Seks
alle pijlers
Minnaar deel 40
donderdag 16 juli 2020 om 08:31
Al 39 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
oranjexxx wijzigde dit bericht op 16-07-2020 08:35
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
2.78% gewijzigd
woensdag 30 september 2020 om 16:43
Iedereen die kinderen neemt kiest indirect ook voor het op de wereld zetten van een beschadigd persoon. Bijna nooit bewust maar het gebeurt wel. Je kindertijd is niet bedoeld om er ongeschonden uit te komen, sterker nog, in je kindertijd oefen je hoe de grote boze wereld werkt. En groot en boos is ie.Roodkapjeendewolf schreef: ↑30-09-2020 13:14Deels opleiding deels zelfonderzoek, literatuur en verdieping. Voor mij is het nu een helder verhaal om deze patronen en verbanden te leggen. Toepassen blijft moeilijker
Zo kun je inderdaad álles op kindpijn gooien maar dat heeft imo iets slachtofferachtigs. Tja, beschadigd als roosje, dan krijg je dat hè. Veel mooier en verantwoordelijker is het om juist te zien dat je volwasssenpijn hebt, los van waar het vandaan komt, daar de verantwoordelijkheid voor nemen en afscheid te nemen van het slachtoffer.
Je gedrag is niet de schuld van je vader en moeder, je gedrag is een keuze. En daarnaar kijken en handelen.
rooss4.0 wijzigde dit bericht op 30-09-2020 16:48
0.10% gewijzigd
...
woensdag 30 september 2020 om 16:47
Je kunt het doorbreken door hulpmiddeltjes als contactafspraken maken met je minnaar maar in wezen is dat natuurlijk maar een lapmiddel.
Wat bij mij helpt is stom genoeg om een stapje terug te doen, mezelf te zien ploeteren en er om te lachten. Ik vind het namelijk best een beetje belachelijk en lachwekkend allemaal eigenlijk. Beetje kinderachtig ook.
Dus ik doe een stapje terug en neem mijn gedachtenloopings onder de loep. Dan kijk ik waar ik het mis gaat (waar ik de valkuil in duik van het lage zelfbeeld en de lage zelfwaarde en dat probeer ik om te denken.
En dan stuur ik hem een lief berichtje en komt er zomaar een lief berichtje terug!
...
woensdag 30 september 2020 om 16:53
Als ik het breder zou zien, vind ik het een nature/nurture discussie. Wat is aangeboren en wat is aangeleerd door je opvoeding? Volgens mij spelen beide een rol. Zowel je genen als je persoonlijkheid hebben invloed op hoe je met dit soort zaken als een aandachtsmonster omgaat.
Onderzoeken waarom je die aandacht nodig hebt, kan heel nuttig zijn. Maar wat schiet je er mee op als je de schuld bij je opvoeding of een jeugdtrauma kunt leggen? Daar gaat het aandachtsmonster niet mee weg, sterker nog, ik kan me voorstellen dat het voor mensen een excuus is omdat het daarmee sterker is dan zij zelf. Wat ik daarmee dus wil zeggen: het gaat er vooral om wat je ermee wilt doen, dat aandachtsmonster, niet waar het vandaan komt.
Als het voor iemand helpend kan zijn om terug te krijgen op vroeger, prima, laat dat voorop staan. Doe wat nodig is en wat werkt voor jou.
Onderzoeken waarom je die aandacht nodig hebt, kan heel nuttig zijn. Maar wat schiet je er mee op als je de schuld bij je opvoeding of een jeugdtrauma kunt leggen? Daar gaat het aandachtsmonster niet mee weg, sterker nog, ik kan me voorstellen dat het voor mensen een excuus is omdat het daarmee sterker is dan zij zelf. Wat ik daarmee dus wil zeggen: het gaat er vooral om wat je ermee wilt doen, dat aandachtsmonster, niet waar het vandaan komt.
Als het voor iemand helpend kan zijn om terug te krijgen op vroeger, prima, laat dat voorop staan. Doe wat nodig is en wat werkt voor jou.
woensdag 30 september 2020 om 17:05
Ik kan het niet meer dan eens zijn met deze mooie post!Rooss4.0 schreef: ↑30-09-2020 16:43Iedereen die kinderen neemt kiest indirect ook voor het op de wereld zetten van een beschadigd persoon. Bijna nooit bewust maar het gebeurt wel. Je kindertijd is niet bedoeld om er ongeschonden uit te komen, sterker nog, in je kindertijd oefen je hoe de grote boze wereld werkt. En groot en boos is ie.
Zo kun je inderdaad álles op kindpijn gooien maar dat heeft imo iets slachtofferachtigs. Tja, beschadigd als roosje, dan krijg je dat hè. Veel mooier en verantwoordelijker is het om juist te zien dat je volwasssenpijn hebt, los van waar het vandaan komt, daar de verantwoordelijkheid voor nemen en afscheid te nemen van het slachtoffer.
Je gedrag is niet de schuld van je vader en moeder, je gedrag is een keuze. En daarnaar kijken en handelen.
woensdag 30 september 2020 om 17:31
Precies dit.Oranjexxx schreef: ↑30-09-2020 16:53Maar wat schiet je er mee op als je de schuld bij je opvoeding of een jeugdtrauma kunt leggen? Daar gaat het aandachtsmonster niet mee weg, sterker nog, ik kan me voorstellen dat het voor mensen een excuus is omdat het daarmee sterker is dan zij zelf. Wat ik daarmee dus wil zeggen: het gaat er vooral om wat je ermee wilt doen, dat aandachtsmonster, niet waar het vandaan komt.
...
woensdag 30 september 2020 om 18:15
Jullie zijn eensgezind dus ik reageer even op iedereen. Het heeft juist niks met schuldvraag van ouders te maken of onttrekken van een verantwoordelijkheid!
Als je bij jezelf onderzoekt en erkent waardoor bepaalde patronen en mechanismes zijn ontstaan krijg je juist meer grip op je eigen emoties en gedrag. Je gaat naar een diepere laag waar verborgen verdriet en pijn zit. Als je dit kunt doorvoelen dan kan het ook helen. Dat vergroot je zelfvertrouwen en zelfbeeld en maakt je minder kwetsbaar in the end
woensdag 30 september 2020 om 18:32
En dit geloof ik dus niet zo.Roodkapjeendewolf schreef: ↑30-09-2020 18:15Als je bij jezelf onderzoekt en erkent waardoor bepaalde patronen en mechanismes zijn ontstaan krijg je juist meer grip op je eigen emoties en gedrag.
En mijn ervaring heeft me geleerd dat het zo ook niet werkt, was het maar zo.
Ik heb oeverloos in mijn verleden gespit en ik heb het helemaal uitgegraven, herbeleefd, vergeven, een plek gegeven, noem maar op. Maar dat alles deed niet een bal voor mijn zelfvertrouwen en mijn eigenwaarde.
Pas toen ik handvatten kreeg op mijn eigen gedrag, mijn eigen keuzes en de bewustwording dat ik totaal in controle kon zijn kon ik veranderen.
...
woensdag 30 september 2020 om 18:42
Ik denk ook dat het er niet toe hoeft te doen waardoor iets is ontstaan, feit is dat je bepaalde strategieën hebt die nu niet meer functioneel zijn. Door inzicht te krijgen in je strategieën kan je ze beïnvloeden en veranderen. Even los van waar ze zijn ontstaan.
Ik denk dat veel mensen het fijn vinden om te weten waar de niet (meer) functionele strategieën mogelijk zijn ontstaan omdat mensen veelal op zoek gaan naar een verklaring voor zaken. Maar ben het dus niet eens met de stelling dat het een noodzaak is om het uit te pluizen waar strategieën en bijbehorend gedrag vandaan komen.
De woordspeling van Roos vind ik briljant: gedachtenloopings onder de loep(ing) nemen
Zowizo: hoe verloopt het contact met je nieuwe vlam?
Ik heb mijn PAK gecanceld, wil nu niet daten nu corona weer zo opgelaaid is. Jammer maar helaas.
Ik denk dat veel mensen het fijn vinden om te weten waar de niet (meer) functionele strategieën mogelijk zijn ontstaan omdat mensen veelal op zoek gaan naar een verklaring voor zaken. Maar ben het dus niet eens met de stelling dat het een noodzaak is om het uit te pluizen waar strategieën en bijbehorend gedrag vandaan komen.
De woordspeling van Roos vind ik briljant: gedachtenloopings onder de loep(ing) nemen
Zowizo: hoe verloopt het contact met je nieuwe vlam?
Ik heb mijn PAK gecanceld, wil nu niet daten nu corona weer zo opgelaaid is. Jammer maar helaas.
woensdag 30 september 2020 om 19:32
nee natuurlijk doet het niks voor je eigenwaarde. Als dat gebroken is als kind dan helpt dat niet. Maar het is wel goed om te weten waar het vandaan komt en daarna kan je jezelf een nieuw copingsmechanisme ontwikkelen. Dat gaat niet over de schuldvraag. Het gaat over verantwoordelijkheid nemen voor jezelf. En jezelf voorzien in je eigen behoeften.Rooss4.0 schreef: ↑30-09-2020 18:32En dit geloof ik dus niet zo.
En mijn ervaring heeft me geleerd dat het zo ook niet werkt, was het maar zo.
Ik heb oeverloos in mijn verleden gespit en ik heb het helemaal uitgegraven, herbeleefd, vergeven, een plek gegeven, noem maar op. Maar dat alles deed niet een bal voor mijn zelfvertrouwen en mijn eigenwaarde.
Pas toen ik handvatten kreeg op mijn eigen gedrag, mijn eigen keuzes en de bewustwording dat ik totaal in controle kon zijn kon ik veranderen.
woensdag 30 september 2020 om 20:05
Ilysm dat contact is er wel alleen minimaal... ik heb alleen geen last van minimaal contact met hem maar meer met geen contact met ex minnaar. Misschien klinkt het heel stom, maar ik was zo druk bezig vervanging te zoeken dat ik het geen plekje heb kunnen geven? En nu, nu komt het keihard terug en ik kan alleen maar denken: waar is het fout gegaan en wat heb ik fout gedaan?
Uiteraard weet ik rationeel wel dat het niet aan mij lag, het was gewoon op, over voor hem. Hij heeft 2 nieuwe scharrels nu en een 3e was teveel. Dus niks met mij al persoon te maken, maar toch voel ik me soort van afgedankt, niet goed genoeg.
Naja ivm corona wil ik ook even niet daten, eerst maar eens zien waar het schip strandt. En belangrijker, rust in mijn hoofd krijgen en van het liefdesverdriet (waar je dus helemaal alleen door moet gaan) af zien te komen...
Uiteraard weet ik rationeel wel dat het niet aan mij lag, het was gewoon op, over voor hem. Hij heeft 2 nieuwe scharrels nu en een 3e was teveel. Dus niks met mij al persoon te maken, maar toch voel ik me soort van afgedankt, niet goed genoeg.
Naja ivm corona wil ik ook even niet daten, eerst maar eens zien waar het schip strandt. En belangrijker, rust in mijn hoofd krijgen en van het liefdesverdriet (waar je dus helemaal alleen door moet gaan) af zien te komen...
woensdag 30 september 2020 om 21:20
Dat laatste ben ik met je eens, je moet zelf verantwoordelijkheid nemen. En het kan best helpen om dat nieuwe copingmechanisme te ontwikkelen, maar ik betwijfel of het een must is om te weten waar het vandaan komt. Ik ben er ook wat huiverig voor, want je kunt soms een oorzaak aan iets toeschrijven terwijl er dan toch nog weer een andere oorzaak onder blijkt te liggen, ook uit je verleden.S-Meds schreef: ↑30-09-2020 19:32nee natuurlijk doet het niks voor je eigenwaarde. Als dat gebroken is als kind dan helpt dat niet. Maar het is wel goed om te weten waar het vandaan komt en daarna kan je jezelf een nieuw copingsmechanisme ontwikkelen. Dat gaat niet over de schuldvraag. Het gaat over verantwoordelijkheid nemen voor jezelf. En jezelf voorzien in je eigen behoeften.
woensdag 30 september 2020 om 21:42
Waar komt die huivering vandaan? Het is geen aanklacht of beschuldiging naar je ouders toe. Die hebben gedaan wat ze konden. Het gaat om erkennen wat je tekort bent gekomen. Dan voel je waar je kwetsbaarheid zit en kun je jezelf geven wat je nodig hebt. Een minnaar of eindeloze appjes en complimenten kunnen dit tekort nooit aanvullen.
woensdag 30 september 2020 om 21:50
Het geen kwestie van huivering, het is gewoon niet per se nodig om te weten waar iets vandaan komt. Het gaat om erkenning van het tekort dat je nu voelt, niets meer, niets minder. Je leeft in het nu.Roodkapjeendewolf schreef: ↑30-09-2020 21:42Waar komt die huivering vandaan? Het is geen aanklacht of beschuldiging naar je ouders toe. Die hebben gedaan wat ze konden. Het gaat om erkennen wat je tekort bent gekomen. Dan voel je waar je kwetsbaarheid zit en kun je jezelf geven wat je nodig hebt. Een minnaar of eindeloze appjes en complimenten kunnen dit tekort nooit aanvullen.
In principe geeft iedere relatie je iets, of dat nu een vriendschap is, een vaste relatie en zelfs werkrelaties geven je iets. En ook deze relaties zullen nooit een tekort aanvullen, dat kan je alleen zelf oplossen. En toch gaan we allemaal relaties aan.
woensdag 30 september 2020 om 21:54
Mijn eigenwaarde is nooit gebroken als kind. En toch had ook ik patronen ontwikkeld waar ik hier over lees.S-Meds schreef: ↑30-09-2020 19:32nee natuurlijk doet het niks voor je eigenwaarde. Als dat gebroken is als kind dan helpt dat niet. Maar het is wel goed om te weten waar het vandaan komt en daarna kan je jezelf een nieuw copingsmechanisme ontwikkelen. Dat gaat niet over de schuldvraag. Het gaat over verantwoordelijkheid nemen voor jezelf. En jezelf voorzien in je eigen behoeften.
Het waarom doet er niet zo toe. Het herkennen van het patroon zelf wel. De meeste patronen ontwikkel je om pijn te voorkomen. Herkennen dat iets of iemand op de verkeerde knop drukt, en dat je daar pijn van hebt is het halve werk. Daarvoor hoef je niet heel je jeugd uit te spitten.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 30 september 2020 om 21:56
Ik heb destijds met mijn psych helemaal niet terug gekeken naar mijn jeugd of waar het allemaal vandaan zou komen. Mijn psychologe heeft me laten inzien wat ik nu deed en heeft me handreikingen gedaan om beter met mezelf en anderen om te gaan. We hebben het geen moment over mijn jeugd oid gehad. Ik geloof dan ook niet zo in het gespit naar vroeger.
Ik zie dat hier op de psychepeiler ook wel. Mensen die blijven hangen in wat er vroeger allemaal mis is gegaan blijven dat herkauwen en komen daarmee niet vooruit.
Ik zie dat hier op de psychepeiler ook wel. Mensen die blijven hangen in wat er vroeger allemaal mis is gegaan blijven dat herkauwen en komen daarmee niet vooruit.
woensdag 30 september 2020 om 21:57
Hexopbezemsteel schreef: ↑30-09-2020 21:54Mijn eigenwaarde is nooit gebroken als kind. En toch had ook ik patronen ontwikkeld waar ik hier over lees.
Het waarom doet er niet zo toe. Het herkennen van het patroon zelf wel. De meeste patronen ontwikkel je om pijn te voorkomen. Herkennen dat iets of iemand op de verkeerde knop drukt, en dat je daar pijn van hebt is het halve werk. Daarvoor hoef je niet heel je jeugd uit te spitten.
Ja dit dus.
woensdag 30 september 2020 om 22:00
Ik heb er serieus veel over nagedacht, naar aanleiding van mijn scheiding en mijn huwelijk. En in therapie. Ik kan serieus geen enkel jeugdtrauma bedenken. Ik ben gezegend met geweldige ouders. Lief, zorgzaam, onvoorwaardelijk.Roodkapjeendewolf schreef: ↑30-09-2020 21:42Waar komt die huivering vandaan? Het is geen aanklacht of beschuldiging naar je ouders toe. Die hebben gedaan wat ze konden. Het gaat om erkennen wat je tekort bent gekomen. Dan voel je waar je kwetsbaarheid zit en kun je jezelf geven wat je nodig hebt. Een minnaar of eindeloze appjes en complimenten kunnen dit tekort nooit aanvullen.
En toch ontwikkelde ik een zwak voor emotioneel niet beschikbare mannen. Ik trok ze ook aan, zoals stroop (of stront wat je wil) vliegen aantrekt.
Dat ik dat patroon doorbrak was eigenlijk per ongeluk, en toen pas zag ik het.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 30 september 2020 om 22:06
Uhm ja ik snap dat dat zo overkomt nu, ik heb ook niet het idee dat het veel beter gaat. Ik dacht van wel maar ja, ineens niet meer ofzo? Ik wil er ook niet teveel over nadenken maar goed, dit is wel de enige plaats waar ik het kan ventileren omdat niemand het weet.
Ik moet er gewoon even overheen komen. Zonder psychologisch gelul (no offence) want het is gewoon heel simpel en heel puberaal liefdesverdriet. Waar we allemaal weleens in ons leven mee te maken krijgen. Ik weet ook dat het overgaat. Ik dacht gewoon bij een ander kom ik er wel overheen... maar als die ander het dan af laat weten, dan val je toch weer terug. Dus dat was ook niet de manier... even bedenken wat dan wel? Iemand met de gouden tip?
@leeuwin hoe gaat het nu met jou?
woensdag 30 september 2020 om 22:08
De gouden tip krijg je hier, maar daar wil je niet aanZowizo schreef: ↑30-09-2020 22:06Uhm ja ik snap dat dat zo overkomt nu, ik heb ook niet het idee dat het veel beter gaat. Ik dacht van wel maar ja, ineens niet meer ofzo? Ik wil er ook niet teveel over nadenken maar goed, dit is wel de enige plaats waar ik het kan ventileren omdat niemand het weet.
Ik moet er gewoon even overheen komen. Zonder psychologisch gelul (no offence) want het is gewoon heel simpel en heel puberaal liefdesverdriet. Waar we allemaal weleens in ons leven mee te maken krijgen. Ik weet ook dat het overgaat. Ik dacht gewoon bij een ander kom ik er wel overheen... maar als die ander het dan af laat weten, dan val je toch weer terug. Dus dat was ook niet de manier... even bedenken wat dan wel? Iemand met de gouden tip?
@leeuwin hoe gaat het nu met jou?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
woensdag 30 september 2020 om 22:11
Neem als voorbeeld pleasen in een relatie. Je kunt hier last van hebben omdat je vind dat jezelf tekort doet.ilysfm schreef: ↑30-09-2020 18:42Ik denk ook dat het er niet toe hoeft te doen waardoor iets is ontstaan, feit is dat je bepaalde strategieën hebt die nu niet meer functioneel zijn. Door inzicht te krijgen in je strategieën kan je ze beïnvloeden en veranderen. Even los van waar ze zijn ontstaan.
Ik denk dat veel mensen het fijn vinden om te weten waar de niet (meer) functionele strategieën mogelijk zijn ontstaan omdat mensen veelal op zoek gaan naar een verklaring voor zaken. Maar ben het dus niet eens met de stelling dat het een noodzaak is om het uit te pluizen waar strategieën en bijbehorend gedrag vandaan komen.
Dan kun je aanleren om je mening uit te spreken en grenzen aan te geven.
Maar dit zal niet niet zo succesvol verlopen omdat het pleasgedrag dieper verankerd zit dan je dacht.
Als je doorziet dat je als kind de liefde moest verdienen en dat pleasen en verzorgen een strategie is geworden om liefde en erkenning te krijgen.
Een strategie omdat je in de basis niet gelooft dat je goed bent zoals je bent. Die informatie brengt je naar de kern waar verandering wel mogelijk is.
woensdag 30 september 2020 om 22:12
Wat fijn Hex dat je het ineens zag!
Het is ook meer van deze tijd om niet oeverloos in het verleden rond te spitten. Men raakt er steeds meer van doordrongen dat dat niet per definitie tot de oplossing leidt.
Daarnaast zijn er ook steeds meer peuten die geen praattherapie meer doen. Mensen hebben zichzelf en anderen al 100X of meer hun probleem herhaald en dat zorgt alleen maar voor nog meer bekrachtiging in het brein. De kunst is om de neurologische paden te vinden (strategieën) die maken dat je doet wat je doet en om nieuwe neurologische paden aan te maken door middel van nieuw gedrag en dat zo trainen dat het ingesleten raakt.
Denk maar aan het voorbeeld van het olifantenpaadje; als je eenmaal door het hoge gras loopt dan zie je daar al gauw niets meer van maar als je dat tig keer doet in korte tijd dan ontstaat er een ingesleten pad. Zo werkt het ook in ons brein (neurale paden)
Zowizo: wat naar dat je een soort backdraft krijgt nu en alle emoties/gedachten terug komen m.b.t ex minnaar
Het is ook meer van deze tijd om niet oeverloos in het verleden rond te spitten. Men raakt er steeds meer van doordrongen dat dat niet per definitie tot de oplossing leidt.
Daarnaast zijn er ook steeds meer peuten die geen praattherapie meer doen. Mensen hebben zichzelf en anderen al 100X of meer hun probleem herhaald en dat zorgt alleen maar voor nog meer bekrachtiging in het brein. De kunst is om de neurologische paden te vinden (strategieën) die maken dat je doet wat je doet en om nieuwe neurologische paden aan te maken door middel van nieuw gedrag en dat zo trainen dat het ingesleten raakt.
Denk maar aan het voorbeeld van het olifantenpaadje; als je eenmaal door het hoge gras loopt dan zie je daar al gauw niets meer van maar als je dat tig keer doet in korte tijd dan ontstaat er een ingesleten pad. Zo werkt het ook in ons brein (neurale paden)
Zowizo: wat naar dat je een soort backdraft krijgt nu en alle emoties/gedachten terug komen m.b.t ex minnaar
