Minnaar deel 37

20-11-2018 18:26 3018 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Hupsakee, hij gaat je toch niet stalken he, hij komt toch niet meer naar je huis? Nu niet meer toch?
Alle reacties Link kopieren
@Lisanne,

Ja lees af en toe nog wel mee. Echter door prive omstandigheden binnen de familie even afgezonderd. Dus kan allemaal wat beter.

Mr. Grey loopt toevallig net de deur uit. Voor het eerst sinds zijn breuk en alles eromheen echt samen geweest.
@lisanne, hoe gaat het met jou? En het evenwicht?
@nevergiveup klinkt alsof het niet makkelijk is. Knuffel en sterkte.

En ho mag ik eens jubelen?

Ik kom net terug van een dagje minnaren en dat was zo fijn. Ik vind hem toch echt woest aantrekkelijk. :flirting:

Het is heel vaak niet makkelijk en enorm risicovol en al jullie verhalen houden mij zoveel mogelijk met mijn beide voeten op de grond. Maar ik zou dit toch ook echt maar heel moeilijk kunnen missen, moet ik toegeven...
Alle reacties Link kopieren
Hupsakee, je moet je behoorlijk onder druk voelen nu je je Posts hebt verwijderd.
Geeft dit nu wel voldoende rust?
Oliviaaa, wat Héérlijk voor je dat het lukt om gewoon een dagje met je minnaar te kunnen zijn. Kan je iets zeggen over hoe je dat fikst met je thuissituatie ? Misschien heb ik nog wat aan je tips :sun:

Ik heb deze week weer een zwaar gesprek gevoerd met mijn man. Nadat ik hem afgelopen weekend heb afgewezen heeft hij het bespreekbaar gemaakt met zijn psycholoog. Ongeveer een half jaar geleden heb ik hem al verteld dat ik geen lust meer voor hem voel en met deze afwijzing en mijn wat meer afstandelijke houding, krijgt hij natuurlijk ook last van de situatie. Het was de eerste keer in al die jaren dat hij er uit zichzelf over begon! Zijn lage libido. Hij was gaan nadenken en vertelde ook geen lust gevoeld te hebben bij zijn ex vriendinnen van 20 jaar geleden. ( deze vraag natuurlijk al veel vaker gesteld maar dan reageerde hij ontwijkend) hij vertelde nog geen plan te hebben maar wel de bereidheid om eraan te werken. Pfff!!!! Sorry beste man maar je hebt echt de boot gemist en hem dat ook gezegd. Ik kan de deuken niet meer wegpoetsen. Niet meer in dit leven met jou.
Ik heb hem nogmaals verteld dat ik zo niet mijn kist in wil en geen zin meer heb aan sex met hem. Ik ga meer voor mezelf opkomen en daar is dit een gevolg van. De eerste stap is gezet. Het raakt mij zo, dat als hij een probleem krijgt, hij wat wil ( omdat hij voelt dat hij mij gaat verliezen) en niet in beweging te krijgen is als IK wat wil! Dat stuk doet het meest pijn in mijn relatie met hem. Hij gaat gewoon steeds voorbij aan mijn gevoel.

Hem wel weer geadviseerd dat hij ermee aan de slag moet. Niet meer voor mij maar hij is geen man die alleen kan blijven. Vind maar eens een vrouw die niet van kussen houdt en genoegen neemt met een man met Erectieproblemen.. vraag me af of die bestaan? Ik weet dat het niet meer mijn probleem is dan maar gun hem alle geluk. Hij is de vader van mijn kinderen en in die zin, had ik geen betere keuze kunnen maken.
depten wijzigde dit bericht op 16-05-2019 21:42
16.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ngu: wat er ook speelt, sterkte!

Oliviaaa geniet van je after date gevoel 🙂

Evenwicht? Dat is helaas het laatste woord wat in me opkomt gezien de situatie nu.
In het weekend is er een incident geweest met man, wat nogal wat impact heeft gehad en de hele week heeft doorgewerkt. Nr 2 heeft me goed opgevangen, maar alles legt gevoelsmatig veel druk op beide relaties. Ik ben ook uber gevoelig door alles, even niet zo lekker in mijn vel wat alles niet ten goede komt. Ik wil vooral rust en veel tijd met nr 2 doorbrengen, maar daar zitten natuurlijk grenzen aan.. gisteren heeft hij nog eens benadrukt dat wat wij hebben voor nu is en over gaat.. niet echt wat ik wilde horen. Ik ben erg gevoelig op t moment.. ik heb tijd nodig te bezinnen hoe en wat ik eigenlijk wil en ergens wel of niet in wil staan of verder wil. t valt even zwaar.
Alle reacties Link kopieren
Lisanne, ik vind dat helemaal niet gek dat je in een periode van zwaar weer zit.
Je relatie met nummer 2 is zo intensief dat het wel onrust moet geven.
Kun je het niet beter wat terugschroeven met nummer 2 en meer gelijkwaardig maken door je man ook aan het minnaren te zetten? Misschien maakt het de situatie rustiger en meer overzichtelijk?
@Depten

Ik heb het idee dat, nu jij pas denkt aan het feit dat scheiden onoverkomelijk is, hij wordt wakkergeschud. En natuurlijk begrijp ik dat dit voor jou nu te laat is na al die jaren, pijnlijk ook dat ie je nu pas serieus lijkt te nemen.

Ik denk heus wel dat er vrouwen zijn met een veel lager libido, meer dan mannen in ieder geval, maar dan moet je deze ook maar net tegenkomen en een match zijn op andere gebieden.

Kom jij op momenten van dit soort gesprekken niet in de verleiding op te biechten dat je een minnaar hebt zoals je ook van plan bent om te doen?
@Lisanne
Dat is het natuurlijk ook eigenlijk altijd. Het is voor nu. Het is wat het is. Je moet proberen gewoon echt bij de dag te leven. Wie weet wat er gebeurt later, maar dat bekijken we dat dan maar weer.
Maar daar heb je nu niets aan en ik heb makkelijk praten, het zit nu echt heel goed tussen ons. En er is evenwicht.
Dus daarom een dikke knuffel. en veel rust wens ik je, dan kan je helderder denken.

@Depten
t was super zalig. Ik plan een klantenafspraak ergens in de buurt van waar we gaan afspreken en laat mijn agenda dan vrij. Ik vertrek 's morgens naar de klant en kom 's avonds gewoon thuis. Gaat super makkelijk maar ik plan mijn werk natuurlijk helemaal zelf. Voor hem is dat iets moeilijker, dus de agenda wordt door zijn werkschema bepaald, gelukkig doet hij echt heel heel veel moeite om zo vaak mogelijk af te spreken.

Jouw man klinkt een beetje als die van mij, vooral in het stuk waar je schrijft dat hij heel moeilijk zich aanpast of moeite doet voor wat jij wil, daar waar jij het gevoel hebt dat je heel veel moeite doet. Dat speelt bij mij net hetzelfde. Hij erkent dat zelfs, maar kan zich naar eigen zeggen niet laten helpen. Moeilijk hoor. Ik merk dat hoe minder ik erop focus, hoe beter het wordt (vandaar ook het minnaren), maar dat is bij jullie misschien al niet meer aan de orde.

Beseft hij dat het voor jou echt over is? Heeft hij een plan? Ga je hem kunnen loslaten, aangezien je je nu al duidelijk zorgen maakt over hoe hij het zal aanpakken?
Alle reacties Link kopieren
@ Lois, ja klopt! Hij wordt gek van het idee om alleen verder te moeten en dat triggerd hem waarschijnlijk genoeg om nu wat meer open te worden.
Zijn brein werkt zo anders en ik vat hem gewoon niet. Alleen als ik uitga van zijn slechtste versie en dat is dat het hem feitelijk geen zak interesseerd hoe ik mij voel.

Wel vaak in de verleiding geweest om te vertellen van mijn minnaar en in principe kan dat omdat hij inmiddels gescheiden is van zijn vrouw maar kies daar bewust niet voor omdat ik het dan gedaan heb terwijl hij in mijn ogen, de grote veroorzaker is. Hij ziet ook dat anders en geen logica in oorzaak en gevolg.
Hij blijft aangeven dat het belachelijk is om een minnaar te willen. Kan zich er niks bij voorstellen en gunt het mij niet. Dus óf hij voelt het echt zo, óf hij snoert mij daarmee de mond óf hij snapt het best maar wil mij geen vrijbrief geven.
En, eigenlijk wil ik hem helemaal niet meer snappen.
Alle reacties Link kopieren
@ Oliviaa, ja hij beseft denk ik wel dat dit gaat doodbloeden maar wacht nog steeds op de dag dat ik genezen ben van sex en ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat die dag niet gaat komen. Ik ga zo niet zo sexloos eindigen en dat maakt hem onrustig en hij geeft ook aan dat hij daar niet op gaat wachten. Daarmee voert hij druk op en in eerdere situaties suste ik dan de boel en was het weer ( even) goed. Dat ga ik nu niet meer doen. Ineens komt hij met voorstellen om samen uit eten te gaan en een saunaatje te pakken en mijn maag draait zich om.

Ik heb mijn minnaar al veel langer en in het eerste jaar had het een positief effect op de relatie met mijn man. Alsof ik wat kan vereffenen en beter kon relativeren als hij weer al een vaatdoek op de bank lag maar die fase is voorbij.
Het lijkt wel alsof ik de bal hard heb terug gekregen.
Ben heel benieuwd wat jou minnaar op termijn doet met jou relatie.
Hoelang zijn jullie samen ?
Depten, ik denk dat ik hem wel een klein beetje snap. Dat lage libidoding, daar had hij helemaal geen last van jôh, in die zin was het jouw probleem.
Het is niet voor niks dat ik mensen met een nietwillende partner vaak aanraad om heel eerlijk te vertellen dat je er werkelijk aan zit te denken het buiten de deur te zoeken, die luiken moeten open, niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Ik weet dat je het vaak hebt aangekaart maar hij zag de noodzaak niet. En natuurlijk gun(de) hij je geen minnaar, hij wist ook wel dat dat de doodsteek voor jullie relatie was.

Olivia, natuurlijk mag je komen jubelen. Die gestolen uurtjes zijn ook gewoon heel fijn. Ik had het van het weekend nog met Lief over mijn minnaartijd. Over de lastige thuissituatie en het energie opdoen in de roze bubbel waar geen mens welkom was behalve wij twee.
Ik herinner me trouwens ook nog het gevoel van teleurstelling en het ineens kwijt zijn van die energie zodra ik weer thuiskwam. Het ongeluk, de wanhoop.
Ik hoop dat jij het heel anders ervaart!
Ik spreek trouwens over de periode van de open relatie, toen ik single was was het heel anders gelukkig.

Lisanne, je klinkt moe.
En ik vind het heel tekenend dat je in een periode van zwartigheid naar je NR 2 verlangt en niet naar je gezin. Ook jij lijkt in hem een vluchtweg te zien van een -volgens mij- niet zo heel fijne thuissituatie meer.
Ik herken het enorm (denk ik want natuurlijk is jouw situatie anders) en mijn rode vlaggen wapperen breeduit.
Alle reacties Link kopieren
Oranjexxx schreef:
11-05-2019 00:06

En Hoesje, hoe is het met jou? Jij bent ook al weer even stil. Werkt het bij jou ook zo dat het hebben van dates en veel contact zorgt dat je hier actiever bent?
Klopt.... Stil omdat er geen dates waren. Omdat ik aan het zoeken ben wat ik wil ermee.
Wel nu eindelijk weer een date gepland, half jaar elkaar niet gezien maar elke dag gesproken.
Soms schrijf ik niet uit lichte jaloezie naar iedereen met frequente dates, soms niet omdat er ook niets te melden valt.
M heeft wel, uit zichzelf, zn excuses aangeboden en me beloofd dat hij nooit zo lang meer een date voor zich uit zal schuiven. Merk dat het me minder doet, mis hem minder dan eerder, maar wel blij dat hij t zelf zei. Het zelf ook vindt dat het te lang duurt zo. En dat dat ook bij hem vast loopt, zonder dat ik er over ben begonnen.

Lees nu weer even verder, later meer 😏
Alle reacties Link kopieren
Depten, pijnlijk dat hij nu pas tot dit inzicht komt, heeft hij zelf ook het gevoel dat het al te laat is, of heeft hij nog hoop?

Hoesje fijn dat er een date gepland staat en dat hij er zelf mee komt dat hij het lang vindt duren.

Depten, Olivia, en Rooss
Mijn man wil geen minnares of iemand ernaast, en heeft ook nooit die behoefte gehad, enkel naar de vrouw van nr2. maar dat heeft niet zo zeer met de vrouw in kwestie te maken, maar meer met onderligende issues.

Ik heb nu meer behoefte om in contact te zijn met nr2, dit komt ook door het incident van vorig weekend, dat te verwijten is aan man. Ik werk even goed aan de relatie met man, al benoem ik dat hier niet zo vaak. Ik praat veel met hem, bijna dagelijks hebben we lange gesprekken en we proberen samen nu vooral rust te vinden gezien dat vanuit hem de laatste tijd niet is gelukt, dit verwijt hij aan allerlei overige omstandigheden van de laatste jaren. Mijn man gaat nu hulp zoeken.

Nr2 gaf vanavond aan dat ik zijn woorden 'voor nu en over gaan' helemaal verkeerd begrepen had en in een verkeerde context geplaatst had, hij gaf vanavond aan dat hij wil dat het voor altijd is. '

Ik ben inderdaad moe, dit komt ook door alle omstandigheden van de afgelopen maanden en dan vooral van afgelopen weekend, ik ben blij dat man hulp gaat zoeken en hoop dat er dan op alle fronten wat meer rust gaat komen. Mijn man wil perse dat de relatie met nr2 in stand blijft en zou het mij zelfs verwijten als ik er mee zou stoppen. Zo lang het lukt en man zijn woorden ook uitdraagt, wil ik beide relaties graag goed en zo lang als mogelijk is in stand houden.
anoniem_382049 wijzigde dit bericht op 17-05-2019 06:35
14.74% gewijzigd
Lisanne, weegt alle gedoe nog wel op tegen het fijne en leuke wat het hebben van een nr2 je zou moeten brengen?
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij snap ik je man wel Lisanne. Een oer-gevoel waarbij rivaliserende mannen de score recht willen zetten?
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
17-05-2019 00:38
Lisanne, weegt alle gedoe nog wel op tegen het fijne en leuke wat het hebben van een nr2 je zou moeten brengen?

Nee, al lang niet meer, als ik alles van te voren geweten had was ik er niet aan begonnen. Nu ken ik nr 2, hou ik van hem en is hij niet meer uit mijn leven weg te denken. Zou het over gaan dan zou ik nooit meer aan een tweede relatie beginnen (alhoewel ik dan ook echt wat ga missen)
Ik ben altijd voor het gevoel en de verbondenheid gegaan, en dat heb ik bij nr 2 in overvloed gekregen en nog, en wat ik voor hem voel een met hem deel is fantastisch,
maar wat heeft het veel gekost, is er veel gebeurd en wat ben ik mezelf vaak tegen gekomen! Ik zou het dan ook iedereen met klem af raden! Want hoewel ik hem niet meer wil missen, en mijn gevoel voor hem overheerst, zijn de schaduwkanten van een dergelijke relatie enorm groot!

Jolly, er ligt natuurlijk van alles aan ten grondslag, maar daar komt t heel kort door de bocht, denk ik wel op neer.
Alle reacties Link kopieren
:) die 10.000 jaar beschaving verslaan geen miljoenen jaren evolutie
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
@depten
Ik leerde hem bijna een jaar geleden kennen, kritieke drempel blijkbaar...
We zijn allebei duidelijk hoor, altijd geweest, in alle fases die we ondertussen al doorliepen, dat dit is wat het is. We gaan niet weg thuis. Om dezelfde redenen en bij allebei altijd heel zeker en duidelijk. We gaan dus, als alles verder goed blijft gaan, niets doen.
Wat veranderde dan na een jaar, dat het plots geen goed gevoel meer gaf?

Ik heb het afgeleerd met ver vooruit te kijken. We zorgen dat er altijd een datum vastligt voor een iets langere date en zien wel wat er tussendoor kan. Verder kijk ik echt niet.
Hij is echt helemaal gek van mij, of geeft mij toch dat gevoel. Wat zalig is voor mij, want ik had tot nu toe relaties waar ik het gevoel had de vragende partij te zijn, en zelf altijd hard te moeten werken.

@roos ik heb na zo een lange date altijd een heel warm tevreden gevoel, ook als ik thuiskom. Batterijtjes helemaal opgeladen. Weggaan van elkaar vind ik een heel moeilijke, maar eens in de auto ben ik heel relax. Hier geen open relatie, echt helemaal stiekem, ik ben er niet trots op hoor, maar het zou nooooooit een optie zijn.

@lisanne. Zo erg dat je schrijft dat je er nooit was aan begonnen als je wist hoe je je nu zou voelen, knuffel! Zou het beter geweest zijn als je nummer 1 het nooit had geweten?
Alle reacties Link kopieren
Aangepast
anoniem_382049 wijzigde dit bericht op 17-05-2019 10:39
96.81% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
oliviaaaaaaa schreef:
17-05-2019 09:22

@lisanne. Zo erg dat je schrijft dat je er nooit was aan begonnen als je wist hoe je je nu zou voelen, knuffel! Zou het beter geweest zijn als je nummer 1 het nooit had geweten?

Dank je wel.
Ik weet niet of het beter was geweest, enerzijds wel, want dat had ontzettend veel onzekerheid, gedoe en ellende gescheeld thuis, maar anderzijds heb ik nu wel alle vrijheid, hoef nooit oneerlijk te zijn en me niet anders voor te doen als wat ik voel. Vooral naar mijn man toe voelt dit een stuk beter en oprechter. Als ik zie in hoeveel bochten nr2 zich vaak moet wringen, dat hij altijd op zijn hoede moet zijn, vaak onrust ervaart en alles af moet wegen, in twee totaal verschillenden werelden leeft, denk ik niet dat ik zou willen ruilen. Dat ik niet opnieuw zou beginnen heeft zoveel redenen, maar vooral de onrust die het thuis geeft, en het feit dat een relatie met een gebonden man eigenlijk helemaal niet bij me past. Ik vind het heel lastig enerzijds wel de verbinding te voelen maar anderzijds altijd ook tegelijk die afstand te ervaren wat bergen flexibiliteit kost, iets dat mijn gevoelige hart niet altijd even goed trekt. Het is dat hij ook zoveel geeft en wil, anders was ik al lang weggerend. :facepalm: Een minnaars relatie gewoon af en toe leuk voor erbij, zou al niets voor mij zijn. Ik ben daar denk ik te gevoelig voor.
Maar de verbinding hoeft op zich toch niet minder te zijn omdat er niet altijd gelegenheid is om elkaar te zien? Ik lees over oneindig veel verbinding tussen jullie. Het is eerder een oefening in focussen op wat er wel is denk ik en dan een evenwicht zoeken dat toelaat dat er rust is, in alle kampen.
En daar heel duidelijk met elkaar over communiceren.
Alle reacties Link kopieren
oliviaaaaaaa schreef:
17-05-2019 12:41
Maar de verbinding hoeft op zich toch niet minder te zijn omdat er niet altijd gelegenheid is om elkaar te zien? Ik lees over oneindig veel verbinding tussen jullie. Het is eerder een oefening in focussen op wat er wel is denk ik en dan een evenwicht zoeken dat toelaat dat er rust is, in alle kampen.
En daar heel duidelijk met elkaar over communiceren.

Je hebt helemaal gelijk!
Ook Rooss heeft al eens aan gehaald dat daar een blinde vlek bij mij zit, en ook gezien het misschien een blinde vlek is, ben ik er nog steeds niet achter wat dat nu precies is.
Hoe het komt weet ik niet, maar gevoelsmatig is wat er wel is niet genoeg, de tijd gaat altijd te snel en we zouden elkaar het liefst elke dag zien, we weten beide dat het niet kan omdat er praktische barrières zijn, waardoor we onszelf denk ik ook wat willen beschermen. Eigenlijk hebben we gezien de frequentie dat we elkaar zien een relatie, maar zitten er doordat we er allebei nog een heel leven naast hebben met nog een relatie die we beide ook in stand willen houden, aparte haken en ogen aan.. leg ik het zo goed uit? Dit is al lang geen normale minnaars relatie meer. In het begin was alles prima en waren we tevreden met wat er wel was, nu worstelen we soms met wat er niet is en dat terwijl we elkaar al minimaal 2x per week uren zien en elke dag uren appen en daarnaast nog bellen. Eigenlijk besteden we elk moment dat het maar kan (los van onze gezinnen en werk) al aan elkaar. Elke minuut dat een kans ziet is hij bij mij. Inderdaad zou evenwicht t beste zijn, maar als het gevoel meer wil dan dat de praktijk toelaat is dat denk ik best lastig om daar een goede balans in te vinden en 'tevreden' te zijn. Het meer willen en er zo diep inzitten zorgt dat evenwicht lastig is terwijl we realistisch gezien heel goed onze beperkingen kennen, mijn man zei al: eigenlijk heb je met hem een LAT relatie maar dan met het feit dat ik hier ook naar tevredenheid met een gezin woon, en hij samen met zijn niets wetende gezin woont.
Alle reacties Link kopieren
Maar is dat niet juist een dealbreker Lisanne, dat jullie 'gestolen tijd' zich niet werkelijkheid plaatsvindt?
Jouw man ziet het wat dat aangaat goed, jij ook, alleen je minnaar leidt twee levens, toch..?
Hatsjikideee...
Dat is het hoor Lisanne. Je moet nadenken over wat je wil, op basis van wat praktisch mogelijk is en het meest wenselijk. En dan daarnaar handelen.
En dat heeft niets met verdieping of gevoel te maken. Als jij bij je nummer 1 wil blijven en jouw nummer 2 ook bij zijn nummer 1, dan is dat zo. Dan bouw je wat jullie hebben daarnaast op. En dan mag jullie relatie zoveel verdiepen als je wil, dan mag het gevoel binnen die cirkel enorm diep zijn. Maar je moet ze eerst duidelijk definieren en aflijnen. Dat geeft rust.
Wat voor mij echt moeilijk blijft is wat pausini zegt, dat het niet in werkelijkheid bestaat. Dat je er nooit mag over praten met anderen, dat ik over hem nooit mag praten met anderen of hem voorstellen. Daar kan ik echt heel verdrietig over zijn.
oliviaaaaaaa schreef:
18-05-2019 19:04

Dat je er nooit mag over praten met anderen, dat ik over hem nooit mag praten met anderen of hem voorstellen. Daar kan ik echt heel verdrietig over zijn.

Dat lijkt mij ook heel erg lastig. Gelukkig kan ik dat dan weer wel en heeft hij ook al enkele vrienden van mij ontmoet en dat vind ik erg fijn. Als ik nu met mijn vrienden over hem praat, ‘kennen’ zij hem nl ook persoonlijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven