Minnaar deel 39

22-10-2019 13:38 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
Jeda15 schreef:
21-01-2020 14:35

Millie, vraag voor jou. Stel hij krijgt die open relatie? Wat brengt dat meer voor jou? Hij kan/wil geen leven met jou op bouwen. (Zoals ik het begrijp hoor)
Dat begrijp je goed en zou ik zelf ook niet willen. De open relatie zou mij van m'n schuldgevoel verlossen (en hem natuurlijk ook) en meer ruimte bieden voor hetgeen we allebei graag willen; vriendschap plus.
anoniem_392432 wijzigde dit bericht op 21-01-2020 21:05
2.80% gewijzigd
Error
Jeda ik sluit mij volledig aan bij wiekjes.
Al denk ik net zoals roos dat de 'waarschuwing' geen zin heeft.

Als je na 1 jaar er al zo in staat gaat het hoogst waarschijnlijk niet beter worden dus waarom niet stoppen?
Als je eventuele vreemdgaan uitkomt is het vele malen erger.

En nee ik ben geen heilige, verre van, maar als Ik de tijd terug kon draaien was ik die bewuste avond weggelopen.
Alle reacties Link kopieren
Als meelezer begrijp ik jouw stappen ook niet Jeda, er is een kind in het spel maar je maakt naar mijn idee de stap om er een nog grotere puinhoop van te maken.
Je geeft je partner tijd zeg je maar ondertussen ben jij al half elders.

Pluisje, lees je nog mee en zo ja, hoe is het met je?
Hatsjikideee...
Alle reacties Link kopieren
Mijn verstand weet dat jullie gelijk hebben. Ik vlucht nu eigenlijk voor de realiteit van thuis. Ook ik en c denken beide zeker na over het hoe, wat en waarom...
Alle reacties Link kopieren
C heeft hier toch niet zoveel mee te maken, Jeda? Dit is jouw proces toch?
Is dit een terugkerend patroon in jouw leven, heb jij je altijd laten leiden door anderen? Door mannen, door je ouders wellicht nog op hogere leeftijd?

Ik vind het heel bijzonder dat je in een eerdere relatie vreemdgaat, scheidt en in no time weer samenwoont. Alsof je het werkelijk lastig vindt alleen te zijn, je eigen beslissingen te nemen. En je zet je kind in als excuus om in een situatie te blijven die niet oké is voor alle partijen.
We mogen natuurlijk niet voorbij gaan aan jouw worstelpartij, die zal er ongetwijfeld zijn.

Ik denk dat het zuiver en kies is om je relatieproblematiek niet met C te bespreken, hij is enorm bij machte om jouw ideeën over je partner te kleuren. Als je wilt sparren, doe dat dan met een neutraal, ongekleurd iemand, een persoon dat geen baat heeft bij jouw keuzes. En probeer eens te kijken naar de grote keuzes in je leven en hoe die tot stand zijn gekomen. Weet Jeda echt wie Jeda is of doe je maar wat, leunend op anderen?
...
Jeda, het leest een beetje alsof je je vriend direct in de steek laat als C nu een echte relatie met jou zou willen. Niet kies tov je vriend.


Ik gun je 2 dingen:
- Je eigen keuze, zelfstandigheid, geen man nodig hebben, gewoon alleen (met kind) kunnen wonen
- Een relatie waarin je open kunt zijn over je behoefte aan spanning, en dat (evt samen met je partner) kunt invullen


Ik had een minnaar toen ik mijn scheiding in gang zette. Ik ging gelukkig niet voor hem scheiden, maar omdat ik niet verder wou met mijn huwelijk, ook als dat betekende dat ik alleen zou zijn. En dat was ook wat er gebeurde, want die minnaar van toen ging natuurlijk niet scheiden. Eén van de beste beslissingen in mijn leven.
En een andere beslissing waar ik nog steeds heel erg blij mee ben is dat ik direct in mijn nieuwe relatie open ben geweest over het feit dat ik monogamie niet noodzakelijk vind, dat ik erotisch wilde uitgaan en evt dingen met anderen zou willen doen.
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
22-01-2020 09:14
En een andere beslissing waar ik nog steeds heel erg blij mee ben is dat ik direct in mijn nieuwe relatie open ben geweest over het feit dat ik monogamie niet noodzakelijk vind, dat ik erotisch wilde uitgaan en evt dingen met anderen zou willen doen.
Dat is precies hoe het bij mij is gegaan en daar ben ik ook heel blij mee, dat ik daar nu open over kan zijn. Ik lees met jullie mee omdat ik die worsteling tussen niet willen/kunnen opgeven wat je hebt (een lang huwelijk/relatie, een stabiele situatie voor eventuele kinderen) en de aantrekkingskracht en/of liefde voor een ander zelf ook heb gekend. Bij mij resulteerde dat in het einde van mijn huwelijk maar dat heeft ook een poos geduurd. Ik heb alle eventuele opties en scenario's met mijn man besproken, ook al was dat vreselijk moeilijk. En toen mij duidelijk werd dat onze zienswijzen zó ver uit elkaar lagen dat ik mijzelf moest verloochenen om in het huwelijk te blijven, was ik eruit. Toen besefte ik dat het niet ging om de keuze tussen mijn man en die andere man, maar tussen mijn man en mezelf. En misschien zelfs wel tussen twee kanten van mezelf, tussen wat-wil-je-echt en wat-denk-je-dat-je-hoort-te-doen. Wat een eyeopener was dat zeg.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
Jeda, ik zou je echt adviseren om vóór je überhaupt iets gaat ondernemen met C, éérst je relatie onder de loep te nemen en daarin keuzes te maken. Eerst ontdekken hoe het zit met de liefde voor je partner. Zodra je met C iets gaat beginnen vrees ik dat dat lastig gaat worden.
Echt, ik zou willen dat ik dat had gedaan/kunnen doen. Als ik weet wat ik nu weet was ik er namelijk nooit aan begonnen met M, had ik het gelaten bij dat bijkletsen onder het genot van een kopje koffie (misschien had ik het al moeten laten bij die eerste keer dat we elkaar weer tegen het lijf liepen). We dachten toen allebei, één keertje, soort unfulfilled business. Een keer ervaren hoe het voelt samen na al die jaren.
Nu zit ik er te diep in en worstel ik maar kom niet boven.
Echt die worsteling, dat heen en weer geslingerd worden tussen al die emoties zou ik je graag besparen. Dit niet eens in de eerste plaats voor jezelf.....
chiwe wijzigde dit bericht op 22-01-2020 11:04
3.25% gewijzigd
Opvallend he. Chiwe en Elize en Millie zeggen allemaal hetzelfde: als ik het kon terugdraaien zou ik niet zijn vreemdgegaan/geen seks gaan hebben met een man in een relatie. En dat zijn dan de minnaressen die nu nog in hun minnaarsrelatie zitten. En niet de oud-minnaressen die inmiddels gescheiden zijn met alle gedoe daaromheen.

Heel Viev denkt altijd dat wij hier in dit topic vreemdgaan toejuichen, het tegendeel is gewoon waar. Ja de dates zijn leuk en spannend en geil, maar al het gedoe eromheen niet waard, achteraf.
Alle reacties Link kopieren
Al een tijd niet geschreven, maar nog dagelijks meelezend.

Zelf zou ik het ook nooit meer doen. En zou willen dat ik toendertijd een andere keuze had gemaakt en ik was niet eens verliefd op minnaar.

Maar het 'grappige' mbt jeda is dat zij het al eerder heeft gedaan en blijkbaar niet het gevoel heeft ik wil niet weer in die situatie belanden voor mezelf en ook niet voor mijn partner.
Inmiddels al wel uit de 'relatie' maar nog steeds hebben we 'struggles'.
Gevoelens voor elkaar die hij beter kan scheiden dan ik dat kan.
Alle emoties van toen zijn soms weer aanwezig, dodelijk vermoeiend. En waarom? Het leid nergens heen!

De struggle van een eigen relatie en alle gekmakende gedachten spinsels herken ik helaas ook (los van minaar).
Ga het gesprek aan met je partner, zoek uit wat jij wilt, wat jullie willen.
Praat met elkaar!!!
Vlucht niet, zoals ik deed, in een 2de relatie want zo geweldig is dat niet.
En daarbij, heb ik ondervonden dat die struggle in je eigen relatie nog gewoon bestaat hoor alleen zit je dan met je kop in de wolken (of in het zand).
Ook ik zou het nooit meer doen! Mijn M was mijn eerste minnaar. Ik ben al weer tijdje ‘single’ en hij niet . ( ik ben overigens net als Marana niet weggegaan bij M’n ex voor M ). Ik denk dat niemand weg zou moeten gaan bij vaste partner voor een minnaar.

Ik heb nog steeds contact met M. ( vriendschappelijk ) en onlangs ‘op de koffie’ 😉 geweest bij nieuwe.
Het zal geen serieuze relatie worden, te veel verschillen qua toekomst.
Maar we kunnen wel echt leuk met elkaar opschieten en er is oprechte interesse naar elkaar. Elke dag is er een momentje contact ( of meerdere momentjes ).
Ik denk dat we wel een leuke tijd met elkaar kunnen hebben 😊.
Visje83, zie je nieuwe M dan louter voor het regelmatig invullen van je seksuele behoeftes? Het lijkt me lastig om verder te gaan zonder duidelijk toekomstperspectief. Als single kan je namelijk bredere verwachtingen stellen, om ook een klik te voelen.
Alle reacties Link kopieren
Even wat verwarring uit helpen hierzo.

Ik ben zeker een periode alleen geweest hoor en ook bewust. Niet van de ene in de andere relatie gedoken.

Nu komen ook een heleboel dingen samen. En het is zeker niet alleen een kind hoor. Er zijn zeer zeker meerdere factoren. Gelukkig bespreek ik relatie problemen niet veel met c. Meer met een vriendin en uiteraard met partner zelf.
Alle reacties Link kopieren
Marana schreef:
22-01-2020 11:00
Heel Viev denkt altijd dat wij hier in dit topic vreemdgaan toejuichen, het tegendeel is gewoon waar. Ja de dates zijn leuk en spannend en geil, maar al het gedoe eromheen niet waard, achteraf.
Helemaal mee eens. Ik was single en had een relatie met een getrouwde man. Nee, het is al het gedoe en de pijn en hartzeer niet waard. Nu tenminste een echte relatie met iemand die helemaal voor mij gaat - en ik voor hem. Heel wat beter! (Al kan ik nog weleens met nostalgische gevoelens terugdenken aan minnaar.. maar nooit meer 'voor erbij' en 'alleen als het hem uitkwam'.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
En dat blijkt uit heel veel delen. Delen volgeschreven over de twijfels, onzekerheden pijn en verdriet. Weegt dat op tegen die sporadische gestolen momenten? En tegen de ellende van een pijnlijke scheiding?
Zou het zo zijn dat vele minnaressen stiekem toch hopen dat zij die uitzondering zijn? Dat ze tot die ene procent behoren voor wie de man zijn partner verlaat?

Jeda ik vind het ook onbegrijpelijk dat je pas net een relatie hebt en nu alweer vreemdgaat. Waar gaat het dan om? Je hoort toch nog in de kroonluchters te hangen en als dat niet zo is, waarom ga je dan samenwonen?
Charles de verwachtingen zijn reeds uitgesproken. Ik denk dat ik misschien wel opgelucht ben dat dit ‘het’ is. Ik ben zeker nog niet toe om me opnieuw te binden , aangezien ik nog veel om minnaar geef. Misschien helpt dit ook wel om die stap verder te maken en definitief verder te gaan ( zonder minnaar ).
Visje, leuk voor je. En ik zou dit zeker aangrijpen om verder te gaan. Vaak helpt dat toch erg goed, om door een nieuw iemand over een vorige heen te komen. Niks mis met een leuke tijd hebben samen, als jij ook niet toe bent aan meer.
Alle reacties Link kopieren
Lieve mensen ,
Ik wil jullie graag een vraag voorleggen .
Is het mogelijk een goed vriendschappelijk contact te houden met je ex-minnaar?
Ik heb bijna 10 jaar een minnaar gehad .
Het liep de laatste twee jaar uit de hand emotioneel, we gingen elkaar té leuk vinden zeg maar ..met alle gevolgen van dien .
Ik kan het nu wel weer relativeren en vind hem ook een leuke vriend .
We hebben zoveel gedeeld , ook vriendschappelijk.
Vraag me af of het uiteindelijk niet gaat wrikken , zonder seks .
Hij voelt zich nog erg aangetrokken seksueel .
Terugkomend op jullie laatste reactie’s , ik zou het ook niet meer zo snel aangaan zo’n minnaarrelatie ..voelde me in die tijd ook vaker ongelukkig dan nu .
Hoge pieken maar ook diepe dalen .
Een mooie relatie met iemand die echt voor je gaat is voor mij veel waardevoller achteraf gezien .
Zolang hij zich nog steeds erg seksueel aangetrokken voelt tot jou gaat vriendschap niet werken.

Helemaal eens met je laatste zin.
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel Marana ,
Dat denk ik dus ook ..hij beweerd van niet .
Ik moet maar zien hoe het loopt dan ..
Zijn er hier meer mensen met ervaring daarmee vroeg ik mij af ?
Alle reacties Link kopieren
Ik zie mijn ex niet meer, ook geen contact meer. Beter zo, want vriendschap zou niet werken, daarvoor was de chemie tussen ons veel te sterk.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Ik lees hier al vele jaren mee maar wilde nu toch even reageren op het bericht van Marana.
Marana schreef:
22-01-2020 09:14
Jeda, het leest een beetje alsof je je vriend direct in de steek laat als C nu een echte relatie met jou zou willen. Niet kies tov je vriend.
Ik vraag me af waarom je dit niet kies vindt? Het feit dat mensen vreemdgaan is natuurlijk sowieso al niet kies t.o.v. je huidige relatie. Het feit dat je iemand verlaat als je minnaar/minnares een echte relatie met je zou willen is in mijn optiek niet heel erg veel anders.

Waarom ik er zo over denk? Ik zit in een nagenoeg gelijke situatie. Ik ben een man en heb iemand ruim 7 jaar geleden leren kennen. Sinds 2 jaar zijn wij elkaars minnaars. We genieten beiden hier intens van. We hebben ook al vaker naar elkaar uitgesproken om een relatie met elkaar aan te gaan. Echter, er zijn nu nog kleine kinderen bij betrokken en zolang we in onze thuissituatie elkaar niet de deur uitvechten hobbelen we zo door. Ik heb hier overigens minder moeite mee dan dat mijn minnares dat heeft. Zij wil er NU nog echt voor haar kindjes zijn. Omdat dit haar keuze is blijf ik ook nog thuiswonen zodat ik er nu ook nog gewoon voor mijn kinderen kan zijn. Als echter het moment ooit komt dat zij er wel klaar voor is, als ze vindt dat haar kinderen (en zijzelf) er klaar voor zijn om de volgende stap te zetten dan neen we die samen. Ik ben dus wel een man die echt kiest voor haar en mijn huidige relatie afbreekt voor haar.

Wellicht is dit niet netjes t.o.v. mijn huidige partner maar ik persoonlijk vind dit wel in het belang van mijn kinderen.

Misschien als kleine toelichting wil ik nog meegeven dat ik met mijn huidige partner al jarenlang in gesprek ben om onze relatie (al meer dan 20 jaar bij elkaar) weer op het juiste spoor te krijgen. We hebben ook relatietherapie gevolgd maar dit alles heeft nog steeds niet het gewenste resultaat opgeleverd. Als ik er thuis over in gesprek wil gaan krijg ik van mijn partner te horen dat zij het ook niet weet en de dingen die we afspreken om onze relatie weer op de rails te krijgen daar doet ze helemaal niks mee terwijl ik mijzelf wel probeer aan te passen op die punten waar mijn partner moeite mee heeft of graag anders zou willen zien.
WeirdMen, ok, als je samen kinderen hebt is het moeilijker om zomaar weg te gaan bij je partner. Als ik voor mezelf spreek zou ik niet willen dat mijn partner met mij samenwoont als hij liever met een ander zou samenwonen. Geef me dan de ruimte om iemand te zoeken die wel voor mij gaat.
In het geval van Jeda gaat het om een relatie van een jaar, en niet de vader van haar kind(eren). Waarom nog doen alsof je met hem samen de toekomst in wilt gaan als dat niet zo is? Waarom hem niet iemand gunnen die wel 100% voor hem gaat?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven