Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Chiwe het is echt ontzettend lastig na zo’n lange tijd. We zien elkaar nog even om uit te praten. Ruzie wil ik het niet noemen, maar het was wel duidelijk. En dat over en weer gemail schiet dan niet op dan is het beter om elkaar in de ogen te kijken en alle geluk te wensen.

Heftig chiwe ik ken het gevoel ...
gezellig samen op vakantie, weekendjes weg etc alsof er niks aan de hand is. Pfff
Het is zo weer maandag!

Ik heb vannacht weer naar het plafond liggen staren. Ik lig ook te piekeren. Ik voel me echt heel raar en moe. Toch alsof er een stukje uit m’n hart gerukt is.
Anderzijds word ik echt blij als ik een berichtje krijg van nieuwe. Het is nog helemaal niks en onzeker etc. Dus het vertrouwde met M ( hoe dubbel soms ook ) moet ik dan gaan loslaten.

Weet je , ook al is het nu moeilijk, maar ik wil ook niet meer in de positie zitten dat hij idd dan op vakantie is en ik ‘alleen’ thuis. Het doet soms zoveel pijn! Misschien had ik nog iets langer moeten wachten, maar ik vind dat ik lang genoeg heb gewacht . Ik vind mezelf ook te leuk om de rest van m’n leven als minnares door te brengen. En als het uitkomt is het echt wel een heel ding. Dus ook dat is het denk ik ‘ in the end’ niet waard.
Het zou pas écht kunnen werken als het tussen hen stopt, maar dat is nu nog niet het geval. Misschien wel nooit niet? De tijd zal het leren en misschien ben ik tegen die tijd wel weer gelukkig met een leuke vent die ik heerlijk voor mezelf heb!
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop voor je dat dat lukt. Dat je hem inderdaad helemaal los kan laten en dat je gevoel overgaat/slijt.
Heb je al een moment gepland om het er over te hebben?
Je focussen op die nieuwe, is wel een goed middel om los te kunnen komen.

Ja het is echt ruk, stomme vakanties enzo ook.... hij vertelt er weinig over, ik moet het er bijna uit trekken om er achter te komen wat hij gaat doen. Hij weet dat ik het lastig vind en daarom vertelt hij het liever niet.

Ik merk dat ik er toch weer meer last van ga krijgen en er onrustig en verdrietig van word. Helemaal nu W ook niet te genieten is en na onze ruzie gisteravond.....
Chiwi je gevoel is herkenbaar.
Heb je zelf ook plannen? Dan gaat het weekend sneller...
Is Het mogelijk dat je je niet zo laat leiden door emoties van W? En meer kan denken 'jou pakkie aan even, deal ermee ' (en wat voor jezelf gaan doen?) of heeft het echt invloed op je hele gezin dan?

Hier steekt het aandachtsmonster weer de kop op en niet eens door/voor ex.
De vraag waarom Ik niet genoegen wil nemen met de aandacht van eigen man en steeds de aandacht van andere mannen nodig heb blijft de kop op steken vandaag.
Tijd voor wat zelfonderzoek denk ik....
En visje, knuffel :hug:
Alle reacties Link kopieren
Heftige berichten allemaal dames.

Hier gisteren een afspraak af gezegd door partner. Eerst ruzie gehad. Daar waar we waren gebleven zijn we maar weer verder gegaan.

Ik heb hem voor de keuze gezet. Of bepaalde dingen accepteren. Of op zoek gaan naar een eigen plek. Hij heeft het 1e gekozen en besloten naar de psych te gaan. Hij heeft nml nogal een verleden en behoorlijk wat psychische ellende gehad. Daar zijn dingen bij waar ik nu tegenaan loop.

Daarbij aangegeven dat ik af en toe ook tijd voor mezelf nodig heb en niet de hele tijd op elkaars lip wil zitten. Dat verstikt me. Ook dat begreep hij wel. Hij heeft de ha gebeld en daar al een afspraak gemaakt. Verder zal de toekomst het uit wijzen.

C gisteren nog wel even gemaild over het wel en wee van hier. Super lief mailtje terug vanmorgen.

C zegt me vanavond te mailen met antwoorden op mijn vragen van vorige week. Dan heeft hij de tijd dus ik ben zeer benieuwd.
Alle reacties Link kopieren
Ha dames, ik lees inderdaad nog wel mee. OB vroeg om een update, mede om de “twijfelaars” onder ons een hart onder de riem te steken. In de zin van “de twijfel” wel of niet stoppen.

Tussen mij en Grey is het inderdaad op mijn initiatief definitief over, wat betreft het minnares gedeelte.
En alle emoties die iedereen beschrijft, zo ontzettend herkenbaar. Heb ze allemaal ervaren.. en het werd er niet makkelijker van omdat we elkaar elke dag zagen op het werk. Toch is het gelukt, heb alle gevoelens toegelaten en de tijd de rest laten doen. Hoe heb ik dat dan gedaan? Geen echt concreet antwoord op. Als ik hem wilde appen, appte ik mijn “gaybestie”. Als we elkaar zagen tijdens lunch, ging ik ergens anders zitten. Eigenlijk gewoon afstand nemen en thuis de emoties de vrije loop gelaten.

Met Oud en Nieuw heb ik hem wel een appje gestuurd waarin ik zei: “ ondanks dat we elkaar niet helemaal hebben gevonden, ik kan wel zeggen dat ik van je hou. “ ik kreeg een lieve reactie terug.
Je mag van iemand houden, zonder dat diegene van jou houd.. zolang dat houden van maar geen pijn doet. Dat is bij mij niet het geval dus daarom mag het ook zo zijn.

Ik zei net, het minnares gedeelte is over, maar ik kan nu zeggen dat we hele goede vrienden zijn en ik weet dat hij om mij geeft en op momenten bezorgd is. En nee we hebben niet dagelijks of wekelijks contact. We zien elkaar op het werk ook weinig omdat ik op medisch gebied niet goed ga. Toch belt hij soms, of informeert bij collega’s over mij om even te vragen hoe het gaat. En als we elkaar wel zien op het werk, kletsen we een eind weg alsof het nooit anders is geweest. Maar geen stiekeme ontmoetingen meer in de wc.
We (ja ik zeg we) hebben deze manier van omgang samen kunnen bereiken door elkaar los te laten en tijd te geven om onze eigen dingen te verwerken en op een rij te zetten.

Vandaag zagen we elkaar toevallig en omdat we elkaar goed kennen is 1 blik genoeg. Daarom belde hij vanmiddag.. even vragen hoe het gaat. Hij heeft gevraagd of ik het oke vind dat hij volgende week even langskomt voor een bakkie. Ik vind het prima, want ik weet ook dat onze omgang zoals het nu is goed is.

Mis ik hem soms? Ja. Maar dat mag ook! Waarom nu meer dan anders? Omdat we precies een jaar geleden samen begonnen waren. We zeiden het net nog aan de telefoon, kijk waar we nu staan.

Mijn tip: laat de emoties toe en kies wat op de lange termijn het beste is voor jou. Toen ik daar stond waar sommige van jullie nu staan, had ik nooit kunnen bedenken dat Grey en ik staan waar we nu staan. Naast elkaar als goede vrienden, een goede vriend waar ik oprecht van hou, maar toch hou ik meer van mijzelf 😉
Jeda

Hoe kom je van dit
Jeda15 schreef:
06-01-2020 16:53

Nu dus sinds ruim een jaar een nieuwe relatie waar ik best heel happy in voel.


In 10 dagen tijd tot:



Jeda15 schreef:
16-01-2020 14:41

Ik heb hem voor de keuze gezet. Of bepaalde dingen accepteren. Of op zoek gaan naar een eigen plek.



Ook al ben je slechts aan het flirten en spanning aan het zoeken (dat was toch waarom je met die collega begon), ben je toch nu al je relatie op het spel aan het zetten he. Wat weerhoudt jou ervan om gewoon die relatie te verbreken?
Boven, ik zag mijn naam voorbij komen. Wat een fijne update zeg! Het heeft echt zijn vruchten afgeworpen, jouw houding een tijd geleden.
En dan je ex, die nu date met iemand. Het lijkt mij een vrij normaal gevoel wat jij hebt tav zijn (seks)dates. Je hebt lang een relatie gehad en ook al liep het anders, je geeft toch om hem en jij was lange tijd zijn geliefde en zijn belangrijkste persoon. Ik zou ook moeten slikken. Maar het went wel, is mijn ervaring. Hoe voel je je inmiddels?

Met mij en de mannen is het niet anders dan een tijd geleden. Ik had 2 dates met iemand maar ik miste de klik. Verder ben ik niet actief, de zin ontbreekt en ik accepteer steeds beter dat ik single ben ( en misschien blijf).

Ik lees mee maar val in herhaling als ik reageer, vind ik. En daar wordt niemand blij van :-D
NGU, top!! Wat zul jij je opgelucht voelen. Nu staat de weg vrij voor een leuke single man van wie je optimaal kunt genieten.
Kom ook even meeschrijven hier. Ik ben gelukkig getrouwd met Q en heb al 15 jaar een minnaar, Z. Hij is ook getrouwd. Beiden willen we absoluut onze eerste relaties niet verbreken, maar we zijn wel ontzettend gek op elkaar en kunnen elkaar niet loslaten. Wel geprobeerd, we zijn tussendoor oom zo'n jaar of 4 met elkaar omgegaan zonder seks, maar op een gegeven moment sloeg de vonk weer helemaal over en werden we toch weer minnaars. Met Q heb ik afgesproken dat wij ook buiten ons huwelijk wel met anderen naar bed mogen, zolang het discreet gaat en we het voor onszelf houden. Daar hou ik me aan. Ik hou zielsveel van mijn man, maar toch mis ik "iets", dat Z me wel geeft. Oa zeer gepassioneerde seks. Soms is het lastig, helemaal niemand in mijn omgeving weet er van terwijl ik wel een prater ben. Dat schuurt. Daarom kom ik ook meeschrijven, gewoon om af en toe in gezelschap te zijn van mensen die het een beetje snappen....
Alle reacties Link kopieren
NGU, dat geeft de burger moed. Heb alleen geen flauw idee waar en wanneer ik dan de emoties toe moet en kan laten. Voor mij zal het nooit kunnen, als vrienden, daarvoor zit het al heel (en dan bedoel ik ook héél) erg lang heel erg diep. Op lange termijn is dus of voor 100 % mét, of zónder M .... er zit niets tussen. Op deze manier doorgaan kan niet, weet ik ook. Ik zal een knoop door moeten hakken voor wat betreft mijn huwelijk.

Elize, ja het staat weer bol met activiteiten van de kinderen, dus vervelen zal ik me niet, gelukkig maar. Ook ga ik zaterdagavond lekker op stap met mijn vriendin. Daar ging die ruzie gisteravond dus ook over. Hij vond het niet leuk dat ik weer iets alleen ging doen, zonder hem, want we deden nooit meer iets samen en ik doe heel vaak iets alleen. Heb hem gezegd dat ie dan maar eens actie moet ondernemen en iets moet regelen als hij net als ik ook een leven wil leiden. Toen hij een opmerking maakte van och ga je nu weer moeilijk doen ben ik echt keihard uit mijn slof geschoten.
Zijn gedrag heeft invloed op het hele gezin, ik probeer dan ook wel de boel dusdanig te sussen en de dagen in te richten zodat de kinderen (en ik) er niet al teveel last van hebben, maar dat werkt helaas ook niet altijd.

Smartwoman, wow 15 jaar..... is zijn vrouw ook op de hoogte dat Z een minnares heeft? Weet jouw man ook dat je al 15 jaar met dezelfde minnaar bent?
Tja het is een eenzaam bestaan, ik ben wel blij met mijn gaycollega en mijn lieve vriendin, daar kan ik regelmatig mijn frustraties maar ook de leuke dingen aan kwijt.
Visje83x, ik voel met je mee. Echt apart hoe je beschrijft wat ik ook ervaar. Ondanks dat mijn history met m. een stuk korter is.

Wat dat betreft hoop ik dat ik ooit op het punt kom, waar nevergiveup beschrijft dat ze nu is met Grey. En toch steekt het idee me. Dat je oprecht van iemand kan houden en het met de 'troostprijs' vriendschap moet doen.

Nevergiveup, ik ga er even van uit dat jouw Grey bezet was en is. Kun je aangeven waarom jullie het niet samen gered hebben?
Alle reacties Link kopieren
@Millie, ik snap wat je bedoeld, dat het bij jou steekt.
Ik zie onze vriendschap niet als troostprijs. Want ik heb mij er, voordat de vriendschap zoals die nu is (zonder de benefits), bij neergelegd dat het niets meer gaat worden tussen Grey en mij. Pas toen alles rustig was en we beide dingen verwerkt hadden is de vriendschap op deze manier ontstaan.

Hij was toen die tijd inderdaad bezet, in de tijd dat wij samen waren is hij uit elkaar gegaan met zijn nr1. Niet voor mij, maar voor zichzelf. Heb hem altijd aangemoedigd om het niet voor mij te doen (tuurlijk hoopte ik dat wel) Heb het er natuurlijk erg lastig mee gehad dat hij niet met mij verder kon en daarom afstand genomen. Toen ik dat deed is hij in de tussentijd een ander tegengekomen. (Al bleef hij mij toen ook nog steeds bellen) Uiteindelijk kwam ik ook iemand anders tegen.

Pas na 4 maanden rust is de vriendschap ontstaan, we hebben toen een goed gesprek gehad en zijn we erachter gekomen dat we elkaar gewoon niet op het juiste moment waren tegengekomen voor een liefdesrelatie. Ik zie mijzelf nu meer als zijn duwtje om zijn relatie te beëindigen. En hij heeft dat een keer beaamd. Hard maar wel realiteit.

Maar omdat we veel gedeeld en meegemaakt hebben en elkaar vertrouwen zouden we als vrienden verder gaan. Dus ik hou van hem als goede vriend, net zoals ik hou van mijn vriendinnen. Het is goed zo!

@chiwe, ik besef mij eigen dat, hoe Grey en ik het nu hebben, best bijzonder is. We hebben alles nog zoals het was alleen zonder de seks en echte liefdesgevoelens. Misschien beter gezegd, zonder verwachtingen of verlangens van elkaar.
Het is lastig dat het voor jouw gevoel alles of niets moet zijn, dat het anders niet gaat werken. Ik kan je daar helaas niet in adviseren omdat ik vrijgezel was toen der tijd en had dus de ruimte mijn gevoelens te laten zijn zoals ze waren.
Waar ben je bang voor als je tegen M zegt ik stop er mee? Ben je bang dat je uiteindelijk “alleen” bent?
Ik lees dat jij veel rekening houdt met hem, is het niet tijd om rekening te gaan houden met jezelf en je huidige man?
Ik zeg dit nu “heel makkelijk” dat snap ik, alleen die vragen heb ik ook gehad en hebben mij aan het denken gezet.
Nevergiveup heel mooi hoe je door je verwerkingsroces je gevoelens hebt verwerkt.
Zoals je jullie relatie beschrijft lees ik dat je vriend oprecht is geweest over zijn gevoelens voor je in zijn proces.

Nevergiverup is er ruimte in je huwelijk om tijd voor je vriend te maken?
En met je vriend leuke dingen te doen in het openbaar?
Millie-x is die ruimte ook voor jou?

Visje83x veel sterkte :hug:
Zielsverwant schreef:
17-01-2020 09:13

Nevergiverup is er ruimte in je huwelijk om tijd voor je vriend te maken?
En met je vriend leuke dingen te doen in het openbaar?



Zielsverwant, waarom loep je niet even voordat je dit soort indringende vragen aan iemand stelt? Het is niet voor het eerst dat je de plank volledig misslaat omdat je er vanuit gaat dat iedereen hier getrouwd is/samenwoont en stiekem vreemdgaat. Met loepen en de laatste 3-5 reacties van NGU doorlezen had je gezien dat NGU dat helemaal niet doet.

Bijzonder irritant, die vooronderstellingen die je steeds doet.
Alle reacties Link kopieren
NGU, het gevoel dat het alleen alles of niets kan zijn heeft te maken met dat er al 26 jaar liefde zit. Voornamelijk sluimerend ergens weggestopt en soms kwam het even heftig aan de oppervlakte wanneer we elkaar weer tegenkwamen. We hebben het geprobeerd in het begin, puur vriendschappelijk maar dat is ons niet gelukt. Daar weer naar terug is volgens mij dus niet mogelijk als ik kijk waar we nu staan. Misschien dat het uiteindelijk wel op die manier zou kunnen, dat zou dan de tijd uit moeten wijzen.
Waar ik bang voor ben om nee te zeggen tegen M..... dat ik de ware gewoon voor de 2e keer weer laat lopen.
Waar ik bang voor ben om nee te zeggen tegen W..... dat hij zichzelf iets aan doet. Afgelopen week hier met mijn vriendin over gehad en zij onderschrijft mijn gevoel, zij is daar ook heel bang voor en snapt dat het me weerhoudt om die stap te nemen. Daarnaast heb ik en dit staat echt boven alles, ook de kinderen nog.

Net met de hond uit laten kwam ik de moeder van M tegen. Even staan praten. Ze bleef weer aandringen op een bezoekje van mijn kant. Ze vertelde dat bij hen op de vliering nog een doos met oude schoolspullen van M en zijn zus moesten staan. Ze dacht dat daar ook nog brieven en foto's van mij in zaten. Ze ging wel even zoeken, zou M ook wel leuk vinden dacht ze, al die herinneringen (haha). Ze zei dat ze het jammer vond dat het nooit iets blijvends was geworden, ze vond ons zo'n leuk stel.
Marana dat is jou beschuldiging gebaseerd o je eigen gedachte niet die mijne.

Ik weet het niet wie de plank misslaat bij veroordelen van iemand.
Want ik veroordeel niemand en wat ik denk kan jij niet lezen.
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
17-01-2020 09:47
omdat je er vanuit gaat dat iedereen hier getrouwd is/samenwoont

Maar eigenlijk is dat toch ook een groot wezenlijk onderdeel van het hebben van een minnaar? In de definitie is er toch sprake van een vaste relatie waarbij er nog een 3e persoon is met wíe er een (seksuele) relatie ontstaat.
Ik snap die aanname dus wel enigzins, maar je hebt wel gelijk hoor dat eerst even inlezen geen overbodige luxe is
Alle reacties Link kopieren
Zielsverwant schreef:
17-01-2020 10:04

Want ik veroordeel niemand en wat ik denk kan jij niet lezen.

Jij dénkt dat je niet veroordeelt, maar dat doe je dus wél. De manier waarop je je vragen formuleert is allerminst prettig en zit vol met verpakte aannames en oordelen
@Zielsverwant, jij schrijft alleen maar "jullie/jij" opmerkingen en boodschappen, nooit "ik"berichten.
En dat is precies het veroordelende in jouw posts.
En ik heb Zielsverwant even geloept. De "jij" boodschappen zijn de enige die zij/hij schrijft. De "ik" berichten schrijft zij/hij stelselmatig niet.
broekrok schreef:
17-01-2020 10:15
@Zielsverwant, jij schrijft alleen maar "jullie/jij" opmerkingen en boodschappen, nooit "ik"berichten.
En dat is precies het veroordelende in jouw posts.
Broekrok, dank je dat je als enige de tijd hebt genomen zich in mij te verdiepen zonder vanuit je eigen gevoel te veroordelen.
Dank je die neem ik in mijn afweging en mijn proces.

Ja, ik deel mij ervaring niet zo op deze forum, maar zo af en toe laat ik bewust iets van mijn ervaring weten. De goede lezer die ook zorgvuldig mijn verhalen leest merk het.

Een snelle lezer leest het niet. Die veroordeelt.

Ja ik zit in een proces dat ik het liefst met ervaringen van andere wil oplossen. Dus zonder hier volledig verhaal te delen.

Dit om niet herkenbaar te worden.

En dat ik soms confronterende vragen stelt hoort bij mijn verwerkingsproces.

Ik snap dat mijn confronterende vragen niet plezierig zijn en weerstand oproepen.
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
16-01-2020 18:22
Jeda

Hoe kom je van dit





In 10 dagen tijd tot:









Ook al ben je slechts aan het flirten en spanning aan het zoeken (dat was toch waarom je met die collega begon), ben je toch nu al je relatie op het spel aan het zetten he. Wat weerhoudt jou ervan om gewoon die relatie te verbreken?

Er is hier veel gebeurd de afgelopen periode en ik kan erg lang doorgaan. Te lang zodat ik uiteindelijk zelf hele maal kapot ben. Binnen de relatie dan. Maar dat kan lang voort sudderen bij mij totdat ik mij ineens zelf voort moet slepen zeg maar. Er zitten veel dingen erg goed in mijn relatie. Maar als zijn duiveltje weer eens de boventoon voert gaat het mis.
@ Zielsverwant, je speelt een advocaat van de duivel. En dat is juist op dit topic bepaald onnodig!!!

Als je nl. de OP goed leest, lees je ook precies waar het om en over gaat.
Zielsverwant schreef:
17-01-2020 10:04
Marana dat is jou beschuldiging gebaseerd o je eigen gedachte niet die mijne.

Ik weet het niet wie de plank misslaat bij veroordelen van iemand.
Want ik veroordeel niemand en wat ik denk kan jij niet lezen.



Ik heb niet over veroordelen maar over vooroordelen. Dat is wat anders he.


Je vraagt of er 'binnen haar huwelijk' bladiebla.
Kijk voortaan eerst even of iemand wel getrouwd is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven