Seks
alle pijlers
Minnaar deel 4
woensdag 7 oktober 2009 om 15:08
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
Het oude minnaartopic vinden jullie hier!
minnaar deel3
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed.
--------------------------------------------------------------------------------
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
-----------------------------------------------------------------------------
Het oude minnaartopic vinden jullie hier!
minnaar deel3
woensdag 11 november 2009 om 14:21
Bij eerdere sv's heb ik ook altijd thuis gewoon mijn best gedaan. Soms geen zin maar van zin maken kreeg ik wel weer zin
Bij minnaar van nu heb ik veel meer gevoelens, de seks met hem is zo hemels dat ik het thuis echt niet meer op kan brengen.
Ik denk dat dit ook het begin van het einde is...
Pfff ik ben erg emo vandaag!
Bij minnaar van nu heb ik veel meer gevoelens, de seks met hem is zo hemels dat ik het thuis echt niet meer op kan brengen.
Ik denk dat dit ook het begin van het einde is...
Pfff ik ben erg emo vandaag!
woensdag 11 november 2009 om 14:34
Marjo, dat herken ik heel erg. Vroeger, toen ik nog jong, naief en getrouwd was, had ik naast mijn huwelijk ook een minnaar, die eigenlijk veel meer was dan mijn minnaar. Hij was mijn hele leven. God, wat heb ik van die man gehouden. Kon het thuis dus ook echt niet meer opbrengen, sterker nog, vond het al vreselijk als mijn man me alleen maar aanraakte.
Vind het heel heftig om te lezen dat je zegt dat dit het begin van het einde is, zo ontzettend herkenbaar dikke voor jou.
In het algemeen denk ik dat het inderdaad makkelijker is om het spannend te houden met sv/sc. Die ziet je tenslotte niet 's ochtends met je haar ongewassen terwijl je weer staat te vloeken dat de hond heeft gekost of zo iets dergelijks.
Voor een afspraak met een sv maak je je altijd mooi, laat je je beslommeringen thuis en ben je alleen maar dat sexy wezen. Thuis ben je toch anders. Ben je ook weleens onzeker, ziek, chagerijnig.
Vind het heel heftig om te lezen dat je zegt dat dit het begin van het einde is, zo ontzettend herkenbaar dikke voor jou.
In het algemeen denk ik dat het inderdaad makkelijker is om het spannend te houden met sv/sc. Die ziet je tenslotte niet 's ochtends met je haar ongewassen terwijl je weer staat te vloeken dat de hond heeft gekost of zo iets dergelijks.
Voor een afspraak met een sv maak je je altijd mooi, laat je je beslommeringen thuis en ben je alleen maar dat sexy wezen. Thuis ben je toch anders. Ben je ook weleens onzeker, ziek, chagerijnig.
anoniem_32026 wijzigde dit bericht op 11-11-2009 14:46
Reden: Spellen blijft een vak apart
Reden: Spellen blijft een vak apart
% gewijzigd
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 11 november 2009 om 14:44
Bij mij was het buiten de deur gaan het begin van het einde. Begon het als een heerlijke aanvulling, op een bepaald moment merkte ik dat ik gewoon erg de behoefte had om weg te vluchten van thuis. Niet dat ik met sv of scharrel toekomstplannen had, maar ik besefte gewoon dat het thuis eigenlijk niet meer was wat ik zocht. De seks was nog steeds lekker, maar het gevoel erachter was anders. Ik wilde het niet meer 'opbrengen', ik wil meer. Ik wil hem willen, zoals ik mijn uithuizige mannen wilde, geen knop meer om hoeven zetten om net zo geil te worden, ik wilde meer genieten van mijn nr 1 dan ik deed. En dus heb ik ervoor gekozen mijn relatie te beëindigen. Heel moeilijk, maar gevoelsmatig nog steeds de juiste keuze...
...
woensdag 11 november 2009 om 14:47
quote:Marjo41 schreef op 11 november 2009 @ 14:13:
Tja hoe doe ik dat....behoorlijk langs elkaar heen leven. Verschillende slaaptijden er op na houden, pubers die op de gekste tijden in en uit lopen....en geen zin is geen zin he.
Alhoewel ik heel goed besef dat er binnenkort een bom gaat ontploffen hier thuis. Wil je niet ongerust maken maar wat je hier schrijft is zooo herkenbaar. Net als bij MT lees ik hier.
Bij je posting later moest ik idd gelijk aan Sis denken...
@ MT: Je hebt weer mail.
Hier zit het mee en tegen. Over het tegen zal ik niet uitwijden.
Maar mee zit het wel. Nee, geen date maar dat wist ik al dus kon ik ook niet teleurgesteld worden.
Maar gisteren wel heerlijk sms contact. Vandaag niet mogelijk ivm werk en kids. Hopelijk vanavond op msn.
Tja hoe doe ik dat....behoorlijk langs elkaar heen leven. Verschillende slaaptijden er op na houden, pubers die op de gekste tijden in en uit lopen....en geen zin is geen zin he.
Alhoewel ik heel goed besef dat er binnenkort een bom gaat ontploffen hier thuis. Wil je niet ongerust maken maar wat je hier schrijft is zooo herkenbaar. Net als bij MT lees ik hier.
Bij je posting later moest ik idd gelijk aan Sis denken...
@ MT: Je hebt weer mail.
Hier zit het mee en tegen. Over het tegen zal ik niet uitwijden.
Maar mee zit het wel. Nee, geen date maar dat wist ik al dus kon ik ook niet teleurgesteld worden.
Maar gisteren wel heerlijk sms contact. Vandaag niet mogelijk ivm werk en kids. Hopelijk vanavond op msn.
woensdag 11 november 2009 om 14:47
Ik zit nog steeds in de "ik doe mn best modus" maar vind het soms heel moeilijk ook. Altijd gedacht dat ik nooit wou scheiden, sv voor erbij enz. Dat laatste is nog steeds zo, zou met geen van beiden een relatie willen.
Vraag me echt af soms hoelang ik nog in deze modus kan functioneren.
Maar wij kunnen alles he, wij sterkte vrouwen (zeggen ze van ons) Marjo.
Vraag me echt af soms hoelang ik nog in deze modus kan functioneren.
Maar wij kunnen alles he, wij sterkte vrouwen (zeggen ze van ons) Marjo.
woensdag 11 november 2009 om 14:50
Weet je, Marjo, als ik jouw woorden lees, krijg ik echt de koude rillingen, ik herken dat gevoel zo goed, van 'het kan zo toch ook niet eeuwig doorgaan'. Dat was voor mij de grote eye opener, dat ik mezelf (en vooral mijn man) niet meer voor de gek kon houden.
Misschien helpt het je om je te zeggen dat ik nu, ongeveer 3 jaar na de scheiding, beter in mijn vel zit dan ooit, veel beter voor ogen heb wat ik wil, en vooral wat ik niet wil, dat ik veel sterker en wijzer ben geworden na de scheiding en dat ik echt oprecht durf te zeggen dat ik gelukkig ben. (ook niet onbelangrijk, mijn ex is nu gelukkig met een nieuwe liefde, die ik hem van harte gun, en ons kindje is ook gelukkig).
Misschien helpt het je om je te zeggen dat ik nu, ongeveer 3 jaar na de scheiding, beter in mijn vel zit dan ooit, veel beter voor ogen heb wat ik wil, en vooral wat ik niet wil, dat ik veel sterker en wijzer ben geworden na de scheiding en dat ik echt oprecht durf te zeggen dat ik gelukkig ben. (ook niet onbelangrijk, mijn ex is nu gelukkig met een nieuwe liefde, die ik hem van harte gun, en ons kindje is ook gelukkig).
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
woensdag 11 november 2009 om 15:02
woensdag 11 november 2009 om 15:09
Echt heel erg emo, ik veroorzaak wel wat he met mn post over dit onderwerp. Maar het leven (sv-leven) is nu eenmaal meer dan alleen zweven op de roze wolk.
En lekker om het even van je af te schrijven. Alhoewel zo zwart op wit maak het allemaal wel heel echt .....
Vlam en Miss T, jullie zijn echt dapper (geweest).
En lekker om het even van je af te schrijven. Alhoewel zo zwart op wit maak het allemaal wel heel echt .....
Vlam en Miss T, jullie zijn echt dapper (geweest).
woensdag 11 november 2009 om 15:10
Inderdaad Marjo, ik vond het ook totaal nutteloos om scharrel op te geven, het gevoel was al te ver afgesleten voor nr 1. Mijn man wilde zelfs mijn buitenechtelijke avontuurtjes dulden, maar ik vond het zo oneerlijk tegenover hem, de pijn die hij er van had. Daarnaast wilde ik niet stiekem doen, ik wilde gewoon open kunnen zijn met wie ik op dat moment ook zou zijn. Dus na jaren van twijfels, nog eens maanden wikken en wegen, heb ik de knoop doorgehakt om alleen verder te gaan...
...
woensdag 11 november 2009 om 15:12
Ninah, ik sta nog steeds 100% achter mijn keuze. Maar moeilijk blijft het wel, om een helemaal niet zo heel slechte relatie op te geven omdat het toch niet is wat je wil. Helemaal als er zoals bij ons ook nog kinderen in het spel zijn. Man heeft het er ook heel moeilijk mee, wil me eigenlijk nog steeds niet kwijt. En soms denk ik dan: was het wel een goede keuze? Maar meteen daarna weet ik dat het de goede keuze was. Dat als ik was gebleven, dat uit comfort en vertrouwdheid was geweest.
...
woensdag 11 november 2009 om 15:15
Heel dapper van jullie Miss T en Vlam en ook CL sinds kort.
Ik loop er ook al maanden mee rond, af en toe eens lekker een week struisvogelen en doen alsof er niks aan de hand is, om mezelf op de been te houden.
Maar ik voel gewoon aan dat dit proces onomkeerbaar aan het worden is. Voel me ook vaak niet goed, veel stress, slecht eten en slapen, veel roken, met regelmaat aan de alcohol en redelijk vaak ziek de laatste tijd....
Inderdaad om het zo zwart op wit te zien staan, pfff heftig.
Ik loop er ook al maanden mee rond, af en toe eens lekker een week struisvogelen en doen alsof er niks aan de hand is, om mezelf op de been te houden.
Maar ik voel gewoon aan dat dit proces onomkeerbaar aan het worden is. Voel me ook vaak niet goed, veel stress, slecht eten en slapen, veel roken, met regelmaat aan de alcohol en redelijk vaak ziek de laatste tijd....
Inderdaad om het zo zwart op wit te zien staan, pfff heftig.
woensdag 11 november 2009 om 15:18
woensdag 11 november 2009 om 15:19
Dat is een risico wat je loopt in een sv-leven. Je begint er vaak aan met het idee dat er geen verlatingsintentie is, maar vroeg of laat ga je meer eisen en ben je niet tevreden met de momenten die je hebt.
Ik vind het echter wel een gevaar om de sex/relatie die je hebt buitenshuis te spiegelen aan een nr1. Dat is een oneerlijke strijd. Want een sv zie je alleen op de leuke momenten. Je ziet zijn slechte eigenschappen niet. Ik snap best dat zulke gevoelens er spelen en wens iedereen daar veel kracht in (Marjo! hele dikke knuf!!! ), maar wees alert op een te impulsieve reactie om eventueel te stoppen. Als een relatie als slecht is dan is het een ander verhaal. Maar wanneer je net als ik puur voor de spanning een sv hebt dan moet je leren om dat niet te gaan vergelijken met de relatie die je thuis hebt.
Ik denk dat de reden om een sv te nemen ook erg belangrijk is. Is het vanwege de sex, vanwege de spanning. Wil je weer aantrekkelijk gevonden worden, etc etc.
Voor een ieder die het nodig heeft : Sterkte;-)
Ik vind het echter wel een gevaar om de sex/relatie die je hebt buitenshuis te spiegelen aan een nr1. Dat is een oneerlijke strijd. Want een sv zie je alleen op de leuke momenten. Je ziet zijn slechte eigenschappen niet. Ik snap best dat zulke gevoelens er spelen en wens iedereen daar veel kracht in (Marjo! hele dikke knuf!!! ), maar wees alert op een te impulsieve reactie om eventueel te stoppen. Als een relatie als slecht is dan is het een ander verhaal. Maar wanneer je net als ik puur voor de spanning een sv hebt dan moet je leren om dat niet te gaan vergelijken met de relatie die je thuis hebt.
Ik denk dat de reden om een sv te nemen ook erg belangrijk is. Is het vanwege de sex, vanwege de spanning. Wil je weer aantrekkelijk gevonden worden, etc etc.
Voor een ieder die het nodig heeft : Sterkte;-)
woensdag 11 november 2009 om 15:19
quote:Marjo41 schreef op 11 november 2009 @ 15:02:
Ook al zou ik nu met minnaar stoppen ( brrr horror scenario)
dan veranderd er wezenlijk toch weinig.
Inderdaad wat Vlammetje schrijft.
Ik weet nu hoe het kan voelen en het meer willen...
Ook naar mijn man toe vind ik het niet meer eerlijk zoals het nu gaat. Hij verdient zoveel meer dan dit.Mijn keuze hield daar ook mee samen. Waarom ongelukkig bij elkaar blijven waar ook de kinderen last van hebben. Terwijl we nog jong zijn en nog heel lang gelukkig kunnen worden met een ander. Niet alleen voor mezelf redenerend maar ook voor hem.
Ook al zou ik nu met minnaar stoppen ( brrr horror scenario)
dan veranderd er wezenlijk toch weinig.
Inderdaad wat Vlammetje schrijft.
Ik weet nu hoe het kan voelen en het meer willen...
Ook naar mijn man toe vind ik het niet meer eerlijk zoals het nu gaat. Hij verdient zoveel meer dan dit.Mijn keuze hield daar ook mee samen. Waarom ongelukkig bij elkaar blijven waar ook de kinderen last van hebben. Terwijl we nog jong zijn en nog heel lang gelukkig kunnen worden met een ander. Niet alleen voor mezelf redenerend maar ook voor hem.
woensdag 11 november 2009 om 15:19
Tja, Marjo, ik wist het ook al lang voordat ik de knoop doorhakte, maar wilde er niet aan. Niemand staat te springen om de relatie kapot te zien gaan, maar jij weet zelf wel of je nog gelukkig gaat worden bij je partner, of je toekomst ziet, of je samen oud wil worden, of hij echt een toevoeging is in je leven. Maar ook als het straks beter zal voelen en je helemaal achter je keuze staat, blijft het enorm pittig natuurlijk om de keuze te maken...
...
woensdag 11 november 2009 om 15:19
woensdag 11 november 2009 om 15:20
Arggghh het lijkt of ik in de spiegel kijk en mezelf hoor.
Ik had gewoon moeten doorpakken, praten met man toen hij zelf een sv bleek te hebben.
Maar ik heb hem "vergeven" en ben doorgegaan met mn eigen leven (met sv-sc). Moment voorbij laten gaan, zelf geen open kaart gespeeld.
En nu weer, tja struisvogelen is geloof ik het goede woord.
Ik had gewoon moeten doorpakken, praten met man toen hij zelf een sv bleek te hebben.
Maar ik heb hem "vergeven" en ben doorgegaan met mn eigen leven (met sv-sc). Moment voorbij laten gaan, zelf geen open kaart gespeeld.
En nu weer, tja struisvogelen is geloof ik het goede woord.
woensdag 11 november 2009 om 15:21
Ik lees deze discussie mee en vraag mij af wat het voor jou moeilijk maakt om er definitief een punt achter te zetten.
Ik lees namelijk 2 belangrijke dingen.
1. Je wilt het je man niet aan doen en vindt dat hij beter verdient
2. Je voelt jezelf niet goed, veel stress, slecht eten en slapen.
Dit zijn volgens mij 2 belangrijke aanwijzingen, dat het proces inderdaad onomkeerbaar is. Dus wat weerhoudt je er van om die punt te zetten?
**Ik wil niet bot overkomen hoor. En absoluut niet veroordelen. Maar soms denk ik dat het nemen van een moeilijke beslissing voor veel opluchting zorgt (op lange termijn).
Ik lees namelijk 2 belangrijke dingen.
1. Je wilt het je man niet aan doen en vindt dat hij beter verdient
2. Je voelt jezelf niet goed, veel stress, slecht eten en slapen.
Dit zijn volgens mij 2 belangrijke aanwijzingen, dat het proces inderdaad onomkeerbaar is. Dus wat weerhoudt je er van om die punt te zetten?
**Ik wil niet bot overkomen hoor. En absoluut niet veroordelen. Maar soms denk ik dat het nemen van een moeilijke beslissing voor veel opluchting zorgt (op lange termijn).
