Minnaar deel 40

16-07-2020 08:31 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 39 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
oranjexxx wijzigde dit bericht op 16-07-2020 08:35
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
2.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Jullie relatie werd open omdat je daarmee hoopte dat hij niet vreemd zou gaan? Ging het hem dus niet alleen om het daten van andere vrouwen, maar gaf het stiekeme hem juist die kick? Dat lijkt me extra lastig, dan kun je nog zoveel afspraken maken en hem alles gunnen, maar daar zit zijn kick dan dus niet.

Ik spreek mijn minnaars ook wel over mijn open relatie en er zijn maar weinig die het zelf zo zouden kunnen. Toch een soort apenrots dat hun vrouw niet met andere mannen mag daten, dat zouden ze toch knap ingewikkeld vinden.

Overigens is gevoelens krijgen voor de bijman of bijvrouw hier ook niet direct een groot probleem, het gaat erom wat je er daarna mee wilt doen en hoe je dat even lekker bij jezelf kunt houden.
Alle reacties Link kopieren
Charles_Gentle28 schreef:
28-09-2020 19:11
Zou je voldoende hebben aan de frequentie in seks dan? Persoonlijk zou ik vaker met die persoon willen afspreken dan.
Met mijn exman, waar ik mee in huis woonde, had ik hooguit één keer in de week seks.
Met mijn lief heb ik 3-4 in de week seks maar dan verdeeld over minder dagen.

Do the math.
rooss4.0 wijzigde dit bericht op 28-09-2020 22:36
4.54% gewijzigd
...
Oranjexxx schreef:
28-09-2020 22:12


Ik spreek mijn minnaars ook wel over mijn open relatie en er zijn maar weinig die het zelf zo zouden kunnen. Toch een soort apenrots dat hun vrouw niet met andere mannen mag daten, dat zouden ze toch knap ingewikkeld vinden..
En zelfs minnaars kunnen hun minnares soms niet de ruimte geven om ook met andere mannen te daten. Met mijn ex-lover had ik op een gegeven moment de afspraak dat we ook met anderen konden daten. Dat ging goed totdat ik wilde daten met De Advocaat (die kende ik al doordat ex-lover en ik een tijd uit elkaar zijn geweest en ik toen op zoek ging naar een andere minnaar) Toen was het hele ‘open relatie plan’ in een klap van de baan, dat trok ex-lover echt niet en gaf mij de keuze: Of hij of De Advocaat...
Dus de apenrots was ook in dit geval aan de orde.
Hmmm lastig... die apenrots zegt natuurlijk alles over je eigen onzekerheid. Ik heb dat totaal niet bij mijn man, nou ja totaal niet is misschien overdreven maar ik weet wat ik aan hem heb.

Met exminnaar had ik het wel. Ik was onzeker over mijn positie en hij gaf nooit de bevestiging die ik nodig had dus die onzekerheid die bleef. Natuurlijk komt die bij mijzelf vandaan en niet door hem dat snap ik ook wel, maar ik vond het wel frappant. Dus ik had "jaloezie" gevoelens naar de scharrels van exminnaar en niet naar minnares van mijn man. Ik zat dus ook op een apenrots...
Alle reacties Link kopieren
Net zoals minaressen hier meer dan eens hun onvrede lieten blijken als hun minnaar met hun vrouw op vakantie gingen, terugkrabbelden en terug naar de vrouw gingen enzo meer... de apenrots is geen louter mannelijke aangelegenheid.
Alle reacties Link kopieren
Dat ligt toch helemaal aan je definitie van "apenrots"? Ik zie een alpha man voor zich die zichzelf nogal behoorlijk hoog heeft zitten en zich laat gelden. Voor mij persoonlijk is iemand die het lastig vindt zijn of haar partner te delen niet per definitie een aap op de rots eigenlijk.
...
Alle reacties Link kopieren
Mee eens Rooss. Het is meer hoe het zich uit. Vervelend gedrag na een date met mijn vriend pik ik niet (meer), dat weet hij, daar is hij wel in gegroeid. Neemt niet weg dat ik me niet meer comfortabel voel met enkele eerder gemaakte afspraken. Dat hij wil weten wat ik heb gedaan in grote lijnen is er een. Misschien tussen de lakens met hem, op een later tijdstip; zeker niet zodra ik thuiskom. Niet daten met single mannen is er ook een, en niet met iemand die om de hoek woont.
Tebrainbe wij hebben ook afspraken gemaakt idd. En niet daten in de buurt is er daar 1 van. Echter daten met single mannen/vrouwen niet. Wat is jullie reden daarvoor?
En date je dan met mannen die ook een open relatie hebben of die het stiekem doen? Ik wil liever niet meer daten met iemand die het stiekem doet, dan ben je zo "afhankelijk" van wanneer hij een x een berichtje kan sturen of af kan spreken. Ik weet dat je nooit op het 1e plan staat maar op die manier sta je wel echt onderaan... denk ik dan he...
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu in een minnaarsrelatie met een man die het officieel mag maar qua aandacht merk ik dat de ene gebonden man veel meer contact houdt dan de andere. Ik ken er een die zodra hij in de auto stap om naar huis te gaat compleet offline gaat, wat prima is, maar ken er een ook die de hele dag én avond contact kan houden, ongeacht of zijn vrouw in de buurt is. Bij minnaar is het wisselend, de ene dag appen we meer dan de andere maar we weten dat we altijd bij elkaar terecht kunnen en ook ten alle tijden kunnen bellen, al doen we dat nooit. ‘Onderaan staan’ vind ik niet erg, de ander staat dat bij mij net zo.
Ik denk vooral dat het gaat om verwachting van het contact. Veel vrouwen hebben seks voor aandacht. Veel mannen geven aandacht voor seks. Daar gaat het vaak mis.
Alle reacties Link kopieren
En het is ook mooi om je contactbehoefte onder de loep te nemen. Ik heb tijdens een busrit deze behoefte eens een keer flink uitgeplozen voor mezelf want ik had vreselijk veel last van het noncontact. Ik kwam er toen achter dat ik een onverzadigbaar aandachtsmonster in me droeg dat constant gevoed moest worden en dan bij voorkeur door de man van mijn keuze van dat moment en als dat contact uitbleef kon ik me letterlijk ziek voelen.

Het hielp heel hard om dat hardop te benoemen voor mezelf en terug te spiegelen naar mezelf en naar hoe ik over mezelf dacht.
Heel leerzaam.

Wat mij helpt is afspraken maken over het contact. Ik heb nu een man (die mijn minnaar niet meer is en dat voelt natuurlijk wel anders) die het ook belangrijk vindt om contact te houden dus daar hebben we afspraken over.
Met minnaars deed ik dat ook, ik wilde gewoon weten waar ik aan toe was. En dan nóg voelde ik af en toe die onrust maar dat had vanzelfsprekend niks met hem/hun te maken.
Gek hoe dat werkt.
...
xdiana84x schreef:
28-09-2020 21:32
X
Ik had je post gelezen. Moedige vrouw.
Heb je de duivelsdriehoek toevallig gelezen? Beetje verouderd maar hierin staat in grote lijnen de ontwikkelingspsychologie uitgelegd van een vreemdganger, de vrouw en minnares. Interessant.
Rooss4.0 schreef:
30-09-2020 11:17
En het is ook mooi om je contactbehoefte onder de loep te nemen. Ik heb tijdens een busrit deze behoefte eens een keer flink uitgeplozen voor mezelf want ik had vreselijk veel last van het noncontact. Ik kwam er toen achter dat ik een onverzadigbaar aandachtsmonster in me droeg dat constant gevoed moest worden en dan bij voorkeur door de man van mijn keuze van dat moment en als dat contact uitbleef kon ik me letterlijk ziek voelen.

Het hielp heel hard om dat hardop te benoemen voor mezelf en terug te spiegelen naar mezelf en naar hoe ik over mezelf dacht.
Heel leerzaam.

Wat mij helpt is afspraken maken over het contact. Ik heb nu een man (die mijn minnaar niet meer is en dat voelt natuurlijk wel anders) die het ook belangrijk vindt om contact te houden dus daar hebben we afspraken over.
Met minnaars deed ik dat ook, ik wilde gewoon weten waar ik aan toe was. En dan nóg voelde ik af en toe die onrust maar dat had vanzelfsprekend niks met hem/hun te maken.
Gek hoe dat werkt.
Herkenbaar @Roos
Het aandachtsmonster is in mijn ogen de doorlopend behoefte aan externe bevestiging ( kindbehoefte)
Controle ( de regie nemen over de omstandigheden) is een manier om dit gevoel te beteugelen. Loslaten is de overtreffende trap. Als je loslaat en je ervaart dat er voldoende (zelf)liefde en draagkracht is dan krijg je steeds meer zelfvertrouwen en is de bevestiging/goedkeuring van een ander minder belangrijk. Het lijkt een opendeur maar ik zie juist veel krachtige vrouwen met dit thema worstelen.
Alle reacties Link kopieren
Ik gooi het niet op een kindbehoefte maar op een volwassenebehoefte. Waarom zou een volwassene die behoefte niet hebben?

Controle is inderdaad een hulpmiddel en loslaten (door accepteren) het doel.
Het was een hele mooie vicieuze cirkel, je stuurt iets en er komt geen antwoord. Je gaat nadenken over waarom en hoe en wat je fout hebt gedaan en daarna word je boos en moet hij dus gestraft worden. En ping, daar komt het berichtje, hij was even druk. Je stresslevel daalt weer en hij is toch weer lief en dan klim je meteen weer in de pen, niet omdat je zoveel te vertellen hebt maar omdat je daar wederom een antwoord op wilt hebben, het aandachtsmonster lurkt en zuigt.

Natuurlijk blijft dat antwoord ook weer even uit maar hij leest het wel (klojo, kan lezen en poepen maar niet schrijven? Grrr) dus jij schrijft ook lekker niks, dat zal hem leren. En al die tijd zit je heel actief niks te schrijven en jezelf op te vreten.
Dit even afschuwelijk gechargeerd natuurlijk.

En zo kan het je gedachten werkelijk de hele dag beslaan.

Ik keek laatst een dierbare in de ogen en ik zag de woorden "occupied" staan. Bezet. Bezette gedachten, ziekmakende gedachten en ik herkende het. Ik ben ook heel lang bezet geweest juist door bovenstaande. Heel ongezond.
...
Rooss4.0 schreef:
30-09-2020 11:54

En zo kan het je gedachten werkelijk de hele dag beslaan.
Zo waar hoe jij het beschrijft...heeeel herkenbaar, helaas. Dat van die ping, hij is weer lief...
En ondertussen gebeurt er ook met jezelf iets: 'huh, ik ben toch zo niet' en ik vond het ook wel een beetje zielig van mezelf, terwijl ik mezelf zo dus niet ken. Een heel bizarre paringsdans, waar je na verloop van tijd niet meer aan wil meedoen.

Wat er bij mij ook bijkwam, was dat ik, als hij laatst iets stuurde en ik een poos zweeg, dat ik dat ook kinderachtig vond van mezelf en daar boven moest staan van mezelf, dus toch maar antwoordde.

Stom spel...
Ja het is een ongezond en zelfs verslavend patroon. Goed dat je dit nu kunt overstijgen.
Natuurlijk is het een volwassenen behoefte maar ontstaat naar mij idee vanuit een kindpatroon. Mijn stelling is dat het aandachtsmonster meer vat heeft op mensen die in de kindertijd emotioneel niet altijd kregen wat ze nodig hadden. Dan heb je als volwassen meer behoefte aan externe bevestiging.
Alle reacties Link kopieren
Waar baseer je die stelling op Roodkapje? Misschien speelt dat een rol, misschien ook niet. Er kunnen zomaar nog meerdere andere mechanismes onder ten grondslag liggen. Soms kan het helpend zijn om dat te onderzoeken, maar jezelf realiseren dat je behoefte niet synchroon loopt met wat je krijgt, is zeker het onderzoeken waard.
Oranjexxx schreef:
30-09-2020 12:57
Waar baseer je die stelling op Roodkapje?
Deels opleiding deels zelfonderzoek, literatuur en verdieping. Voor mij is het nu een helder verhaal om deze patronen en verbanden te leggen. Toepassen blijft moeilijker
@oranje aan welke andere mechanismes denk jij dat hier ten grondslag kunnen liggen?
Als ik voor mezelf spreek, is het zo dat na 3 maanden dagelijks intensief contact. Het contact plots dagen wegviel. Dat doet wat met je (althans met mij). En plots werd het een kat en muis verdwijnspel. Als je zolang zoveel aandacht hebt gekregen, wil je dat gewoon terug en ik kreeg het wel, alleen veel meer gedoseerd...ik denk niet dat ik aandacht tekort had in mijn jeugd...
Wow Roos... wat zeg je dat treffend. Het lijkt wel of ik mezelf lees... precies zo gaat het bij mij ook letterlijk ALTIJD!

Enne... hoe kun je dit doorbreken dan? Hoe kom ik er vanaf zodat het allemaal meer in balans is? Want ik vind het wel zo'n kutgevoel... zelfde als liefdesverdriet... hoe kom je daar in godsnaam in je eentje overheen???
Roodkapjeendewolf schreef:
30-09-2020 12:13
Ja het is een ongezond en zelfs verslavend patroon. Goed dat je dit nu kunt overstijgen.
Natuurlijk is het een volwassenen behoefte maar ontstaat naar mij idee vanuit een kindpatroon. Mijn stelling is dat het aandachtsmonster meer vat heeft op mensen die in de kindertijd emotioneel niet altijd kregen wat ze nodig hadden. Dan heb je als volwassen meer behoefte aan externe bevestiging.
eens. die externe bevestiging heb je juist harder nodig als je jezelf intern niet of moeilijk kan bevestigen. En dat gaat niet over jezelf knap vinden dat gaat erover dat je diep van binnen de overtuiging hebt dat jij de moeite waard bent en niet minder bent dan anderen
Oranjexxx schreef:
30-09-2020 12:57
Waar baseer je die stelling op Roodkapje? Misschien speelt dat een rol, misschien ook niet. Er kunnen zomaar nog meerdere andere mechanismes onder ten grondslag liggen. Soms kan het helpend zijn om dat te onderzoeken, maar jezelf realiseren dat je behoefte niet synchroon loopt met wat je krijgt, is zeker het onderzoeken waard.
Welke dan? vrijwel alle mechanismen zijn terug te voeren op je jeugd en je onvervulde behoeften die je daar had.
Roodkapje privé berichtje gestuurd.

Wil het topic niet meer vervuilen, met mijn niet minnaressen positie. Xx
@zowieso Door naar binnen te keren. Dit soort “triggers” leren te verdragen en te doorvoelen. Het niet willen dekken met een andere externe kick.

De afwijzing van ex-minnaar heb je bedekt met de aandacht van een nieuwe potentiële minnaar waardoor hij een extra belangrijke functie krijgt. Nu appt hij minder en voel je opnieuw getriggerd in de evt nieuwe afwijzing. Je legt teveel in handen van onbelangrijke inwisselbare mannen. In dit spoor loop je altijd vast.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven