Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad, wat heb je daaraan. Eens met Julus.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
...
anoniem_387674 wijzigde dit bericht op 17-02-2020 08:18
98.50% gewijzigd
Vind je hem niet totaal respectloos Chiwe? Naar jullie allebei? Hij wil iets en de rest doet er niet toe.
Alle reacties Link kopieren
Ik vermoed dat er iets gaande is.
Heb een uur of 2 geleden geappt en hij reageerde vrijwel direct.
Ik gooide hem voor de voeten wat Julus hier schreef over binnen boord houden. Hij zei dat hij me inderdaad niet voor de tweede keer uit zijn leven wil laten verdwijnen. Soms is er iets nodig om echt tot een bepaald besef te komen en om in beweging te komen, ook al is het misschien te laat
Hij ging verder niet in op mijn vragen, hij sloeg me met mijn eigen woorden om de oren, namelijk dat je sommige woorden niet moet lezen maar moet horen. Elkaar dan ook aan kunnen kijken was nóg beter, dus als ik wilde en het zou lukken konden we elkaar ook even ergens zien.

Mijn nieuwsgierigheid gaat het geheid winnen, maar de komende dagen wordt bellen lastig, aangezien ik ziek thuis ben, de oudste ook ziek is geworden en W is vrij.
Alle reacties Link kopieren
Heb hem net nog even geappt dat ik me niet weer ga schikken naar zijn voorwaarden wat betreft op welke wijze er contact is
Ik zou hem blokkeren. Wat heb je aan een gesprek, aan meer teleurstellingen?
Hij draait dat samenwonen heus niet terug en die eerste vrouw ga ja nooit worden.
Wat wil je van hem horen?
Kies voor jezelf. Ben sterk en hou ook de eer aan jezelf. Je komt hier vast ook overheen zonder een gesprek met hem.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook in kamp "Chiwe, trek die kies eruit". Ik snap echt wel dat het leven leuker lijkt met hem maar is dat echt zo? Zo'n enorm onbereikbare man waar jij een vluchtweg in ziet om je klote thuissituatie te ontvluchten? Een man die nooit voor jou gaat kiezen maar alle zeilen bijzet om zijn ooit-jeugdliefde-nu-minnares in zijn leven te houden?

Misschien snapt hij pas écht wat hij mist als hij je kwijt is.

Je hebt er goed wakker van geleden dus....
...
Chiwe wat een zak hooi! Heel vervelend voor je! Kies vooral voor jezelf. Als je steeds veel verdriet hebt om deze situatie is het het niet waard.
Ik heb er wel een jaar over moeten doen om die keuze te maken, maar ik ben nu bijna een maand verder en ervaar wel echt rust.

Ennnn het lijkt opeens al voorjaar haha.
Ook heel apart , sinds ik de knoop heb doorgehakt lijkt het ook alsof er iets veranderd is en komen de mannen soort ‘vanzelf ‘. Grappig is dat.
Ik voel me goed, ben happy , ook zonder minnaar!
Nieuwe start voor mij in 2020 en voelt zoooo fijn om de regie te hebben over m’n eigen leven , zonder proberen te schikken naar hem.
En te hopen op een date etc.

Bij hem gaat het nog steeds erg moeizaam en zal me niks verbazen als het binnenkort ‘einde verhaal’ is.
Ik voel me daar niet verantwoordelijk meer voor.

We zien wel hoe het loopt , maar ik ben gelukkig niet verdrietig meer, in tegendeel.
Die nieuwsgierigheid kan ik wel begrijpen. Zou ik zelf ook hebben en om eventuele vragen beantwoord te zien. Maar aan de andere kant, Wat brengt het? Doorgaan zoals jullie deden? De onrust blijft bestaan en je weet nu dat je altijd vrouw 2 blijft.
Kan je daar genoegen mee nemen of zou je liever vrouw 1 zijn?

Misschien is het nu de tijd om uit te zoeken wat je met je eigen huwelijk wil?

Geloof me, het is verdomde moeilijk en doet ontzettend pijn, het afscheid nemen. Ex blijft ook steeds de lijnen aantrekken maar ik trek het niet meer.
De onrust steeds. Bestond er maar een knop waarmee die rot emoties in 1 klap uitgezet konden worden.
Chiwe schreef:
24-01-2020 05:27


Mijn nieuwsgierigheid gaat het geheid winnen


Hij weet de juiste knoppen in te drukken bij je. Hij kent je goed genoeg om te weten wat hij moet zeggen om er toch een gesprek uit te kunnen slepen. Feit is dat hij gaat samenwonen en hij het niet belangrijk genoeg vond om jou dat te vertellen.
Alle reacties Link kopieren
Chiwe ,
It sucks ...
Voor mij klinkt dit ook allemaal heel herkenbaar.
Liefde maakt je soms blind voor de situatie , maar als je er goed over nadenkt zou je dit gedrag toch niet accepteren van iemand waar je niet verliefd op bent .
Ik ben uiteindelijk sterk genoeg geworden om ermee te breken .
Zo’n man zonder ruggengraat is toch eigenlijk geen relatie materiaal .
Hoe zou hij zich dan gedragen als je met hem in een relatie zit ...
( dit soort vragen stelde ik mezelf)
Ik voel me ook opgelucht nu , net als visjes .
En straal positieve energie uit en voel deze ook.
Alsof alles weer gaat stromen .
De meeste mannen blijven dit spel spelen , ik denk dat maar een enkeling echt ballen heeft .
Mij niet meer gezien .
Ik probeer te kijken hoe mijn eigen relatie nog te redden valt en anders zal ik andere wegen moeten bewandelen .
Alle reacties Link kopieren
Nu ik hier dan toch begonnen ben met schrijven wil ik gelijk ook maar een vraag stellen.

Minnares en ik zijn dus erg close met elkaar alleen loop ik iedere keer met haar ergens tegenaan waarvan ik niet goed weet hoe ik er het beste mee om kan gaan.

In de week voordat haar menstruatie begint "duwt" ze mij altijd ver weg. De ene keer een stuk verder dan de andere keer. In die week hangt ze ook erg aan haar gezin en geeft ze aan haar gezin niet te willen verlaten. In die week wil ze dan soms ook helemaal geen contact. Na die week begint alles weer van voren af aan en is ze weer erg close. Nu snap ik uiteraard dat dit komt door de hormonale balans die veranderd tijdens de cyclus dus daar heb ik ook begrip voor.

Mijn vraag is nu hoe ik daar het beste mee om kan gaan? Moet ik haar dan met rust laten en geen contact zoeken (met het risico dat ik uit beeld verdwijn?), juist wel contact blijven zoeken maar in mindere mate, iets anders wellicht? Ik wil mezelf absoluut niet opdringen aan haar maar heb aan de andere kant ook wel de, misschien ongegronde, angst dat ik haar hierdoor zal verliezen.

Wellicht nog even ter aanvulling, ik heb haar wel eens gevraagd of haar gevoelens voor mij tijdens die periode ook anders zijn. Hierop heeft ze gezegd dat dat niet het geval is.
anoniem_382525 wijzigde dit bericht op 24-01-2020 09:45
Reden: Aanvulling ter verduidelijking.
7.55% gewijzigd
Oh Chiwe, neeeee....
Wat een weggewaaid dakraam zeg. Een affaire stoppen, soit. Maar het is natuurlijk niet zo dat die samenwoonplannen uit de lucht kwamen vallen. Eens met Rooss: hij besloot samen te wonen en vond het niet belangrijk genoeg om dat te vermelden.

Ik herken de nieuwsgierigheid van het gedoe met De Marmot in oktober. Maar ik zou echt voet bij stuk houden: kom maar terug als je er vol voor kunt en wil gaan. En anders niet. Ook geen verhalen over het wiewatwaarhoe, daar koop jij namelijk niks voor.

Hang on, huil maar even onder je dekentje en laat die tranen maar stromen. En daarna opkrabbelen en kijken naar wat jij nu werkelijk zelf wil.

:hug:
Ik ben wel benieuwd hoe het met Pluisje, Gea en Passiflora is...

En Lois, ik denk veel aan je!
Ik lees heel weinig mee, sorry. Het is volledig gedaan, Minnaarschap en vriendschap. Hij heeft de stekker er compleet uitgetrokken.

Hij zit zelf niet goed in zijn vel, duwt iedereen wat weg . Ook andere vrienden en ook deels zijn vrouw. Hij wil niet vertellen wat er precies aan de hand is, aan niemand . Hij zegt dat het niets met mij te maken heeft maar dat hij niets wil vertellen. Ik denk een enorme midlife crisis, hij is zoekende.

Al paar weken/maanden hebben we heel weinig contact gehad, contact kwam altijd van mij uit. Laatste weken hield ik de eer aan mezelf en liet ook niets meer weten, ergens in de hoop dat hij toch contact zou zoeken maar dat doet hij niet .

Hoe het voelt… pijnlijk. Hij heeft jaren mijn leven bepaald voor een deel en loslaten is pijnlijk. Ik krijg het bv nog niet over mijn hart mijn wifi af te leggen en blijf hopen op een bericht dat niet komt. Ik hoorde hem elke dag van 'smorgens tot 's avonds, vaak ook midden in de nacht als hij niet kon slapen. Het is afkicken van de aandacht , het niet meer krijgen van berichten, het gevoel dat hij niet meer aan me denkt .

Tijd heelt waarschijnlijk….
Alle reacties Link kopieren
...
anoniem_387674 wijzigde dit bericht op 17-02-2020 08:18
99.39% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
WeirdMen schreef:
24-01-2020 09:40

Mijn vraag is nu hoe ik daar het beste mee om kan gaan?
Als ik het goed begrepen en onthouden heb blijven jullie beiden in jullie gezin omdat de kindjes nog klein zijn maar kunnen jullie éigenlijk niet wáchten tot het kroost redelijk zelfstandig is om elkaar daarna in de armen te vliegen en te huisboombeesten. Toch?

Ik zou dus zeggen, Men, vraag het haar? Jullie zullen in jullie ooit echte relatie ook wel eens zaken tegenkomen die wat lastigjes zijn en waarvan je de neuzen even één kant op moet zien te krijgen. Kun je nu alvast oefenen!

Succes.
...
Alle reacties Link kopieren
royalchick schreef:
24-01-2020 09:30

Zo’n man zonder ruggengraat is toch eigenlijk geen relatie materiaal .
Maar je wilt nog wel een vriendschap met deze "loser"? Waarom eigenlijk?
Een vriendschap is ook een soort relatie hè?
...
Alle reacties Link kopieren
pluisje1978 schreef:
24-01-2020 11:28
Tijd heelt waarschijnlijk….
Yep.

Dit is heel goed, je mag dit echt omarmen. Jullie minnaarrelatie moest hoe dan ook stoppen maar dat lukte je niet omdat jullie in een verknipte vierhoeksvriendschap zaten waarbij jij en hij het met elkaar deden. Nu heeft hij de stekker uit het hele vriendschapsgebeuren getrokken en dat geeft jou prachtig de tijd om hiervan te genezen zonder dat er excuses bedacht moeten worden waarom de vriendschap niet meer zou werken.

Mooier kon het niet lopen al zal het best kut voelen.
Maar Pluis, het voelde al een hele tijd kut hè?
...
Alle reacties Link kopieren
Weirdmen, eens met Roos. Vraag haar wat ze nodig heeft. Rust of aandacht? Mijn gedachten gaan ook alle kanten op in de week voor mijn menstruatie, maar twijfelen aan mijn relatie doe ik nooit. En ik weet dat ik mijn partner maar hoef te zeggen wat ik van hem wil en dan krijg ik dat ook.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Ik lees nog steeds mee hoor ;-)

Ik start maandag met mijn 3e chemo, althans, als mijn bloeduitslagen goed zijn. Ben helaas erg beroerd geweest van de 2e kuur, hoop dat de vlg minder zwaar zal zijn.

Mijn ex-minnaar en ik hebben haast dagelijks contact via chat. Hij leeft erg met mij mee en is me zelfs al een keer komen opzoeken. Erg fijn om te weten dat het niet alleen lust was ;-)
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
24-01-2020 08:11

Misschien snapt hij pas écht wat hij mist als hij je kwijt is.

Je hebt er goed wakker van geleden dus....


Ja behoorlijk wakker zelfs, bah.

Ik denk inderdaad dat hij dat nu dus bedoelde met dat er soms iets nodig is om tot een bepaald besef te komen en in beweging te komen.....

Sugarsnap schreef:
24-01-2020 11:58
Chiwe, ze woont nu nog niet bij hem dus? Omdat hij wel midden in de nacht met jou kan appen. We bizar dat hij ook je vriendin er bij betrekt trouwens. Een kat in het nauw maakt vreemde sprongen.


Ja dat vind ik dus het vreemde, dat ik dus ineens 24/7 kan en mag bellen en dat hij inderdaad snachts appt. Hij was namelijk toen ik hem aan de telefoon had onderweg naar haar.
Hij heeft mijn vriendin vanochtend ook geappt. Stuurde iets in de trant van actie ondernemen en hopelijk niet te laat.
Ze is aan het werk dus weinig tijd om te reageren. Ze heeft wel eens vaker contact met hem hoor, dus heel bizar is het niet denk ik.


Ik weet echt niet wat ik er van moet denken.
Hij houdt voet bij stuk, zegt iets te moeten vertellen, maar wil dan mijn reactie horen en het liefst ook zien.
Als ik niet bel is dat ook oké, als ik boos ben en blijf dan is het zijn eigen schuld en dan heeft hij maar te dealen met alles wat er gebeurt.
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel voor jullie advies Rooss4.0 en Bulbul. Ik ga ermee aan de slag.
Loïs :hug:
Alle reacties Link kopieren
Loïs, ik duim voor je voor een minder heftige kuur meis! En wat top dat exminnaar je op kwam zoeken, was dat fijn? Of voelde het ook een beetje weird?
...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven