Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Ja... we hebben het echt wel leuk gehad tussen alle turbulentie door. Het is ook een hartstikke leuke man en ik weet dat hij me ook een hartstikke leuke vrouw vindt. Maar de dynamiek was niet goed en de omstandigheden hebben daar nog een schepje bovenop gedaan. En dan gaat het gewoon niet.

Maar man, ik mis hem zo erg...
Laatste contact was vrijdagmiddag. Dat was goed, hij gaf aan dat hij me mist, maar niet af te willen spreken nu. Pas als alles achter de rug is. Over een paar maanden. Maar of er dan nog iets is, dat wist hij niet.

(Waarop ik dacht: een paar maanden????? Zoooo lang???)
Alle reacties Link kopieren
Elize85 schreef:
21-10-2019 01:05
Roos; Als antwoord op je vraag. Onder het kopje 'negatieve invloed' in het gedeelde artikel van ondersteboven is een beetje hoe het bij mij zit.
Wordt er soms echt gek van.
Is dat zo? Geeft hij je extra aandacht op het moment dat jij op het punt staat de stekker eruit te trekken? Ik krijg de indruk dat het eigenlijk helemaal niet meer leuk is, dat ook die aandacht wegblijft.

Ik denk dat het tijd is om echt en objectief te kijken naar wat het je nog brengt.
.
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven, je zou juist in zo’n moeilijke moment juist steun van de ander willen hebben. Snap dat hij je niet de nodige aandacht kan geven zoals voorheen. Maar betekend dat dus “ dat hij niets leuks of voor zichzelf doet”..

Heb je niet steeds meer het gevoel, Dat hij wellicht niet meer geïnteresseerd is.. en misschien nog de hengel uitgooit over enkele maanden.

Kwam vrijdagmiddag het contact vanuit hem of nam jij contact op?
Passiflora,

Nee dat gevoel heb ik zeker niet. Zijn hoofd zit vol met de afwikkeling van de scheiding. Ik denk dat wij het stadium van slechts ‘interesse in elkaar’ al gepasseerd waren :-)

We hadden afgesproken om vrijdag even te bellen, ik belde hem. Het gesprek was warm en begripvol wederzijds. En natuurlijk doet hij nog leuke dingen, dat moet hij ook doen! Maar nu, met mij, ik met hem, is gewoon te beladen voor beide partijen.

Het is goed zo, voor nu. Hij moet shit fiksen, ik moet shit fiksen en dan zien we wel hoe de wereld draait. Maar het gemis blijft...
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven. Wat als je vrijdag niet had gebeld denk je dat hij dan uiteindelijk had gebeld?

Beladen voor beide partijen of voor hem? jij zit er mee. Je mist hem ondanks alles waar je mee struggle proef ik dat jij behoefte hebt aan hem, jullie gesprekken.
Als jij de keuze had, dan was het contact nu niet gestopt toch? Hadden jullie elkaar nu juist gesteund in een moeilijke tijd, althans dat zou ik hebben.
Weten waarvoor ik bepaalde zaken doe.

Ik hoop dat jullie beide dezelfde intentie hebben met elkaar en hij je niet aan het lijntje houdt..
Passi,

Volgens mij zitten we niet helemaal op het zelfde spoor :-)
Dat geeft ook niet...

We hebben allebei nog behoefte aan contact. Alleen ik heb zelf de keuze gemaakt om er een stap terug in te doen. Want alles is gezegd. We hebben ergens ook allebei behoefte aan elkaar. Aan elkaar voelen, knuffelen en zien. Maar we gaan allebei door een vrij heftige periode en dat is niet even stop te zetten voor een gezellig avondje. Aan de telefoon praten vinden we allebei fijn, even horen hoe het met de ander gaat.

Afgelopen week ben ik tot inzichten gekomen over mezelf en daar wil ik nu de focus op hebben. Zodat ik over een tijd in staat ben om liefde te geven en te ontvangen op een manier die voor mij beter is. Want nu doorgaan, betekent waarschijnlijk terugvallen in oude patronen en ik wil dat pertinent niet meer. Ik wil mijn eigen steun zijn in plaats van dat bij hem te zoeken. Want dan los ik mijn eigen probleem weer niet op.

De Marmot wil graag zijn focus hebben op het afwikkelen van de scheiding. Iets dat ik ook volkomen snap.

We kunnen niet in de toekomst kijken, misschien waren we een reddingsboei voor elkaar in moeilijke tijden en liep het daarom zo. Is dat over een paar maanden anders Misschien is het echte liefde. Werkelijk geen idee! Dat zal de tijd wel leren.
Ik heb hoop (nu nog gevoed door de herinneringen en mijn gevoelens) maar geen intenties. Misschien ebt mijn gevoel wel weg, als de verslaving en het aandachtsmonster niet meer worden gevoed.

If it’s meant to be, it’ll be...
Mooie post Boven en ik denk dat je het goed ziet. Neemt niet weg dat het makkelijk is.

Doordat jullie nu beide jullie eigen sores hebben, kan het juist negatief zijn elkaar toch te zien. Zoals je zegt, je kunt je emotie namelijk niet on-hold zetten.

:hug:
Dank Lois! Je verwoordt het wel goed denk ik.
En ik kan hem altijd bellen of appen. Hij mij ook. We hebben nooit dingen gedaan als elkaar blokkeren ofzo. De lijnen blijven open. We zijn bereikbaar voor elkaar, maar wel met ingebouwde afstand.

Maar ik wil het zelf niet meer, ik wil uit dit patroon van aantrekken en wegduwen komen. Op eigen benen staan, op mijn eigen kracht vertrouwen en mezelf de moeite waard leren vinden. Dat t kan ik beter zonder De Marmot doen, omdat ik er in geloof dat het de snelste en beste manier is.
Alle reacties Link kopieren
Op dit moment is hij beslist niet de juiste persoon om er voor je te zijn, zo werkt dat eenvoudigweg niet. Net wat je schrijft, Bo, dan val je weer in oude patronen, precies die patronen die je hebben neergezet waar je nu staat. (stond?) Daarom juist is die afstand zo goed, je ziet het goed!

Passiflora, een minnaar is bijna altijd een afleidingsmanoeuvre van hetgeen werkelijk speelt in je leven. Juist daarom is je minnaar niet de juiste persoon om je werkelijk te steunen.
Verwachtingen... teleurstellingen. Remember?
.
Super mooie post Boven! en wat een evolutie maakte je door.
Het is volgens mij ook zoals ik erin sta nu hier.

Beseffen dat het nu gewoon even niet gaat, hoe verdrietig ook.

Knuffel voor de verdrietige momenten, en veel moed en volharding gewenst.

Elise, komaan meid, je kan het, kiezen voor jezelf, en het ook nog eens proberen thuis, al is het maar voor de kinderen. Je ziet het juist hoor: dingen ondernemen, doelen stellen, aan jezelf denken, maar communiceer het juist en duidelijk aan je man. Hoe je erin staat, waarom je iets doet of laat. Dat heb ik echt te weinig gedaan denk ik. En wees eerlijk, ook met jezelf

Lois, hoe ontzettend dapper en sterk en verstandig van je om neen te zeggen. Je bent het lichtend voorbeeld van de droeve zwakke minnaressen.

Roos, dank je wel voor al je wijze woorden, je eerlijke en klare kijk schudde mij al meerdere keren door elkaar.

Hier probeer ik zo weinig mogelijk lege momenten te hebben om na te denken. Ik plande van alles, nam een nieuwe opdracht professioneel aan, vulde de vakantie al met leuke dingen met de kinderen, sport als een gek, en barst van tijd tot tijd echt gewoon in huilen uit, lig nog steeds nachten lang wakker. Ik mis M ongelooflijk hard.

Tegelijk was het weekend met man nog beter dan dat van vorige week. Echt concreet praten over hetgeen gebeurde gaat nog steeds niet, wel is hij heel positief naar mij, hij was voor het eerst in jaren geïnteresseerd in dat project van mijn werk en steunde me ook echt het te doen, vraagt naar de vakantieplannen (voordien moest ik dat zelf regelen, hij stapte bij wij ze van spreken in de auto de eerste dag van de vakantie en vroeg waarheen), stimuleert me om met 1 van de kinderen die ene reis te maken die ik altijd al graag wilde doen, maar waar hij geen zin in heeft en biedt aan op de andere kinderen te passen dan.
Hij is heel constructief en ook oprecht vrolijk.

Ik ga volgende keer bij de therapeute doornemen of zij het nuttig vindt het M verhaal op tafel te leggen, ikzelf denk nu van niet, hij heeft echt geen benul en waarom dat dan ook nog op zijn bord leggen. Aan de andere kant, welke waarde zal die gezamenlijke therapie op de duur nog hebben, als dat daar blijft hangen.

Ik heb mooie plannen en vooruitzichten, maar ben nog steeds ontzettend verdrietig, er zijn bij ons ook geen lijnen doorgeknipt, ik kan hem altijd bereiken, dat troost een beetje. Ik zeg dan gewoon, nu nog niet, wacht tot morgen. En tot nu toe lukt het om het te laten.
Olivia, fijn dat je weer een update stuurt. Goede geluiden over je man en zijn energie en communicatie. Moet prettig zijn om te ervaren. Hoe voelt het voor je dat er nog niet gepraat kan worden over zijn gevoelens en wat er is gebeurd?

Ik kan je over het aankaarten van M geen advies geven, dat durf ik ook niet goed. Aan de ene kant ligt alles dan wel op tafel, maar aan de andere kant kan het voor man een genadeklap zijn. Bespreken met je therapeut lijkt me dan ook een goede zet.

Ik vind je ongelooflijk dapper en moedig, in je besluit om M los te laten. Zeker als hij er wel voor zou willen gaan. Dat geeft De Marmot natuurlijk miet aan hoer, gelukkig maar want dan zou ik het nog veel moeilijker hebben denk ik.

:hug: je bent een sterke vrouw!!!! Hoe dan ook, jij komt er wel
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, ik vergeet Loïs! :$
Ik had je post wel gelezen maar in het weekend ben ik bij Vent en dan vergeet ik soms te reageren!

Wauw, just wauw. Echt.
Je mist hem, je zit nog in je liefdesverdrietsfase en dan komt hij, zit in dezelfde fase als jij en je zegt gewoon nee. Echt beresterk, vrouw, petje af!
Ik denk dat ik gezwicht was, heel eerlijk. Hoe voelt het nu? Heb je een beetje spijt van je nee of helemaal niet?

Ik vind het knap!
.
Ik voel me niet zo sterk nu hoor.
Ik vind het ook heel moeilijk wat ik hem aandoe. Hij zit daar nu alleen he. En ja hoor: hij vroeg niets en ik was altijd duidelijk. Maar hij zit daar toch alleen (En ik door de week ook trouwens)

Dat helpt wel een beetje om geen contact te nemen. Ik wil hem niet nodeloos nog meer kwetsen.

Dat man niet over zijn gevoelens wil praten vind ik aartsmoeilijk. Het is vaak rond de hete brij draaien en dat gaat in tegen wie en wat ik ben. Maar goed. Ik moet geduld hebben daarmee. Ben al heel blij met hoe het nu gaat.
Alle reacties Link kopieren
Voorzichtig positief dus, Olivia. Fijn om te lezen maar wat rottig dat je je M nog zo mist, nog zo verdrietig bent.

Ik zou zeker met de hulpverlener praten over opbiechten. Ik denk dat vreemdgaan opbiechten helemaal nooit een goed idee is, zeker niet als de man in kwestie nog steeds in beeld is, het is nog steeds geen afgesloten hoofdstuk. Ik persoonlijk zou hier een labiele partner beslist niet mee lastig vallen maar misschien heeft jouw therapeut een andere visie.
.
En ik zoek een niet herkenbare naam voor m. Ik plan ook nog even mee te schrijven als ik mag.
Dank je wel Roos en anderen natuurlijk ;-)

Hoe ik me nu voel........waar zal ik beginnen??

Wat ik eerder schreef gebeurde afgelopen vrijdag en hij was duidelijk not-amused met mijn afwijzing. Omdat ik toch ons contact luchtig en gezellig wilde houden, ben ik er ook niet al te diep op ingegaan, heeft imo geen nut, het is toch over.
Ik wilde echt proberen ons contact vriendschappelijk te houden, zoals hij altijd gewenst heeft, maar ik altijd heb afgekapt omdat ik dacht dat dit voor mij het beste was.

Ik realiseerde me vrijdag dat ik het toch erg prettig vond iets van hem te horen en we hebben ook leuk gechat verder, ik voelde mij daar niet verdrietig bij, dus dacht......leuk, mss kan ik toch wel op vriendschappelijke basis af en toe contact met hem hebben?

Zaterdag hebben we geen contact gehad en gisteren kreeg ik weer een berichtje van hem. Een poosje heen en weer gechat en het kon ook niet anders, op een gegeven moment werd het seksueel getint. Dit kon niet uitblijven gezien onze seks echt fantastisch was, vond het heen en weer gechat hierover ook wel weer grappig. Totdat hij wederom voorstelde die middag langs te kunnen komen en ja, dat was duidelijk voor seks n.a.v. onze chat. Mss had ik hierin ook niet moeten meegaan, maar ik ben ook niet van steen :$

Ook hiervoor heb ik vriendelijk bedankt, al had ik heel graag voluit JA willen schreeuwen. Maar nogmaals, wat schiet ik er in the end mee op, niks toch?

Hij gaf aan teleurgesteld te zijn en ik wilde graag mijn ‘nee’ onderbouwen, maar kreeg daar de kans niet voor. Hij gaf aan het te begrijpen en dat dat voldoende was en hij daardoor ook niet zat te wachten op een lange uitleg over hoe of wat. Hij had ff geen zin in ‘serieus gedoe’ O_O O_O

WTF!!

Ik heb hem dan ook gemeld dat ie deze denigrerende toon maar bij zijn vrouw moet aanslaan, maar niet tegen mij en dat ik daar absoluut niet van gediend ben. Zeker niet van een minnaar die de relatie zelf heeft beëindigd, maar niet voldoende ruggengraat bezit om achter zijn eigen beslissingen te staan.

Zo, dat luchtte ff een partij op zeg en tegelijkertijd realiseerde ik me dat ik het dus geaccepteerd heb dat het over is, want ik heb toch niks meer te verliezen dus hoefde ook mijn woorden niet af te wegen uit angst hem kwijt te raken.

Nou, dit was dus even een update van de afgelopen 3 dagen 😃
:worship: Lois. Omg. Wat ben jij een ongelooflijke powervrouw!
Valt wel mee hoor Boven, ik was vooral boos door zijn reactie. Echt, ik pik het van niemand als er zo onterecht denigrerend tegen mij gesproken wordt, zeker niet van hem.
Oh waaw Lois, :cheer2: :cheer2:
Alle reacties Link kopieren
Hoei, daar is ie even een stukje van zijn voetstuk gekletterd zeg! Ik snap hem ook wel hoor, met een lijf vol pornogevoel de deksel op je neus krijgen en dan ook nog moeten aanhoren waarom, wat een koude douche moet dat geweest zijn. Maar het is en blijft een zwaktebod natuurlijk. Hij had je ook even kunnen uitleggen en het kunnen eindigen met een "ik snap het, jammer". Dan had hij zijn eigen eer gered in elk geval.

Well done!
Soms is boosheid ook gewoon een uitstekend hulpmiddel bij loslating.
.
Weet je wat het is Roos, stel dat het andersom was geweest.

Dat ik had aangedrongen op nog 1x seks, maar hij toch achter zijn beslissing stond. Denk je dan echt dat ik mijn zin had gekregen, nee dus. Maar in zijn ogen is dat ‘anders’, want ik ben single en hij getrouwd, snap je?

Een booty call, prima (in de oude situatie), maar niet na de breuk en dat weet hij. Ik had hem immers vrijdag ook al afgewezen en gaf hij aan het jammer te vinden maar wel te begrijpen. Nou, dat begrip was gisteren weer totaal zoek en dan zo verongelijkt reageren, nee, dat trek ik enorm slecht hahahaha.
Lois, kan je niet een klein beetje van jouw ballen in een envelop stoppen en opsturen?

Ondersteboven
Opznkopstraat 1
3655 EX Missencity

Ja dank u!
Hahahahahaha Boven, ik maak er pakketpost van 😃

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven