Minnaar deel 40

16-07-2020 08:31 3001 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 39 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Linkje naar vorige topic:
seks/minnaar-deel-39/list_messages/4513 ... #p30528762
oranjexxx wijzigde dit bericht op 16-07-2020 08:35
Reden: tekst verwijderd dat de linkjes naar de overige minnaardelen in de eerste post staan.
2.78% gewijzigd
Rooss4.0 schreef:
17-09-2020 11:56
een wollig kruis
:rofl: Dit is met recht de beste libido killing uitspraak die ik in 2020 heb gehoord :rofl: Een wollig kruis, briljant. Ik heb daar dan associaties bij als een gebreide onderbroek. O_O
Roodkapje: Op wilskracht ergens mee stoppen kan prima uitpakken hoor, been there, done that. Wat een onzin dat je eerst altijd de onderliggende oorzaak moet vinden/aanpakken. Soms moet je gewoon je gedrag veranderen, stoppen met dingen die niet goed voor je zijn. Kwestie van je hoofd goed managen en niet klakkeloos achter al je verlangens aanhobbelen als je dat eigenlijk liever niet (meer) wil.
ilysfm schreef:
17-09-2020 13:45
Roodkapje: Op wilskracht ergens mee stoppen kan prima uitpakken hoor, been there, done that. Wat een onzin dat je eerst altijd de onderliggende oorzaak moet vinden/aanpakken. Soms moet je gewoon je gedrag veranderen, stoppen met dingen die niet goed voor je zijn. Kwestie van je hoofd goed managen en niet klakkeloos achter al je verlangens aanhobbelen als je dat eigenlijk liever niet (meer) wil.
Prima dat het voor jou zo werkt
Roodkapjeendewolf schreef:
17-09-2020 13:53
Prima dat het voor jou zo werkt
En voor vele anderen.
Alle reacties Link kopieren
WitteHaai schreef:
17-09-2020 12:49
Het lijkt me best wel onhandig op het aanrecht, zoals sex in een auto me ook enorm onhandig lijkt.
Hoe doe je het op het aanrecht?
Broek uit, Roos op het aanrecht, benen wijd, Vent ertussen, staand, broek naar beneden, piemel dr in.
...
Alle reacties Link kopieren
ilysfm schreef:
17-09-2020 13:40
:rofl: Dit is met recht de beste libido killing uitspraak die ik in 2020 heb gehoord :rofl: Een wollig kruis, briljant. Ik heb daar dan associaties bij als een gebreide onderbroek. O_O
:rofl:
Ja, ik heb vaker gehoord dat het een gekke uitdrukking is maar voor mij dekt ie de lading totaal! Zo'n opgezet gebeuren daar beneden, kweenie. Heeft niks met onderbroekenlol te maken!
...
Alle reacties Link kopieren
loisnvt schreef:
17-09-2020 13:29
Ik zeg dat minderen met roken vaak ook niet werkt als je doel is om compleet te stoppen. Dus, dat minder vreemdgaan nog steeds voor schuldgevoelens zorgt, als je hier al last van hebt, gezien iemand een ‘beetje bedriegen’ nog steeds ‘iemand bedriegen’ is.
Ja, precies dit.

Alsof schuldgevoel in gradaties komt. Beetje vreemdgaan zorgt voor een beetje schuldgevoel ofzo. Gek.
Maar misschien staat dat ook wel in het boek uitgelegd.
...
Rooss4.0 schreef:
17-09-2020 14:09
Broek uit, Roos op het aanrecht, benen wijd, Vent ertussen, staand, broek naar beneden, piemel dr in.
Wat klinkt dit heerlijk praktisch :P Misschien een tip voor mensen die dit nog nooit hebben geprobeerd (en daarna ga ik ergens anders flauw lopen doen) Aanrecht blad met verschillende hoogtes doet ook wonderen.
Alle reacties Link kopieren
ilysfm schreef:
17-09-2020 14:16
Wat klinkt dit heerlijk praktisch :P Misschien een tip voor mensen die dit nog nooit hebben geprobeerd (en daarna ga ik ergens anders flauw lopen doen) Aanrecht blad met verschillende hoogtes doet ook wonderen.
IK ben dan ook een praktisch meisje.

Het leuke aan aanrechtseks is niét dat het patroon van het roestvrijstalen keukenblad voor 2 dagen in je billen gegraveerd staat, het is het moment van geil worden en daar schoftig aan toegeven.
Oh men....
...
ilysfm schreef:
17-09-2020 13:58
En voor vele anderen.
Een verslaving is wat anders dan een gewoonte hè. Als je de oorzaak niet aanpakt dan kom je niet zover op alleen wilskracht
Alle reacties Link kopieren
Roodkapjeendewolf schreef:
17-09-2020 14:47
Een verslaving is wat anders dan een gewoonte hè. Als je de oorzaak niet aanpakt dan kom je niet zover op alleen wilskracht
Is dat wel zo?
Denk je dat iedereen die ooit verslaafd was aan sigaretten en daarvan is afgekickt, de oorzaak heeft achterhaald en aangepakt?
...
Rooss4.0 schreef:
17-09-2020 14:13
Ja, precies dit.

Alsof schuldgevoel in gradaties komt. Beetje vreemdgaan zorgt voor een beetje schuldgevoel ofzo. Gek.
Maar misschien staat dat ook wel in het boek uitgelegd.
Staat niet in het boek maar ook dit lijkt me een menselijk mechanisme. Omdat je actief bezig met een proces zijn de negatieve gevoelens dragelijker
Roodkapjeendewolf schreef:
17-09-2020 14:50
Staat niet in het boek maar ook dit lijkt me een menselijk mechanisme. Omdat je actief bezig met een proces zijn de negatieve gevoelens dragelijker
Dus toch gevalletje jezelf voor de gek houden.
Rooss4.0 schreef:
17-09-2020 14:50
Is dat wel zo?
Denk je dat iedereen die ooit verslaafd was aan sigaretten en daarvan is afgekickt, de oorzaak heeft achterhaald en aangepakt?

Roken is geen goed voorbeeld omdat dit een lichamelijke verslaving is. Wanneer je begint met roken raak je verslaafd aan nicotine. Wanneer je afkickt vraagt je lichaam er niet meer om , mentaal trekt het vaak nog wel.
Soms raken mensen weer verslaafd aan iets anders. Een relatie/seks verslaving ontwikkel je niet omdat het zo lekker is. Dat is het punt niet.
Het heeft kenmerken van een verslaving omdat het je eerste instantie fantastisch laat voelen maar later juist tegenwerkt op alle gebieden. Aan de grondslag liggen vaak hechtingsproblemen met ouders. Dat klinkt zwaarder dan het is. Kinderen krijgen (emotioneel) niet altijd wat ze nodig hebben waardoor de eigen basis minder stevig ontwikkeld. Je ontwikkeld strategieën om toch die liefde te krijgen. Als je die basis mist dan zal je eigenwaarde grotendeels bepaald worden door externe bevestiging. Hier ligt de verslaving om de hoek omdat je steeds een shotje nodig hebt om je goed te voelen. Het wegnemen van deze bevestiging kan onrust en angst veroorzaken waardoor je weer op zoek gaat
Ik ben gestopt met vreemdgaan omdat ik ben gescheiden van de man waarmee ik niet meer samen wilde zijn en waar ik niet geil meer van werd. Heb ik verder helemaal geen mechanisme voor hoeven te ontrafelen verder.

Wat lees ik toch een hoop gepsychologiseer hier de laatste weken. Vaak zit er geen vadercomplex, bindings- of verlatingsangst of seksverslaving achter hoor, is het gewoon geiligheid en niet nadenken.
loisnvt schreef:
17-09-2020 14:57
Dus toch gevalletje jezelf voor de gek houden.
Op een bepaalde manier wel maar het is een fase verder dan de blinde vlek en ontkenning die de meeste mensen hebben die vreemdgaan.
Het is heel frappant dat bijna niemand die vreemdgaat last heeft van schuldgevoelens. Je kan daadwerkelijk niet bij deze emoties komen omdat het eigenlijk te heftig is. Dat maakt ook dat het uiteindelijk ook destructief is voor je zelfbeeld waardoor je weer een extra shotje nodig hebt en in de cirkel van de verslaving blijft.
Schuldgevoelens komen pas om de hoek als je betrapt wordt of op eigen kracht gaat stoppen. Kan heftig zijn ook als je eerst alles voor jezelf hebt ontkend.
anoniem_366979 wijzigde dit bericht op 17-09-2020 16:19
0.14% gewijzigd
Rooss4.0 schreef:
17-09-2020 14:13
Ja, precies dit.

Alsof schuldgevoel in gradaties komt. Beetje vreemdgaan zorgt voor een beetje schuldgevoel ofzo. Gek.
Maar misschien staat dat ook wel in het boek uitgelegd.

Toch denk ik dat schuldgevoel, net als andere emoties zoals boosheid en verdriet, wel in gradaties kan voorkomen. Als ik bij iemand op bezoek ben en ik zou per ongeluk iets kapot maken, dan ligt het aan de waarde die de eigenaar aan het object hecht, of ik me daar een beetje of juist heel erg schuldig over zou voelen. Hecht de eigenaar helemaal geen waarde aan het object, dan zou ik me er veel minder schuldig onder voelen dan wanneer de eigenaar er wel ontzettend veel waarde aan hecht.
En 4x per jaar vreemdgaan vind ik op de een of andere manier, ja klinkt misschien hypocriet, maar toch wat minder erg op een of andere manier dan 20x per jaar vreemdgaan. Vier keer per jaar een winkeldiefstal plegen vind ik ook minder erg dan elke 2 weken. Vier keer per jaar een fles whisky achter elkaar opdrinken is minder erg dan elke 2 week een fles jenever achteroverslaan. Structureel ongepast gedrag vertonen weegt voor mij zwaarder dan incidenteel ongepast gedrag. Mmm, ja, moet zeggen dat het niet echt heel overtuigend klinkt, oké, maar wel een beetje... Ik weet het ook niet zo goed hoor, misschien probeer ik het nu voor mezelf een beetje goed te praten, kan ook.
Want het klopt, hoe je het ook wendt of keert, het is en blijft vreemdgaan en is en blijft afkeurenswaardig en onrespectvol naar de andere partner toe...

Of de intensiteit van mijn schuldgevoelens daadwerkelijk zal gaan afnemen als gevolg van de lagere datefrequentie zal moeten blijken.
Zo niet dan heeft het vreemdgaan geen meerwaarde voor mij en zet ik een punt achter de minnaarsrelatie.
En misschien heb ik over 2 maanden helemaal geen zin meer om minnaar op te zoeken, of heeft hij geen behoefte meer aan mij, nu het app-contact sterk verminderd gaat worden; dat we toch als het ware een beetje uit elkaar gaan groeien, en de minnaarsrelatie vanzelf langzaam zal doodbloeden..
We zullen het zien...
Leeuwin1974 schreef:
17-09-2020 15:56

En 4x per jaar vreemdgaan vind ik op de een of andere manier, ja klinkt misschien hypocriet, maar toch wat minder erg op een of andere manier dan 20x per jaar vreemdgaan.


Zou je vaste partner dat ook zo zien? 'Ja maar schat ik heb al heel erg afgebouwd!'
Marana schreef:
17-09-2020 15:50
Ik ben gestopt met vreemdgaan omdat ik ben gescheiden van de man waarmee ik niet meer samen wilde zijn en waar ik niet geil meer van werd. Heb ik verder helemaal geen mechanisme voor hoeven te ontrafelen verder.

Wat lees ik toch een hoop gepsychologiseer hier de laatste weken. Vaak zit er geen vadercomplex, bindings- of verlatingsangst of seksverslaving achter hoor, is het gewoon geiligheid en niet nadenken.
Heb je wel in de materie verdiept? Er hoeven geen labels geplakt te worden om jezelf beter te begrijpen vind ik.
Dat jij vreemdgaat in een slecht huwelijk zegt natuurlijk wel alles over jouw (overleving) strategie. Je zegt toch zelf dat je nu veel sterker bent etc
Dus er was een aanleg/oorzaak dat je klein liet houden door je ex.
Je hoeft je verder ook niet aangesproken te voelen.
Als je het mechanisme begrijpt dan zal je er niet in herkennen of een beetje of totaal. Leg het gerust naast je neer.
Roodkapjeendewolf schreef:
17-09-2020 15:41
. Aan de grondslag liggen vaak hechtingsproblemen met ouders. Dat klinkt zwaarder dan het is. Kinderen krijgen (emotioneel) niet altijd wat ze nodig hebben waardoor de eigen basis minder stevig ontwikkeld. Je ontwikkeld strategieën om toch die liefde te krijgen. Als je die basis mist dan zal je eigenwaarde grotendeels bepaald worden door externe bevestiging. Hier ligt de verslaving om de hoek omdat je steeds een shotje nodig hebt om je goed te voelen. Het wegnemen van deze bevestiging kan onrust en angst veroorzaken waardoor je weer op zoek gaat
Dat klopt, dat kan een oorzaak zijn. Maar ook: constant verkeren in een situatie van verhoogde seksuele prikkels. Dus in dat licht bezien is het juist verstandig om afstand te nemen van datgene wat je prikkels geeft. Ergo: afscheid nemen van een minnaar.
Leeuwin, ik denk dat je best op de goede weg bent. Ervaar je nu ook al meer rust? Ik vind het wel bewonderingswaardig hoe je minnaar zich opstelt. Je stelt nogal wat eisen. Ik hoop dat je behoefte verder afzwakt en dat je het daardoor helemaal los kunt laten. Wellicht helpen de boeken daar verder bij.
anoniem_400726 wijzigde dit bericht op 17-09-2020 16:29
2.31% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Roodkapjeendewolf schreef:
17-09-2020 15:41
Roken is geen goed voorbeeld omdat dit een lichamelijke verslaving is. Wanneer je begint met roken raak je verslaafd aan nicotine. Wanneer je afkickt vraagt je lichaam er niet meer om , mentaal trekt het vaak nog wel.
Volgens mij is roken juist een fantastisch voorbeeld!

Een "verslaving" aan (een) minnaar(saandacht) is weinig anders dan een verslaving aan je eigen endorfinen, bijna verslavender dan nicotine. En je komt er dus ook op dezelfde manier vanaf, wilskracht, wilskracht, wilskracht.

We zijn nogal geneigd al onze volwassen acties terug te voeren op jeugd en hechting en problematiek, ik heb daar mooie diagnosestaaltjes van mogen lezen, de laatste tijd in dit topic.
Ik ben het er zo niet mee eens. Volwassenen hebben keuzes, hoe beschadigd je ook bent ooit. En het is naar mijn idee écht niet nodig om die hele prut totaal uit te rafelen om met je issues om te gaan.

En zelfs als dat wel zo is, dan kan het tijdelijk hebben van een minnaar ook onderdeel van je therapie zijn. Dat lees je hier ook prachtig, iedereen zit in een proces naar zelfheling op een bepaalde manier. (niet omdat iedereen stuk is maar omdat we dat nu eenmaal doen, omdat dat nu eenmaal groot deel uitmaakt van het leven)
...
Dreamingtheday schreef:
17-09-2020 16:13
Roodkapje, ik denk dat je best op de goede weg bent. Ervaar je nu ook al meer rust? Ik vind het wel bewonderingswaardig hoe je minnaar zich opstelt. Je stelt nogal wat eisen. Ik hoop dat je behoefte verder afzwakt en dat je het daardoor helemaal los kunt laten. Wellicht helpen de boeken daar verder bij.
Ik denk dat je me verward met @leeuwin :)
Leeuwin1974 schreef:
17-09-2020 15:56

Of de intensiteit van mijn schuldgevoelens daadwerkelijk zal gaan afnemen als gevolg van de lagere datefrequentie zal moeten blijken.
Zo niet dan heeft het vreemdgaan geen meerwaarde voor mij en zet ik een punt achter de minnaarsrelatie.
Dus als de intensiteit van jouw schuldgevoelens wél gaan afnemen als gevolg vd lagere datefrequentie, dan heeft het vreemdgaan wél meerwaarde voor jou en ga je ermee door?
Dreamingtheday schreef:
17-09-2020 16:09
Dat klopt, dat kan een oorzaak zijn. Maar ook: constant verkeren in een situatie van verhoogde seksuele prikkels. Dus in dat licht bezien is het juist verstandig om afstand te nemen van datgene wat je prikkels geeft. Ergo: afscheid nemen van een minnaar.
Ja dat zeker! Afkicken werkt het beste en daarnaast ook jezelf versterken denk ik

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven