Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik ben een ongelooflijke heks, een online kreng, een bitch en onredelijk ook nog.

5 Maanden geleden schreef ik je per PB deze zinnen omdat je ook toén met een minnaarsissue zat:

"Ik neem aan dat je zelf snapt dat je een paar opties hebt.
Je kunt het zo laten en accepteren dat je je er af en toe ongelukkig door voelt.
Je kunt het seksuele stuk stoppen en écht, dat kun je helemaal zelf, daar heb je hem niet voor nodig, als je maar superduidelijk bent, onbelgisch duidelijk zeg maar.
Optie drie is de vriendschap laten klappen en helemaal afstand nemen maar daar heb je alle partijen mee, je man, je kind, je vriendin. Dat is niet leuk maar het is wél een optie.

Je mag gaan ervaren dat jij jouw leven zelf in de hand hebt. Jij maakt de keuzes, jij draagt de consequenties. Niemand is verantwoordelijk voor jouw stuk, alleen jij. Je geeft je minnaar veel te veel macht.

Misschien kun je er iets mee, misschien ook niet. Ik wens je in elk geval kracht en wijsheid toe"


Ik herhaal ze maar even. Misschien kun je er nu wel iets mee.
.
Ik vind het ook beetje wanhopig overkomen hoor lois ;).
Zo wil ik niet overkomen en vooral zo niet zijn maar sinds ik meelees zie ik ook hoe het kan zijn. Maar misschien verwacht ik wel teveel? Als er wat is is hij er wel via de app.
Ene moment laat hij me links liggen en andere moment trekt hij de touwtjes weer aan.... (functioneel contact;))
Het is ook meer een onrustig gevoel vanuit mijzelf. Ben/was ik wel belangrijk voor hem etc.. als ik daar rustig over nadenken denk ik dat ik dat wel was. Nu weet ik het niet en dat maakt mij onrustig. Of hij eerlijk gaat zijn? Ik denk het wel..... Maar wat heb ik er uiteindelijk aan(Als hij wel wat voelt). Denk dat twijfel er altijd zal zijn. Misschien heeft het te maken met het feit dat alles in mijn leven momenteel onzeker is en ik daar als structo echt niet tegen kan ;)
Zit voor mijn gevoel op een grote wip die steeds heen en weer gaat.

Moet in balans zien te komen en ik denk dat dat beter gaat zonder minnaar. Maarja het afkappen is en blijft lastig.

Thnx voor je hersenspinsels lois.
Ik ga hier zeker beter/dieper over na denken!
En roos. Wat fijn je eerlijkheid. Ik ga ook eens in gesprek met dat monster... want wat je zegt een uitblijvende app is zo niet belangrijk maar in mijn hoofd een ontzettend groot obstakel!
Ga het uitzoeken!
Even mezelf onder de loep nemen :lightbulb:
Alle reacties Link kopieren
loisnvt schreef:
14-10-2019 12:43
Heel herkenbaar Roos. Ik zie het ook nu in mijn eigen situatie. Ik stuur hem al 6 weken geen bericht, houdt dat in dat ik niet meer aan hem denk of niets meer om hem geef of hem vergeten ben?


Precies. En in een minnaarrelatie is het vanuit de man vaak zo dat geen nieuws goed nieuws betekent, als hij je zat is hoor je dat meestal wel. Het was vooral mijn eigen klotegevoel dat me aan het denken zette, ik zat in de bus naar mijn (stomme) werk en H liet ook al niks horen. Een oud "zie je wel, ik doe er geen hol toe, ik kan net zo goed niet op deze aardkloot rondlopen" gevoel diende zich aan en eigenlijk schrok ik daar behoorlijk van. Is dat wat het met je doet? Voel ik me joepiedepoepie als hij notie van me neemt en zwaar kut als dat uitblijft? Hoe kan dat, hoe is het mogelijk! Ik kwam tot de conclusie dat het met zijn appjes niet zoveel te maken had, het was het oergevoel van niet gezien worden dat aan mezelf knaagde, het zat m enkel en alleen in mij. Hij kon en kan dat niet oplossen. Zeer verhelderend. En dat inzicht heeft er ook altijd voor gezorgd dat ik hem niet verweet dat hij stil was. Het had niks met hem te maken dus.

Toevallig hebben we het er dit weekend nog over gehad. Hij herkende het wel een ietsje. Niet op destructieve manier zoals ik dat hier vaak lees en zoals het in mijn binnenwereld speelde maar wel het geknaag aan het zelfvertrouwen. Mannen kennen het ook maar dan in mindere mate en ze hebben een grotere "cool". Dat scheelt de wereld.
.
Zo veel geschreven.
Zo'n mooie en zo ware en zo verdrietige dingen.

EV, Julus en de anderen: ik weet niet zeker of dat afstand nemen een typisch mannending is. Volgens mij is het wel zo dat mannen iets meer stilstaan bij de gevolgen van wat ze doen (toch in een minnaar relatie, anders heb ik weinig ervaring) en daarom wat remmen. Maar ik herken het bv niet bij mijn M, ik deed dat zelf veel vaker.
Bij M was zijn eigen relatie op toen ik hem ontmoette, de risico's voor hem waren helemaal anders. Hij stuurt me wel een berichtje nog voor ik de straat uitwas, antwoordt altijd zo snel als hij kan of laat idd in 5 seconden weten dat het nu niet gaat maar geeft aan wanneer het dan wel kan.
We spreken ook alle gevoel uit, spreken eigenlijk alles uit, ook de twijfels.

Elise, waarom wil je dat hij gevoelens voor je heeft? Hij wil niet verder met je en jij ook niet met hem. Maakt dat dan uit?
Ofwel krijg je van elkaar wat je nodig hebt, ofwel niet.

Pluisje. We zijn allemaal zwak. Je hoeft je daar niet voor te schamen. De meesten snappen maar al te goed hoe je belandt waar jij bent beland.
Maar dat gezegd zijnde: ik sluit me aan bij de anderen, hij is je vriend niet. dan zou hij inzien wat een verdriet hij je doet omdat hij je niet kan geven wat je graag zou willen en ermee stoppen. Hij lijkt me vooral zijn eigen vriend te zijn.

En ik weet ook niet in hoeverre het enkel maar speelt in de dagen dat je hier ook bent, maar als je zo slingert al sinds je hier voor het eerst schreef, dan is het dat toch niet waard? Sterkte hoor!

Passiflora, welkom! en veel moed gewenst, je bent op de goede weg denk ik.

Ondersteboven, wat verdrietig en moeilijk toch. Ook een knuffel voor jou hoor. Ik wens je ook snel een nieuwe job toe, het lijkt me dat dat voor afleiding en stabiliteit kan zorgen.

Lois, nog altijd een knuffel.

Roos, zo fijn dat jullie vakantie goed ging!

Depten, doe zo verder, lijkt me echt heel fijn, die innerlijke rust die ik tussen de regels lees bij je.

Ik update ook even.

Ik belde M vrijdagnacht toch op. Ik voelde me echt verloren en in de war. Vooral eigenlijk omdat ik daarvoor bij de therapeute was geweest die had aangegeven dat ze dacht dat het te zwaar zou zijn om met M te breken nu.
We hebben heel lang gepraat weer. Dat deed ontzettend deugd, maar tegelijk besefte ik dat ik het zelf zal moeten doen.

Hij is een bplan. Een voor mezelf een ontzettend aanlokkelijk bplan.
Hij is stabiel en vrij. Hij is gek op mij, en is te gek. Heeft mij heel veel te bieden. Hij heeft tomeloze energie en plannen die zalig zijn. Ik ben heel erg verliefd op hem.
En dat is het heerlijke aan hem, maar precies ook hetgeen nu niet gaat.
Er is te veel collateral damage bij dat Bplan, het gaat niet alleen om mij en hem. En die wil ik dus niet.

Ik besef dat, maar om dat nu in de praktijk te brengen....

Hij is aan zijn terugreis begonnen, landt morgen, hij hield de dag vrij. Ik ben zo aan het twijfelen wat ik moet doen. Thuisblijven en ook op mijn handen zitten, een afscheidsding doen. Of een manier zoeken om het toch maar erbij te passen.
berichtje was te snel weg.

Man kwam terug thuis dit weekend. Ik kan wel voorzichtig zeggen dat hij blij was thuis te zijn. Therapie gaat blijkbaar goed, maar praten met mij gaat nog steeds moeizaam. Ik dring op aanraden van de therapeute niet aan, ik mik gewoon op leuke dagen. Hij zei wel sorry voor wat hij me allemaal aandoet. Ik heb hem gezegd dat ik denk ook mijn aandeel er in te hebben. Hij zei dat hij vindt dat hij geluk heeft met mij, ik vind het dan zo moeilijk om daar niet op in te gaan. Ik zou het zo graag snappen.
Alle reacties Link kopieren
Pluisje, ik denk dat mijn woorden niet heel veel meer toevoegen. Ik denk dat het belangrijk is om jezelf te blijven respecteren en van jezelf te houden. Probeer eens van afstand naar de situatie te kijken en je gevoel even opzij te zetten. Als er een goede vriendin bij je zou komen en je om raad zou vragen en je dit verhaal zou vertellen, welk advies zou je haar dan geven?

Passi, kan het jou rust geven als het inderdaad definitief is?

Elize, die onrust herken ik, ik heb het exact zo. Die onrust doe ik mezelf aan, want ik weet gewoon dat hij niet kan/wil appen als hij bij haar is. Daar is hij heel duidelijk in geweest en dat is ook prima.

Roos, ja dat monster....Natuurlijk is het een groot deel aandacht en bevestiging nodig hebben, maar het is wel meer... Ik vind het ook gewoon leuk om contact met hem te hebben, te appen over de dingen die we meemaken. Maar die onrust en onzekerheid, ja das dat monster inderdaad.
Die onzekerheid slaat echt nergens op. Ik weet dat hij mij ook speciaal vind, dat merk ik aan zijn gedrag. Na de sex kruipt hij helemaal dicht tegen me aan en hebben we een heerlijk nononsens-gesprekje. Later op de dag krijg ik meestal appjes met dat hij het fijn vond.

Hier vanochtend om 7uur eindelijk weer een berichtje " dag heerlijke vrouw, nog 2 weekjes te gaan X"
Heerlijk wakker worden dus.
Mijn monster is weer even gerustgesteld ;-)
Alle reacties Link kopieren
Hier een enorm zwak moment, ik mis hem enorm! : :"-(
Baal zo dat hij ook niets laat horen, voel me er enkel kutter door.. Maar goed ik laat zelf ook niets horen..


Zal later inhoudelijk reageren, moest dit even kwijt..
Alle reacties Link kopieren
Olivia, ik heb geprobeerd een beetje jouw verhaal terug te vinden, want volgens mij zitten er wel wat kleine raakvlakken in onze situaties. (Maar dat kan ik ook mis hebben). Vreselijk om te zien hoe de man van wie je houdt lijdt en jij kan er niets aan doen.

Ongelooflijk knap van je om juist die persoon die zoveel voor je betekent en je zoveel energie geeft, uit je leven te schrappen.
Weet jouw man ook van M?
Roos, oei ja dat aandachtsmonster... treffend en goed om er eens in te duiken, icm de berichtjes van Julus. Fijn om dit soort tips te lezen.

Olivia, wat zul jij in een dilemma zitten zeg. Ik leef met je mee en vind dat je er rationeel goed mee omgaat. Maar ik snap goed dat je hele gevoel voor M wil kiezen, als hij je zo gelukkig maakt. En wat lastig als je op je tong moet bijten tegen je man, maar zo te horen heb je veel steun aan je therapeut. Knap hoe je er mee omgaat, dikke knuffel voor jou! :hug:

Ik weet even niet wie het vroeg, maar nee, geen afspraak gemaakt om mijn spulletjes op te halen. Kan wel even zonder en denk dat het goed is om even afstand te houden, om te voorkomen dat ik als een jammerend en hongerig katje aan zijn voeten val als we elkaar zien. Eerst maar even rust inbouwen en emotioneel sterker worden. Het ophalen is deels ook een excuus om hem weer te kunnen zien, maar laat dat initiatief maar van hem afkomen. Hij zal ze af en toe wel tegenkomen en dan ongetwijfeld aan me denken.

Vanmiddag ben ik bij de therapeut geweest, voor het eerst. Hele fijne en lieve vrouw, die de juiste vragen stelt en meteen met war concrete tips kwam. Ik denk dat zij me kan helpen om van overtuigingen af te komen die me zijn wijsgemaakt en me belemmeren en vervolgens ook de verlatingsangst aan kan pakken.

Zal niet 1-2-3 gebeurd zijn, maar ik hoop met een maandje of 2 al wel verder te kunnen zijn dan waar ik nu ben.
Alle reacties Link kopieren
OB, wat fijn dat je zo'n goed gevoel hebt bij je therapeut. Wat klink je sterk en rationeel!

Passi, hou vol! Je bent al zo goed bezig denk ik!!
@chiwe, neen hij weet het niet. Hij sprak ook nog nooit vermoedens in die richting uit.
@OB, dank je wel. En fijn he, een goede therapeut?
@Passiflora, hij kan niets laten horen he? Je blokkeerde hem overal. Oh ik snap het zo goed. zucht.

Ik heb het vandaag ook heeeel moeilijk met dat schrappen, waarschijnlijk omdat ik weet dat ik, als ik wil, hem morgen kan zien.
Alle reacties Link kopieren
Tja je hebt iets beeindigd waar je emotioneel niet achter staat, je gevoel is nog te groot, te veel.
Komt het misschien ook door het feit dat je jullie relatie op afstand hebt verbroken? Dat het nog niet echt "af" is.
Ik kan me ergens wel iets voorstellen van de therapeut dat ze zegt dat nu met hem breken te zwaar is.
Je hebt daar last van en het doet pijn en dat kost natuurlijk energie. Terwijl je juist de energie nodig hebt voor het herstellen van de relatie met je man
Alle reacties Link kopieren
Chiwe schreef:
14-10-2019 17:51

Roos, ja dat monster....Natuurlijk is het een groot deel aandacht en bevestiging nodig hebben, maar het is wel meer... Ik vind het ook gewoon leuk om contact met hem te hebben, te appen over de dingen die we meemaken.
Natuurlijk, dat snap ik en dat heb ik zelf natuurlijk ook. Maar "gewoon" lekker contact hebben voor de gezelligheid brengt die onrust niet met zich mee. Als je die onrust voelt, als er destructieve neigingen komen of als je bozig bijna gaat zitten te appen omdat ie schijnbaar wel kan poepen maar niet kan appen, dát is het moment waarop je het gesprek met je onverzadigbare aandachtsmonster aan mag gaan! ;-D
.
Alle reacties Link kopieren
Passiflora1 schreef:
14-10-2019 18:00
Hier een enorm zwak moment, ik mis hem enorm! : :"-(
Baal zo dat hij ook niets laat horen, voel me er enkel kutter door.. Maar goed ik laat zelf ook niets horen..


Zal later inhoudelijk reageren, moest dit even kwijt..
Jullie haalden volgens mij niet bepaald het beste in elkaar naar boven, trek- en duwspelletjes, verwijten over en weer, niks gezelligs an. Maar zelfs dat kan verslavend zijn samen met de ongetwijfeld fantastische seks en al die complimentjes.
Ik vind het wel sterk van hem dat hij stil is.

Over je lastige momenten schreef Imy een goed stuk. Het gevoel duurt in wezen maar kort, het zijn je pijnlijke gedachten eromheen die er een drama van maken, die gedachten kun je proberen uit te zetten of om te denken, dat is een kwestie van trainen. Niet makkelijk natuurlijk maar het kan je wel helpen.

Wat denk je dat contact nu nog op gaat lossen? Ik denk dat je het antwoord zelf weet?
Het uitblijven van contact werpt je terug op jezelf en je onzekerheden, waarschijnlijk zorgt dát voor je pijn. Je moet hier even doorheen, het doet zeer maar het is te doen!
Sterkte!
.
Passi,

Je hebt het contact niet voor niets verbroken en onmogelijk gemaakt door hem overal te blokkeren. Daar had je zo je reden(en) voor. Schrijf ze op en lees ze na, dat kan je echt helpen!

Ik heb het ook gedaan en elke keer als ik een moeilijk moment heb, dan lees ik ze weer even door en weet ik het weer:

Geen contact opnemen om:
- zijn boosheid te laten zakken
- zelf emotioneel aan te sterken
- zelf stabieler te worden
- zijn drama even niet mijn leven in te laten tot er duidelijkheid is
- mijn drama niet over hem heen te gooien tot er duidelijkheid is
- te ontdekken of hij me mist op den duur

Pas als alle streepjes in Vinkjes zijn veranderd, kunnen we wat mij betreft elkaar weer zien.
En aangezien contact zoeken nu voorlopig betekent dat het aandachtmonster in mij bevestiging van hem wil krijgen, is dat op dit moment gewoon enorm onverstandig. Want de Vinkjes staan er nog niet.

Hopelijk helpt het jou ook!
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 14-10-2019 22:46
1.91% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat je een goede klik hebt met je therapeut, Ob! Samen de schouders eronder maar!
.
Rooss4.0 schreef:
14-10-2019 22:10
Fijn dat je een goede klik hebt met je therapeut, Ob! Samen de schouders eronder maar!
Thanks! Gaan we doen 💪🏻

Even check: is H dezelfde man als wie nu je lief is?
Alle reacties Link kopieren
Ja klopt. We zijn een jaar minnaars geweest en hebben nu bijna 2 jaar fukkering! :flirting:
.
Alle reacties Link kopieren
@Olivia, weet je al wat je gaat doen vandaag?

@Roos, haha wel tijd om te poepen maar niet om te appen. Nee geloof niet dat ik daar boos om zou zijn. Valt nog mee dat monster bij mij, het is eerder "missen" denk ik
Heerlijk Roos! Fijn dat het ook op zoiets moois uit kan draaien. Dat zou je haast vergeten in alle ellende die er de laatste tijd in minnaarsland is.

Hier is er rust nu. Een paar keer per dag steekt verlangen de kop op, maar dan lees ik mijn lijstje weer even. En haal adem... en focus me op iets anders. De eerste week zal wel zwaar zijn denk ik, maar ik hoop dat het dan wat minder wordt. Het scheelt dat de lijnen aan 2 kanten open blijven en er niet door een van ons nadrukkelijk het verzoek tot het verbreken van contact is gedaan. Dat geeft een beetje lucht, maar voor nu is het even goed zo.

Blauwezee, lees je hier nog mee? Hoe sta je er nu in?
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 15-10-2019 08:09
4.93% gewijzigd
Hahahha roos wel tijd op te poepen niet om te appen...
Ja zo erg was/ben ik.
Gister heeft mijn kijk veranderd en moet met mezelf aan de slag. Ik ben het grootste probleem..... maak die gedachten allemaal zelf.


Fijn dat je een goede klik met je therapeut hebt ondersteboven. Hopelijk schept het snel duidelijkheid voor jezelf.

Olivia vandaag kan je hem dus zien. Al besloten? Lastige situatie....
Alle reacties Link kopieren
Wat goed van je ondersteboven om dat lijstje ook echt te gebruiken om niet toe te geven aan een verlangen.
Dank Chiwe. Het wil niet zeggen dat het daardoor heel makkelijk is, maar het helpt me wel!

Er is nu relatieve rust. Een appje sturen betekent weer onrust (wanneer leest hij het? Wanneer reageert hij? Waarom heeft hij het gelezen en nog niet gereageerd? Waarom? WAAROM?) en ik ga sowieso niet horen wat ik wil horen. Het zal alles zijn behalve:

‘ik was een sukkel, ik had je gerust moeten stellen, je bent nog steeds de vrouw van mijn leven, jij bent het nog steeds voor me en de hele wereld mag het weten. Oh ja en ik sta NU voor je deur’

Dus waarom zou ik mezelf zo kwetsen?
Alle reacties Link kopieren
Chiwe, weet ik niet misschien dan een soort acceptatie?

Olivia. Als hij zou willen kan dat. Tis maar net hoe graag je wilt

Roos, welkom terug. Idd je beschrijft het goed, we konden het slechte in elkaar naar boven halen.

Ondersteboven, fijn dat het zo goed klikt met je therapeute.
Bedankt voor je punten heb ik idd wat aan.


En ja hoor weer toegevoegd op snapchat.. vraag me af of hij dat nou is..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven