Seks
alle pijlers
Minnaar deel 39
dinsdag 22 oktober 2019 om 13:38
Al 38 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic. En zoals gewenst alle andere topics in de eerste post.
seks/minnaar-deel-38/list_messages/443929/120#
hoesjeboesje wijzigde dit bericht op 22-10-2019 13:47
86.53% gewijzigd
woensdag 3 juni 2020 om 16:56
Maar Millie, nu ben je ook niet gelukkig met hem, heb je meer gezeik en gedoe dan fijne momenten als ik het zo lees. Waarom is het zo heel erg vreselijk om hem kwijt te raken? Pas als hij uit beeld is sta je open voor andere leuke dingen in je leven.
Lois, oef, 30 kilo, en een half jaar opgenomen! Ik hoop dat je snel weer een beetje aansterkt. Wat moet het fijn zijn om weer thuis te zijn. En wat lief van je ex-minnaar, wat goed zeg dat hij er nog zo voor je is.
Lois, oef, 30 kilo, en een half jaar opgenomen! Ik hoop dat je snel weer een beetje aansterkt. Wat moet het fijn zijn om weer thuis te zijn. En wat lief van je ex-minnaar, wat goed zeg dat hij er nog zo voor je is.
woensdag 3 juni 2020 om 17:50
Lois, goed om weer van je te horen! Wat een heftige tijd heb je achter de rug, met zes maanden opname. Fijn dat je weer thuis bent! Mbt dat aankomen: ze hebben bij de apotheek van die Nutrilon flesjes die alles bevatten wat je nodig hebt en bedoeld om aan te komen. In diverse smaken. Idee?
Leuk en lief van je minnaar dat hij er zo goed voor je is.
Leuk en lief van je minnaar dat hij er zo goed voor je is.
woensdag 3 juni 2020 om 21:08
Bedankt voor jullie wijze woorden. Ik heb de bal inmiddels bij hem gelegd en hoop dat ik niet toegeef als ie daar blijft liggen. Ik weet dat verlatings en bindingsangst 2 kanten zijn van dezelfde medaille. Zo is het ook ooit begonnen. Als een soort test voor mezelf. Totaal gefaald dus, maar goed. Wellicht kijk ik ooit terug en begrijp ik wel wat ik hierdoor heb geleerd.
Loïs, wat fijn dat je weer de puf en interesse hebt om mee te lezen. Misschien moeten we afspreken dat je alleen mag lezen als je er iets bij eet?
Loïs, wat fijn dat je weer de puf en interesse hebt om mee te lezen. Misschien moeten we afspreken dat je alleen mag lezen als je er iets bij eet?
woensdag 3 juni 2020 om 21:20
Dat als hij me in zijn leven wil houden, hij dat moet laten zien in daden. En als die daden uitblijven (wat ik wel verwacht gezien het verloop van de afgelopen weken), moet ik zoals Roos ook al zei echt mijn ogen openen en de conclusie trekken dat ik dus niet belangrijk genoeg voor hem ben.
Wat ook meespeelt is dat door het hele thuis zijn gebeuren, hij zijn gezin meer op waarde schat. Vind ik alleen maar positief overigens, maar houd in die zin wel mn hart vast voor zijn acties als er weer meer ruimte komt om zijn eigen dingen te doen.
Wat ook meespeelt is dat door het hele thuis zijn gebeuren, hij zijn gezin meer op waarde schat. Vind ik alleen maar positief overigens, maar houd in die zin wel mn hart vast voor zijn acties als er weer meer ruimte komt om zijn eigen dingen te doen.
woensdag 3 juni 2020 om 21:26
Dus je mag dan opdraven als dat hem weer belieft, zoals het altijd al was. Hij trekt aan de touwtjes. En dat gaat echt niet veranderen. Zoals je al zegt: daden zeggen alles. Ook het uitblijven er van.
Als je hem net pas zou kennen en je zelf zou invullen zou ik nog zeggen, kijk het even aan. Maar in al die tijd dat je hier schrijft is het alleen maar gedoe en krijg je niet wat je wil. Dan is het toch duidelijk?
Als je hem net pas zou kennen en je zelf zou invullen zou ik nog zeggen, kijk het even aan. Maar in al die tijd dat je hier schrijft is het alleen maar gedoe en krijg je niet wat je wil. Dan is het toch duidelijk?
woensdag 3 juni 2020 om 21:44
Nu ben je te streng voor hem Jules. Hij heeft me wel degelijk veel gebracht het afgelopen jaar. Dat ik meer wilde dan hij kon geven is niet zijn fout. Hij heeft me nooit meer beloofd en we zijn altijd blijven praten over de gulden middenweg. Dat hij zich nu terugtrekt in zijn hol, komt juist doordat we veel dichter naar elkaar zijn toe gegroeid dan hij had verwacht. En dit vul ik niet in, maar waren zijn eigen woorden. Voor mij betekent dit ook iets positiefs. Ik heb hem gevoelsmatig blijkbaar genoeg geraakt om hem aan het denken te zetten. Laat hem nu maar werken aan zijn relatie, zou ik bijna zeggen. En dan zullen we wel zien hoe het loopt. Eerlijk gezegd, heb ik dat scenario liever dan dat hij nu z'n biezen zou pakken en ik de aanstichter ben. Laat hem maar ontdekken of hetgeen hij nodig heeft, binnen zijn relatie nog ingevuld kan worden en als dat niet zo is, of hij daar genoegen mee neemt. Persoonlijk denk ik dat ik niet de laatste zal zijn en ik heb nu al compassie met de volgende. Al ben ik er ook van overtuigd dat onze connectie er een uit duizenden is en wij samen gelukkig zouden kunnen zijn als de situatie anders was. Zucht.
woensdag 3 juni 2020 om 22:03
donderdag 4 juni 2020 om 11:09
Millie, ik pik dit er toch even uit. Een paar dagen geleden gaf je aan te vallen over het feit dat hij aangeeft dat je te veel verwacht en dat hij het allemaal niet meer weet. En daarna geef je aan dat het niet zijn schuld is.Millie-x schreef: ↑03-06-2020 21:44En toen ik dat vandaag bespreekbaar maakte, kwamen we weer (voor de 50ste keer) uit bij het 'je verwacht te veel van me' en 'ik weet het ook allemaal niet'. En vooral over dat laatste val ik.
(...)
Dat ik meer wilde dan hij kon geven is niet zijn fout. Hij heeft me nooit meer beloofd en we zijn altijd blijven praten over de gulden middenweg.
Ik snap echt dat je met je eigen gevoelens overhoop ligt, maar dat kan je hem - getuige je laatste post - niet echt voor de voeten gooien he?!
Je vult best veel voor hem in, maar kan je ook accepteren en berusten in het feit dat hij het kennelijk echt even niet weet? En hem dat proces ook gunnen, zonder daar invloed op uit te willen oefenen?
Ik denk dat je daarmee namelijk de strijd met je verlatingsangst aan gaat. Het geduld en de rust opbrengen zonder hem al jouw verwachtingen, wensen en eisen op te leggen. Zonder ultimatums, zonder afdwingen of provocaties om te kijken of hij echt wel genoeg om je geeft. Dat vraagt afstand, fysiek en mentaal en dat is nu juist een rode vlag voor je... Het is een moeilijke strijd met jezelf, maar ik denk uiteindelijk wel bijzonder waardevol.
Overigens denk ik dat je de illusie ‘van je verlatingsangst afkomen’ niet moet koesteren. Het vindt zijn oorsprong in andere oorzaken dan het hebben van een minnaar. Dat zit in hechtingspatronen en overtuigingen die diepgeworteld zijn. Ik denk wel dat je er beter mee om kunt leren gaan, maar dat kost tijd en zelfonderzoek (Bijvoorbeeld bij een therapeut/psycholoog).
Het bijkomend voordeel is dat je de focus dusdanig op jezelf moet leggen, dat je geen tijd meer hebt om alles wat een ander doet te over-analyseren
Het hele fenomeen is mij ook niet onbekend en ik ben er nog steeds niet, maar ik kan wel herkennen wanneer ik provoceer vanuit mijn verlatingsangst en dat vervolgens bijsturen.
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 04-06-2020 11:28
22.65% gewijzigd
donderdag 4 juni 2020 om 12:03
Eigenlijk ben ik best een beetje trots op hem, dat hij eindelijk doorheeft datOndersteboven19 schreef: ↑04-06-2020 11:09Ik snap echt dat je met je eigen gevoelens overhoop ligt, maar dat kan je hem - getuige je laatste post - niet echt voor de voeten gooien he?!
Dat doe ik naar mijn idee ook niet. Ik neem hem wel kwalijk dat hij a zegt en b doet, maar daar maak ik me zelf ook schuldig aan.
Je vult best veel voor hem in, maar kan je ook accepteren en berusten in het feit dat hij het kennelijk echt even niet weet? En hem dat proces ook gunnen, zonder daar invloed op uit te willen oefenen?
Die beslissing heb ik gisteren wel genomen. Of ik het ook volhoud als het stil blijft, weet ik nog niet.
ik de derde persoon in zijn relatie ben geweest en dat dat niet goed is. En zoals ik gisteren al zei, laat hem nu maar uitzoeken of ze het met 2-en ook redden. Het gaat iig rust geven. Hoop alleen niet dat hij de onrust die er was alleen aan mij toerekent.
donderdag 4 juni 2020 om 12:50
Maar Millie wat is er daadwerkelijk sinds deze post veranderd?! Eerst baal je dat hij niet inziet dat jij een positieve invloed hebt op zijn relatie, vervolgens baal je dat hij aangeeft dat het op dit moment thuis best goed gaat en nu ben je er trots op dat hij inziet dat jij de derde bent geweest en dat dat verkeerd is.
Ik probeer je te volgen in je gedachtengang...
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 04-06-2020 13:04
3.17% gewijzigd
donderdag 4 juni 2020 om 12:56
Waarom is het belangrijk voor je dat hij jou niet als de bron van onrust ziet?
Het komt op mij over dat je zelf net zo heen en weer gaat als je lover dat doet. En daarmee dus een onrustige factor in zijn leven bent.
Welke duidelijkheid, zekerheid en grenzen heb jij hem te bieden? Wat kan en mag hij van jou verwachten aan constante factor, zonder alle emotionele achtbanen en stekker-trek-acties?
Het komt op mij over dat je zelf net zo heen en weer gaat als je lover dat doet. En daarmee dus een onrustige factor in zijn leven bent.
Welke duidelijkheid, zekerheid en grenzen heb jij hem te bieden? Wat kan en mag hij van jou verwachten aan constante factor, zonder alle emotionele achtbanen en stekker-trek-acties?
donderdag 4 juni 2020 om 13:09
Mijn gedachten bestaan uit 2 delen. Het ene deel is gefocust op wat ik graag zou willen en hoe ik me voel. Het andere deel gaat meer over zijn proces. En het loopt nogal eens door elkaar.
Op de momenten dat ik rationeler naar de situatie kan kijken, kan ik me beter inleven in hem. En ben ik oprecht begaan met de staat van zijn relatie en welke impact dat op hem heeft.
Op de momenten dat ik emotioneel ben, voel ik vooral wat dit hele gebeuren met mij doet.
Hij is nu voor zichzelf de afweging aan het maken wat belangrijk voor hem is en daar heb ik respect voor. Eerder stond hij niet zo stil bij zijn eigen motieven. Gebeurden de dingen gewoon. Dat heeft hij trouwens zelf ook aangegeven, dat ik hem in die zin wel het eea heb geleerd over zichzelf.
Op de momenten dat ik rationeler naar de situatie kan kijken, kan ik me beter inleven in hem. En ben ik oprecht begaan met de staat van zijn relatie en welke impact dat op hem heeft.
Op de momenten dat ik emotioneel ben, voel ik vooral wat dit hele gebeuren met mij doet.
Hij is nu voor zichzelf de afweging aan het maken wat belangrijk voor hem is en daar heb ik respect voor. Eerder stond hij niet zo stil bij zijn eigen motieven. Gebeurden de dingen gewoon. Dat heeft hij trouwens zelf ook aangegeven, dat ik hem in die zin wel het eea heb geleerd over zichzelf.
donderdag 4 juni 2020 om 13:31
Ik kan geen genoegen meer nemen met de restjes van zijn tijd. Met de spaarzame momenten samen. Dat kon ik wel toen ik nog niet wist wat voor fijne man hij daadwerkelijk is. Nu ik verliefd ben, wil ik meer. En hij ook, maar dat kan dus niet. En voila, onrust. De oplossing zou zijn, dat ik kan genieten van de momenten die er wel zijn samen. Maar gezien mijn eerder benoemde probleempje, kan ik dat niet. En eigenlijk vind ik ook dat ik het waard ben dat hij wel 100% voor me gaat. Maar ja, welke man in zo'n situatie doet dat uiteindelijk.Ondersteboven19 schreef: ↑04-06-2020 12:56Waarom is het belangrijk voor je dat hij jou niet als de bron van onrust ziet?
Omdat hij daar net zo goed debet aan is. De grootste reden van die onrust is dat hij niet single is.
Het komt op mij over dat je zelf net zo heen en weer gaat als je lover dat doet. En daarmee dus een onrustige factor in zijn leven bent.
Daar heb je zeker gelijk in. We wisten allebei niet hoe om te gaan met deze situatie.
Welke duidelijkheid, zekerheid en grenzen heb jij hem te bieden? Wat kan en mag hij van jou verwachten aan constante factor, zonder alle emotionele achtbanen en stekker-trek-acties?
Daar zullen we waarschijnlijk nooit achter komen. En dan vinden we allebei heel jammer. Hij zou single moeten zijn om dat uit te vinden.
donderdag 4 juni 2020 om 13:43
Lukt het je om hem de emotionele kant niet voor de voeten te werpen en in je communicatie richting hem rationeel te zijn?
Wat de situatie met jou emotioneel doet, zegt voornamelijk iets over jou. Je zelfbeeld, je overtuigingen, je grenzen, je pijnplekken. Die heb je al ruim voor deze man opgedaan en bepaald. Dit komt dus primair niet door hem, maar zijn gedrag maakt dat dit (extra) komt bovendrijven. En dat veroorzaakt onrust, bij hem en bij jou.
Het is de kunst om daar goed mee om te gaan en vooral de focus op jezelf te houden, zeker in emotioneel stressvolle tijden.
Wat de situatie met jou emotioneel doet, zegt voornamelijk iets over jou. Je zelfbeeld, je overtuigingen, je grenzen, je pijnplekken. Die heb je al ruim voor deze man opgedaan en bepaald. Dit komt dus primair niet door hem, maar zijn gedrag maakt dat dit (extra) komt bovendrijven. En dat veroorzaakt onrust, bij hem en bij jou.
Het is de kunst om daar goed mee om te gaan en vooral de focus op jezelf te houden, zeker in emotioneel stressvolle tijden.
donderdag 4 juni 2020 om 13:57
Ik hoop dat je vindt dat je het waard bent dat EEN man 100% voor je gaat en niet al je hoop op deze man is gevestigdMillie-x schreef: ↑04-06-2020 13:31Ik kan geen genoegen meer nemen met de restjes van zijn tijd. Met de spaarzame momenten samen. Dat kon ik wel toen ik nog niet wist wat voor fijne man hij daadwerkelijk is. Nu ik verliefd ben, wil ik meer. En hij ook, maar dat kan dus niet. En voila, onrust. De oplossing zou zijn, dat ik kan genieten van de momenten die er wel zijn samen. Maar gezien mijn eerder benoemde probleempje, kan ik dat niet. En eigenlijk vind ik ook dat ik het waard ben dat hij wel 100% voor me gaat. Maar ja, welke man in zo'n situatie doet dat uiteindelijk.
Het is ook een gedoe. Je begint aan een minnaar, denkt dat je het allemaal wel onder controle hebt en houdt. Maar het is niet heel gek dat je - zeker met verlatingsangst - hoteldebotel verliefd eindigt. Ik heb dat zelf ook meegemaakt.
De rol van minnares is hierin ook een hele gevaarlijke. Want je bent geliefd (en dat is het verlangen dat je hebt) maar de tweede (of derde) optie. Je bent een “second best” en dat raakt je vertrouwde gevoel van niet goed genoeg. Dus nee, niet gek dat de eerste periode iemand helemaal het einde is. Omdat je opgehemeld wordt en eindelijk dat gevoel krijgt dat je ontzettend de moeite waard bent. Dat waar je naar verlangt in een veilige en vertrouwde rol.
Maar na een tijdje komen zowel minnaar als jij een beetje terug op aarde, steekt oud gedrag (qua doen en denken) de kop weer op en begint het aantrekken en afstoten. Dat zorgt voor die rollercoaster...
En iemand die 100% voor je gaat? Oh ze zijn er, mannen die opgeven wat ze hebben voor een nieuwe vrouw. Maar ze zijn schaars en daarmee ben je ook nog niet gelijk van die hele rollercoaster af. Was het maar zo eenvoudig
(ik heb dat nog best onderschat, merk ik)
Ik gun je een periode van rust, waarin je verder an de slag kunt met jezelf. Het gevoel dat jij jezelf de moeite waard vindt en daar een ander niet voor nodig hebt. Geen enkele vent.
Dan komt die leukerd zomaar echt wel langs waaien!
anoniem_387066 wijzigde dit bericht op 04-06-2020 14:48
10.71% gewijzigd
donderdag 4 juni 2020 om 14:02
Zo is het ook ooit begonnen. Om allebei iets te leren. Ik wist al waar mijn pijnpunten zaten voor ik hem leerde kennen. Dat hij ze zo zou aanraken, had ik echter niet verwacht. En hij is er mee omgegaan, zoals ik van een goede partner zou verwachten. Daarom kom ik er ook niet uit. Hij maakt en breekt me tegelijkertijd.
Ik heb hem overigens nooit verweten de oorzaak te zijn. Al heb ik hem zeker wel eens aangesproken op niet nagekomen afspraken of lompe acties. En dat ik dan ook liet zien wat dat met mij deed, vond en vind ik nog altijd goed. Juist die kwetsbaarheid heb ik eerder nooit kunnen uiten. Dus ja, hij heeft wel heel wat tranen moeten doorstaan. Misschien was dat wel zijn functie.
Ik heb hem overigens nooit verweten de oorzaak te zijn. Al heb ik hem zeker wel eens aangesproken op niet nagekomen afspraken of lompe acties. En dat ik dan ook liet zien wat dat met mij deed, vond en vind ik nog altijd goed. Juist die kwetsbaarheid heb ik eerder nooit kunnen uiten. Dus ja, hij heeft wel heel wat tranen moeten doorstaan. Misschien was dat wel zijn functie.
donderdag 4 juni 2020 om 21:42
Knap van je dat je je kwetsbaar op durft te stellen naar hem... meen ik serieus.
Ik heb dat geprobeerd maar.toen werd al vrij snel duidelijk dat dat niet zijn verwachtingen waren dus ik heb de mijne bijgesteld. Ja dat was moeilijk en pijnlijk en ik heb ook zeker gehuild, als ik alleen was, bijvoorbeeld tijdens het stofzuigen ineens dikke tranen. Maar heb nu wel door dat dit het beste is... misschien had ik die tranen wel ergens anders voor nodig?
Ik heb dat geprobeerd maar.toen werd al vrij snel duidelijk dat dat niet zijn verwachtingen waren dus ik heb de mijne bijgesteld. Ja dat was moeilijk en pijnlijk en ik heb ook zeker gehuild, als ik alleen was, bijvoorbeeld tijdens het stofzuigen ineens dikke tranen. Maar heb nu wel door dat dit het beste is... misschien had ik die tranen wel ergens anders voor nodig?
donderdag 4 juni 2020 om 21:51
Heel simplistisch misschien weer hoor, maar kanniet ligt op het kerkhof. Hij wil niet. En daar zou ik eindelijk mijn conclusies uit trekken als ik jou was.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
