Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Gea, ik zou I aanraden om het niet te vertellen maar wel door te zetten met de scheiding. In mijn ogen geef je een trap na als je bij de scheiding zegt 'oh ja, ik ga ook al 6 jaar vreemd'. Dat is extra pijn die gewoon niet nodig is. Ik heb het mijn ex-man nooit opgebiecht. Hij zal heus vermoedens hebben gehad, maar ik heb het altijd ontkend. Ik wou niet dat hij het in een volgende relatie nog moeilijker zou vinden om iemand te vertrouwen.
Als I toch zeker weet dat hij wil scheiden, moet hij dat doorzetten, en dan is de kans groot dat ze het nooit te weten komt. Zeker niet als jij en I het nog even rustig aan doen met het weer opbouwen van een relatie. Jullie nieuwe relatie heeft een grotere kans van slagen als zijn (ex-)vrouw, waarmee hij ivm de kinderen nog contact zal blijven houden, niet weet dat jij en hij al voortijdig een stel waren.



Lavendel, als je dit topic een poosje volgt lees je dat vreemdgaan gemiddeld genomen meer ellende dan fijne dingen oplevert. Bespreek met je man wat je mist, en kijk samen wat er mogelijk is om het allemaal weer wat spannender te maken.
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
16-06-2019 17:02

Lavendel, als je dit topic een poosje volgt lees je dat vreemdgaan gemiddeld genomen meer ellende dan fijne dingen oplevert. Bespreek met je man wat je mist, en kijk samen wat er mogelijk is om het allemaal weer wat spannender te maken.

Zo Eens! In t begin lijkt het allemaal heel leuk, tot je ontdekt dat je die ander een tijdje moet missen, gevoelens voor elkaar ontwikkelt etc. Dan komt de ellende om de hoek kijken.. Ik zou ondanks 100 waarschuwingen ook aan begonnen zijn dus ik begrijp wel als je het toch doet.. maar bezint eer ge bemint!

Marana schreef:
16-06-2019 17:02
Gea, ik zou I aanraden om het niet te vertellen maar wel door te zetten met de scheiding. In mijn ogen geef je een trap na als je bij de scheiding zegt 'oh ja, ik ga ook al 6 jaar vreemd'. Dat is extra pijn die gewoon niet nodig is. Ik heb het mijn ex-man nooit opgebiecht. Hij zal heus vermoedens hebben gehad, maar ik heb het altijd ontkend. Ik wou niet dat hij het in een volgende relatie nog moeilijker zou vinden om iemand te vertrouwen.
Als I toch zeker weet dat hij wil scheiden, moet hij dat doorzetten, en dan is de kans groot dat ze het nooit te weten komt. Zeker niet als jij en I het nog even rustig aan doen met het weer opbouwen van een relatie. Jullie nieuwe relatie heeft een grotere kans van slagen als zijn (ex-)vrouw, waarmee hij ivm de kinderen nog contact zal blijven houden, niet weet dat jij en hij al voortijdig een stel waren.

Ja je hebt helemaal gelijk! Dank voor je reactie.. Hij zal die 6 jaar nooit benoemen, misschien alleen dat er nu iemand anders is, maar dat kan inderdaad veel kapot maken! Misschien bekijk ik het teveel vanuit mijn eigen perspectief, maar ik vind het zo verschrikkelijk dat ze van niks weet.. maar dat komt omdat ik deze halve onwetendheid zelf zoveel erger vind dan de waarheid, maar dat hoeft natuurlijk niet voor iedereen te gelden! Aan de andere kant is er altijd een enorm grote kans dat ze het alsnog wel ontdekt.. Over scheiden is nog niet eens besproken en hij wil dat rustig aan doen.. Intussen op zelfde voet met mij verder gaan zal niet gaan.. . het zal heel lastig worden vrees ik.
I was born to be real, not to be perfect..
Gea, toen de boel bij S thuis klapte, voelde ik me ook soort van schuldig naar zijn vrouw toe. Want ik werd deels verzwegen en ze wist van niks. Of nou ja, een beetje...

Nu is dat niet meer zo, als ik zie hoe onwijs heftig ze op de summiere info die ze wel heeft ontdekt reageert, ben ik blij dat ze niet het hele verhaal kent.

Ergens baal ik er van dat ik al die tijd de niet-bestaande vrouw ben gebleven, aan de andere kant houdt S me bewust uit de schijnwerpers om te zorgen dat ze mij niet meer lasig valt...

Maar idd, het zegt iets over karakter en hoe er met moeilijke zaken wordt omgegaan...
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 16-06-2019 18:01
1.52% gewijzigd
En lavendel, had ik dit op voorhand geweten, was ik er nooit aan begonnen... nooit meer dit. Maar je denkt dat het maar eventjes is, dat je je hoofd er wel bij kan houden. Dat die ene keer, dat ene appje, dat ene gebaar, die ene wilde nacht het verschil niet gaat maken...

Maar dat deed het bij mij wel. Ik heb ze nog hoor, de appjes na de eerste ontmoeting. ‘We hebben allebei een leuke relatie. Dit wordt nooit meer dan afgelopen nacht...’ we waren zo overtuigd! En kijk nu eens...

En nee, niet bij iedereen verloopt het zo. Maar het kan. En dan zijn de poppen aan het dansen. Inderdaad: bezint eer ge bemint...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het gevoel dat deze wending ook wel eens het einde van onze relatie kan gaan betekenen..
Als hij er nu voor gaat kiezen voor onbepaalde tijd voorzichtig te gaan zijn omdat zijn vrouw het anders ontdekt en ons contact op een lage(re) frequentie gaat zetten, waarbij ons contact constant afhankelijk gaat zijn van het reilen en zeilen bij hem thuis, dan is het voor mij over..
Ik trek het niet om op dit punt niet om weer de rol van de side chick in te gaan nemen.
Dat zou niet overeen komen met alles dat hij eerder gezegd heeft. Als hij daar nu voor kiest, zal dat de doodsteek zijn.. Dat ga ik echt niet trekken.
Als hij echt integer is, zal hij nu zijn verantwoordelijkheid gaan nemen, eerlijk zijn tegen zijn vrouw, van haar scheiden of het met mij breken.. Maar ik ga niet voor een tussenoplossing die alleen maar werkt zodat hij t met beide half/half in stand kan houden.. Ik merk dat ik op ben, dat het klaar is dan..
Ik blijf niet bungelen in deze relatie in afwachting van de restjes van zijn tijd en afhankelijk van de mate van argwaan van zijn vrouw en zijn voorzichtigheid daarin, terwijl hij met haar verder gaat, ik heb best veel geduld, en hou veel van hem, maar ik wil die rol niet meer, dan is t echt over..
Ik hou er rekening mee dat dat nu kan gaan gebeuren. Het zal er nu op aan gaan komen.
anoniem_386628 wijzigde dit bericht op 16-06-2019 19:20
4.43% gewijzigd
I was born to be real, not to be perfect..
Gea, ik kan niks anders dan zeggen: power to you!! Heel sterk van je, want als hij echt voor jou kiest zal hij snel knopen doorhakken. Zoniet, dan moet je inderdaad voor jezelf kiezen omdat jij het dan niet doet. Het zou rot zijn maar dan zul je denk ik ook een last van je schouder af voelen glijden
Weet hij dit ook? Of houd je dat bewust weg?
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
16-06-2019 19:20
Weet hij dit ook? Of houd je dat bewust weg?
Nee, ik heb hem dat (nog) niet gezegd, daarmee zou ik hem onder druk zetten, en dat is niet mijn bedoeling, dat voelt zelfs een beetje bitchie en dwingerig. Hij moet dit zelf beseffen..
Of vind jij/ vinden jullie wel dat ik vooraf al duidelijk over zou moeten zijn?
I was born to be real, not to be perfect..
Je kiest een heel ander pad dan ik destijds koos. Ik vond het echt niet nodig dat mijn minnaar zijn vrouw alles zou opbiechten, en ik gunde hem zijn eigen traject en tijdspad. Dat hij mij ontkende tov haar heb ik altijd gezien als goede zorg voor haar, en niet als iets verkeerds tov mij.

Hem zeggen dat jij er zo in staat zou ik zeker niet doen. Dat legt een druk op hem, en dan maakt hij de keuze niet meer echt vanuit zijn eigen behoefte.
Vind ik heel erg lastig..je wil dat hij dit helemaal uit zichzelf doet natuurlijk..anderzijds weet hij dan wel dat het jou menens is en dat je het niet veel langer trekt. Maar! Hij geeft jou ook geen duidelijkheid he? Ik weet echt niet wat ik zou doen. Doe wat je gevoel je ingeeft zou ik zeggen
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
16-06-2019 19:28

Hem zeggen dat jij er zo in staat zou ik zeker niet doen. Dat legt een druk op hem, en dan maakt hij de keuze niet meer echt vanuit zijn eigen behoefte.
Daar heb je een punt.. alleen als hij gaat voelen dat er wat is, zal ik dat wel eerlijk zeggen.
Ik gun hem ook zeker zijn pad, maar dan zal hij wel een duidelijke richting moeten kiezen.. Ik wil niet de leuke zijweg voor wanneer het hem uitkomt zijn.
I was born to be real, not to be perfect..
Alle reacties Link kopieren
aangepast
anoniem_386628 wijzigde dit bericht op 03-07-2019 16:57
95.65% gewijzigd
I was born to be real, not to be perfect..
gealach schreef:
16-06-2019 19:40

Ik gun hem ook zeker zijn pad, maar dan zal hij wel een duidelijke richting moeten kiezen.
Wie zegt dat hij in the heat of the moment een duidelijke richting kán kiezen? Je kunt toch ook niet verwachten dat als zijn vrouw en kinderen totaal ondersteboven zijn van zijn vertrek hij een duidelijke keuze kan maken op dat moment? Of dat jullie contact wellicht een poos op een heel laag pitje komt te staan, omdat hij zijn gezin/kinderen moet ondersteunen in deze moeilijke periode? Ik bedoel, als hij nu al aangeeft moe te zijn van de huidige situatie...........denk dat de moeilijkste periode voor hem nog moet aanbreken.

Stel dat hij aangeeft even afstand te willen nemen, geef je hem die tijd dan ook?
Ok dus je merkt nu voor het eerst dat zijn prioriteit ligt bij thuis en dat is een rotgevoel. Ik denk dat hij ook niet anders kan, en dat hij geen risico wil lopen. Maar dat is op zich al veelzeggend en iets wat vaker benoemd is. Intentie en daden zijn 2 verschillende dingen helaas. Alleen jij kunt bepalen waar je grens ligt.
Dat dit pijn doet en confronterend is, snap ik volkomen. Denk goed aan jezelf!
Alle reacties Link kopieren
Lois,Hij heeft al gekozen dat hij wel scheiden en bij haar weg wil gaan.. hij heeft alleen tot nu toe niet de ballen gehad het uit te spreken, wat ik goed kan begrijpen. Als ik een stap terug zou moeten doen om dat hij die aandacht voor zijn gezin nodig heeft om e.e.a af te ronden prima, maar niet om vrolijk op de oude voet verder te gaan waarbij ik naar achter wordt geschoven omdat hij rekening moet gaan houden met de argwaan van zijn vrouw, dat is totaal wat anders, en kan in deze fase niet meer, en daar pas ik voor.
I was born to be real, not to be perfect..
Lastig Gea...
Ik heb dat ook meegemaakt.

Gewoon oprechte vraag. Er zullen idd goede redenen zijn voor jullie om voorlopig getrouwd te blijven. Ben je niet bang dat een volgende partner hier moeite mee gaat hebben?
Ik zou zelf argwanend zijn als een man me zou zeggen. Ik ben niet officieel gescheiden. Dan zou ik denken dat hij dan een achterdeurtje open zou willen houden ofzo. Ikzelf zou denk ik geen relatie aan gaan als iemand dus nog niet officieel gescheiden is ( en ook niet in de planneng ligt ).
Zou je dan bijvoorbeeld met een nieuwe partner gaan samenwonen? En getrouwd blijven met je ex man? Ik kan me daar even geen voorstelling van maken.
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 17-06-2019 23:28
Reden: Gewijzigd
31.41% gewijzigd
Zou het lukken om nog even aan te kijken totdat hij die ballen wel heeft?
Ik bedoel, je zit al 8 maanden in deze positie dus wat maakt die maand extra dan uit?

Ik krijg het gevoel dat jij je onbelangrijk voelt voor hem nu, klopt dat? Omdat hij jou nu niet als prio heeft maar zijn vrouw? Als je het feitelijk bekijkt zijn er 2 zaken die je moet onderscheiden;
Hij wil scheiden en hij moet daarvoor de juiste stappen zetten. Daarnaast ben jij er. Die eerste staat even los van jou. Die stappen moeten hoe dan ook. Op zijn tempo. Want 20 jaar huwelijk.
De vraag is hoe lang jij het kunt opbrengen om hem die stappen te laten zetten. Wat Marana deed, het op zijn beloop laten en het los zien van haar.
Alle reacties Link kopieren
Julus, dank je, ik ga zeker goed voor mezelf zorgen door mijn grens te bepalen. Misschien is dat niet nodig en komt t allemaal goed.. als het wel nodig is zal het een hele zware dobber worden met veel verdriet en pijn.. maar ik gun mezelf echt meer dan dat.
I was born to be real, not to be perfect..
Visje, ik ben even kwijt hoe de stand van zaken nu is mbt je minnaar? Maw: hoe is dat gelopen?
gealach schreef:
16-06-2019 20:04
Julus, dank je, ik ga zeker goed voor mezelf zorgen door mijn grens te bepalen. Misschien is dat niet nodig en komt t allemaal goed.. als het wel nodig is zal het een hele zware dobber worden met veel verdriet en pijn.. maar ik gun mezelf echt meer dan dat.
Ik benijd je niet, ik ken die pijn die jij nu zult voelen. Ik wil je meegeven dat als je voor jezelf zou moeten kiezen, die pijn echt wegebt en misschien sneller dan je denkt. Omdat jij zo sterk bent om knopen door te hakken. Die kracht is sterker dan alles
Gea het gaat bij jou allemaal in een razend tempo. je kunt niet verwachten dat het bij I ook allemaal zo snel gaat. Ik vind het niet zo eerlijk eigenlijk, hoe je nu over hem denkt. Je bent hier in dit topic negatief gevoed over zijn intenties, en als nu moet hij zich binnen een paar dagen bewijzen.
Dat is niet eerlijk tov hem, maar ook absoluut niet in het belang van zijn vrouw en kinderen. Ik neem aan dat je graag met hem verder wilt in goede harmonie met zijn kinderen en een redelijke verstandhouding met zijn vrouw. Als jij nu zo pusht en dwingt en hij zou binnen een week jullie relatie opbiechten en de scheiding in gang zetten, is de verstandhouding met zijn vrouw voorgoed verpest en sta jij ook al 5-0 achter bij zijn kinderen. Dat maakt de kans van slagen van jullie relatie echt heel erg klein.

Om jullie samen een goeie start te geven moet I nu echt even goed nadenken over hoe hij het thuis aanpakt. En ja, daar hoort bij dat jij de komende dagen wat minder van hem zult horen. Dat is alleen maar goed als jij een goede start wil voor jullie officiële relatie.

Echt, stop met dwingen en pushen en claimen en jezelf achtergesteld voelen. Gun jullie een betere start samen en neem afstand, laat I het thuis aanpakken op zijn eigen manier. Anders gaat het zeker mis tussen jullie.
Marana ik ben het helemaal met je eens. Het is niet zo dat jij, Gea nu al een half jaar op hem / zijn stappen wacht.
Dit is heel snel en voor een goede en gezonde afwikkeling heeft het zeker tijd nodig . Ook voor zijn vrouw, om ook te wennen aan de situatie. Ik snap ook dat hij , zijn vrouw waar hij al zolang mee samen is, ook niet meer pijn wilt doen dan nodig en in goede harmonie uit elkaar wilt.

Julus. Door omstandigheden even radiostilte. Ik spreek hem eind van de week waarschijnlijk weer. Dan zal het ter sprake komen. Ik houd jullie op de hoogte!
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 16-06-2019 20:38
Reden: Schrijffout
5.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
16-06-2019 17:02
Gea, ik zou I aanraden om het niet te vertellen maar wel door te zetten met de scheiding. In mijn ogen geef je een trap na als je bij de scheiding zegt 'oh ja, ik ga ook al 6 jaar vreemd'. Dat is extra pijn die gewoon niet nodig is. Ik heb het mijn ex-man nooit opgebiecht. Hij zal heus vermoedens hebben gehad, maar ik heb het altijd ontkend. Ik wou niet dat hij het in een volgende relatie nog moeilijker zou vinden om iemand te vertrouwen.
Als I toch zeker weet dat hij wil scheiden, moet hij dat doorzetten, en dan is de kans groot dat ze het nooit te weten komt. Zeker niet als jij en I het nog even rustig aan doen met het weer opbouwen van een relatie. Jullie nieuwe relatie heeft een grotere kans van slagen als zijn (ex-)vrouw, waarmee hij ivm de kinderen nog contact zal blijven houden, niet weet dat jij en hij al voortijdig een stel waren.
Wauw, dit snap ik dus echt niet. Ik ben destijds gescheiden, omdat ik iemand anders had en daarmee verder wilde. Hoewel het heel moeilijk is om eerlijk te zijn naar je partner, heb ik dat wel gedaan (het was verschrikkelijk en iedereen viel natuurlijk over mij geen, want ik was de boosdoener). Ik wilde ook mezelf weer recht in de spiegel kunnen aankijken. Bovendien vind ik persoonlijk dat iemand recht heeft om te weten waarom je de relatie verbreekt. Lekker makkelijk om een smoes te verzinnen en ondertussen door te gaan met het bedrog. Je moet het maar kunnen. Dat doe je niet voor de ander, dat is alleen maar om er zelf niet te slecht op te staan naar de buitenwereld. Ik vind dat achterbaks en berekenend. Je liegt iedereen voor, inclusief jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Gea , de vraag die visje stelt houdt mij ook bezig. Ik lees jouw posts en weet niet hoe er goed op te reageren. Maar ik snap het nu niet zo goed meer.
Je blijft zelf getrouwd met je man ( om allerlei redenen ) maar dan is er toch geen samen verder met je minnaar. Dan staat hij toch ook ergens aan een zijlijn .
Vervolgens verwacht eis je bijna van hem dat hij volledig voor jouw kiest.
Want idd ga je dan halve week bij hem wonen en halve week bij man en kinderen.
Daar wordt je toch knetter gek van .
Ik vind het bijna verklaarbaar dat hij thuis niet alle deuren dicht gooit. Want dat doe jij ook niet. Je kiest ook niet vol voor hem
lila01 schreef:
16-06-2019 20:26
Wauw, dit snap ik dus echt niet. Ik ben destijds gescheiden, omdat ik iemand anders had en daarmee verder wilde. Hoewel het heel moeilijk is om eerlijk te zijn naar je partner, heb ik dat wel gedaan (het was verschrikkelijk en iedereen viel natuurlijk over mij geen, want ik was de boosdoener). Ik wilde ook mezelf weer recht in de spiegel kunnen aankijken. Bovendien vind ik persoonlijk dat iemand recht heeft om te weten waarom je de relatie verbreekt. Lekker makkelijk om een smoes te verzinnen en ondertussen door te gaan met het bedrog. Je moet het maar kunnen. Dat doe je niet voor de ander, dat is alleen maar om er zelf niet te slecht op te staan naar de buitenwereld. Ik vind dat achterbaks en berekenend. Je liegt iedereen voor, inclusief jezelf.


Ik was al een paar jaar mijn ex en de rest van mijn omgeving aan het voorliegen. Ik vond het echt niet nodig en zou het zelfs gemeen gevonden hebben als ik ten tijde van de scheiding ook nog even opgebiecht zou hebben dat ik vreemd ging. Mijn ex heeft nu een hartstikke leuke vriendin waarmee hij heel gelukkig is, en ik ben blij dat ze elkaar gevonden hebben. Als hij had geweten van mijn bedrog was hij niet zo in een nieuwe relatie gestapt, had hij voorlopig geen vertrouwen meer gehad in een partner.

Ik ging vreemd, ik moest zelf met die gevolgen dealen. Ik heb er de rest van mijn leven mee te maken dat ik me wat dat betreft inderdaad niet recht in de spiegel kan aankijken. Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten, en hoeft niet een ander een trap na te geven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven