Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
woensdag 12 juni 2019 om 11:04
Ik weet niet zeker of je dat wel echt zeker weet Gea? Je weet zeker dat je iets echt mist in je relatie, je weet zeker dat je bij I iets vindt waar je heel heel gelukkig van wordt, maar ben je echt zeker dat je zonder I. niet nog 10 jaar bij je man zou blijven?Marana schreef: ↑12-06-2019 09:59
Zo te lezen heb jij goed voor jezelf op een rijtje dat je ook zonder minnaar niet nog 10 jaar bij je man zou blijven. Hou dat voor ogen. Besef dat er een kans is dat je een single vrouw wordt, zonder man, zonder minnaar, zonder relatie. Wil je dan nog steeds scheiden, is alleen zijn beter voor je dan bij je man blijven?
Dat vind ik echt DE vraag van het verhaal. En volgens mij kom je daar alleen achter door de tijd rustig zijn werk te laten doen. En natuurlijk ben je onzeker en twijfel je. Het is ook ontzettend spannend allemaal, voor iedereen. Neem gewoon je tijd, laat de twijfel toe.
Knuffel.
woensdag 12 juni 2019 om 12:51
Hallo allemaal!
In verband met te herkenbaar op oude nick maar even een nieuwe aangemaakt, hoewel het een tijd geleden is dat ik hier actief heb geschreven.
Jeetje, Gea, wat herken ik me in delen van je verhaal! En wat een goede adviezen van de anderen hier...
Ik probeer mijn verhaal kort te houden:
Hier tot afgelopen zomer gelukkig met mijn gezin. Meer dan 10 jaar samen en los van de tropenjaren altijd samen een goed team gevormd. Vooral als ouders, wel elkaar als geliefden hier en daar kwijt geraakt. We verschillen enorm van elkaar en dat is vaak hard werken om het goed te houden.
En ineens sloeg afgelopen winter de vonk over tussen mij en S. En hard ook, van beide kanten. Het begon als een verliefdheid en de duidelijke keuze om onze gezinnen bij elkaar te houden. Mijn partner is op de hoogte en heeft zijn best gedaan om niet in me te knijpen en me de ruimte te geven. Dat ging goed, tot de vrouw van S lucht kreeg van onze affaire. Wat er daarna is gebeurd, was niet mis... Al haar woede heeft zich in de eerste instantie tegen mij gekeerd. Later ook tegen S, waarbij er politie aan te pas moest komen. Toen spatte de blije bubbel hard uit elkaar.
Een periode van gedoe in beide huizen volgde, waarbij man en ik in therapie zijn gegaan. Maar S was er al die tijd, met weten van mijn man en de therapeut. Het was een aan/uit gedoe en dat is het steeds gebleven.
S is inmiddels gescheiden en dat heeft vanzelfsprekend invloed op hem. Zijn leven en zijn humeur. Daardoor zijn er een stuk minder leuke, blije en onbezorgde momenten tussen ons. Soms is het er nog, maar meestal apen en beren op de weg... overigens weet zijn omgeving wel van onze affaire maar zijn slechts twee a drie mensen op de hoogte van het feit dat het veel en veel meer was dan een slippertje. Zijn exvrouw denkt dat het contact helemaal verbroken is. Gelukkig maar, want daardoor stopte de bedreigingen aan mijn adres.
Hier thuis is het tot randje scheiding gekomen, maar we twijfelen allebei weer. Een gezin met jonge kinderen, dat geef je niet zomaar op. En ondanks dat partner en ik allebei zijn veranderd door de afgelopen rollercoaster en soulsearching bij de relatietherapeut, zien we nog wel de goede kanten aan elkaar
De moeder in mij wil mijn gezin samen houden, worstelt met een intens schuldgevoel en wil uit alle macht de kloof thuis overbruggen. Ik ben mijn man zo dankbaar voor zijn geduld en flexibiliteit en liefde.
Maar de vrouw in mij wil S, omdat mijn gevoel me zegt dat hij beter bij me past, ik bij hem meer mezelf kan zijn.
Ik herken zoals gezegd zo veel van Gea, de gevoelens, de angsten en de twijfels. En ik lees gretig alle goede raad mee...
Actuele status is dat S en ik ons allebei even op ons eigen leven gaan focussen. Alles op de rit moeten krijgen voor onszelf en dan eens kijken hoe de zaken er voor staan. En al weet ik dat het beter is, het doet me heel veel verdriet...
In verband met te herkenbaar op oude nick maar even een nieuwe aangemaakt, hoewel het een tijd geleden is dat ik hier actief heb geschreven.
Jeetje, Gea, wat herken ik me in delen van je verhaal! En wat een goede adviezen van de anderen hier...
Ik probeer mijn verhaal kort te houden:
Hier tot afgelopen zomer gelukkig met mijn gezin. Meer dan 10 jaar samen en los van de tropenjaren altijd samen een goed team gevormd. Vooral als ouders, wel elkaar als geliefden hier en daar kwijt geraakt. We verschillen enorm van elkaar en dat is vaak hard werken om het goed te houden.
En ineens sloeg afgelopen winter de vonk over tussen mij en S. En hard ook, van beide kanten. Het begon als een verliefdheid en de duidelijke keuze om onze gezinnen bij elkaar te houden. Mijn partner is op de hoogte en heeft zijn best gedaan om niet in me te knijpen en me de ruimte te geven. Dat ging goed, tot de vrouw van S lucht kreeg van onze affaire. Wat er daarna is gebeurd, was niet mis... Al haar woede heeft zich in de eerste instantie tegen mij gekeerd. Later ook tegen S, waarbij er politie aan te pas moest komen. Toen spatte de blije bubbel hard uit elkaar.
Een periode van gedoe in beide huizen volgde, waarbij man en ik in therapie zijn gegaan. Maar S was er al die tijd, met weten van mijn man en de therapeut. Het was een aan/uit gedoe en dat is het steeds gebleven.
S is inmiddels gescheiden en dat heeft vanzelfsprekend invloed op hem. Zijn leven en zijn humeur. Daardoor zijn er een stuk minder leuke, blije en onbezorgde momenten tussen ons. Soms is het er nog, maar meestal apen en beren op de weg... overigens weet zijn omgeving wel van onze affaire maar zijn slechts twee a drie mensen op de hoogte van het feit dat het veel en veel meer was dan een slippertje. Zijn exvrouw denkt dat het contact helemaal verbroken is. Gelukkig maar, want daardoor stopte de bedreigingen aan mijn adres.
Hier thuis is het tot randje scheiding gekomen, maar we twijfelen allebei weer. Een gezin met jonge kinderen, dat geef je niet zomaar op. En ondanks dat partner en ik allebei zijn veranderd door de afgelopen rollercoaster en soulsearching bij de relatietherapeut, zien we nog wel de goede kanten aan elkaar
De moeder in mij wil mijn gezin samen houden, worstelt met een intens schuldgevoel en wil uit alle macht de kloof thuis overbruggen. Ik ben mijn man zo dankbaar voor zijn geduld en flexibiliteit en liefde.
Maar de vrouw in mij wil S, omdat mijn gevoel me zegt dat hij beter bij me past, ik bij hem meer mezelf kan zijn.
Ik herken zoals gezegd zo veel van Gea, de gevoelens, de angsten en de twijfels. En ik lees gretig alle goede raad mee...
Actuele status is dat S en ik ons allebei even op ons eigen leven gaan focussen. Alles op de rit moeten krijgen voor onszelf en dan eens kijken hoe de zaken er voor staan. En al weet ik dat het beter is, het doet me heel veel verdriet...
woensdag 12 juni 2019 om 13:20
woensdag 12 juni 2019 om 13:23
Ik herken me weer in jou post Marrel.
Al heb Ik 30 jaar niks om sex geven, ik wijt het ook aan de hormonale anticonceptie, die ik altijd gebruikte. Twee jaar geleden ben ik helemaal los gegaan. Verschillende mannen gedate. Voelde uiteindelijk ook als een soort verslaving. Twee weken geleden met allemaal behalve 1 gestopt. Met hem nu een minnaarsrelatie als dominant (ik) /sub(hij). Ik weet nog niet of dit blijvend is maar de relatie voldoet aan alle criteria voor een minnaars relatie en we geven elkaar wat we graag hebben. Ik hoop dat het even zo blijft.
Al heb Ik 30 jaar niks om sex geven, ik wijt het ook aan de hormonale anticonceptie, die ik altijd gebruikte. Twee jaar geleden ben ik helemaal los gegaan. Verschillende mannen gedate. Voelde uiteindelijk ook als een soort verslaving. Twee weken geleden met allemaal behalve 1 gestopt. Met hem nu een minnaarsrelatie als dominant (ik) /sub(hij). Ik weet nog niet of dit blijvend is maar de relatie voldoet aan alle criteria voor een minnaars relatie en we geven elkaar wat we graag hebben. Ik hoop dat het even zo blijft.
woensdag 12 juni 2019 om 16:20
Ook al eerder meegeschreven, maar inlog vergeten en nu een nieuw account aangemaakt.
Ik heb regelmatig met jullie meegelezen.
Pieken en dalen en onverwachte wendingen.
Intussen gescheiden ( de relatie was dus eigenlijk al ‘ op ‘ ). En los van minnaar de keuze gemaakt om relatie te stoppen.
Er is toen nooit intentie geweest om samen verder te gaan.
Minnaar is nog steeds bij vrouw.
De reden dat ik met minnaren begonnen ben is dat ik gewoon verliefd ben geworden op een andere man.
En nog steeds ben ik stapelgek op hem, maar weet deze situatie mij niet gelukkig maakt.
Ik voel me ook helemaal niet single. Ook vind ik het lastig om met anderen te daten.
Ik heb regelmatig met jullie meegelezen.
Pieken en dalen en onverwachte wendingen.
Intussen gescheiden ( de relatie was dus eigenlijk al ‘ op ‘ ). En los van minnaar de keuze gemaakt om relatie te stoppen.
Er is toen nooit intentie geweest om samen verder te gaan.
Minnaar is nog steeds bij vrouw.
De reden dat ik met minnaren begonnen ben is dat ik gewoon verliefd ben geworden op een andere man.
En nog steeds ben ik stapelgek op hem, maar weet deze situatie mij niet gelukkig maakt.
Ik voel me ook helemaal niet single. Ook vind ik het lastig om met anderen te daten.
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 17-06-2019 23:09
Reden: Gewijzigd
Reden: Gewijzigd
38.51% gewijzigd
woensdag 12 juni 2019 om 16:41
oliviaaaaaaa schreef: ↑12-06-2019 11:04Ik weet niet zeker of je dat wel echt zeker weet Gea? Je weet zeker dat je iets echt mist in je relatie, je weet zeker dat je bij I iets vindt waar je heel heel gelukkig van wordt, maar ben je echt zeker dat je zonder I. niet nog 10 jaar bij je man zou blijven?
Dat vind ik echt DE vraag van het verhaal. En volgens mij kom je daar alleen achter door de tijd rustig zijn werk te laten doen. En natuurlijk ben je onzeker en twijfel je. Het is ook ontzettend spannend allemaal, voor iedereen. Neem gewoon je tijd, laat de twijfel toe.
Knuffel.
Ik heb geen antwoord op de vraag.. nu niet.. Maar stel hè, het antwoord is ja en ik zou in dat geval nog 10 jaar bij hem blijven, is het dan toch raar om een andere beslissing te maken nu I. er wel is? I. is nu eenmaal wel in mijn leven.. even hypothetisch gezien hè.. help me maar even.
Ik ga zeker de tijd nemen.. om uit te zoeken wat ik wil, de mogelijkheden etc..
Rooss4.0 schreef: ↑12-06-2019 13:20Gea, je kunt er ook voor kiezen om (even) niet met I over scheidingsperikelen en toekomsten te praten. Of in elk geval niet met het doel om elkaar duidelijkheid af te troggelen.
Laat het jullie eigen proces zijn, geen gezamenlijk proces. Ook om te voorkomen dat je elkaar onbedoeld manipuleert.
Het moet inderdaad een proces worden los van elkaar. Dat we soms bij elkaar houvast zoeken is denk ik alleen maar goed, het hoort erbij.. Wel is het de bedoeling dat we los van elkaar keuzes maken, niet onder invloed van de ander, daar waak ik ook bewust voor, maar dat idee heb ik niet dat we dat doen. Ik denk als dat blijft dat we ook veel steun aan elkaar kunnen hebben. Het is fijn om iemand om je heen te hebben die je begrijpt. waar je bij terecht kunt als t even minder gaat, dat maakt de band alleen maar sterker. Waar ik overigens wel voor wil waken is dat we het niet overwegend daarover hebben, en we net als altijd ook gewoon leuke dingen doen en bespreken.
Ondersteboven19: wat een heftig en verdrietig verhaal..
Het klinkt alsof je er nog steeds niet uit bent wat je zelf werkelijk wilt.. met hem verder of met je man. Wat heeft jou doen besluiten niet de keuze voor hem te maken, en waarom zou je dat in de toekomst eventueel wel anders willen doen? Wat heftig allemaal.. Ik begrijp dat je erg verdrietig bent.
I was born to be real, not to be perfect..
woensdag 12 juni 2019 om 16:49
woensdag 12 juni 2019 om 17:21
Gea: Ja dat hebben we idd besproken. Hij weet dat snapt dat. Ik denk dat ik me erbij neer kan leggen als het daarom ook stopt tussen ons. Geeft me op bepaalde manier ook mijn leven weer terug en kan ik verder.
Ik denk zelf dat hij het er moeilijker mee zou hebben dan ikzelf . Deze keuze van hem vooral rationeel is.
Ik denk zelf dat hij het er moeilijker mee zou hebben dan ikzelf . Deze keuze van hem vooral rationeel is.
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 17-06-2019 23:10
Reden: Gewijzigd
Reden: Gewijzigd
48.99% gewijzigd
woensdag 12 juni 2019 om 18:03
woensdag 12 juni 2019 om 18:09
Visje ik denk dat je als single heel anders in een dergelijke relatie staat, omdat je dan niet meer een anker thuis hebt en je dus volledig focust op de minnaar. Logisch ook. En er zijn veel minder factoren om rekening mee te houden als single. Bovendien heeft de minnaar thuis vast ook intimiteit of iig affectiviteit, warmte en klankbord en als single ben je meestal echt op jezelf aangewezen. En dan mis je dus ook 3x harder datgeen wat je maar soms wel hebt of krijgt.
Ik had een scharrel en daar had ik genoeg aan, ik taalde niet meer naar daten en andere mannen. Dat stuk werd gewoon gevuld (uhm..hahaha). Geen behoefte aan meer aandacht oid.
Dus ik snap het heel goed. Je staat dan niet meer open voor een ander.
Voor mij was duidelijk dat wij geen relatie zouden krijgen, maar als dit onduidelijk blijft sta je dus on hold in het zoeken. En loop je potentiele volwaardige lovers mis
Ik had een scharrel en daar had ik genoeg aan, ik taalde niet meer naar daten en andere mannen. Dat stuk werd gewoon gevuld (uhm..hahaha). Geen behoefte aan meer aandacht oid.
Dus ik snap het heel goed. Je staat dan niet meer open voor een ander.
Voor mij was duidelijk dat wij geen relatie zouden krijgen, maar als dit onduidelijk blijft sta je dus on hold in het zoeken. En loop je potentiele volwaardige lovers mis
woensdag 12 juni 2019 om 18:11
Mijn motto is overigens: ik wacht op niemand. Of je gaat voor me of ik kijk verder. Ik weet inmiddels dat twijfel of uitstel bijna altijd betekent dat je nog jaren kunt wachten op niks.
In geval van Gea en van jou ben ik dezelfde mening toegedaan, ik zou nooit wachten maar ik begrijp dat die keuze lastig is hoor! En verleidelijk want stel dat.....
In geval van Gea en van jou ben ik dezelfde mening toegedaan, ik zou nooit wachten maar ik begrijp dat die keuze lastig is hoor! En verleidelijk want stel dat.....
woensdag 12 juni 2019 om 18:36
Julus, je hebt natuurlijk helemaal gelijk...en dat wat als spookt natuurlijk ook door het hoofd.
Ik zou als single namelijk helemaal niet gekozen hebben voor een gebonden man ( vanwege het gedoe en lastig afspreken etc. ) hij was al daarvoor in mn leven en ben van hem gaan houden. Dat maakt het natuurlijk wat gecompliceerder. Het duurt ook gewoon even totdat je op het punt bent beland dat je er ‘ klaar’ mee bent. Dat punt heb ik wel bereikt.
Ik heb veel meer ruimte , tijd en dan moet ik me alsnog soms in rare bochten wringen voor een date ( omdat hij niet anders kan ). Daar heb ik niet zoveel zin meer in.
Ik zie mezelf ook niet zo snel in relatie met iemand anders op kort termijn. Ik zou dan echt wel even single blijven om scheiding en minnaar een plekje te geven. ( misschien alleen een single scharrel ofzo ).
Ik zou als single namelijk helemaal niet gekozen hebben voor een gebonden man ( vanwege het gedoe en lastig afspreken etc. ) hij was al daarvoor in mn leven en ben van hem gaan houden. Dat maakt het natuurlijk wat gecompliceerder. Het duurt ook gewoon even totdat je op het punt bent beland dat je er ‘ klaar’ mee bent. Dat punt heb ik wel bereikt.
Ik heb veel meer ruimte , tijd en dan moet ik me alsnog soms in rare bochten wringen voor een date ( omdat hij niet anders kan ). Daar heb ik niet zoveel zin meer in.
Ik zie mezelf ook niet zo snel in relatie met iemand anders op kort termijn. Ik zou dan echt wel even single blijven om scheiding en minnaar een plekje te geven. ( misschien alleen een single scharrel ofzo ).
woensdag 12 juni 2019 om 18:54
Ik denk dat je al heel goed weet wat je wil en dat is niet dit. Gun jezelf de tijd om eerst je eigen leven op te bouwen, neem een scharrel of af en toe een ONS. Er is zoveel mogelijk als je single bent..dit is beperkend en leidt tot niks. Die gevoelens gaan weer weg, als je elkaar niet meer ziet. Het is een paar weken afkicken en daarna ligt alles weer open. Veel leuker toch?
woensdag 12 juni 2019 om 19:00
Julus deze situatie wil ik idd niet meer. Hier word ik niet gelukkig van en leid tot niks. ( ja frustratie en verdriet ).
Ik heb me deze week ook gerealiseerd dat ik ZELF verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk. Sommige dingen kun je niks aan veranderen. Aan deze situatie kan ik wel zelf wat veranderen en kiezen voor mezelf en een open toekomst en nieuwe start.
Dank je wel voor je woorden! Bevestiging van wat ik zelf ook wel weet
Ik heb me deze week ook gerealiseerd dat ik ZELF verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk. Sommige dingen kun je niks aan veranderen. Aan deze situatie kan ik wel zelf wat veranderen en kiezen voor mezelf en een open toekomst en nieuwe start.
Dank je wel voor je woorden! Bevestiging van wat ik zelf ook wel weet
woensdag 12 juni 2019 om 19:07
woensdag 12 juni 2019 om 19:09
Julus en Visje, wat klinken jullke verstandig en wijs in jullie laatste berichten. Ik zou willen dat ik ook op dat punt was en er zo in kan staan....
Gea, je vroeg me waarom ik heb gekozen om me nu op mijn gezin te richten. De verliefdheid voor S kost me heel veel energie. Zeker nu de bubbel is gespat en hij vaak slecht in zijn vel zit. Ik merk dat zijn gemoedstoestand te veel invloed op mij heeft en hoe ik tegen mijn huidige relatie aankijk.
Daarom even de grote pauzeknop. Even geen ruis op de lijn van S. Hij moet zijn scheiding verwerken en ik moet zonder afleiding van hem thuis bekijken of er nog iets te redden valt. Of we dat allebei nog willen en zien zitten. Zonder de gelukspieken die ik krijg als het goed gaat tussen mij en S en zonder de emoties en tranen als het weer even niet goed gaat.
En waarom mijn eigen partner wel in mijn buurt en S even uit de picture? Omdat we een gezin hebben en 12 jaar historie. Dat gooi je niet zomaar weg...
Gea, je vroeg me waarom ik heb gekozen om me nu op mijn gezin te richten. De verliefdheid voor S kost me heel veel energie. Zeker nu de bubbel is gespat en hij vaak slecht in zijn vel zit. Ik merk dat zijn gemoedstoestand te veel invloed op mij heeft en hoe ik tegen mijn huidige relatie aankijk.
Daarom even de grote pauzeknop. Even geen ruis op de lijn van S. Hij moet zijn scheiding verwerken en ik moet zonder afleiding van hem thuis bekijken of er nog iets te redden valt. Of we dat allebei nog willen en zien zitten. Zonder de gelukspieken die ik krijg als het goed gaat tussen mij en S en zonder de emoties en tranen als het weer even niet goed gaat.
En waarom mijn eigen partner wel in mijn buurt en S even uit de picture? Omdat we een gezin hebben en 12 jaar historie. Dat gooi je niet zomaar weg...
