Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
donderdag 17 oktober 2019 om 09:03
Hmmmm ik had ineens vanmorgen een ingeving.
De hele affaire met S heeft hem het gevoel gegeven dat hij de moeite waard is. Heeft hij eerder ook letterlijk gezegd. En mij geeft het niets meer dan dat vertrouwde gevoel dat ik het niet waard ben.
Ik weet wel hoe dit eindigt. Hij rondt de scheiding af, gaat wat rondvlinderen, gooit misschien af en toe nog een hengel naar me uit en wordt dan verliefd. Op een andere vrouw. Eentje waar geen nare herinneringen van een affaire aankleven. Waarbij hij de beste versie van zichzelf kan zijn. En heus, hij zal nog best eens aan me denken. En misschien naar me verlangen. Maar dit is het meest waarschijnlijke scenario.
En ik? Misschien blijf ik inderdaad wel bij de vader van mijn kinderen. Worden we weer een soort van gelukkig. Of doe ik het omdat her veilig voelt en ik me bij hem altijd wel de moeite waard heb gevoeld. Althans, meeste tijd wel. En ik zal heus nog wel eens aan S denken. En naar hem verlangen. Maar ook dit is het meest waarschijnlijke scenario.
Wat zit ik mezelf toch wijs te maken, qua dromen en toekomst met S?!?
De hele affaire met S heeft hem het gevoel gegeven dat hij de moeite waard is. Heeft hij eerder ook letterlijk gezegd. En mij geeft het niets meer dan dat vertrouwde gevoel dat ik het niet waard ben.
Ik weet wel hoe dit eindigt. Hij rondt de scheiding af, gaat wat rondvlinderen, gooit misschien af en toe nog een hengel naar me uit en wordt dan verliefd. Op een andere vrouw. Eentje waar geen nare herinneringen van een affaire aankleven. Waarbij hij de beste versie van zichzelf kan zijn. En heus, hij zal nog best eens aan me denken. En misschien naar me verlangen. Maar dit is het meest waarschijnlijke scenario.
En ik? Misschien blijf ik inderdaad wel bij de vader van mijn kinderen. Worden we weer een soort van gelukkig. Of doe ik het omdat her veilig voelt en ik me bij hem altijd wel de moeite waard heb gevoeld. Althans, meeste tijd wel. En ik zal heus nog wel eens aan S denken. En naar hem verlangen. Maar ook dit is het meest waarschijnlijke scenario.
Wat zit ik mezelf toch wijs te maken, qua dromen en toekomst met S?!?
donderdag 17 oktober 2019 om 09:10
Heftig OBOndersteboven19 schreef: ↑17-10-2019 09:03
Wat zit ik mezelf toch wijs te maken, qua dromen en toekomst met S?!?
donderdag 17 oktober 2019 om 09:32
Lieve Ob.
Als je dat echt zo denkt moet je dat met hem bespreken. Misschien neemt hij afstand omdat hij voelt dat je nog twijfelt over weggaan bij je man. En wil hij ook niet gekwetst worden. Dan draaien jullie nu rond elkaar.
En als je dat nog moet uitzoeken moet je hem dat zeggen. Dan kan je even pauze nemen. Want dan weet je dat hij weet dat jij straks beschikbaar bent. En als jij de ware bent, komt ie dan wel weer. En anders ben je of gelukkig met je gezin, of zit je goed in je vel alleen en vind je zo een andere man als je dat wil.
Ik snap het zo goed
Als je dat echt zo denkt moet je dat met hem bespreken. Misschien neemt hij afstand omdat hij voelt dat je nog twijfelt over weggaan bij je man. En wil hij ook niet gekwetst worden. Dan draaien jullie nu rond elkaar.
En als je dat nog moet uitzoeken moet je hem dat zeggen. Dan kan je even pauze nemen. Want dan weet je dat hij weet dat jij straks beschikbaar bent. En als jij de ware bent, komt ie dan wel weer. En anders ben je of gelukkig met je gezin, of zit je goed in je vel alleen en vind je zo een andere man als je dat wil.
Ik snap het zo goed
donderdag 17 oktober 2019 om 09:42
Lief Olivia, dank je
Toch ga ik het hem niet zeggen. Toen ik me in deze affaire stortte, las ik overal dat verliefd worden op een ander meestal een vlucht is van jezelf. En hier is dat ook meerdere malen gezegd. Maar ik geloofde dat niet, mijn situatie was natuurlijk anders. Blind van verliefdheid...
Maar nu, middenin al het liefdesverdriet word ik wel hard geconfronteerd met de diepste kant van mezelf. Want ik vind mij eigenlijk niet de moeite waard. Pas als een ander dat vindt en bevestigt. En dat deed S natuurlijk, toen ook hij blind van verliefdheid was. Maar dat veranderde.
S heeft zo vaak gezegd ‘ik kan nu niet de man zijn die ik wil zijn. Misschien ben ik niet de juiste man voor je. Ik kan je niet geven wat je verdient’. Razend werd ik er om. Wie dacht hij wel te zijn om dat voor mij te kunnen bepalen?!
Maar in een moment van opperste zelfreflectie bedacht ik me net dat ik natuurlijk ook helemaal niet de juiste vrouw voor hem ben nu. Jeetje, wat een last op zijn schouders, mij het gevoel moeten geven dat ik de moeite waard ben...
Ik kan er ook helemaal niet voor hem zijn, als alles wat hij zegt of doet (of niet zegt of niet doet) langs mijn meetlat van eigenwaarde wordt gelegd.
Dat moet gefikst worden, dat moet ik zelf doen. Al dat oude zeer moet er uit, voordat ik in staat ben om liefde te geven en te ontvangen. Van wie dan ook.
Maar man man, wat doet het alsnog pijn. Dat inzicht. Want dat betekent echt loslaten. Alles. En dat betekent paniek in mijn hoofd en lijf.
Toch ga ik het hem niet zeggen. Toen ik me in deze affaire stortte, las ik overal dat verliefd worden op een ander meestal een vlucht is van jezelf. En hier is dat ook meerdere malen gezegd. Maar ik geloofde dat niet, mijn situatie was natuurlijk anders. Blind van verliefdheid...
Maar nu, middenin al het liefdesverdriet word ik wel hard geconfronteerd met de diepste kant van mezelf. Want ik vind mij eigenlijk niet de moeite waard. Pas als een ander dat vindt en bevestigt. En dat deed S natuurlijk, toen ook hij blind van verliefdheid was. Maar dat veranderde.
S heeft zo vaak gezegd ‘ik kan nu niet de man zijn die ik wil zijn. Misschien ben ik niet de juiste man voor je. Ik kan je niet geven wat je verdient’. Razend werd ik er om. Wie dacht hij wel te zijn om dat voor mij te kunnen bepalen?!
Maar in een moment van opperste zelfreflectie bedacht ik me net dat ik natuurlijk ook helemaal niet de juiste vrouw voor hem ben nu. Jeetje, wat een last op zijn schouders, mij het gevoel moeten geven dat ik de moeite waard ben...
Ik kan er ook helemaal niet voor hem zijn, als alles wat hij zegt of doet (of niet zegt of niet doet) langs mijn meetlat van eigenwaarde wordt gelegd.
Dat moet gefikst worden, dat moet ik zelf doen. Al dat oude zeer moet er uit, voordat ik in staat ben om liefde te geven en te ontvangen. Van wie dan ook.
Maar man man, wat doet het alsnog pijn. Dat inzicht. Want dat betekent echt loslaten. Alles. En dat betekent paniek in mijn hoofd en lijf.
donderdag 17 oktober 2019 om 09:48
En ergens heb ik het gevoel dat ook hij door een soortgelijke periode gaat. Al zal hij liever zijn hand er af hakken dat het toegeven, dat zijn eigenwaarde misschien ook wel te veel afhing van een ander...
Maar ruim 20 jaar bij een vrouw die dat zelfde van hem verlangde (in veel ergere mate) die hem overal de schuld van gaf, die hem het gevoel gaf dat hij alles verkeerd deed. Waar conflicten wel eens uitliepen op een fysiek handgemeen. Waar er vaak werd gevlucht in drank en drugs. En dan je vol overgave in een verliefdheid storten, met een vrouw die je op een voetstuk heeft staan. Die je met bewondering aankijkt, aanhoort, aanraakt en aanvoelt. Dat zegt wellicht ook iets over hoe hij over zichzelf denkt...
Maar goed, ik pak hier even de pot NIVEA er bij, want het is wat ik denk en dat zegt niet dat het dan ook daadwerkelijk waar is
de therapie werpt zijn vruchten al af, jongens!
Maar ruim 20 jaar bij een vrouw die dat zelfde van hem verlangde (in veel ergere mate) die hem overal de schuld van gaf, die hem het gevoel gaf dat hij alles verkeerd deed. Waar conflicten wel eens uitliepen op een fysiek handgemeen. Waar er vaak werd gevlucht in drank en drugs. En dan je vol overgave in een verliefdheid storten, met een vrouw die je op een voetstuk heeft staan. Die je met bewondering aankijkt, aanhoort, aanraakt en aanvoelt. Dat zegt wellicht ook iets over hoe hij over zichzelf denkt...
Maar goed, ik pak hier even de pot NIVEA er bij, want het is wat ik denk en dat zegt niet dat het dan ook daadwerkelijk waar is
de therapie werpt zijn vruchten al af, jongens!
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 17-10-2019 09:51
24.74% gewijzigd
donderdag 17 oktober 2019 om 10:05
Jeetje ondersteboven.
Ik snap wat je schrijft ook over s en vind het ook goed inzicht. Het zou Zo kunnen werken en zijn maar dat weet je niet. Het blijft invullen voor hem.
Denk dat je voor je zelf moet gaan invullen. Wat wil ik, Waar wordt ik gelukkig van.
Denk je dat bij je man blijven een goede keus Is? Wel een veilige, helemaal voor de kinderen, dat snap ik. (Zelfde situatie) maar denk er goed over na!
Is dat ook echt wat je wil. Nog jaren maar door hobbelen in een 'middelmatig' maar vertrouwd leven waarin je je niet happy voelt..
Of zie je het zitten om samen weer alles op te pakken en eraan te werken en kijken of het weer wat kan worden?
(Ik oordeel niet hoor want hoe graag ik ook weg zou gaan bij mijn man omdat voor mij de liefde weg is, hoe vast ik nog zit. Veiligheid , financien en vooral op nummer 1 onze kinderen)
Ik Heb met je te doen ob.
Het Is en blijft een moeilijke beslissing ben periode. (Sowieso al, en met s erbij helemaal...)
Knuffel!
Ik snap wat je schrijft ook over s en vind het ook goed inzicht. Het zou Zo kunnen werken en zijn maar dat weet je niet. Het blijft invullen voor hem.
Denk dat je voor je zelf moet gaan invullen. Wat wil ik, Waar wordt ik gelukkig van.
Denk je dat bij je man blijven een goede keus Is? Wel een veilige, helemaal voor de kinderen, dat snap ik. (Zelfde situatie) maar denk er goed over na!
Is dat ook echt wat je wil. Nog jaren maar door hobbelen in een 'middelmatig' maar vertrouwd leven waarin je je niet happy voelt..
Of zie je het zitten om samen weer alles op te pakken en eraan te werken en kijken of het weer wat kan worden?
(Ik oordeel niet hoor want hoe graag ik ook weg zou gaan bij mijn man omdat voor mij de liefde weg is, hoe vast ik nog zit. Veiligheid , financien en vooral op nummer 1 onze kinderen)
Ik Heb met je te doen ob.
Het Is en blijft een moeilijke beslissing ben periode. (Sowieso al, en met s erbij helemaal...)
Knuffel!
donderdag 17 oktober 2019 om 10:28
Precies dit! Het is jouw proces, staat in wezen compleet los van hem. Hij was de toevallige voorbijloper met tools en een spiegel en daar mag je (ooit?) dankbaar voor zijn. Ik denk dat je met je zelf analyse behoorlijk ver in de goede richting bent. Heel, heel veel mensen worstelen met dat diepe gevoel van er niet mogen zijn. Een universeel oergevoel zou je het mogen noemen, niet te verwarren met depressie of iets dat er ook lijkt, ook gelukkige mensen kunnen overspoeld worden met dit gevoel. (ik ken eigenlijk niemand zonder...)Ondersteboven19 schreef: ↑17-10-2019 09:59Maar Olivia, wat heb ik er mee te winnen om hem dit te zeggen?
Je hoeft het niet volledig op te schonen om weer geluk te voelen. En het hoeft ook niet helemaal weg voordat jij stappen kunt zetten of beslissingen kunt nemen. Een stukje zul je meedragen maar het wordt steeds verteerbaarder. En of hij in hetzelfde proces zit weten we niet en is in wezen ook niet belangrijk. Ik denk wel dat je helder ziet dat een relatie tussen jullie nu niet gaat werken. Eerst maar eens een pas op de plaats. Rust.
.
donderdag 17 oktober 2019 om 10:37
OB wat een prachtig staaltje zelfinzicht zeg, chapeau!
Itt tot Olivia zou ik hem dit ook absoluut niet melden, waarom zou je? Het is iets van jou en daarnaast, ik denk niet eens dat het zoveel zal toevoegen voor hem gezien de situatie waar jullie nu inzitten.
Wel eens met Elize, ga nu eens serieus nadenken over wat je echt zelf wil. Kun je nog de kracht opbrengen energie te stoppen in je gezin. Alleen jij kunt inschatten waar jullie nu staan en wat er eventueel nog van te maken valt.
Itt tot Olivia zou ik hem dit ook absoluut niet melden, waarom zou je? Het is iets van jou en daarnaast, ik denk niet eens dat het zoveel zal toevoegen voor hem gezien de situatie waar jullie nu inzitten.
Wel eens met Elize, ga nu eens serieus nadenken over wat je echt zelf wil. Kun je nog de kracht opbrengen energie te stoppen in je gezin. Alleen jij kunt inschatten waar jullie nu staan en wat er eventueel nog van te maken valt.
donderdag 17 oktober 2019 om 10:38
Mij hielp het om het paniekgevoel weg te nemen. Het feit dat ik weet dat hij weet en begrijpt waarom ik afstand neem.Ondersteboven19 schreef: ↑17-10-2019 09:59Maar Olivia, wat heb ik er mee te winnen om hem dit te zeggen?
donderdag 17 oktober 2019 om 10:43
Ik denk dat het voor nu nog te vroeg is om een keuze te maken vwb doorgaan binnen mijn gezin.
Eerst moet het verdriet rondom S een plaats krijgen en wat afnemen. Want het is veel te veel met elkaar verweven. Ik weet nu niet wat ik wil, omdat de angst en het liefdesverdriet overheerst.
Op dit moment kiest mijn man er voor om de status quo te accepteren. Ik ben gestopt met me schuldig te voelen over ‘wat ik hem aan doe’. Hij heeft hier een eigen keuze in. Hij woont grotendeels thuis, hier, en soms is het fijn en soms benauwend. We praten. Soms ook niet. We doen dingen als gezin. Geen dingen samen. En dat is oké. Soms is er een knuffel, maar niks meer dan dat. Voor nu overheerst de chaos in mijn hoofd en het liefdesverdriet om S te veel om te onderzoeken of er nog de juiste gevoelens zijn richting mijn man.
Eerst moet het verdriet rondom S een plaats krijgen en wat afnemen. Want het is veel te veel met elkaar verweven. Ik weet nu niet wat ik wil, omdat de angst en het liefdesverdriet overheerst.
Op dit moment kiest mijn man er voor om de status quo te accepteren. Ik ben gestopt met me schuldig te voelen over ‘wat ik hem aan doe’. Hij heeft hier een eigen keuze in. Hij woont grotendeels thuis, hier, en soms is het fijn en soms benauwend. We praten. Soms ook niet. We doen dingen als gezin. Geen dingen samen. En dat is oké. Soms is er een knuffel, maar niks meer dan dat. Voor nu overheerst de chaos in mijn hoofd en het liefdesverdriet om S te veel om te onderzoeken of er nog de juiste gevoelens zijn richting mijn man.
donderdag 17 oktober 2019 om 10:52
Rooss, mooie woorden, dank.
Weet je, ergens was de rol van verboden geliefde daarom ook wel vertrouwd. Want het klopte wel in mijn hoofd, ik was leuk maar niet genoeg de moeite waard.
Wat dat betreft had ik geen slechtere keuze kunnen maken, om vanuit dat oergevoel verliefd te worden op een bezette man
Weet je, ergens was de rol van verboden geliefde daarom ook wel vertrouwd. Want het klopte wel in mijn hoofd, ik was leuk maar niet genoeg de moeite waard.
Wat dat betreft had ik geen slechtere keuze kunnen maken, om vanuit dat oergevoel verliefd te worden op een bezette man
donderdag 17 oktober 2019 om 10:55
OB, wat een duidelijk en pijnlijk (en herkenbaar) inzicht.
En die bubbel waar je samen kon zijn: ik ben zoooo blij dat de woning van R een heel eind uit mijn buurt is, ik zou me na al die tijd nog steeds kunnen voorstellen hoe pijnlijk het is als ik daar voorbij zou komen, het licht zou zien branden en niet naar binnen zou gaan... Nu kom ik tenminste niet in de verleiding om dat te doen.
Hier lezen geeft mij, terwijl dit allemaal al lang voorbij is, nieuwe inzichten over mezelf. Het inzicht wat nu het meest voorop staat, is het vele contact wat we hadden, de aandachtsbehoefte. Ja, die klopte zeker. We zochten allebei bevestiging bij de ander, vanuit eenzelfde situatie: jarenlang gebrek aan aandacht voor de man/vrouw die je was.
Een andere is dat, als het echt zoveel betekende, hij wel alle moeite had gedaan om écht voor mij te gaan, en minstens open kaart te spelen thuis. Ik geloof dat ik het begin te zien zoals Roos hier zegt: een toevallige voorbijloper met tools en een spiegel, waar ik dankbaar voor ben om te mogen hebben meegemaakt. (Maar zelfs de inzichten en veranderingen nemen niet weg dat er soms nog steeds een heftig gevoel van gemis en verlangen kan zijn.)
En die bubbel waar je samen kon zijn: ik ben zoooo blij dat de woning van R een heel eind uit mijn buurt is, ik zou me na al die tijd nog steeds kunnen voorstellen hoe pijnlijk het is als ik daar voorbij zou komen, het licht zou zien branden en niet naar binnen zou gaan... Nu kom ik tenminste niet in de verleiding om dat te doen.
Hier lezen geeft mij, terwijl dit allemaal al lang voorbij is, nieuwe inzichten over mezelf. Het inzicht wat nu het meest voorop staat, is het vele contact wat we hadden, de aandachtsbehoefte. Ja, die klopte zeker. We zochten allebei bevestiging bij de ander, vanuit eenzelfde situatie: jarenlang gebrek aan aandacht voor de man/vrouw die je was.
Een andere is dat, als het echt zoveel betekende, hij wel alle moeite had gedaan om écht voor mij te gaan, en minstens open kaart te spelen thuis. Ik geloof dat ik het begin te zien zoals Roos hier zegt: een toevallige voorbijloper met tools en een spiegel, waar ik dankbaar voor ben om te mogen hebben meegemaakt. (Maar zelfs de inzichten en veranderingen nemen niet weg dat er soms nog steeds een heftig gevoel van gemis en verlangen kan zijn.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 17 oktober 2019 om 10:56
Oh ja, die gold zeker ook voor mij, zeker weten.Ondersteboven19 schreef: ↑17-10-2019 10:52Weet je, ergens was de rol van verboden geliefde daarom ook wel vertrouwd. Want het klopte wel in mijn hoofd, ik was leuk maar niet genoeg de moeite waard.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 17 oktober 2019 om 11:03
Dat deed die van mij dus wel. Hij ging echt weg thuis.Elmervrouw schreef: ↑17-10-2019 10:55
Een andere is dat, als het echt zoveel betekende, hij wel alle moeite had gedaan om écht voor mij te gaan, en minstens open kaart te spelen thuis.
Misschien dat dat het verschil is, waarom ik het zo moest doorpraten met hem vooraleer de paniek weg ging?
donderdag 17 oktober 2019 om 11:12
ik ook eigenlijkOndersteboven19 schreef: ↑17-10-2019 11:10
donderdag 17 oktober 2019 om 11:15
Dat lijkt zo maar over een poos voel je waar het voor nodig was. Het heeft je namelijk tot dit inzicht gebracht en nu je dat weet kun je de volgende stap ingaan van ontwikkeling.Ondersteboven19 schreef: ↑17-10-2019 10:52
Wat dat betreft had ik geen slechtere keuze kunnen maken, om vanuit dat oergevoel verliefd te worden op een bezette man
First things first, eerst je liefdesverdriet laten zakken en de status laten zoals hij is. Niemand zit je op je nek. Je mag de tijd nemen om alle stappen te doorvoelen.
Oh, dat Ob is mijn schuld. Ik ben lui!
.
donderdag 17 oktober 2019 om 11:19
Ik snap Je wel olivia. Ik moet ook altijd alles voor mijn gevoel bespreken. Ben er nu wel terughoudend in geworden. Hij Kan/wil/doet niks met mijn onzekerheid, dat zit in mij.
De laatste paar dagen heeft het meelezen hier echt geholpen. Veel rake dingen gezegt. Mooie ervaringen gedeeld, pijnlijke, verdrietige. Veel inzichten in het mannenbrein en hun acties of juist het uitblijven hiervan. Het niet in een ander moeten zoeken maar in mezelf. Waarom is dat gevoel er? De paniek van geen bericht? De onzekerheid, angst, ben ik nog wel aantrekkelijk en belangrijk genoeg. Ziet hij mij nog wel?
Ik kan het echt beter los laten en zoals roos zei; geen bericht goed bericht.
En als ik eerlijk ben heb ik zelf nu ook niet bepaald veel boeiende info te melden. Het was meer de behoefte aan aandacht en contact wat mij moest 'bevredigen'.
Van de week druk geweest op school met van alles en dat werdt gewaardeerd. Toen ging het knopje om, er zijn zoveel andere dingen dan alleen minnaar waar ik waardering uit kan halen.
Een goede spiegel, dit forum en fijn om alles te kunnen bespreken.
Ob; een definitieve keuze hoef Je ook niet te maken. Er is geen 'haast' en je man heeft zich dus zo goed als mogelijk berust voor nu. Dat geeft jou de tijd om uit te zoeken wat je precies wilt en je gevoelens een plekje te geven want verliefd zijn verdwijnt niet zomaar.
Ik hoop alleen dat je straks een keuze maakt waar ook jij gelukkig van wordt.
En dat is moeilijk! Er staat zoveel op het spel.....
De laatste paar dagen heeft het meelezen hier echt geholpen. Veel rake dingen gezegt. Mooie ervaringen gedeeld, pijnlijke, verdrietige. Veel inzichten in het mannenbrein en hun acties of juist het uitblijven hiervan. Het niet in een ander moeten zoeken maar in mezelf. Waarom is dat gevoel er? De paniek van geen bericht? De onzekerheid, angst, ben ik nog wel aantrekkelijk en belangrijk genoeg. Ziet hij mij nog wel?
Ik kan het echt beter los laten en zoals roos zei; geen bericht goed bericht.
En als ik eerlijk ben heb ik zelf nu ook niet bepaald veel boeiende info te melden. Het was meer de behoefte aan aandacht en contact wat mij moest 'bevredigen'.
Van de week druk geweest op school met van alles en dat werdt gewaardeerd. Toen ging het knopje om, er zijn zoveel andere dingen dan alleen minnaar waar ik waardering uit kan halen.
Een goede spiegel, dit forum en fijn om alles te kunnen bespreken.
Ob; een definitieve keuze hoef Je ook niet te maken. Er is geen 'haast' en je man heeft zich dus zo goed als mogelijk berust voor nu. Dat geeft jou de tijd om uit te zoeken wat je precies wilt en je gevoelens een plekje te geven want verliefd zijn verdwijnt niet zomaar.
Ik hoop alleen dat je straks een keuze maakt waar ook jij gelukkig van wordt.
En dat is moeilijk! Er staat zoveel op het spel.....
donderdag 17 oktober 2019 om 11:29
Elize, lief dank. Maar het gaat wel goedkomen uiteindelijk. Met mij, met man en met kinderen. Wat het ook wordt. We zijn nog altijd elkaars beste vriend en dat zullen we ook blijven.
Financiële stress heb ik gelukkig niet. Ja ik moet weer even een baan vinden, maar mijn werk en de sector waarbinnen ik werk betaalt gelukkig goed. En ik heb een paar jaar geleden een schenking gehad uit een erfenis, die - juridisch dichtgetikt zodat hij volledig van mij blijft bij een relatiebreuk - in ons huis zit.
Het draait bij mij om emotionele veiligheid. Op eigen benen kunnen staan, durven staan. Dat lukt me nu nog niet.
Financiële stress heb ik gelukkig niet. Ja ik moet weer even een baan vinden, maar mijn werk en de sector waarbinnen ik werk betaalt gelukkig goed. En ik heb een paar jaar geleden een schenking gehad uit een erfenis, die - juridisch dichtgetikt zodat hij volledig van mij blijft bij een relatiebreuk - in ons huis zit.
Het draait bij mij om emotionele veiligheid. Op eigen benen kunnen staan, durven staan. Dat lukt me nu nog niet.
donderdag 17 oktober 2019 om 11:42
Zoals ik hier nu zit, thuis, alleen, een beetje aan het lezen hier, aan het schrijven, radio aan - dan ben ik ook gelukkig. Ik kan het ook goed hebben met mezelf. Heb ook duidelijk alleen-tijd nodig. Bijvoorbeeld om de inzichten n.a.v. dit topic te laten bezinken.
Emotionele veiligheid is bij mij ook een groot ding. Ondanks dat ik wél ben weggegaan uit huwelijk en later ook uit relatie/gezin. Ik weet dat ik op eigen benen kan staan en dingen zelf kan regelen. Volgens mij is wat ik nu vooral aan het leren ben: emotionele veiligheid met een partner. Iemand die er wél helemaal voor mij is, die ervoor gaat, waar geen onzekerheden en onduideljkheden zijn, dat is dus pas echt confronterend. Ja, want ben ik dat waard? Dat is mijn zelfonderzoek. Waarom had ik eerder altijd 'onbereikbare mannen', op verschillende manieren onbereikbaar? Dat was in mijn ogen veilig. Ik had het niet door. Pas nu, in deze relatie, kom ik dat heel erg tegen.
Ik ben weggegaan bij die eerdere mannen, ik was degene die de relatie stopte. Ook in de situaties waar ik samenwoonde, of getrouwd was. Het was dus niet wat ik wilde, onbereikbaarheid (hoe die er dan ook uitzag). En na de scheiding, en na R, toen ik hardop zei wat ik écht wilde, en dat vervolgens ook kreeg, kom ik mezelf écht tegen. Zie ik waar ik achterdeurtjes zoek, weg wil. Eigenlijk is het allemaal angst. En ik weet ook heel goed waar die vandaan komt. Kunst is om dat te delen met partner, en dat doe ik ook. Dat kan nu.
Emotionele veiligheid is bij mij ook een groot ding. Ondanks dat ik wél ben weggegaan uit huwelijk en later ook uit relatie/gezin. Ik weet dat ik op eigen benen kan staan en dingen zelf kan regelen. Volgens mij is wat ik nu vooral aan het leren ben: emotionele veiligheid met een partner. Iemand die er wél helemaal voor mij is, die ervoor gaat, waar geen onzekerheden en onduideljkheden zijn, dat is dus pas echt confronterend. Ja, want ben ik dat waard? Dat is mijn zelfonderzoek. Waarom had ik eerder altijd 'onbereikbare mannen', op verschillende manieren onbereikbaar? Dat was in mijn ogen veilig. Ik had het niet door. Pas nu, in deze relatie, kom ik dat heel erg tegen.
Ik ben weggegaan bij die eerdere mannen, ik was degene die de relatie stopte. Ook in de situaties waar ik samenwoonde, of getrouwd was. Het was dus niet wat ik wilde, onbereikbaarheid (hoe die er dan ook uitzag). En na de scheiding, en na R, toen ik hardop zei wat ik écht wilde, en dat vervolgens ook kreeg, kom ik mezelf écht tegen. Zie ik waar ik achterdeurtjes zoek, weg wil. Eigenlijk is het allemaal angst. En ik weet ook heel goed waar die vandaan komt. Kunst is om dat te delen met partner, en dat doe ik ook. Dat kan nu.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
