven, en Ja...als er n date gepland staat dan leef ik daar zeker naar toe. En als ik hem dan weer zie dan begint t complete nest vlinders echt wel te fladderen. Maar waar ik mezelf echt niet in herken is de vertwijfeling die bij sommige dames hier toeslaat als er bv even radiostilte is of gewoon wat minder contact. Daar ben ik eigenlijk helemáál niet mee bezig. Als er n app komt vind ik dat leuk, en als t kan krijgt ie meteen antwoord. Maar als t niet uitkomt laat ik m ook gerust wachten hoor. En soms is t n poosje stil, nou en
Ik weet dat ie me leuk vind, daar hoef ik niet steeds een bevestiging voor te hebben.
Hij is er voor de leuk en voor de neuk. En that's it! Gebruik ik hem? Jazeker! Maar dat doet hij ook bij mij. We zijn voor elkaar geen relatie materiaal, want elk een gezin. Maar in bed een 200% match. En dat is prima, meer hoef ik niet van hem. En ik loop ook niet 24/7 met hem in mijn gedachten...

Het blijft een goed slettentopic

Rooss, Vrouwen geraffineerder en manipulatiever?
Ik in elk geval niet haha... Manlief had binnen een week al door dat er wat speelde en hij vond al snel de bevestiging! Ik ben een ramp in liegen en draaien en mijn emoties verborgen houden, een open boek voor anderen, maar herken leugens evengoed ook vrij snel bij anderen

Ik hang sterk aan bepaalde normen, waarden en verantwoordelijkheden en kijk altijd naar het groter geheel, maar ik ben zeker ook geen moeder Teresa; ook mijn leven is beperkt qua tijd en ik ga niet helemaal volledig aan de kant staan en mezelf wegcijferen wanneer mijn hart mij een bepaalde kant op stuurt. Aangezien mijn man het inmiddels allemaal prima vindt schaad ik er (binnen de grenzen van mijn eigen verantwoordelijkheid) momenteel niemand mee, maar ik ben inderdaad wel heel gevoelig en kritisch naar mezelf. Gezien dit toch wel iets is dat niet alleen plezier maar mogelijk ook (veel) pijn kan opleveren, twijfel ik soms of deze rol wel voor mij is weggelegd.. Al helemaal wanneer er onverwacht weer ineens een 'kinkje in de kabel' komt en pijn voelbaar is, kom ik al snel in twijfel.

Ik sta ook van te kijken hoe makkelijk sommige andere mensen met dingen omgaan (niet alleen hier in dit topic, maar overal op de wereld op allerlei gebieden) , maar ik veroordeel niet snel iemand want vanuit hun perspectief en verleden, is het meestal wel te begrijpen, als je er maar voor open staat vanuit de ogen van de ander te durven en kunnen kijken! Dit geldt ook zeker over degene die een oordeel klaar heeft!! En ja: 'Wie vrij is van zonde werpe... '

Hartje, ik hoop dat je hem echt los kunt gaan laten, zodat je jezelf niet ontneemt dat er ook andere mooie dingen zijn. Het klinkt alsof je nog (te veel) hoop hebt.

Spontaneous: Ik herken (gelukkig) helemaal niks in dit soort uitspraken, en ik laat me dan ook niet makkelijk wat wijs maken . Om te lachen is het wel! Maar ze tonen weinig inschattingsvermogen naar de ander toe om te denken dat iemand hier zomaar intrapt!!

Vanzai schreef: ↑

14-02-2019 20:03

Als dit geen queue voor een grouphug is weet ik het ook niet meer hoor.

Om nog even op de vraag van spontaneous terug te komen of je wel eens iemand (ex-minnaar) herkend hebt hier, antwoord: nee, ik heb überhaupt nog nooit iemand herkend hier.

Sommigen zijn misschien minder onzeker en kunnen lust en liefde goed scheiden, maar ik denk ook wel dat als minnaar je het gevoel geeft dat het wel goed zit, dat je dan beter om kunt gaan met bv. radiostiltes

schaapwolf schreef: ↑

15-02-2019 15:47

Het blijft een goed slettentopic

Ga lekker op de koffie bij Vanzai zou ik zeggen