Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
vrijdag 14 juni 2019 om 10:39
Hoi Gea,
Als ik er zo afstandelijk naar kijk, zou je ECHT willen scheiden??
Zou je leven daardoor echt beter worden? Vooral als je man ervan weet en je gewoon je minnaar kan blijven zien?
Is de verbinding die je nu met je minnaar hebt echt niet genoeg??
Als je wel gaat scheiden krijg je er namelijk een hoop andere problemen bij, zie ook bijgaand artikel.
https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... samen-door
Sterkte met JOUW beslissing.
Als ik er zo afstandelijk naar kijk, zou je ECHT willen scheiden??
Zou je leven daardoor echt beter worden? Vooral als je man ervan weet en je gewoon je minnaar kan blijven zien?
Is de verbinding die je nu met je minnaar hebt echt niet genoeg??
Als je wel gaat scheiden krijg je er namelijk een hoop andere problemen bij, zie ook bijgaand artikel.
https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... samen-door
Sterkte met JOUW beslissing.
vrijdag 14 juni 2019 om 12:47
Dat zeg ik absoluut niet hoor Gea.
Ik vroeg je of je zeker weet dat je, ook als I er niet zou zijn, bij je man weg zou gaan. Jij antwoordde dat je dat niet weet, maar dat aangezien I er wel is, je niet inziet waarom je dat zeker zou moeten weten.
Ik verduidelijkte dan, dat als je weggaat voor I, of omdat I er is, je toch ook heel veel opgeeft voor een onzekerheid. En dat ik, met mijn persoonlijkheid, dat niet zou doen. Dus dat ik mij die vraag zou stellen. Ik gaf ook gewoon aan dat je toch tijd hebt, en rustig kunt nadenken over wat je zelf wil, ipv nu knopen door te hakken, vooral omdat het zoveel gevolgen heeft, ook voor anderen. Maar ik vind helemaal niet dat jij beter nog 10 jaar bij je man kan blijven, ik weet dat niet, dat weet alleen jij.
En natuurlijk dat als je man zegt dat het einde verhaal is, dat het dan ook einde verhaal is. Maar dat zegt hij toch niet denk ik, op vandaag? Dan is het wat Julus zegt. Wat wil jij eigenlijk zelf?
Voor dit gegeven zie ik ook het verschil niet in onze situatie. Als ik zou weggaan, zou ik mijn man ook inlichten over nummer 2. En in geval ik blijf, zijn er evenveel voor- als nadelen aan het feit dat mijn man al dan niet weet van het bestaan van nummer 2.
vrijdag 14 juni 2019 om 13:04
en wat jane en oranje zeggen.
En ook: volgens mij moet je minstens toch een beeld hebben van hoe je je leven over een jaar of 5 ziet. En dan moet je je afvragen of dat een realistisch beeld is.
bijvoorbeeld: als dat is in 1 huis met I. of dat haalbaar is met alle kinderen, en de exen, hoe je dat gaat betalen, waar dat gaat zijn. Voor mij is dat te onzeker.
Ik zou dus alleen weggaan, als het ook ok is dat ik over 5 jaar alleen zonder man noch lief in een huis woon, met mijn kinderen week om week bij mij en dat ik me financieel en praktisch op mijn eentje red, liever dan ik blijf in de situatie waarin ik nu zit. Andere zekerheden zijn er niet op vandaag. En voor mij is die zekerheid van groot belang.
Maar ik zei het al: misschien ben ik veel conservatiever of risisco-averser dan jij.
Ik vind niet dat jij het een of het ander moet doen, ik vind vooral dat jij moet doen wat voor jou het beste is. En ik hoop een beetje te helpen dat uit te vissen met wat ik schrijf. Omdat ik wel snap vanwaar het komt.
En ook: volgens mij moet je minstens toch een beeld hebben van hoe je je leven over een jaar of 5 ziet. En dan moet je je afvragen of dat een realistisch beeld is.
bijvoorbeeld: als dat is in 1 huis met I. of dat haalbaar is met alle kinderen, en de exen, hoe je dat gaat betalen, waar dat gaat zijn. Voor mij is dat te onzeker.
Ik zou dus alleen weggaan, als het ook ok is dat ik over 5 jaar alleen zonder man noch lief in een huis woon, met mijn kinderen week om week bij mij en dat ik me financieel en praktisch op mijn eentje red, liever dan ik blijf in de situatie waarin ik nu zit. Andere zekerheden zijn er niet op vandaag. En voor mij is die zekerheid van groot belang.
Maar ik zei het al: misschien ben ik veel conservatiever of risisco-averser dan jij.
Ik vind niet dat jij het een of het ander moet doen, ik vind vooral dat jij moet doen wat voor jou het beste is. En ik hoop een beetje te helpen dat uit te vissen met wat ik schrijf. Omdat ik wel snap vanwaar het komt.
vrijdag 14 juni 2019 om 13:32
Vandaar mijn vraag ook afgelopen week: als je wat de kans groot is dat je single gaat worden, zonder man en zonder I, zou je dan nog willen scheiden, denk je dan nog dat je gelukkiger bent wanneer je niet gaat scheiden?
Mooi dat jij het antwoord voor jezelf weet Olivia. Ik wist het destijds ook voor mijzelf, en ik ging dus scheiden. Dat heeft me heel veel geld gekost en een paar lastige jaren, maar ik ben nu zoveel gelukkiger (wonderlijk hoe vaak andere mensen dat ook tegen mij zeggen, dat ik zo straal bijv), en inmiddels ook weer uit de schulden.
Mooi dat jij het antwoord voor jezelf weet Olivia. Ik wist het destijds ook voor mijzelf, en ik ging dus scheiden. Dat heeft me heel veel geld gekost en een paar lastige jaren, maar ik ben nu zoveel gelukkiger (wonderlijk hoe vaak andere mensen dat ook tegen mij zeggen, dat ik zo straal bijv), en inmiddels ook weer uit de schulden.
vrijdag 14 juni 2019 om 15:38
Bedankt voor jullie reacties..
Ik zal het een beetje proberen te verduidelijken:
Toen ik iets met I. aanging en man ontdekte dat, gaf hij eigenlijk meteen aan dat hij er geen moeite mee had, sterker nog hij wilde dat ik het door zou zetten, omdat het in zijn ogen beter zou zijn voor iedereen, omdat hij zag dat ik er vrolijk van werd (ik was stapelverliefd) en omdat hij zelf waarschijnlijk niet zo veel zin had om te investeren, en het gevoel had, dat als ik de relatie met I. verbrak ik dat dan wel van hem zou wensen, en dat wilde hij niet, hij vond het wel prima zo. Dat ik veel van huis was, gaf hem juist het gevoel van meer vrijheid (mijn man is altijd graag alleen geweest). Ik vertelde hem dat ik mijn huwelijk ten alle tijden op de eerste plek zie en dat als mijn relatie met I. te veel af zou doen aan ons huwelijk, of wanneer hij toch van gedachte zou veranderen dat ik dan per direct zou stoppen.
Door de maanden heen dacht ik echter dat hij wel moeite had met de situatie, ook al bleef hij volhouden van niet, hij was vaak geïrriteerd, als ik dan aangaf wel te stoppen met I, stond hij erop dat ik doorging, Tot een keer dat ik het echte wilde beëindigen met I. omdat het thuis totaal de verkeerde kant op liep en ik die stress niet meer aankon, heeft hij mij bijna gesmeekt om het niet te doen en I. ging appen om een afspraak te maken. Die afspraak deed hem volgens eigen zeggen goed, hij had een goed gevoel bij I. en alles zou weer tot rust komen. Helaas gebeurde dat niet.
Ik begon daarna steeds meer te voelen voor I. en man werd steeds grimmiger, zelfs agressief, kreeg een kort lontje en kon niet goed met de situatie omgaan. De situatie hier thuis liep niet lekker, ik zat er regelmatig doorheen, maar het contact en de leuke momenten met I. hielden me op de been, bovendien was ik nog steeds stapelgek op I.
Daarna kwam man met de mededeling dat hij t niet meer zag zitten tussen ons.. Hij wilde nog steeds niet dat ik I. los zou laten, zei zelfs dat hij het liefst had dat ik met hem verder zou gaan een toekomst op zou bouwen.
Mijn inziens heeft hij mij nooit de kans gegeven om iets te herstellen, bleef altijd mij er toe aanzetten met I. verder te gaan en toen hij besloot dat hij niet meer verder wilde was er ook direct geen weg meer terug.
Ergens vond ik het niet geheel fair, maar ook wel prima zo, door de maanden heen en door wat man aangaf, had ik het gevoel dat hij niet echt voor mij wilde gaan, en door alle gedoe en irriatie was er al veel afgebrokkeld en ben ik totaal anders naar mijn man gaan kijken, I. had net uitgesproken een toekomst met mij te willen en ik voelde dit al weken dat ik dit ook wilde, zonder enig idee te hebben hoe dit dan zou moeten in de praktijk.
De praktijk blijkt nu echter een enorm struikelblok, man en ik voelen er beide niet veel voor om als liefdeskoppel verder te gaan, maar willen wel een stabiele basis voor de kinderen, en het allerbeste voor hen. Praktisch gezien ben ik er momenteel helemaal niet aan toe om stappen te zetten, en overzie ik ook nog niet een juiste route... Man wil heel graag in één huis blijven wonen en vrienden blijven, maar vindt het nog met regelmaat met de situatie om te aan, wat al een half jaar zorgt voor de nodige spanningen en onrust tussen ons, ondanks dat, wil hij niet wil dat ik I. loslaat en geeft ook aan dat ook zonder I. het vanaf het begin niet meer goed was gekomen. Intussen heeft hij psychische hulp waardoor ik hoop dat hij de dingen voor zichzelf op een rijtje krijgt.
I. staat op het punt om zijn vrouw te gaan vertellen dat hij wil scheiden (dit staat los van mij) en wil graag samen zijn met mij.. En ik denk nu alleen maar 'Hoe verder?'.
Los van de kinderen, die ten alle tijden mijn prioriteit zijn, zijn er allerlei praktische bezwaren, waarom scheiden lastig is en ondanks dat ik een liefdestoekomst met man niet meer zie zitten en graag een toekomst met I. zou willen, wil ik de veiligheid en stabiliteit die ik nu heb niet zomaar opgeven, niet voor mezelf, maar al hélemaal niet voor de kinderen.. Maar als man echter zo door blijft gaan, en het de situatie onmogelijk blijft maken, zit er geen andere mogelijkheid op dan toch oplossingen te zoeken, omdat ik door het gedrag anders vroeg of laat onderuit ga en dat wil ik graag voorkomen.
Dit is een situatie waar in mijn ogen geen pasklaar antwoord voor is, ik wil vooral rust, niet de tweede viool bij I. blijven spelen, maar ik heb zelf ook weinig toekomstperspectief te bieden momenteel.. Met man terug is geen optie meer, er is geen weg meer terug, niet gevoelsmatig.. Een verstandshuwelijk zou een optie kunnen zijn, maar ik wil maar twee dingen; het beste voor de kinderen en uiteindelijk echt met één persoon gelukkig worden, iemand die ook 100% voor mij gaat, en dat is niet mijn man, daarbij mag ik niet vergeten dat ik niet voor niks ooit op zoek ben gegaan naar de ander waarin ik nu wat ik zocht denk gevonden te hebben.
Liever niet quoten, want ik wil dit misschien graag later nog verwijderen.
Ik zal het een beetje proberen te verduidelijken:
Toen ik iets met I. aanging en man ontdekte dat, gaf hij eigenlijk meteen aan dat hij er geen moeite mee had, sterker nog hij wilde dat ik het door zou zetten, omdat het in zijn ogen beter zou zijn voor iedereen, omdat hij zag dat ik er vrolijk van werd (ik was stapelverliefd) en omdat hij zelf waarschijnlijk niet zo veel zin had om te investeren, en het gevoel had, dat als ik de relatie met I. verbrak ik dat dan wel van hem zou wensen, en dat wilde hij niet, hij vond het wel prima zo. Dat ik veel van huis was, gaf hem juist het gevoel van meer vrijheid (mijn man is altijd graag alleen geweest). Ik vertelde hem dat ik mijn huwelijk ten alle tijden op de eerste plek zie en dat als mijn relatie met I. te veel af zou doen aan ons huwelijk, of wanneer hij toch van gedachte zou veranderen dat ik dan per direct zou stoppen.
Door de maanden heen dacht ik echter dat hij wel moeite had met de situatie, ook al bleef hij volhouden van niet, hij was vaak geïrriteerd, als ik dan aangaf wel te stoppen met I, stond hij erop dat ik doorging, Tot een keer dat ik het echte wilde beëindigen met I. omdat het thuis totaal de verkeerde kant op liep en ik die stress niet meer aankon, heeft hij mij bijna gesmeekt om het niet te doen en I. ging appen om een afspraak te maken. Die afspraak deed hem volgens eigen zeggen goed, hij had een goed gevoel bij I. en alles zou weer tot rust komen. Helaas gebeurde dat niet.
Ik begon daarna steeds meer te voelen voor I. en man werd steeds grimmiger, zelfs agressief, kreeg een kort lontje en kon niet goed met de situatie omgaan. De situatie hier thuis liep niet lekker, ik zat er regelmatig doorheen, maar het contact en de leuke momenten met I. hielden me op de been, bovendien was ik nog steeds stapelgek op I.
Daarna kwam man met de mededeling dat hij t niet meer zag zitten tussen ons.. Hij wilde nog steeds niet dat ik I. los zou laten, zei zelfs dat hij het liefst had dat ik met hem verder zou gaan een toekomst op zou bouwen.
Mijn inziens heeft hij mij nooit de kans gegeven om iets te herstellen, bleef altijd mij er toe aanzetten met I. verder te gaan en toen hij besloot dat hij niet meer verder wilde was er ook direct geen weg meer terug.
Ergens vond ik het niet geheel fair, maar ook wel prima zo, door de maanden heen en door wat man aangaf, had ik het gevoel dat hij niet echt voor mij wilde gaan, en door alle gedoe en irriatie was er al veel afgebrokkeld en ben ik totaal anders naar mijn man gaan kijken, I. had net uitgesproken een toekomst met mij te willen en ik voelde dit al weken dat ik dit ook wilde, zonder enig idee te hebben hoe dit dan zou moeten in de praktijk.
De praktijk blijkt nu echter een enorm struikelblok, man en ik voelen er beide niet veel voor om als liefdeskoppel verder te gaan, maar willen wel een stabiele basis voor de kinderen, en het allerbeste voor hen. Praktisch gezien ben ik er momenteel helemaal niet aan toe om stappen te zetten, en overzie ik ook nog niet een juiste route... Man wil heel graag in één huis blijven wonen en vrienden blijven, maar vindt het nog met regelmaat met de situatie om te aan, wat al een half jaar zorgt voor de nodige spanningen en onrust tussen ons, ondanks dat, wil hij niet wil dat ik I. loslaat en geeft ook aan dat ook zonder I. het vanaf het begin niet meer goed was gekomen. Intussen heeft hij psychische hulp waardoor ik hoop dat hij de dingen voor zichzelf op een rijtje krijgt.
I. staat op het punt om zijn vrouw te gaan vertellen dat hij wil scheiden (dit staat los van mij) en wil graag samen zijn met mij.. En ik denk nu alleen maar 'Hoe verder?'.
Los van de kinderen, die ten alle tijden mijn prioriteit zijn, zijn er allerlei praktische bezwaren, waarom scheiden lastig is en ondanks dat ik een liefdestoekomst met man niet meer zie zitten en graag een toekomst met I. zou willen, wil ik de veiligheid en stabiliteit die ik nu heb niet zomaar opgeven, niet voor mezelf, maar al hélemaal niet voor de kinderen.. Maar als man echter zo door blijft gaan, en het de situatie onmogelijk blijft maken, zit er geen andere mogelijkheid op dan toch oplossingen te zoeken, omdat ik door het gedrag anders vroeg of laat onderuit ga en dat wil ik graag voorkomen.
Dit is een situatie waar in mijn ogen geen pasklaar antwoord voor is, ik wil vooral rust, niet de tweede viool bij I. blijven spelen, maar ik heb zelf ook weinig toekomstperspectief te bieden momenteel.. Met man terug is geen optie meer, er is geen weg meer terug, niet gevoelsmatig.. Een verstandshuwelijk zou een optie kunnen zijn, maar ik wil maar twee dingen; het beste voor de kinderen en uiteindelijk echt met één persoon gelukkig worden, iemand die ook 100% voor mij gaat, en dat is niet mijn man, daarbij mag ik niet vergeten dat ik niet voor niks ooit op zoek ben gegaan naar de ander waarin ik nu wat ik zocht denk gevonden te hebben.
Liever niet quoten, want ik wil dit misschien graag later nog verwijderen.
I was born to be real, not to be perfect..
vrijdag 14 juni 2019 om 15:51
Denk je dat je rust zou kunnen creëren voor jezelf door het met I even op een laag pitje te zetten? Alle contactmomenten met I voelen prettig maar nemen natuurlijk heel veel tijd in beslag, tijd die je juist nu met de komende veranderingen ook heel goed kunt besteden aan je kinderen en jezelf. Iedere prikkel van I en wat hij doet of wil geeft jou weer onrust, onzekerheid, angst voor de toekomst.
het beste voor de kinderen en uiteindelijk echt met één persoon gelukkig worden, iemand die ook 100% voor mij gaat, en dat is niet mijn man, daarbij mag ik niet vergeten dat ik niet voor niks ooit op zoek ben gegaan naar de ander waarin ik nu wat ik zocht denk gevonden te hebben.
Het beste voor de kinderen is een goede relatie met hun vader, iig tot ze 16+ zijn.
En als je uiteindelijk met 1 persoon gelukkig wilt worden, hoeft dat toch niet vandaag, binnen een maand of binnen een jaar?
Je denkt meestal dat I je dat kan bieden, maar je weet het niet zeker, bent bij vlagen ook enorm onzeker of I wel 100% voor jou gaat. En die zekerheid kan I jou ook niet bieden, niet in de huidige onstabiele situatie.
vrijdag 14 juni 2019 om 15:52
Gea, maar I zou toch al met zijn vrouw besproken hebben dat hij wil scheiden?
Niet gebeurd dus?
Ik zou er toch rekening mee houden dat het met I nog een andere kant op kan.
Als je daar op moet wachten verlies je alle controle. En ben je dus afhankelijk.
Je zit muurvast feitelijk. Neem de touwtjes in handen, zet stappen, beslis welk leven jij wil los van deze twee mannen. Die beiden niet vol voor je gaan. Dat is de realiteit.
Je kunt zo nog jaren blijven hangen in onzekerheid en dat is slopend voor alle partijen. En zeker funest voor je kinderen. Wat ik niet begrijp, is dat zij jullie prioriteit zijn. Maar dat kan toch haast niet gegeven deze puinhoop?
Mentaal ben je nu helemaal van de leg, dat kan niet anders. En er zijn al maanden spanningen. Je kinderen krijgen dit allemaal mee. Dat kan haast niet veilig voelen. Ook al doe je in praktische zin de dingen die moeten.
Ik zie echt niet voor me hoe dit geen invloed heeft. Er zal snel iets moeten gebeuren. Alleen jij kunt daar in forceren. De mannen vinden alles wel best en zetten geen stappen. Feitelijk houden ze je allebei gegijzeld.
Niet gebeurd dus?
Ik zou er toch rekening mee houden dat het met I nog een andere kant op kan.
Als je daar op moet wachten verlies je alle controle. En ben je dus afhankelijk.
Je zit muurvast feitelijk. Neem de touwtjes in handen, zet stappen, beslis welk leven jij wil los van deze twee mannen. Die beiden niet vol voor je gaan. Dat is de realiteit.
Je kunt zo nog jaren blijven hangen in onzekerheid en dat is slopend voor alle partijen. En zeker funest voor je kinderen. Wat ik niet begrijp, is dat zij jullie prioriteit zijn. Maar dat kan toch haast niet gegeven deze puinhoop?
Mentaal ben je nu helemaal van de leg, dat kan niet anders. En er zijn al maanden spanningen. Je kinderen krijgen dit allemaal mee. Dat kan haast niet veilig voelen. Ook al doe je in praktische zin de dingen die moeten.
Ik zie echt niet voor me hoe dit geen invloed heeft. Er zal snel iets moeten gebeuren. Alleen jij kunt daar in forceren. De mannen vinden alles wel best en zetten geen stappen. Feitelijk houden ze je allebei gegijzeld.
vrijdag 14 juni 2019 om 15:56
Gea, je hoeft daar geen antwoord op te geven maar puur ter overdenking; hoe was de relatie met je vader, en met je ouders? Was je thuissituatie stabiel en veilig?
Je hebt extreme behoefte aan veiligheid en zekerheden, iets wat niet gek is. Maar in jouw geval gaat dat best ver.
Zie je een verband mbt mijn vraag en de huidge situatie?
Je hebt extreme behoefte aan veiligheid en zekerheden, iets wat niet gek is. Maar in jouw geval gaat dat best ver.
Zie je een verband mbt mijn vraag en de huidge situatie?
vrijdag 14 juni 2019 om 16:14
Julus, ik heb je dit nu al heel vaak zien schrijven maar vind je dit echt een eerlijk advies? Wat jij imo namelijk bedoelt is "gooi beide mannen aan de kant", dat is nl het enige dat Gea écht zelf kan doen. Een relatie met één van beiden betekent namelijk medewerking van...
Een vraag aan jou, waarom moet Gea het op jouw manier doen? En ben je je bewust van het feit dat je jouw manier door probeert te drukken?
Ik mis je respect voor het proces. Even los van wat voor Gea het beste zou zijn.
.
vrijdag 14 juni 2019 om 16:39
Hij heeft eerste stappen gezet, vervolgstappen komen nog.. Ik begrijp hem hierin.
Zo niet, ga ik niet lange tijd zitten wachten, dat ga ik niet volhouden.. Het is zijn goedrecht, maar ik trek dat geen maanden en zal dan een beslissing voor mezelf gaan nemen, door hem los te laten.
Ja ik ben inderdaad erg gehecht aan veiligheid en zekerheid, misschien meer dan de gemiddelde persoon en ik kan behoorlijk in de stress raken als ik t gevoel heb dat dit op wankele ondergrond staat, dat hoort bij mij.
Verder voelt het niet vervelend wat je schrijft.. ik vind je schrijfsels altijd van grote toevoeging. Als ik het er niet mee eens ben of anders zie, of ik denk dat je te snel gaat, meld ik dat wel.. Ik geloof zeker niet dat I. mijn op dit moment aan het lijntje houdt, en ben er helemaal ook niet aan toe om iemand aan de kant te gooien op dit moment, maar of en hoe het gaat lopen heb ik nog geen beeld bij. De tijd zal het leren.. Ook man houdt me niet bewust gegijzeld, maar ik zit inderdaad wel muurvast op dit moment, daar heb je gelijk in.
Ik lees echt graag je overdenkingen het zet mij aan het denken, en ik kan er prima mee dealen als jij een bepaalde mening hebt die ik niet kan of wil toepassen. Je leest goed en doet geen aannames uit het niks, wat ik zelf erg prettig vind, ga dus vooral door.. je teksten zijn voor mij, net als die velen hier echt een waardevolle toevoeging! Het mooie specifiek van jouw teksten is dat je vaak net iets verder kijkt naar de onderliggende zaken ten grondslag aan wat er speelt (al wil ik daar niet altijd openbaar op ingaan), en je daarnaast net als ik gelooft dat dingen niet zomaar gebeuren.. Ik ben daar ook erg voor, het durven kijken naar jezelf in alle eerlijkheid, ruimte creëren zonder oordeel.. ik hou daar wel van
I was born to be real, not to be perfect..
vrijdag 14 juni 2019 om 17:28
Louiloui hoe heb je dat zolang volgehouden met minnaar? Genoegen nemen met de tijd die er is? Hebben jullie dan ook die 1/2 keer per maand veel tijd samen?
Duidelijk verschil dat jij sowieso geen relatie wilt met je minnaar...
Maar zou je nu wel weer open willen staan ?
Gea ... heel moeilijk snap je onzekerheid , worsteling ook heel goed. Ik zou er vooral de tijd voor nemen. Om te kijken hoe je zelf echt verder wilt.
Je kan namelijk niet meer terug als je de keuze hebt gemaakt.
Ik ben wel blij dat ik de keus heb gemaakt los van minnaar ( toen de intentie geweest toen ik stopte om met elkaar verder te gaan ). dus de keuze om uit elkaar te gaan was al gemaakt en wist dat ik als single verder zou gaan. Ik moet ook zeggen dat ik ook gelukkiger was alleen.
Duidelijk verschil dat jij sowieso geen relatie wilt met je minnaar...
Maar zou je nu wel weer open willen staan ?
Gea ... heel moeilijk snap je onzekerheid , worsteling ook heel goed. Ik zou er vooral de tijd voor nemen. Om te kijken hoe je zelf echt verder wilt.
Je kan namelijk niet meer terug als je de keuze hebt gemaakt.
Ik ben wel blij dat ik de keus heb gemaakt los van minnaar ( toen de intentie geweest toen ik stopte om met elkaar verder te gaan ). dus de keuze om uit elkaar te gaan was al gemaakt en wist dat ik als single verder zou gaan. Ik moet ook zeggen dat ik ook gelukkiger was alleen.
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 17-06-2019 23:23
Reden: Gewijzifd
Reden: Gewijzifd
17.16% gewijzigd
vrijdag 14 juni 2019 om 18:39
Ja en ja! Collega's, leeftijdsverschilletje, ik single en hij niet. Ik stuur je even een privé berichtje. Ondanks dat het vast wel meevalt ben ik veel te bang herkend te worden.nevergiveup-_- schreef: ↑13-06-2019 23:20Hoi hoi! Je zegt gehad, is het nu over of? En is het in jouw geval ook een collega?
Als op beide vragen het antwoord “ja” is, misschien heb je dan nog wat tips voor mij. Qua moeilijke momenten.
vrijdag 14 juni 2019 om 19:55
Takemeanywhere schreef: ↑14-06-2019 18:39Ja en ja! Collega's, leeftijdsverschilletje, ik single en hij niet. Ik stuur je even een privé berichtje. Ondanks dat het vast wel meevalt ben ik veel te bang herkend te worden.
Heb hem gezien en gereageerd!
zaterdag 15 juni 2019 om 00:22
Gea, wat ik me vooral afvraag, is hoe het zit met jouw man. Ik vind zijn reacties zo vreemd. Heb jij je nooit afgevraagd waaróm hij zo aandrong op jouw affaire met I.? Wat had hij daarbij te winnen?
Zo slecht was jullie huwelijk toch niet? Was het een machtsspelletje van hem? En is dat machtsspelletje hem misschien boven het hoofd gegroeid? En hoe kijk jij nu naar jouw man?
Ik snap er weinig van. Om de een of andere reden krijg ik het idee dat jij door jouw man wordt bespeeld. Hij wíl iets... iets... maar wat? (En misschien is zijn machtspositie groter dan jij beseft. Ik zou daar goed over nadenken. Want er klopt iets niet).
Zo slecht was jullie huwelijk toch niet? Was het een machtsspelletje van hem? En is dat machtsspelletje hem misschien boven het hoofd gegroeid? En hoe kijk jij nu naar jouw man?
Ik snap er weinig van. Om de een of andere reden krijg ik het idee dat jij door jouw man wordt bespeeld. Hij wíl iets... iets... maar wat? (En misschien is zijn machtspositie groter dan jij beseft. Ik zou daar goed over nadenken. Want er klopt iets niet).
zaterdag 15 juni 2019 om 00:31
Ik had een vriendin wiens man dat ook deed. Hij bleek zelf ook een ander te hebben... Door haar naar andere man te drijven had hij zelf ook zijn vrijheid terug.
zaterdag 15 juni 2019 om 01:20
Voor iemand die niet vreemdgaat en geen intentie daartoe heeft hang je wel verdacht rond op het minnaartopic. En nu ook al goedenavond groeten (terwijl het technisch gezien nacht is), alsof je aan het chatten bent?
zaterdag 15 juni 2019 om 09:56
Hier heb ik ook al eens over na zitten denken. Zou het van zijn kant niet net zo goed een coping mechanisme kunnen zijn geweest? Oprecht denken dat hij een goede keuze maakt omdat het ook een logische stap leek of niet goed wist hoe het anders moest. Een beetje zoals Gea op date ging?
Ik begrijp dat hij intussen professionele hulp krijgt en dat lijkt me zinvol. Het klinkt alsof hij ook aardig in de knoop is geraakt met zichzelf. Gea ik zou jou dat ook gunnen! Beide (los van elkaar) het proces door van op zoek gaan naar de werkelijke 'ik' en de bijbehorende behoeftes, en dan kijken wat dit oplevert. Die uitkomst kan heel veel zijn: van toch nog samen verder tot zelfs birdnesting niet meer samen willen.
Mijn gevoel zegt dat jullie nog heel erg in de praktische, zichtbare kant van het verhaal hangen. Niet gek ook want het is allemaal nog zo vers. Ik denk dat dingen uitdiepen alleen maar winnaars zou kennen (vooral op lange termijn), ondanks dat het geen makkelijke route is. Maar je beschrijft een aantal keren dat er geen haast is met zaken beslissen dus misschien is het een mooie kans!
