Minnaar deel 41

Anoniem_22918 dinsdag 3 november 2020 om 12:15

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 03-11-2020 17:09
Reden: Link deel 39 erbij geplakt

0.97% gewijzigd

Anoniem_287855 woensdag 18 november 2020 om 21:51

Zowizo schreef: ↑
18-11-2020 21:44
Maar ik zet er mijn huwelijk niet voor op het spel dus ik ben niet de juiste persoon om daarop te reageren.

[...]

moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-11-2020 09:43
Reden: Offtopic

11.27% gewijzigd

Anoniem_394104 woensdag 18 november 2020 om 21:55

S-Meds schreef: ↑
18-11-2020 21:51
[...]

Nou niet bewust natuurlijk... en ik heb er uiteindelijk ook echt wat van geleerd dus ik denk niet dat het alleen maar slecht is geweest.

moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-11-2020 09:43
Reden: Offtopic

9.87% gewijzigd

Hexopbezemsteel woensdag 18 november 2020 om 22:43

[...]

moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-11-2020 09:43
Reden: Offtopic

98.73% gewijzigd

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Anoniem_287855 woensdag 18 november 2020 om 23:01

[...]

moderatorviva wijzigde dit bericht op 19-11-2020 09:43
Reden: Offtopic

98.10% gewijzigd

Eidde donderdag 19 november 2020 om 07:12

Marre12345 schreef: ↑
18-11-2020 21:25
Ik loop een beetje achter maar wil toch nog even op deze post reageren. Zo fijn om te lezen!
Ik wil het niet over de drijfveren hebben - voor mij was dat altijd wel echt de seks die ik al heel lang miste - maar wel de vraag of het je lukt om het voor de leuk en neuq te hebben en er niet totaal aan verslingerd te raken. Als ik de verhalen hier lees krijg ik soms heimwee, het gevoel dat ik wat mis. En zo’n bericht als van jou roos is zo fijn om weer te voelen hoe het toen was. Twee uur geweldig en twee weken onrust en verlangen en gemis.
Ik kan het niet lakoniek - niet als gevolg van een gemis maar puur door wat er vrijkomt als ik met iemand seks heb. Dat is te intens

Ik vraag me wel af roos: hoe is dat anders als je met zijn drieën of vieren afspreekt? Kom je daar altijd makkelijk los van of geeft dat ook wel eens onrust daarna? Hoe is dat anders?

Precies dit. Ik worstel daar ook zo mee. Iemand tips?

I wanna live my life with the volume full!

Anoniem_389766 donderdag 19 november 2020 om 10:19

Eidde: ik denk dat dat heel persoonlijk is. Ik heb er zelf niet heel veel last van. Voel me wel in zekere zin verbonden met mijn minnaars maar voel niet de onrust na een date. In tegendeel, ik voel me juist relaxt en gefocust op mijn dagelijks leven. Ik geniet van het gevoel dat ik heb; bevrediging, moet af en toe lachen om de grappen die we tussendoor hadden, heb flashbacks aan hoe lekker de seks was, denk nog na over de gesprekken die we hebben gevoerd, etc.

Kan je genieten van het gevoel dat je nadien hebt zonder dat je de onrust volgt? Dus als het ware in het fijne gevoel blijven die de date je heeft gebracht en daarvan genieten.

En wat doen jouw gedachten met je? In de zin van: ga je bijvoorbeeld veel analyseren na een date? Want ik denk dat als je gedachten onrustig zijn na een date dat je dan ook een onrustig gevoel krijgt.

Anoniem_22918 donderdag 19 november 2020 om 11:35

Roodkapjeendewolf schreef: ↑
18-11-2020 20:51
Voor mij een totaal ander verhaal omdat niemand vreemd gaan.
Als single kan een minnaar wel een beschermingmechanisme zijn om de liefde niet te dichtbij te laten komen. Een vorm van controle om niet gekwetst te worden. Daar zit ook vaak pijn en niet geheelde stukken achter.

Hexopbezemsteel schreef: ↑
18-11-2020 20:57
Yep. Maar daar heb ik het niet over hè. Dus die hoeven zich ook niet aangesproken te voelen.

Ik denk ook dat dat een vorm van eenzaamheid is, maar je doet er alleen jezelf pijn mee.

Wow, ik zie dat ik een hoop posts heb gemist in de afgelopen 24 uur. Ik pik bovenstaande er even uit, omdat dit op mij van toepassing is, althans, ik denk dat het over singles gaat met een minnaar (kan zijn dat ik het niet goed heb geïnterpreteerd, gezien er een hoop gewiste post zijn).

Het valt me op dat, al ben je zelfs single, het hebben van een minnaar (al dan single/in open relatie/getrouwd) negatief wordt geanalyseerd/neergezet. Zelfs dan zal er een beschermingsmechanisme of een vorm van eenzaamheid achter schuilen. Dat dit absoluut niet het geval hoeft te zijn, wordt niet voor waarheid aangenomen. Ik probeer dat al diverse malen hier te zeggen, ILYSFM ook. Maar nee, dan weer volgt er een tegengeluid of analyse die altijd op hetzelfde neerkomt, als iets destructiefs of iig iets negatiefs. Waarom is dit voor jullie zo moeilijk aan te nemen?

Als het, in mijn geval dus als single, zou willen bestempelen als een soort eenzaamheid, dan zou je ook kunnen stellen dat alle mensen die in een traditionele relatie zitten iets in hun jeugd hebben gemist of eenzaam zijn, want zij hebben persé een partner nodig om hun leven leuker/gezelliger/beter of wat dan ook te maken.

Zoals ILYSFM ook schrijft, liefde komt in verschillende vormen, liefde voor je vrienden, kinderen, ouders of partners, het is allemaal liefde, maar elk op een andere manier. Zo ervaren minnaar en ik dat ook. En ja, ook wij hebben de nodige discussies gehad in de loop der jaren, maar die heb ik ook met bepaalde vrienden gehad en zij zijn nog steeds mijn vrienden, sommige al langer dan 30 jaar.
Houdt het in mijn situatie in dat ik nooit verdriet mag hebben om minnaar of viceversa? Ik vind dat alleen maar een natuurlijk iets en heeft in mijn ogen niets met zijn vreemdgaan te maken, maar enkel menselijk als er wederzijdse gevoelens spelen. Ook zie ik dit niet als zwakte of eenzaamheid, gezien ik dit ook in mijn eerder beschreven vriendschapsrelaties ervaar.

Mijn gevoelens voor hem vallen niet te sturen, ze zijn er of ze zijn er niet, en wat mij betreft zijn deze meer dan welkom, ik ambieer namelijk ook geen platte seks zonder enige diepgang. Zou ik een traditionele relatie met hem kunnen hebben, ik denk van wel. Wij hebben meer dan alleen seks gedeeld in de afgelopen jaren en weten wat we aan elkaar hebben en zijn zowel emotioneel, fysiek als communicatief aardig aan elkaar gewaagd. Alleen wil ik geen traditionele relatie meer, net zoals hij geen intenties heeft zijn vrouw te verlaten omdat zij op alle vlakken matchen, behalve op het gebied van seks. Zelfs nu blijkt dat ook wij aardig goed matchen, zijn onze standpunten nooit veranderd en ik denk dat wij daarom ook nog steeds het contact hebben zoals wij dat hebben al is de vorm van contact veranderd door oa mijn ziekte. Mijn vrienden weten van zijn bestaan en enkele hebben hem ook ontmoet, ik was echter een geheim aan zijn kant. Hij ervaarde echter vorig jaar pas de moeilijkheid daarvan, want ook hij werd geconfronteerd met mijn diagnose en kon er met niemand over praten en liep daar enorm in vast. Hij heeft het daarom opgebiecht aan zijn beste vriend.

Om een lang verhaal kort te houden (ahum), een verboden minnaar of liefde zal best vaak ontaarden in een hoop ellende en verdriet, maar niet altijd. En onder dat laatste schaar ik me. Ik heb hem niet nodig om eenzaamheid, spanning, complimenten in mijn leven te brengen, wat dat betreft weet ik heel goed wie ik ben en waarvoor ik sta, ik ben nog steeds een happy single en ervaar mij rijk met alle lieve mensen die ik daaromheen heb en hij is er daar 1 van. Alle gevoelens en verdriet die ik hier op het topic voorbij zie komen heb ik mijn leven ook gevoeld en gebracht tot wie ik nu ben, een zelfstandige, onafhankelijke en zelfverzekerde vrouw en daar pluk ik op meedere vlakken de vruchten van. Ik durf zelfs te stellen dat ik door al dat vallen en opstaan mijn ziekte kan dragen zoals ik dat nu doe, zonder dat ik mijn single bestaan zou willen veranderen in een traditionele relatie met partner. Het zou mijn leven wél een stuk makkelijker maken vwb hulp in praktische zaken, maar dat mag geen reden zijn en zou mijn persoontje niet gelukkiger maken dan dat ik nu ben. Dat minnaar misschien binnenkort weer wél langs mag komen voor een heerlijke seksdate, dat is een 2e natuurlijk

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 19-11-2020 11:55
Reden: Typo

0.08% gewijzigd

Anoniem_394104 donderdag 19 november 2020 om 12:19

Lois wat een mooie post! Het is niet alleen maar kommer en kwel, het kan juist heel leuk zijn en je leven verrijken. Misschien beter om ook de positieve kanten te belichten zeker wanneer je in balans bent met de situatie.

En nee, ik bejubel hiermee niet het vreemdgaan. Maar casual seks kan ook gewoon errug lekker zijn...

Hexopbezemsteel donderdag 19 november 2020 om 12:25

Het is maar hoe je het bekijkt, denk ik. Waarom blijft een vrijgezelle vrouw hangen in een relatie met een gebonden man, waarbinnen ze nooit prioriteit zal hebben?

En vind je dat echt prima? Of maak je dat jezelf wijs, omdat het nu eenmaal zo is, "as good as it gets"?

Ik ken veel mensen zoals jullie, veel (zakelijk succesvolle) mannen ook, die hetzelfde redeneren. Zonder uitzondering zijn ze beschadigd. En stiekem toch op zoek.

Ik kan niet oordelen over hoe dat voor jullie werkt, en aangezien je vrijgezel bent maakt het ook niet uit. Je hoeft het niet eens met mij eens te zijn, ik benoem alleen wat ik zie. Denk erover na, of niet natuurlijk.

Je kan mij beschuldigen van herhalen, maar je doet zelf niet anders.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Anoniem_394544 donderdag 19 november 2020 om 12:33

Ik vind het jammer dat er bijna geen gebonden minnaressen hier meer op het forum posten die net als ik stiekem een minnaar hebben.
In vorige delen was dat nog wel het geval…
Lees nu alleen maar posts van single minnaressen en van minnaressen die in een open relatie zitten...
Denk dat ik momenteel de enige ben die hier als gebonden minnares nog af en toe post?....

blijfgewoonbianca donderdag 19 november 2020 om 12:38

Leeuwin1974 schreef: ↑
19-11-2020 12:33
Ik vind het jammer dat er bijna geen gebonden minnaressen hier meer op het forum posten die net als ik stiekem een minnaar hebben.
In vorige delen was dat nog wel het geval…
Lees nu alleen maar posts van single minnaressen en van minnaressen die in een open relatie zitten...
Denk dat ik momenteel de enige ben die hier als gebonden minnares nog af en toe post?....

Was jij er niet mee gestopt ?

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Saivash donderdag 19 november 2020 om 12:48

Leeuwin1974 schreef: ↑
19-11-2020 12:33
Ik vind het jammer dat er bijna geen gebonden minnaressen hier meer op het forum posten die net als ik stiekem een minnaar hebben.
In vorige delen was dat nog wel het geval…
Lees nu alleen maar posts van single minnaressen en van minnaressen die in een open relatie zitten...
Denk dat ik momenteel de enige ben die hier als gebonden minnares nog af en toe post?....

Waarom vind je dat jammer?

Anoniem_366979 donderdag 19 november 2020 om 12:51

loisnvt schreef: ↑
19-11-2020 11:35

Het valt me op dat, al ben je zelfs single, het hebben van een minnaar (al dan single/in open relatie/getrouwd) negatief wordt geanalyseerd/neergezet. Zelfs dan zal er een beschermingsmechanisme of een vorm van eenzaamheid achter schuilen. Dat dit absoluut niet het geval hoeft te zijn, wordt niet voor waarheid aangenomen. Ik probeer dat al diverse malen hier te zeggen, ILYSFM ook. Maar nee, dan weer volgt er een tegengeluid of analyse die altijd op hetzelfde neerkomt, als iets destructiefs of iig iets negatiefs. Waarom is dit voor jullie zo moeilijk aan te nemen?

Als het, in mijn geval dus als single, zou willen bestempelen als een soort eenzaamheid

Ik schrijf nergens over eenzaamheid of destructie? Het enige wat ik aanhaal is dat singles, die bewust kiezen voor een minnaar vaak zichzelf willen beschermen in de liefde. Dat dit een vorm van controle is.
Meer zeg ik niet.
Of deze jas jou past kan alleen jij beoordelen.

Anoniem_394544 donderdag 19 november 2020 om 12:54

blijfgewoonbianca schreef: ↑
19-11-2020 12:38
Was jij er niet mee gestopt ?

Nee, wel flink geminderd in date- en appfrequentie.

Het minnaren moet je leren, heb ik hier ooit op het forum gelezen.. Ik geloof dat Roos dat schreef en ik denk dat dat ook echt zo is.

We zitten nu al weer op pagina 28 van deel 41; dus tijd voor een update vanuit mijn kant:
De lagere app- en lagere datefrequentie die ik mezelf heb opgelegd lijken hun vruchten af te gaan werpen, en ik wil niet te vroeg juichen, maarrr... het begint er op te lijken dat ik het minnaren, dus zonder drama en gezeik, nu eindelijk onder de knie begin te krijgen, na dik 1,5 jaar aanmodderen...
De behoefte om m'n nr2 te appen is weg. De behoefte om vaak met nr2 af te spreken is ook weg. Zelfs de behoefte om bevestiging en erkenning van hem te krijgen is weg. Ik ben veel nuchterder / (onverschilliger?) geworden, lijkt wel. Ik let erop dat ik niet meer geef dan dat ik krijg, en dat bevalt me goed.
Vorige week appte m’n nr2 mij en 2 dagen later hebben we een date gehad. We hadden elkaar 6 weken niet gezien en het was weer superlekker en supergezellig! En wat blijkt? Seks op afroep hoeft helemaal niet leeg en kil te zijn. Daar was ik nl. een beetje bang voor... Nee, er was wel degelijk sprake van verbinding met elkaar die avond. Dat voel je aan elkaars energie en dat zie je in elkaars blik. Die intensiteit... En naast seks en geilheid is er ook ruimte voor genegenheid, belangstelling en aandacht naar elkaar toe.
Maarrrrr…......… Na de date laat ik hem voortaan los……. Dan gaan we weer onze eigen weg. Mijn nr 2 deed en kon dat al vanaf dag 1, maar ik kon dat helemaal niet, waarschijnlijk omdat ik al snel verliefd op hem werd.. En daar schuilt het probleem denk ik, dat minnares verliefd wordt op minnaar, hem niet kan loslaten en hem emotioneel probeert te binden aan haar, wat niet lukt, onzeker wordt omdat zij vindt dat hij haar niet voldoende bevestigd en niet voldoende aandacht geeft naar haar zin met als gevolg een hoop frustratie en ongenoegen....
Nu kan ik dat wel, dat loslaten, en dat bevalt me prima. Had t niet verwacht, maar níet appen geeft veeeeeel meer rust dan wél appen. En natuurlijk ben ik nog steeds wel aan het zwijmelen de dagen na de date hoor, en zit hij (of de seks met hem?) wel degelijk in mijn gedachten. Ben nog steeds een vrouw he... Maar de minnaarsrelatie voelt nu veeeeel gelijkwaardiger dan voorheen. Ik voel me weer onafhankelijk en sterk, zoals ik ook ben van nature.. Niet meer 'needy' en 'desperate' zoals dat vroeger wel het geval was. Ik haatte dat gevoel.. Gelukkig is dat weg nu.. Als ik nu m’n oude berichtjes teruglees aan hem, die ik nooit verstuurd heb maar wel heb bewaard, waarin ik schrijf dat hij onvoldoende aandacht, belangstelling en verlangen naar mij toe uit, dat ik me niet gewaardeerd voel door hem en ik het niet meer zie zitten met hem, dan denk ik, jeetje, vrouw, waarom zo'n wanhopig en dramatisch geklaag vanuit mijn kant??? Waarom was die behoefte aan erkenning zo belangrijk voor mij? Die enorme behoefte aan bevestiging en aandacht van m’n nr 2 heb ik nu niet meer. Waarom eerst wel en nu niet meer weet ik niet... Omdat ik niet meer verliefd op hem ben? Omdat ik weer beter in mijn vel zit? Omdat mijn zelfvertrouwen weer op peil is? Omdat ik niet meer geef dan dat ik krijg van hem? Ik weet t écht niet maar het is alsof er van het ene op het andere moment een knop in mn hoofd is omgezet.. Ik voel me iig nu niet meer ondergeschikt aan hem, en dat voelt zooooooooo veel beter!! In ieder geval, ik wil voortaan om de 6 a 8 weken een hele geile en hele gezellige avond met mn nr2 hebben, seks om de seks dus, en niet meer en niet minder... En na de date laat ik hem lekker met rust zodat we ons allebei weer kunnen focussen op ons eigen levens en op onze eigen partners. En hoho, ik wil niet te vroeg gaan juichen, daar is het nu nog veel te vroeg voor en over een aantal maanden/ aantal dates kan ik pas écht zeggen of de omschakeling van aandachtsafhankelijke naar aandachtsonafhankelijke minnares mij écht gelukt is, maar ik merk iig wel dat ik sinds een aantal weken, niet meer die enorme onrust en frustratie ervaar waar ik vroeger zo'n last van had...

En ja, er zullen ongetwijfeld weer kritische en sarcastische opmerkingen geuit gaan worden nav mijn post. Dat ik hiermee een bom onder m’n relatie leg, helemaal verkeerd en egoïstisch bezig ben, etc etc etc...... Dat mag, maar dat weet ik zelf ook wel, dat is al 1001 keer hier op t forum gezegd, maar als iemand zich voor de 1002e keer wil herhalen, ga je gang.. Ik zal er alleen niet meer op reageren, daar heb ik geen zin meer in.

anoniem_394544 wijzigde dit bericht op 19-11-2020 12:59

0.13% gewijzigd

Anoniem_64d8786a5ff9a donderdag 19 november 2020 om 12:56

[quote=Leeuwin1974 post_id=32180717 time=1605786895 user_id=394544
[/quote]

Iets met kop en struisvogel dan?

Anoniem_22918 donderdag 19 november 2020 om 13:05

Hexopbezemsteel schreef: ↑
19-11-2020 12:25
Het is maar hoe je het bekijkt, denk ik. Waarom blijft een vrijgezelle vrouw hangen in een relatie met een gebonden man, waarbinnen ze nooit prioriteit zal hebben?

Klopt, het is inderdaad maar hoe je het bekijkt, juist dat zeg ik ook steeds. Ik heb geen behoefte aan die prioriteit van 1 persoon (zowel man of vrouw), als ik iemand nodig heb voor een bepaalde behoefte dan klop ik bij een vriend/vriendin aan die mij daarin kan en wil voorzien en dat werkt voor mij al zo’n 19 jaar prima.

En vind je dat echt prima? Of maak je dat jezelf wijs, omdat het nu eenmaal zo is, "as good as it gets"?

Uh ja, ik zeg toch dat dat voor mij prima is, als jij hier iets zegt over jouw situatie dan neem ik dat toch ook voor waarheid aan?

Ik ken veel mensen zoals jullie, veel (zakelijk succesvolle) mannen ook, die hetzelfde redeneren. Zonder uitzondering zijn ze beschadigd. En stiekem toch op zoek.

Ook dat geloof ik meteen, ik ken ze ook, maar ik ken er ook die niet beschadigd zijn. En omdat jij ze niet kent, wil nog niet zeggen dat ze niet bestaan natuurlijk. Nu begrijp ik niet waarom je ‘’zakelijk succesvolle” erbij vermeldt, maar knap dat jij weet dat ze tóch stiekem op zoek zijn, zo stiekem is het dus blijkbaar niet. Of is dat wederom jouw conclusie? En wat is beschadigd? Noem jij jezelf beschadigd, om hetgeen je hebt meegemaakt door ex of is dat enkel een ‘rugzakje’ door hetgeen haast iedereen in zijn leven moet doorstaan en valt onder ‘door schade en schande wijs worden’? Ik zie bepaalde ervaringen namelijk als het opdoen van levenservaring, niet als beschadigd.

Ik kan niet oordelen over hoe dat voor jullie werkt, en aangezien je vrijgezel bent maakt het ook niet uit. Je hoeft het niet eens met mij eens te zijn, ik benoem alleen wat ik zie. Denk erover na, of niet natuurlijk.

Je kan mij beschuldigen van herhalen, maar je doet zelf niet anders.

Nee hoor, ik beschuldig je niet van herhalen, enkel dat je heel moeilijk een single persoon als volwaardig kunt bestempelen in de zin van gelukkig zijn. En zelfs als ik dat probeer duidelijk te maken, het alsnog gezien wordt als incompleet, want nog steeds moet ik er blijkbaar over nadenken. Daarnaast hoeven we het ook niet eens te zijn natuurlijk, het enige wat ik vraag is mijn woorden over mijn leven voor waar aan te nemen, net zoals ik jouw posts over jouw leven voor waar neem. Wie ben ik namelijk om dat te ontkrachten?

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 19-11-2020 13:07

1.58% gewijzigd

Anoniem_400210 donderdag 19 november 2020 om 13:07

Leeuwin1974 schreef: ↑
19-11-2020 12:33
Lees nu alleen maar posts van single minnaressen en van minnaressen die in een open relatie zitten...

De gebonden minnaressen maken zich niet meer als zodanig kenbaar, en zeggen daarom dat ze single zijn of een open relatie hebben, omdat ze weten dat ze als gebonden minnares - en geheel terecht - veel kritiek gaan krijgen.

Anoniem_400210 donderdag 19 november 2020 om 13:11

Leeuwin1974 schreef: ↑
19-11-2020 12:54
Nee, wel flink geminderd in date- en appfrequentie.

Het minnaren moet je leren, heb ik hier ooit op het forum gelezen.. Ik geloof dat Roos dat schreef en ik denk dat dat ook echt zo is.

Ik heb je hele bericht doorgelezen. Moet ik daaruit begrijpen dat je niet meer van plan bent om te stoppen maar dat je er toch mee door wil gaan, nu je begint te leren hoe het moet?

Anoniem_394544 donderdag 19 november 2020 om 13:12

Ja, WitteHaai, dat vermoeden had ik eigenlijk ook al....
Dat sommigen er niet meer voor uit durven te komen.. , en daarom maar zeggen dat zij, (én minnaar), of ongebonden zijn, of in een open relatie zitten.
Bovenstaande wilde ik eigenlijk zelf ook al in mijn eigen post zetten, maar dacht, laat maar..., want ik heb er eigenlijk best begrip voor dat deze dames hier niet eerlijk over durven te zijn....

Anoniem_22918 donderdag 19 november 2020 om 13:20

WitteHaai schreef: ↑
19-11-2020 13:07
De gebonden minnaressen maken zich niet meer als zodanig kenbaar, en zeggen daarom dat ze single zijn of een open relatie hebben, omdat ze weten dat ze als gebonden minnares - en geheel terecht - veel kritiek gaan krijgen.

Want jij denkt dat dat soort kritiek alleen in deel 41 van dit topic is geuit? Misschien toch even de vorige 40 delen beter lezen.

Anoniem_400210 donderdag 19 november 2020 om 13:25

loisnvt schreef: ↑
19-11-2020 13:20
Want jij denkt dat dat soort kritiek alleen in deel 41 van dit topic is geuit? Misschien toch even de vorige 40 delen beter lezen.

Ik heb niet alle voorgaande 40 delen gelezen, ik lees zo ongeveer vanaf deel 40 mee. Uit de reacties heb ik begrepen dat de kritiek op gebonden minnaressen sinds deel 40 wel een stuk intensiever is geworden.

Anoniem_387112 donderdag 19 november 2020 om 13:27

Hexopbezemsteel schreef: ↑
19-11-2020 12:25
Het is maar hoe je het bekijkt, denk ik. Waarom blijft een vrijgezelle vrouw hangen in een relatie met een gebonden man, waarbinnen ze nooit prioriteit zal hebben?

Dat kan toch ook aan de situatie liggen? Ik ben ontzettend blij met mijn gebonden lover (open relatie) omdat ik naast mijn werk en bijna fulltime moeder ook wel zin heb in lekkere sex en verbondenheid met een man maar geen zin heb in vieze mannensokken in mijn wasmand en 'tindersex'.
Lover voorziet mij momenteel in mijn behoeftes, zowel fysiek als emotioneel en dat voelt voor ons beiden goed.
En ja, er is gevoel vanuit beide maar ook duidelijke afspraken over wensen en verwachtingen.
Hij weet ook dat als ik wel weer ontzettend graag die vieze sokken in mijn wasmand wil we elkaar los gaan laten.
Want ooit, als de situatie daar is en ik er behoefte aan heb zou ik (denk ik) wel iemands nr1 willen zijn. Voor nu is die 2de plek helemaal zo gek nog niet.

Anoniem_64ddd5db3ad6f donderdag 19 november 2020 om 13:28

Ik ben er ook nog hoor, zit iets meer in de meeleesstand. Nog niet veel veranderd sinds laatste post. Zie minnaar nog steeds 1 keer in de week. Verliefde gevoelens zijn er ook nog van beide kanten. Maar willen beide ons gezin niet in de steek laten. Dus genieten van de mooie momenten maar moeten ook ons hoofd bij thuis houden. En dat is soms erg moelijk en ook wel vermoeiend. Al die twijfels, het feit dat je liever bij een ander zou willen zijn, het schuld gevoel.. de smoesjes.. het is zwaar. Als ik dit had geweten was ik er inderdaad nooit aan begonnen..

Anoniem_22918 donderdag 19 november 2020 om 13:30

Leeuwin1974 schreef: ↑
19-11-2020 13:12
Ja, WitteHaai, dat vermoeden had ik eigenlijk ook al....
Dat sommigen er niet meer voor uit durven te komen.. , en daarom maar zeggen dat zij, (én minnaar), of ongebonden zijn, of in een open relatie zitten.
Bovenstaande wilde ik eigenlijk zelf ook al in mijn eigen post zetten, maar dacht, laat maar..., want ik heb er eigenlijk best begrip voor dat deze dames hier niet eerlijk over durven te zijn....

Ik zou eigenlijk niet weten waarom men hierover niet eerlijk durft te zijn op een forum. Het is een anoniem forum, niet je dagelijkse leven!

Ik persoonlijk verbaas me namelijk weer enorm over het feit hoe belangrijk sommigen dit forum voor zichzelf maken en dan doel ik uiteraard op bepaalde posts op topics als Napraat etc. Alsof je leven valt of staat bij het Viva forum.

Anoniem_64ddd5db3ad6f donderdag 19 november 2020 om 13:37

Haha eens Lois!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Minnaar deel 41

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.