Minnaar deel 41

Anoniem_22918 dinsdag 3 november 2020 om 12:15

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 03-11-2020 17:09
Reden: Link deel 39 erbij geplakt

0.97% gewijzigd

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 17:32

Oranjexxx schreef: ↑
30-11-2020 16:54
Er zijn geen knopjes die je aan of uit kunt zetten als het om verliefdheid gaat. Je kunt het accepteren zoals het is, daar verder niks mee doen. Als je het niet voedt, wordt het vanzelf minder. Steek tijd in andere dingen die je aandacht en concentratie nodig hebben. Richt je energie anders, dan wordt het vanzelf minder. En dat is niet in een paar dagen gepiept, daar kan best wel een poosje overheen gaan. Wij hebben hier in huis met alles een soort ‘zeswekenaanpak’, psychologie van de koude grond, maar hier werkt het. Die gebruiken we voor alles: wennen aan een nieuwe school of nieuw ritme? Gun het zes weken. Wennen aan thuiswerken? Wennen aan die schouderblessure die nooit meer over gaat? Enz enz. Onze ervaring is dat het dan altijd meevalt. Ik denk dat dit ook voor het liefdesverdriet zou kunnen gelden, als je het tenminste niet blijft voeden.

Helemaal eens met je post Orange en ook wel van toepassing op de situatie van mij en minnaar.

Wij zijn in de loop der jaren ontzettend naar elkaar toegegroeid en natuurlijk ontkom je dan soms niet aan bepaalde frustraties, verdriet, noem het maar op. Wat daarnaast wél altijd duidelijk is gebleven is dat we onze eigen uitgangspunten en situaties nooit uit het oog verloren zijn. Hij heeft nooit de attentie gehad van haar te scheiden en ik nooit de intentie een vaste relatie te willen en ik denk dat dat onze kracht is geweest en nóg steeds is. Speelde er bij hem een bepaalde frustratie zoals bijv. ‘Waarom ben je zo stil en laat je al 4 dagen niks van je horen?’, dan werd dit ook gewoon uitgesproken en gaf ik hem een eerlijk antwoord, zo ook vice versa. Wij hebben alles altijd bespreekbaar gemaakt en gehouden en daarmee haal je een hoop ruis weg. En jaloezie stak ook weleens de kop op, maar dan bespraken we dat en dat was zowel voor mij als voor hem erg fijn.

Nu onze ‘relatie’ door mijn ziekte een hele andere wending heeft gekregen, bevestigd voor ons beiden hetgeen wij samen hebben. Dat wij op een bepaalde manier van elkaar houden is al diverse keren besproken. En nee, ik heb echt niet de illusie dat zijn liefde voor mij gelijkstaat aan zijn liefde voor zijn vrouw, maar dat hoeft ook niet, zou erg vreemd zijn zelfs. Voor ons is het genoeg om een mooie vriendschap voort te zetten en ik ben blij dat ik hem, als vriend, in mijn leven heb. Wij hoeven elkaar ook niets meer te bewijzen en dat geeft rust. Ik ben niet domweg zijn neukertje en ook al wist ik dat al wel, het is toch prettig om dat bevestigd te krijgen.

Verliefde gevoelens zijn lastig te onderdrukken, maar zolang je vooral gelukkig bent met jezelf, zijn deze gevoelens best te sturen!

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 17:33

Eidde schreef: ↑
30-11-2020 15:41
Hoe duw je die vlinders weer terug het hok in?
Ik kan dat knopje nog niet echt vinden..

Door niet uit het oog te verliezen wat je écht zelf wilt! (of hebt of belangrijker vindt)

anoniem_22918 wijzigde dit bericht op 30-11-2020 18:32
Reden: Aanvulling

6.81% gewijzigd

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 17:52

Zielsverwant schreef: ↑
30-11-2020 17:18
Febag je trauma' s/ verdriet/ pijn moet je niet door minnaar laten opvullen.

Wel door een specialist die je kan helpen i.p.v. "de goot in" helpen door een minnaarop dit topic te lopen lezen en schreeuwen.

Ik heb je post enigszins aangepast, gezien ik het een mooie aanvulling vond op het advies van Febag

Post van Luci:

Lucieanders schreef: ↑
30-11-2020 16:40
Want, alles wat je aandacht geeft, groeit. Dus, stop hunkeren naar aandacht, dan verdwijnen die zogenaamde verliefde gevoelens vanzelf. Want je voedt het niet meer.

Advies van Febag richting Lucie:

febag schreef: ↑
30-11-2020 16:54
Lijkt logisch maar pas het eens toe op je eigen trauma/verdriet/pijn en je ziet (of hoort te zien) dat die rationele benadering niet zomaar werkt.

Anoniem_394104 maandag 30 november 2020 om 18:23

Tja ik vind het lastig... ik wist wel dat ik gevoelens had voor ex minnaar, maar pas toen hij er een punt achter zette besefte ik hoe diep ik erin zat. Terwijl ik van mezelf dacht dat ik alles onder controle had. Hoezo een mindfuck?

Nu er eenmaal wat tijd overheen is gegaan kan ik het van een afstandje bekijken. 6 weken was voor mij echt te vroeg maar 8/9 weken verder kon ik wel rationeel denken en had ik de boel weer enigszins op een rijtje. En na het gesprek van afgelopen vrijdag heb ik er, eindelijk, vrede mee. Tuurlijk was het een bittere pil, en natuurlijk doet het nog steeds een beetje pijn. Maar dat hele wanhopige gevoel dat is gelukkig weg...

Anoniem_326375 maandag 30 november 2020 om 18:37

@Zowizo, wat dacht je dat je onder controle had?

Kan jij dat voor jezelf specificeren?
En verwoorden niet in algemene woorden, maar heel gespecificeerd, gericht op jijzelf, op wat je nodig denkt te hebben, je gevoelens, je grenzen, je relatie, je minnaar en je omgeving?

@loisnvt prima, mijn advies past in meer situaties.

Anoniem_63d26b421e129 maandag 30 november 2020 om 18:59

loisnvt schreef: ↑
30-11-2020 17:33
Door niet uit het oog te verliezen wat je écht zelf wilt! (of hebt of belangrijker vindt)

Dit maal 1000.
Zo mooi gezegd.

Eidde maandag 30 november 2020 om 19:55

Zielsverwant schreef: ↑
30-11-2020 16:30
Dames zelfs psychologe Peres zegt dat de verliefdheid je niet overkomt. Dat als je verliefd wordt op een niet beschikbare persoon/ minnaar nog steeds je eigen keuze is.

De uitspraak dat het je overkomt is een excuus.

Ik heb het echt niet als een keuze ervaren om verliefd te worden. Wel om er mee door te gaan, dat is een keuze ja. Maar die maak je na de vlinders. Ik heb nooit op een punt gestaan waarbij iets of iemand me zei: als je nu dit doet dan kies je er voor om verliefd worden. En daar bewust voor gekozen.

Het voelt mij echt als iets wat me overkomt.

Of ik moet nooit meer met een man praten, dan voorkom ik het misschien.

I wanna live my life with the volume full!

Eidde maandag 30 november 2020 om 19:57

Oranjexxx schreef: ↑
30-11-2020 16:54
Er zijn geen knopjes die je aan of uit kunt zetten als het om verliefdheid gaat. Je kunt het accepteren zoals het is, daar verder niks mee doen. Als je het niet voedt, wordt het vanzelf minder. Steek tijd in andere dingen die je aandacht en concentratie nodig hebben. Richt je energie anders, dan wordt het vanzelf minder. En dat is niet in een paar dagen gepiept, daar kan best wel een poosje overheen gaan. Wij hebben hier in huis met alles een soort ‘zeswekenaanpak’, psychologie van de koude grond, maar hier werkt het. Die gebruiken we voor alles: wennen aan een nieuwe school of nieuw ritme? Gun het zes weken. Wennen aan thuiswerken? Wennen aan die schouderblessure die nooit meer over gaat? Enz enz. Onze ervaring is dat het dan altijd meevalt. Ik denk dat dit ook voor het liefdesverdriet zou kunnen gelden, als je het tenminste niet blijft voeden.

Oef.. 6 weken. Klinkt wel lang. Maar het is wel een eindpunt dus biedt toch hoop

Grappig, zo lang duurde het ook om verliefd te worden denk ik..

I wanna live my life with the volume full!

Anoniem_64d8786a5ff9a maandag 30 november 2020 om 19:59

febag schreef: ↑
30-11-2020 16:54
Lijkt logisch maar pas het eens toe op je eigen trauma/verdriet/pijn en je ziet (of hoort te zien) dat die rationele benadering niet zomaar werkt.

Mijn verlies/trauma is wel van een andere orde dan een neukertje zijn van een getrouwde vent. Sorry, maar zelfs de machinist die betrokken was bij het ongeluk is nog niet over het trauma heen. Wat een ontzettende kut vergelijking!

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 20:03

Eidde schreef: ↑
30-11-2020 19:55
Ik heb het echt niet als een keuze ervaren om verliefd te worden. Wel om er mee door te gaan, dat is een keuze ja. Maar die maak je na de vlinders. Ik heb nooit op een punt gestaan waarbij iets of iemand me zei: als je nu dit doet dan kies je er voor om verliefd worden. En daar bewust voor gekozen.

Het voelt mij echt als iets wat me overkomt.

Of ik moet nooit meer met een man praten, dan voorkom ik het misschien.

Dat deze gevoelens er komen, daar kun je inderdaad niets aan doen, maar om jezelf er niet helemaal in te verliezen wél. En dat dat niet altijd even makkelijk is, dat zal ik zeker niet ontkennen, maar dan heb je alsnog een aantal mogelijkheden om ermee om te leren gaan.

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 20:10

Lucieanders schreef: ↑
30-11-2020 19:59
Mijn verlies/trauma is wel van een andere orde dan een neukertje zijn van een getrouwde vent. Sorry, maar zelfs de machinist die betrokken was bij het ongeluk is nog niet over het trauma heen. Wat een ontzettende kut vergelijking!

Ik gooi m er nóg maar eens een keertje in, leer begrijpend lezen!

We hebben het hier niet over de dood van jouw partner, maar over het al 30 jaar durende trauma over 1 zoen.

Anoniem_394104 maandag 30 november 2020 om 20:18

Zielsverwant schreef: ↑
30-11-2020 18:37
@Zowizo, wat dacht je dat je onder controle had?

Kan jij dat voor jezelf specificeren?
En verwoorden niet in algemene woorden, maar heel gespecificeerd, gericht op jijzelf, op wat je nodig denkt te hebben, je gevoelens, je grenzen, je relatie, je minnaar en je omgeving?

Hmmm lastige vraag, ik dacht dat ik hem gewoon leuk vond maar geen behoefte aan een bevestiging van hem dat het wederzijds was. Ik wist ook 100% zeker dat ik met hem geen relatie wilde... en ik bleef dat ook tegen mezelf zeggen. Hij was te jong, niet mijn type en we stonden op verschillende punten in ons leven. Ik dacht (of maakte mezelf wijs) dat het alleen om de seks ging en dat er verder niks was.

En toen kwam dat ene berichtje, en het leek alsof de wereld om mij heen instortte. Alles wat ik als zekerheid leek te weten was ineens niet zo zeker meer. Dat was de wanhoop die sprak, en het gevoel dat ik aan de kant gezet was voor iemand beter/mooier/jonger (vul maar in) dan ik. Nu, weken later, besef ik langzaam dat het een wanhoopgevoel was, bijna een smeekbede van mezelf om niet aan de kant te worden gezet maar wel iets te betekenen voor hem. En boosheid, ik ben zo boos op hem geweest dat het al de rest om mijn heen vertroebelde. Wat ook geholpen heeft in het verwerken. Ik denk dat je gewoon door al die emoties heen moet. En nu, nu ben ik een beetje aanbeland bij acceptatie. Nog wel in combinatie met verdriet maar geen boosheid meer. Ik hoop dat ik het nu los kan laten en verder kan gaan.

Wat ook raar is, de hele behoefte aan een andere of ooit nieuwe minnaar is weg. Ik moet er even niet aan denken... mezelf weer openstellen voor een ander en het eventuele verdriet wat erbij komt kijken want laten we eerlijk zijn, ik ga nooit bij mijn man weg en wil dat absoluut niet. Ik zal een minnaar dus ook nooit meer zo dichtbij laten komen en ja, is het dan allemaal wel zo leuk als je zou denken dat het is? Wanneer het gereduceerd wordt tot seks alleen?

Leeuwin kan dat heel goed scheiden maar ik geloof niet dat ik het zou kunnen of willen... iets om over na te denken.

zurimat maandag 30 november 2020 om 20:20

loisnvt schreef: ↑
30-11-2020 20:10
Ik gooi m er nóg maar eens een keertje in, leer begrijpend lezen!

We hebben het hier niet over de dood van jouw partner, maar over het al 30 jaar durende trauma over 1 zoen.

Het is en blijft een beetje flauw om iemand iets te verwijten waar ze zelf geen hand in had, zij heeft er immers niet voor gekozen dat haar man vreemd ging, over hoe ze er mee omgaat. Terwijl heel dit topic draait om de perikelen van dames (en heren), die moedwillig iemand bedriegen, zij het de partner of de partner van, en het neerzetten als iets dat hen overkwam.

Anoniem_326375 maandag 30 november 2020 om 20:20

Eidde schreef: ↑
30-11-2020 19:55
Ik heb het echt niet als een keuze ervaren om verliefd te worden. Wel om er mee door te gaan, dat is een keuze ja. Maar die maak je na de vlinders. Ik heb nooit op een punt gestaan waarbij iets of iemand me zei: als je nu dit doet dan kies je er voor om verliefd worden. En daar bewust voor gekozen.

Het voelt mij echt als iets wat me overkomt.

Of ik moet nooit meer met een man praten, dan voorkom ik het misschien.

Eidde, je wordt niet zo maar verliefd op iemand met wie je effe praat.

Je kunt je aangetrokken voelen tot iemand die je ziet, om zijn uiterlijk. Maar dat is niet de verliefdheid.

Verliefd wordt je als je van iemand tot wie je aangetrokken voelt aandacht krijgt, praat of iets samen iets onderneemt. En het blijkt dat interesse wederzijds is. En vervolgens verdere stappen onderneemt.
Je hebt de keuze om te kijken of die persoon
leuk genoeg/ geschikt voor je is vóór je de contact verder uitbouwt. Bij iedere stap die je onderneemt heb je keuze of verder te gaan of te stoppen.

Of wordt jij verliefd op iemand die je op straat voorbij ziet lopen, die je misschien naar de weg vraagt?

depten maandag 30 november 2020 om 20:24

@Hard2, je schrijft dat je je de laatste x seks met je man, je je niet kan herinneren.
Hij wil het er vervolgens niet echt over hebben. Dat moet zo ingewikkeld voor jou zijn! Hoe was zijn seks drive in de begin periode van jullie relatie?
Mijn verdieping in a-seksualiteit heeft mij veel nieuwe inzichten gegeven en wat mij betreft is hier veel te weinig aandacht voor.

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 20:39

Depten, hoe gaat het nu met jou/jullie?

Anoniem_366979 maandag 30 november 2020 om 20:39

Verliefdheid is grotendeels projectie.
Onvervulde verlangens die je bij de ander denkt te kunnen halen. Een groot deel fantaseer je erbij om je plaatje in je hoofd compleet te maken.
Daarom blijf je zo verliefd op een minnaar. Het ideaal plaatje blijft intact en staat stil.
Normaal ontwikkeld verliefdheid naar een deceptie of liefde.

Anoniem_326375 maandag 30 november 2020 om 20:42

Zowizo, ik lees je verhaal en dan komt meteen een vraag naar boven:
ben je verliefd (verslaafd aan zijn aandacht of contact) geworden op het moment dat hij je afgewezen heeft? Zich teruggetrokken heeft uit jullie relatie?

Is afwijzing iets wat je niet (onbewust) kan accepteren? Wat zorgt ervoor dat je 200% harder gaat werken om terug te winnen?

Anoniem_394104 maandag 30 november 2020 om 20:46

Zielsverwant schreef: ↑
30-11-2020 20:42
Zowizo, ik lees je verhaal en dan komt meteen een vraag naar boven:
ben je verliefd (verslaafd aan zijn aandacht of contact) geworden op het moment dat hij je afgewezen heeft? Zich teruggetrokken heeft uit jullie relatie?

Is afwijzing iets wat je niet (bewust) kan accepteren? Wat zorgt ervoor dat 200% harder gaat werken om terug te winnen?

Ook dat is wat ikzelf gedacht heb. Uiteraard niet 100% natuurlijk zo simpel kan het ook niet zijn en dan zou het niet zo lang duren denk ik. Maarrrrrr ik weet wel dat ik een voorkeur heb voor "onbereikbare" mannen of mannen waarvoor ik moeite moet doen. Wanneer ze mij teveel gaan appen dan kap ik het zelf af omdat dat als een soort van druk voelt wat ik niet prettig vind.

Helemaal zeker weten ga je het niet doen natuurlijk. Ik weet wel dat ik nooit vlinders in mijn buik heb gehad wanneer ik hem zag... maar ik wachtte wel op zijn berichtjes. Het is tegenstrijdig. Ik weet het zelf niet zo goed eerlijk gezegd...

Anoniem_326375 maandag 30 november 2020 om 20:56

Roodkapjeendewolf schreef: ↑
30-11-2020 20:39
Verliefdheid is grotendeels projectie.
Onvervulde verlangens die je bij de ander denkt te kunnen halen. Een groot deel fantaseer je erbij om je plaatje in je hoofd compleet te maken.
Daarom blijf je zo verliefd op een minnaar. Het ideaal plaatje blijft intact en staat stil.
Normaal ontwikkeld verliefdheid naar een deceptie of liefde.

Nee, het is een gevoel, denk ik, dat ontstaat door veel factoren zoals o.a. : zich aangetrokken voelen door iemand, mooie herinneringen aan contact en interpretatie van eigen behoeften die de contact en de persoon kan invullen.

anoniem_326375 wijzigde dit bericht op 30-11-2020 20:57

1.25% gewijzigd

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 20:56

Zowizo schreef: ↑
30-11-2020 20:46

Helemaal zeker weten ga je het niet doen natuurlijk. Ik weet wel dat ik nooit vlinders in mijn buik heb gehad wanneer ik hem zag... maar ik wachtte wel op zijn berichtjes. Het is tegenstrijdig. Ik weet het zelf niet zo goed eerlijk gezegd...

Vetgedrukte herken ik wel, dat heb ik ook nooit gehad.

Weet je Zowizo, feit is dat hij jou op 1 of andere manier dieper heeft geraakt dan een andere minnaar dat ooit heeft gedaan. Het hoeft ook allemaal niet doodgeanalyseerd te worden hè, er mag iets simpel menselijks aan blijven. Zo heb ik bv ook weleens dat als een bepaalde vriend/vriendin iets tegen me zegt of doet, het mij dieper raakt dan wanneer een andere vriend/vriendin hetzelfde zou doen. Valt ook niet te verklaren en dat hoeft ook niet.

Anoniem_6428789dcd711 maandag 30 november 2020 om 20:58

Lucieanders schreef: ↑
30-11-2020 19:59
Mijn verlies/trauma is wel van een andere orde dan een neukertje zijn van een getrouwde vent. Sorry, maar zelfs de machinist die betrokken was bij het ongeluk is nog niet over het trauma heen. Wat een ontzettende kut vergelijking!

Ik heb het uiteraard niet over het verlies van je partner - want dat zou inderdaad een kutvergelijking zijn - maar over het trauma van zijn vreemdgaan (althans, zo benoem jij het. Een kus die wordt opgebiecht zal niet iedereen vreemdgaan vinden). Dat trauma blijf jij aandacht geven door hier rond te hangen en rond te schoppen en dus groeit het.

Anoniem_394104 maandag 30 november 2020 om 21:01

loisnvt schreef: ↑
30-11-2020 20:56
Vetgedrukte herken ik wel, dat heb ik ook nooit gehad.

Weet je Zowizo, feit is dat hij jou op 1 of andere manier dieper heeft geraakt dan een andere minnaar dat ooit heeft gedaan. Het hoeft ook allemaal niet doodgeanalyseerd te worden hè, er mag iets simpel menselijks aan blijven. Zo heb ik bv ook weleens dat als een bepaalde vriend/vriendin iets tegen me zegt of doet, het mij dieper raakt dan wanneer een andere vriend/vriendin hetzelfde zou doen. Valt ook niet te verklaren en dat hoeft ook niet.

Lois nee dat is helemaal waar... dat hoeft wat mij betreft ook niet. Eerlijk gezegd ben ik ook wel klaar met nadenken wat het is geweest. Ik hou het maar op een stevige verliefdheid omdat dat het makkelijkste praten is. En verder... het is wat is (geweest)

Ik lees hier nog graag mee om de verhalen van de dames bij te houden, je krijgt ergens toch een soort van gevoel van herkenbaarheid naar elkaar en natuurlijk ook gewoon uit gemeende interesse. Maar ik denk dat mijn tijd van reageren nu wel ver op een einde aan het komen is. Mijn inbreng is ook niet meer van toepassing en ik denk dat alles al gezegd is.

Als ik kan zal ik graag advies geven vanuit mijn oogpunt maar verder wil ik niet zo ver meer ingaan op ex minnaar. Puur omdat wat je aandacht geeft groeit, en ook dit is een vorm van aandacht. Als ik behoefte heb zal ik uiteraard weer een ego post posten...

Anoniem_326375 maandag 30 november 2020 om 21:06

loisnvt schreef: ↑
30-11-2020 20:56
Vetgedrukte herken ik wel, dat heb ik ook nooit gehad.

Weet je Zowizo, feit is dat hij jou op 1 of andere manier dieper heeft geraakt dan een andere minnaar dat ooit heeft gedaan. Het hoeft ook allemaal niet doodgeanalyseerd te worden hè, er mag iets simpel menselijks aan blijven. Zo heb ik bv ook weleens dat als een bepaalde vriend/vriendin iets tegen me zegt of doet, het mij dieper raakt dan wanneer een andere vriend/vriendin hetzelfde zou doen. Valt ook niet te verklaren en dat hoeft ook niet.

Nee, loisnvt dat klopt niet.

Er is wel degelijke een reden (gevoeligheid) die in het verleden is ontstaan.

Ik geloof wel dat het je leven makkelijker wordt als je je gevoeligheden kent. Of te wel jezelf beter leert kennen.

Soms onderzoeken welke patronen, mechanismen je aansturen, triggeren, of van slag krijgen kunnen je helpen de verandering op gang te brengen. Alleen acceptatie voor wat je overkomt is niet voldoende.

Anoniem_22918 maandag 30 november 2020 om 21:07

Goed besluit Zowizo, ex minnaar is EXit

En al heb je op dit moment geen minnaar, gewoon meeschrijven als je de behoefte voelt. Ik heb tenslotte ook maar een parttime minnaarschap

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Minnaar deel 41

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.