Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
maandag 21 oktober 2019 om 17:08
Naaaa al je ballen is ook niet handig, met zulke verzoekjes om een booty call heb je ze zelf ook nodig. Ik was gezwicht. Meteen. Zonder nadenken...
Morgen ook weer kut. Ik heb afgesproken met mijn favo nichtje. Ze woont echt om de hoek bij waar De Marmot werkt. De verleiding is groot, ZO groot, om te zorgen dat ik hem tegen het vurrukkulijke lijf loop. Maar ik DOE HET NIET
Morgen ook weer kut. Ik heb afgesproken met mijn favo nichtje. Ze woont echt om de hoek bij waar De Marmot werkt. De verleiding is groot, ZO groot, om te zorgen dat ik hem tegen het vurrukkulijke lijf loop. Maar ik DOE HET NIET
maandag 21 oktober 2019 om 17:17
Krommer dan krom. En nog een trapje lager op het voetstuk, dat gaat lekker zo! Nog even en we moeten een kuiltje voor m graven!
.
Rooss houdt ons allen wel op jet rechte pad! 
maandag 21 oktober 2019 om 17:36
Olivia alleen maar respect voor hoe jij omgaat met alles wat er gebeurd, wauw!
En m.b.t. m, wat denk je dat het je man brengt als hij het weet?
Ondersteboven, ook al zo sterk! Ik herken veel in jouw verhaal, los van het vreemdgaan, maar wel in hoe de marmot reageert.
Maar ik haal heel veel uit je 'ik ben sterk' reacties.
En lois, geweldige reactie van je! Als ik zo over jullie omgang heb gelezen snap ik dat je dat niet van hem pikt. Het is zo anders dan hoe het samen was als ik het zo lees. Misschien ook niet wat je van hem had verwacht?
Chiwe hoe is het nu? Al wat gehoord?
Elise welk stukje doet je twijfelen om de knoop door te hakken?
En julus en roos gewoon heerlijk en leerzaam om te lezen!
Ik zou toch graag ook hier van me afschrijven, al was ik geen minnares, maar een volwaardige relatie kan ik het ook niet noemen en we zijn wel als fwb begonnen door een zelfde behoefte aan specifieke seks, maar al snel kwam er veel meer bij. En daarnaast op de relatiepijler krijg je vooral oordelende reacties. 1,5 week schreef ik hier nog gelukzalig dat het rustig en fijn was. Had ik beter niet kunnen doen, want de dag erna ging het mis. Vanuit het niets, namelijk een heerlijke dag gehad samen, met winkelen, lekker eten, samen op de bank, veel knuffelen en kusjes en savonds sloeg hij helemaal dicht. Niet meer te bereiken. Dan schiet ik al in de paniek (want eerder afstandsmomenten meegemaakt) en dan loopt het ook wat uit de hand qua mijn emoties, omdat hij me op geen enkele manier kan geruststellen. Uiteindelijk wel rustig geworden en volgende dag was het wel ok, maar ik wist eigenlijk wel wat er zou gaan gebeuren.
Dagen erna wel contact,maar voelde meer afstand, dus hem uiteindelijk gebeld wat er is.
Ja hoor hij heeft tijd en ruimte nodig. Is al eerder gebeurd.
Hij moet nu echt uitmaken of hij Verder met mij kan. Zijn gevoel voor mij is goed, maar mijn situatie is niet ideaal. Jonge kinderen en geen co-ouderschap. Hij weet niet of hij dat nog eens aankan. Zijn vorige relatie was met een vrouw die al een kind had,samen ook nog een kind gekrwgen. Maar die zijn nu beiden rond de 20, dus die tijd heeft hij gehad.
Daarbij gaat het afronden met ex moeilijk, ze is onvoorspelbaar (ook borderline,bij jou toch ook boven?) En die week daarvoor was we net een streep gezet onder hun contact, wat hij heftig vond na 20 jaar relatie (zijn inmiddels ruim 2 jaar uit elkaar). Laatste 10 jaar is een aantrekken en afstoten relatie geweest tussen hen (4x uit eljaar gegaan).
Maar goed rust en ruimte dus. Ik ben stapelgek op hem, hij ook op mij, dat weet ik zeker, maarja de situatie....
En nu weer op afstand en ik weet niet of ik het weer kan,maar definitief de deur dichtdoen wil ik ook niet. Dus nu gezegd dat ik niks van me laat horen, maar pfff wat ben ik intens verdrietig. Waarom weer? En waarom wel vooruit plannen met me maken? Waarom uitspreken met wat je allemaal nog graag wil doen met me. Allemaal vorige week nog en dan toch wel ineens dit.
In mijn achterhoofd wist ik dat ik nog niet voor de volle 100% kon gaan, daar was hij duidelijk in. Maar hij is ook weer heel tegenstrijdig daarin.
Ik geloof oprecht dat hij in de war is, ik heb het gezien toen hij afgelopen vrijdag nog bij me was. Ik twijfel ook niet over zijn gevoel voor mij. En snap dat het nogal een stap is om weer met een vrouw te zijn met kleine kinderen, terwijl je zelf net weer alle vrijheid hebt om te gaan en staan. Maar het begrijpen maakt het verdriet niet minder.
En nu? Afwachten? Of toch zelf een streep er onder zetten en hem het eerst uit laten zoeken. Maar dan blijf ik ook hoop houden.
Voor nu ook vooral opzoek naar de power die jullie ook hebben met het geen contact opnemen. Voel me wel echt sterker dan andere keren, maar een extra schop en steuntje is soms toch fijn. Ga ik ze ook teruggeven:)
En m.b.t. m, wat denk je dat het je man brengt als hij het weet?
Ondersteboven, ook al zo sterk! Ik herken veel in jouw verhaal, los van het vreemdgaan, maar wel in hoe de marmot reageert.
Maar ik haal heel veel uit je 'ik ben sterk' reacties.
En lois, geweldige reactie van je! Als ik zo over jullie omgang heb gelezen snap ik dat je dat niet van hem pikt. Het is zo anders dan hoe het samen was als ik het zo lees. Misschien ook niet wat je van hem had verwacht?
Chiwe hoe is het nu? Al wat gehoord?
Elise welk stukje doet je twijfelen om de knoop door te hakken?
En julus en roos gewoon heerlijk en leerzaam om te lezen!
Ik zou toch graag ook hier van me afschrijven, al was ik geen minnares, maar een volwaardige relatie kan ik het ook niet noemen en we zijn wel als fwb begonnen door een zelfde behoefte aan specifieke seks, maar al snel kwam er veel meer bij. En daarnaast op de relatiepijler krijg je vooral oordelende reacties. 1,5 week schreef ik hier nog gelukzalig dat het rustig en fijn was. Had ik beter niet kunnen doen, want de dag erna ging het mis. Vanuit het niets, namelijk een heerlijke dag gehad samen, met winkelen, lekker eten, samen op de bank, veel knuffelen en kusjes en savonds sloeg hij helemaal dicht. Niet meer te bereiken. Dan schiet ik al in de paniek (want eerder afstandsmomenten meegemaakt) en dan loopt het ook wat uit de hand qua mijn emoties, omdat hij me op geen enkele manier kan geruststellen. Uiteindelijk wel rustig geworden en volgende dag was het wel ok, maar ik wist eigenlijk wel wat er zou gaan gebeuren.
Dagen erna wel contact,maar voelde meer afstand, dus hem uiteindelijk gebeld wat er is.
Ja hoor hij heeft tijd en ruimte nodig. Is al eerder gebeurd.
Hij moet nu echt uitmaken of hij Verder met mij kan. Zijn gevoel voor mij is goed, maar mijn situatie is niet ideaal. Jonge kinderen en geen co-ouderschap. Hij weet niet of hij dat nog eens aankan. Zijn vorige relatie was met een vrouw die al een kind had,samen ook nog een kind gekrwgen. Maar die zijn nu beiden rond de 20, dus die tijd heeft hij gehad.
Daarbij gaat het afronden met ex moeilijk, ze is onvoorspelbaar (ook borderline,bij jou toch ook boven?) En die week daarvoor was we net een streep gezet onder hun contact, wat hij heftig vond na 20 jaar relatie (zijn inmiddels ruim 2 jaar uit elkaar). Laatste 10 jaar is een aantrekken en afstoten relatie geweest tussen hen (4x uit eljaar gegaan).
Maar goed rust en ruimte dus. Ik ben stapelgek op hem, hij ook op mij, dat weet ik zeker, maarja de situatie....
En nu weer op afstand en ik weet niet of ik het weer kan,maar definitief de deur dichtdoen wil ik ook niet. Dus nu gezegd dat ik niks van me laat horen, maar pfff wat ben ik intens verdrietig. Waarom weer? En waarom wel vooruit plannen met me maken? Waarom uitspreken met wat je allemaal nog graag wil doen met me. Allemaal vorige week nog en dan toch wel ineens dit.
In mijn achterhoofd wist ik dat ik nog niet voor de volle 100% kon gaan, daar was hij duidelijk in. Maar hij is ook weer heel tegenstrijdig daarin.
Ik geloof oprecht dat hij in de war is, ik heb het gezien toen hij afgelopen vrijdag nog bij me was. Ik twijfel ook niet over zijn gevoel voor mij. En snap dat het nogal een stap is om weer met een vrouw te zijn met kleine kinderen, terwijl je zelf net weer alle vrijheid hebt om te gaan en staan. Maar het begrijpen maakt het verdriet niet minder.
En nu? Afwachten? Of toch zelf een streep er onder zetten en hem het eerst uit laten zoeken. Maar dan blijf ik ook hoop houden.
Voor nu ook vooral opzoek naar de power die jullie ook hebben met het geen contact opnemen. Voel me wel echt sterker dan andere keren, maar een extra schop en steuntje is soms toch fijn. Ga ik ze ook teruggeven:)
maandag 21 oktober 2019 om 17:38
Lois goed bezig !
Mag ik ook wat van jou ballen?
Wat voel ik me slecht vandaag zeg.
‘Het gesprek ‘ komt dichterbij en ik heb er wel buikpijn van, maar ik sta er helemaal achter en laat me niet meer afschepen met ‘ pauze ‘.
Ik heb nu lang genoeg gewacht, en als het nog niet duidelijk is wil ik niet langer in onzekerheid met de grote kans dat ik dan alsnog over een half jaar de deksel op m’n neus krijg.
Dankzij jullie dames voel ik me wel sterker en sta ik erachter.
Er komt een slotje op de mailbox en hij kan alleen contact opnemen indien er écht iets veranderd is. Anders dan niet.
Hij wilt vriendschappelijk met me omgaan, maar dat kan ik nu nog niet ( dan zwicht ik binnen 2 weken ) dus dan maar helemaal niet.
Eerst wonden likken , en dan zien we het wel over een poosje.
Wat wel balen is dat ik hem nog regelmatig tegenkom.
Hier ook een naderend einde...ik kom nog wel updaten als het gesprek geweest is.
Mag ik ook wat van jou ballen?
Wat voel ik me slecht vandaag zeg.
‘Het gesprek ‘ komt dichterbij en ik heb er wel buikpijn van, maar ik sta er helemaal achter en laat me niet meer afschepen met ‘ pauze ‘.
Ik heb nu lang genoeg gewacht, en als het nog niet duidelijk is wil ik niet langer in onzekerheid met de grote kans dat ik dan alsnog over een half jaar de deksel op m’n neus krijg.
Dankzij jullie dames voel ik me wel sterker en sta ik erachter.
Er komt een slotje op de mailbox en hij kan alleen contact opnemen indien er écht iets veranderd is. Anders dan niet.
Hij wilt vriendschappelijk met me omgaan, maar dat kan ik nu nog niet ( dan zwicht ik binnen 2 weken ) dus dan maar helemaal niet.
Eerst wonden likken , en dan zien we het wel over een poosje.
Wat wel balen is dat ik hem nog regelmatig tegenkom.
Hier ook een naderend einde...ik kom nog wel updaten als het gesprek geweest is.
maandag 21 oktober 2019 om 17:39
Ja eeeh jeetje, je leest maar terug! Goede afleiding!
Geintje
Ja, Vent had nog verkering toen hij zijn entree maakte op de wonderschoone site Second Love aldaar waar ik hem oppikte of neen, hij mij eigenlijk. Ik ben wat dichterlijk vandaag merk ik.
Zijn vriendin kwam in de overgang toen zij ongeveer een jaar een relatie hadden en haar libido verdween naar het absolute nulpunt. Nu had Vent zichzelf vaker teruggevonden in een compleet seksloze relatie en hij had met zichzelf afgesproken dit nooit meer te laten gebeuren en zo kreeg hij toestemming voor een buitendedeurtje. Zijn eerste minnares binnen deze relatie had vrij vers de stekker eruit getrokken toen wij contact kregen. Hij moest er ook nog een beetje van bekomen merkte ik wel, had nog wel wat minnaarsverdriet. Niet in de zin van tranen maar wel het gevoel van afwijzing.
Toen wij een klein half jaar onderweg waren stopte zijn vriendin met hun verkeringsetiketje, hun relatie stelde eigenlijk niks meer voor. Vent nam voor nooit meer in een relatie te stappen en verklaarde zichzelf tot übermansloerie van het noorden. Dit wist ik trouwens niet, ik had geen idee dat de concurrentie me om de oren vloog. Das maar goed ook, anders had ik hoogstwaarschijnlijk vrij snel de handdoek in de ring gegooid. Toen we echt voor elkaar kozen kwamen er dus een hele zooi ouwe stinkende lijken uit de kast en dat was een moeilijke, verdrietige periode. En zo belandde de manslut wederom op dié plek die hij absoluut niet meer ambiëerde, het kan verkeren.
Er is wel een groot verschil met zijn voorgaan de relaties. Voorheen kozen zij hem en zei "oké". Dit keer heeft hij gekozen. En daar krijgt hij een hele grote blij van.
Geintje
Ja, Vent had nog verkering toen hij zijn entree maakte op de wonderschoone site Second Love aldaar waar ik hem oppikte of neen, hij mij eigenlijk. Ik ben wat dichterlijk vandaag merk ik.
Zijn vriendin kwam in de overgang toen zij ongeveer een jaar een relatie hadden en haar libido verdween naar het absolute nulpunt. Nu had Vent zichzelf vaker teruggevonden in een compleet seksloze relatie en hij had met zichzelf afgesproken dit nooit meer te laten gebeuren en zo kreeg hij toestemming voor een buitendedeurtje. Zijn eerste minnares binnen deze relatie had vrij vers de stekker eruit getrokken toen wij contact kregen. Hij moest er ook nog een beetje van bekomen merkte ik wel, had nog wel wat minnaarsverdriet. Niet in de zin van tranen maar wel het gevoel van afwijzing.
Toen wij een klein half jaar onderweg waren stopte zijn vriendin met hun verkeringsetiketje, hun relatie stelde eigenlijk niks meer voor. Vent nam voor nooit meer in een relatie te stappen en verklaarde zichzelf tot übermansloerie van het noorden. Dit wist ik trouwens niet, ik had geen idee dat de concurrentie me om de oren vloog. Das maar goed ook, anders had ik hoogstwaarschijnlijk vrij snel de handdoek in de ring gegooid. Toen we echt voor elkaar kozen kwamen er dus een hele zooi ouwe stinkende lijken uit de kast en dat was een moeilijke, verdrietige periode. En zo belandde de manslut wederom op dié plek die hij absoluut niet meer ambiëerde, het kan verkeren.
Er is wel een groot verschil met zijn voorgaan de relaties. Voorheen kozen zij hem en zei "oké". Dit keer heeft hij gekozen. En daar krijgt hij een hele grote blij van.
.
maandag 21 oktober 2019 om 18:46
Soumis, ik zou hier dood en doodmoe van worden eerlijk gezegd. Als een man voor je gaat gaat hij voor je, ongeacht de omstandigheden. Kinderen worden vanzelf groot en af en toe een oppas regelen is zo'n punt niet. Hij twijfelt niet alleen, hij sluit je buiten, zakt weg in stilte en lethargie, daar kan ik niet mee, niet bij een volwassen vent, hou op zeg. En niet voor het eerst.
Ik denk dat je het al die tijd goed hebt aangevoeld toen je je reserves had, hij gaat niet echt voor je.
Superpijnlijk natuurlijk, dat snap ik heel goed. Maar echt, ik denk niet dat dit serieus ergens heen gaat.
Wat naar. Het zag er een poosje geleden nog best goed uit, zouden jullie niet op vakantie gaan?
Ik denk dat je het al die tijd goed hebt aangevoeld toen je je reserves had, hij gaat niet echt voor je.
Superpijnlijk natuurlijk, dat snap ik heel goed. Maar echt, ik denk niet dat dit serieus ergens heen gaat.
Wat naar. Het zag er een poosje geleden nog best goed uit, zouden jullie niet op vakantie gaan?
.
weet je het zeker? Want ik ben een snoeilekker wijf hoor
maandag 21 oktober 2019 om 19:48
Is M bij jullie niet het gevolg van de oorzaak waarvoor de gezamenlijke therapie nodig is?oliviaaaaaaa schreef: ↑21-10-2019 13:52
Ik ga volgende keer bij de therapeute doornemen of zij het nuttig vindt het M verhaal op tafel te leggen, ikzelf denk nu van niet, hij heeft echt geen benul en waarom dat dan ook nog op zijn bord leggen. Aan de andere kant, welke waarde zal die gezamenlijke therapie op de duur nog hebben, als dat daar blijft hangen.
Ik geloof niet dat ik, kijkend naar hoe W is, het constructief is om het verhaal van mijn M (Ik zal proberen een andere naam te bedenken, ik kom nu alleen maar op kontje haha) op tafel te gooien. Als W van M zou weten zou het echt de doodsteek zijn. Er is een reden waardoor ik me open heb gesteld voor M en die reden moet aangepakt worden.
Soulmis
Nope..... helemaal niets nog.
Ik denk dat je kan wachten tot je een ons weeg tot hij voor zichzelf helder heeft wat hij wil.
Het is al gezegd en ik denk ook dat wanneer hij voor je wil gaan, echt ervoor wil gaan, dan moet hem niet uitmaken wat je allemaal verder meebrengt, dat hoort bij jou en dat accepteert hij dan ook.
Visje, sterkte met de knoop doorhakken, de keuze heb je al gemaakt.
Boven, alvast sterkte voor morgen met de verleiding weerstaan.
En weer een dag voorbij zonder contact. Normaal wisselen we altijd even onze diensten met elkaar uit voor de volgende week, maar dat hebben we nu niet gedaan. Geen flauw idee dus wanneer hij werkt. Kan maar zo zijn dat ze allebei vrij waren vandaag.
maandag 21 oktober 2019 om 19:53
Oh echt?Ondersteboven19 schreef: ↑21-10-2019 19:40Owwwwwwww!!!
Jeetje wat ben je lief! Gewoon je Vent delenweet je het zeker? Want ik ben een snoeilekker wijf hoor
Nou, dan blijf ik er voor de zekerheid maar bij. Krijg je Vent én Rooss! What a catch babe!
.
maandag 21 oktober 2019 om 19:53
Jaaaaaaa Dat zou leuk zijn!!Ondersteboven19 schreef: ↑21-10-2019 19:42Zullen we Suzan anders ook ff vragen op de hoerenborrel ladies circle?
maandag 21 oktober 2019 om 20:00
Wat naar Chiwe, die totale onwetendheid. Wat is wijsheid hè, ik denk dat je er goed aan doet om even niks te laten horen, zij zal idd als een havik op zijn foon zitten. Hij zal wel een keer contact zoeken toch? Wat denk je?
Ik heb een keer iets meegemaakt dat me hieraan doet denken. Minnaar sprong uit mijn bed na het lezen van een appje, het was thuis foute boel, zijn relatie ging stukken minder goed dan hij me had laten denken. Die was open trouwens dus vrouw in kwestie wist waar hij was.
Eenmaal thuis kwam er nog een sorrysorrysorry appje en daarna doodse stilte. Wel een week.
Ik heb toen maar eens gevraagd hoe de vlag erbij hong en of ik m ooit nog weer eens ging zien. Als ik geen bal opgegooid had was ie ergens in de lucht blijven zweven denk ik. Hij had meer dan zat aan zijn eigen sores dus de minnaarrelatie was voorbij. Ik had vanzelfsprekend alle begrip maar dat hij mij dat niet meldde vond ik lullig.
Ik hoop dat het bij niet zo lang hoeft te duren. Zij latten toch? Hij is doordeweeks in de regel alleen thuis?
Ik heb een keer iets meegemaakt dat me hieraan doet denken. Minnaar sprong uit mijn bed na het lezen van een appje, het was thuis foute boel, zijn relatie ging stukken minder goed dan hij me had laten denken. Die was open trouwens dus vrouw in kwestie wist waar hij was.
Eenmaal thuis kwam er nog een sorrysorrysorry appje en daarna doodse stilte. Wel een week.
Ik heb toen maar eens gevraagd hoe de vlag erbij hong en of ik m ooit nog weer eens ging zien. Als ik geen bal opgegooid had was ie ergens in de lucht blijven zweven denk ik. Hij had meer dan zat aan zijn eigen sores dus de minnaarrelatie was voorbij. Ik had vanzelfsprekend alle begrip maar dat hij mij dat niet meldde vond ik lullig.
Ik hoop dat het bij niet zo lang hoeft te duren. Zij latten toch? Hij is doordeweeks in de regel alleen thuis?
.
