Seks
alle pijlers
Minnaar deel 39
dinsdag 22 oktober 2019 om 13:38
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
dinsdag 10 december 2019 om 23:02
Elize heb je het hem niet gevraagd waar zijn belangstelling vandaan kwam?
Tja lastig om het in te vullen voor een ander, maar mij lijkt de aandacht van iemand die je toch heel veel gedaan heeft op het moment dat je heel veel mist in je relatie absoluut egostrelend
Sugar, dank je, zal het nodig hebben.
Ik heb M alleen gezegd dat we moeten praten, ben niet inhoudelijk ingegaan op zijn vragen. Heb nog wel gezegd dat hij zich niet in zijn hoofd moet halen dat er seksueel iets gaat gebeuren..... Hij appte me zojuist nog dat hij uitkijkt naar morgen en dat hij het ook zonder sex heerlijk vindt met mij.... zucht
Tja lastig om het in te vullen voor een ander, maar mij lijkt de aandacht van iemand die je toch heel veel gedaan heeft op het moment dat je heel veel mist in je relatie absoluut egostrelend
Sugar, dank je, zal het nodig hebben.
Ik heb M alleen gezegd dat we moeten praten, ben niet inhoudelijk ingegaan op zijn vragen. Heb nog wel gezegd dat hij zich niet in zijn hoofd moet halen dat er seksueel iets gaat gebeuren..... Hij appte me zojuist nog dat hij uitkijkt naar morgen en dat hij het ook zonder sex heerlijk vindt met mij.... zucht
woensdag 11 december 2019 om 07:59
Sugar kan er niet al te veel over zeggen maar we hebben veel irritatie en thuis is het ijs koud.
Keer zuchten is al te veel zeg maar....
Chiwi;na nacht slapen denk ik ook dat het de aandacht was die mij even weer die kick gaf. Moet hier echt even mee aan de gang en een andere kick opzoeken (sport etc)
Durfde niet goed te vragen waarom, stom! Had het best kunnen vragen maat zijn bericht overviel me een beetje.
Succes vandaag Chiwi met je gesprek. Wel een lief bericht van hem... Maar spreek het wel uit anders blijft het een dingetje!
Hoop dat jullie er op wat voor manier dan ook goed uitkomen.
Keer zuchten is al te veel zeg maar....
Chiwi;na nacht slapen denk ik ook dat het de aandacht was die mij even weer die kick gaf. Moet hier echt even mee aan de gang en een andere kick opzoeken (sport etc)
Durfde niet goed te vragen waarom, stom! Had het best kunnen vragen maat zijn bericht overviel me een beetje.
Succes vandaag Chiwi met je gesprek. Wel een lief bericht van hem... Maar spreek het wel uit anders blijft het een dingetje!
Hoop dat jullie er op wat voor manier dan ook goed uitkomen.
woensdag 11 december 2019 om 08:48
Elize, wat rottig dat het thuis zo slecht gaat, potdorie.
Ik weet wel waarom je exminnaar je opporde hoor, jij weet het ook toch? Éven polsen of je er nog voor in bent, even kijken of er nog mogelijkheden zijn.
En dat is ook precies de reden waarom jij er zo van opknapte, hij denkt nog aan je, wil je nog steeds, aandacht, een gevoel van begeerd worden, niks geks en daar mag je gerust van genieten.
Chiwe, als jij het echt wil verbreken wordt het wel tijd voor een goed gesprek met jezelf denk ik want je klinkt nu niet bepaald stabiel en doortastend.
Als ik het nu zo lees denk ik dat jullie morgenavond gewoon nog minnaars zijn. Dat is natuurlijk prima maar het is wel goed om te bedenken dat je je over een paar weken net zo voelt als nu en je terug bij af bent. M lijkt weinig lont te ruiken als ik het zo lees maar hoe lang wil hij hier nog mee aanmodderen? Ook hij hinkt al weken op 2 benen, is 2 keer betrapt en ook hij vecht met zijn ratio en zijn gevoel.
Ik ben ook benieuwd hoe het met iedereen gaat hier. Bo? Olivia?
Ik weet wel waarom je exminnaar je opporde hoor, jij weet het ook toch? Éven polsen of je er nog voor in bent, even kijken of er nog mogelijkheden zijn.
En dat is ook precies de reden waarom jij er zo van opknapte, hij denkt nog aan je, wil je nog steeds, aandacht, een gevoel van begeerd worden, niks geks en daar mag je gerust van genieten.
Chiwe, als jij het echt wil verbreken wordt het wel tijd voor een goed gesprek met jezelf denk ik want je klinkt nu niet bepaald stabiel en doortastend.
Als ik het nu zo lees denk ik dat jullie morgenavond gewoon nog minnaars zijn. Dat is natuurlijk prima maar het is wel goed om te bedenken dat je je over een paar weken net zo voelt als nu en je terug bij af bent. M lijkt weinig lont te ruiken als ik het zo lees maar hoe lang wil hij hier nog mee aanmodderen? Ook hij hinkt al weken op 2 benen, is 2 keer betrapt en ook hij vecht met zijn ratio en zijn gevoel.
Ik ben ook benieuwd hoe het met iedereen gaat hier. Bo? Olivia?
...
woensdag 11 december 2019 om 10:21
Rooss, ja klopt, helemaal niet stabiel. Ben gewoon een verliefde puber..... Ik weet wel dat ik dát niet meer wil, hetzelfde gevoel, dus op deze manier verder is echt geen optie voor mij. Als wij dus vanavond toch nog minnaars blijken te zijn, dan is dat niet op deze wijze.
Dat hij geen keuze maakt, kan/wil maken, dat blijft zijn proces. Hij hoeft voor mij geen keuze te maken, maar ik wil niet alleen maar in de afwachtende rol moeten zitten. Ik wil hem gewoon een berichtje kunnen sturen als ik daar de behoefte aan heb en contact kunnen hebben. Hem op de hoogte brengen van een interessante documentaire of van een oud klasgenoot die ik tegen ben gekomen die ernstig ziek blijkt te zijn.
Ik kan het hem niets sturen als hij niet aan het werk is, want stel dat zij ziet dat ik hem iets stuur. Terwijl dat het contact is wat er eerst volop was, gewoon leuk ongedwongen.
Elize, ik denk inderdaad wat Rooss ook zegt, dat hij wil kijken hoe de vlag erbij hangt.
Inderdaad lekker even van genieten van het fijne gevoel. Nu met alle stress thuis is zo'n fijn gevoel vast heel erg welkom!
Dat hij geen keuze maakt, kan/wil maken, dat blijft zijn proces. Hij hoeft voor mij geen keuze te maken, maar ik wil niet alleen maar in de afwachtende rol moeten zitten. Ik wil hem gewoon een berichtje kunnen sturen als ik daar de behoefte aan heb en contact kunnen hebben. Hem op de hoogte brengen van een interessante documentaire of van een oud klasgenoot die ik tegen ben gekomen die ernstig ziek blijkt te zijn.
Ik kan het hem niets sturen als hij niet aan het werk is, want stel dat zij ziet dat ik hem iets stuur. Terwijl dat het contact is wat er eerst volop was, gewoon leuk ongedwongen.
Elize, ik denk inderdaad wat Rooss ook zegt, dat hij wil kijken hoe de vlag erbij hangt.
Inderdaad lekker even van genieten van het fijne gevoel. Nu met alle stress thuis is zo'n fijn gevoel vast heel erg welkom!
woensdag 11 december 2019 om 10:29
woensdag 11 december 2019 om 11:00
Klopt roos. Maar ik baal dan dat ex mij dat gevoel geeft en ik die vreugde en voldoening niet uit mijzelf kan halen.
Momenteel Is Het gewoon puinhoop...
Zijn die verwachtingen realistisch chiwi? Er Is natuurlijk het 1 en ander (2x over) voorgevallen tussen jullie en zijn vriendin. Dat ongedwongen contact is sowieso lastig lijkt me
Ex in hadden ook alleen overdag contact omdat het dan veilig was. Als partner van ex thuis was merkte ik dat aan korte antwoorden. Als we beide werkte of vrij waren was contact anders.
Denk dat zoetje wel een punt heeft dat je dingen van hem verwacht die hij niet waar kan maken (wel zou willen waarschijnlijk!!)
Momenteel Is Het gewoon puinhoop...
Zijn die verwachtingen realistisch chiwi? Er Is natuurlijk het 1 en ander (2x over) voorgevallen tussen jullie en zijn vriendin. Dat ongedwongen contact is sowieso lastig lijkt me
Ex in hadden ook alleen overdag contact omdat het dan veilig was. Als partner van ex thuis was merkte ik dat aan korte antwoorden. Als we beide werkte of vrij waren was contact anders.
Denk dat zoetje wel een punt heeft dat je dingen van hem verwacht die hij niet waar kan maken (wel zou willen waarschijnlijk!!)
woensdag 11 december 2019 om 13:02
Ik ben benieuwd hoe je dit voor je ziet. Dit kan imo alleen als hij thuis open kaart speelt en dus in wezen de relatie verbreekt want dat lijkt hand in hand te gaan.Chiwe schreef: ↑11-12-2019 10:21Dat hij geen keuze maakt, kan/wil maken, dat blijft zijn proces. Hij hoeft voor mij geen keuze te maken, maar ik wil niet alleen maar in de afwachtende rol moeten zitten. Ik wil hem gewoon een berichtje kunnen sturen als ik daar de behoefte aan heb en contact kunnen hebben. Hem op de hoogte brengen van een interessante documentaire of van een oud klasgenoot die ik tegen ben gekomen die ernstig ziek blijkt te zijn.
Ik kan het hem niets sturen als hij niet aan het werk is, want stel dat zij ziet dat ik hem iets stuur.
Oh, je had/hebt vandaag het gesprek zie ik, je post was van gisteren.
Ben benieuwd hoe het uitgepakt heeft.
...
woensdag 11 december 2019 om 13:07
Ja, dat is een populaire uitspraak hier, dat je elk gevoel vooral uit jezelf moet kunnen halen. En ik ben het er niet compleet mee oneens maar het is wel een utopisch verhaal, slechts verlichte mensen zijn immer en altijd compleet zen met zichzelf en halen elke vorm van behoeftebevrediging uit zichzelf. Vervelende mensen, die verlichte en ze forummen ook al niet!
Je mag ook gewoon accepteren en omarmen dat je even een grote blij kreeg van zijn berichtje. En dan weer door. En je mag zélfs constateren (en omarmen) dat je dat misschien heus wel een beetje nodig hebt, zo'n dikke veer in je reet, waarom niet?
En natuurlijk weet ex op welk knopje hij even drukt en daar haalt hij dan weer zijn voldoening uit, dat is mens zijn, dat is wisselwerking.
Je zit een beetje relatieklem naar mijn idee, thuis is het niet meer te doen maar er ligt ook nog geen plan. En daardoor komt tóch de hoop dat het weer goedkomt want dan hoef je geen keuze te maken. Heel lastige situatie en voor mij bijzonder herkenbaar.
Eenmaal de horde genomen komt de drukte én de bevrijding. Ondertussen ben ik 7 jaar verder en kijk ik op mijn scheiding terug als zijnde "dat deden we effe" maar man, wat vond ik het toen een enorme berg, ik kon er niet overheen kijken, zo groot!
...
daar en daar alleen ligt mijn focus momenteel. Ik kijk niet verder vooruit
woensdag 11 december 2019 om 19:02
Ik had een heel verhaal geschreven, maar nu foetsie
Zoetje ik vraag me af hoe jij de conclusie hebt getrokken dat ik mijn man, ons huwelijk dus geen kans heb gegeven. En ik heb niet bewust "gekozen" voor een minnaar
Rooss zoals je het al voorspelde...
Nou vanmiddag veel geknuffeld en gepraat. Mijn frustraties kunnen uiten, mijn onzekerheid en onrustige gevoel. M snapt hoe ik het ervaar, maar is zich er niet van bewust dat hij dit gevoel bij mij oproept
M wil absoluut proberen meer in contact te zijn. Hij mist ook de gezellige gesprekjes. we hebben nu een mailadres waar we in kunnen communiceren, gaan we proberen en ik ga kijken of het mij rust geeft.
Dan over ons, we willen het "ons" graag houden. Het gevoel zit er gewoon al 29 jaar en dat zal niet meer verdwijnen. Af en toe ebt het weg, maar dan komt het weer keihard omhoog.
We hebben allebei niet het plan onze partners te verlaten. M wil toch niet open kaart spelen. Hij heeft er de hele week over gedacht, heeft zelfs op het punt gestaan, maar hij kan het niet, hij wil haar niet opgeven.
Mij opgeven, onze unfinished story laten voor wat het is wil hij echter ook niet (En zo wordt het een neverending story)
Oké, zijn proces, ik dwing hem niet tot een keuze. Geweten zit hem wel heel erg in de weg en ook dat is zijn proces.
Ikzelf kan op mijn beurt hem niet opgeven, op het moment dat ik vanmiddag voor hem stond, wilde ik hetgeen wat mij laat voelen als thuiskomen niet zomaar laten gaan.
Afgesproken dat wanneer ik mij weer voel zoals ik me afgelopen week voelde, we het weer openbreken, want dat wil ik absoluut niet meer.
Nu voel ik weer rust, het is voor nu oké.
We konden zelfs uit elkaar gaan zonder een nieuwe datum af te spreken en zelfs dat maakt me niet onrustig.
Thuis ben ik nu ook meteen weer wat gezelliger en bezig met het gezin.
Tja misschien zwak en menigeen zal zijn oordeel hierover hebben en das ook prima. Ik ben me ervan bewust dat we twee mensen vreselijk belazeren. Ja dat is absoluut zo.
Het lukt mij op dit moment niet om er tegen te vechten in ieder geval
Zoetje ik vraag me af hoe jij de conclusie hebt getrokken dat ik mijn man, ons huwelijk dus geen kans heb gegeven. En ik heb niet bewust "gekozen" voor een minnaar
Rooss zoals je het al voorspelde...
Nou vanmiddag veel geknuffeld en gepraat. Mijn frustraties kunnen uiten, mijn onzekerheid en onrustige gevoel. M snapt hoe ik het ervaar, maar is zich er niet van bewust dat hij dit gevoel bij mij oproept
M wil absoluut proberen meer in contact te zijn. Hij mist ook de gezellige gesprekjes. we hebben nu een mailadres waar we in kunnen communiceren, gaan we proberen en ik ga kijken of het mij rust geeft.
Dan over ons, we willen het "ons" graag houden. Het gevoel zit er gewoon al 29 jaar en dat zal niet meer verdwijnen. Af en toe ebt het weg, maar dan komt het weer keihard omhoog.
We hebben allebei niet het plan onze partners te verlaten. M wil toch niet open kaart spelen. Hij heeft er de hele week over gedacht, heeft zelfs op het punt gestaan, maar hij kan het niet, hij wil haar niet opgeven.
Mij opgeven, onze unfinished story laten voor wat het is wil hij echter ook niet (En zo wordt het een neverending story)
Oké, zijn proces, ik dwing hem niet tot een keuze. Geweten zit hem wel heel erg in de weg en ook dat is zijn proces.
Ikzelf kan op mijn beurt hem niet opgeven, op het moment dat ik vanmiddag voor hem stond, wilde ik hetgeen wat mij laat voelen als thuiskomen niet zomaar laten gaan.
Afgesproken dat wanneer ik mij weer voel zoals ik me afgelopen week voelde, we het weer openbreken, want dat wil ik absoluut niet meer.
Nu voel ik weer rust, het is voor nu oké.
We konden zelfs uit elkaar gaan zonder een nieuwe datum af te spreken en zelfs dat maakt me niet onrustig.
Thuis ben ik nu ook meteen weer wat gezelliger en bezig met het gezin.
Tja misschien zwak en menigeen zal zijn oordeel hierover hebben en das ook prima. Ik ben me ervan bewust dat we twee mensen vreselijk belazeren. Ja dat is absoluut zo.
Het lukt mij op dit moment niet om er tegen te vechten in ieder geval
woensdag 11 december 2019 om 19:25
Ik leef en lees ook vooral mee nu.
Chiwe ik had ook niet anders verwacht dat het zo zou gaan en dat is niet erg maar klinkt als uitstel van verdriet, want wat jullie beide zeggen te willen is een relatie, maar twee relaties naast elkaar kan natuurlijk niet altijd blijven.
Wat denk je dat er nu gaat veranderen zodat je wel kan zeggen wat je wil? Het bestaan van een e-mailadres is leuk, maar je wil toch ook een reactie? Wat dan, dan gaat hij mailen in plaats van appen?
Ik begrijp niet wat jou rustiger heeft gemaakt, in feite lijkt er niks veranderd.
En hoe denk je dat jij nu weer dichter bij je man uitkomt? Als je je lover in je leven houdt?
Kan je dan niet afspreken de frequentie van elkaar zien omlaag te schroeven zodat je wat meer met je benen op de grond blijft, of bete gezegd met je hart bij je eigen partner.
Olivia waar ben je? Hoe gaat het met jou?
Chiwe ik had ook niet anders verwacht dat het zo zou gaan en dat is niet erg maar klinkt als uitstel van verdriet, want wat jullie beide zeggen te willen is een relatie, maar twee relaties naast elkaar kan natuurlijk niet altijd blijven.
Wat denk je dat er nu gaat veranderen zodat je wel kan zeggen wat je wil? Het bestaan van een e-mailadres is leuk, maar je wil toch ook een reactie? Wat dan, dan gaat hij mailen in plaats van appen?
Ik begrijp niet wat jou rustiger heeft gemaakt, in feite lijkt er niks veranderd.
En hoe denk je dat jij nu weer dichter bij je man uitkomt? Als je je lover in je leven houdt?
Kan je dan niet afspreken de frequentie van elkaar zien omlaag te schroeven zodat je wat meer met je benen op de grond blijft, of bete gezegd met je hart bij je eigen partner.
Olivia waar ben je? Hoe gaat het met jou?
woensdag 11 december 2019 om 19:58
Daar heb je gelijk in, uitstel van verdriet en 2 relaties kan inderdaad niet.
Weet alleen niet welk verdriet ik nu aan het uitstellen ben eerlijk gezegd....... mijn vriendin vroeg me gister al wat betreft W" hou je echt van hem of denk je en wil je dat gewoon graag" dat heeft me wel aan het denken gezet.
Dit jaar en eerste week van januari zien we elkaar niet meer, misschien ook wel goed, even een afkoelingsperiode.
Whatsapp houdt zij in de gaten, ze kan zien als hij online is en vraagt dan altijd meteen of hij met mij appt. Ze komt dan meestal ook meteen meekijken.
Een mail kan ik gewoon sturen als ik daar zin in heb, zonder na te hoeven denken of het uit komt, dat geeft me al rust, dat ik het gewoon kwijt kan. Ook weet ik het dan of hij het wel of niet gelezen heeft. Hij kan gewoon dan kijken als hij wat aan het surfen is. Hij zit vrij veel op internet, dingen opzoeken voor werk en zo en hier vraagt ze nooit om
Weet alleen niet welk verdriet ik nu aan het uitstellen ben eerlijk gezegd....... mijn vriendin vroeg me gister al wat betreft W" hou je echt van hem of denk je en wil je dat gewoon graag" dat heeft me wel aan het denken gezet.
Dit jaar en eerste week van januari zien we elkaar niet meer, misschien ook wel goed, even een afkoelingsperiode.
Whatsapp houdt zij in de gaten, ze kan zien als hij online is en vraagt dan altijd meteen of hij met mij appt. Ze komt dan meestal ook meteen meekijken.
Een mail kan ik gewoon sturen als ik daar zin in heb, zonder na te hoeven denken of het uit komt, dat geeft me al rust, dat ik het gewoon kwijt kan. Ook weet ik het dan of hij het wel of niet gelezen heeft. Hij kan gewoon dan kijken als hij wat aan het surfen is. Hij zit vrij veel op internet, dingen opzoeken voor werk en zo en hier vraagt ze nooit om
woensdag 11 december 2019 om 21:49
Elize jou post van jou blijheid na het ontvangen van zijn berichtje is gewoon heel menselijk! Wat Roos ook zegt; het is alitjd fijn om te weten dat er iemand aan je denkt en je lief heeft. Ik herken het ook bij mezelf. Mijn minnaar is nu ongeveer 3 maanden exit maar als ik een berichtje krijg van hem, krijg ik nog steeds een lach op mijn gezicht. Nu jou relatie een mega dip heeft vind ik het super knap van je dat je niet overstag bent gegaan.
Wel prachtig zoals de verhalen met elkaar worden gedeeld en wij zijn nog maar een topje van de ijsberg in de wereld van vreemd gaan. Hebben jullie dat ook dat je je kan verbazen over alle zogenaamde gelukkige huwelijken, in de wetenschap dat zoveel mannen en vrouwen een minnaar hebben? hoe leuk zou het zijn om met het clubje op deze site een ontmoeting te plannen ergens halverwege Nederland en samen een wijntje te drinken op ons grote geheim. Haha hersenspinsels maar ik fantaseer er wel eens over.
En ik blijf erbij, zoveel verhalen, zoveel verschillen. Ik heb op het punt gestaan om te scheiden van mijn man maar kon het uiteindelijk niet vanwege de kinderen.
Met de huidige ontwikkelingen van mijn puberzoon ben ik blij met die keuze. Hij heeft momenteel echt zijn beide ouders nodig om niet overal tussendoor te kunnen fietsen. Als gezin functioneren wij prima maar het geeft geen garanties voor de toekomst. Gelukkig hebben we elke dag een nieuwe dag om eventueel andere keuzes te kunnen maken.
Wel prachtig zoals de verhalen met elkaar worden gedeeld en wij zijn nog maar een topje van de ijsberg in de wereld van vreemd gaan. Hebben jullie dat ook dat je je kan verbazen over alle zogenaamde gelukkige huwelijken, in de wetenschap dat zoveel mannen en vrouwen een minnaar hebben? hoe leuk zou het zijn om met het clubje op deze site een ontmoeting te plannen ergens halverwege Nederland en samen een wijntje te drinken op ons grote geheim. Haha hersenspinsels maar ik fantaseer er wel eens over.
En ik blijf erbij, zoveel verhalen, zoveel verschillen. Ik heb op het punt gestaan om te scheiden van mijn man maar kon het uiteindelijk niet vanwege de kinderen.
Met de huidige ontwikkelingen van mijn puberzoon ben ik blij met die keuze. Hij heeft momenteel echt zijn beide ouders nodig om niet overal tussendoor te kunnen fietsen. Als gezin functioneren wij prima maar het geeft geen garanties voor de toekomst. Gelukkig hebben we elke dag een nieuwe dag om eventueel andere keuzes te kunnen maken.
woensdag 11 december 2019 om 22:24
Judy ik zie nu pas je berichtje. De vraag die mijn vriendin mij stelde heeft me echt keihard aan het denken gezet. Ik was ervan overtuigd dat de liefde er nog heel diep zat en dat wanneer alles minder uitzichtloos zou zijn en W meer de oude zou worden, we er samen weer tegenaan konden gaan. Ook dacht ik dan te kunnen breken met M....
Ik ben er nu niet meer zo stellig van overtuigd
Ik ben er nu niet meer zo stellig van overtuigd
donderdag 12 december 2019 om 08:38
Depten, hoe gaat het nu in jullie relatie dan? Je hebt toen, toen jouw minnaarrelatie uitkwam gekozen/de kans gekregen om bij je man te blijven. Je hebt gekozen voor het geluk van de kinderen. Hoe is het nu met jouw geluk?
Ik merk steeds meer dat de kinderen voor mij de reden zijn om te blijven. Ze verdienen een vader en moeder die samen zijn. Vannacht nauwelijks een oog dicht gedaan, heb heel veel scenario's de revue laten passeren en als ik kwam bij het verlaten van mijn man, dan voelde ik het verdriet van mijn kinderen.
Anderzijds, verdienen ze niet ouders die allebei optimaal gelukkig zijn?
Ik vond jouw wijntje drinken op de geheimen wel een heel leuk hersenspinsel
Ik merk steeds meer dat de kinderen voor mij de reden zijn om te blijven. Ze verdienen een vader en moeder die samen zijn. Vannacht nauwelijks een oog dicht gedaan, heb heel veel scenario's de revue laten passeren en als ik kwam bij het verlaten van mijn man, dan voelde ik het verdriet van mijn kinderen.
Anderzijds, verdienen ze niet ouders die allebei optimaal gelukkig zijn?
Ik vond jouw wijntje drinken op de geheimen wel een heel leuk hersenspinsel
donderdag 12 december 2019 om 15:01
Kindertjes hebben hele grote egoos en het ontzettende talent om het allerbeste uit zoveel mogelijk werelden te plukken. Dat is natuurlijk geen bewust proces, dat is een overlevingsstrategie in een harde gemene wereld. Er zijn onderzoeken die uitwijzen dat kinderen áltijd het beste af zijn bij hun beide ouders mits die ouders elkaar niet tot bloedens toe meppen. Ik ga er lullig genoeg een beetje vanuit dat dit soort onderzoeken gesponsord zijn door de Rooms Katholieke kerk. Het "vertellen aan de kinderen" was ook hetgeen mij het meeste bezig hield, ik vond het verschrikkelijk maar écht!
Ik zie ons nog zitten aan de zondagochtenddis tussen de croissantjes en de halfzacht gekookte eitjes, samen vertellend dat we zouden gaan scheiden.
Dikke tranen van de jongste 2: "Dan ziehien we papa nooit meeheer". En wij: "Jawel joh, jullie blijven papa natuurlijk gewoon zien, als hij zijn eigen huisje heeft gaan jullie daar vrijdagnacht logeren en elke woensdag komt hij hier eten".
Kinders: "Oh. Ok, mag ik de jam?"
En dat was het.
Nu durf ik niet te roepen dat het altijd zo gaat natuurlijk, waarschijnlijk kregen mijn kinderen de buien van hun vader veel meer mee dan ik kon bevroeden en was het ergens ook een opluchting, hebben ze onbewust aangevoeld dat ze beter af waren bij mij alleen, dat er rust en stabiliteit zou komen en dat ze niet meer op hun tenen hoefden te lopen om hun denkbubbelende vader heen, het kan allemaal maar zo.
Het is nog niet zover maar mocht dat wel zo zijn, kom dan met een pasklaar plan en doe het vooral samen, dat scheelt de wereld.
Chiwe, ik trek tóch een beetje mijn wenkbrauwen op bij je verhaal. Ik zie je zo ontzettend vaak schrijven dat je je vooral niet met M zijn proces wilt bemoeien en dat het helemaal zijn ding en zijn gedoe is. Zo vaak dat ik enorm het idee krijg dat je jezelf aan het overtuigen bent en je inwendige stem probeert te overschreeuwen.
Ik denk zomaar dat die inwendige stem steeds harder: "maak nou eens een keuze, laffe lamlul, dan is mijn vluchtweg tenminste voor elkaar" roept. Even kei en keihard gezegd natuurlijk.
Ik denk dat jij diep in je hart prima weet dat W de oude niet gaat worden, daarom kwam de opmerking van je vriendin zo hard aan. Jullie sauna uitje was daar het harde bewijs van, hij heeft nog het eea te bieden maar houdt het niet vol tot het eind, jou onbevredigd (no pun) en teleurgesteld zitten latend.
De sterke man van toen is niet meer en de nieuwe W wil jij niet. Nu mag M de sterke zijn die jou opvangt en de plannen maakt maar om dat te bewerkstelligen moet hij wel even van dat blok beton aan zijn been af.
En ik durf dit zo hard te schrijven omdat ik het ontzéttend herken. En het net als jij ontzéttend ontkende.
Ik zie ons nog zitten aan de zondagochtenddis tussen de croissantjes en de halfzacht gekookte eitjes, samen vertellend dat we zouden gaan scheiden.
Dikke tranen van de jongste 2: "Dan ziehien we papa nooit meeheer". En wij: "Jawel joh, jullie blijven papa natuurlijk gewoon zien, als hij zijn eigen huisje heeft gaan jullie daar vrijdagnacht logeren en elke woensdag komt hij hier eten".
Kinders: "Oh. Ok, mag ik de jam?"
En dat was het.
Nu durf ik niet te roepen dat het altijd zo gaat natuurlijk, waarschijnlijk kregen mijn kinderen de buien van hun vader veel meer mee dan ik kon bevroeden en was het ergens ook een opluchting, hebben ze onbewust aangevoeld dat ze beter af waren bij mij alleen, dat er rust en stabiliteit zou komen en dat ze niet meer op hun tenen hoefden te lopen om hun denkbubbelende vader heen, het kan allemaal maar zo.
Het is nog niet zover maar mocht dat wel zo zijn, kom dan met een pasklaar plan en doe het vooral samen, dat scheelt de wereld.
Chiwe, ik trek tóch een beetje mijn wenkbrauwen op bij je verhaal. Ik zie je zo ontzettend vaak schrijven dat je je vooral niet met M zijn proces wilt bemoeien en dat het helemaal zijn ding en zijn gedoe is. Zo vaak dat ik enorm het idee krijg dat je jezelf aan het overtuigen bent en je inwendige stem probeert te overschreeuwen.
Ik denk zomaar dat die inwendige stem steeds harder: "maak nou eens een keuze, laffe lamlul, dan is mijn vluchtweg tenminste voor elkaar" roept. Even kei en keihard gezegd natuurlijk.
Ik denk dat jij diep in je hart prima weet dat W de oude niet gaat worden, daarom kwam de opmerking van je vriendin zo hard aan. Jullie sauna uitje was daar het harde bewijs van, hij heeft nog het eea te bieden maar houdt het niet vol tot het eind, jou onbevredigd (no pun) en teleurgesteld zitten latend.
De sterke man van toen is niet meer en de nieuwe W wil jij niet. Nu mag M de sterke zijn die jou opvangt en de plannen maakt maar om dat te bewerkstelligen moet hij wel even van dat blok beton aan zijn been af.
En ik durf dit zo hard te schrijven omdat ik het ontzéttend herken. En het net als jij ontzéttend ontkende.
...
donderdag 12 december 2019 om 15:32
Flink wat geschreven..
Chiwe, ik denk dat de meeste van ons wel meerdere malen toch de stekker eruit hebben willen trekken. Maar als het moment aanbrak toch niet gebeurde.
Roos heeft op zekere hoogte toch gelijk, ik denk dat je hele situatie zou veranderen als M toch de stekker eruit trekt en voor je gaat. Dat je toch voor jezelf kiest ipv het proberen met je huidige man.
Hier onwijs hectisch, waar ik ooit op hoopte. Waar ik ooit zoveel ruzies over heb moeten maken, dat ik wilde dat hij bewees voor mij te gaan.
Lijkt het nu echt te gebeuren, er worden stappen gezet. En gek genoeg houdt hij enorm veel rekening met mijn wensen en gevoelens hoe onrealistisch ze ook zijn.
Maar ben ik nu blij? Nee, er is zoveel gebeurd tussen ons. Dat ik mezelf echt de vraag stel is dit het? En ik zie en merk echt dat hij zo zijn best doet omdat hij zelf merkt en voelt dat ik niet meer vecht voor ons.
We hebben het leuk als we samen zijn, maar geregeld slaat de twijfel toe.
We waren laatst 2 jaar samen, hij kwam gwn even voor werk 1,5 uur omrijden om me te verassen en mij het idee geven dat hij het niet was vergeten.
Dan voelt het ook weer goed, maar merk dat daarna de twijfel weer toe slaat. Sta dan weer met beide voeten op de grond.
Thuis loopt het niet lekker bij hem en ben bang dat het een vechtscheiding gaat worden. Ik heb nog steeds het idee dat zij liever niet uit elkaar gaat.
Het is zo dubbel allemaal, ik weet het allemaal niet. Bespreek dat ook met hem. Maar hij raakt er enorm onzeker van en probeert mij van dat gevoel af te helpen. Maar heeft ook het idee dat ik hem laat stikken
Chiwe, ik denk dat de meeste van ons wel meerdere malen toch de stekker eruit hebben willen trekken. Maar als het moment aanbrak toch niet gebeurde.
Roos heeft op zekere hoogte toch gelijk, ik denk dat je hele situatie zou veranderen als M toch de stekker eruit trekt en voor je gaat. Dat je toch voor jezelf kiest ipv het proberen met je huidige man.
Hier onwijs hectisch, waar ik ooit op hoopte. Waar ik ooit zoveel ruzies over heb moeten maken, dat ik wilde dat hij bewees voor mij te gaan.
Lijkt het nu echt te gebeuren, er worden stappen gezet. En gek genoeg houdt hij enorm veel rekening met mijn wensen en gevoelens hoe onrealistisch ze ook zijn.
Maar ben ik nu blij? Nee, er is zoveel gebeurd tussen ons. Dat ik mezelf echt de vraag stel is dit het? En ik zie en merk echt dat hij zo zijn best doet omdat hij zelf merkt en voelt dat ik niet meer vecht voor ons.
We hebben het leuk als we samen zijn, maar geregeld slaat de twijfel toe.
We waren laatst 2 jaar samen, hij kwam gwn even voor werk 1,5 uur omrijden om me te verassen en mij het idee geven dat hij het niet was vergeten.
Dan voelt het ook weer goed, maar merk dat daarna de twijfel weer toe slaat. Sta dan weer met beide voeten op de grond.
Thuis loopt het niet lekker bij hem en ben bang dat het een vechtscheiding gaat worden. Ik heb nog steeds het idee dat zij liever niet uit elkaar gaat.
Het is zo dubbel allemaal, ik weet het allemaal niet. Bespreek dat ook met hem. Maar hij raakt er enorm onzeker van en probeert mij van dat gevoel af te helpen. Maar heeft ook het idee dat ik hem laat stikken
donderdag 12 december 2019 om 17:23
Ik breek ook weer even in...
Chiwe ik heb je veel gelezen hier.
En om je voorbeeld aan te halen dat je man na een hele leuke dag samen te vroeg volgens jou in slaap viel. Ik denk zomaar dat als je zo'n dag had gehad met M en hij viel vroeg in slaap het je niet had geïrriteerd, maar juist tegen hem was aangekropen.
Passiflora jij zegt het volgende tegen chiwe:
'Roos heeft op zekere hoogte toch gelijk, ik denk dat je hele situatie zou veranderen als M toch de stekker eruit trekt en voor je gaat. Dat je toch voor jezelf kiest ipv het proberen met je huidige man.'
Doe je dat zelf ook niet? Je zegt steeds maar dat je minnaar zich moet bewijzen door ook echt stappen te nemen naar zijn vrouw m.b.t. uit elkaar gaan. Maar jij blijft toch ook zitten waar je zit? Neem jij stappen? Hoe bewijs jij dan je liefde voor hem?
Ik gun jullie allen rust...
En ik zie rust bij depten die bewust voor haar man heeft gekozen en ik zie rust bij ondersteboven die er juist voor heeft gekozen bij haar man weg te gaan.
Uit elkaar gaan is niet het einde van de wereld, ook niet voor de kinderen.
Mij heeft uit elkaar gaan rust gegeven en tevens het besef dat ik nooit, maar dan ook nooit meer vreemd zal gaan. Het verdriet wat dat allemaal gebracht heeft en de gevolgen er van, het is mij niet waard geweest. Maar ik heb die keuze gemaakt, wat mij betreft de verkeerde. Los van dat ik niet de enige ben die fouten heeft gemaakt en de oorzaak ben van de scheiding, ondanks dat mijn ex daar anders over denkt.
Maar goed...chiwe en passi...Ik heb niet het idee dat jullie gelukkig zijn nu. Er is, als ik het zo lees, geen balans en jullie tanken bij op een geluksmomentjes, maar die tankmomentjes hebben volgens mij een steeds kortere duur.
Chiwe ik heb je veel gelezen hier.
En om je voorbeeld aan te halen dat je man na een hele leuke dag samen te vroeg volgens jou in slaap viel. Ik denk zomaar dat als je zo'n dag had gehad met M en hij viel vroeg in slaap het je niet had geïrriteerd, maar juist tegen hem was aangekropen.
Passiflora jij zegt het volgende tegen chiwe:
'Roos heeft op zekere hoogte toch gelijk, ik denk dat je hele situatie zou veranderen als M toch de stekker eruit trekt en voor je gaat. Dat je toch voor jezelf kiest ipv het proberen met je huidige man.'
Doe je dat zelf ook niet? Je zegt steeds maar dat je minnaar zich moet bewijzen door ook echt stappen te nemen naar zijn vrouw m.b.t. uit elkaar gaan. Maar jij blijft toch ook zitten waar je zit? Neem jij stappen? Hoe bewijs jij dan je liefde voor hem?
Ik gun jullie allen rust...
En ik zie rust bij depten die bewust voor haar man heeft gekozen en ik zie rust bij ondersteboven die er juist voor heeft gekozen bij haar man weg te gaan.
Uit elkaar gaan is niet het einde van de wereld, ook niet voor de kinderen.
Mij heeft uit elkaar gaan rust gegeven en tevens het besef dat ik nooit, maar dan ook nooit meer vreemd zal gaan. Het verdriet wat dat allemaal gebracht heeft en de gevolgen er van, het is mij niet waard geweest. Maar ik heb die keuze gemaakt, wat mij betreft de verkeerde. Los van dat ik niet de enige ben die fouten heeft gemaakt en de oorzaak ben van de scheiding, ondanks dat mijn ex daar anders over denkt.
Maar goed...chiwe en passi...Ik heb niet het idee dat jullie gelukkig zijn nu. Er is, als ik het zo lees, geen balans en jullie tanken bij op een geluksmomentjes, maar die tankmomentjes hebben volgens mij een steeds kortere duur.
donderdag 12 december 2019 om 18:00
Soumis, voorheen had ik de verwachting dat hij stappen zou gaan zetten. Voor nu maakt het mij echt niet meer uit of hij stappen zet of toch blijft. Zolang hij maar eerlijk is.
Ik blijf ook zitten waar ik zit voorlopig, als ik ga staat dat los van hem.
En dat weet hij.
Ik bewijs dus niets in dit geval.
Ik blijf ook zitten waar ik zit voorlopig, als ik ga staat dat los van hem.
En dat weet hij.
Ik bewijs dus niets in dit geval.
donderdag 12 december 2019 om 18:21
Wat wil jij nou eigenlijk? Daar ben ik heel nieuwsgierig naar.Passiflora1 schreef: ↑12-12-2019 15:32Het is zo dubbel allemaal, ik weet het allemaal niet. Bespreek dat ook met hem. Maar hij raakt er enorm onzeker van en probeert mij van dat gevoel af te helpen. Maar heeft ook het idee dat ik hem laat stikken
...
donderdag 12 december 2019 om 18:33
