Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
maandag 21 oktober 2019 om 21:23
Ik heb geloof ik non stop gejankt vanaf vanmiddag tot nu toe.
Nog paar mailtjes ? Die waren ook kut en dus binnenkort gesprekje. Dat zal
Het allerlaatste zijn.
Wij hebben alleen gemaild, Ook niet bellen en geen whats app.
Niet ideaal, maar we zagen en spraken elkaar vaak paar keer per week. ( openbaar ). De laatste tijd dus stuk minder contact ( op mijn verzoek ) en ook geen dates meer ( totdat helder was wat hij wilde ), maar dat is nog steeds niet helder. Dus ik ga geen maanden wachten totdat er duidelijkheid komt, heb al lang genoeg gewacht.
Maar wat ben ik verdrietig.
Het is nu ook definitief , dus zal er echt doorheen moeten.
En hoe deal je met een ex minnaar die je nog tegenkomt??
Nog paar mailtjes ? Die waren ook kut en dus binnenkort gesprekje. Dat zal
Het allerlaatste zijn.
Wij hebben alleen gemaild, Ook niet bellen en geen whats app.
Niet ideaal, maar we zagen en spraken elkaar vaak paar keer per week. ( openbaar ). De laatste tijd dus stuk minder contact ( op mijn verzoek ) en ook geen dates meer ( totdat helder was wat hij wilde ), maar dat is nog steeds niet helder. Dus ik ga geen maanden wachten totdat er duidelijkheid komt, heb al lang genoeg gewacht.
Maar wat ben ik verdrietig.
Het is nu ook definitief , dus zal er echt doorheen moeten.
En hoe deal je met een ex minnaar die je nog tegenkomt??
maandag 21 oktober 2019 om 21:32
Aaah visje 
Zo herkenbaar, ik kan ook ineens uit het niets gaan huilen en niet meer stoppen.
Moet het alleen opsparen tot de avond vanwege de kinderen.
Ik heb heel gelezen, maar kan niet alles meer plaatsen, maar hoe lang heb jij in de situatie gezeten van het weer afstand nemen en geen keuze maken van hem?
Zo herkenbaar, ik kan ook ineens uit het niets gaan huilen en niet meer stoppen.
Moet het alleen opsparen tot de avond vanwege de kinderen.
Ik heb heel gelezen, maar kan niet alles meer plaatsen, maar hoe lang heb jij in de situatie gezeten van het weer afstand nemen en geen keuze maken van hem?
maandag 21 oktober 2019 om 21:33
Ach Visje, dus toch definitief nu?
Het duurde eigenlijk al veel te lang voordat hij knopen ging doorhakken en dan hou je toch hoop, heel begrijpelijk.
Hebben jullie vanmiddag per email eea besloten? Hij weet het dus nog steeds niet?
Moeten jullie elkaar ook echt tegenkomen? Ik bedoel, ik kom bijv zelfs mijn buren nog niet vaak tegen.
Het duurde eigenlijk al veel te lang voordat hij knopen ging doorhakken en dan hou je toch hoop, heel begrijpelijk.
Hebben jullie vanmiddag per email eea besloten? Hij weet het dus nog steeds niet?
Moeten jullie elkaar ook echt tegenkomen? Ik bedoel, ik kom bijv zelfs mijn buren nog niet vaak tegen.
maandag 21 oktober 2019 om 21:40
Inmiddels wel een half jaar denk ik. Hij wilde zijn relatie afhandelen, maar volgens mij gaat het wat beter nu, waardoor ik niet het idee heb dat hij op korte termijn voor ons zal gaan.
Het kan daar nog alle kanten op, maar ga niet wachten als blijkt dat hij over half jaar toch met haar verder gaat.
Dus mijn grens is écht bereikt dus moet voor mezelf kiezen. Anders sta ik ook niet open misschien voor een andere leuke single man!
Want ik hoor ook van de meeste dames dat er altijd wel een leukere komt
.
Alhoewel ik dat nu nog niet kan indenken. Net als Lois deelden wij alles. Humor, liefde , maatjes.
Misschien was hij ook wel mijn boei in deze heftige periode. En vind ik het misschien ook eng om deze los te laten.
Het kan daar nog alle kanten op, maar ga niet wachten als blijkt dat hij over half jaar toch met haar verder gaat.
Dus mijn grens is écht bereikt dus moet voor mezelf kiezen. Anders sta ik ook niet open misschien voor een andere leuke single man!
Want ik hoor ook van de meeste dames dat er altijd wel een leukere komt
. Alhoewel ik dat nu nog niet kan indenken. Net als Lois deelden wij alles. Humor, liefde , maatjes.
Misschien was hij ook wel mijn boei in deze heftige periode. En vind ik het misschien ook eng om deze los te laten.
maandag 21 oktober 2019 om 21:44
Mehe, ik ben heel goed in het negeren van minna(a)res(s)(sen). Ik heb geoefend!Ondersteboven19 schreef: ↑21-10-2019 21:12Ja zeg Rooss! Zit je nou mijn ongegeneerde gevlurt te negeren! Je lijkt De Marmot wel
.
maandag 21 oktober 2019 om 21:48
Ik heb eerlijk gezegd geen idee, het lijkt me verschrikkelijk. Jammer dat er geen potjes pokerface on line te bestellen zijn!
Even voor mijn beeldvorming, ik heb jouw situatie niet zo goed voor ogen. Ben jij zelf ook (nog) getrouwd?
.
maandag 21 oktober 2019 om 22:14
Ik lees hier nu een tijdje mee en vind het ontroerend dat jullie zo nuchter en warm zijn naar elkaar. Elkaar steunen en troosten, doorspekt met humor. Ik herken alles zo in jullie verhalen, en wat had ik graag meegeschreven toen ik lang geleden worstelde.
De eenzaamheid en de wanhoop vond ik zo heftig in die tijd, niemand die het begreep of die ik het kon uit leggen. Ik werd soms wakker om over te geven-zo heftig en verdrietig voelde ik me in die tijd.
De eenzaamheid en de wanhoop vond ik zo heftig in die tijd, niemand die het begreep of die ik het kon uit leggen. Ik werd soms wakker om over te geven-zo heftig en verdrietig voelde ik me in die tijd.
maandag 21 oktober 2019 om 22:38
Ik ben zelf gescheiden. Niet voor minnaar, aangezien het toen écht niet aan de orde was om überhaupt samen verder te gaan.
Ik heb toen wel het besef gekregen dat het huwelijk niks meer voor stelde. Ex en ik waren er beide ok mee. Het was op. ik was ook niet op zoek naar een minnaar , hij was mijn eerste , we werden verliefd ).
Totdat hij vorig jaar opeens begon over een toekomst voor ons samen. Dat ik daar zelf een beetje van schrok en dacht , wil ik dat wel? Toen is dat gaan indalen en werd dat idee steeds serieuzer.
Maar ik heb hem altijd gezegd ik wil niet dat je voor mij je huwelijk opgeeft. Je moet er alles aan gedaan hebben. Daar is hij nu mee bezig . En zegt dat hij bezig is om zijn huwelijk te redden maar heeft geen idee heeft of dat gaat lukken en of ze beide nog wel willen. Maar wil het wel Een kans geven. Maar wil mij ook niet kwijt , ook al spreken we nu op mijn verzoek niet af en is er geen intimiteit zie ik hoe blij hij is al hij me ziet ( in het wild zeg maar ) en mailt hij me dagelijks.
Maar voor mij is de balans al een jaar ver zoek. In frequentie en tijd en is het toch anders als je zelf single bent.
Heb je dan een beeld roos?
Ik heb toen wel het besef gekregen dat het huwelijk niks meer voor stelde. Ex en ik waren er beide ok mee. Het was op. ik was ook niet op zoek naar een minnaar , hij was mijn eerste , we werden verliefd ).
Totdat hij vorig jaar opeens begon over een toekomst voor ons samen. Dat ik daar zelf een beetje van schrok en dacht , wil ik dat wel? Toen is dat gaan indalen en werd dat idee steeds serieuzer.
Maar ik heb hem altijd gezegd ik wil niet dat je voor mij je huwelijk opgeeft. Je moet er alles aan gedaan hebben. Daar is hij nu mee bezig . En zegt dat hij bezig is om zijn huwelijk te redden maar heeft geen idee heeft of dat gaat lukken en of ze beide nog wel willen. Maar wil het wel Een kans geven. Maar wil mij ook niet kwijt , ook al spreken we nu op mijn verzoek niet af en is er geen intimiteit zie ik hoe blij hij is al hij me ziet ( in het wild zeg maar ) en mailt hij me dagelijks.
Maar voor mij is de balans al een jaar ver zoek. In frequentie en tijd en is het toch anders als je zelf single bent.
Heb je dan een beeld roos?
maandag 21 oktober 2019 om 22:47
Oh. Dat is lief en verdrietig tegelijk wizze. Ik had vorige week koorts. Niets anders, gewoon koorts. Echt fysiek ziek gewoon. Stom
Ik wil ook op dat uitje zijn, zeker als roos en vent er ook zijn.
Chiwe, ik weet niet zeker of de therapie en m dezelfde oorzaak hebben dat zal moeten blijken. Nu op dit moment kan hij die waarheid nog niet aan. Maar de vraag is of we daarnaar toe moeten werken of net niet.
En fijn dat jullie mij sterk vinden. Maar soms vind ik het ook behoorlijk zwak dat ik niet de stap zet om met hem verder te gaan. Ik ben er van overtuigd dat wij het heel fijn zouden hebben samen.
En visje. Knuffel hoor. We weten zo hoe het voelt.
Ik wil ook op dat uitje zijn, zeker als roos en vent er ook zijn.
Chiwe, ik weet niet zeker of de therapie en m dezelfde oorzaak hebben dat zal moeten blijken. Nu op dit moment kan hij die waarheid nog niet aan. Maar de vraag is of we daarnaar toe moeten werken of net niet.
En fijn dat jullie mij sterk vinden. Maar soms vind ik het ook behoorlijk zwak dat ik niet de stap zet om met hem verder te gaan. Ik ben er van overtuigd dat wij het heel fijn zouden hebben samen.
En visje. Knuffel hoor. We weten zo hoe het voelt.
maandag 21 oktober 2019 om 22:53
Bedankt voor je uitleg Visje. Je "wacht" dus al een jaar. Praten jullie samen ook over de ontwikkeling die minnaar en vrouw doormaken of is dat geen onderwerp?
Hadden jullie tot voor kort nog wel dates of ging dat ook op een lager pitje? Hoe kijkt hij zelf naar werken aan zijn relatie terwijl hij een minnares heeft?
Klote situatie voor jou.
Dank je Wizze. Ik had je beslist een minnaartopic gegund. Hoe hangt de vlag er nu bij je? Kriebelt het nog wel eens?
Hadden jullie tot voor kort nog wel dates of ging dat ook op een lager pitje? Hoe kijkt hij zelf naar werken aan zijn relatie terwijl hij een minnares heeft?
Klote situatie voor jou.
Dank je Wizze. Ik had je beslist een minnaartopic gegund. Hoe hangt de vlag er nu bij je? Kriebelt het nog wel eens?
.
maandag 21 oktober 2019 om 23:18
Ja, het kan ook goed aflopen.
Ik struikelde ooit over mijn minnaar - mijn jongste kind was dreumes, ik had een best liefdevolle relatie met een jongensachtige man die dol op zijn kinderen was, en ook op mij. Hij was mijn beste vriend, we waren al lang samen, ik was de sterke vrouw, alles onder controle; de jongensachtige vader dartelde om me heen, niet echt verantwoordelijk, wel speels en opgewekt. Hij voelde voor mij als een vierde kind, net iets te vaak.
En toen was daar de Grote Man, hij was de vader van een vriendinnetje van mijn kind, en ik kende hem al een jaar of acht. Uiterlijk niet mijn type, altijd hard aan het werk, analyticus. Pas toen ik op een avond met hem in gesprek raakte, we urenlang elkaar naar een hoger plan spiraalden sloeg het bij mij in en die avond liep ik verward naar huis.
We hebben twee jaar in het geheim afwisselend volkomen onbesuisd contact gehad, zijn heel vaak door het oog van de naald gekropen, en tegelijkertijd geprobeerd bij elkaar weg te blijven. Elkaar lange prachtige mails geschreven/ we hadden een gezamenlijk en geheim mailaccount. Er waren steeds opnieuw perioden waarin we afstand namen, een paar dagen, een paar weken, twee maanden- om dan later weer vol op elkaar te knallen. Of het voornemen om elkaar eens in de zes weken te zien en dan maar de sterren uit de hemel te seksen, daar op teren en het daar bij laten. Of goede vrienden te blijven, elkaars vertrouweling te zijn. Maar bij elke poging tot afstand, werd ons contact inniger en heftiger.
Allebei hadden we kleine kinderen, allebei zijn we weldenkende ouders en allebei waren we zo bang voor de verwoestende effecten op onze officiële spouses en onze kinderen. Hij is in psychoanalyse gegaan om dingen uit zijn verleden te verwerken, zichzelf kritisch te onderzoeken en houvast te hebben. Zijn grote slimme hoofd kreeg hij niet om deze situatie heen- altijd zo beheerst en risicomijdend. Ik ben ook in therapie gegaan om uit te zoeken wat ik wilde, om mijn patronen te veranderen, en dat was kut en pittig en goed en leerzaam.
Ik herken alles in jullie verhalen, en wat had ik graag toen meegeschreven. Ik viel tien kilo af, heb een maagzweer gekregen. En ik ben geen neuroot, of instabiele vrouw. Ik ben zelfs zwanger van hem geweest en heb het weg laten halen, het zou nog ingewikkelder worden voor iedereen. En dat was een goede beslissing toen, maar soms spijt het me diep. Ik voelde me slecht over wat ik wilde en aan zou richten.
Na twee jaar verliefd zijn op de Grote Man ben ik weggegaan bij mijn ex, we waren samen prima ouders maar ik wilde niet meer samen zijn, terwijl ik zo hard van iemand anders was gaan houden.
Mijn minnaar wist niet dat ik weg ging, we waren in een radiostille periode, ik wilde ook zonder hem die beslissing maken, en natuurlijk hoopte ik dat hij eindelijk uit zijn -overigens wel slechte huwelijk met een prinsessenvrouwtje zou stappen. Hij kon niet weg, zei hij, alle bekende redenen, terwil ik zijn hoofdprijs was, de one in a million, zijn grote liefde..
Ik ben er zo ongelooflijk stuk van geweest dat ik dagen bijna mijn bed niet uitkwam, en ex de kinderen extra nam omdat ik ziek was. Ik voelde zo kapotgevallen.
De Grote Man wilde dus niet overstappen naar een andere vrouw, was bang dat hij mij mee zou trekken en het niet genoeg zou zijn als we wel samen kwamen, ik een te mooi plaatje was. Hij was bang voor de vernietigingsdrang van zijn vrouw, die dreigde met ‘kinderen nooit meer zien, of soms een zaterdagmiddag’.
Hij wil altijd alles voor iedereen goed doen, en het schuldgevoel was zo heftig dat het hem omvertrok.
Na drie maanden kwam hij me opzoeken, om mijn nieuwe huis te bekijken. En toen hij me zag, en rook en voelde was er geen twijfel meer, of in ieder geval was zijn dappere inborst groter dan de diepe angst.
Hij heeft daarna een flatje gehuurd en heeft de scheiding in gang gezet. Die duurde overigens lang duurde want ex weigerde. Dat is een ander verhaal. Tijdens die tijd jaar wij trouwens wel samen.
En nu 12 jaar later - is het nog steeds. Ik verheug me als hij naar huis komt rijden, onze seks is de allerfijnste ooit, hij is Mijn Man. In alles, ik draai me elke nacht in die jullie bekende spinnende bankschroef, verheug me op die bromstem die resoneert in zijn borstkas. En met onze kinderen gaat het goed. Mijn vreselijke aardige ex is gelukkig met iemand die hem veel beter past, en we zijn nog steeds matties. Zijn ex is ingewikkeld. Voelt zich slachtoffer.
En ik blijf die onbetrouwbare slet. Maar ach, wel een lekkere.dus daar kan ik mee leven.
Ik heb er veel van geleerd, over mezelf, over hoe ik zweeg over wat ik wilde. Daar ben ik mee begonnen toen. Duidelijk aangeven wat ik wil.
En ik heb alle geluk gehad, en dat heb ik nog steeds.
Het is ergens vreemd om tijdens het lezen het gevoel te krijgen dat ik jullie een beetje ken. Mooi ook.
Ik struikelde ooit over mijn minnaar - mijn jongste kind was dreumes, ik had een best liefdevolle relatie met een jongensachtige man die dol op zijn kinderen was, en ook op mij. Hij was mijn beste vriend, we waren al lang samen, ik was de sterke vrouw, alles onder controle; de jongensachtige vader dartelde om me heen, niet echt verantwoordelijk, wel speels en opgewekt. Hij voelde voor mij als een vierde kind, net iets te vaak.
En toen was daar de Grote Man, hij was de vader van een vriendinnetje van mijn kind, en ik kende hem al een jaar of acht. Uiterlijk niet mijn type, altijd hard aan het werk, analyticus. Pas toen ik op een avond met hem in gesprek raakte, we urenlang elkaar naar een hoger plan spiraalden sloeg het bij mij in en die avond liep ik verward naar huis.
We hebben twee jaar in het geheim afwisselend volkomen onbesuisd contact gehad, zijn heel vaak door het oog van de naald gekropen, en tegelijkertijd geprobeerd bij elkaar weg te blijven. Elkaar lange prachtige mails geschreven/ we hadden een gezamenlijk en geheim mailaccount. Er waren steeds opnieuw perioden waarin we afstand namen, een paar dagen, een paar weken, twee maanden- om dan later weer vol op elkaar te knallen. Of het voornemen om elkaar eens in de zes weken te zien en dan maar de sterren uit de hemel te seksen, daar op teren en het daar bij laten. Of goede vrienden te blijven, elkaars vertrouweling te zijn. Maar bij elke poging tot afstand, werd ons contact inniger en heftiger.
Allebei hadden we kleine kinderen, allebei zijn we weldenkende ouders en allebei waren we zo bang voor de verwoestende effecten op onze officiële spouses en onze kinderen. Hij is in psychoanalyse gegaan om dingen uit zijn verleden te verwerken, zichzelf kritisch te onderzoeken en houvast te hebben. Zijn grote slimme hoofd kreeg hij niet om deze situatie heen- altijd zo beheerst en risicomijdend. Ik ben ook in therapie gegaan om uit te zoeken wat ik wilde, om mijn patronen te veranderen, en dat was kut en pittig en goed en leerzaam.
Ik herken alles in jullie verhalen, en wat had ik graag toen meegeschreven. Ik viel tien kilo af, heb een maagzweer gekregen. En ik ben geen neuroot, of instabiele vrouw. Ik ben zelfs zwanger van hem geweest en heb het weg laten halen, het zou nog ingewikkelder worden voor iedereen. En dat was een goede beslissing toen, maar soms spijt het me diep. Ik voelde me slecht over wat ik wilde en aan zou richten.
Na twee jaar verliefd zijn op de Grote Man ben ik weggegaan bij mijn ex, we waren samen prima ouders maar ik wilde niet meer samen zijn, terwijl ik zo hard van iemand anders was gaan houden.
Mijn minnaar wist niet dat ik weg ging, we waren in een radiostille periode, ik wilde ook zonder hem die beslissing maken, en natuurlijk hoopte ik dat hij eindelijk uit zijn -overigens wel slechte huwelijk met een prinsessenvrouwtje zou stappen. Hij kon niet weg, zei hij, alle bekende redenen, terwil ik zijn hoofdprijs was, de one in a million, zijn grote liefde..
Ik ben er zo ongelooflijk stuk van geweest dat ik dagen bijna mijn bed niet uitkwam, en ex de kinderen extra nam omdat ik ziek was. Ik voelde zo kapotgevallen.
De Grote Man wilde dus niet overstappen naar een andere vrouw, was bang dat hij mij mee zou trekken en het niet genoeg zou zijn als we wel samen kwamen, ik een te mooi plaatje was. Hij was bang voor de vernietigingsdrang van zijn vrouw, die dreigde met ‘kinderen nooit meer zien, of soms een zaterdagmiddag’.
Hij wil altijd alles voor iedereen goed doen, en het schuldgevoel was zo heftig dat het hem omvertrok.
Na drie maanden kwam hij me opzoeken, om mijn nieuwe huis te bekijken. En toen hij me zag, en rook en voelde was er geen twijfel meer, of in ieder geval was zijn dappere inborst groter dan de diepe angst.
Hij heeft daarna een flatje gehuurd en heeft de scheiding in gang gezet. Die duurde overigens lang duurde want ex weigerde. Dat is een ander verhaal. Tijdens die tijd jaar wij trouwens wel samen.
En nu 12 jaar later - is het nog steeds. Ik verheug me als hij naar huis komt rijden, onze seks is de allerfijnste ooit, hij is Mijn Man. In alles, ik draai me elke nacht in die jullie bekende spinnende bankschroef, verheug me op die bromstem die resoneert in zijn borstkas. En met onze kinderen gaat het goed. Mijn vreselijke aardige ex is gelukkig met iemand die hem veel beter past, en we zijn nog steeds matties. Zijn ex is ingewikkeld. Voelt zich slachtoffer.
En ik blijf die onbetrouwbare slet. Maar ach, wel een lekkere.dus daar kan ik mee leven.
Ik heb er veel van geleerd, over mezelf, over hoe ik zweeg over wat ik wilde. Daar ben ik mee begonnen toen. Duidelijk aangeven wat ik wil.
En ik heb alle geluk gehad, en dat heb ik nog steeds.
Het is ergens vreemd om tijdens het lezen het gevoel te krijgen dat ik jullie een beetje ken. Mooi ook.
maandag 21 oktober 2019 om 23:33
Poeh, wat een verhaal zeg. Wat een verdriet en twijfels en gedoe, allemachtig. Je klinkt niet bepaald dom inderdaad, hij ook niet. Wel heel menselijk.
Wat ontzettend heftig dat je zelfs van hem in verwachting was, godskenonne. Je bent echt door elke denkbare minnaressenhel gegaan zeg!
En nu al 12 jaar gelukkig samen, wauw.
Wat ontzettend heftig dat je zelfs van hem in verwachting was, godskenonne. Je bent echt door elke denkbare minnaressenhel gegaan zeg!
En nu al 12 jaar gelukkig samen, wauw.
.
maandag 21 oktober 2019 om 23:41
Mag ik even een ideetje lanceren, minnaressen?
Marana heeft zo geweldig alle delen "minnaartopic" opgezocht en hier een paar blz geleden gepost. Is het een idee om in elk volgende deel deze topiclinks in de eerste post onder de OP te zetten?
Mochten dames behoefte hebben aan het lezen van deel tig dan kunnen we ze verwijzen naar post 1 van elk minnaartopic. Plan?
Marana heeft zo geweldig alle delen "minnaartopic" opgezocht en hier een paar blz geleden gepost. Is het een idee om in elk volgende deel deze topiclinks in de eerste post onder de OP te zetten?
Mochten dames behoefte hebben aan het lezen van deel tig dan kunnen we ze verwijzen naar post 1 van elk minnaartopic. Plan?
.
maandag 21 oktober 2019 om 23:58
Goed plan Roos! Ik lees wel mee, en geef alle sterke dames hier een knuffel.. en alle minder sterke ook 
Ik ben minder actief, maar wil best een nieuw topic openen morgen, deze is bijna vol. Als iemand anders zich geroepen voelt mag dat zeker
Ik tel af, bijna date weer met M. Hier nog geen afscheid, t is nog te fijn.
Ik ben minder actief, maar wil best een nieuw topic openen morgen, deze is bijna vol. Als iemand anders zich geroepen voelt mag dat zeker
Ik tel af, bijna date weer met M. Hier nog geen afscheid, t is nog te fijn.
dinsdag 22 oktober 2019 om 00:04
Ja Rooss, dat is wat ik een aantal pagina's terug zei. In openingspost terug verwijzen en ik laatste post ook naar volgende deel. Dan blijft alles vindbaar.
En Wizze, wow, ik ben er stil van. Wat een heftig maar aan de andere kant uiteindelijk mooi hoe het is afgelopen en jullie nu samen zijn.
Knuffel aan iedereen die het nodig heeft op dit moment.
IamFoolish, toen ik Wizze las moest ik aan jou denken, hoe gaat het met je?
Ik ben net als Hoesje aan het aftellen, al duurt het hier nog bijna een maand. Hoesje, wanneer zag jij M voor het laatst? Jullie hebben vaak de pech van niet doorgaande dates toch?
En Pluisje, hoe gaat het met je?
En met jou Gea?
En niet te vergeten Lois, jou vind ik samen met Olivia en Ondersteboven ook echt powervrouwen. Ondanks jullie gevoel toch voet bij stuk houden en minnaars afwijzen. Ik doe het jullie niet na, maar ik denk dat jullie beide de goede keuze maken. Eliza, misschien moeten jij en ik hetzelfde doen!
En Wizze, wow, ik ben er stil van. Wat een heftig maar aan de andere kant uiteindelijk mooi hoe het is afgelopen en jullie nu samen zijn.
Knuffel aan iedereen die het nodig heeft op dit moment.
IamFoolish, toen ik Wizze las moest ik aan jou denken, hoe gaat het met je?
Ik ben net als Hoesje aan het aftellen, al duurt het hier nog bijna een maand. Hoesje, wanneer zag jij M voor het laatst? Jullie hebben vaak de pech van niet doorgaande dates toch?
En Pluisje, hoe gaat het met je?
En met jou Gea?
En niet te vergeten Lois, jou vind ik samen met Olivia en Ondersteboven ook echt powervrouwen. Ondanks jullie gevoel toch voet bij stuk houden en minnaars afwijzen. Ik doe het jullie niet na, maar ik denk dat jullie beide de goede keuze maken. Eliza, misschien moeten jij en ik hetzelfde doen!
anoniem_347736 wijzigde dit bericht op 22-10-2019 00:13
46.04% gewijzigd
