Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
donderdag 10 oktober 2019 om 13:22
Wat fijn om net nu jouw vraag en alle reacties te lezen, blauwe zee. Ik ben alweer een paar maanden gestopt met mijn minnaar en zat vandaag nog te denken dat het echt een verslaving was. Heel erg lekker, echt een piekervaring - en niet goed voor me. Het is fijn om te lezen dat meer er zo op terug kijken.
Ik heb er geen spijt van trouwens, want het heeft me seksueel ook echt veel gebracht Mijn partner heeft heel goed gereageerd toen ik het heb verteld en we zijn enorm gaan experimenteren en gaan genieten. Het voelt heel vaak net zo geweldig als met de minnaar. Niet altijd. En dat is ook logisch, want het gewone leven deel je ook, dus de knop moet af en toe om. Maar het seksuele, de begeerte is wel veel meer onderdeel van het dagelijks leven geworden. Ik kan dat nu zelf voelen, toestaan, omdat ik het heb ervaren met die andere man. Een soort leerschool zeg maar. Zo was het nooit tussen ons, dus ik kende dit niet. En ik denk dat ik/we dit op een gewone manier nooit voor elkaar hadden gekregen.
Maar als je dat nog niet hebt geprobeerd, zou ik daar beginnen. Praat met je man, wat je wilt, waarover je fantaseert. Ga met hém ipv van met je minnaar overdag naar een hotel en vrij de sterren van de hemel. Doe alles wat je zou willen maar dan met je eigen man. Goede seks is een mix van wat je samen doet en wat er in je hoofd gebeurt. Je hoofd kan je ook de goede kant opsturen met je eigen man.
En dat scheelt je veel ellende. Want hoewel de dates geweldig waren, was het verder niet zo fijn. Ik vond het ook afschuwelijk om alsmaar te verlangen, te wachten, op de tweede plek te komen bij elkaar. En ik dacht dat ik niks afnam van mijn man, maar hij heeft het wel degelijk gevoeld dat ik 'weg' was en dat was ik achteraf ook. En dat voor een paar uurtjes per week als ik geluk had. Dus ik ga het nooit meer doen. Als ik meer spanning wil dan ga ik bespreken of we dat samen op kunnen zoeken, met bijv swingen of een parenclub. Maar nooit meer een dubbelleven voor mij, en nooit meer vallen voor een gebonden man.
Ik heb er geen spijt van trouwens, want het heeft me seksueel ook echt veel gebracht Mijn partner heeft heel goed gereageerd toen ik het heb verteld en we zijn enorm gaan experimenteren en gaan genieten. Het voelt heel vaak net zo geweldig als met de minnaar. Niet altijd. En dat is ook logisch, want het gewone leven deel je ook, dus de knop moet af en toe om. Maar het seksuele, de begeerte is wel veel meer onderdeel van het dagelijks leven geworden. Ik kan dat nu zelf voelen, toestaan, omdat ik het heb ervaren met die andere man. Een soort leerschool zeg maar. Zo was het nooit tussen ons, dus ik kende dit niet. En ik denk dat ik/we dit op een gewone manier nooit voor elkaar hadden gekregen.
Maar als je dat nog niet hebt geprobeerd, zou ik daar beginnen. Praat met je man, wat je wilt, waarover je fantaseert. Ga met hém ipv van met je minnaar overdag naar een hotel en vrij de sterren van de hemel. Doe alles wat je zou willen maar dan met je eigen man. Goede seks is een mix van wat je samen doet en wat er in je hoofd gebeurt. Je hoofd kan je ook de goede kant opsturen met je eigen man.
En dat scheelt je veel ellende. Want hoewel de dates geweldig waren, was het verder niet zo fijn. Ik vond het ook afschuwelijk om alsmaar te verlangen, te wachten, op de tweede plek te komen bij elkaar. En ik dacht dat ik niks afnam van mijn man, maar hij heeft het wel degelijk gevoeld dat ik 'weg' was en dat was ik achteraf ook. En dat voor een paar uurtjes per week als ik geluk had. Dus ik ga het nooit meer doen. Als ik meer spanning wil dan ga ik bespreken of we dat samen op kunnen zoeken, met bijv swingen of een parenclub. Maar nooit meer een dubbelleven voor mij, en nooit meer vallen voor een gebonden man.
donderdag 10 oktober 2019 om 14:03
Hee Roos, Elize en Marrel
Lief dat er aan me gedacht werd... Kleine toelichting:
S en ik hadden het fijn samen, afgelopen tijd. Zijn aanstaande ex was lekker ver weg verstopt in bozigheid, rancune en achter een muur van advocaten. De onderhandelingen verliepen moeizaam, dat wel.
Inmiddels zijn ze geheel onverwacht weer on speaking terms. Ze is met zichzelf aan de slag is gegaan en hij ziet weer een glimp terug van de vrouw waar hij ooit op was gevallen.
Op de avond waarop wij eigenlijk hadden afgesproken, maar hij had gecancelde hebben ze tot diep in de nacht gepraat.
Onder invloed van wijn en mijn onzekerheid, sloegen aan mijn kant de stoppen een beetje door. Ineens was ze onverwacht terug in zijn leven en werd ik terug in de tijd gelanceerd, naar de avonden waarop ze nog semisamen waren en er tot diep in de nacht gepraat moest worden. En ik kon die nachten alleen maar raden maar de uitkomst. Dat was afschuwelijk. En zo voelde dit ook.
Ik heb hem boos per app/voicemail veel geluk gewenst met zijn hervonden liefde met ex, ze ontzettend veel geluk gewenst samen en gebruld dat hij mijn nummer maar moest verwijderen.
De volgende dag gaf hij aan werkelijk niet te begrijpen waar ik zo op ben geflipt, aangezien ze heel wat meters hadden gemaakt qua afspraken rondom de scheiding en er eindelijk schot in de zaak zit.
Excuses mochten niet echt baten. Hij is boos en gekwetst door mijn duidelijke gebrek aan vertrouwen. We praten nog wel, koetjes kalfjes. Hij neemt ook op als ik bel, maar hij kan en wil dit niet uitpraten.
Slik...
Lief dat er aan me gedacht werd... Kleine toelichting:
S en ik hadden het fijn samen, afgelopen tijd. Zijn aanstaande ex was lekker ver weg verstopt in bozigheid, rancune en achter een muur van advocaten. De onderhandelingen verliepen moeizaam, dat wel.
Inmiddels zijn ze geheel onverwacht weer on speaking terms. Ze is met zichzelf aan de slag is gegaan en hij ziet weer een glimp terug van de vrouw waar hij ooit op was gevallen.
Op de avond waarop wij eigenlijk hadden afgesproken, maar hij had gecancelde hebben ze tot diep in de nacht gepraat.
Onder invloed van wijn en mijn onzekerheid, sloegen aan mijn kant de stoppen een beetje door. Ineens was ze onverwacht terug in zijn leven en werd ik terug in de tijd gelanceerd, naar de avonden waarop ze nog semisamen waren en er tot diep in de nacht gepraat moest worden. En ik kon die nachten alleen maar raden maar de uitkomst. Dat was afschuwelijk. En zo voelde dit ook.
Ik heb hem boos per app/voicemail veel geluk gewenst met zijn hervonden liefde met ex, ze ontzettend veel geluk gewenst samen en gebruld dat hij mijn nummer maar moest verwijderen.
De volgende dag gaf hij aan werkelijk niet te begrijpen waar ik zo op ben geflipt, aangezien ze heel wat meters hadden gemaakt qua afspraken rondom de scheiding en er eindelijk schot in de zaak zit.
Excuses mochten niet echt baten. Hij is boos en gekwetst door mijn duidelijke gebrek aan vertrouwen. We praten nog wel, koetjes kalfjes. Hij neemt ook op als ik bel, maar hij kan en wil dit niet uitpraten.
Slik...
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 10-10-2019 16:10
18.17% gewijzigd
donderdag 10 oktober 2019 om 14:10
En om het drama verder af te toppen 
Ik ben sinds kort mijn baan kwijt. Geen ramp, dikke ontslagvergoeding en S en ik waren collega’s. Maar wel onhandig als je bezig bent met een scheiding thuis. (Aanstaande ex)man was juist die dag van de grote clash naar huizen gaan kijken en bleek achteraf een bod te hebben gedaan zonder enige aankondiging. Ik voelde me zo machteloos... zo voel ik me soms ook bij S. En dan stromen de belletjes, appjes en uitlokkingen zijn kant op, op zoek maar bevestiging. Die ik natuurlijk nooit krijg in de woorden die ik denk nodig te hebben.
En ik ben uit paniek om de situatie met S. aan (aanstaande)ex man gaan trekken. Terug de twijfelfase in. Dat zegt iets over mij: bang om alleen te zijn. Verlatingsangst (bleek ook al in relatietherapie).
Niet eerlijk naar man toe natuurlijk, want ik weet diep in mijn hart dat de koek wel op is tussen ons. Ook zonder S. Maar het was paniek. Enorme paniek.
Dus... therapie. Leren eigen keuzes te maken, om te gaan met verlatingsangst en mijn leven zo proberen in te richten dat het vooral goed voor MIJ is.
Maar er blijft hoop op S. Want uiteindelijk doet hij gewoon precies wat hij ook tegen mij zei: al zijn aandacht en focus op een snelle en redelijk soepele scheiding leggen, zodat er ruimte is voor een toekomst. Een waar ik tot voor kort een optie in was
Ik ben sinds kort mijn baan kwijt. Geen ramp, dikke ontslagvergoeding en S en ik waren collega’s. Maar wel onhandig als je bezig bent met een scheiding thuis. (Aanstaande ex)man was juist die dag van de grote clash naar huizen gaan kijken en bleek achteraf een bod te hebben gedaan zonder enige aankondiging. Ik voelde me zo machteloos... zo voel ik me soms ook bij S. En dan stromen de belletjes, appjes en uitlokkingen zijn kant op, op zoek maar bevestiging. Die ik natuurlijk nooit krijg in de woorden die ik denk nodig te hebben.
En ik ben uit paniek om de situatie met S. aan (aanstaande)ex man gaan trekken. Terug de twijfelfase in. Dat zegt iets over mij: bang om alleen te zijn. Verlatingsangst (bleek ook al in relatietherapie).
Niet eerlijk naar man toe natuurlijk, want ik weet diep in mijn hart dat de koek wel op is tussen ons. Ook zonder S. Maar het was paniek. Enorme paniek.
Dus... therapie. Leren eigen keuzes te maken, om te gaan met verlatingsangst en mijn leven zo proberen in te richten dat het vooral goed voor MIJ is.
Maar er blijft hoop op S. Want uiteindelijk doet hij gewoon precies wat hij ook tegen mij zei: al zijn aandacht en focus op een snelle en redelijk soepele scheiding leggen, zodat er ruimte is voor een toekomst. Een waar ik tot voor kort een optie in was
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 10-10-2019 16:14
1.64% gewijzigd
donderdag 10 oktober 2019 om 14:36
Oei, wat een verhaal Ondersteboven!
Aan de ene kant begrijp ik jouw onzekerheid wel mbt S en (bijna) ex-vrouw, maar lees ik ook dat er niet heel veel vertrouwen is/was richting hem. En laat dat juist hetgeen zijn wat bij de basis hoort. Zoals ik lees vertelde hij ook steeds eerlijk van de ontmoetingen met ex, kon je daar echt niet wat meer op vertrouwen?
Ik begrijp ook dat S gigantisch geschrokken zal zijn van jouw uitval, zeker omdat hij al die tijd open en eerlijk naar je was. Hij zit al een hele poos in een moeilijke situatie en dan krijgt ie dit er ook nog eens bij. Ik snap dat hij daar geen zin in heeft.
Wel hoop ik dat jullie, als de gemoederen een beetje bedaard zijn, hierover kunnen praten en er wellicht wel een doorstart gemaakt kan worden. Hoe schat je dit zelf in?
Aan de ene kant begrijp ik jouw onzekerheid wel mbt S en (bijna) ex-vrouw, maar lees ik ook dat er niet heel veel vertrouwen is/was richting hem. En laat dat juist hetgeen zijn wat bij de basis hoort. Zoals ik lees vertelde hij ook steeds eerlijk van de ontmoetingen met ex, kon je daar echt niet wat meer op vertrouwen?
Ik begrijp ook dat S gigantisch geschrokken zal zijn van jouw uitval, zeker omdat hij al die tijd open en eerlijk naar je was. Hij zit al een hele poos in een moeilijke situatie en dan krijgt ie dit er ook nog eens bij. Ik snap dat hij daar geen zin in heeft.
Wel hoop ik dat jullie, als de gemoederen een beetje bedaard zijn, hierover kunnen praten en er wellicht wel een doorstart gemaakt kan worden. Hoe schat je dit zelf in?
donderdag 10 oktober 2019 om 14:45
Lois... Tnx!
Je hebt gelijk. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt, we zijn allebei een beetje wegduwers. Tot nu toe kwam het vroeg of laat wel weer goed, maar elke keer een break-up kan je niet je leven volhouden...
Vertrouwen is een lastig ding als je de ander frequent hebt zien liegen tegen zijn toenmalige partner. Als je weggestopt bent en er niet mag zijn. Als er een andere vrouw in zijn bed heeft gelegen en hij bij hoog en laag beweert dat ze elkaar alleen een vriendschappelijke knuffel hebben gegeven. Als blijkt dat ‘we hebben geen seks meer’ toch niet helemaal klopte (was in het begin). Als hij tegen je beste vriendin in een dronken bui alle goede kanten van zijn ex op zit te hemelen (ze is zo mooi, ze is zo’n goede moeder, we hebben het zo fijn gehad).
En ja, over de eerdere ontmoetingen is hij eerlijk geweest tegen mij. Maar andersom is hij het niet tegen haar. En ik snap het wel, ik blijf nog even verborgen tot alle handtekeningen staan om te zorgen dat ze weer niet moeilijk gaat doen. Maar dat maakt vertrouwen soms lastig...
Ik weet ook niet goed hoe groot de omstandigheden van belang zijn hierin. Als straks de scheidingen rond zijn, mag en kan ik er dan zijn? Is er dan meer ruimte voor mij? Of zit het toch wel in de man zelf?
Je hebt gelijk. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt, we zijn allebei een beetje wegduwers. Tot nu toe kwam het vroeg of laat wel weer goed, maar elke keer een break-up kan je niet je leven volhouden...
Vertrouwen is een lastig ding als je de ander frequent hebt zien liegen tegen zijn toenmalige partner. Als je weggestopt bent en er niet mag zijn. Als er een andere vrouw in zijn bed heeft gelegen en hij bij hoog en laag beweert dat ze elkaar alleen een vriendschappelijke knuffel hebben gegeven. Als blijkt dat ‘we hebben geen seks meer’ toch niet helemaal klopte (was in het begin). Als hij tegen je beste vriendin in een dronken bui alle goede kanten van zijn ex op zit te hemelen (ze is zo mooi, ze is zo’n goede moeder, we hebben het zo fijn gehad).
En ja, over de eerdere ontmoetingen is hij eerlijk geweest tegen mij. Maar andersom is hij het niet tegen haar. En ik snap het wel, ik blijf nog even verborgen tot alle handtekeningen staan om te zorgen dat ze weer niet moeilijk gaat doen. Maar dat maakt vertrouwen soms lastig...
Ik weet ook niet goed hoe groot de omstandigheden van belang zijn hierin. Als straks de scheidingen rond zijn, mag en kan ik er dan zijn? Is er dan meer ruimte voor mij? Of zit het toch wel in de man zelf?
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 10-10-2019 15:54
15.37% gewijzigd
donderdag 10 oktober 2019 om 15:26
donderdag 10 oktober 2019 om 15:50
Ja... dat denk ik ook. Op mijn goede en sterke momenten zeker... maar de zwakke momenten zijn zo donker. Ik heb moeite met voor mezelf te kiezen, de controle op anderen los te laten. Daar helpt therapie me hopelijk bij straks
Ik heb het verstopte leven geaccepteerd omdat ik heb gezien waar ze toe in staat was in al haar woede. Niet normaal. Dubbele aangifte van mishandeling.
Ik heb hem so far op 1 leugen kunnen aanspreken. Die van ‘we hebben geen seks meer’. Voor de rest was het vaagheid soms. En daar kan ik niet goed tegen.
Ik heb het verstopte leven geaccepteerd omdat ik heb gezien waar ze toe in staat was in al haar woede. Niet normaal. Dubbele aangifte van mishandeling.
Ik heb hem so far op 1 leugen kunnen aanspreken. Die van ‘we hebben geen seks meer’. Voor de rest was het vaagheid soms. En daar kan ik niet goed tegen.
donderdag 10 oktober 2019 om 16:10
Dag allemaal,
Hier Argeloos weer (inderdaad, van de zeikloze zone
. Jezus wat fijn toch om al jullie verhalen te lezen, ook al zijn ze soms erg verdrietig en pijnlijk.
Sterkte allemaal, lieve dames. Ik vind het zo hartverwarmend hoe hier een krachtig verbond lijkt te bestaan waarin iedereen elkaar zonder oordeel en soms ook scherp kritisch steunt.
Eigenlijk ben ik het volledig eens met al jullie reactie op Blauwezee. Ja, inderdaad, als ze een stapje verder gaat is de verslaving aan de lust en aandacht snel geboren en oei oei daar komt uiteindelijk heel veel rommel, ellende en pijn van. Het is niet eindeloos houdbaar en gaat altijd ontploft. Welke kant op dan ook.
Maar ik wil ook toch een tegengeluid laten horen. Terwijl ik mezelf nu aan het losweken ben van mijn nr.2 'rouw' ik ook een beetje om het geweldige afgelopen jaar dat ik heb gehad. Ik heb (maar) 5 keer met hem het bed gedeeld en dat was steeds mindblowing. Daarnaast hebben we bijna dagelijks contact gehad via de chatfunctie in Wordfeud (tip: is minder goed traceerbaar) en de heerlijkste berichten, fantasieën en geiligheden uitgewisseld. Maar bij die pieken hoorden ook hele diepe dalen. Ik werd onzeker als ik niets hoorde. Ik had schuldgevoel. We moesten aftasten hoe we ten opzichte van elkaar stonden. Ik vond het lastig te verteren dat hij 'alleen maar sex' wilde terwijl ik meer voelde. Maar tegelijkertijd wilde ik ook niet meer. Ingewikkeld. Maar ondanks de onzekere dagen, de twijfels, de zorgen en het schuldgevoel heb ik ook een heerlijk jaar gehad.
Ester Perel (lees die vrouw!) zegt het mooi: je kunt leven of je kunt alleen maar niet dood zijn. Ik heb het gevoel dat ik, toen ik met mijn minnaar begon, weer meer begon te leven. Hmmm, dat klinkt wat dramatisch, maar ja. Als je nu even alle conventies en normen aan de kant zet? Die Disney illusie van één romantische liefde waar je trouw aan blijft tot je dood en die je helemaal en volledig vervult? Hoezo is monogamie the only way? Je kunt bij elk mens weer wat anders voelen. Dat is niet per definitie slecht of fout. Je bent elkaars bezit niet. Spanning is lekker en fijn. Aandacht en begeerte geven je energie. Maken je blij. Ik heb voor -een stukje van- mezelf gekozen en heb daarvan genoten. Van de pieken en ja, ook de dalen. Want ik voelde tenminste weer van alles. Ook pijn. Maar ik was niet ingekakt. Ik leefde het leven! Voluit.
Dus, iedereen waarschuwt je Blauwezee. En terecht. Maar je kunt ook denken: what the hell. En er wel induiken. Het meemaken. Genieten en janken. En als je dan later een wijs oud besje bent, denk je er met rode wangetjes aan terug.
(en ja, natuurlijk ben ik me nu bewust van het feit dat ik dat volle leven uiteindelijk met mijn man moet leven (of weg moet gaan als dat niet lukt), en dat dit typisch een rechtpraatverhaal is van een vreemdganger, en dat het niet eerlijk is, enzovoorts. I KNOW. Maar toch.)
Hier Argeloos weer (inderdaad, van de zeikloze zone
. Jezus wat fijn toch om al jullie verhalen te lezen, ook al zijn ze soms erg verdrietig en pijnlijk. Sterkte allemaal, lieve dames. Ik vind het zo hartverwarmend hoe hier een krachtig verbond lijkt te bestaan waarin iedereen elkaar zonder oordeel en soms ook scherp kritisch steunt.
Eigenlijk ben ik het volledig eens met al jullie reactie op Blauwezee. Ja, inderdaad, als ze een stapje verder gaat is de verslaving aan de lust en aandacht snel geboren en oei oei daar komt uiteindelijk heel veel rommel, ellende en pijn van. Het is niet eindeloos houdbaar en gaat altijd ontploft. Welke kant op dan ook.
Maar ik wil ook toch een tegengeluid laten horen. Terwijl ik mezelf nu aan het losweken ben van mijn nr.2 'rouw' ik ook een beetje om het geweldige afgelopen jaar dat ik heb gehad. Ik heb (maar) 5 keer met hem het bed gedeeld en dat was steeds mindblowing. Daarnaast hebben we bijna dagelijks contact gehad via de chatfunctie in Wordfeud (tip: is minder goed traceerbaar) en de heerlijkste berichten, fantasieën en geiligheden uitgewisseld. Maar bij die pieken hoorden ook hele diepe dalen. Ik werd onzeker als ik niets hoorde. Ik had schuldgevoel. We moesten aftasten hoe we ten opzichte van elkaar stonden. Ik vond het lastig te verteren dat hij 'alleen maar sex' wilde terwijl ik meer voelde. Maar tegelijkertijd wilde ik ook niet meer. Ingewikkeld. Maar ondanks de onzekere dagen, de twijfels, de zorgen en het schuldgevoel heb ik ook een heerlijk jaar gehad.
Ester Perel (lees die vrouw!) zegt het mooi: je kunt leven of je kunt alleen maar niet dood zijn. Ik heb het gevoel dat ik, toen ik met mijn minnaar begon, weer meer begon te leven. Hmmm, dat klinkt wat dramatisch, maar ja. Als je nu even alle conventies en normen aan de kant zet? Die Disney illusie van één romantische liefde waar je trouw aan blijft tot je dood en die je helemaal en volledig vervult? Hoezo is monogamie the only way? Je kunt bij elk mens weer wat anders voelen. Dat is niet per definitie slecht of fout. Je bent elkaars bezit niet. Spanning is lekker en fijn. Aandacht en begeerte geven je energie. Maken je blij. Ik heb voor -een stukje van- mezelf gekozen en heb daarvan genoten. Van de pieken en ja, ook de dalen. Want ik voelde tenminste weer van alles. Ook pijn. Maar ik was niet ingekakt. Ik leefde het leven! Voluit.
Dus, iedereen waarschuwt je Blauwezee. En terecht. Maar je kunt ook denken: what the hell. En er wel induiken. Het meemaken. Genieten en janken. En als je dan later een wijs oud besje bent, denk je er met rode wangetjes aan terug.
(en ja, natuurlijk ben ik me nu bewust van het feit dat ik dat volle leven uiteindelijk met mijn man moet leven (of weg moet gaan als dat niet lukt), en dat dit typisch een rechtpraatverhaal is van een vreemdganger, en dat het niet eerlijk is, enzovoorts. I KNOW. Maar toch.)
donderdag 10 oktober 2019 om 16:15
Wat was/is hij nou?
donderdag 10 oktober 2019 om 16:24
Hij is over mij niet eerlijk tegen zijn omgeving, om de scheiding niet onnodig te vertragen. Echt goede vrienden weten wel van de hoed en de rand.
Hij is in het begin niet eerlijk geweest over het feit dat hij nog seks met zijn toenmalige vrouw had. Daar ging ik om eerlijk te zijn ook niet vanuit.
Die vrouw in zijn bed? Joost mag het weten. Ik koos er voor om hem te geloven.
En verder is hij soms vaag, in zijn antwoorden. Maar tot nu toe doet hij wat hij al een half jaar zegt te doen: scheiden van zijn partner. En daar heeft hij niet over gelogen. Dat gaat met vallen en opstaan, heus ook soms met twijfels. Maar het eindpunt nadert. Daardoor ontstaat er ruimte in zijn leven en hoofd en kan hij kijken of er een plek voor mij is. Of nou ja, tot mijn recente ontploffing dan.
Beloftes? Nee. Hij wilde het wel graag, maar wilde niet over 1 nacht ijs gaan. Ik had graag een ‘we gaan er voor’ willen horen. Dat was er soms wel, maar niet altijd. En dat maakt onzeker.
Mijn wantrouwen is dan ook niet geheel terecht geweest, in die uitbarsting.
Hij is in het begin niet eerlijk geweest over het feit dat hij nog seks met zijn toenmalige vrouw had. Daar ging ik om eerlijk te zijn ook niet vanuit.
Die vrouw in zijn bed? Joost mag het weten. Ik koos er voor om hem te geloven.
En verder is hij soms vaag, in zijn antwoorden. Maar tot nu toe doet hij wat hij al een half jaar zegt te doen: scheiden van zijn partner. En daar heeft hij niet over gelogen. Dat gaat met vallen en opstaan, heus ook soms met twijfels. Maar het eindpunt nadert. Daardoor ontstaat er ruimte in zijn leven en hoofd en kan hij kijken of er een plek voor mij is. Of nou ja, tot mijn recente ontploffing dan.
Beloftes? Nee. Hij wilde het wel graag, maar wilde niet over 1 nacht ijs gaan. Ik had graag een ‘we gaan er voor’ willen horen. Dat was er soms wel, maar niet altijd. En dat maakt onzeker.
Mijn wantrouwen is dan ook niet geheel terecht geweest, in die uitbarsting.
donderdag 10 oktober 2019 om 16:37
En nochtans vind ik dat je door zijn vaagheid wel reden hebt om te twijfelen of hij wel de waarheid spreekt @ondersteboven19.
Liegen is ook de waarheid onthouden aan wie er recht op heeft m.i.
Het komt op mij over alsof hij je gewoon on the side houdt en express vaag blijft omdat hij nog steeds geen 100% rechtdoorkeuze voor jou wil maken.
Liegen is ook de waarheid onthouden aan wie er recht op heeft m.i.
Het komt op mij over alsof hij je gewoon on the side houdt en express vaag blijft omdat hij nog steeds geen 100% rechtdoorkeuze voor jou wil maken.
donderdag 10 oktober 2019 om 16:41
Nou. Dat is dus ook de grootste bron van mijn onzekerheid, Vivamuis. En daarmee een trigger om soms heftig te reageren en anders wel om naar bevestiging te vragen.
Ik wil dat niet meer. Alleen ik heb moeite met hem los te laten. Om hem de dingen te laten regelen, om zijn leven opnieuw in te richten en dan rustig te bezien of er iets samen is.
Het beste wat ik nu kan doen, is hem helemaal met rust laten en wachten of hij terugkomt. Overdag gaat dat redelijk, die gedachte aanhouden. Maar de nachten zijn lang, de spoken groot en het verlangen naar contact is dan te sterk. Het lukt me so far net 24u (met pijn en moeite en 80.000x checken of hij online is, mijn berichtjes heeft gelezen, me afvragen of hij aan mij denkt, of hij me mist, of het nog goedkomt)
Vandaar de therapie.
It sucks
Ik wil dat niet meer. Alleen ik heb moeite met hem los te laten. Om hem de dingen te laten regelen, om zijn leven opnieuw in te richten en dan rustig te bezien of er iets samen is.
Het beste wat ik nu kan doen, is hem helemaal met rust laten en wachten of hij terugkomt. Overdag gaat dat redelijk, die gedachte aanhouden. Maar de nachten zijn lang, de spoken groot en het verlangen naar contact is dan te sterk. Het lukt me so far net 24u (met pijn en moeite en 80.000x checken of hij online is, mijn berichtjes heeft gelezen, me afvragen of hij aan mij denkt, of hij me mist, of het nog goedkomt)
Vandaar de therapie.
It sucks
donderdag 10 oktober 2019 om 16:47
Jeetje wat is er veel geschreven!
Ik wilde een berichtje à la Argeloos schrijven (echt precies dezelfde dingen wilde ik aanhalen)! Dus ook in dit geval iets met mosterd en maaltijden.
Oke, enige wat ik nog kan toevoegen: ik vind ook dit topic verbazingwekkend open / oordeelloos en fijn. Van mij zou de wereld wel een beetje meer van deze mensen mogen hebben.
Ik denk dat je van een affaire echt veel over jezelf leert (ook Esther Perel!), hoewel je natuurlijk kunt twisten of je het daarom wilt doen, er zijn ook andere (mogelijk veel wenselijkere) manieren voor
Ik wilde een berichtje à la Argeloos schrijven (echt precies dezelfde dingen wilde ik aanhalen)! Dus ook in dit geval iets met mosterd en maaltijden.
Oke, enige wat ik nog kan toevoegen: ik vind ook dit topic verbazingwekkend open / oordeelloos en fijn. Van mij zou de wereld wel een beetje meer van deze mensen mogen hebben.
Ik denk dat je van een affaire echt veel over jezelf leert (ook Esther Perel!), hoewel je natuurlijk kunt twisten of je het daarom wilt doen, er zijn ook andere (mogelijk veel wenselijkere) manieren voor
donderdag 10 oktober 2019 om 16:48
Helemaal geen contact is ook niet makkelijk Ondersteboven, ook dat is giga afkicken. Dit proces is nu bij mij ruim 5 weken aan de gang en de ene dag is het makkelijker dan de andere dag. Van 2,5 jaar iedere dag contact naar 5 weken 0,0 contact. Ik dacht dat ik het ook nooit zou kunnen, maar iedere dag dat ik hem geen bericht heb gestuurd voelt goed. Zoveel meer rust, al zit hij als persoon dagelijks in mijn hoofd en hart.
donderdag 10 oktober 2019 om 17:04
Jeetje wat een hoop breuken en gedoe is er in minnaarland. Lois, van jou en minnaar had ik het nooit verwacht. Dat klonk altijd zo enorm steady en goed. Rot dat het voor jou zo onverwacht gebeurde. Sterkte!
Ondersteboven, wat een emotionele achtbaan voor jou. Niet zo gek dat je nu veiligheid zoekt, als je aan 2 kanten geen zekerheden meer hebt. Ik begrijp goed dat het je even aanvloog. Wat ik minder goed begrijp is zijn reactie. Want als hij jou als degene ziet met wie hij verder wil, zou hij juist met je willen praten. Je geruststellen. Nu wordt je gewoon makkelijk geparkeerd vind ik.
Dat klopt toch niet? Ik zou goed gaan bedenken of je wil wachten op iemand die geen gesprek met je wil aangaan. Of je uberhaupt wil wachten. Je kunt er ool voor kiezen om het voor nu te laten gaan, dat geeft meer rust. En als het echt goed zit, is dat over een tijdje ook nog zo. Onthoud: als hij er dan niet meer is dan was hij al nooit van jou.
Sterkte!
Ondersteboven, wat een emotionele achtbaan voor jou. Niet zo gek dat je nu veiligheid zoekt, als je aan 2 kanten geen zekerheden meer hebt. Ik begrijp goed dat het je even aanvloog. Wat ik minder goed begrijp is zijn reactie. Want als hij jou als degene ziet met wie hij verder wil, zou hij juist met je willen praten. Je geruststellen. Nu wordt je gewoon makkelijk geparkeerd vind ik.
Dat klopt toch niet? Ik zou goed gaan bedenken of je wil wachten op iemand die geen gesprek met je wil aangaan. Of je uberhaupt wil wachten. Je kunt er ool voor kiezen om het voor nu te laten gaan, dat geeft meer rust. En als het echt goed zit, is dat over een tijdje ook nog zo. Onthoud: als hij er dan niet meer is dan was hij al nooit van jou.
Sterkte!
donderdag 10 oktober 2019 om 17:10
Julus, welcome back! Ik miste je al... je hebt een talent om me aan het huilen te maken. Ook nu weer.
Wat een lieve post en dank voor je zachte woorden van begrip! Je hebt gelijk vwb het niet willen praten, dat doet ook pijn. En het gebrek soms aan begrip.
Een appje vooraf met
‘ik zit sneller dan verwacht met ex-vrouw om alles door te nemen. Kan laat worden, maar ik bel je morgen. Ga lekker slapen, alles is goed’
had voor mij een wereld van verschil gemaakt op de avond van de uitbarsting.
Wat een lieve post en dank voor je zachte woorden van begrip! Je hebt gelijk vwb het niet willen praten, dat doet ook pijn. En het gebrek soms aan begrip.
Een appje vooraf met
‘ik zit sneller dan verwacht met ex-vrouw om alles door te nemen. Kan laat worden, maar ik bel je morgen. Ga lekker slapen, alles is goed’
had voor mij een wereld van verschil gemaakt op de avond van de uitbarsting.
donderdag 10 oktober 2019 om 17:18
Wat een rollercoaster voor jou Ondersteboven! Ik kan me goed voorstellen dat die vaagheid iets triggeren waardoor je actie gaat ondernemen om het duidelijk te maken. En met duidelijk bedoel ik dat je overzicht wilt in of je nu wel of niet voor elkaar gaat. Tenminste zo interpreteer ik het. Overigens herken ik het ook, ik krijg de neiging om de relatie te verbreken als het te lang vaag of onduidelijk is of de ander nog aan boord is of niet.
Blauwezee: Het is zooo verleidelijk om erin te stappen, weer te voelen dat je leeft. Ik zou het ook niet aanraden gewoon om het bedrog op zich al (zei de vreemdgangster) want dat drukt op je geweten. Doe het alleen als je heel zeker weet dat je afstand kunt houden en er niet in meegesleept zal worden. Maar als ik jouw berichten zo lees gaat dat moeilijk worden schat ik in...
Marre12345: wat gaaf dat het jou/jullie zoveel heeft gebracht op seksueel vlak, je partner en jou. Kan me voorstellen dat het ook heel verbindend is op andere vlakken daardoor dat je andere seksuele ervaringen samen opdoet.
Elize:85; hoe gaat het met jou? Zijn jij en je man nog in therapie?
Roos: wat leuk dat het een geslaagde vakantie was!
Femke: fijn dat je rust ervaart na de breuk met je minnaar en dat je nog gelukkig bent in je huidige relatie.
Wiekjes: hoe was je date?
Vanmorgen weer een heerlijke lange hoteldate gehad met mijn minnaar. Het was weer helemaal zoals vanouds (door omstandigheden lang niet echt kunnen daten, soms alleen verticaal)
Vorige week hadden we ons 3-jarig jubileum en dat hebben we vandaag ff gevierd. Met seks, hapjes, wijntje en een hoop lol want we lachen wat af samen.
We kunnen er beide weer even een paar weken tegen.
Bij ons is de balans heel stabiel. Meestal ben ik degene die de boel wat afremt. Hij communiceert altijd meer dan ik. Ik ben nog niet de straat uit na een date of hij appt of belt al. Om nog even na te kletsen. En ook de dag(en) daarna en tussen de dates is er altijd contact. Ik hoef nooit te wachten of te vragen om berichtjes. Dat vind ik heel relaxt. Ik denk dat ik snel zou afhaken wanneer het echt puur seks was en verder niet.
Blauwezee: Het is zooo verleidelijk om erin te stappen, weer te voelen dat je leeft. Ik zou het ook niet aanraden gewoon om het bedrog op zich al (zei de vreemdgangster) want dat drukt op je geweten. Doe het alleen als je heel zeker weet dat je afstand kunt houden en er niet in meegesleept zal worden. Maar als ik jouw berichten zo lees gaat dat moeilijk worden schat ik in...
Marre12345: wat gaaf dat het jou/jullie zoveel heeft gebracht op seksueel vlak, je partner en jou. Kan me voorstellen dat het ook heel verbindend is op andere vlakken daardoor dat je andere seksuele ervaringen samen opdoet.
Elize:85; hoe gaat het met jou? Zijn jij en je man nog in therapie?
Roos: wat leuk dat het een geslaagde vakantie was!
Femke: fijn dat je rust ervaart na de breuk met je minnaar en dat je nog gelukkig bent in je huidige relatie.
Wiekjes: hoe was je date?
Vanmorgen weer een heerlijke lange hoteldate gehad met mijn minnaar. Het was weer helemaal zoals vanouds (door omstandigheden lang niet echt kunnen daten, soms alleen verticaal)
Vorige week hadden we ons 3-jarig jubileum en dat hebben we vandaag ff gevierd. Met seks, hapjes, wijntje en een hoop lol want we lachen wat af samen.
We kunnen er beide weer even een paar weken tegen.
Bij ons is de balans heel stabiel. Meestal ben ik degene die de boel wat afremt. Hij communiceert altijd meer dan ik. Ik ben nog niet de straat uit na een date of hij appt of belt al. Om nog even na te kletsen. En ook de dag(en) daarna en tussen de dates is er altijd contact. Ik hoef nooit te wachten of te vragen om berichtjes. Dat vind ik heel relaxt. Ik denk dat ik snel zou afhaken wanneer het echt puur seks was en verder niet.
donderdag 10 oktober 2019 om 18:00
Ilysfm, ideaal, zo'n minnaar! Dan zou ik het ook jaren kunnen volhouden. Je wordt echt begeerd, voelt je geliefd door hem vanwege zijn berichtjes na een date. Ik heb de andere ervaring, die van een man die pertinent geen contact wilde na dates. Niet direct erna, maar ook niet tussendoor. Precies zoals je zegt, voelde dat alsof ik alleen goed was voor seks. Dus ik heb bedankt voor die eer.
Ondersteboven, ik wil je niet aan het huilen maken, echt niet mijn bedoeling!
Maar je doet jezelf zo tekort.. ga anders eens visualiseren wat jij jezelf waard vindt/ voelt. Wat heb jij nodig in een man en krijg je dat nu? En dit dan dagelijks herhalen, om dat kracht bij te zetten.
Ik vam enorm in herhaling, maar ken je het verhaal nog van Marana? Die niet op haar minnaar wachtte? Ze gaf hem alle ruimte en ging verder. En ging daten. Hij mocht zijn zaakjes eerst goed afhandelen. Ik geloof heel erg dat dat het beste is, voor nu maar ook ook met het oog op een toekomst samen. Als iets diep zit, is dat niet zomaar weg als je elkaar niet spreekt. Dat denken we, en daarom hebben we contact ( nodig). Zodat je in zijn vizier blijft. Maar dat is eigenlijk alleen voor je eigen (schijn)gemoedsrust. Je hebt verlatingsangst zei je, en daar hoort controle houden erg bij. En dat hoort weer bij kunnen en durven loslaten. Het vertrouwen dat het goed komt, hoe dan ook. En daarmee bedoel ik met jou als persoon. Durven vertrouwen op jezelf, dat je het zelf prima redt omdat je weet hoe sterk je bent.
Dit is het ultieme moment om dit aan te gaan. Nu of nooit, als je nu durft los te laten in vertrouwen heb je 1 ding aan jezelf ( en hem er bij) bewezen: je bent sterk! Bedenk ook dat je nooit ergens controle over kunt hebben. Zeker niet over andere mensen. Ook al gaat hetnu zoals je hoopt, dan nog kan hij tzt anders beslissen. Blijft over; nu leren dealen met die angst. Zoals met alle angsten js er maar 1 remedie om er vanaf te komen, er dwars doorheen gaan en daarmee een dikke vinger gevend aan die angst. Laat de angst niet regeren en doe wat jou sterker zal maken. Ik ben kampioen angstige en mij is het ook gelukt. Je moet dan alle pijn en verdriet wel toelaten, maar heb je die nu ook al niet al lange tijd?..
Ondersteboven, ik wil je niet aan het huilen maken, echt niet mijn bedoeling!
Maar je doet jezelf zo tekort.. ga anders eens visualiseren wat jij jezelf waard vindt/ voelt. Wat heb jij nodig in een man en krijg je dat nu? En dit dan dagelijks herhalen, om dat kracht bij te zetten.
Ik vam enorm in herhaling, maar ken je het verhaal nog van Marana? Die niet op haar minnaar wachtte? Ze gaf hem alle ruimte en ging verder. En ging daten. Hij mocht zijn zaakjes eerst goed afhandelen. Ik geloof heel erg dat dat het beste is, voor nu maar ook ook met het oog op een toekomst samen. Als iets diep zit, is dat niet zomaar weg als je elkaar niet spreekt. Dat denken we, en daarom hebben we contact ( nodig). Zodat je in zijn vizier blijft. Maar dat is eigenlijk alleen voor je eigen (schijn)gemoedsrust. Je hebt verlatingsangst zei je, en daar hoort controle houden erg bij. En dat hoort weer bij kunnen en durven loslaten. Het vertrouwen dat het goed komt, hoe dan ook. En daarmee bedoel ik met jou als persoon. Durven vertrouwen op jezelf, dat je het zelf prima redt omdat je weet hoe sterk je bent.
Dit is het ultieme moment om dit aan te gaan. Nu of nooit, als je nu durft los te laten in vertrouwen heb je 1 ding aan jezelf ( en hem er bij) bewezen: je bent sterk! Bedenk ook dat je nooit ergens controle over kunt hebben. Zeker niet over andere mensen. Ook al gaat hetnu zoals je hoopt, dan nog kan hij tzt anders beslissen. Blijft over; nu leren dealen met die angst. Zoals met alle angsten js er maar 1 remedie om er vanaf te komen, er dwars doorheen gaan en daarmee een dikke vinger gevend aan die angst. Laat de angst niet regeren en doe wat jou sterker zal maken. Ik ben kampioen angstige en mij is het ook gelukt. Je moet dan alle pijn en verdriet wel toelaten, maar heb je die nu ook al niet al lange tijd?..
donderdag 10 oktober 2019 om 18:16
Julus,
Je maakt me op de goede manier aan het huilen, door je begrip en je lieve woorden. Je bent zacht en lief in je bewoordingen en tegelijkertijd confronterend genoeg om me aan het denken te zetten.
Ik vind het erg moeilijk om mezelf los te zien van de context waar ik in leef. Uit de eerder gevolgde relatietherapie (wat echt een waste of money was want wat heb ik daar zitten liegen) kwam een waardevol ding naar boven: mijn moeder heeft me onbedoeld geleerd dat ik maar beter niet op mezelf kan vertrouwen. Anderen weten het beter (zij zelf, mijn zus en mijn op-een-voetstuk-geplaatste-man).
Dan kiezen voor jezelf, met die gedachte in je achterhoofd, is zo moeilijk!!!
Maar jij bent er doorheen gegaan en er vanaf gekomen, lees ik. Wat ontzettend knap! Want ja, de gedachte alleen al bezorgt me zo veel pijn. Maar je hebt zo gelijk en ik weet het ook. Maar er naar handelen is nu zo moeilijk...
Je maakt me op de goede manier aan het huilen, door je begrip en je lieve woorden. Je bent zacht en lief in je bewoordingen en tegelijkertijd confronterend genoeg om me aan het denken te zetten.
Ik vind het erg moeilijk om mezelf los te zien van de context waar ik in leef. Uit de eerder gevolgde relatietherapie (wat echt een waste of money was want wat heb ik daar zitten liegen) kwam een waardevol ding naar boven: mijn moeder heeft me onbedoeld geleerd dat ik maar beter niet op mezelf kan vertrouwen. Anderen weten het beter (zij zelf, mijn zus en mijn op-een-voetstuk-geplaatste-man).
Dan kiezen voor jezelf, met die gedachte in je achterhoofd, is zo moeilijk!!!
Maar jij bent er doorheen gegaan en er vanaf gekomen, lees ik. Wat ontzettend knap! Want ja, de gedachte alleen al bezorgt me zo veel pijn. Maar je hebt zo gelijk en ik weet het ook. Maar er naar handelen is nu zo moeilijk...
donderdag 10 oktober 2019 om 18:16
Mooie post Julus, vooral je laatste stuk. Heel herkenbaar voor mij, want zo is het exact en wellicht dat ik daarom ook redelijk goed berusting kan vinden en sterk genoeg ben hem niet te contacten.
Ik ben al zo lang single (en gelukkige single) en dat proces heeft mij zoveel zelfkennis gebracht. Ik gun het iedereen om zo’n proces mee te maken, want het sterkt je enorm op momenten dat het even wat minder gaat in je leven en je volledig op jezelf teruggeworpen wordt.
Ik ben al zo lang single (en gelukkige single) en dat proces heeft mij zoveel zelfkennis gebracht. Ik gun het iedereen om zo’n proces mee te maken, want het sterkt je enorm op momenten dat het even wat minder gaat in je leven en je volledig op jezelf teruggeworpen wordt.
donderdag 10 oktober 2019 om 18:26
Julus: Ik heb jouw verhalen hier ook gelezen (lees hier al jaren mee) en vind het echt goed van je dat je zo voor jezelf kiest. Zouden meer mensen moeten doen dan was er veel minder (verborgen) ellende.
Want je post aan Ondersteboven onderschrijf ik helemaal. Je moet ‘het monster in de bek kijken’ en dan kan je je angsten achter je leren laten. Heb ik ook gedaan en man, wat geeft dat een vrijheid!
Fijn dat je weer meeschrijft hier
Lois: ook altijd prettig om jouw schrijfsels hier te lezen. Wat ik mooi vind is dat je je kwetsbaarheid niet uit de weg gaat (net als Julus en bijv Roos) En dat kiest wat echt het beste voor je voelt/is.
Ik streef daar ook altijd naar en dat lukt goed. Als ik een keer iets tegenkom waarbij ik merk dat ik trouw aan mezelf ben dan roep ik mezelf terug en ga ermee aan de slag.
Ondersteboven: je kan het, echt. En prima dat dat met hulp is. Kan me indenken dat het erg veel is en dat het fijn is om iemand als (onafhankelijk) klankbord te hebben.
Ik vind het advies om vooral zoveel mogelijk zelf je eigen plan te trekken (iets andere woorden) een heel goed advies. Als je allebei een scheiding door moet dan kost dat beide bakken energie. En is het alleen maar een pre wanneer je geen rekening met nog een ‘partij’ moet houden die nog meer energie kan kosten.
Want je post aan Ondersteboven onderschrijf ik helemaal. Je moet ‘het monster in de bek kijken’ en dan kan je je angsten achter je leren laten. Heb ik ook gedaan en man, wat geeft dat een vrijheid!
Fijn dat je weer meeschrijft hier
Lois: ook altijd prettig om jouw schrijfsels hier te lezen. Wat ik mooi vind is dat je je kwetsbaarheid niet uit de weg gaat (net als Julus en bijv Roos) En dat kiest wat echt het beste voor je voelt/is.
Ik streef daar ook altijd naar en dat lukt goed. Als ik een keer iets tegenkom waarbij ik merk dat ik trouw aan mezelf ben dan roep ik mezelf terug en ga ermee aan de slag.
Ondersteboven: je kan het, echt. En prima dat dat met hulp is. Kan me indenken dat het erg veel is en dat het fijn is om iemand als (onafhankelijk) klankbord te hebben.
Ik vind het advies om vooral zoveel mogelijk zelf je eigen plan te trekken (iets andere woorden) een heel goed advies. Als je allebei een scheiding door moet dan kost dat beide bakken energie. En is het alleen maar een pre wanneer je geen rekening met nog een ‘partij’ moet houden die nog meer energie kan kosten.
donderdag 10 oktober 2019 om 19:25
Even een egopost; ik heb alle tussenliggende berichten zeker gelezen, maar er is al zoveel zinnigs gezegd dat ik nu even niks eraan kan toevoegen
ilysfm de date was in 1 woord heerlijk.
We hebben een kamer geboekt waar we een groot deel van de dag samen zijn geweest en hebben een lange wandeling gemaakt. Ik wist niet dat buitenseks zo spannend kon zijn! Ook hebben we lang gepraat en ik ben hem nog weer beter leren kennen ondanks dat ik hem al zo lang "ken".
De dag was wel zo maar om maar is zeker voor herhaling vatbaar.
Brengt me wel bij blauwnogwat (excuses ik ben je nick even kwijt). Als ik het over kon doen zou ik het ook anders doen en in jouw geval er niet aan beginnen op de manier zoals je het nu voornemens bent te gaan doen.
Je kunt nu nog beslissen trouw te blijven aan je man en hem op voorhand inlichten. En aan de hand daarvan al dan niet besluiten jullie date door te laten gaan.
Want dat begreep ik niet helemaal, hebben jullie een exclusieve date gepland of is dit een werkding en zien jullie elkaar daar?
ilysfm de date was in 1 woord heerlijk.
We hebben een kamer geboekt waar we een groot deel van de dag samen zijn geweest en hebben een lange wandeling gemaakt. Ik wist niet dat buitenseks zo spannend kon zijn! Ook hebben we lang gepraat en ik ben hem nog weer beter leren kennen ondanks dat ik hem al zo lang "ken".
De dag was wel zo maar om maar is zeker voor herhaling vatbaar.
Brengt me wel bij blauwnogwat (excuses ik ben je nick even kwijt). Als ik het over kon doen zou ik het ook anders doen en in jouw geval er niet aan beginnen op de manier zoals je het nu voornemens bent te gaan doen.
Je kunt nu nog beslissen trouw te blijven aan je man en hem op voorhand inlichten. En aan de hand daarvan al dan niet besluiten jullie date door te laten gaan.
Want dat begreep ik niet helemaal, hebben jullie een exclusieve date gepland of is dit een werkding en zien jullie elkaar daar?
