Minnaar deel 38

08-06-2019 14:57 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.
Oranjexxx schreef:
12-06-2019 19:05
Zelfs als je van iemand houdt, hoeft het nog niet te betekenen dat je daar wat mee moet doen. Ik houd van mijn man, van Don en ook echt nog wel van 1,5. Ze hebben ieder hun eigen kamertje in mijn hart. Dat koester ik en is genoeg.
Wat mooi gezegd!
Alle reacties Link kopieren
aangepast
anoniem_386628 wijzigde dit bericht op 03-07-2019 16:59
98.66% gewijzigd
I was born to be real, not to be perfect..
Ondersteboven ... ken even niet meteen je hele verhaal maar klinkt idd als een heel pijnlijke Situatie. Denk idd dat het gezond is voor jezelf om even met jezelf en thuis aan de slag te gaan. En kijken hoe en of je verder kan.

Mede dankzij jullie , niet veel geschreven wel jullie verhalen gelezen en vele inzichten gekregen, ga ik gewoon voor mezelf kiezen!!!
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 17-06-2019 22:54
Reden: Gewijzigd
55.40% gewijzigd
Oranje! Hij krijgt zeker een kamertje in mn hart. Hij heeft me ook veel gegeven. Zelfvertrouwen, heeft me leren genieten van seks en daardoor toch ook heel waardevol!
Visje :there: voor de tranen en wat goed dat er ondanks dat een lach op je gezicht staat. Heb je het contact nu verbroken of is het er nog?

Vlak voor zijn scheiding is S nog met zijn gezin op vakantie gegaan. Ik vrat me die hele week op van ellende. Want zij wist niet dat ik er al die tijd gewoon was. In stilte. Ik kon en mocht er niet zijn. En nog niet, maar nu vooral zodat ze me niet meer lastig valt.

Het stomme is dat ik ergens aan de andere kant sta nu. Ik heb mijn gezin nog en breng daar tijd mee door. Met het verschil dat mijn man van alles op de hoogte is. Maar toch...

Ken dus beide kanten. Beiden zijn ze lastig te verdragen...
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 12-06-2019 19:46
Reden: Tiepvaut
0.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Aangepast
anoniem_386628 wijzigde dit bericht op 13-06-2019 18:56
93.33% gewijzigd
I was born to be real, not to be perfect..
Visje83x schreef:
12-06-2019 19:37
Ondersteboven ... ken even niet meteen je hele verhaal maar klinkt idd als een heel pijnlijke Situatie.
In het kort: verliefd geworden, begonnen met de woorden ‘we hebben allebei een mooie relatie en die geven we niet op’ via ‘jij bent het voor mij en ik wil alleen jou’ tot nu ‘ik lig overhoop met mezelf en zie soms een mooie toekomst en soms alleen maar problemen’

Met begripvolle partner aan mijn kant een - recent gediagnosticeerde - parter met borderline aan zijn kant.
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 12-06-2019 20:00
0.18% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
gealach schreef:
12-06-2019 09:46
Wat zou je anders hebben aangepakt?
Anders aangepakt is misschien niet de juiste manier van omschrijven. Maar eerlijk is eerlijk, we hebben wel een een valse start gehad. Wij vragen ons regelmatig af of dit niet een ding kan worden als we inderdaad samen oud gaan worden. Gaan wij elkaar als we straks een dipje hebben kunnen vertrouwen?
MiepMiepMiep schreef:
12-06-2019 19:52
Wij vragen ons regelmatig af of dit niet een ding kan worden als we inderdaad samen oud gaan worden. Gaan wij elkaar als we straks een dipje hebben kunnen vertrouwen?
Ja die vraag speelde bij mij soms bij het overwegen van een relatie met S. Trouwens, ook met huidige partner. Er is toch een gedeelte van het vertrouwen stuk gegaan...
Hoe zijn anderen daarmee omgegaan? Vooral degenen die nu een relatie hebben met de minnaar?!
Alle reacties Link kopieren
En Gea, die onzekerheid over de toekomst hoort er volgens mij ook bij. Door de situatie lopen er meerdere processen door elkaar heen. Een scheiding, hoe bewust deze keuze ook is en hoe zeer je achter je beslissing staat, is heftiger dan gedacht. Je neemt afscheid van een verleden en ook van je beeld van de toekomst. Dit moet verwerkt worden. Daarnaast loopt een ‘zakelijk’ proces van het regelen. Ondertussen komen er allemaal emoties bij kijken. Dit kost tijd en energie. Ik was daardoor erg moe. Ik sliep gelukkig goed maar het leek niet te helpen.

Daarnaast is er dus de andere partij die hetzelfde proces door moet. Maar zijn situatie is natuurlijk heel anders en hij moet dat ook zelf verwerken.

Ondertussen fladderen er ook nog vlinders en wil je samen iets opbouwen. Hierbij komen onzekerheden naar boven maar ook alle fijne gevoelens die bij verliefdheid horen.

Combineer deze processen inclusief alle emoties, onzekerheden etc. hussel dat lekker door elkaar en je voelt je soms labieler dan ooit :lol:

Wij hebben dit bewust heel rustig aangepakt, afspraken gemaakt en vooral door heel veel praten goed kunnen doorstaan. Neemt niet weg dat we allebei heel verdrietig zijn geweest. En het is best lastig om iemand verdrietig te zijn om een aanstaande ex.

Mijn advies is dan ook om dit rustig aan te pakken. Neem je ruimte voor je eigen verwerking, gun hem zijn verwerking en kijk hoe je er voor elkaar kan zijn.

En niemand kan in de toekomst kijken. Niemand zegt ja tegen een huwelijk met de intentie om te gaan scheiden.
gealach schreef:
12-06-2019 19:25
Het idee dat hij 'gezellig' met zijn vrouw leuke dingen blijft doen, vind ik zelf een hele naar idee .. Herkenbaar? Het gevoel, de ene dag met haar de andere dag met jou..


Maar Gea, dat is toch wat I al die tijd dat jij hem kent precies doet? Thuis gaat door alsof hij geen minnares heeft, dus ook alle dingen waar jij niet aan moet denken...

Ondersteboven19 schreef:
12-06-2019 19:45

Vlak voor zijn scheiding is S nog met zijn gezin op vakantie gegaan. Ik vrat me die hele week op van ellende.


En ook voor jou geldt datzelfde.

Je stapt in een minnaarsrelatie, met een man die nog een vrouw heeft, een gezin. Een man die het stiekem doet en dus thuis doorgaat zoals hij altijd deed, ook voor jij in zijn leven was. Natuurlijk gaat hij met haar op vakantie, leuke uitstapjes doen, als gezin gezellig samen zijn, in hetzelfde bed liggen als zijn vrouw...
Wat verwacht je dan van zo'n man?
Ondersteboven19 schreef:
12-06-2019 20:04
Ja die vraag speelde bij mij soms bij het overwegen van een relatie met S. Trouwens, ook met huidige partner. Er is toch een gedeelte van het vertrouwen stuk gegaan...
Hoe zijn anderen daarmee omgegaan? Vooral degenen die nu een relatie hebben met de minnaar?!


Wij hebben totaal geen vertrouwensprobleem. We zijn vanaf het begin naar elkaar duidelijk geweest dat monogamie niet vanzelfsprekend is. Dat seks met een ander (zoals we dat tijdens onze huwelijken ook hadden, stiekem) geen bedreiging is voor onze relatie. Maar dan wel in openheid, en tot nu toe nog (vrijwel) altijd samen seks met anderen.
Visje83x schreef:
12-06-2019 19:39
Oranje! Hij krijgt zeker een kamertje in mn hart. Hij heeft me ook veel gegeven. Zelfvertrouwen, heeft me leren genieten van seks en daardoor toch ook heel waardevol!



Mooi Visje, dat mag je koesteren. En meenemen nu je voor jezelf gaat kiezen.
Ook herkenbaar hoor ondersteboven!
Soms is het zo moeilijk en weet je even niet meer hoe je verder wilt en kunt.
Heel veel sterkte de komende periode!

Miepmiep...dat lijkt me idd lastig. Dat zijn ook vragen die ik zou hebben.
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 17-06-2019 23:13
Reden: Gewijzigd
20.83% gewijzigd
Marana, daar heb je ook gelijk in! Ik heb er niks over gezegd, maar vond het wel een vervelende week. Maar ik begreep het wel, omdat hij ook een gezin heeft. De vakantie was dan ook soort laatste checkpoint, als ze in die week geen dronkenmans ruzie zou schoppen, hadden ze misschien nog een kans in zijn ogen...
En MiepMiepMiep, door al het verdriet van zijn scheiding en al het vedriet hier thuis van de net-niet-scheiding zijn S en ik wel een beetje kwijt geraakt.

Ik zie zijn verdriet en probeerde er steeds zo goed mogelijk voor hem te zijn. Zonder oordeel over zijn exvrouw te laten doorklinken. En zonder de vragen over onze eventuele toekomst te stellen. Dat was een enorme uitdaging op sommige momenten en het laatste is me ook niet goed gelukt.

Bottomline: we kunnen er momenteel even niet goed voor elkaar zijn. Zijn hoofd zit te vol met verdriet over zijn kinderen en onduidelijkheid over zijn toekomst (waar gaat hij wonen, komt hij er uit met zijn ex, blijft ze kalm en redelijk tijdens de afwikkeling, zoekt ze hulp voor de borderline?) en mijn hoofd zit vol met twijfels en schuldgevoel. En ergens de vraag die voor Gea ook geldt: wil ik scheiden omdat ik een toekomst met S zie of wil ik scheiden omdat ik geen toekomst meer met mijn man zie?
Alle reacties Link kopieren
Wat interessant om de verhalen te lezen van mensen die er (misschien) voor kiezen om uit hun relatie te stappen en (eventueel) verder willen met minnaar. Hoeveel tijd is eroverheen gegaan voordat die beslissing genomen is? Hebben jullie je partner alles eerlijk opgebiecht?

Op dit moment willen M en ik allebei ons 'thuis' niet opgeven. Zelf denk ik wel al een hele tijd (ook vóór M.) na over of ik nog wel in deze relatie wil en kan blijven. Enkele jaren nadat de relatie met mijn man begon bleek dat er zaken waren die hij me op emotioneel gebied nooit zou kunnen geven. Hij kan daar niets aan doen, het is wat het is. Op dat moment vond ik dat oké. Sinds een paar jaar begin ik daar toch serieus last van te krijgen. Ik voel me vaak alleen en onbegrepen. Nogmaals, hij kan daar echt niets aan doen. Maar dat neemt niet weg dat het mij pijn doet. Ik kan daar met hem niet echt over praten, want hij kan er niks mee. Op seksueel gebied heb ik overigens nooit iets te klagen gehad, dat is altijd heel goed geweest.
Wat hij mij ook geeft is liefde en zekerheid. En dat is heel veel waard. We zijn een goed team. Vandaar mijn twijfel... Voorlopig besluit ik nog niets. Ik heb tijd genoeg. Over een paar jaar zijn alle kinderen de deur uit, we zullen zien of we dan meer zijn dan ouders. Daar voelde ik me eerst schuldig over, het feit dat ik alles op zijn beloop wil laten en niks wil forceren. Dat ik deze situatie laat voortkabbelen. Maar ik ben er gelukkiger door en daardoor veel prettiger voor man en kinderen. En juist daarom wil ik niks doordrukken en daarmee alles overhoop halen.
Alle reacties Link kopieren
Zo veel nwe schrijvers hier.

Ik zal ook nog even aan het voorstel rondje mee doen
Lees veel mee en af en toe probeer ik wat input te geven , maar het gaat soms zo snel dat alles al gezegd is voor dat ik het lees of al weer pagina’s verder .
Heb zelf een lange relatie met kinderen de deur uit. Nr 2 heeft nog thuis wonende kinderen.

minnaar nu 5,5 jaar met één en dezelfde minnaar. Daarvoor kort met een collega maar dit was één grote vergissing die me veel verdriet gebracht heeft. .

Wij zijn beide vreemdgangers , spreken elkaar dagelijks , zien elkaar 1 soms twee keer per maand . Bezoeken samen paren clubs en swingen af en toe .
Zitten totaal niet in elkaars wereldje en van meer willen als wat we nu hebben is geen spraken. Beide tevreden en happy met wat we nu hebben .
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven, ik ga je niet quoten. Maar wat jij omschrijft is precies wat ik bedoel. Het zijn meerdere processen door elkaar heen. Niemand weet van te voren wat het met hem/haar doet. De belangen van een gezin dat uit elkaar gaat zijn niet altijd de belangen van de individu.
Daarnaast je mening over hoe jij vindt dat dingen moeten worden aangepakt en als de ander dat anders doet is het meer dan lastig om daar objectief naar te kijken.

Wij hebben daar een paar weken geleden onze eerste ruzie over gehad. Hij bleef zichzelf in mijn ogen wegcijferen. Heb daar mijn mond over gehouden en hem dat zelf laten doen, het is zijn eigen proces. Hem zoveel mogelijk bijgestaan en een luisterend oor geboden. Totdat hij instortte. Ik stelde de vraag waar voor hem de grens van toegeven aan haar wensen en manier van regelen lag. Niet eens verwijtend bedoelt maar kan mij voorstellen dat hij dat wel zo heeft ervaren. Ik wilde het juist weten om zijn manier van denken beter te begrijpen.
Toen gingen zijn hakken in het zand en keerde de frustratie die was opgekropt vanwege aanstaande ex zich tegen mij. Uiteindelijk het uit kunnen praten. Daar kwamen alle emoties, onzekerheden en frustraties uit. Ik heb mezelf best een beetje in moeten houden die avond, mijn mening voor mij gehouden (probeer aanstaande ex dan te zien voor wie ze echt is, veel makkelijker om haar als verschrikkelijke heks weg te zetten).

Al met al heeft die ruzie er ook voor gezorgd dat we elkaar beter hebben leren kennen. We hebben elkaars ruzie stijl meegemaakt en we hebben ons in het gesprek nog een stukje kwetsbaarder op kunnen stellen. We hebben het er naderhand over gehad en wij zijn allebei blij met dat het gebeurd is.
Oh Miep, wat een herkenbaar verhaal!

Wij hebben onlangs ook een clash gehad. Geen ruzie, maar wel wat frustratie een boosheid.
Ik gaf de laatste tijd aan dat ik de S van het begin miste. Hij was vol overtuiging, aandacht, bewoog hemel en aarde, vrolijk, Dar heeft hij als verwijt opgevat waardoor onze laatste ontmoeting vervelend eindigde en we hebben dat niet meer uitgesproken.

Ik heb hem veel rust, ruimte en duidelijkheid gewenst, verteld dat ik het niet als verwijt bedoelde en het allerbeste met hem voor heb gehad en nog steeds heb. En daarmee gekozen voor mijn gezin. Ik kan dit nu even niet meer...

Wat fijn om te horen dat het jullie veel heeft gebracht! Ben blij voor je en tegelijkertijd maakt het me verdrietig. Om wat er was en nu, tijdelijk of niet, niet meer is.
Alle reacties Link kopieren
Sally, wij zijn er aan begonnen voor erbij. Want thuis kwamen we niks te kort....
En ik geloof nog steeds dat wij dat allebei op dat moment ook echt geloofde.

Tijdens onze zomervakanties kwamen we er achter dat wij elkaar eigenlijk te veel misten. Daardoor niet echt kunnen genieten van de vakanties.
Eind september voor het eerst samen een nacht doorgebracht. Dit was erg heftig. Begin oktober aangegeven dat ik het niet meer kon en afstand genomen. Eind december elkaar weer gezien. Allebei in de tussentijd, los van elkaar, de beslissing genomen om de scheiding in gang te zetten.

Het is inmiddels half juni en nog niet helemaal afgerond.
Maar het einde is nu in zicht. Daarna zal de nieuwe fase aanbreken. Naast de mooie en leuke dingen die er aan komen (nieuwe huizen, het inrichten daarvan), moeten wij het nu erover gaan hebben hoe en wanneer wij ‘ons’ bekend gaan maken. Dit voor onze exen en kinderen maar ook de buitenwereld. En ik kan mij daar soms best wel zorgen over maken, hij gelukkig wat minder!
Alle reacties Link kopieren
Julus schreef:
12-06-2019 18:56
NGU hoe staat het met jou en Grey?
Al wat los kunnen komen?
Lief dat je het vraagt. Er is nog steeds veel rust qua gevoel. Gesprek heeft ons beide goed gedaan gisteren. (Vooralsnog).
Heb het ook naar hem uitgesproken, hij ook naar mij. Dat dit veel rustiger voel. Minder druk of zo, geen verwachtingen.

Dit heeft geresulteerd in dat we gewoon veel lol hebben op het werk. Heb ook aangegeven dat het voor mij goed zo is. Wil de positiviteit weer terug zoals die er altijd was, zowel beter voor mijzelf als voor de sfeer op het werk.

Binnenkort is er iets vanuit het werk, waardoor we meerdere dagen weg zijn met de gehele afdeling. Gezien mijn gevoel nu, de positiviteit, zal er tussen Grey en mij geen negativiteit zijn.

Enige verschil dat er nu is, ondanks dat de drang er vanuit beide is, geen intimiteit op seksueel gebied. Dat is iets wat ons binding gaf. Voor de rest is voor nu alles hetzelfde zoals het vanaf dag 1 was.

Ik moet er voor waken dat ik niet zwicht voor bepaalde blikken, voor die ene knipoog, voor de ene schouder aanraking. Voor de rest ben ik blij, blij dat dingen zijn uitgesproken.

Zal vast nog wel lastig worden soms want de gevoelens zijn natuurlijk nog niet weg, als ik die binding (de gruwelijke goede seks) maar vermijdt, dan ben ik ervan overtuigd dat de omgang die er nu is goed kan blijven gaan.

Timing is alles, nu is voor hem en mij gewoon niet de juiste timing. Hij zijn dingen omtrent de breuk netjes af te ronden voor zijn kids, hemzelf en zijn “nr 1”, ik vol focus op mijzelf om dingen en oud zeer aan te pakken. Wat de tijd later brengt weet niemand, ik ga niet wachten, het is goed zo.
Alle reacties Link kopieren
Ondersteboven, heel herkenbaar. Ik ben er alleen wel achter gekomen dat mijn ex en ik eigenlijk geen toekomst meer hadden. Als H. niet dezelfde keuze had gemaakt had dat voor mij geen verschil gemaakt. Ik heb hem dan ook nooit voor het blok gezet of gevraagd om te kiezen.

De afgelopen maanden heb ik geregeld in een emotionele bui gedacht dat iedereen het heen en weer kon krijgen en dat ik samen met de kinderen zou vertrekken naar een onbewoond eiland!

Het fijne van onze ruzie was juist dat wij bevestigd kregen dat wij de juiste keuze hebben gemaakt. Mijn ex is een kind van een narcistische moeder en heeft van haar geleerd hoe je ruzie maakt; iemand kleineren, kwetsen en uitschelden. (Ex is geen narcist!!!! maar heeft wel in conflicten een paar dingen van zijn opvoeding overgehouden) de ex van H. was juist het zwijgende, kop in het zand type. En hij vond dat verschrikkelijk.
Het was dan voor allebei ook nieuw en fijn om op deze manier ruzie te maken. Respectvol, elkaar laten uitpraten en vooral goed naar elkaar luisteren.

Als H. de manier van ruziemaken van mijn ex had gehad had dit heel goed het einde kunnen betekenen. Nu was het, gelukkig, een +je voor hem en ben ik nog gekker op hem!
anoniem_386396 wijzigde dit bericht op 12-06-2019 22:06
Reden: Spelfout
0.17% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Trouwens de verhalen van de “nieuwe” dames, de reacties daarop, fijn om te lezen.

@Visje, jouw verhaal, iig hetgeen dat je schrijft over jouw gevoel. Jij “alleen” op de bank, hij thuis met vrouw etc.
Heb daar ook veel tegenaan gelopen. Moet zeggen dat ik mij kutter heb gevoeld toen hij eenmaal het exit gesprek had gehad met zijn “nr 1”.

Heb het ook uitgesproken tegenover hem. Hij ook tegen mij gister. Hij merkte hoe makkelijk het was om het gezin “achter te laten” en zijn andere leven “mij” op te zoeken. Totaal niet eerlijk tegenover alle drie de partijen niet. Ik zeg alledrie, want ook voor hemzelf was het niet eerlijk. Daar is hij nu achter.

Als of het makkelijk was dat hij nog een relatie had. Maar ja dan stel ik mij eigen de vraag: makkelijker of veiliger voor mijzelf?

Heb jij jezelf die vraag ook al gesteld?

Grey heeft nooit slecht gesproken over zijn vrouw, hij houdt van haar als de moeder van zijn kids, het doet hem ook pijn haar verdriet te zien hebben. Hij heeft vaker een minnares gehad en nu dan “tijdens mij” de keus gemaakt en de knoop doorgehakt.
Ngu wat jij zegt heb ik me ook afgevraagd. Dat gevoel van makkelijker herken ik wel. Vooral veiliger ook denk ik
anoniem_636e035a5b29c wijzigde dit bericht op 17-06-2019 23:14
Reden: Gewijzigd
57.01% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven