Minnaar deel 40

16-07-2020 08:31 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 39 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
oranjexxx wijzigde dit bericht op 16-07-2020 08:35
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
2.78% gewijzigd
Marana schreef:
30-09-2020 22:51
Omdat ik het niet nodig heb. Ik heb echt heel erg veel gehad aan mijn therapie. Ik ben veel gelukkiger nu, kan beter met andere mensen omgaan, ben sterker in vele opzichten. Ik geloof niet dat wroeten in mijn verleden daar nog iets aan toe gaat voegen.
Plus wat ik al eerder schreef, ik zie dat ook bevestigd hier op het forum. Sommige forummers blijven echt enorm hangen in slachtoffergedrag om wat hun vroeger is overkomen. Dat brengt ze geen sikkepit verder.
Terugkijken op je leven of er in blijven hangen zijn twee totaal verschillende dingen
Wij spreken als het zonder overnachting is meestal af in een secretroom. Voor degenen die het niet kennen; secretroom punt nl verhuurt kamers per 2 uur of meer, het zijn hotelkamers, soms huisjes/chaletjes op een camping, privé saunas, b&b’s, maar ook wel eens een kamer, airbnb style. Je kan zoeken op regio maar je krijgt niet meteen het exacte adres te zien, pas na boeking krijg je die gegevens. Tot nu alleen maar goede ervaringen mee gehad. Die van gisteren was een chalet met bed, bad, keukentje; voldeed prima.
Dus gisteren na terugkomst inderdaad glunderend op een wolk, wel fijn dat ik dat niet hoef te verbergen thuis.
Alle reacties Link kopieren
Zowizo schreef:
30-09-2020 22:15
Nou ja... ik heb al het contact verbroken. Al best een tijd geleden...

Er is ook geen gouden tip voor liefdesverdriet. Je moet er gewoon doorheen, plain and simple... het heeft geen diepere oorzaak, het is geen jeugdtrauma. Ik had gewoon mezelf beter in de hand moeten houden en dat is niet gelukt. Nu moet ik op de blaren zitten.
Zowizo, ik wil toch nog even naar jou teruggrijpen.
(nu ben ik ook niet zo van de date jubelverhalen, dat terzijde).

Mag ik even zeggen dat je hier aardig verknipt mee omgaat in mijn ogen? Ik proef heel veel onzekerheid in je postings, je neemt geen standpunt in, je staat niet voor je zaak.

Als eerste heb je het contact helemaal niet verbroken, je hebt het laten doodbloeden. Het verbreken had ik echt een daad van kracht gevonden maar dat heb je niét gedaan.

Je hebt verdriet en niet een beetje ook maar ook in deze sta je niet voor je zaak. Je bagatelliseert het meteen en vindt dat je jezelf beter in de hand had moeten houden. Dat is onzin, Zowizo. Het gaat niet over in de hand houden, je bent gewoon verliefd geworden. Nogmaals, sta voor je zaak, erken je liefdesverdriet en neem het serieus. Neem de tijd om hier overheen te komen en het zou heel goed zijn als je het met je man zou bespreken, al is het maar om je bij de les te houden. Je bent aan het zwalken, benoemt je verdriet, bagatelliseert het en dan "ander onderwerp". Ook hierin ben je conflictvermijdend.

Naar mijn idee zit hier de aard van je probleem en dit bagatelliseren staat verwerking in de weg.
Heb je bv al eens goed en hard gejankt om het verliezen van je minnaar relatie?
...
Roos, je hebt gelijk ik heb het laten doodbloeden, maar goed er is iig geen contact meer.
Janken? Ja de afgelopen 2 dagen als ik alleen ben kan ik het niet tegenhouden. Ik wil er niet met mijn man over praten omdat ik hem niet onnodig pijn wil doen omdat ik een fout gemaakt heb.

Ik bagatelliseer het misschien omdat ik het topic niet wil vervuilen. En ook om het in mijn ogen niet groter te maken dan het is. Ik ben bang als ik eraan toegeef ik dan niet meer normaal kan functioneren en dat wil ik voorkomen.
Alle reacties Link kopieren
Maar hoe weet je of je iets groter maakt dan het is? Nu maak je het kleiner dan het is want je bent weken verder en het verdriet dient zich alsnog hard aan. Als je je man hier niet mee durft te belasten dan kan praten met iemand anders misschien helpen. Heb je geen mensen in je omgeving waar je volledig open tegen kunt zijn?

Het leest voor mij alsof je best iemand kunt gebruiken die je bij de les houdt. Die met jou tot het gaatje gaat.
En als je dan even niet meer "normaal" kunt functioneren dan is dat zo. Het lijkt wel alsof je bang bent je verdriet volledig te onderkennen omdat je anders één grote bloedende wond wordt. Volgens mij valt dat wel een beetje mee hoor, mensen blijven over het algemeen heel aardig normaal functioneren, ook als ze emotioneel even totaal instabiel zijn.
Gun jezelf dat gewoon. Dat verkort je liefdesverdriet met sprongen!
...
Mooi advies @Roos
Roos dat klopt, maar ik heb niemand om mee te praten want niemand weet hiervan. Daar komt bij dat ik me gewoon ervoor schaam omdat het zo stom is... zo cliché bijna...
Alle reacties Link kopieren
Zowizo schreef:
01-10-2020 11:24
Roos dat klopt, maar ik heb niemand om mee te praten want niemand weet hiervan. Daar komt bij dat ik me gewoon ervoor schaam omdat het zo stom is... zo cliché bijna...
Ja, het is cliché. En dat is het mooie van clichés, ze zijn altijd waar ;-D

Je leest hier vast al een tijdje dus je hebt kunnen zien dat minnaar-liefdesverdriet heel gewoon is. Er schrijft hier niet één minnares die jouw gevoel niet herkent. Nou oké, uitzonderingen daargelaten.

In wezen maakt het natuurlijk ook niet een barst uit of het cliché is of niet, je hebt pijn. Dat is er nu eenmaal en dat mag. Geef jezelf een cadeau en schuif dit verdriet niet onder het vloerkleed.
...
Zowizo schreef:
01-10-2020 11:24
Roos dat klopt, maar ik heb niemand om mee te praten want niemand weet hiervan. Daar komt bij dat ik me gewoon ervoor schaam omdat het zo stom is... zo cliché bijna...
Ik begrijp niet dat je dit niet bespreekt met je man. Toch vreemd dat jullie elkaar wel hiermee opgeilen en nu zit jij al maanden verstrikt in een destructief patroon en sta je er alleen voor?
Juist dit soort gesprekken zijn belangrijk om elkaar niet te verliezen. Wat maakt dat je er zo in bent gezogen? Waarom heeft je man dit toegelaten? Jullie zijn beide verantwoordelijk voor deze open constructie. Het komt voor mij oppervlakkig en eenzaam over. Je bent vooral de gewillige sekspoes en meer ruimte gun je jezelf niet.
:hug: dankje! Een kado kopen voor mezelf heb ik al gedaan ;-)

Huilen en verdriet hebben overduidelijk niet, dat is pas sinds 3 dagen. Heel apart dat het ineens zo hard aankwam en nu kan ik aan niks anders denken... misschien had ik dus toch ergens nog de hoop dat hij het terug zou draaien, vandaar het dood laten bloeden. En als dan al het contact uitblijft word je er alsnog mee geconfronteerd. Ik weet wel dat ik voortaan jullie advies opvolg en het niet meer op deze manier ga doen.

Scuzi voor degenen die welgemeend advies hebben gegeven wat ik gewoon in de wind geslagen heb.
Zowizo schreef:
30-09-2020 22:52
Inwisselbaar niet... vergankelijk wel.

Niks bijzonders ook aan liefdesverdriet... dat maken we allemaal 1x of meerdere keren mee in ons leven.

Gepsychologiseer heeft voor mij ook geen zin. Er is geen diepere reden, ik ben gewoon te ver gegaan qua gevoel in minnaarsrelatie en nu moet ik daar overheen komen. Wat ook niet ondoenlijk is, want zoveel mensen maken hetzelfde mee.

Ik wilde eigenlijk alleen maar zeggen dat nieuwe minnaar op dit moment nog geen succes is en ik eerst oude minnaar moet vergeten.

Maar de gezellige gesprekken zijn eifenlijk leuker! De verhalen over dates en PAK's.
Wat leuke verhalen om te lezen! Kom maar op dames!
zwanger/zwanger-en-verlaten-door-partne ... ges/468702
Zowizo schreef:
30-09-2020 23:01
Grappig marana!
Ik kreeg afgelopen week ineens een berichtje van een minnaar van bijna 3 jaar geleden... beetje over en weer hoe het ging en ook waarom het geëindigd was... en of ik ooit weer iets wilde drinken als ik in de buurt was...

Hij is inmiddels dit jaar vader geworden. Ik heb vriendelijk bedankt. Vind dat toch een brug te ver...
Goh, dat vind je dan een brug te ver... :@@:

Wat heeft dat met mij te maken?
Alle reacties Link kopieren
Zowizo schreef:
01-10-2020 12:21
:hug: dankje! Een kado kopen voor mezelf heb ik al gedaan ;-)
Met cadeau bedoel ik, het cadeau van de onderkenning en de ruimte om hier op jouw tempo afscheid van te nemen. Ook nieuwe laarzen lossen niks op ;-D

Ik vind het eerlijk van je dat je aan jezelf durft toe te geven dat dit precies de reden is waarom je niet actief afscheid nam. Je hoopte dat hij terug zou komen en dat doet hij niet. En inderdaad, daar "waarschuwden" we al voor en dat sloeg je in de wind. En dat mag ook. Je hoeft geen excuses te maken voor het in de wind slaan van advies, je mag het meenemen en kijken of het voor jou toepasbaar is.

Ik ben het wel eens met o jee, Roodkapje geloof ik. Ik snap ook niet zo goed waarom de jubels wel gedeeld worden thuis en het verdriet niet.
In mijn optiek is een open relatie niet alleen open in de zin van buiten de deur neuken maar eigenlijk voorál openheid in communicatie.
Als je je partner daarmee zou kwetsen, hoe goed zit het dan eigenlijk tussen jullie?
...
Alle reacties Link kopieren
Lucieanders schreef:
01-10-2020 12:39
Goh, dat vind je dan een brug te ver... :@@:
Heb jij enig idee van de situatie of roep je gewoon maar wat?
...
Zowizo schreef:
01-10-2020 12:21
Scuzi voor degenen die welgemeend advies hebben gegeven wat ik gewoon in de wind geslagen heb.
En wees daar nu ook niet boos voor op jezelf! Daar wordt echt niemand beter van.
Ik herken je verdriet hoor. Denk dat het hem in het gevoel van je afgewezen te voelen zit. Dat is geen leuk gevoel.

Er was lang geleden een man met wie ik kort iets had. We hadden mekaar echt graag, maar qua gevoel was het niet helemaal dat. Terwijl ik best wel wilde kijken of dat nog groeide, zei hij me dat hij het heel graag wilde voelen, omdat hij mij zo graag had, maar dat dat helaas niet zo was en dat hij dat ook wel jammer vond. Ik vond dat zo'n lieve afwijzing en ik vond ze ook heel draaglijk. Dus ik merk ook wel dat hoe zoiets gebracht wordt, dat dat ook een rol speelt, misschien zelfs nog meer dan mijn eigen gevoelens voor de persoon in kwestie (maar dat is misschien raar). Nu ja, als iemand het niet aardig brengt, geeft dat ook wel een soort houvast om te bedenken dat die persoon toch niet is wie ik voor ogen had en dat het niet enkel zo is dat ik zelf niet kan geven wat hij zoekt, maar dat dat omgekeerd net zo goed geldt.
Hmmm... nou ja ik kan best wel zeggen dat ik het jammer vind dat het over is, en dat heb ik ook gedaan... en ik heb ook gezegd dat ik het mis en altijd gezellig heb gehad met hem.

Maarja, het echte verdriet dat deel ik niet. Ik denk dat onze relatie gewoon goed is maar wil hem niet onzeker maken wat nergens goed voor is.

Jammer dat nieuwe laarzen en kleding niet meetellen als kado... daar ben ik dan weer wel goed in ;-)

Ik ga met mezelf aan de slag. Ondertussen blijf ik meelezen en neem ik adviezen aan! Dankjewel allemaal! :lips:
Zowizo schreef:
30-09-2020 22:06
@leeuwin hoe gaat het nu met jou?

Lief dat je het aan mij vraagt, Zowizo
Ik stuur je een pb :-)-)
ilysfm schreef:
30-09-2020 22:41
Roodkapje: welk jeugdtrauma zit er bij jou onder om steeds maar terug te willen grijpen op problematiek (groter of kleiner) uit iemands jeugd? Waar vlucht jij voor? Want het is duidelijk jouw behoefte om anderen te overtuigen van jouw visie een strategie maar die lijkt hier niet heel effectief (ook gezien eerdere discussies)
Ik ben eigenlijk ook wel erg benieuwd naar het antwoord hierop.
loisnvt schreef:
01-10-2020 13:29
Ik ben eigenlijk ook wel erg benieuwd naar het antwoord hierop.
Ik vind het een suggestieve vraag met een sarcastische ondertoon waar ik weinig mee kan.
Alle reacties Link kopieren
Leeuwin1974 schreef:
01-10-2020 13:03
Lief dat je het aan mij vraagt, Zowizo
Ik heb me de laatste tijd ook afgevraagd hoe het met je ging, Leeuwin maar ik vergat het steeds te vragen!

Kun je een klein tipje oplichten?
Ben je (redelijk) oké?
...
Het gaat goed met me Roos, dank je
Heb even geen behoefte om te posten op het forum, misschien over een tijdje weer, maar ik lees nog wel mee hoor :proud:
Zowizo: Wat mij triggert is dat je het verdriet voor jezelf wilt houden maar daarmee isoleer je jezelf en creëer je tegelijk naar mijn idee ook een geheim binnen je relatie.
Je vult voor je partner in dat je hem onzeker maakt door je gevoelens met hem te bespreken maar tegelijkertijd creëer je daarmee ook een verwijdering van elkaar als partners. Zou het iets zijn om meer in zijn algemeenheid eens met hem in gesprek te gaan over de ‘wat als’en’ zoals verliefd worden en in hoeverre jullie dat met elkaar kunnen/willen bespreken?

Leeuwin: fijn dat je ok bent!

Verder zat ik me af te vragen naar aanleiding van de discussie gisteravond of het ook levensfase afhankelijk kan zijn of je op zoek wil/moet naar oorzaken uit het verleden die nu maken dat je bepaald gedrag vertoont. Of dat het met de mate van zelfontwikkeling en zelfkennis te maken heeft of iemand dat wel of niet belangrijk vindt of dat dat wel of niet helpt.
Want ik denk dat ik bijvoorbeeld twintig jaar geleden sneller op zoek was gegaan naar dieper liggende oorzaken voor mijn (toen niet meer functionele) strategieën.
En daar zou ik nu helemaal niet de behoefte aan hebben en zit ik veel meer in de hoek van ‘doen wat werkt’.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Zowizo, ik wilde even op je reageren want ik had tenslotte die opmerking gemaakt. Ik sluit me bij Roos aan en ik vind dat je heel goed omgaat met de feedback die je hier krijgt. Ik denk ook dat je moet proberen om open(er) naar je man toe te zijn. Het klinkt alsof er wél iets wringt maar je geen zin hebt om je nog rotter te voelen door dat op te rakelen. Dat is heel begrijpelijk maar niet de juiste strategie voor geluk op lange termijn. Ik weet dat je er al over nadenkt dus ik ga er verder niet over door, ik wilde dit alleen nog even kwijt.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
ilysfm schreef:
01-10-2020 16:17
Want ik denk dat ik bijvoorbeeld twintig jaar geleden sneller op zoek was gegaan naar dieper liggende oorzaken voor mijn (toen niet meer functionele) strategieën.
En daar zou ik nu helemaal niet de behoefte aan hebben en zit ik veel meer in de hoek van ‘doen wat werkt’.
Oh, dit herken ik heel erg!
Ik heb ook oplossingen voor bepaalde zaken in het heden gezocht in het verleden. Natuurlijk leverde het ook iets op, een beter overzicht, mildheid naar mijn ouder(s) en (h)erkenning maar ik ben er nu wel klaar mee. Ik weet dat ze niet beter konden dan ze deden anders hadden ze het wel gedaan.

Dus inderdaad, streep dr onder en kijken naar wat nu speelt en nu doen wat werkt.

Leeuwin, fijn dat je oké bent!
...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven