Seks
alle pijlers
Minnaar deel 38
zaterdag 8 juni 2019 om 14:57
Al 37 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
donderdag 10 oktober 2019 om 20:51
Ondersteboven, als ik het zo lees is jouw minnaar stukgelopen op het drama. Dat herken ik, voor "mijn" H zou dat ook een dealbreaker zijn en dan moet je van goede huize komen om dat weer recht te breien.
Dat hij je nu niet de kans geeft om het goed te maken zet mij wel aan het denken. Even heel gemeen maar is hij stiekem wellicht een pietsje blij dat hij een reden heeft om je aan de zijlijn te houden?
Zag hij die toekomst samen misschien toch niet helemaal zitten?
Ik hoop met grote h dat de therapie je veel gaat opleveren, je hebt je probleem goed in kaart, nu de oplossing nog! Ik vind je heel eerlijk en helder in je bewoording en onderkenning is stap 1. Je moeder had het mis, je mag op jezelf vertrouwen. En je bent nu een grote meid dus hup, schouders eronder!
Dat hij je nu niet de kans geeft om het goed te maken zet mij wel aan het denken. Even heel gemeen maar is hij stiekem wellicht een pietsje blij dat hij een reden heeft om je aan de zijlijn te houden?
Zag hij die toekomst samen misschien toch niet helemaal zitten?
Ik hoop met grote h dat de therapie je veel gaat opleveren, je hebt je probleem goed in kaart, nu de oplossing nog! Ik vind je heel eerlijk en helder in je bewoording en onderkenning is stap 1. Je moeder had het mis, je mag op jezelf vertrouwen. En je bent nu een grote meid dus hup, schouders eronder!
.
donderdag 10 oktober 2019 om 21:58
Roos: waarom heb je de behoefte om in te vullen wat lover van Ondersteboven misschien denkt en daarnaar handelt? Het zou net zo goed zo kunnen zijn dat hij drama van ex even beu is en als O nu ook drama brengt dat het even genoeg is.
Ik denk dat het niet zoveel toevoegt om in te vullen. Want er zijn vele scenario’s mogelijk. NIVEA (niet invullen voor een ander) was toch hier al eerder genoemd? Ik dacht door jou...
Ik denk dat het niet zoveel toevoegt om in te vullen. Want er zijn vele scenario’s mogelijk. NIVEA (niet invullen voor een ander) was toch hier al eerder genoemd? Ik dacht door jou...
donderdag 10 oktober 2019 om 22:37
Ik vind dat ik hier gewoon mag neerzetten hoe ik naar een situatie kijk. Wellicht kan Ob er iets mee en verschaft het inzicht. Als ik het bij het foute eind heb ben ik de eerste om dat toe te geven. Ik vul helemaal niks in, geef gewoon my point of view, ook omdat ik ondertussen kan zeggen best aardig inzicht te hebben in het mannenbrein. Ik tel 1 en 1 bij elkaar op en Ob geeft zelf ook aan dat eea aardig dramatisch uit de hoek kwam.
Dit is mijn schrijfstijl, zo doe ik het al jaren en als je even terugleest zie je dat veel mensen daar iets aan hebben (gehad). Lees er lekker overheen als het je stoort.
Dit is mijn schrijfstijl, zo doe ik het al jaren en als je even terugleest zie je dat veel mensen daar iets aan hebben (gehad). Lees er lekker overheen als het je stoort.
.
donderdag 10 oktober 2019 om 22:43
Ik stel je een oprechte vraag omdat je er zelf altijd vrij fel op bent, op invullen voor een ander, ik lees al jaren mee dus ik ken je schrijfstijl. Ik had een andere wat meer reflectieve reactie van je verwacht, ik weet dat je daar goed in bent.
Dus de opmerking dat ik er dan maar overheen moet lezen is nogal belerend en niet ‘Roos waardig’. En als deze opmerking je stoort dan kan je daar gerust overheen lezen
Ik denk namelijk dat de betreffende post alleen maar meer paniek kan veroorzaken bij Ob en dat lijkt me op dit moment niet echt iets toevoegen.
Je intentie is ongetwijfeld positief.
Dus de opmerking dat ik er dan maar overheen moet lezen is nogal belerend en niet ‘Roos waardig’. En als deze opmerking je stoort dan kan je daar gerust overheen lezen
Ik denk namelijk dat de betreffende post alleen maar meer paniek kan veroorzaken bij Ob en dat lijkt me op dit moment niet echt iets toevoegen.
Je intentie is ongetwijfeld positief.
donderdag 10 oktober 2019 om 22:59
Mwoah, paniek weet ik niet. Ikzelf weet heel goed wanneer ik wat dramatisch uit de hoek kom en kan dus ook op specifiek dat punt de draad weer oppakken. Hand in eigen boezen enzo, dat werkt vaak goed, dan sust de boel wel weer.
Ik vind niet dat ik invul, ik vind dat ik een logische conclusie trek uit precies het geschrevene van Ob. Belerend zal ik soms ongetwijfeld zijn, onRoosswaardig natuurlijk niet.
Dan zou ik het niet geschreven hebben namelijk
Ik vind niet dat ik invul, ik vind dat ik een logische conclusie trek uit precies het geschrevene van Ob. Belerend zal ik soms ongetwijfeld zijn, onRoosswaardig natuurlijk niet.
Dan zou ik het niet geschreven hebben namelijk
.
donderdag 10 oktober 2019 om 23:51
Ik volg rooss haar post wel.
Als dit de eerste situatie is waarbij het zo loopt dan zou zijn reactie niet logisch zijn, maar ob geeft zelf aan dat dit niet de eerste break-up is. Dus dat drama de dealbreaker is geworden kan prima.
En of hij dat nu fijn vind of niet weet ik niet.
Ik hoop in ieder geval dat je nog een kans krijgt om weer tot elkaar te komen, en als je deze niet krijgt dan zal er voor hem een grens bereikt zijn en wellicht passen jullie dan toch niet zo goed bij elkaar als je dacht/hoopte.
Ik wil je wel sterke wensen!
Als dit de eerste situatie is waarbij het zo loopt dan zou zijn reactie niet logisch zijn, maar ob geeft zelf aan dat dit niet de eerste break-up is. Dus dat drama de dealbreaker is geworden kan prima.
En of hij dat nu fijn vind of niet weet ik niet.
Ik hoop in ieder geval dat je nog een kans krijgt om weer tot elkaar te komen, en als je deze niet krijgt dan zal er voor hem een grens bereikt zijn en wellicht passen jullie dan toch niet zo goed bij elkaar als je dacht/hoopte.
Ik wil je wel sterke wensen!
vrijdag 11 oktober 2019 om 00:08
Ik zeg in mijn eerdere post eigenlijk hetzelfde als Roos, maar in andere woorden en iets genuanceerder misschien? Daarom vroeg ik mij ook af of het voor Ondersteboven wellicht niet beter is voorlopig even zonder S door te gaan, gezien er toch een groot vertrouwensissue speelt.
Wil ik toch nog even vermelden dat ik het best vaag vind dat S wel communiceert met OB en praat over koetjes en kalfjes etc, maar zij niet de kans krijgt eea te verduidelijken over het gebeuren. Wees daar dan ook duidelijk over, want dit blijft natuurlijk op de achtergrond meespelen nu. Hiervan zou ik dus écht de kriebels (in negatieve zin) krijgen. Wees dan duidelijk en gooi het open zodat er een écht gesprek kan plaatsvinden. Ik persoonlijk zou niet eens over koetjes en kalfjes kunnen en willen praten als ik in deze positie zou zitten. Ik vind dit oprecht heel vervelend voor OB.
Wil ik toch nog even vermelden dat ik het best vaag vind dat S wel communiceert met OB en praat over koetjes en kalfjes etc, maar zij niet de kans krijgt eea te verduidelijken over het gebeuren. Wees daar dan ook duidelijk over, want dit blijft natuurlijk op de achtergrond meespelen nu. Hiervan zou ik dus écht de kriebels (in negatieve zin) krijgen. Wees dan duidelijk en gooi het open zodat er een écht gesprek kan plaatsvinden. Ik persoonlijk zou niet eens over koetjes en kalfjes kunnen en willen praten als ik in deze positie zou zitten. Ik vind dit oprecht heel vervelend voor OB.
vrijdag 11 oktober 2019 om 00:27
Oh ja, dat koetjes kalfjes ding zou ik ook niet kunnen inderdaad maar ik ben sowieso heel slecht in roze olifanten omzeilen. Duidelijkheid voor alles en elke wolk uit de lucht, anders gedij ik slecht. Maar ik kan me ook voorstellen (maar dat vul ik in 
) dat het Ob nog wat houvast geeft, toch een beetje contact.
Ik lees trouwens even terug en ik zie dat er veel meer speelt, Ob, je baan kwijt en je ex die op huizenjacht is. Over paniek gesproken, het lijkt nu wel alsof werkelijk elke basispijler onder je voeten vandaan gezaagd wordt!
Wat krijg jij een hoop voor je kiezen zeg!
Heb je nog wel wat steun aan je (ex)man of voel je vooral dat hij hoopt op een doorstart als jij je wat afhankelijk opstelt? Wat een chaotische situatie dit!
) dat het Ob nog wat houvast geeft, toch een beetje contact. Ik lees trouwens even terug en ik zie dat er veel meer speelt, Ob, je baan kwijt en je ex die op huizenjacht is. Over paniek gesproken, het lijkt nu wel alsof werkelijk elke basispijler onder je voeten vandaan gezaagd wordt!
Wat krijg jij een hoop voor je kiezen zeg!
Heb je nog wel wat steun aan je (ex)man of voel je vooral dat hij hoopt op een doorstart als jij je wat afhankelijk opstelt? Wat een chaotische situatie dit!
.
vrijdag 11 oktober 2019 om 00:35
Juist omdat er meer speelt vind ik de reactie van S ontzettend egoïstisch. Niet alleen hij zit in een vervelende situatie namelijk.
Iedere minnaressen-relatie heeft een andere insteek, dat snap ik heus wel dus moet ik er ook voor waken dat ik niet ga projecteren. Ik las eerder over een “zeikloze zone”, maar dat zou voor mij dus echt niet werken. Een minnaar en dus alleen ‘leuk voor de neuk’ idem dito. Ik heb het idee dat OB en S ook meer delen dan dat, vandaar mijn reactie.
Iedere minnaressen-relatie heeft een andere insteek, dat snap ik heus wel dus moet ik er ook voor waken dat ik niet ga projecteren. Ik las eerder over een “zeikloze zone”, maar dat zou voor mij dus echt niet werken. Een minnaar en dus alleen ‘leuk voor de neuk’ idem dito. Ik heb het idee dat OB en S ook meer delen dan dat, vandaar mijn reactie.
vrijdag 11 oktober 2019 om 03:50
Dag allemaal
Ik heb al een paar dagen mee gelezen en nu besloten mijn verhaal te delen.
Ik ben chiene. getrouwd, we hebben jonge kinderen. Mijn man heeft een paar jaar geleden, een hersenbloeding gehad. Een heftige periode volgde. De zorg voor kleine kinderen terwijl hij vreselijk hard moest knokken om te revalideren. Hij is er gelukkig zonder al teveel kleerscheuren uitgekomen en heeft nu eigenlijk alleen last van concentratieproblemen en hij is wat vergeetachtig. Helaas is hij ook erg passief geworden. Van de enthousiate gangmaker, de ondernemende activeling, is nauwelijks iets over. Hij zat altijd boordevol ideeën om invulling te geven aan onze vrije tijd.
Het is een schat van een man en ik hou zielsveel van hem, maar vooral dat passieve vind ik lastig, want ik ben juist ooit gevallen voor dat enthousiaste, ondernemende van hem. Ik merk aan mezelf dat het me opbreekt steeds de kar te moeten trekken.
Een klein jaar geleden liep ik mijn middelbareschool- liefde tegen het lijf. (Zijn ouders wonen vlak bij mij bleek later en hij was even hun hond aan het uitlaten toen ik hem tegenkwam). 3 jaar lang waren we smoorverliefd op elkaar, maar we hebben maar heel kort ook iets gehad. We weten allebei niet meer waarom het uit was gegaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde. De afgelopen 25 jaar had ik hem wel eens vaker gezien en altijd was er een vonkje, maar die ene keer was er een explosie. We zochten elkaar op via Facebook en vanuit daar kwam er snel een ontmoeting. Gewoon koffie en bijpraten. Mijn hemel wat een spanning was er. De keer erna stonden we bij binnenkomst intens te zoenen. Hier schrokken we allebei wel van. We wilden dit niet omwille van onze partners (hij heeft een vriendin maar woont niet samen). Daarna weer twee keer gewoon op de koffie geweest, maar de spanning werd alleen maar erger en de keer daarna (5 maanden geleden) belandden we in zijn bed. We hebben ongelooflijk lekkere sex gehad en daarna is het nog 3 keer gebeurd ) Wat een energie kreeg ik hiervan zeg!!
Iets plannen is lastig omdat we allebei (onze partners ook) onregelmatig werken, maar we willen dit zo graag nog een keer. Over 2,5 week hebben we in principe weer een date staan. Het lijkt een eeuwigheid te duren en ondertussen zitten we elkaar gek te maken via de app door elkaar onze fantasieën te vertellen.
Het is een brandend verlangen, maar ik weet niet of het pure spanning en lust is, of zit dat gevoel van vroeger er gewoon nog steeds? Ik weet eigenlijk van hem ook niet wat zijn intentie is
Ik denk dat het wel goed is om dit te weten te komen, van ons allebei, maar ergens wil ik het niet weten. Ik wil niet dat dit stopt, ik wil genieten en energie krijgen.
Dit was voor nu even mijn story
Nu ga ik weer proberen wat te slapen
Liefs Chiene
Ik heb al een paar dagen mee gelezen en nu besloten mijn verhaal te delen.
Ik ben chiene. getrouwd, we hebben jonge kinderen. Mijn man heeft een paar jaar geleden, een hersenbloeding gehad. Een heftige periode volgde. De zorg voor kleine kinderen terwijl hij vreselijk hard moest knokken om te revalideren. Hij is er gelukkig zonder al teveel kleerscheuren uitgekomen en heeft nu eigenlijk alleen last van concentratieproblemen en hij is wat vergeetachtig. Helaas is hij ook erg passief geworden. Van de enthousiate gangmaker, de ondernemende activeling, is nauwelijks iets over. Hij zat altijd boordevol ideeën om invulling te geven aan onze vrije tijd.
Het is een schat van een man en ik hou zielsveel van hem, maar vooral dat passieve vind ik lastig, want ik ben juist ooit gevallen voor dat enthousiaste, ondernemende van hem. Ik merk aan mezelf dat het me opbreekt steeds de kar te moeten trekken.
Een klein jaar geleden liep ik mijn middelbareschool- liefde tegen het lijf. (Zijn ouders wonen vlak bij mij bleek later en hij was even hun hond aan het uitlaten toen ik hem tegenkwam). 3 jaar lang waren we smoorverliefd op elkaar, maar we hebben maar heel kort ook iets gehad. We weten allebei niet meer waarom het uit was gegaan. Hij was mijn eerste echte grote liefde. De afgelopen 25 jaar had ik hem wel eens vaker gezien en altijd was er een vonkje, maar die ene keer was er een explosie. We zochten elkaar op via Facebook en vanuit daar kwam er snel een ontmoeting. Gewoon koffie en bijpraten. Mijn hemel wat een spanning was er. De keer erna stonden we bij binnenkomst intens te zoenen. Hier schrokken we allebei wel van. We wilden dit niet omwille van onze partners (hij heeft een vriendin maar woont niet samen). Daarna weer twee keer gewoon op de koffie geweest, maar de spanning werd alleen maar erger en de keer daarna (5 maanden geleden) belandden we in zijn bed. We hebben ongelooflijk lekkere sex gehad en daarna is het nog 3 keer gebeurd ) Wat een energie kreeg ik hiervan zeg!!
Iets plannen is lastig omdat we allebei (onze partners ook) onregelmatig werken, maar we willen dit zo graag nog een keer. Over 2,5 week hebben we in principe weer een date staan. Het lijkt een eeuwigheid te duren en ondertussen zitten we elkaar gek te maken via de app door elkaar onze fantasieën te vertellen.
Het is een brandend verlangen, maar ik weet niet of het pure spanning en lust is, of zit dat gevoel van vroeger er gewoon nog steeds? Ik weet eigenlijk van hem ook niet wat zijn intentie is
Ik denk dat het wel goed is om dit te weten te komen, van ons allebei, maar ergens wil ik het niet weten. Ik wil niet dat dit stopt, ik wil genieten en energie krijgen.
Dit was voor nu even mijn story
Nu ga ik weer proberen wat te slapen
Liefs Chiene
chiwe wijzigde dit bericht op 12-10-2019 09:09
1.92% gewijzigd
vrijdag 11 oktober 2019 om 07:16
Ik kom toch ook even reageren, lees nog steeds vol interesse mee.
Ondersteboven wat klinkt het pittig allemaal. En heel eerlijk ik vind s alles behalve medelevend naar jou. Alles moet in zijn straatje passen, aangepast op zijn behoeften,, een trekken en afstoten doet hij.
Ik kan me namelijk nog een moment herinneren dat je heel sterk een streep er onder had gezet en hem ook goed de waarheid had gezegd en vervolgens kwamen van hem de mooie woorden (En beloftes?). Waarop je weer gezwicht ben. Het zwichten doe je zelf natuurlijk, maar ook toen respecteerde hij eigenlijk niet dat jouw grens was bereikt.
Ik weet het, het is heel makkelijk schrijven vanuit mijn kant, maar weet dat het verdomde moeilijk is. Ik herken heel veel in wat er in je omgaat, het bang zijn er alleen voor te staan, het willen pleasen van iedereen om me heen. In tegenstelling tot een aantal dames hier ben ik ook niet goed in mijn eigen behoeftes op de eerste plaats zetten. Daar gaat ook gewoon veel tijd in zitten he, is helaas niet van de ene op de andere dag, geldt ook voor jouw. En dat mag met vallen en opstaan gaan!
Ik hoop dat je een beetje hebt kunnen slapen, slapeloze nachten helpen ook niet mee.
Dikke knuffel!
Ondersteboven wat klinkt het pittig allemaal. En heel eerlijk ik vind s alles behalve medelevend naar jou. Alles moet in zijn straatje passen, aangepast op zijn behoeften,, een trekken en afstoten doet hij.
Ik kan me namelijk nog een moment herinneren dat je heel sterk een streep er onder had gezet en hem ook goed de waarheid had gezegd en vervolgens kwamen van hem de mooie woorden (En beloftes?). Waarop je weer gezwicht ben. Het zwichten doe je zelf natuurlijk, maar ook toen respecteerde hij eigenlijk niet dat jouw grens was bereikt.
Ik weet het, het is heel makkelijk schrijven vanuit mijn kant, maar weet dat het verdomde moeilijk is. Ik herken heel veel in wat er in je omgaat, het bang zijn er alleen voor te staan, het willen pleasen van iedereen om me heen. In tegenstelling tot een aantal dames hier ben ik ook niet goed in mijn eigen behoeftes op de eerste plaats zetten. Daar gaat ook gewoon veel tijd in zitten he, is helaas niet van de ene op de andere dag, geldt ook voor jouw. En dat mag met vallen en opstaan gaan!
Ik hoop dat je een beetje hebt kunnen slapen, slapeloze nachten helpen ook niet mee.
Dikke knuffel!
vrijdag 11 oktober 2019 om 08:59
Ondersteboven. Er is al veel geschreven en benoemd.
S is de enige die er een duidelijk antwoord op kan geven. Wel erg jammer dat hij juist hier niet over wil praten. Kan je niet aangeven dat Jij dat wel wilt en het anders eventueel ophoudt? Ik snap wel dat je zo Kan reageren, of het nu nodig was kan niemand invullen maar het is gebeurd. Je bent onzeker, wat logisch is gezien je situatie. S had hier ook wat meer begrip voor kunnen opbrengen. Vanuit jou verhaal komt hij egoïstisch over.
Aan de andere kant Is s misschien de drama zat. Drama met ex en nu ook met jou. Wil s samen verder? Of wil hij nu flierefluiten met anderen?
Hebben Jullie het daar over gehad?
Ik hoop echt dat je antwoorden gaat krijgen van s, eerlijke antwoorden.
Ik heb van de week ook wel wat onredelijks (leek wel een puber) verstuurt uit onzekerheid.
Voor mij werkt die zeikloze zone niet echt. Minnaren brengt allerlei gevoelens en emoties mee die soms ook besproken moeten worden.
Je zit in een moeilijke situatie ondersteboven. Knuffel.
Mag ik vragen hoe je kinderen onder de scheiding zijn? Volgens mij zijn ze in de leeftijd van die van mij... (relatie is dood maar ik blijf steeds voor de kinderen. Heb het lef niet voor mezelf te kiezen omwille van die 2 ukkies en alle ellende die ik hun aan zou doen....)
S is de enige die er een duidelijk antwoord op kan geven. Wel erg jammer dat hij juist hier niet over wil praten. Kan je niet aangeven dat Jij dat wel wilt en het anders eventueel ophoudt? Ik snap wel dat je zo Kan reageren, of het nu nodig was kan niemand invullen maar het is gebeurd. Je bent onzeker, wat logisch is gezien je situatie. S had hier ook wat meer begrip voor kunnen opbrengen. Vanuit jou verhaal komt hij egoïstisch over.
Aan de andere kant Is s misschien de drama zat. Drama met ex en nu ook met jou. Wil s samen verder? Of wil hij nu flierefluiten met anderen?
Hebben Jullie het daar over gehad?
Ik hoop echt dat je antwoorden gaat krijgen van s, eerlijke antwoorden.
Ik heb van de week ook wel wat onredelijks (leek wel een puber) verstuurt uit onzekerheid.
Voor mij werkt die zeikloze zone niet echt. Minnaren brengt allerlei gevoelens en emoties mee die soms ook besproken moeten worden.
Je zit in een moeilijke situatie ondersteboven. Knuffel.
Mag ik vragen hoe je kinderen onder de scheiding zijn? Volgens mij zijn ze in de leeftijd van die van mij... (relatie is dood maar ik blijf steeds voor de kinderen. Heb het lef niet voor mezelf te kiezen omwille van die 2 ukkies en alle ellende die ik hun aan zou doen....)
vrijdag 11 oktober 2019 om 09:32
Ben ik weer!
Dank voor al jullie lieve woorden! Ik heb alles onder elkaar geplakt en afgelopen nacht tijdens het woelen gelezen. Dat hielp wel de drang om contact op te nemen te onderdrukken. Ik had mijn oudste kind naast me in bed liggen en als de paniek toesloeg, snuffelde ik even aan die zachte haren en werd ik weer rustig en had ik de focus weer daar waar hij moet zijn: mijzelf en de kinderen.
Veel vragen, ik probeer ze allemaal te beantwoorden.
VWB Roos: het kan, wat jij zegt. Heel goed zelfs. Maar ik weet het oprecht niet. Het idee dat ik heb, is dat er in zijn koppie nu ZO veel omgaat, dat hij het stap voor stap aanpakt: eerst de scheiding, dan de rest. En aangezien dat vanuit zijn ex ook nog steeds met bergen verwijten gaat, hij even genoeg aan haar drama heeft. Hem kennende zal het zoiets zijn.
Begrijpelijk, maar me dan maar parkeren voelt inderdaad niet goed. Er liggen nog wat spullen van mij bij hem, die wil ik graag terug. Heb hem gister vroeg in de avond een kort appje gestuurd met drie opties om ze even op te komen halen en aangegeven hem graag nog een knuffel te geven. Afgesloten met de vraag: laat je het me even weten?
Daarna zijn nummer uit mijn telefoon gewist, ik ken het uit mijn hoofd maar is toch een extra stap in het contact opnemen. Plus ik zie niet meer dat hij online is en dat geeft ook wel rust.
De koetjes en kalfjes gaven inderdaad nog een beetje houvast, maar dankzij jullie zie ik ook in dat het schijnveiligheid is. Dus daar stop ik ook maar mee.
Ik heb op een bepaalde manier wel steun van ex-man, maar ben ook bang om valse hoop te geven. En liefdesverdriet om de man die mede oorzaak is van onze relatiebreuk lijkt me voor hem ook niet prettig, dus dat hou ik liever bij mezelf.
En of S samen verder wilde? Die gedachten hebben we meerdere keren uitgesproken, maar we realiseerden ons allebei ook dat er dan nog veel water door de Maas moest stromen. Eerst alles netjes thuis afronden. Aan fladderen had hij geen behoefte. Maar misschien nu wel. Ik weet het niet.
Voor nu laat ik het maar los. We hadden een hele mooie en intensieve tijd samen en de herinnering daaraan zal niet zomaar voorbij zijn. Ook niet bij hem. Ik zie wel wat er gebeurd, heb hier thuis ook nog genoeg te doen.
En Elize: onze kinderen zijn nog niet ingelicht. Ja, papa en mama logeren om de beurt ergens anders, soms zijn we nog met z’n vijven thuis. Het is geaccepteerd inmiddels en ze stellen er geen vragen over. Ik probeer er soms voorzichtig naar te vragen, maar ze geven geen zorgen of vragen aan. Totdat duidelijk is dat er verhuisd gaat worden en waar naartoe, laten we het zo. De oudste zal het begrijpen, de jongste 2 hebben echt nog concrete informatie nodig. Dat hebben we vooralsnog niet.
Focus 1: nieuwe baan en therapie. Dan kijk ik verder. Oh en focus op mezelf natuurlijk. Daarom ben ik vanmorgen gaan hardlopen, heerlijk! (Ik opteer voor dat lijf van Roos
)
Dank voor al jullie lieve woorden! Ik heb alles onder elkaar geplakt en afgelopen nacht tijdens het woelen gelezen. Dat hielp wel de drang om contact op te nemen te onderdrukken. Ik had mijn oudste kind naast me in bed liggen en als de paniek toesloeg, snuffelde ik even aan die zachte haren en werd ik weer rustig en had ik de focus weer daar waar hij moet zijn: mijzelf en de kinderen.
Veel vragen, ik probeer ze allemaal te beantwoorden.
VWB Roos: het kan, wat jij zegt. Heel goed zelfs. Maar ik weet het oprecht niet. Het idee dat ik heb, is dat er in zijn koppie nu ZO veel omgaat, dat hij het stap voor stap aanpakt: eerst de scheiding, dan de rest. En aangezien dat vanuit zijn ex ook nog steeds met bergen verwijten gaat, hij even genoeg aan haar drama heeft. Hem kennende zal het zoiets zijn.
Begrijpelijk, maar me dan maar parkeren voelt inderdaad niet goed. Er liggen nog wat spullen van mij bij hem, die wil ik graag terug. Heb hem gister vroeg in de avond een kort appje gestuurd met drie opties om ze even op te komen halen en aangegeven hem graag nog een knuffel te geven. Afgesloten met de vraag: laat je het me even weten?
Daarna zijn nummer uit mijn telefoon gewist, ik ken het uit mijn hoofd maar is toch een extra stap in het contact opnemen. Plus ik zie niet meer dat hij online is en dat geeft ook wel rust.
De koetjes en kalfjes gaven inderdaad nog een beetje houvast, maar dankzij jullie zie ik ook in dat het schijnveiligheid is. Dus daar stop ik ook maar mee.
Ik heb op een bepaalde manier wel steun van ex-man, maar ben ook bang om valse hoop te geven. En liefdesverdriet om de man die mede oorzaak is van onze relatiebreuk lijkt me voor hem ook niet prettig, dus dat hou ik liever bij mezelf.
En of S samen verder wilde? Die gedachten hebben we meerdere keren uitgesproken, maar we realiseerden ons allebei ook dat er dan nog veel water door de Maas moest stromen. Eerst alles netjes thuis afronden. Aan fladderen had hij geen behoefte. Maar misschien nu wel. Ik weet het niet.
Voor nu laat ik het maar los. We hadden een hele mooie en intensieve tijd samen en de herinnering daaraan zal niet zomaar voorbij zijn. Ook niet bij hem. Ik zie wel wat er gebeurd, heb hier thuis ook nog genoeg te doen.
En Elize: onze kinderen zijn nog niet ingelicht. Ja, papa en mama logeren om de beurt ergens anders, soms zijn we nog met z’n vijven thuis. Het is geaccepteerd inmiddels en ze stellen er geen vragen over. Ik probeer er soms voorzichtig naar te vragen, maar ze geven geen zorgen of vragen aan. Totdat duidelijk is dat er verhuisd gaat worden en waar naartoe, laten we het zo. De oudste zal het begrijpen, de jongste 2 hebben echt nog concrete informatie nodig. Dat hebben we vooralsnog niet.
Focus 1: nieuwe baan en therapie. Dan kijk ik verder. Oh en focus op mezelf natuurlijk. Daarom ben ik vanmorgen gaan hardlopen, heerlijk! (Ik opteer voor dat lijf van Roos
)
vrijdag 11 oktober 2019 om 09:58
Hee Soumis, hoe gaat het met jou? Had jij een poos geleden niet ontzettende liefdesverdriet of verkluts ik je met een ander?
Chiene, het lijkt me pijnlijk om je man zo te zien veranderen van een enthousiaste gangmaker naar een stille, initiatiefloze man. En dan komt je jeugdliefde om de hoek zeilen en bam daar ga je. Het triggert me wel een beetje dat je erbij schrijft dat hij niet samenwoont, even een vraag die ik zo oordeelloos mogelijk wil laten klinken: "is zijn relatie in jouw ogen minder waard doordat hij niet samenwoont?"
Zou het kunnen dat jij de relatie met je man kunt trekken omdat er iemand is die voor vuurwerk in je leven zorgt? Wat zou er nu gebeuren als hij de stekker eruit trekt? Confronterende vragen natuurlijk, ik vind dat je in een lastige situatie zit.
Ik vind het een mooie term, zeikloze zone. Zo spreekt mijn H altijd van het neuk-zeik coefficient, als dat uit balans is wordt het tijd de stekker eruit te trekken! Er zijn al heel wat relaties kapot gegaan aan zijn kant omdat dat niet meer klopte.
Ik heb altijd geprobeerd zeikloos te zijn en hield mijn moppers voor me. Vaak deelde ik ze hier of met mijn man en het ging me steeds beter af want minnaren moet je ook gewoon een beetje leren. Wist ik veel dat een man niet meteen van desinteresse uit elkaar knapt als hij niet elk half uur aan de SMS (ja, je leest het goed!) hangt.
Ob, je klinkt rustig nu, dat is fijn. Ik denk dat het goed is hoor, om hem voor nu een beetje los te laten, dan kan hij zich op zijn tempo tegen de scheiding aan bemoeien en daarna moet ie maar even zien of er ruimte is voor jou in zijn leven. Als jij daar dan nog voor openstaat natuurlijk want ook bij jou pruttelt de boel gewoon door.
Mijn lijf is niet meer zo slank als in die liefdesverdriet tijd waarin ik rende en rende. Maar ik ben wel veel gelukkiger en heb een andere sport gevonden
Chiene, het lijkt me pijnlijk om je man zo te zien veranderen van een enthousiaste gangmaker naar een stille, initiatiefloze man. En dan komt je jeugdliefde om de hoek zeilen en bam daar ga je. Het triggert me wel een beetje dat je erbij schrijft dat hij niet samenwoont, even een vraag die ik zo oordeelloos mogelijk wil laten klinken: "is zijn relatie in jouw ogen minder waard doordat hij niet samenwoont?"
Zou het kunnen dat jij de relatie met je man kunt trekken omdat er iemand is die voor vuurwerk in je leven zorgt? Wat zou er nu gebeuren als hij de stekker eruit trekt? Confronterende vragen natuurlijk, ik vind dat je in een lastige situatie zit.
Ik vind het een mooie term, zeikloze zone. Zo spreekt mijn H altijd van het neuk-zeik coefficient, als dat uit balans is wordt het tijd de stekker eruit te trekken! Er zijn al heel wat relaties kapot gegaan aan zijn kant omdat dat niet meer klopte.
Ik heb altijd geprobeerd zeikloos te zijn en hield mijn moppers voor me. Vaak deelde ik ze hier of met mijn man en het ging me steeds beter af want minnaren moet je ook gewoon een beetje leren. Wist ik veel dat een man niet meteen van desinteresse uit elkaar knapt als hij niet elk half uur aan de SMS (ja, je leest het goed!) hangt.
Ob, je klinkt rustig nu, dat is fijn. Ik denk dat het goed is hoor, om hem voor nu een beetje los te laten, dan kan hij zich op zijn tempo tegen de scheiding aan bemoeien en daarna moet ie maar even zien of er ruimte is voor jou in zijn leven. Als jij daar dan nog voor openstaat natuurlijk want ook bij jou pruttelt de boel gewoon door.
Mijn lijf is niet meer zo slank als in die liefdesverdriet tijd waarin ik rende en rende. Maar ik ben wel veel gelukkiger en heb een andere sport gevonden
.
vrijdag 11 oktober 2019 om 09:59
Je bedoelt “lippenstift”?
Die tekst zal wel bij je binnenkomen lijkt mij
vrijdag 11 oktober 2019 om 11:14
Dag allemaal.
Schrijf even mee onder een nieuw account. Lees al enige tijd mee, heel wat verhalen mooie maar ook verdrietige.
Zal wat nodig zijn om alles te kunnen bijbenen.
Ondersteboven ons verhaal komt zo goed als overeen. Pijnlijk. Hier na een langdurige affaire is het ook gestrand heel recent.
Door alle drama ging het niet meer.. we hebben er beide een grote aandeel aan gehad.
Pijnlijk, maar ik denk uiteindelijk dit het beste is.
Ik heb net zoals jij ook nog geprobeerd eruit te willen komen. Maar hij is het ook zat. Wat begrijpelijk is, dan kan ik beter mijn verlies nemen. Ipv lopen trekken en smeken.
Ik heb alle contact gestopt. Hij kan op geen enkele manier nog contact zoeken. Dat is het beste voor nu.
Hij heeft me veel gebracht, maar ook op vele vlakken gebroken. En dat laatste dat is wat ik zal onthouden om hem te moeten vergeten.
Schrijf even mee onder een nieuw account. Lees al enige tijd mee, heel wat verhalen mooie maar ook verdrietige.
Zal wat nodig zijn om alles te kunnen bijbenen.
Ondersteboven ons verhaal komt zo goed als overeen. Pijnlijk. Hier na een langdurige affaire is het ook gestrand heel recent.
Door alle drama ging het niet meer.. we hebben er beide een grote aandeel aan gehad.
Pijnlijk, maar ik denk uiteindelijk dit het beste is.
Ik heb net zoals jij ook nog geprobeerd eruit te willen komen. Maar hij is het ook zat. Wat begrijpelijk is, dan kan ik beter mijn verlies nemen. Ipv lopen trekken en smeken.
Ik heb alle contact gestopt. Hij kan op geen enkele manier nog contact zoeken. Dat is het beste voor nu.
Hij heeft me veel gebracht, maar ook op vele vlakken gebroken. En dat laatste dat is wat ik zal onthouden om hem te moeten vergeten.
vrijdag 11 oktober 2019 om 11:25
Ohh "lippenstift" kwam bij mij wel even binnen.
OB: je klinkt rustiger nu. Er is al veel geschreven en ik volg de anderen. Het aangaan van je angsten, ze voelen en beleven dat is heel spannend. Een goede eerste stap is om zelf keuzes te gaan maken en daar voor te gaan staan. Lastig, maar je kunt het!! als ik lees over je afgelopen nacht dan ben je op goede weg. Het is oké om te kiezen voor jezelf, als S echt graag met jou verder wil dan komt hij wel terug. Het hele loslaten gebeuren is een proces met vallen en opstaan, je bent zijn goedkeuring niet nodig.
Wiekjes: wat heerlijk zo'n date!
Elize: wat jij schrijft over de zeikloze zone vind ik herkenbaar. Dit werkt voor mij ook niet. X en ik weten ook te veel van elkaar om daar niet op te reageren (ik weet ook heel veel niet van hem). En daarbij die emoties en gevoelens moeten besproken worden als ze te vaag worden of verschillend van elkaar zijn.
OB: je klinkt rustiger nu. Er is al veel geschreven en ik volg de anderen. Het aangaan van je angsten, ze voelen en beleven dat is heel spannend. Een goede eerste stap is om zelf keuzes te gaan maken en daar voor te gaan staan. Lastig, maar je kunt het!! als ik lees over je afgelopen nacht dan ben je op goede weg. Het is oké om te kiezen voor jezelf, als S echt graag met jou verder wil dan komt hij wel terug. Het hele loslaten gebeuren is een proces met vallen en opstaan, je bent zijn goedkeuring niet nodig.
Wiekjes: wat heerlijk zo'n date!
Elize: wat jij schrijft over de zeikloze zone vind ik herkenbaar. Dit werkt voor mij ook niet. X en ik weten ook te veel van elkaar om daar niet op te reageren (ik weet ook heel veel niet van hem). En daarbij die emoties en gevoelens moeten besproken worden als ze te vaag worden of verschillend van elkaar zijn.
vrijdag 11 oktober 2019 om 11:42
Ik heb ooit heel wat tranen laten vloeien op Margherita van MB pfffffff
prettige bijkomstigheid
