Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Alle reacties Link kopieren
*denkt nu na hoe Ondersteboven op een andere manier afgekort kan worden, want hier idd dezelfde associatie. Bij EV is het simpeler :biggrin: *
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Jules bedankt voor je woorden. En veel stof om over na te denken, voor mij in iedere geval.

Ondersteboven. Sterkte meis, wat een stap heb jij gemaakt. Kan ik dat maar, meen ik.
Maar 1 advies, probeer het bij je eigen gevoel te houden. We kunnen invullen voor een ander. Maar of het dan echt zo gaat?
Hij zal wellicht hetzelfde denken nu, gezien jij ook geen contact opneemt.

:hug:



Elize; herken echt wat je zegt, worstel daar enorm mee. Maar zoals je zegt er zijn zoveel andere dingen waar ik de waardering uit kan halen dan continue bij hem.


Ik moet het geluk bij mezelf zoeken en niet hopen en wachten op hem. Net zoals hij mij niet nodig heeft heb ik hem ook niet nodig.
Precies! Ik hoop dat de inzichten van oa Boven ( ik pas me direct aan, OB klinkt idd niet) je kunnen helpen!

Boven, ik las je inzicht en dacht jaaaaa.
Hoe zijn pad zal lopen weet niemand, maar goed dat je inziet voor jezelf wat jullie zo aantrok in elkaar. Hoe die wisselwerking in elkaar stak en waar die aantrekkingskracht vandaan kwam. Dit is precies wat ik oa aan Gea schreef: allebei die aandachtsbehoefte hebben en elkaar daarin enorm voeden. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Zelfs als zou je een man in beginsel niet zoveel aan vinden...als hij je bombardeert met lieve berichten, veel aandacht en attentie dan ga je geheid iets voelen.
In die zin is iedereen een toevallige passant, maar door zoveel ( intens) contact gebeurt er iets. Dit betekent ook dat als het uitblijft, zal blijken wat er echt was. Wat gebeurt er met gevoel als die aandacht uitblijft?

Ik weet nog dat in geval van Gea er enorm teruggeschroefd werd qua aandacht en elkaar zien. Kort daarna lazen we dat ze twijfelde. Dat ze ook minpuntjes zag. Toeval?

Zodra je radiostilte en afstand hebt, ga je voelen wat er was en nog is. Daarom is dat zo verhelderend als je vastzit. Uit de situatie stappen en in de helikopterview dus.
EV, in jouw geval komt dit bij mij op:
Jullie hebben al lang geen contact meer. Maar jij bent nog met hem bezig, het verlangen naar is er nog. In hoeverre heeft dit eigenlijk nog echt iets met hem te maken? Is dit niet iets wat alleen nog uit jezelf komt?
Ik heb nu bijna 1 jaar geen scharrel meer. Net als Boven miste ik het samenzijn in zijn hele gezellige, warme huis. Ik dacht dat ik hem miste.
Maar als ik aan die tijd terugdacht, kwam niet het beeld van hem naar boven, maar het beeld van dat huis. De gezelligheid. Het zorgzame en attente. Ik zag niet zijn gezicht of persoon. Maar alles er omheen. En toen wist ik: ik mis IEMAND. Die net zo zorgzaam en attent. Het samen onder een dekentje een film kijken, het voor de open haard knuffelen etc etc. De speciale aandacht waardoor ik mij bijzonder en gezien voelde. Het ging niet om hem..hij was toevallig degene die gaf wat ik miste!
Alle reacties Link kopieren
Is ook zo.

H schetste laatst zijn relaties of eigenlijk deed ik het. Dame 2 was leuker dan 1 en 3 was leuker dan 4. Daarna kwam wéér een leukere en tenslotte ik. Best gek natuurlijk, je dénkt dat je de juiste te pakken hebt maar klopt dat wel? En zouden we niet veel makkelijker loslaten als we weten dat er het universum een (veel?) betere partij voor ons in petto heeft?
Bij mij hebben de minnaars waar ik het meeste gevoel voor had mijn hart geblauwdrukt, vasthouden dus, niet loslaten want dan ben ik het kwijt. Maar daarna kwam er een leukere en toen een nóg leukerdere!
Gek hoe dat werkt.

En gek ook dat je gemis blijft uitgaan naar de laatste blauwdruk. Misschien zelfs wel een beetje zonde...
.
Klopt! In werkelijkheid heb je met iedere partner een andere wisselwerking, en telkens heb je jezelf weer beter leren kennen. Dat werkt ook door in ( betere) partnerkeuze en hoe je met diegene omgaat. Gevoel ontwikkelt zich natuurlijk. In den beginne ben je vreemden voor elkaar. Zodra je elkaar gaat voeden op alle fronten komt er gevoel. En dan heb je nog dat stuk missen in jezelf en daardoor verliefd worden op degene die dat kan invullen.

Ik denk dat we allemaal 1 liefde hebben met wie het allemaal erg goed klopte, met wie het intens was cq die ons enorm wist te raken. Eentje die er net iets meer bovenuit stak. Kan mi ook te maken hebben met een bepaalde periode in je leven die zwaar was. Dan associeer je diegene met die periode.

Ik denk dan direct aan degenen die in een scheiding iemand tegenkomen. Je koppelt dan je emoties en gedachten aan die ene met wie je dat kon delen.
Boven benoemde dit al.
Wat een mooie inzichten Ondersteboven! En wat een super sterke actie van je dat je niet hebt aangebeld en jezelf mogelijk hebt beschermd voor een teleurstelling.

Ik bekijk mijn vrienden, kennissen en minnaars altijd met ogen van; ben je een passant of iemand die blijft? Soms brengen mensen je in een bepaalde periode iets dat je op dat moment ‘nodig’ hebt (of beter; goed kunt gebruiken) Soms zijn ze dan tijdelijk in je leven en sommige mensen zijn blijvers.

Of een minnaar nu wel of niet in je leven blijft; ik denk dat het ook een trigger kan zijn waardoor je in beweging komt. Gaat reflecteren op je huidige leven en de balans opmaakt. En ze kunnen je lessen leren; ik denk dat je bepaalde situaties net zo lang krijgt aangeboden totdat je dat thema hebt uitgewerkt. Je krijgt iedere keer opnieuw de kans om aan je pijnpunten te werken. En de ene keer is dat in de hoedanigheid van een situatie op bijv je werk, tijdens het uitoefenen van een hobby, in relatie met een vriendin of in dit geval met een minnaar.

Ik heb nu zo’n situatie bij de hand m.b.t werk; en denk; ‘oh ja, daar heb je die trigger weer’. ‘Heb ik mijn les nu nog niet geleerd’? (Antwoord is nee :P )
Soms moet ik dan ook ontzettend om mezelf lachen dat ik weer in dezelfde valkuil ben gewandeld. En met compassie, dat helpt ook.

Herken trouwens minder dat de volgende minnaar na nr, 1, 2, 3 etc leuker is dan de vorige. Ze waren allemaal leuk met andere accenten in het contact.
Daar sluit ik mij volledig bij aan, bij alles wat je zegt. Ik geloof daar ook in.

Misschien niet perse leuker, maar iedere partner brengt iets mee waar je op dat moment heel erg voor warm loopt. En het is nieuw, en dus leuk. Als alles mooi aansluit met iemand dan benoemen we dat als leuker dan de vorige, maar met die vorige had je het ook leuk anders was het nooit iets geworden. Ik denk dat we dat vergeten, maar wel onthouden dat iets eindigde. De manier waarop bepaalt mi ook hoe je terugkijkt op je ex relatie. En ja, dan is de nieuwe leuker.
Mijn nieuwe bank vind ik ook mooier en fijner zitten, maar de vorige heb ik ook lang fijn gevonden :-D
Alle reacties Link kopieren
Minnaars niet per sé hoor. Levenspartners wél. Nu heb ik er niet zoveel versleten maar H wel.
.
@Roos: dat is heel persoonlijk, ik leer veel van mijn lover maar dat heeft ook te maken met de duur van deze relatie.
Alle reacties Link kopieren
Ik vond "minnaren" ook bijzonder leerzaam hoor, niet zozeer omdat ik veel ván hun leerde alswel dóór hun over mezelf.

Wat ik bedoel is dat levenspartners steeds leuker, passender worden. Geldt (gold?) niet per definitie voor minnaars ;-)
Mijn leukste leerde ik vrij snel kennen, hij zette de toon. Eigenlijk heb ik daarna nooit meer zo'n ontzettend innige minnaarelatie gehad. Totdat H kwam....
.
Dat innige en bijzondere heb je natuurlijk ook maar met een select aantal partners. Iets kan goed zijn of de overtreffende trap. En soms valt iets voor je gevoel haast niet te overtreffen. In mijn geval lag de lat daardoor erg hoog. En dat kan ook tegen je werken maar moet je dan voor minder gaan?
Intussen weet ik dat het niet zozeer minder zal zijn, maar anders. Ook weer leuk.
Alle reacties Link kopieren
Klopt, dat valt ook bijna niet te overtreffen. Ik kan alleen niet zeggen dat de mannen die daarna kwamen slappe aftreksels waren, elke man had iets leuks. Of iets lekkers.. :biggrin:

Ik ging niet voor minder, ik ging gewoon voor dat wat ik van ze wilde, beetje lijf, beetje aandacht, beetje liefde soms. Beetje klets, beetje mannenenergie. Ik hield alleen altijd wijd de deur weer voor ze open als het naarhuisgadoei tijd was.

Er heeft maar bijzonder weinig relatiemateriaal tussen gezeten.
.
Hahaha geweldig, naarhuisgadoei tijd.
Minnaars dienden hun doel, zeg maar.
Net zoals je als minnares ook een doel dient voor de minnaar.
When the fun is over, it's time to say goodbye.
Ik vond het toch wel heerlijk hoor, die keren dat minnaar bleef slapen. Gewoon lekker rond 3 uur ‘s nachts moe en voldaan tegen elkaar indommelen ;-)
Ik ook. Maar ik gok dat Roos iets anders bedoelde: einde van de minnaarrelatie?
Oh, zo las ik het niet, ik las het als einde vd date op dat moment.
Alle reacties Link kopieren
Meestal bleven ze slapen idd maar hoe dan ook, die deur ging altijd weer open voor de naarhuisgadoei! Kon ook de volgende morgen zijn! ;-D
.
Passiflora1 schreef:
17-10-2019 12:41
Maar 1 advies, probeer het bij je eigen gevoel te houden. We kunnen invullen voor een ander. Maar of het dan echt zo gaat? Hij zal wellicht hetzelfde denken nu, gezien jij ook geen contact opneemt.
Passi, nu vul je het zelf ook een beetje in he?! We hebben wel contact, maar minimaal. Soms bellen, soms een appje. Kreeg vandaag appjes waarin hij uitlegde dat zijn avond anders liep dan gepland, dat hij een zwaar telefoongesprek had gehad en weer dichter bij ‘dingen regelen’ was gekomen.

Mij te vaag, dus heb het gelezen en lekker gelaten voor wat het was. Ik kan er echt even niks mee...
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 17-10-2019 22:16
0.37% gewijzigd
Fijne en open gesprekken trouwens. Ik vind het erg waardevol om gevoelens en gedachten en inzichten te delen.

Dank voor de openheid dames!
Nog even inhakend op wat ik net zei: ik merk dat het contact met S “leger” wordt. Ik weet niet meer wat hij denkt of niet. Heb besloten om het allemaal maar te laten gebeuren, als er iets uit te halen valt voor mezelf en mijn groei dan neem ik het mee. En verder probeer ik het zo goed als het gaat maar langs me heen te laten glijden. Meer kan ik niet doen...
Haha zit even muziek te luisteren:
‘I know him so well’
Auch! Beter dan Marco met lippenstift!

No one in your life is with you constantly
No one is completely on your side,
And though I moved my world to be with him,
Still the gap between us is too wide.
Looking back I could have played it differently,
Learned about the man before I fell,
But I was ever so much younger then,
Now at least I know I know him well.
Bedoel je oppervlakkiger Ondersteboven?

Zou dat ook niet kunnen komen door zijn situatie nu? Ik bedoel, als hij nu in een heftige scheidingsprocedure zit en de daarbij behorende gesprekken, dan ben je vaak ook wel uitgeblust.

Ik merkte dat soms ook wel bij mijn minnaar destijds, als hij bijv weer eens telefonisch ruzie had gehad met zijn vrouw (3 uur lang) en eigenlijk de puf niet meer had daarna nog naar mij te komen, omdat we een date hadden. Ik denk dat dat ook meer iets is voor mannen dan voor vrouwen. Dat zij “gedoe” minder kunnen handelen zeg maar.
Ja misschien is dat het. Maar ook wel dat ik altijd wist wat er in hem omging. Waar hij blij van werd, verdrietig of boos. Zijn emoties waren altijd duidelijk, die besprak hij met mij.

Dat is nu niet meer. God weet met wie dan wel, het maakt ook niet uit. Hij wordt langzaam een vreemde voor me...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven